ไปดูวิธิการหลอมเหล็ก

นางปลูกต้นชาตามไหล่เขาของเมืองกว่างผิงเห็นเป็นขั้นบันไดมองเห็นแล้วสวยงาม ใบชาของมณฑลกว่างผิวเป็นชาเลื่องชื่อใครที่มีเงินก็ต้องการลิ้มลอง ปีนี้เซี่ยหนานอินจ่ายภาษถึงสามแสนตำลึง จ้าวเทียนหยูไม่อยากเชื่อสิ่งที่ได้ยิน เมืองแห้งแล้งที่หวังว่าจะส่งเขามาให้ซ่อนตัวเฉยๆกลับสามารถสร้างให้อุดมสมบูรณ์ได้ด้วยและจ่ายภาษีได้ถึงเพียงนี้

"ใต้เท้าเซี่ย ไม่ยักทราบว่าท่านมีความสามารถเช่นนี้ด้วย"

อำมาตย์ซ้ายกระแนะกระแหนทันที ตอนนี้กว่างผิวเป็นเมืองสำคัญ อีกทั้งที่ดินของตระกูลฮองเฮาก็ถูกเซี่ยหนานอินคนนี้ดูแลจนสามารถหารายได้กว่าสามแสนตำลึงต่อเดือน ใครๆก็อยากเอาตัวเองไปเป็นเจ้าเมือง เสียแต่ว่าฝ่าบาทไม่ยอมให้ ตอนแห้งแล้วไม่มีคนต้องการปกครอง ตอนนี้อยากได้ฝันไปเถอะ

" ถ้าท่านมีหลานสาวที่ดีและเก่งก็อาจจะทำได้นะ แต่ท่านอำมาตย์นาคนเราน่ะนะ วาสนาใช่จะมีกันทุกคนใช่ไหมล่ะฮ่าๆๆๆๆ"

เซี่ยหนานอินหัวเราสะใจ นี่เป็นสิ่งที่เขาอยากทำที่สุดตอนเข้าวัง คือหัวเราะดังๆใส่หน้าขุนนางปลิ้นปล้อนพวกนี้

ตอนนี้จินเสี่ยวฮวาแต่งงานกับท่านอาแล้วกำลังตั้งครรภ์สามเดือนรอจนครรภ์มั่งคงจึงเพิ่งแจ้ง ทั้งบ้านดีใจไม่คิดว่าหลี่ซ่งเต๋อจะแต่งงาน เขาฝา