Se connecterShare
สังหารจ้าวเฉิง
Dernière mise à jour:
2025-01-19 19:09:27
Related chapter
ลิขิตแห่งรัก ความลับหลังกำแพง
"อะไรคือขยันปีนหา อาเจ้ขนาดคนรวยหมื่นล้านมาจีบพี่ยังเชิดใส่ แล้วพี่ตกล่องปล่องชิ้นกับเด็กเมื่อวานซืนอายุ16-17เนี่ยนะ""ข้าสิบเก้าแล้วอีกสามเดือนก็ยี่สิบเด็กเมื่อวานซืนที่เจ้าว่าคือผู้ใดกันน้องเมีย""อย่ามาใช้คำนั้น พี่สาวผมยังไม่แต่งกับคุณสักหน่อย อย่ามาโมเมทึกทักมโนไปเองแบบไอ้พวกท่านอ๋องในซีรีย์มันไม่เก็ท""อาหรู น้องชายเจ้าคนนี้เป็นคนป่วยหรือไม่พูดจาฟังไม่รู้เรื่อง ต้องการให้ไห่เมิ่งหยวนฝังเข็มสักหน่อยไหม""คุณสิป่วยผมไม่ได้ป่วย เด็กเมื่อวานซืนปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมเลยมั้งนายน่ะ""พอๆๆๆๆหยุดทะเลาะกันได้แล้ว ท่านพี่พาข้าไปดูตรงนั้นหน่อยข้าอยากรู้มันคืออะไร ทำไมจ้าวเฉิงถึงอยากลงมาที่นี่นัก ว่าแต่เขาตายแล้วจริงๆหรือ""ข้าตัดศีรษะเขากับมือ ที่จริงข้าเกือบสู้ไม่ได้ฝีมือเขาตอนนี้แทบจะเท่าหานกงกงเลย แต่อยู่ๆอู๋กังก็แบกชายหญิงที่กำลังเสพสังวาสกันมาโยนตรงหน้าพวกเราที่กำห่ำหั่นกันอยู่ นั่นคือจ้าวคังกับหลิวกุ้ยเฟย อ๋องเฉิงสติแตกใช้ดาบฆ่าบุตรชายตนเอง พวกข้าเลยได้จังหวะเจ้าทำอะไรกับหลิวกุ้ยเฟยหรือ นางเฮ้อน่าสมเพชมากจริง ใช้ด้ามกระบี่สำเร็จความใคร่ตนเองต่อหน้าทหารและเชลยนับแสน พวกเขาอาเจียนจนแทบ
Dernière mise à jour : 2025-01-19ลิขิตแห่งรัก ไข่มุกจันทรามีจริงหรือไม่
ซ่งจื่อหรูตาแดงนางไม่อยากร้องไห้ นี่คือสิ่งที่พวกเขาสร้างแต่นางกลับต้องมาชดใช้ เลือดค่อยไหลช้าๆจนท่วมตราประทับตราหยกและค่อยๆจมไปทีละนิดๆจนสุดแท่นประทับ ตราประทับมีขนาดใหญ่พอควร ซ่งจื่อหรูเสียเลือดมากเกินไปในที่สุดก็หมดสติจ้าวเฟยหรงอุ้มนางออกมากเขาไม่พูดกับคนที่เหลืออยู่สักคนนางพูดถูกเหตุใดต้องให้นางชดใช้ในสิ่งที่ไม่ได้ก่อด้วย กลไกหยุดทำงานทันทีและเริ่มทำลายตนเองทำให้บริเวณนั้นสะเทือนคนงานบางคนถูกไม้บ้างหินบ้างหล่นใส่บาดเจ็บจนเกิดความแตกตื่น เกือบหนึ่งชั่วยามจึงสงบซ่งจื่อหรูสลบไปห้าวันจ้าวเฟยหรงไม่ห่างจากนางสักวัน เฟิ่งจื่อหยางได้แต่รู้สึกผิดเหตุใดตราประทับนั่นไม่เลือกเขาหรือเซี่ยหนานอิน เหตุใดถึงเลือกนางกัน จ้าวเฟยหย่งเห็นทุกคนตึงเครียดจึงให้แยกย้ายกันไปก่อน รู้สึกเห็นใจในความอยุติธรรมของเด็กสาวตรงหน้านางไม่ได้สร้างเหตุใดนางต้องมารับผิดชอบในสิ่งที่บรรพบุรุษก่อขึ้น เขายอมรับตระกูลเฟิ่งที่มาจากเชื้อสายเฟิ่งอวิ่นเช่อเท่านั้น ลึกกว่านั้นนอกจากไม่รับมิหนำซ้ำเขายังรังเกียจอีกด้วย แต่เหตุใดเขาปวดใจแทบขาดยามที่นางลงมีดบนแขนตนเอง เขาเหมือนถูกกรีดแขนนั้นแทนนาง เพราะอะไรวันต่อมาซ่งจื่อหรุก็ฟ
Dernière mise à jour : 2025-01-19ลิขิตแห่งรัก ข้ากลัวเสียงฟ้าร้อง
จิงเสวียนกับจิงอี้รักษาตัวจนหายดีแล้ว ซ่งจื่อหรูเองก็พักได้ครึ่งเดือนแล้ว เฟิ่งจื่อหยางกลับเมืองหลวงกับเซี่ยหนานอินบิดาเพื่อไปกอบกู้จวนสกุลเฟิ่งขึ้นมาใหม่ ซ่งจื่อหรูยืนยันจะใช้แซ่ซ่งพวกเขาจึงไม่ขัดขวาง ไม่ใช่ว่านางเล่นแง่แต่นางอยากใช้แซ่เดิมที่จากมาเด็กๆก็ใช้ตามพี่สาว หลี่อ้ายเสิ่นที่ดูแลคนรักมาหลายวันในที่สุดก็หายร้องไห้สักที จิงอี้ดีขึ้นเขาได้เจอหน้าเจ้าคู่แฝดก็คุยอวดพี่ชายคุยใหญ่คุยโต"พี่ใหญ่ ดูลูกชายข้าสิ น่ารักมากๆเลย ดูท่านสิมัวแต่ลังเล เหอะ"จิงอี้อวดบุตรชาย"ข้าไม่ใช่เจ้าไม่ต้องมาพูดมาก น่าจะถูกอีกสักฝ่ามือ เหอะ"จิงเสวียนหมันใส้น้องชายมากพอดีกับที่จิงเสียงกำลังจะไปหาหลี่ม่านอวี้ก็ได้ยินเสียงขัดจังหวะ"คุณชายใหญ่ คุณหนูม่านอวี้วันนี้นางต้องฝึกเล่นพิน อีกทั้งเดินหมากเจ้าค่ะ ถ้าคุณชายอยากแต่งงานเร็วๆก็อย่าขัดขวางการเรียนของนางนะเจ้าค่ะ"หานหมัวมันไม่รอให้เขาตอบกลับก็พาเหล่าสาวใช้เดินไปทางเรือนของหลี่ม่านอวี้เพื่อสอนตำราสตรีชั้นสูง จิงเสวียนอยากร้องไห้จริงๆ จะไปถามไอ้น้องบ้าว่ามีวิธีหลบหลีกสายตาตาเฒ่ายายเฒ่าเหล่านี้ได้ไหมก็เพิ่งจะถูกน้องชายเยาะเย้ยมายังเคืองอยู่เครื่องทอผ้าสร้างเ
Dernière mise à jour : 2025-01-19ลิขิตแห่งรัก ท่านอาหลี่ข้ารักท่าน
หลี่ซ่งเต๋ออยากจะกดจุมพิตลงโทษนางจริงๆ เด็กบ้านี่ยั่วยวนเขาอยู่ได้ นางใช้มือน้อยไปลูบใบหน้าหล่อเหลา หลี่ซ่งเต๋ออายุสามสิบแล้วปฎิเสธไม่ได้ว่ายิ่งอายุมากขึ้นยิ่งดูดี เมล็ดพันธุ์บ้านสกุลหลี่นั้นหน้าตาดีทุกคน นางไม่ลูบเปล่าพร้อมกับเอ่ยเสียงอ้อแอ้นิดนิด"ท่านอาหลี่เจ้าคะ ท่านน่ารักจัง""เสี่ยวฮวา เมื่อสักครู่เจ้าดื่มหรือ""เปล่านะข้าไม่ได้ดื่ม ท่านอาหลี่ข้าชอบท่าน""เสี่ยวฮวา นอนเถอะดึกแล้ว"หลี่ซ่งเต๋อเอ็ดคนเมามือน้อยๆกอดเอวหนาของเขาไว้ก่อนจะเงยหน้าช้อนสายตาขึ้นมองคนตัวสูงกว่า นางไม่รู้ว่าหรือทำแบบนี้เขาจะคุมสติไม่อยู่แล้ว ไหนจะสายตาที่เยิ้มปรือนางแอบดื่มมาแน่ๆ" ท่านอาข้าชอบท่านจริงๆ ข้าอยากกอดท่านมานานแต่ไม่กล้า ตอนนี้ข้าได้กอดท่านแล้ว ตัวท่านหอมจัง""รู้ไหมทำแบบนี้อันตรายนะ เจ้าไม่ควรดื่ม ตื่นมาเจ้าก็จำอะไรไม่ได้"หลี่ส่งเต๋อเสียงแหบพร่าเขากำลังควบคุมอารมณ์ตนเองอยู่"ท่านอาข้ารักท่าน ข้าๆๆอยากๆเป็นของท่านข้าๆอื้อๆๆ"หลี่ซ่งเต๋อจูบนางอย่างเว้าวอน เขาถอนริมฝีปากออกก่อนจะกระซิบข้างหู"เด็กดื้อเจ้าอย่ายั่วยวนข้า ขืนทำแบบนี้ข้าอาจอดใจไม่ได้จนข่มเหงเจ้า"คนตัวพูดแต่คนตัวเล็กไม่ฟังมือน้อยๆไต่ต
Dernière mise à jour : 2025-01-19ลิขิตแห่งรัก ข้าอยากดูแลนางกับท่าน
แบบแปลนนั้นเป็นแบบแปลนของชิ้นส่วนเรือหลานสาวเขาต้องการสร้างเรือกลไฟอะไรสักอย่างนางบอกหากสร้างเสร็จจะประหยัดเวลากว่าการใช้เรือแบบเดิม แต่เพื่อป้องกันแบบแปลนนี้รั่วไหลไปสู่มือคนอื่นนางจึงสั่งให้บิดาเขาหาช่างต่อเรือจากคนล่ะที่มาสร้างชิ้นส่วน เมื่อชิ้นส่วนเสร็จนางจะประกอบเอง"อาฝู กลับโรงเตี๊ยมเดิมที่พักเมื่อคืน กลับเสียนหยางตอนนี้คงไม่ทัน""ขอรับนายท่าน"รถม้ามาหยุดที่โรงเตี๊ยมเมื่อคืนนี้ จินเสี่ยวฮวาสงสัยแขกที่นั่งทานอาหารมีไม่กี่โต๊ะแต่ทำไมเสี่ยวเอ้อถึงบอกว่าเต็ม ได้แต่มองหน้าคนข้างๆที่เดินจุงมือนางอยู่ หลี่ซ่งเต๋อรู้ว่าเด็กคนนี้ฉลาดจึงก้มลงจะกระซิบคนข้างๆ'เห็นว่ามีคนจองล่วงหน้า โชคดีที่เมื่อวานเรามาพักเขาจึงยอมให้ห้องหนึ่ง แขกคนนั้นความจริงเขาเหมาทั้งโรงเตี๊ยมไว้แล้ว"นางพยักหน้าก่อนจะเดินตามหลี่ซ่งเต๋อขึ้นไปชั้นสอง หลี่ซ่งเต๋อนอนตะแคงใช้แขนเท้าศรีษะนอนมองเด็กสาวที่เขาหลงรักกำลังนั่งวาดลวดลายบนกระดาษฝนเริ่มลงเม็ดอีกแล้วอากาศด้านนอกเริ่มเย็นท้องฟ้ามืดลงเหลือเพียงแสงจากเทียนไข แสงเทียนกระทบใบหน้านวล ช่างงดงามเหลือเกิน เขาอยู่มาจนอายุสามสิบไม่เคยคิดว่าจะแต่งงาน แต่เด็กสาวคนนี้ทำให้เขาต
Dernière mise à jour : 2025-01-19ลิขิตแห่งรัก อยากได้มิติที่จริงใจมีไหมโว้ย
ซ่งจื่อหรูยืนมองรถม้าที่กำลังวิ่งเข้าหมู่บ้าน นางอยู่ที่นี่มาสองปีกว่าแล้ว อวิ่นห่าวมาหานางครั้งสุดท้ายพร้อมรูปถ่ายครอบครัว หลานสาวคนโตหน้าตาคล้ายจ้าวเหลียนฮวาผสมกับเขา ส่วนภรรยาไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคือจ้าวเหลียนฮวาตอนโตแน่ชัดเห็นแววน้องสะใภ้ในชาตินี้แล้ว นึงถึงตอนที่ซ่งจื่อห่าวเอามือไพล่หลัง ชะโงกหน้าดูห่อผ้าที่ห่อจ้าวเหลียนฮวาตอนคลอดใหม่ๆแล้วเอ่ยว่า"อัปลักษณ์นัก" ก็นึกขำแม่สาวอัปลักษณ์คนนี้คือภรรยาเจ้าในอนาคตเชียวนะตอนนี้เขาเกือบหกขวบแล้วสอบผ่านซิ่วไฉตั้งแต่อายุยังน้อย ได้เข้าไปเรียนที่สำนักศึกษาหลวงจะไปพร้อมจิงเสวียนจิงเสวียนกับหลี่ม่านอวี้จะแต่งงานกันที่นี่ หานอี้ไม่อยากขัดใจเพราะกลัวลูกชายจะไม่ยอมกลับเมืองหลวง จิงอี้ได้ลูกสาวเพิ่มอีกคนตอนนี้หลี่อ้ายเสิ่นกำลังอยู่เดือนซ่งจื่อเย่วที่ตอนนี้กลายเป็นไข่ในหิน ที่หลี่ไหลฝูไม่ยอมให้ห่างสายตาเลย เด็กคนนี้อายุเพิ่มขึ้นความงามยิ่งชัดเจน นางเหมือนฮูหยินในภาพวาดคนนั้น งดงามราวเทพธิดา ส่วนคนที่น่าสงสารที่สุดคงไม่พ้นองค์ชายห้าหลี่ถิงถิงอายุสิบสองย่างสิบสาม ความงามไม่น้อยไปกว่าซ่งจื่อเย่วเลย จ้าวเทียนหยางต้องสร้างหอฮวาเซียงที่กว่างผิงเพิ่มเพื่
Dernière mise à jour : 2025-01-19ลิขิตแห่งรัก ไปดูวิธิการหลอมเหล็ก
นางปลูกต้นชาตามไหล่เขาของเมืองกว่างผิงเห็นเป็นขั้นบันไดมองเห็นแล้วสวยงาม ใบชาของมณฑลกว่างผิวเป็นชาเลื่องชื่อใครที่มีเงินก็ต้องการลิ้มลอง ปีนี้เซี่ยหนานอินจ่ายภาษถึงสามแสนตำลึง จ้าวเทียนหยูไม่อยากเชื่อสิ่งที่ได้ยิน เมืองแห้งแล้งที่หวังว่าจะส่งเขามาให้ซ่อนตัวเฉยๆกลับสามารถสร้างให้อุดมสมบูรณ์ได้ด้วยและจ่ายภาษีได้ถึงเพียงนี้"ใต้เท้าเซี่ย ไม่ยักทราบว่าท่านมีความสามารถเช่นนี้ด้วย"อำมาตย์ซ้ายกระแนะกระแหนทันที ตอนนี้กว่างผิวเป็นเมืองสำคัญ อีกทั้งที่ดินของตระกูลฮองเฮาก็ถูกเซี่ยหนานอินคนนี้ดูแลจนสามารถหารายได้กว่าสามแสนตำลึงต่อเดือน ใครๆก็อยากเอาตัวเองไปเป็นเจ้าเมือง เสียแต่ว่าฝ่าบาทไม่ยอมให้ ตอนแห้งแล้วไม่มีคนต้องการปกครอง ตอนนี้อยากได้ฝันไปเถอะ" ถ้าท่านมีหลานสาวที่ดีและเก่งก็อาจจะทำได้นะ แต่ท่านอำมาตย์นาคนเราน่ะนะ วาสนาใช่จะมีกันทุกคนใช่ไหมล่ะฮ่าๆๆๆๆ"เซี่ยหนานอินหัวเราสะใจ นี่เป็นสิ่งที่เขาอยากทำที่สุดตอนเข้าวัง คือหัวเราะดังๆใส่หน้าขุนนางปลิ้นปล้อนพวกนี้ตอนนี้จินเสี่ยวฮวาแต่งงานกับท่านอาแล้วกำลังตั้งครรภ์สามเดือนรอจนครรภ์มั่งคงจึงเพิ่งแจ้ง ทั้งบ้านดีใจไม่คิดว่าหลี่ซ่งเต๋อจะแต่งงาน เขาฝา
Dernière mise à jour : 2025-01-19ลิขิตแห่งรัก หลอมเหล็กสร้างรถราง
ซ่งจื่อหรูเห็นวิธีการหลอมเหล็ก ตีขึ้นรูปโลหะก็แค่พยักหน้า นางนำรางที่จำติดตั้งถามเขาว่าสามารถหล่อได้ไหม โรงเหล็กรับปากหลังจากเจรจาเรียบร้อยก็พากันกลับ"ลูกสะใภ้สีหน้าเจ้าดูเคร่งเครียด มีอะไรหรือ""เสด็จพ่อ ลูกอย่าให้ลุงหูเป็นคนรับผิดชอบงานเหล็กครั้งต่อไปเพคะ คนเหล่านี้อยู่ไกลเรา ลูกมีวิธีหลอมเหล็กได้ดีกว่านี้ แต่เห็นการทำงานของพวกเขาแล้ว ลูกคิดว่าไม่ดีพออีกอย่างนี่เป็นการหลอมเหล็กในแบบของลูกไม่อยากให้เผยแพร่สู่แคว้นเยี่ยน พวกเขามีแร่เหล็กพวกเรามีวิธีหลอมยังพอต่อรองกันได้บ้าง แต่คนที่เราเจอวันนี้เป็นพวกเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นหลัก ไม่แน่อาจนำความรู้ที่ได้ไปขายให้ทางนั้น จากที่ต่อรองได้อาจกลายเป็นต้าเหลียงเราเสียเปรียบ ""ลุงหูที่เจ้าพูดถึงคือบิดาของแม่หนูเจียวเจียวคนนั้นรึ"จ้าวอ๋องนึกถึงชายร่างสูงใหญ่คนนั้น ภรรยาของเขาหูซื่อนับว่างดงามไม่น่าเชื่อว่าจะแต่งงานกันจนมีบุตรสองคนดีที่เด็กเจียวเจียวนั่นงดงามเหมือนมารดา"ก็คือลุงหูท่านนั่นแหละเพคะ เอ่อเสด็จพ่อท่านพี่จะกลับเมื่อไหร่เลยกำหนดมาสามวันแล้ว""หรงเอ๋อร์บอกว่ามีปัญหานิดหน่อยกับที่ดิน หากพูดคุยกันได้ก็น่าจะกลับวันนี้"จากนั้นก็นั่งเง
Dernière mise à jour : 2025-01-19
Latest chapter
ลิขิตแห่งรัก ความรักสวยงามเหนือกาลเวลา (จบบริบูรณ์)
เมืองกว่าผิงจุดประทัดฉลองที่พระชายาคลอดบุตรจัดงานเลี้ยงถึงสามวันสามคืนกินดื่มไม่อั้น จากเมืองที่ไม่มีใครใส่ใจตอนนี้เพราะพระชายากมาเปลี่ยนแปลงกลายเป็นเมืองที่ร่ำรวยที่สุดในแคว้น ซ่งจื่อหรูออกเดือนมาได้หนึ่งอาทิตย์แล้วนางอยู่้ดือนถึงสองเดือนครึ่งเชียวตอนนี้กำลังให้นมคู่แฝดอยู่ ในห้องนางมีมิติที่สามารถทำให้น้ำนมตนเองพอเลี้ยงลูกโดยไม่ต้องพึ่งพาแม่นมจินเสี่ยวฮวาประคองท้องเดินมาหา ท่านอากับท่านลุงนี่วันๆไม่ทำงานทำการหรือเมียท้องลูกคนที่สี่แล้วนะ"พระชายา ตำหนักองค์ชายส่งข่าวมาพระยาหลี่กำลังจะคลอด ท่านจะไปหรือไม่""ข้าอยากไปแต่ว่ากลัวท่านอ๋องดุเอา เลยส่งจื่อเย่วให้ไปแทนแล้ว อาสะใภ้จะคลอดเมื่อใดนี่เจ้าคะ""อีกสี่เดือน ข้าพูดกับเจ้าแบบเปิดอกเลยนะหลานสี่ไม่พิธีรีตรอง เจ้าว่าพวกบุรุษนี่เหตุใดถึงหมกมุ่นกันนัก ข้านี่แทบจะไม่ได้หลับได้นอนสักคืน ขนาดท้องแล้วท่านพี่ยังสรรหาท่าทางอะไรมาก็ไม่รู้""คิกๆๆ อาสะใภ้ธรรมดาผัวเมียแหละเจ้าคะ เดี๋ยวอีกสามเดือนท่านปู่กลับมาแล้วข้าจะจัดงานฉลอง พี่ใหญ่ พี่รอง พี่สามก็จะมาเช่นกันเจ้าค่ะ"อืมข้าไปล่ะ ไปฟังก่อนว่านางได้บุตรชายหรือบุตรสาว"เจ้าแฝดหลับไปแล้วซ่งจื่อหรูเ
ลิขิตแห่งรัก ในที่สุดก็ได้อยู่พร้อมหน้า
ซ่งจื่อหรูเดินไม่ไหวแล้ว นางใกล้คลอดเต็มที ตอนนี้องค์ชายห้าผู้น่าสงสารกำลังนั่งอยู่มีหลี่ถิงถิงกอดเขาไว้แน่นก่อนหน้านางแพ้ท้องอาการคือเหม็นขี้หน้าเขา แต่พอเขาไม่อยู่ก็ร้องไห้หามาตอนนี้แพ้ท้องอีกแบบต้องเห็นเขาตลอดเวลา นั่งกอดแขนเขาแน่นดมแต่กลิ่นกายเขา หากไม่อยู่ต้องถอดเสื้อตัวที่เคยใส่ทิ้งไว้ให้ไม่งั้นเอาแต่งอแง เฮ้อ ไอ้ลูกคนนี้คลอดมาเมื่อไหร่จะส่งไปให้เสด็จแม่เลี้ยง ขนาดยังไม่คลอดยังทำเขาปวดหัวขนาดนี้เลย"อาหรู ไม่ถึงเดือนก็คลอดแล้ว เราจะได้เห็นหน้าผลงานของข้ากับเจ้าสักที อุตส่าห์อดหลับอดนอน บางวันก็เลยมื้อข้าวมาขยันปั้นพวกเขาเนี่ย""ท่านอ๋อง ตรัสอะไรของพระองค์ ไม่ทรงเห็นหรือเพคะว่ามีคนอื่น"จ้าวเฟยหรงไม่วนใจกระชับอ้อกอดที่ตอนนี้ท้องนางใหญ่มากแล้วแต่เขาก็โอบมันจนได้"เสด็จพี่ข้าคิดว่า จะส่งเจ้าตัวยุ่งนี่ไปให้เสด็จแม่เลี้ยง งอแงเหลือทนตั้งแต่ยังไม่คลอดเลย"จ้าเทียนหยางลูบท้องหลี่ถิงถิงแล้วแสร้งบ่นเจ้าตัวเล็ก ปรากฏว่าเขาถูกถีบเบาๆจนทุกคนหัวเราะตำหนักเหลียนฮวาที่ตอนนี้กำลังวุ่นวาย ซ่งจื่อหรูเจ็บท้องมากว่าหนึ่งชั่วยามแล้วยังไม่คลอด จ้าวเฟยหรงก็จะเข้าไปหาเมียที่นอนร้องท่าเดียว จนเซียวอว
ลิขิตแห่งรัก รองประมุขหอดอกบัวคนใหม่
หลี่ถิงถิงครรภ์ใหญ่แล้วนางตั้งครรภ์ได้หกเดือนส่วนซ่งจื่อหรูอีกไม่กี่วันก็คลอดแล้ว ซ่งจื่อหรูกำลังคำนวณค่าแรงคนงานหลี่ซ่งเต๋อนำตั๋วเงินมาให้หลานสาวกำลังกลับบ้าน เห็นจินเสี่ยวฮวาพูดคุยอยู่กับชาวตะวันตกที่มาแลกเปลี่ยนสินค้า โดยมีล่ามที่ซ่งจื่อหรูสอนคอยแปลให้หากว่าไอ้ฝรั่งผมทองไม่เอ่ยชมว่านางสวยเป็นสตรีที่งดงาม และถามว่านางมีคู่ครองหรือยัง คงไม่ทำให้ประมุขหอโกรธจนอุ้มเมียมาลงโทษอยู่จนตอนนี้ยังไม่เลิกหรอก"อร๊ายท่านอา เบาหน่อย ข้าจะไม่ไหวแล้วนะอร๊าย โอ๊ยท่านโกรธอะไรมา ข้าเสียวจะตายแล้วอื้อ" จินเสี่ยวฮวาประท้วง"ไอ้หัวทองผิวเผือกนั่นเกี้ยวเมียข้าไม่โมโหได้หรือ เสี่ยวฮวาจ๋าคนดีตั้งแต่เจ้าคลอดลูกมายิ่งสวยวันสวยคืนดูสิ ตรงนี้ก็อวบอิ่ม ตรงนี้ก็เต็มมือแน่นไปหมดหืม อ่าห์รักเจ้าจริงๆเมียจ๋า"ตอนนี้เขาขึ้นเป็นประมุขหอเหลียนฮวาแทนท่านอารองหลี่ไหลฝูแล้ว หลานสาวเขาสร้างเรือสำราญอะไรสักอย่างให้ล่องไปเรื่อยๆ ท่านอาวางมือจากยุทธภพออกท่องเที่ยวกับท่านพ่อจะกลับในอีกหกเดือน หลี่ไค่ซุนกำลังถูกฝึกให้พร้อมอนาคตหลี่ไค่ซุนนั่งมองสตรีที่กำลังวาดภาพอยู่ตรงหน้า เขาลุกไปหยิบพู่กันออกก่อนจะช้อนนางขึ้นแล้ววางบนเตีย
ลิขิตแห่งรัก ตั้งครรภ์พร้อมกัน
ตั้งแต่วันที่หลี่ถิงถิงยอมตามใจเขาจากนั้นจ้าวเทียนหยางก็อยู่แต่ในห้องไม่ยอมปล่อยคนรักออกมา จนมีเรื่องให้ต้องไปทำก็อิดออดจนถูกหลี่ถิงถิงต้องดุจริงจัง จะถึงวันแต่งงานแล้วอีกครึ่งเดือนหลี่ถิงถิงอยู่ๆก็เกิดเกลียดขี้หน้าคนตัวโตขึ้นมาดื้อๆ"อย่ามาใกล้หม่อมฉันนะเพคะ หม่อมฉันเหม็นขี้หน้าพระองค์""คนดี ข้าทำอะไรผิดกันถิงถิงคนงามอย่าทำแบบนี้สิ มีอะไรบอกมาเถอะ""ไม่มี ไม่รู้อยู่ๆหม่อมฉันก็ไม่อยากอยู่พระองค์ เหม็นขี้หน้าจะตายอยู่แล้วฮือๆๆๆ องค์ชายหม่อมฉันรักองค์ชายนะเพคะแต่อย่ามาใกล้ได้ไหมฮือๆๆ"จ้าวเทียนหยางอ่อนใจ เมียอยู่ๆก็เกลียดขี้หน้าเขาไม่มีสาเหตุวันนี้ทุกคนมากินข้าวร่วมกันที่ตำหนักเหลียนฮวา อาหารมากมายถูกยกขึ้นโต๊ะแต่ซ่งจื่อหรูกับหลี่ถิงถิงเกิดไม่อยากกิน พอเห็นหน้าจ้าวเทียนหยางยิ่งเกิดอยากอาเจียนจนต้องอุ้มกลับห้อง"น้องห้าเป็นอะไรไป อาจารย์รบกวนท่านตรวจนางสักหน่อยเถอะ "ซ่งจื่อหรูให้ไห่มิ่งหยวนไปดูหลี่ถิงถิงที่ตอนนี้เอาแต่ร้องไห้ นางบอกรักจ้าวเทียนหยางแต่ไม่อยากเจอหน้าเขาตกลงนี่มันอะไร เสียงร้องไห้หาคนรักสักพักก็อาเจียนไล่เขาออกมากซ่งจื่อหรูจะลุกไปดูน้องสาวก็หน้ามืดจนจ้าวเฟยหรงต้องมาประค
ลิขิตแห่งรัก เร่งวันแต่ง
หลี่อาไช่พาจ้าวเฟยเซียนหัดขี่ม้า ไม่นานนางก็เริ่มขี่คล่องขึ้น พระอาทิตย์ใกล้ตกแล้วแสงสีแดงงดงามกระทบใบหน้านวล หลี่อาไช่กระชบอ้อมแขนคนตรงหน้า ค่อยๆควบม้าๆช้าๆพาคนรักเขากลับบ้าน"เซียนเซียน ขอพี่หอมสักทีได้ไหม เจ้าน่ารักจนพี่อดใจไม่ไหวนะ""แค่ครั้งเดียวนะ เดี๋ยวเสด็จพ่อกับเสด็จพี่รู้เข้าเอาท่านตายแน่"หลี่อาไช่ก้อมลงหอมแก้มนางจากนั้นก็กดคางลงบนศรีษะจ้าวเฟยเซียนพามาส่งที่ตำหลักก่อนเข้าประตูยังแอบหอมนางอีกสองครั้ง อุ้มนางลงจากหลังม้าแต่ไม่ยอมให้เท้าถึงพื้น เขาอุ้มพาจ้าวเฟยเซียนมาส่งถึงตำหนักใน จ้าวเฟยหรงคิ้วกระตุก ไอ้เด็กนี่มันเกินไปไหมน้องสาวข้าสิบสองเองนะ"หม่อมฉันทูลลานะพะย่ะค่ะ พอดียังไม่ได้ไปคาราวะท่านแม่เลย พี่สี่ข้าไปก่อนนะขอรับ"หลี่อาไช่ไปแล้วแต่มีคนหน้าตึงอยู่ตรงนี้จนซ่งจื่อหรูหัวเราะเขา"คิกๆ ท่านอ๋องทีนี้เขาใจหัวอกท่านปู่กับท่านอาหม่อมฉันหรือยังเพคะ ทรงหวงน้องสาวเป็นด้วยหรือ อื้อ"จ้าวเฟยหรงไม่ปล่อยให้เมียสาวล้อเลียน เขาช้อนอุ้มพานางเข้าห้องลงโทษที่หัวเราะเยาะ"อื้อ ท่านอ๋องหม่อมฉันไม่ไหวแล้ว อร๊าย นับวันยิ่งโลดโผนนะเพคะ อึ๊ยสะ เสียว ท่านอ๋อง""บอกแล้วไงจะสอนให้ ตั้งใจเรียนนะเ
ลิขิตแห่งรัก แม่ทัพหลี่ (หลี่อาไช่)
อาชาสีดำทะมึนน่าเกรงขามกำลังควบมาทางหน้าหมู่บ้าน ด้านหลังมีอีกสองคนตามมาด้วย เมื่อมาถึงหน้าหมู่บ้านสกุลหลี่ก็ลงจากม้า ทหารคนสนิทรับสายจูงไป เด็กน้อยวัยสองขวบเดินเตาะแตะๆมาหากางแขนให้อุ้ม"เสี่ยวเว่ยเด็กดี ตัวสูงขึ้นแล้วมาให้พี่อุ้มหน่อย" อู๋กังเดินตามบุตรชายมาหลี่อาไช่เห็นเขาจึงทักทาย"ท่านพ่อ ท่านแม่อยู่ก็เดือนหรือขอรับ"อู๋กังพยักหน้า เขาแต่งงานกับไป๋ลู่มีบุตรชายหนึ่งคนและเพิ่งจะได้บุตรสาวอีกหนึ่งคน หลี่อาไช่ตอนนี้อายุสิบหกแล้วฝีมือเก่งกาจจนได้เป็นแม่ทัพตะวันออกควบคุมเจ็ดมณฑล"อาไช่ คนสกุลหวังเหล่านั้นฝีมืลูกหรือเปล่า หากจบได้ก็จบเถอะมารดาเจ้านางอยู่สงบสุขแล้ว"อู๋กังรักเขาเสมือนบุตรตนเอง ไม่อยากให้เขาเคียดแค้นเรื่องในอดีต จนทำลายอนาคต หลี่อาไช่ถอนหายใจ"เดิมทีก็ไม่อยากจะยุ่ง แต่ใครจะรู้ว่าสองผัวเมียนั้นเคยขายท่านแม่ของข้าไม่พอ ยังคิดจะขายน้องสาวคนเล็ก อาเล็กนางอายุเท่ากับข้า ท่านปู่ท่านย่าจากไปลุงใหญ่เปรียบเหมือนบิดา จัดการทุกอย่างให้แต่งงานไปก็ยังดีแต่นี่จะให้ไปเป็นอนุเศรษฐี ข้าไม่สั่งสอนคงไม่ได้ขอรับท่านพ่อ""แล้วทำเช่นไร อย่าให้มารดาเจ้ารู้เล่า""ข้าส่งบ้านใหญ่ไปชายแดนเนรเทศทั้ง
ลิขิตแห่งรัก ได้เข้าหอสักที nc
ซ่งจื่อหรูไม่มีความลับกับจ้าวเฟยหรงอีกต่อไป นางพาเขาเข้ามาในมิติครั้งแรกนางลองดูหลังจากที่รู้ว่าเข้ามาได้ที่นี่ก็เป็นสวรรค์ของคนสองคนไม่มีความวุ่นวายมีเพียงสายลมแสงแดดอ่อนๆ สวนดอกไม้หลากสีสัน ในลำธารร่างเปลือยของซ่งจื่อหรูกำลังแหวกว่าย จ้าวเฟยหรงนั่งมองอย่างหลงไหล ก่อนจะเดินลงน้ำไปหาคนรัก จ้าวเฟยหรงจูมนางดูดดื่ม รั้งแผ่นหลังนางเข้าหาให้ทรวงอกลอยเด่นจากนั้นก็ก้มลงดูดเม้นจนซ่งจื่อหรูครางออกมาก่อนจะช้อนร่างงามเดินขึ้นฝั่งพาเข้าไปในบ้านวางลงบนเตียงอย่างทะนุถนอม ซ่งจื่อหรูยังสงสัยจากเตียงโบราณอันเดิมอยู่ๆ กลายเป็นเตียงติดสปิงได้ไง เพิ่งเข้าใจก็วันนี้แหละเฮ้อ ริมฝีปากครอบครองทรวงอกอวบอิ่มราวกับเด็กน้อยดื่มน้ำนมจากอกมารดา ซ่งจื่อหรูเต็มสิบแปดมาครึ่งกว่าปีแล้ว จ้าวเฟยหรงอยากรักนางเต็มทีผ่านช่วงอันตรายมาแล้ว เขาแข็งขึงจะระเบิดอยู่แล้ว ปากน้อยๆกับมือน้อยๆนั้นดับอารมณ์เขาไม่อิ่ม"ท่านอ๋อง เบาๆสิเพคะอดอยากหรืออย่างไรไม่ใช่ว่าให้ท่านทุกคืนหรือ""เมียจ๋า เข้าหอกันนะข้าทนไม่ไหวแล้ว นับวันเจ้ายิ่งงามนักคนดี นี่เลยเวลามาแล้วรู้ไหมฉู่ซีฮวนเด็กคนนั้นลูกชายเพิ่งได้สามเดือนหลี่ซินซินก็ตั้งครรภ์คนที่สองแ
ลิขิตแห่งรัก ฉู่ซีฮวน
จ้าวเฟยหรงอุ้มพระชายาคนงามกลับไปแล้วไห่เมิ่งหยวนบอกว่าถูกแทงเกือบเข้าจุดสำคัญห่างไปเพียงครึ่งชุ่น หากร่วมหอแล้วตั้งครรภ์อาจเป็นอันตรายทั้งแม่และลูก รออีกสักหนึ่งปีให้นางหายดีกว่านี้ก่อน หนิงอ๋องจึงทำได้แค่เพียงนอนกอดคนรักและหาเศษหาเรอแค่นั้น ซ่งจื่อหรูสงสารเขาแต่ต้องใจแข็งนางอยากให้ร่างกายสมบูรณ์ นางต้องการตั้งครรภ์คลอดบุตรให้เขาเท่าที่เขาอยากมี"เอ่อ ซินซินไปเดินเล่นเป็นเพื่อนข้าหน่อยสิ เจ้าว่างหรือไม่"ฉู่ซีฮวนเอ่ยถามสาวน้อยตรงหน้า เขาบาดเจ็บรักษาตัวอยู่ที่นี่มาสามเดือนกว่าแล้ว สาวน้อยคนนี้คือคนที่คอยดูแลเขา นางมีดวงตากลมโต ใบหน้าหวานปากจิ้มลิ้มรับกับจมูกที่รั้นนิดๆ บางครั้งเอาแต่ใจแง่งอนกับท่านปู่ของนาง มิน่าคนราชวงศ์ต้าเหลียงถึงมารวมกันอยู่ที่นี่ หมู่บ้านนี้ล้วนแซ่หลี่มองไปทางไหนหาคนขี้เหร่ไม่เจอจริงๆ รวมถึงแม่สาวน้อยตรงหน้าคนนี้ด้วย"พี่ซีฮวนจะไปไหนหรือเจ้าคะ ข้าว่างพอดีท่านหายแล้วควรออกมาเดินบ้างก็ดี"หลี่ซินซินมองหน้าเขา ยังมีองครักษ์ยืนอยู่ฉู่ซีฮวนจึงจุงมืนางพาออกมา"เจ้ากลัวไหม บนเขาชิงลั่วมีดงดอกไม้อยู่ข้าอยากไปนั่งเล่นที่นั่น"ฉู่ซีฮวนเอ่ยขึ้น หลี่ซินซินส่ายหน้าเขาจึงโอบเอว
ลิขิตแห่งรัก อาหรูเจ้ากลับมาแล้ว
ยามอวิ๋นเปลือกตาของซ่งจื่อหรูค่อยๆขยับ ขนตาที่งามงอนคู่นั้นกระพริบช้าๆ ซ่งจื่อหรูลืมตาขึ้นก็เห็นว่าตนเองนอนอยู่บนเตียงในตำหนักเหลียนฮวา รู้สึกถึงอะไรบางอย่างพาดอยู่ที่หน้าท้อง นาวหันไปดูก็เห็นเป็นจ้าเฟยหรงนอนกอดนางอยู่เขาและนางสวมชุดแต่งงานซ่งจื่อหรูพยายามนึกถึงเรื่องที่ผ่านมา นางจำไว้ว่าอวิ่นเย่วและอวิ่นห่าวพานางมาส่ง วันนี้เป็นวันแต่งงานของนางและเขา เพียงเพื่อรักษาสัญญาที่ให้ไว้แม้ต้องแต่งกับร่างไร้วิญญาณเขาก็ไม่หวั่น ซ่งจื่อหรูพลิกตัวเข้าหาอกกว้างก่อนใช้มือค่อยไปลูบไล้ใบหน้างามนั้น"ท่านพี่ ข้าคิดถึงท่านเหลือเกิน ท่านพี่ของข้าฮือๆๆ"จ้าวเฟยหรงรู้สึกตัวลืมตา คนตรงหน้าฟื้นแล้วนางกำลังร้องไห้แขนเรียวกอดเอวหนาของเขาเอาไว้แน่น นางบอกรักเขานางคิดถึงเขา"น้องหญิง เจ้ากลับมาแล้วเด็กดีของข้า ในที่สุดเจ้าก็กลับมาสักที"จ้าวเฟยหรงร้องไห้นับจากวันที่นางหลับไหลไม่มีวันใดที่น้ำตาลูกผู้ชายของเขาไม่หลั่งริน แต่วันนี้เขาร้องไห้เพราะในที่สุดนางก็กลับมาสักที จ้าวเฟยหรงกดร่างนุ่มนิ่มเอาไว้จุมพิตนางดูดดื่ม จนคนตัวเล็กต้องประท้วง"อื้อๆๆๆท่านพี่ข้าหายใจไม่ออกท่านกอดแน่นเกินไปแล้ว ""ทูลหัว คนดีของข้า ข
