บทที่ 19 ขอหย่าหรือ

ลี่อินใบหน้าเปื้อนยิ้มนั่งรถม้ากลับจวนอย่างอารมณ์ดี เมื่อมีทำเลที่ดีแล้วต่อไปก็หาวัตถุดิบ ซึ่งหากขอความช่วยเหลือจากร้านท่านลุงสามที่อยู่แคว้นฉีก็ง่ายแล้ว หากนางไม่คิดพึ่งพาตระกูลฝั่งมารดามิเช่นนั้นฮองเฮาต้องเป็นห่วงแน่

“แล้วต่อไปต้องทำเช่นไรต่อเพคะ” อี้เฉาสงสัย

“ต้องซื้อดอกไม้จากชาวบ้าน เช่นนั้นต้องออกจากซู่โจวก่อน ชานเมืองราคาสินค้าจะถูกกว่าในเมืองหลวง” ลี่อินกล่าวพลางครุ่นคิด

“แต่ก่อนอื่นต้องไปตำหนักท่านอ๋องเสียก่อน” นี่ต่างหากที่ทำให้นางกังวล

ลี่อินกลับถึงจวนก็เป็นยามโหย่วเสียแล้ว ด้วยความร้อนใจนางยังไม่ทันกลับตำหนักเล็กก็ขอพบหยางหมิงเสียก่อน

“ท่านอ๋องอยู่หรือไม่” เมื่อเห็นเย่จินยืนอยู่หน้าห้องบรรทมจึงเอ่ยถามขึ้น ด้วยเกรงว่านางจะก่อกวนในเวลาที่ไม่เหมาะสม

“อยู่พ่ะย่ะค่ะ”

“แล้วข้า.......” ลี่อินกระอักกระอ่วน ได้แต่ชี้มือเข้าไปให้ห้องบรรทม

“ไม่มีผู้ใดอยู่ด้านในนอกจากท่านอ๋อง องค์หญิงสามไม่ต้องกังวล” เย่จินเห็นท่าทีของนางก็เดาได้ว่าองค์หญ