Se connecterShare
ซ่งจื่อหรูลงมือ
Dernière mise à jour:
2025-01-03 12:58:34
Related chapter
ลิขิตแห่งรัก เดินทางเข้าเมืองหลวง
คืนนี้ซ่งจื่อหรูนอนกอดอยู่กับจ้าวเฟยหรง เขากล่อมนางทั้งคืนในใจทั้งคู่ต่างมีกังวล"ท่านพี่ ข้าเพิ่งเจอกับท่านเหตุใดมีเรื่องให้ต้องห่างกันอีกแล้ว"ซ่งจื่อหรูถอนหายใจถามด้วยน้ำเสียงปนสะอื้นจ้าวเฟยหรงรับรู้ว่านางร้องไห้จึงลุกขึ้นมาจับนางนั่งบนตักก่อนจะเกยคางกับไหล่นวลเนียนมือโอบเอวนางไว้"อย่าร้อง ข้าสัญญาจะกลับมาหาเจ้า น้องหญิงเราจากจากกันนานเกินไปชาตินี้ข้าไม่ใช่คนไม่เอาไหนอีกแล้ว ข้าต้องรอดกลับมาหาเจ้า""ชาติก่อนท่านปกป้องข้ากับลูกท่านไม่ใช่คนไม่เอาไหน ท่านพี่ท่านต้องปลอดภัยกลับมานะตอนนี้เป็นข้าที่อยากอุ้มท้องมีลูกให้ท่าน ชาติก่อนท่านจากไปไม่ทันเห็นหน้าลูกด้วยซ้ำ ชาตินี้ท่านต้องช่วยข้าเลี้ยงพวกเขาเลี้ยงลูกของเราห้ามทิ้งข้าไปอีก""ได้ข้าสัญญาเจ้าอยู่ที่นี่มีคนคอยปกป้อง ข้ารู้เจ้าเกลียดจ้าวเฉิงแต่อาหรูหากเจ้าไปด้วยมีแต่จะทำให้ข้าห่วงหน้าพะวงหลัง อยู่กับเสด็จแม่รอข้าชนะกลับมาแล้วข้าจะมีลูกกับเจ้าหลายๆ คน"จ้าวเฟยหรงจูบซับน้ำตาให้นาง เขาอยากรักนางแต่ร่างกายนางยังเด็กเกินไป เขาเห็นหลี่อ้ายเสิ่นคลอดบุตรนางเจ็บทรมานมาก เขาควรเชื่อซ่งจื่อหรูรอให้นางพร้อมกว่านี้ อีกอย่างไม่รู้ว่าต้องสู้กับจ้าวเ
Dernière mise à jour : 2025-01-06ลิขิตแห่งรัก รองประมุขหอดอกบัว
ทางด้านซ่งจื่อหรูที่คอยห่วงใยดูแลเหล่าบรรดาคนรักของผู้ที่ไปปราบกบฎก็เหนื่อยไม่น้อย เซี่ยหนานอินไปได้ไม่นานจางอวี้เซียนก็คลอดบุตรชายตอนนี้กำลังอยู่เดือน ในมือมีฝ้ายอยู่มากมายเดิมทีนางกว้านซื้อมาหนึ่งหมื่นชั่งแต่กลับไปเจอชาวบ้านที่ปลูกฝ้ายแต่ไม่อยู่ในสัญญาของวั่นทงนางสงสารรับซื้อมาเกือบสองหมื่นชั่ง คงต้องทำเครื่องปั่นด้ายกับหาคนมาเรียกรู้วิธีการทอทุกครั้งต้องสั่งผ้าจากอี้โจวกับกุ้ยโจว ซ่งจื่อหรูยึดฮวาเหยียนมาจากจางฟ่านได้จากนั้นก็ปลดป้ายออกเปลี่ยนเป็นจินปู่เตี้ยน จินเหนียงดูแลเป็นหุ้นส่วนกับนาง หุ่นไม้เทียบเท่าตัวคนเวลานำชุดสำเร็จสวมใส่สามารถทำให้ตัดสินใจในการซื้อได้ง่าย ตอนนี้ซ่งจื่อหรูออกแบบชุดและลายปัก จินปู่เตี้ยนทำหน้าที่ผลิตและจำหน่ายมีฝ้ายอยู่ในมือต้องหาทางทำให้งอกเงยมากกว่ามาทำใส้เสื้อกั๊กกับผ้านวมหลี่ม่านอวี้ไม่ว่างต้องคอยดูแลหลี่อ้ายเสิ่นพี่เพิ่งคลอด ตัวนางเองก็ต้องดูแลป้าสะใภ้ หลี่ถิงถิงยังห่วงเล่น หลี่เหิงกับหลี่หานเดินทางไปเตรียมตัวสอบ มีแค่อาซ่งเต๋อที่คุ้นเคยกับจินเหนียง หลังจากเซี่ยน้อยหลับซ่งจื่อหรูจึงเดินทางไปบ้านท่านปู่ใหญ่ เพื่อหาท่านอาซ่งเต๋อ"ท่านปู่ใหญ่ ข้าจื่อห
Dernière mise à jour : 2025-01-06ลิขิตแห่งรัก ซื้อขนมฝากสาวน้อย
"เสี่ยวฮวา ลูกไปกับท่านอาหลี่ไปตามรายชื่อที่แม่เขียนให้พวกเขาเป็นช่างทอผ้าเก่าแก่ของบิดาเจ้า ดูว่าใครยังพอทำงานไหว ใครยังสามารสอนงานลูกศิษย์ได้ ต่อไปนี้ไม่ทำงานไม่มีขนมให้เจ้ากินมีเพียงข้าวสามมื้อ"จินเหนียงดูบุตรสาวจริงจังจินเสี่ยวฮวาทำท่าฮึดฮัด บ่นอุบอิบทำปากยู่แต่จำต้องยอมตามขึ้นรถม้าไปอย่างง่ายดายเวลาท่านแม่โกรธนั่นคือโกรธจริงๆ รถม้าวิ่งไปตามถนนเข้าหมู่บ้านเล็กๆออกหมู่บ้านนี้ ยามเซินแล้วเพิ่งจะมาได้เพียงห้าหลังแต่ละคนรับปากว่าจะมาทำงานให้อีกครั้งทางเข้าหมู่บ้านสุยโจวมีหลุ่มขรุขระมากมายรถม้าตกหลุมบ่อยครั้งจนจินเสี่ยวฮวาอาเจียนไม่หยุด หลี่ซ่งเต๋อต้องคอยลูบหลังให้นางเขาสั่งคนขับให้วิ่งช้าๆ เด็กสาวอาเจียนจนไม่ไหวหลี่ซ่งเต๋อไม่ได้เตรียมตัวมาก่อนว่าจะต้องเดินทางไปที่อื่นบนรถมาไม่มีพรมจึงอุ้มนางไว้บนตักให้นางนอนพักพิงกับอกเขา ลำแขนแกร่งกระชับอ้อมกอดไว้ไม่ให้นางกกระเทือนจากแรงกระแทกของล้อรถมากนัก จินเสี่ยวฮวาหมดแรงก่อนจะใช้แขนคล้องคอท่านอาตรงหน้าเพราะกลัวตกแล้วหลับไป หลี่ซ่งเต๋อพานางมาส่งเขาอุ้มนางลงมาจินเหนียงเห็นสภาพบุตรสาวก็สงสาร"ทางลำบากนัก พรุ่งนี้ข้าจะเอารถม้าคันใหญ่มานางจะได้นั
Dernière mise à jour : 2025-01-06ลิขิตแห่งรัก อดีตของจินเหนียง
ซ่งจื่อหรูมองหน้าอารองของนางขนมร้อยชิ้นเนี่ยนะจะเลี้ยงแขกเหรอ จากนั้นนางก็ซื้อเต้าฮวยและของแห้งไปฝากจินเหนียง คนส่วนใหญ่ได้อาชีพมาจากนางจึงไม่รับเงิน ซ่งจื่อหรูจึงทำได้แค่ขอบคุณแล้วรีบกลับบ้านใช่นางขี้เกียจและขี้เกียจมากๆ แต่อย่างไรเล่าซ่งจื่อเย่วซ่งจื่อห่าวและจ้าวเฟยเซียนไม่กินของที่คนอื่นทำโดยเฉพาะจื่อห่าว ไม่รู้ว่าจะเหมือนอะไรกันนักหนาขนาดเกิดคนละภพละชาติความเรื่องมากยังเหมือนกันอีกเฮ้อเหนื่อยใจรถม้าของซ่งเต๋อมาจอดรอแต่เช้าแล้ว คนงานเปิดประตูร้านเห็นรถม้าจอดอยู่ก็รีบไปตามเถ้าแก่ทันที จินเหนียงออกมาต้อนรับเขาพร้อมชวนทานมื้อเช้า เขาเองก็ยังไม่ได้กินมาจึงตอบตกลงกับข้าวไม่พิถีพิถันนัก มีเพียงผัดผักกาดกับหมูสามชั้น ไข่ผัดพริกหยวก ข้าวต้มและยำหัวผักกาดดอง ต้องยอมรับว่าหลานเขาดองผังเก่งจริงๆ ตอนนี้เป็นสินค้าที่ขายดีที่สุดก็ว่าได้ จินเสี่ยวฮวาวิ่งตึงตังลงมาจากชั้นสองจนถูกสายตามารดาตำหนิ"ท่านอย่าถือสานางเลยนะเจ้าคะ ข้ามัวแต่หาเงินกลัวนางจะลำบากเลยปล่อยปะละเลย หย่อนการอบรมนางไปบ้าง"จินเหนียงเอ่ยขอโทษเบาๆ" นางยังเด็ก ท่านค่อยๆสอนเถอะ หลานสี่นางฝากเต้าฮวยมาให้เห็นว่าท่านชอบทาน นางจัดห่อส
Dernière mise à jour : 2025-01-06ลิขิตแห่งรัก สังหารจ้าวเฉิง
ทางด้านเมืองหลวงคนของอ๋องเฉิงเริ่มปะทะกับกลุ่มของจ้าวอ๋องแล้ว ในวังจ้าวคังก็เริ่มกวาดล้างเหล่าบรรดาเชื่อพระวงศ์ที่อยู่คนละฝ่ายกับตน คนของจ้าวเทียนหยางปะทะกับกลุ่มของเสนาบดีหลิวต่ง เซียวฮองเฮากับไทเฮาและหวังกุ้นเฟยถูกพาไปซ่อนตำหนักใต้ดินอ๋องเฉิงไม่ได้คุมทัพปะทะข้างนอกเขาแอบเข้ามาวังหลวงตอนนี้กำลังปะทะกับหานกงกงอ๋องเฉิงหาคนในยุทธภพมาเป็นแนวร่วมไม่น้อยแม้ว่าหานกงกงจะวรยุทธเก่งกล้าแต่เพราะต้องคอยปกป้องรัชทายาจึงทำให้ไม่สะดวกนัก จ้าวคังฝีมือไม่ธรรมดาจิงอี้พ่ายให้เขาจนเกือบถูกสังหารดีที่จ้าวเทียนหยางมาทันจึงซัดฝ่ามือใส่จ้าวคังจนบาดเจ็บ เป็นเพราะจิงอี้บาดเจ็บจึงไม่อาจไล่ตามต่อได้ อ๋องเฉิงถูกไล่ต้อนออกจากวังหลวงจนไปรวมกับทัพที่กำลังเดินทางมารวมต่างคนต่างฝ่ายดูกำลังหลิวกุ้ยเฟยกับจ้าวคังที่บาดเจ็บกำลังจะหนีตามอ๋องเฉิงก็เจอกับอู๋กังพอดี เขาจับทั้งคู่นางพาเหินมาทางประตูวัง อ๋องเฉิงพยายามจะช่วยแต่เขาบาดเจ็บเพราะฝีมือหานกงกงจึงทิ้งสองแม่ลูก ในวังเสียหายเล็กน้อยเพราะจิงอี้นำกำลังของกองทัพกิเลนมาทันยืดเยื้อมาเกือนสามเดือนคนของจ้าวเฟยหย่งเริ่มอ่อนล้า อ๋องเฉิงมีกำลังเสริมอีกถึงหนึ่งแสนคนวันที่ชะตา
Dernière mise à jour : 2025-01-19ลิขิตแห่งรัก ความลับหลังกำแพง
"อะไรคือขยันปีนหา อาเจ้ขนาดคนรวยหมื่นล้านมาจีบพี่ยังเชิดใส่ แล้วพี่ตกล่องปล่องชิ้นกับเด็กเมื่อวานซืนอายุ16-17เนี่ยนะ""ข้าสิบเก้าแล้วอีกสามเดือนก็ยี่สิบเด็กเมื่อวานซืนที่เจ้าว่าคือผู้ใดกันน้องเมีย""อย่ามาใช้คำนั้น พี่สาวผมยังไม่แต่งกับคุณสักหน่อย อย่ามาโมเมทึกทักมโนไปเองแบบไอ้พวกท่านอ๋องในซีรีย์มันไม่เก็ท""อาหรู น้องชายเจ้าคนนี้เป็นคนป่วยหรือไม่พูดจาฟังไม่รู้เรื่อง ต้องการให้ไห่เมิ่งหยวนฝังเข็มสักหน่อยไหม""คุณสิป่วยผมไม่ได้ป่วย เด็กเมื่อวานซืนปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมเลยมั้งนายน่ะ""พอๆๆๆๆหยุดทะเลาะกันได้แล้ว ท่านพี่พาข้าไปดูตรงนั้นหน่อยข้าอยากรู้มันคืออะไร ทำไมจ้าวเฉิงถึงอยากลงมาที่นี่นัก ว่าแต่เขาตายแล้วจริงๆหรือ""ข้าตัดศีรษะเขากับมือ ที่จริงข้าเกือบสู้ไม่ได้ฝีมือเขาตอนนี้แทบจะเท่าหานกงกงเลย แต่อยู่ๆอู๋กังก็แบกชายหญิงที่กำลังเสพสังวาสกันมาโยนตรงหน้าพวกเราที่กำห่ำหั่นกันอยู่ นั่นคือจ้าวคังกับหลิวกุ้ยเฟย อ๋องเฉิงสติแตกใช้ดาบฆ่าบุตรชายตนเอง พวกข้าเลยได้จังหวะเจ้าทำอะไรกับหลิวกุ้ยเฟยหรือ นางเฮ้อน่าสมเพชมากจริง ใช้ด้ามกระบี่สำเร็จความใคร่ตนเองต่อหน้าทหารและเชลยนับแสน พวกเขาอาเจียนจนแทบ
Dernière mise à jour : 2025-01-19ลิขิตแห่งรัก ไข่มุกจันทรามีจริงหรือไม่
ซ่งจื่อหรูตาแดงนางไม่อยากร้องไห้ นี่คือสิ่งที่พวกเขาสร้างแต่นางกลับต้องมาชดใช้ เลือดค่อยไหลช้าๆจนท่วมตราประทับตราหยกและค่อยๆจมไปทีละนิดๆจนสุดแท่นประทับ ตราประทับมีขนาดใหญ่พอควร ซ่งจื่อหรูเสียเลือดมากเกินไปในที่สุดก็หมดสติจ้าวเฟยหรงอุ้มนางออกมากเขาไม่พูดกับคนที่เหลืออยู่สักคนนางพูดถูกเหตุใดต้องให้นางชดใช้ในสิ่งที่ไม่ได้ก่อด้วย กลไกหยุดทำงานทันทีและเริ่มทำลายตนเองทำให้บริเวณนั้นสะเทือนคนงานบางคนถูกไม้บ้างหินบ้างหล่นใส่บาดเจ็บจนเกิดความแตกตื่น เกือบหนึ่งชั่วยามจึงสงบซ่งจื่อหรูสลบไปห้าวันจ้าวเฟยหรงไม่ห่างจากนางสักวัน เฟิ่งจื่อหยางได้แต่รู้สึกผิดเหตุใดตราประทับนั่นไม่เลือกเขาหรือเซี่ยหนานอิน เหตุใดถึงเลือกนางกัน จ้าวเฟยหย่งเห็นทุกคนตึงเครียดจึงให้แยกย้ายกันไปก่อน รู้สึกเห็นใจในความอยุติธรรมของเด็กสาวตรงหน้านางไม่ได้สร้างเหตุใดนางต้องมารับผิดชอบในสิ่งที่บรรพบุรุษก่อขึ้น เขายอมรับตระกูลเฟิ่งที่มาจากเชื้อสายเฟิ่งอวิ่นเช่อเท่านั้น ลึกกว่านั้นนอกจากไม่รับมิหนำซ้ำเขายังรังเกียจอีกด้วย แต่เหตุใดเขาปวดใจแทบขาดยามที่นางลงมีดบนแขนตนเอง เขาเหมือนถูกกรีดแขนนั้นแทนนาง เพราะอะไรวันต่อมาซ่งจื่อหรุก็ฟ
Dernière mise à jour : 2025-01-19ลิขิตแห่งรัก ข้ากลัวเสียงฟ้าร้อง
จิงเสวียนกับจิงอี้รักษาตัวจนหายดีแล้ว ซ่งจื่อหรูเองก็พักได้ครึ่งเดือนแล้ว เฟิ่งจื่อหยางกลับเมืองหลวงกับเซี่ยหนานอินบิดาเพื่อไปกอบกู้จวนสกุลเฟิ่งขึ้นมาใหม่ ซ่งจื่อหรูยืนยันจะใช้แซ่ซ่งพวกเขาจึงไม่ขัดขวาง ไม่ใช่ว่านางเล่นแง่แต่นางอยากใช้แซ่เดิมที่จากมาเด็กๆก็ใช้ตามพี่สาว หลี่อ้ายเสิ่นที่ดูแลคนรักมาหลายวันในที่สุดก็หายร้องไห้สักที จิงอี้ดีขึ้นเขาได้เจอหน้าเจ้าคู่แฝดก็คุยอวดพี่ชายคุยใหญ่คุยโต"พี่ใหญ่ ดูลูกชายข้าสิ น่ารักมากๆเลย ดูท่านสิมัวแต่ลังเล เหอะ"จิงอี้อวดบุตรชาย"ข้าไม่ใช่เจ้าไม่ต้องมาพูดมาก น่าจะถูกอีกสักฝ่ามือ เหอะ"จิงเสวียนหมันใส้น้องชายมากพอดีกับที่จิงเสียงกำลังจะไปหาหลี่ม่านอวี้ก็ได้ยินเสียงขัดจังหวะ"คุณชายใหญ่ คุณหนูม่านอวี้วันนี้นางต้องฝึกเล่นพิน อีกทั้งเดินหมากเจ้าค่ะ ถ้าคุณชายอยากแต่งงานเร็วๆก็อย่าขัดขวางการเรียนของนางนะเจ้าค่ะ"หานหมัวมันไม่รอให้เขาตอบกลับก็พาเหล่าสาวใช้เดินไปทางเรือนของหลี่ม่านอวี้เพื่อสอนตำราสตรีชั้นสูง จิงเสวียนอยากร้องไห้จริงๆ จะไปถามไอ้น้องบ้าว่ามีวิธีหลบหลีกสายตาตาเฒ่ายายเฒ่าเหล่านี้ได้ไหมก็เพิ่งจะถูกน้องชายเยาะเย้ยมายังเคืองอยู่เครื่องทอผ้าสร้างเ
Dernière mise à jour : 2025-01-19
Latest chapter
ลิขิตแห่งรัก ความรักสวยงามเหนือกาลเวลา (จบบริบูรณ์)
เมืองกว่าผิงจุดประทัดฉลองที่พระชายาคลอดบุตรจัดงานเลี้ยงถึงสามวันสามคืนกินดื่มไม่อั้น จากเมืองที่ไม่มีใครใส่ใจตอนนี้เพราะพระชายากมาเปลี่ยนแปลงกลายเป็นเมืองที่ร่ำรวยที่สุดในแคว้น ซ่งจื่อหรูออกเดือนมาได้หนึ่งอาทิตย์แล้วนางอยู่้ดือนถึงสองเดือนครึ่งเชียวตอนนี้กำลังให้นมคู่แฝดอยู่ ในห้องนางมีมิติที่สามารถทำให้น้ำนมตนเองพอเลี้ยงลูกโดยไม่ต้องพึ่งพาแม่นมจินเสี่ยวฮวาประคองท้องเดินมาหา ท่านอากับท่านลุงนี่วันๆไม่ทำงานทำการหรือเมียท้องลูกคนที่สี่แล้วนะ"พระชายา ตำหนักองค์ชายส่งข่าวมาพระยาหลี่กำลังจะคลอด ท่านจะไปหรือไม่""ข้าอยากไปแต่ว่ากลัวท่านอ๋องดุเอา เลยส่งจื่อเย่วให้ไปแทนแล้ว อาสะใภ้จะคลอดเมื่อใดนี่เจ้าคะ""อีกสี่เดือน ข้าพูดกับเจ้าแบบเปิดอกเลยนะหลานสี่ไม่พิธีรีตรอง เจ้าว่าพวกบุรุษนี่เหตุใดถึงหมกมุ่นกันนัก ข้านี่แทบจะไม่ได้หลับได้นอนสักคืน ขนาดท้องแล้วท่านพี่ยังสรรหาท่าทางอะไรมาก็ไม่รู้""คิกๆๆ อาสะใภ้ธรรมดาผัวเมียแหละเจ้าคะ เดี๋ยวอีกสามเดือนท่านปู่กลับมาแล้วข้าจะจัดงานฉลอง พี่ใหญ่ พี่รอง พี่สามก็จะมาเช่นกันเจ้าค่ะ"อืมข้าไปล่ะ ไปฟังก่อนว่านางได้บุตรชายหรือบุตรสาว"เจ้าแฝดหลับไปแล้วซ่งจื่อหรูเ
ลิขิตแห่งรัก ในที่สุดก็ได้อยู่พร้อมหน้า
ซ่งจื่อหรูเดินไม่ไหวแล้ว นางใกล้คลอดเต็มที ตอนนี้องค์ชายห้าผู้น่าสงสารกำลังนั่งอยู่มีหลี่ถิงถิงกอดเขาไว้แน่นก่อนหน้านางแพ้ท้องอาการคือเหม็นขี้หน้าเขา แต่พอเขาไม่อยู่ก็ร้องไห้หามาตอนนี้แพ้ท้องอีกแบบต้องเห็นเขาตลอดเวลา นั่งกอดแขนเขาแน่นดมแต่กลิ่นกายเขา หากไม่อยู่ต้องถอดเสื้อตัวที่เคยใส่ทิ้งไว้ให้ไม่งั้นเอาแต่งอแง เฮ้อ ไอ้ลูกคนนี้คลอดมาเมื่อไหร่จะส่งไปให้เสด็จแม่เลี้ยง ขนาดยังไม่คลอดยังทำเขาปวดหัวขนาดนี้เลย"อาหรู ไม่ถึงเดือนก็คลอดแล้ว เราจะได้เห็นหน้าผลงานของข้ากับเจ้าสักที อุตส่าห์อดหลับอดนอน บางวันก็เลยมื้อข้าวมาขยันปั้นพวกเขาเนี่ย""ท่านอ๋อง ตรัสอะไรของพระองค์ ไม่ทรงเห็นหรือเพคะว่ามีคนอื่น"จ้าวเฟยหรงไม่วนใจกระชับอ้อกอดที่ตอนนี้ท้องนางใหญ่มากแล้วแต่เขาก็โอบมันจนได้"เสด็จพี่ข้าคิดว่า จะส่งเจ้าตัวยุ่งนี่ไปให้เสด็จแม่เลี้ยง งอแงเหลือทนตั้งแต่ยังไม่คลอดเลย"จ้าเทียนหยางลูบท้องหลี่ถิงถิงแล้วแสร้งบ่นเจ้าตัวเล็ก ปรากฏว่าเขาถูกถีบเบาๆจนทุกคนหัวเราะตำหนักเหลียนฮวาที่ตอนนี้กำลังวุ่นวาย ซ่งจื่อหรูเจ็บท้องมากว่าหนึ่งชั่วยามแล้วยังไม่คลอด จ้าวเฟยหรงก็จะเข้าไปหาเมียที่นอนร้องท่าเดียว จนเซียวอว
ลิขิตแห่งรัก รองประมุขหอดอกบัวคนใหม่
หลี่ถิงถิงครรภ์ใหญ่แล้วนางตั้งครรภ์ได้หกเดือนส่วนซ่งจื่อหรูอีกไม่กี่วันก็คลอดแล้ว ซ่งจื่อหรูกำลังคำนวณค่าแรงคนงานหลี่ซ่งเต๋อนำตั๋วเงินมาให้หลานสาวกำลังกลับบ้าน เห็นจินเสี่ยวฮวาพูดคุยอยู่กับชาวตะวันตกที่มาแลกเปลี่ยนสินค้า โดยมีล่ามที่ซ่งจื่อหรูสอนคอยแปลให้หากว่าไอ้ฝรั่งผมทองไม่เอ่ยชมว่านางสวยเป็นสตรีที่งดงาม และถามว่านางมีคู่ครองหรือยัง คงไม่ทำให้ประมุขหอโกรธจนอุ้มเมียมาลงโทษอยู่จนตอนนี้ยังไม่เลิกหรอก"อร๊ายท่านอา เบาหน่อย ข้าจะไม่ไหวแล้วนะอร๊าย โอ๊ยท่านโกรธอะไรมา ข้าเสียวจะตายแล้วอื้อ" จินเสี่ยวฮวาประท้วง"ไอ้หัวทองผิวเผือกนั่นเกี้ยวเมียข้าไม่โมโหได้หรือ เสี่ยวฮวาจ๋าคนดีตั้งแต่เจ้าคลอดลูกมายิ่งสวยวันสวยคืนดูสิ ตรงนี้ก็อวบอิ่ม ตรงนี้ก็เต็มมือแน่นไปหมดหืม อ่าห์รักเจ้าจริงๆเมียจ๋า"ตอนนี้เขาขึ้นเป็นประมุขหอเหลียนฮวาแทนท่านอารองหลี่ไหลฝูแล้ว หลานสาวเขาสร้างเรือสำราญอะไรสักอย่างให้ล่องไปเรื่อยๆ ท่านอาวางมือจากยุทธภพออกท่องเที่ยวกับท่านพ่อจะกลับในอีกหกเดือน หลี่ไค่ซุนกำลังถูกฝึกให้พร้อมอนาคตหลี่ไค่ซุนนั่งมองสตรีที่กำลังวาดภาพอยู่ตรงหน้า เขาลุกไปหยิบพู่กันออกก่อนจะช้อนนางขึ้นแล้ววางบนเตีย
ลิขิตแห่งรัก ตั้งครรภ์พร้อมกัน
ตั้งแต่วันที่หลี่ถิงถิงยอมตามใจเขาจากนั้นจ้าวเทียนหยางก็อยู่แต่ในห้องไม่ยอมปล่อยคนรักออกมา จนมีเรื่องให้ต้องไปทำก็อิดออดจนถูกหลี่ถิงถิงต้องดุจริงจัง จะถึงวันแต่งงานแล้วอีกครึ่งเดือนหลี่ถิงถิงอยู่ๆก็เกิดเกลียดขี้หน้าคนตัวโตขึ้นมาดื้อๆ"อย่ามาใกล้หม่อมฉันนะเพคะ หม่อมฉันเหม็นขี้หน้าพระองค์""คนดี ข้าทำอะไรผิดกันถิงถิงคนงามอย่าทำแบบนี้สิ มีอะไรบอกมาเถอะ""ไม่มี ไม่รู้อยู่ๆหม่อมฉันก็ไม่อยากอยู่พระองค์ เหม็นขี้หน้าจะตายอยู่แล้วฮือๆๆๆ องค์ชายหม่อมฉันรักองค์ชายนะเพคะแต่อย่ามาใกล้ได้ไหมฮือๆๆ"จ้าวเทียนหยางอ่อนใจ เมียอยู่ๆก็เกลียดขี้หน้าเขาไม่มีสาเหตุวันนี้ทุกคนมากินข้าวร่วมกันที่ตำหนักเหลียนฮวา อาหารมากมายถูกยกขึ้นโต๊ะแต่ซ่งจื่อหรูกับหลี่ถิงถิงเกิดไม่อยากกิน พอเห็นหน้าจ้าวเทียนหยางยิ่งเกิดอยากอาเจียนจนต้องอุ้มกลับห้อง"น้องห้าเป็นอะไรไป อาจารย์รบกวนท่านตรวจนางสักหน่อยเถอะ "ซ่งจื่อหรูให้ไห่มิ่งหยวนไปดูหลี่ถิงถิงที่ตอนนี้เอาแต่ร้องไห้ นางบอกรักจ้าวเทียนหยางแต่ไม่อยากเจอหน้าเขาตกลงนี่มันอะไร เสียงร้องไห้หาคนรักสักพักก็อาเจียนไล่เขาออกมากซ่งจื่อหรูจะลุกไปดูน้องสาวก็หน้ามืดจนจ้าวเฟยหรงต้องมาประค
ลิขิตแห่งรัก เร่งวันแต่ง
หลี่อาไช่พาจ้าวเฟยเซียนหัดขี่ม้า ไม่นานนางก็เริ่มขี่คล่องขึ้น พระอาทิตย์ใกล้ตกแล้วแสงสีแดงงดงามกระทบใบหน้านวล หลี่อาไช่กระชบอ้อมแขนคนตรงหน้า ค่อยๆควบม้าๆช้าๆพาคนรักเขากลับบ้าน"เซียนเซียน ขอพี่หอมสักทีได้ไหม เจ้าน่ารักจนพี่อดใจไม่ไหวนะ""แค่ครั้งเดียวนะ เดี๋ยวเสด็จพ่อกับเสด็จพี่รู้เข้าเอาท่านตายแน่"หลี่อาไช่ก้อมลงหอมแก้มนางจากนั้นก็กดคางลงบนศรีษะจ้าวเฟยเซียนพามาส่งที่ตำหลักก่อนเข้าประตูยังแอบหอมนางอีกสองครั้ง อุ้มนางลงจากหลังม้าแต่ไม่ยอมให้เท้าถึงพื้น เขาอุ้มพาจ้าวเฟยเซียนมาส่งถึงตำหนักใน จ้าวเฟยหรงคิ้วกระตุก ไอ้เด็กนี่มันเกินไปไหมน้องสาวข้าสิบสองเองนะ"หม่อมฉันทูลลานะพะย่ะค่ะ พอดียังไม่ได้ไปคาราวะท่านแม่เลย พี่สี่ข้าไปก่อนนะขอรับ"หลี่อาไช่ไปแล้วแต่มีคนหน้าตึงอยู่ตรงนี้จนซ่งจื่อหรูหัวเราะเขา"คิกๆ ท่านอ๋องทีนี้เขาใจหัวอกท่านปู่กับท่านอาหม่อมฉันหรือยังเพคะ ทรงหวงน้องสาวเป็นด้วยหรือ อื้อ"จ้าวเฟยหรงไม่ปล่อยให้เมียสาวล้อเลียน เขาช้อนอุ้มพานางเข้าห้องลงโทษที่หัวเราะเยาะ"อื้อ ท่านอ๋องหม่อมฉันไม่ไหวแล้ว อร๊าย นับวันยิ่งโลดโผนนะเพคะ อึ๊ยสะ เสียว ท่านอ๋อง""บอกแล้วไงจะสอนให้ ตั้งใจเรียนนะเ
ลิขิตแห่งรัก แม่ทัพหลี่ (หลี่อาไช่)
อาชาสีดำทะมึนน่าเกรงขามกำลังควบมาทางหน้าหมู่บ้าน ด้านหลังมีอีกสองคนตามมาด้วย เมื่อมาถึงหน้าหมู่บ้านสกุลหลี่ก็ลงจากม้า ทหารคนสนิทรับสายจูงไป เด็กน้อยวัยสองขวบเดินเตาะแตะๆมาหากางแขนให้อุ้ม"เสี่ยวเว่ยเด็กดี ตัวสูงขึ้นแล้วมาให้พี่อุ้มหน่อย" อู๋กังเดินตามบุตรชายมาหลี่อาไช่เห็นเขาจึงทักทาย"ท่านพ่อ ท่านแม่อยู่ก็เดือนหรือขอรับ"อู๋กังพยักหน้า เขาแต่งงานกับไป๋ลู่มีบุตรชายหนึ่งคนและเพิ่งจะได้บุตรสาวอีกหนึ่งคน หลี่อาไช่ตอนนี้อายุสิบหกแล้วฝีมือเก่งกาจจนได้เป็นแม่ทัพตะวันออกควบคุมเจ็ดมณฑล"อาไช่ คนสกุลหวังเหล่านั้นฝีมืลูกหรือเปล่า หากจบได้ก็จบเถอะมารดาเจ้านางอยู่สงบสุขแล้ว"อู๋กังรักเขาเสมือนบุตรตนเอง ไม่อยากให้เขาเคียดแค้นเรื่องในอดีต จนทำลายอนาคต หลี่อาไช่ถอนหายใจ"เดิมทีก็ไม่อยากจะยุ่ง แต่ใครจะรู้ว่าสองผัวเมียนั้นเคยขายท่านแม่ของข้าไม่พอ ยังคิดจะขายน้องสาวคนเล็ก อาเล็กนางอายุเท่ากับข้า ท่านปู่ท่านย่าจากไปลุงใหญ่เปรียบเหมือนบิดา จัดการทุกอย่างให้แต่งงานไปก็ยังดีแต่นี่จะให้ไปเป็นอนุเศรษฐี ข้าไม่สั่งสอนคงไม่ได้ขอรับท่านพ่อ""แล้วทำเช่นไร อย่าให้มารดาเจ้ารู้เล่า""ข้าส่งบ้านใหญ่ไปชายแดนเนรเทศทั้ง
ลิขิตแห่งรัก ได้เข้าหอสักที nc
ซ่งจื่อหรูไม่มีความลับกับจ้าวเฟยหรงอีกต่อไป นางพาเขาเข้ามาในมิติครั้งแรกนางลองดูหลังจากที่รู้ว่าเข้ามาได้ที่นี่ก็เป็นสวรรค์ของคนสองคนไม่มีความวุ่นวายมีเพียงสายลมแสงแดดอ่อนๆ สวนดอกไม้หลากสีสัน ในลำธารร่างเปลือยของซ่งจื่อหรูกำลังแหวกว่าย จ้าวเฟยหรงนั่งมองอย่างหลงไหล ก่อนจะเดินลงน้ำไปหาคนรัก จ้าวเฟยหรงจูมนางดูดดื่ม รั้งแผ่นหลังนางเข้าหาให้ทรวงอกลอยเด่นจากนั้นก็ก้มลงดูดเม้นจนซ่งจื่อหรูครางออกมาก่อนจะช้อนร่างงามเดินขึ้นฝั่งพาเข้าไปในบ้านวางลงบนเตียงอย่างทะนุถนอม ซ่งจื่อหรูยังสงสัยจากเตียงโบราณอันเดิมอยู่ๆ กลายเป็นเตียงติดสปิงได้ไง เพิ่งเข้าใจก็วันนี้แหละเฮ้อ ริมฝีปากครอบครองทรวงอกอวบอิ่มราวกับเด็กน้อยดื่มน้ำนมจากอกมารดา ซ่งจื่อหรูเต็มสิบแปดมาครึ่งกว่าปีแล้ว จ้าวเฟยหรงอยากรักนางเต็มทีผ่านช่วงอันตรายมาแล้ว เขาแข็งขึงจะระเบิดอยู่แล้ว ปากน้อยๆกับมือน้อยๆนั้นดับอารมณ์เขาไม่อิ่ม"ท่านอ๋อง เบาๆสิเพคะอดอยากหรืออย่างไรไม่ใช่ว่าให้ท่านทุกคืนหรือ""เมียจ๋า เข้าหอกันนะข้าทนไม่ไหวแล้ว นับวันเจ้ายิ่งงามนักคนดี นี่เลยเวลามาแล้วรู้ไหมฉู่ซีฮวนเด็กคนนั้นลูกชายเพิ่งได้สามเดือนหลี่ซินซินก็ตั้งครรภ์คนที่สองแ
ลิขิตแห่งรัก ฉู่ซีฮวน
จ้าวเฟยหรงอุ้มพระชายาคนงามกลับไปแล้วไห่เมิ่งหยวนบอกว่าถูกแทงเกือบเข้าจุดสำคัญห่างไปเพียงครึ่งชุ่น หากร่วมหอแล้วตั้งครรภ์อาจเป็นอันตรายทั้งแม่และลูก รออีกสักหนึ่งปีให้นางหายดีกว่านี้ก่อน หนิงอ๋องจึงทำได้แค่เพียงนอนกอดคนรักและหาเศษหาเรอแค่นั้น ซ่งจื่อหรูสงสารเขาแต่ต้องใจแข็งนางอยากให้ร่างกายสมบูรณ์ นางต้องการตั้งครรภ์คลอดบุตรให้เขาเท่าที่เขาอยากมี"เอ่อ ซินซินไปเดินเล่นเป็นเพื่อนข้าหน่อยสิ เจ้าว่างหรือไม่"ฉู่ซีฮวนเอ่ยถามสาวน้อยตรงหน้า เขาบาดเจ็บรักษาตัวอยู่ที่นี่มาสามเดือนกว่าแล้ว สาวน้อยคนนี้คือคนที่คอยดูแลเขา นางมีดวงตากลมโต ใบหน้าหวานปากจิ้มลิ้มรับกับจมูกที่รั้นนิดๆ บางครั้งเอาแต่ใจแง่งอนกับท่านปู่ของนาง มิน่าคนราชวงศ์ต้าเหลียงถึงมารวมกันอยู่ที่นี่ หมู่บ้านนี้ล้วนแซ่หลี่มองไปทางไหนหาคนขี้เหร่ไม่เจอจริงๆ รวมถึงแม่สาวน้อยตรงหน้าคนนี้ด้วย"พี่ซีฮวนจะไปไหนหรือเจ้าคะ ข้าว่างพอดีท่านหายแล้วควรออกมาเดินบ้างก็ดี"หลี่ซินซินมองหน้าเขา ยังมีองครักษ์ยืนอยู่ฉู่ซีฮวนจึงจุงมืนางพาออกมา"เจ้ากลัวไหม บนเขาชิงลั่วมีดงดอกไม้อยู่ข้าอยากไปนั่งเล่นที่นั่น"ฉู่ซีฮวนเอ่ยขึ้น หลี่ซินซินส่ายหน้าเขาจึงโอบเอว
ลิขิตแห่งรัก อาหรูเจ้ากลับมาแล้ว
ยามอวิ๋นเปลือกตาของซ่งจื่อหรูค่อยๆขยับ ขนตาที่งามงอนคู่นั้นกระพริบช้าๆ ซ่งจื่อหรูลืมตาขึ้นก็เห็นว่าตนเองนอนอยู่บนเตียงในตำหนักเหลียนฮวา รู้สึกถึงอะไรบางอย่างพาดอยู่ที่หน้าท้อง นาวหันไปดูก็เห็นเป็นจ้าเฟยหรงนอนกอดนางอยู่เขาและนางสวมชุดแต่งงานซ่งจื่อหรูพยายามนึกถึงเรื่องที่ผ่านมา นางจำไว้ว่าอวิ่นเย่วและอวิ่นห่าวพานางมาส่ง วันนี้เป็นวันแต่งงานของนางและเขา เพียงเพื่อรักษาสัญญาที่ให้ไว้แม้ต้องแต่งกับร่างไร้วิญญาณเขาก็ไม่หวั่น ซ่งจื่อหรูพลิกตัวเข้าหาอกกว้างก่อนใช้มือค่อยไปลูบไล้ใบหน้างามนั้น"ท่านพี่ ข้าคิดถึงท่านเหลือเกิน ท่านพี่ของข้าฮือๆๆ"จ้าวเฟยหรงรู้สึกตัวลืมตา คนตรงหน้าฟื้นแล้วนางกำลังร้องไห้แขนเรียวกอดเอวหนาของเขาเอาไว้แน่น นางบอกรักเขานางคิดถึงเขา"น้องหญิง เจ้ากลับมาแล้วเด็กดีของข้า ในที่สุดเจ้าก็กลับมาสักที"จ้าวเฟยหรงร้องไห้นับจากวันที่นางหลับไหลไม่มีวันใดที่น้ำตาลูกผู้ชายของเขาไม่หลั่งริน แต่วันนี้เขาร้องไห้เพราะในที่สุดนางก็กลับมาสักที จ้าวเฟยหรงกดร่างนุ่มนิ่มเอาไว้จุมพิตนางดูดดื่ม จนคนตัวเล็กต้องประท้วง"อื้อๆๆๆท่านพี่ข้าหายใจไม่ออกท่านกอดแน่นเกินไปแล้ว ""ทูลหัว คนดีของข้า ข
