ซื้อขนมฝากสาวน้อย

"เสี่ยวฮวา ลูกไปกับท่านอาหลี่ไปตามรายชื่อที่แม่เขียนให้พวกเขาเป็นช่างทอผ้าเก่าแก่ของบิดาเจ้า ดูว่าใครยังพอทำงานไหว ใครยังสามารสอนงานลูกศิษย์ได้ ต่อไปนี้ไม่ทำงานไม่มีขนมให้เจ้ากินมีเพียงข้าวสามมื้อ"

จินเหนียงดูบุตรสาวจริงจัง

จินเสี่ยวฮวาทำท่าฮึดฮัด บ่นอุบอิบทำปากยู่แต่จำต้องยอมตามขึ้นรถม้าไปอย่างง่ายดายเวลาท่านแม่โกรธนั่นคือโกรธจริงๆ รถม้าวิ่งไปตามถนนเข้าหมู่บ้านเล็กๆออกหมู่บ้านนี้ ยามเซินแล้วเพิ่งจะมาได้เพียงห้าหลังแต่ละคนรับปากว่าจะมาทำงานให้อีกครั้ง

ทางเข้าหมู่บ้านสุยโจวมีหลุ่มขรุขระมากมายรถม้าตกหลุมบ่อยครั้งจนจินเสี่ยวฮวาอาเจียนไม่หยุด หลี่ซ่งเต๋อต้องคอยลูบหลังให้นางเขาสั่งคนขับให้วิ่งช้าๆ เด็กสาวอาเจียนจนไม่ไหวหลี่ซ่งเต๋อไม่ได้เตรียมตัวมาก่อนว่าจะต้องเดินทางไปที่อื่น

บนรถมาไม่มีพรมจึงอุ้มนางไว้บนตักให้นางนอนพักพิงกับอกเขา ลำแขนแกร่งกระชับอ้อมกอดไว้ไม่ให้นางกกระเทือนจากแรงกระแทกของล้อรถมากนัก จินเสี่ยวฮวาหมดแรงก่อนจะใช้แขนคล้องคอท่านอาตรงหน้าเพราะกลัวตกแล้วหลับไป หลี่ซ่งเต๋อพานางมาส่งเขาอุ้มนางลงมาจินเหนียงเห็นสภาพบุตรสาวก็สงสาร

"ทางลำบากนัก พรุ่งนี้ข้าจะเอารถม้าคันใหญ่มานางจะได้นั