เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 318 อำนาจทางการทหาร!
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-08 17:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท บทที่ 319 จะประชันอย่างไร
โดยไม่รอให้หานอวี่เฟยเอ่ยตอบ เยี่ยนเว่ยฉือก็เอ่ยปาก “ใช่แล้ว ใช่แล้ว ท่านหญิงอิ๋นตาง ท่านดูสิ แม้แต่ท่านกั๋วกงก็คิดว่าท่านจะแพ้ ยังจะกล้าเสี่ยงอีกหรือ?”“เหลวไหล! ใครบอกว่าข้าจะแพ้? ข้าจะแพ้ให้กับนางชั้นต่ำที่เลี้ยงหมูงั้นรึ? หึ! ประชันก็ประชัน แต่ข้าขอบอกไว้ก่อน ในเมื่อเจ้าต้องการเดิมพันที่ยิ่งใหญ่จากข้า เช่นนั้นข้าก็จะเพิ่มเดิมพันขึ้นไปอีก!”หานอวี่เฟยเป็นคนอารมณ์ร้อนไร้สมอง คำยั่วยุของเยี่ยนเว่ยฉือ เมื่อใช้กับนาง ออกแรงเพียงนิดก็ได้ผลเกินคาดเยี่ยนเว่ยฉือยิ้มมองนาง “ได้ เช่นนั้นก็ลองว่ามา”หานอวี่เฟยเหลือบมองเยี่ยนเว่ยฉือ คิดแล้วเอ่ยต่อ “เดิมทีข้ายังคิดจะให้ตำแหน่งชายารองแก่เจ้า แต่ในเมื่อเจ้าท้าทายข้า เช่นนั้นหากเจ้าแพ้ ก็จงไสหัวออกจากจวนรัชทายาทไป กลับไปยังไร่นาของเจ้า ชั่วชีวิตนี้ต้องเลี้ยงหมู ห้ามแต่งงานกับผู้ใด! ข้าจะให้เจ้าอยู่ตัวคนเดียวจนแก่เฒ่า! หึ!”คำพูดนี้ดังขึ้น อวี๋เฟยเหยียนที่อยู่ข้าง ๆ ก็อดไม่ได้ที่จะกังวลเขาเอ่ยเตือน “นี่ … พี่สะใภ้ ท่านไม่ถามก่อนหรือว่าจะประชันอะไร?”เขาเองก็กลัวว่าเยี่ยนเว่ยฉือจะแพ้ไม่เพียงแต่จะสูญเสียชีวิตในภายภาคหน้าของตนเอง แต่ยังสูญเส
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท บทที่ 320 ประชันสามยก!
“กังวลอะไร?” ซ่างกวนซีเอ่ยอย่างสงบนิ่งอวี๋เฟยเหยียนประหลาดใจ “แน่นอนว่าต้องกังวลว่านางจะแพ้!”ซ่างกวนซีเอ่ยเรียบ ๆ “นางมีปัญญาประชันย่อมไม่แพ้ หากแพ้จริง เช่นนั้นก็ให้นางไปเลี้ยงหมู เจ้าจะกังวลอะไร”“หา? ศิษย์พี่ ท่านไม่กังวลหรือ?” อวี๋เฟยเหยียนไม่อาจเข้าใจ ท้ายที่สุดแล้วในความคิดของเขา คู่สามีภรรยาคู่นี้รักใคร่กันดีซ่างกวนซีเหลือบมองอวี๋เฟยเหยียน ไม่ได้ตอบคำถามแท้จริงแล้วเขาไม่กังวล เพราะ… การเลี้ยงหมูก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายหากนางต้องไปเลี้ยงหมูจริง ๆ เช่นนั้นเขาก็จะพานางไปเลี้ยงหมูที่ด่านเฟิงหลิงเขาซ่างกวนซี หากไม่อยากแต่งงานกับใคร ใครก็อย่าได้คิดบังคับในเมื่อผลลัพธ์ล้วนอยู่ในกำมือ เช่นนั้นเขาจะกังวลอะไรอีกอย่าง เยี่ยนเว่ยฉือดูมั่นใจยิ่งนักเขาจึงตั้งตารอการแสดงของนางเป็นไปตามคาด หลังจากที่เยี่ยนเว่ยฉือและหานอวี่เฟยลงนามในสัญญาแล้วก็เอ่ยถาม “ไม่ทราบว่าท่านหญิงอิ๋นตางจะประชันอะไร?”หานอวี่เฟยขมวดคิ้วเล็กน้อย ดูเหมือนกำลังครุ่นคิดอ๋องจ่างซิ่นที่อยู่ด้านข้างเห็นดังนั้นก็รีบเอ่ย “เป็นสตรี ประลองกำลังกันก็อาจจะทำให้บาดเจ็บได้ ประชันด้านอักษรเถิด! ประชันการเขียนอักษร!”
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-09ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท บทที่ 321 คัมภีร์ลับสวรรค์นั่นอัศจรรย์จริงหรือ
ฮ่องเต้คังอู่ต้องการออกโจทย์การประชันด้านอักษร ย่อมมีประสงค์ที่จะช่วยเหลือเยี่ยนเว่ยฉือเขาต้องการถามเยี่ยนเว่ยฉือเป็นการส่วนตัวว่า แท้จริงแล้ว พิณ หมากรุก อักษร และภาพวาด นางถนัดสิ่งใดเยี่ยนเว่ยฉือและหานอวี่เฟยได้ยินฝ่าบาทออกหน้า ย่อมไม่อาจขัดพระราชโองการได้ต่างก็เอ่ยตอบรับ“หม่อมฉันล้วนยอมรับการจัดการของฝ่าบาทเพคะ”“หม่อมฉันก็ยอมรับเพคะ!”ฮ่องเต้คังอู่พยักหน้า “ดี เช่นนั้นเรื่องการประชันค่อยว่ากันในวันพรุ่งนี้ กลับโต๊ะตนเองเถิด อย่าได้เอะอะอีก!”ฮ่องเต้คังอู่หันมองอ๋องจ่างซิ่น ส่งสัญญาณเตือนด้วยสายตาอ๋องจ่างซิ่นพยักหน้าอย่างจนใจ อัดอั้นตันใจอย่างยิ่งหากแพ้ เสียหน้าเป็นเรื่องเล็ก ที่ร้ายแรงคือสูญเสียอำนาจคุมกองทัพเสินเช่อแต่หากชนะ เขาจะให้บุตรสาวเพียงคนเดียวแต่งงานกับผีดิบที่ใกล้ตายหรือ?“เฮ้อ!” อ๋องจ่างซิ่นถอนหายใจ กระวนกระวายใจอย่างยิ่ง…… ทุกคนดูละครจบก็ร่ำสุรา สนทนากันต่อพูดไปพูดมาก็วกกลับมาที่คัมภีร์ลับสวรรค์ไร้อักษรท้ายที่สุดแล้ว เมื่อเทียบกับการประชันของเยี่ยนเว่ยฉือและหานอวี่เฟย ทุกคนย่อมให้ความสำคัญกับคัมภีร์ลับสวรรค์ไร้อักษรมากกว่าเบื้องบน ฮองเฮาอดไม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-09ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท บทที่ 1 พอข้ามเวลามาก็ถูกส่งไปผลิตทายาทเสียแล้ว
ในฐานะแพทย์นิติเวช เยี่ยนเว่ยฉือไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าวันหนึ่งนางจะถูกส่งไปผลิตทายาทใช่แล้ว ผลิตทายาท!นางต้องมีทายาททางสายเลือดคนสุดท้ายกับซ่างกวนซี องค์รัชทายาทผู้ถูกทอดทิ้งแห่งแคว้นจิ่วหลีที่จะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นานนางเป็นแพทย์นิติเวชจากศตวรรษที่ยี่สิบเจ็ด ผู้ซึ่งเดินทางข้ามเวลามาเมื่อหนึ่งชั่วยามก่อนยังไม่ทันที่วิญญาณจะเข้ากันกับร่างกายได้ดี นางก็ได้สวมชุดแต่งงานแบบลวก ๆ และถูกส่งตัวเข้าคุกหลวง“เชิญทางนี้ องค์รัชทายาทกำลังรอเจ้าอยู่ข้างใน!” เสียงเหยียดหยามของขันทีดังเข้ามาในโสตประสาทของนางเมื่อเยี่ยนเว่ยฉือมองไปยังห้องขังตรงหน้า พบว่าภายในคุกใหญ่โตนี้ มีเพียงเงาร่างสีขาวนอนขดตัวอยู่บนกองฟางแห้งเขาคือพระโอรสของอดีตฮองเฮา องค์รัชทายาทซ่างกวนซีผู้ไร้ค่าน่ะหรือ?ก่อนที่เยี่ยนเว่ยฉือจะได้ครุ่นคิดอย่างกระจ่างแจ้ง ทันใดนั้นก็มีแรงผลักมหาศาลจากด้านหลังผลักส่งนางเข้าไปในห้องขัง ก่อนจะมีเสียงดังตามมา!ปัง! แกร๊ง!ประตูห้องขังถูกลงกลอนจากด้านนอก ขันทีที่พานางมายืนอยู่ด้านนอกห้องขังพลางพูดว่า “เจ้ามีเวลาสองชั่วยาม เจ้าจะรอดหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับว่าเจ้าจะมีทายาทกับฝ่าบาทสำเร็จหรือ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-19ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท บทที่ 2 ไม่ได้ขึ้นอยู่กับท่าน
อะไรนะ...ที่ว่าเชี่ยวชาญเรื่องนี้ดีหมายความว่าอย่างไร?หรือสตรีนางนี้เป็นสตรีจากหอนางโลม? ซ่างกวนซีมองคนตรงหน้าอย่างเหลือเชื่อถึงอย่างไร เยี่ยนเว่ยฉือก็เป็นคนรักษาสัจจะ นางจึงไปปลดผ้ารัดเอวของซ่างกวนซีแม้ใบหน้าของซ่างกวนซีจะถูกปกคลุมไปด้วยเส้นผมที่ยุ่งเหยิง ทว่าเขาก็แสดงสีหน้าตื่นตระหนกออกมาเขาคว้าข้อมือของเยี่ยนเว่ยฉือสุดกำลัง และตะโกนด้วยความโกรธ “นางสารเลว อย่ามาแตะ…”ยังไม่ทันที่จะพูดจบประโยค ซ่างกวนซีก็รู้สึกว่าตนขยับตัวไม่ได้แล้วขณะที่เขาหลุบตาลงมามอง ก็เห็นว่าในมือของเยี่ยนเว่ยฉือกำลังถือเข็มเงินเจาะร่างกายของเขา ซึ่งไม่รู้ว่านางทำเช่นนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่“เจ้ามาเพื่อสังหารข้ารึ?” ซ่างกวนซีจ้องมองเยี่ยนเว่ยฉืออย่างเอาเป็นเอาตาย ตอนนี้ชีวิตของเขาแขวนอยู่บนเส้นด้าย คิดอย่างไรก็ไม่เข้าใจ ว่าใครกันที่ทำเรื่องที่เกินความจำเป็น ส่งมือสังหารมาปลิดชีพเขาเช่นนี้เยี่ยนเว่ยฉือถอยห่างจากซ่างกวนซี ขณะที่ถอดเสื้อผ้าของเขาออก แล้วพูดว่า “ถึงฆ่าท่านไป ข้าก็คงไม่รอดอยู่ดี ตอนนี้ท่านคือความหวังสุดท้ายของข้า”ซ่างกวนซีกัดฟันแล้วพูดว่า “เจ้าเป็นใครกันแน่? เจ้าไม่ใช่คุณหนูรองจวนติ้งหย่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-19ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท บทที่ 3 ลิขิตของสวรรค์
เยี่ยนเว่ยฉือตื่นตระหนกในทันที!นางไม่รู้เลยว่าองค์รัชทายาทตกอับที่ป่วยและไร้ประโยชน์ผู้นี้จะมีพิษกู่อยู่ในร่างกาย“อย่า...อย่าทำเช่นนี้เลย มีเรื่องอะไรก็พูดกันดี ๆ เถอะ ถึงอย่างไรข้าก็ช่วยท่านไว้นะ!”ซ่างกวนซีถอดเสื้อผ้าของเขาที่มีอยู่บนตัวชิ้นเดียว เผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่แข็งแกร่งแต่ไม่แน่นเกินไปแม้ตอนนี้ตามเนื้อตัวจะเต็มไปด้วยบาดแผลนับไม่ถ้วน แต่กลับเจือความเย้ายวนอันวิปริตที่อธิบายไม่ถูกเอาไว้ใบหน้าของเยี่ยนเว่ยฉือเปลี่ยนเป็นสีแดง และเริ่มเขินอายโดยไม่รู้ตัวซ่างกวนซีโน้มลงบีบคางของเยี่ยนเว่ยฉือเพื่อบังคับให้นางมองเขา แล้วพูดต่อ “ใช่ เจ้าช่วยข้าไว้ ดังนั้นข้าก็จะช่วยเจ้าเช่นกัน ข้าทำให้เจ้ามีลูกได้อย่างแน่นอน”ทันทีที่เขาพูดจบ ซ่างกวนซีก็ยื่นมือไปหาเยี่ยนเว่ยฉือหากผ้าชิ้นนี้ถูกฉีกออก องค์รัชทายาทผู้ไร้ค่าก็จะตกอยู่ในห้วงเสน่หา... แม้กำลังจะตายเป็นผีแต่ก็คงยังอยากเสพกามารมณ์“ชั่วช้าสามานย์รึ? เหอะ ในเมื่อทุกคนต่างด่าทอข้าเช่นนี้ ไหน ๆ จะตายอยู่แล้วก็ขอทำเรื่องนั้นให้เป็นจริงเสียเลย! ทำให้นางตั้งครรภ์ ก็ถือว่าเป็นการช่วยชีวิตนางไปด้วย” เมื่อคิดได้เช่นนั้น ซ่างกวนซีก็ไม่ล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-19ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท บทที่ 4 องค์รัชทายาทนกเขาไม่ขัน?
เยี่ยนเว่ยฉือขมวดคิ้วมองเขา “กลยุทธ์ตายแล้วเกิดใหม่อีกครั้งอย่างไรเล่า!”ซ่างกวนซีไม่เข้าใจ “หมายความว่าอย่างไร?”เยี่ยนเว่ยฉือกล่าวต่อ “ท่านคลายจุดชีพจรให้ข้าก่อน แล้วข้าจะอธิบายให้ฟัง”ขณะนี้ชะตาชีวิตของทั้งสองคนอยู่ระหว่างความเป็นความตาย ถือว่าคนทั้งสองอยู่ในสถานการณ์ไม่ต่างกัน ซ่างกวนซีจึงไม่กลัวว่าเยี่ยนเว่ยฉือจะพูดโกหกหากเขาตาย นางก็ต้องถูกฝังตามเขาไปด้วยดังนั้นซ่างกวนซีจึงคลายจุดชีพจรของเยี่ยนเว่ยฉือทันทีทว่าเยี่ยนเว่ยฉือที่เพิ่งได้รับอิสรภาพ กลับใช้เข็มแทงเข้าที่ต้นขาของซ่างกวนซี อาการวิงเวียนศีรษะอย่างรุนแรงได้ถาโถมเข้ามาอีกครั้ง ซ่างกวนซีมองนางอย่างเหลือเชื่อ พลางพูดอย่างยากลำบาก “จะ...เจ้าหลอกข้า เจ้าเป็นมือสังหารจริง ๆ!”เยี่ยนเว่ยฉือลุกขึ้นนั่งและผลักซ่างกวนซีให้ล้มไปที่พื้นขณะที่สวมเสื้อผ้า นางก็ขมวดคิ้วและพูดว่า “ข้าจะฆ่าท่านกับผีน่ะสิ! ก็พูดอยู่ว่าจะใช้กลยุทธ์ตายแล้วเกิดใหม่ หากท่านไม่ตายแล้วจะเกิดใหม่ได้อย่างไร? ในเมื่อร่างกายท่านมีพิษกู่เย็น ก็อย่าโทษข้าที่ลงมือหนักหน่อยแล้วกัน!”ซ่างกวนซีไม่ได้ยินประโยคหลังที่เยี่ยนเว่ยฉือพูด เพราะเขาได้เข้าสู่สภาวะเสม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-19ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท บทที่ 5 จุดไฟเผาตัวเอง
“บังอาจ!” ฮองเฮาก้าวมาข้างหน้าพลางมองเยี่ยนเว่ยฉือด้วยสายตาเย็นชา และตะโกนด้วยความโกรธ “เจ้าเป็นใคร? กล้าดีอย่างไรถึงมาตั้งคำถามกับการตัดสินใจของฝ่าบาท!”ฝ่าบาทเป็นผู้ตัดสินลงโทษซ่างกวนซี และฝ่าบาทก็เป็นผู้ปลดซ่างกวนซีออกจากตำแหน่งองค์รัชทายาทด้วยการบอกว่าองค์รัชทายาทถูกใส่ความ จะไม่ถือเป็นการตั้งคำถามกับคำตัดสินของฝ่าบาทหรือ?ดูเผิน ๆ คำพูดของฮองเฮานั้นก็นับว่าไม่ผิดอะไรแต่เยี่ยนเว่ยฉือรู้สึกว่ามีคำว่า “น้ำท่วมปาก” ถูกเขียนบนพระพักตร์ของฮ่องเต้เอาไว้ด้วยสถานะปัจจุบันของนาง นางมีโอกาสน้อยมากที่จะได้พูด ดังนั้นนางจึงต้องบอกเรื่องสำคัญก่อนที่ฮองเฮาจะสั่งประหารนางเยี่ยนเว่ยฉือจึงตะโกนออกมาอย่างไม่ลังเล “ฝ่าบาททรงพิจารณาเถิดเพคะ องค์รัชทายาททรงป่วยเป็นโรคนกเขาไม่ขัน หม่อมฉันขอทูลถามว่าคนที่นกเขาไม่ขันจะขืนใจสวีเหม่ยเหรินได้อย่างไร? องค์รัชทายาททรงถูกใส่ความเพคะ!”คำพูดเหล่านั้นเหมือนกับสายฟ้าที่ฟาดลงมากลางใจทุกคนต่างอ้าปากค้างจากความตกใจ!“จะ...เจ้าพูดเหลวไหลอะไร?” ฮองเฮามองเยี่ยนเว่ยฉือด้วยความตกใจเยี่ยนเว่ยฉือตอบอย่างจริงจัง “หม่อมฉันไม่ได้พูดเหลวไหลนะเพคะ ฝ่าบาททรงส่งหม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-19
บทล่าสุด
ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท บทที่ 321 คัมภีร์ลับสวรรค์นั่นอัศจรรย์จริงหรือ
ฮ่องเต้คังอู่ต้องการออกโจทย์การประชันด้านอักษร ย่อมมีประสงค์ที่จะช่วยเหลือเยี่ยนเว่ยฉือเขาต้องการถามเยี่ยนเว่ยฉือเป็นการส่วนตัวว่า แท้จริงแล้ว พิณ หมากรุก อักษร และภาพวาด นางถนัดสิ่งใดเยี่ยนเว่ยฉือและหานอวี่เฟยได้ยินฝ่าบาทออกหน้า ย่อมไม่อาจขัดพระราชโองการได้ต่างก็เอ่ยตอบรับ“หม่อมฉันล้วนยอมรับการจัดการของฝ่าบาทเพคะ”“หม่อมฉันก็ยอมรับเพคะ!”ฮ่องเต้คังอู่พยักหน้า “ดี เช่นนั้นเรื่องการประชันค่อยว่ากันในวันพรุ่งนี้ กลับโต๊ะตนเองเถิด อย่าได้เอะอะอีก!”ฮ่องเต้คังอู่หันมองอ๋องจ่างซิ่น ส่งสัญญาณเตือนด้วยสายตาอ๋องจ่างซิ่นพยักหน้าอย่างจนใจ อัดอั้นตันใจอย่างยิ่งหากแพ้ เสียหน้าเป็นเรื่องเล็ก ที่ร้ายแรงคือสูญเสียอำนาจคุมกองทัพเสินเช่อแต่หากชนะ เขาจะให้บุตรสาวเพียงคนเดียวแต่งงานกับผีดิบที่ใกล้ตายหรือ?“เฮ้อ!” อ๋องจ่างซิ่นถอนหายใจ กระวนกระวายใจอย่างยิ่ง…… ทุกคนดูละครจบก็ร่ำสุรา สนทนากันต่อพูดไปพูดมาก็วกกลับมาที่คัมภีร์ลับสวรรค์ไร้อักษรท้ายที่สุดแล้ว เมื่อเทียบกับการประชันของเยี่ยนเว่ยฉือและหานอวี่เฟย ทุกคนย่อมให้ความสำคัญกับคัมภีร์ลับสวรรค์ไร้อักษรมากกว่าเบื้องบน ฮองเฮาอดไม
ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท บทที่ 320 ประชันสามยก!
“กังวลอะไร?” ซ่างกวนซีเอ่ยอย่างสงบนิ่งอวี๋เฟยเหยียนประหลาดใจ “แน่นอนว่าต้องกังวลว่านางจะแพ้!”ซ่างกวนซีเอ่ยเรียบ ๆ “นางมีปัญญาประชันย่อมไม่แพ้ หากแพ้จริง เช่นนั้นก็ให้นางไปเลี้ยงหมู เจ้าจะกังวลอะไร”“หา? ศิษย์พี่ ท่านไม่กังวลหรือ?” อวี๋เฟยเหยียนไม่อาจเข้าใจ ท้ายที่สุดแล้วในความคิดของเขา คู่สามีภรรยาคู่นี้รักใคร่กันดีซ่างกวนซีเหลือบมองอวี๋เฟยเหยียน ไม่ได้ตอบคำถามแท้จริงแล้วเขาไม่กังวล เพราะ… การเลี้ยงหมูก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายหากนางต้องไปเลี้ยงหมูจริง ๆ เช่นนั้นเขาก็จะพานางไปเลี้ยงหมูที่ด่านเฟิงหลิงเขาซ่างกวนซี หากไม่อยากแต่งงานกับใคร ใครก็อย่าได้คิดบังคับในเมื่อผลลัพธ์ล้วนอยู่ในกำมือ เช่นนั้นเขาจะกังวลอะไรอีกอย่าง เยี่ยนเว่ยฉือดูมั่นใจยิ่งนักเขาจึงตั้งตารอการแสดงของนางเป็นไปตามคาด หลังจากที่เยี่ยนเว่ยฉือและหานอวี่เฟยลงนามในสัญญาแล้วก็เอ่ยถาม “ไม่ทราบว่าท่านหญิงอิ๋นตางจะประชันอะไร?”หานอวี่เฟยขมวดคิ้วเล็กน้อย ดูเหมือนกำลังครุ่นคิดอ๋องจ่างซิ่นที่อยู่ด้านข้างเห็นดังนั้นก็รีบเอ่ย “เป็นสตรี ประลองกำลังกันก็อาจจะทำให้บาดเจ็บได้ ประชันด้านอักษรเถิด! ประชันการเขียนอักษร!”
ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท บทที่ 319 จะประชันอย่างไร
โดยไม่รอให้หานอวี่เฟยเอ่ยตอบ เยี่ยนเว่ยฉือก็เอ่ยปาก “ใช่แล้ว ใช่แล้ว ท่านหญิงอิ๋นตาง ท่านดูสิ แม้แต่ท่านกั๋วกงก็คิดว่าท่านจะแพ้ ยังจะกล้าเสี่ยงอีกหรือ?”“เหลวไหล! ใครบอกว่าข้าจะแพ้? ข้าจะแพ้ให้กับนางชั้นต่ำที่เลี้ยงหมูงั้นรึ? หึ! ประชันก็ประชัน แต่ข้าขอบอกไว้ก่อน ในเมื่อเจ้าต้องการเดิมพันที่ยิ่งใหญ่จากข้า เช่นนั้นข้าก็จะเพิ่มเดิมพันขึ้นไปอีก!”หานอวี่เฟยเป็นคนอารมณ์ร้อนไร้สมอง คำยั่วยุของเยี่ยนเว่ยฉือ เมื่อใช้กับนาง ออกแรงเพียงนิดก็ได้ผลเกินคาดเยี่ยนเว่ยฉือยิ้มมองนาง “ได้ เช่นนั้นก็ลองว่ามา”หานอวี่เฟยเหลือบมองเยี่ยนเว่ยฉือ คิดแล้วเอ่ยต่อ “เดิมทีข้ายังคิดจะให้ตำแหน่งชายารองแก่เจ้า แต่ในเมื่อเจ้าท้าทายข้า เช่นนั้นหากเจ้าแพ้ ก็จงไสหัวออกจากจวนรัชทายาทไป กลับไปยังไร่นาของเจ้า ชั่วชีวิตนี้ต้องเลี้ยงหมู ห้ามแต่งงานกับผู้ใด! ข้าจะให้เจ้าอยู่ตัวคนเดียวจนแก่เฒ่า! หึ!”คำพูดนี้ดังขึ้น อวี๋เฟยเหยียนที่อยู่ข้าง ๆ ก็อดไม่ได้ที่จะกังวลเขาเอ่ยเตือน “นี่ … พี่สะใภ้ ท่านไม่ถามก่อนหรือว่าจะประชันอะไร?”เขาเองก็กลัวว่าเยี่ยนเว่ยฉือจะแพ้ไม่เพียงแต่จะสูญเสียชีวิตในภายภาคหน้าของตนเอง แต่ยังสูญเส
ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท บทที่ 318 อำนาจทางการทหาร!
ฮ่องเต้คังอู่ อันกั๋วกง ซ่างกวนซี ฉินเซียงหรู...เหล่าคนฉลาดที่อยู่ในที่นี้ ล้วนเข้าใจว่าเยี่ยนเว่ยฉือกำลังวางแผนทุกคนต่างหันไปมองนางแต่ไม่ว่าจะเป็นอ๋องจ่างซิ่น หรือท่านหญิงอิ๋นตาง หานอวี่เฟย ล้วนไม่ใช่คนฉลาดหานอวี่เฟยขมวดคิ้วทันที “ผลประโยชน์? เจ้าต้องการอะไร? ทองคำหมื่นตำลึง? อิสรภาพ? หรือข้าจะหาบุรุษที่มีชาติตระกูลดีๆ ให้เจ้า แล้วช่วยให้เจ้าได้แต่งเป็นภรรยาเอก? เจ้าต้องการอะไรก็เอ่ยมา!”“ไม่ว่าข้าต้องการอะไร ท่านหญิงอิ๋นตางก็สามารถให้ได้งั้นหรือ?” เยี่ยนเว่ยฉือยั่วยุ“หึ! แน่นอนอยู่แล้ว มีท่านพ่อของข้าอยู่ ในเมืองหลวงนี้ ข้าต้องการอะไรก็ย่อมได้!” คำพูดนี้ดังขึ้น ทุกคนต่างก็หันไปมองฮ่องเต้คังอู่เป็นไปตามคาด ฮ่องเต้คังอู่ขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าแสดงออกชัดว่าไม่พอใจอันกั๋วกงกุมอำนาจทางการปกครอง อ๋องจ่างซิ่นกุมอำนาจทางการทหารทั้งสองคนล้วนกุมอำนาจคนละฝ่าย หากร่วมมือกันก็สามารถล้มล้างฮ่องเต้คังอู่ได้แต่ไม่ว่าจะอย่างไร ทั้งต่อหน้าหรือลับหลังอันกั๋วกงก็ยังคงทำตามธรรมเนียม ไม่บังอาจล่วงเกินฝ่าบาทแต่อ๋องจ่างซิ่นกลับโอหังยิ่งนักดูสิ แม้แต่บุตรสาวของเขาก็ยังบังอาจพูดจาโอหัง
ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท บทที่ 317 หัวใจที่มีต่อท่าน
“ดีตรงไหน? นางดีกว่าข้าตรงไหน?” หานอวี่เฟยพูดจาโอหัง ตะโกนถามด้วยเสียงเกรี้ยวกราดอวี้ฉืออวิ๋นจิ่นที่นั่งชมอยู่ด้านข้างเห็นดังนั้นก็เอ่ยยิ้ม ๆ “ดีตรงไหน เช่นนั้นก็ต้องแข่งกันกันดู ในฐานะพระชายาองค์รัชทายาท คงมิใช่ว่าจะไม่มีความกล้าที่จะรับคำท้ากระมัง? หากไม่กล้ายอมรับคำท้า เช่นนั้นก็ด้อยกว่าท่านหญิงอิ๋นตางจริง ๆ แล้ว”อวี้ฉืออวิ๋นจ้าวเห็นดังนั้นก็พยักหน้า “ถูกต้อง พวกเราชาวเป่ยอิ้น สตรีล้วนกล้าที่จะแย่งชิงบุรุษที่ตนเองหมายปอง ท่านหญิงอิ๋นตางไม่ว่าจะความกล้าหาญหรือความองอาจล้วนไม่ด้อยไปกว่าบุรุษ ไร้ซึ่งท่าทางของสตรีในห้องหอ”บอกว่านางไร้ซึ่งท่าทางของสตรีในห้องหอ เช่นนั้นก็ไม่เท่ากับว่าเยี่ยนเว่ยฉือมีท่าทางของสตรีในห้องหอเช่นนั้นสิ?ซ่างกวนหลีก็ร่วมวงหยอกเย้า อย่างไม่กลัวเรื่องใหญ่โต เอ่ยพลางยิ้มกว้าง “องค์ชายสามตรัสได้ถูกต้อง เยี่ยนเว่ยฉือ เจ้าคงไม่ขี้ขลาดหรอกกระมัง? เจ้าเก่งกาจนักมิใช่หรือ?”อันกั๋วกงที่นั่งอยู่ด้านข้างขมวดคิ้ว ส่งสายตาตำหนิไปยังซ่างกวนหลี สีหน้านั้นบ่งบอกชัดเจนว่าไม่ต้องการให้เขาเติมเชื้อไฟในเรื่องนี้แต่ซ่างกวนหลีมุ่งแต่อยากจะเห็นอีกฝ่ายอับอาย ต้องการเห็นซ่างกว
ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท บทที่ 316 ความรักใคร่ที่ไม่มีใครเทียบ
เห็นได้ชัดว่าหานอวี่เฟยไม่เต็มใจนางขมวดคิ้วกล่าว “ฝ่าบาท ราชทูตจากเป่ยอิ้นมาก็เพื่อการอภิเษกเชื่อมสัมพันธ์มิใช่หรือ? เรื่องนี้ต้องตัดสินกันภายในวันนี้ มิเช่นนั้นหากองค์หญิงห้าเลือกเสด็จพี่องค์รัชทายาท หม่อมฉันก็คงหมดโอกาส องค์หญิงที่มาเชื่อมสัมพันธ์ไม่อาจเป็นอนุได้ หากนางได้เป็นพระชายารัชทายาท แล้วหม่อมฉันจะทำอย่างไร?”“เฟยเอ๋อร์ อย่าเอาแต่ใจ!” อ๋องจ่างซิ่นเอื้อมมือไปดึงบุตรสาวของตน ต้องการให้นางกลับไปนั่งที่แต่ด้วยรูปร่างที่ใหญ่โตและแข็งแรงของนาง ร่างกายที่หนักสองร้อยจินนั้นทำให้อ๋องจ่างซิ่นดึงไม่ไหว!อันกั๋วกงที่อยู่ข้าง ๆ ดูเหตุการณ์อย่างสนุกสนาน พลางหัวเราะ “โอ้ อ๋องจ่างซิ่น ท่านจะดึงนางด้วยเหตุใด คำพูดของท่านหญิงก็มีเหตุผลอยู่บ้าง!”อ๋องจ่างซิ่นเหลือบมองอันกั๋วกง จากนั้นมองไปยังบุตรสาวของตนที่ยืนกรานอย่างหนักแน่น ก่อนถามอย่างจนปัญญา “เฟยเอ๋อร์ เจ้าจะไม่แต่งกับคนอื่นนอกจากเขาใช่หรือไม่?”หานอวี่เฟยพยักหน้า “ถูกต้อง ท่านพ่อ ข้าชอบเสด็จพี่องค์รัชทายาทมาตั้งแต่ยังเล็ก ท่านก็รู้ ข้าต้องอภิเษกกับเขาให้ได้!”หานอวี่เฟยหันไปมองซ่างกวนซี ราวกับต้องการเห็นการสนับสนุนจากสีหน้าของเขา
ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท บทที่ 315 ข้าจะขึ้นแทนที่ชายาเอกขององค์รัชทายาท!
“ความคิดดี!” หานอวี่เฟยอุทานเสียงดัง ดึงดูดความสนใจของทุกคนในทันทีเยี่ยนชิงซูตัวแข็งทื่อ แทบอยากจะหายตัวไปจากตรงนั้น หลบหนีจากสายตาของทุกคนพี่ญิงลูกพี่ลูกน้องของนาง เหตุใดถึงได้โง่เขลาเช่นนี้ เรื่องแบบนี้ควรพูดกันเป็นการส่วนตัว เหตุใดต้องตะโกนออกมาดัง ๆ เช่นนี้ด้วย!อ๋องจ่างซิ่นที่อยู่ข้าง ๆ เห็นบุตรสาวของตนมีท่าทีตื่นเต้น อดไม่ได้ที่จะถาม “เกิดอะไรขึ้น? ความคิดที่ดีอะไร?”หานอวี่เฟยเอ่ยปากทันที “ท่านพ่อ! ข้าอยากอภิเษกกับองค์รัชทายาท ท่านพ่อช่วยทูลขอพระราชทานการอภิเษกสมรสจากฝ่าบาทด้วย”หานอวี่เฟยพูดโดยไม่มีความเกรงใจ ทั้งยังไม่ได้ลดระดับเสียงแม้แต่น้อยกล่าวอีกนัยหนึ่ง ทุกคนได้ยินคำขออันเหลือเชื่อของนางกันถ้วนทั่วทุกคนตกตะลึง คิดว่าตนเองหูฝาดมีสตรีที่ไหนกันที่กล้าตะโกนต่อหน้าธารกำนัลว่าตนเองต้องการแต่งงานกับใคร?อีกทั้งคนที่นางหมายปอง ยังเป็นบุรุษที่มีภรรยาแล้วอีกด้วย!อ๋องจ่างซิ่นจ้องมองบุตรสาวของตนอย่างงุนงง ขยิบตา แล้วจ้องเขม็งอีกครั้งไม่ผิดแน่ นางปกติดีทุกอย่าง แล้วเหตุใดคำพูดที่พูดออกมาถึงได้เหลือเชื่อเช่นนี้?ชายาอ๋องจ่างซิ่นรีบดึงมือบุตรสาว “เฟยเอ๋อร์ อย่าพูดจาเ
ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท บทที่ 314 มีข้าอยู่ เจ้าไม่ต้องกังวล
เป็นดังคาด ทันทีที่นางหันไปก็เห็นซ่างกวนซีมองนางด้วยสีหน้าสงบนิ่งเยี่ยนเว่ยฉือยิ้มแหย ๆ อย่างกระอักกระอ่วน กำลังจะวางถ้วยชาลง ก็เห็นซ่างกวนซีดึงมืออีกข้างของนางขึ้นมาอุณหภูมิอบอุ่นจากฝ่ามือของเขาส่งผ่านไปยังมือของเยี่ยนเว่ยฉือเหงื่อเย็นที่มือของนางแห้งเหือดไปในพริบตาแม้ซ่างกวนซีจะไม่พูดอะไรสักคำ แม้กระทั่งในแววตาของเขาจะไม่มีความอ่อนโยนแม้แต่น้อยแต่เยี่ยนเว่ยฉือก็ยังรับรู้ได้ถึงความรู้สึกปลอบโยนจากการกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาเขากำลังบอกนางว่า ไม่เป็นไร ไม่ต้องกังวล สบายใจได้เยี่ยนเว่ยฉือรู้สึกซาบซึ้งใจ จึงกางนิ้วออกสอดประสานเข้ากับนิ้วของซ่างกวนซี จับมือนั้นไว้แน่นซ่างกวนซีชะงักไปเล็กน้อย ก้มลงมองมือของคนทั้งสอง จากนั้นก็ปล่อยให้นางทำเช่นนั้นเพราะเขารับรู้ได้ถึงความรู้สึกพึ่งพาของเยี่ยนเว่ยฉือเด็กสาวที่ฉลาดแกมโกง อยากทำทุกอย่างด้วยตัวเอง มีเล่ห์เหลี่ยมมากมายในที่สุดก็มีวันที่เริ่มพึ่งพาเขาแล้วซ่างกวนซีค่อย ๆ ยกนิ้วชี้ขึ้น เคาะลงบนหลังมือของเยี่ยนเว่ยฉือสามครั้งเยี่ยนเว่ยฉืองุนงงไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็อดไม่ได้ที่จะเม้มปากยิ้ม เพราะนางคิดว่าการเคาะสามครั้งนั้นหมาย
ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท บทที่ 313 สตรีที่ทุกคนหมายหัว
“จริงหรือเท็จ? อัศจรรย์อะไรเยี่ยงนี้?” อ๋องจ่างซิ่นแสดงความไม่เชื่ออันกั๋วกงก็เอ่ยปาก “ปิ่นหางหงส์ถูกฝังอยู่ใต้ดินมาหลายปี ยังจะมีสรรพคุณนี้เหลืออยู่หรือ? อีกอย่าง เพียงแค่สัมผัสเบา ๆ แล้วคนผู้นั้นกลับไปก็ต้องอาบน้ำชำระร่างกาย จะยังคงหลงเหลือสรรพคุณของดอกหางหงส์อยู่ได้อย่างไร?”อวี้ฉืออวิ๋นจิ่นพยักหน้า “เดิมทีพวกเราก็สงสัยเงื่อนงำนี้ว่าจะสามารถใช้พิสูจน์ได้หรือไม่ จึงได้ซื้อเถาเหลยกงมาเล็กน้อย แล้วลองทดสอบ”เมื่อพูดถึงตรงนี้ อวี้ฉืออวิ๋นจิ่นก็หันไปพยักหน้าให้นางกำนัลที่อยู่ข้างกายทุกคนจำนางกำนัลคนนั้นได้ ก็คือนางกำนัลที่เพิ่งถือปิ่นนั้นทุกคนเห็นนางหยิบถ้วยชาต่อหน้าอวี้ฉืออวิ๋นจิ่น จากนั้นหยิบผงบางอย่างออกมาแล้วเทลงในถ้วยชาอวี้ฉืออวิ๋นจิ่นอธิบาย “นี่คือเถาเหลยกงตากแห้ง จากนั้นนำมาบดเป็นผง”นางกำนัลเทผงลงในน้ำชาแล้วคนให้เข้ากัน จากนั้นใช้นิ้วจุ่ม แล้วทาลงบนฝ่ามือสุดท้ายก็กางฝ่ามือออก ให้ทุกคนดูแน่นอนว่ามีผื่นแดงปรากฏบนฝ่ามือขาวซีดแต่เดิมด้วยความเร็วที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่านางกำนัลขมวดคิ้วเล็กน้อย น่าจะเป็นเพราะคันจนทนไม่ไหวอันกั๋วกงตกใจจนยืดตัวตรง จ้องมองมือของตน
