Home / มาเฟีย / ลงทัณฑ์รัก(สิงห์)ร้าย / ตอนที่ : 04 ครั้งแรกจริงๆ NC20+

Share

ตอนที่ : 04 ครั้งแรกจริงๆ NC20+

last update Last Updated: 2025-01-24 21:18:31

   อมเหรอ? เธอต้องเอาของที่ใหญ่ขนาดนี้เข้าปากจริงๆ เหรอ แล้วมันเข้าได้จริงดิ ดูจากขนาดแล้ววัดด้วยสายตาก็รู้แล้วว่ามันใส่เข้าไปไม่ได้หรอก

“อมสิ มองอย่างเดียวมันจะแตกให้หรือไง”

“อะ โอเค...” เธอจับแก่นกายใหญ่รูดกับสองมืออย่างเนิบนาบ ตานั้นจ้องกับเอ็นร้อนอย่างไม่วางตา ได้แต่พูดในใจว่าใหญ่ขนาดนี้จะอมเข้าปากไปได้ยังไง ไม่ฉีกหมดเหรอ

“ซี๊ดอ่าส์...เธอจะรูดอีกนานมั้ย ฉันเงี่ยนแล้วนะ”

“.....” หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้าเล็กน้อย เธอกลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่อเห็นท่อนเอ็นลำยาวที่ผงาดอยู่ต่อหน้า ก่อนจะค่อยๆ โน้มศีรษะลงไปใช้ปากอมรูดแก่นกายให้แก่เขา

“อึก...”

“ระวังฟัน ถ้าโดนเอ็นฉันเจ็บ เธอโดนดีแน่”

“อึก...” ใหญ่ขนาดนี้จะให้ยัดเข้าปากรวดเดียวเลยได้ยังไงกัน เพิ่งเคยเห็นนะเนี่ย ของผู้ชายมันใหญ่ขนาดนี้เชียวเหรอ หรือว่าเป็นขนาดเฉพาะบุคคล

อืม...แก่นกายนี่มันร้อนผ่าว มีกลิ่นของส่วนนี้ของเขาแหละ ทั้งแข็งทั้งร้อน อมเข้าไปทีไม่มิดลำเลย ได้แค่ส่วนหัวเอง พยายามจะยัดเข้าไปให้ถึงครึ่งลำก็ยังยาก

“ซี๊ด...อมเป็นมั้ยวะเนี่ย เขี้ยวมันขูดหนัง”  

“.....” ฉันพยายามทำให้ดีที่สุดแล้วนะ แต่นี่มันเป็นครั้งแรกของฉันเลย ครั้งแรกที่เคยทำแบบนี้ อีกอย่างมันก็ไม่ใช่เล็กๆ ด้วยนะ โคตรจะใหญ่เลย

“เอามือรูดด้วยสิ อ่าส์ โถ่เว้ย! เธอนี่มันห่วยจริงๆ!!”

“???” เขาเป็นอะไรของเขา ให้ทำฉันก็ทำแล้วไง แต่คนมันทำไม่เป็นจะให้ทำไง ถ้าห่วยขนาดนั้นก็ทำเองสิตาบ้า!

อั่ก!! จู่ๆ เขาก็รั้งคอของฉันกดเข้าไปกับแก่นกายใหญ่ของเขา ใช่! มันเข้ามาลึกมาก และมันก็ทำเอาจุกคอไปหมด จุกคอจนหายใจไม่ออก น้ำตาไหลพรากอาบแก้มสองข้าง อึก!!

“อะอ่า ซี๊ดอื้ม...อ๊า...”

“อื้อ...!!”

“อ่า....”

มือหยาบขยุ้มเส้นผมไว้แน่นพร้อมกับรั้งแขนกดเข้าไป จนฉันสำลักน้ำอะไรก็ไม่รู้ที่พุ่งเข้ามาในคอของฉัน มันเหม็นคาว รสชาติแย่สุดๆ

พรึ่บ!!

“แค่กๆๆ !! จะฆ่ากันเหรอคะ แบบนี้ฉันตายได้เลยนะ”

“ไม่มีใครตายเพราะอม...หรอก! อย่าเวอร์ให้มาก”

“เฮอะ!!” ฉันแค่นหัวเราะ เวอร์เหรอ แบบนี้น่ะเหรอ สภาพของฉันตอนนี้เนี่ยนะ ที่เรียกว่าเวอร์

“ถอดกางเกงในแล้วไปนอนอ้าขากว้างๆ ซะ”

“ฉันอยาก...”

“ไม่มีข้อแม้อะไรทั้งนั้น” เขาพูดเสียงแข็ง ก่อนจะก้มลงหยิบกล่องถุงยางมาแกะแล้วสวมมันเข้าไปในแท่งใหญ่ของเขาต่อหน้าต่อตาของฉัน

“.....”

“จะลีลาอีกนานมั้ย ฉันรำคาญ!”

มือเล็กค่อยๆ ถอดชุดชั้นในออกอย่างช้าๆ ก่อนจะขึ้นไปนอนบนเตียงตามคำสั่งของเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้

เอาก็เอาวะ นี่ก็ไม่ใช่เด็กแล้ว จะเสียครั้งแรกไปมันก็ไม่ใช่เรื่องน่าเสียใจหรอก เพราะเธอเป็นคนตัดสินใจเรื่องนี้เองมาตั้งแต่แรกแล้ว เธอเป็นคนเสนอตัวเข้ามาในเรื่องนี้เอง ไม่ได้มีใครบังคับให้ทำสักหน่อย

ไม่มีอะไรน่าเสียใจ เจ็บใจ เท่ากับการได้รับมรดกเป็นหนี้สินแล้วล่ะ

“อย่าขัดขืน ถ้าเธอไม่อยากเจ็บตัว”

หญิงสาวหลับตาปี๋ด้วยความกลัว หัวใจนี่เต้นตึกตักราวกับว่ามันจะทะลุออกมานอกอก เขาไม่ได้เล้าโลมให้เธอรู้สึกดีอะไรเลย เซ็กซ์ในครั้งแรกสำหรับเธอมันเต็มไปด้วยความกลัวเต็มไปหมด

ฟึ่บ!

“ทะ ทำอะไรคะ?”

“ทำหน้าแบบนั้นใครมันจะไปมีอารมณ์วะ” เขาพูดอย่างหัวเสียและผละตัวออกไปเล็กน้อย แต่ท่าทีก็กำลังบ่งบอกว่าเขาไม่ได้ล้มเลิกความคิดที่จะเอากับเธอ

ชายหนุ่มจับมือเรียวเล็กของคนใต้ร่างนั้นชูขึ้นไปเหนือศีรษะ ก่อนที่ร่างหนาจะโน้มตัวลงมาไซร้ลำคอขาวของเธอ ปลายจมูกค่อยๆ ซุกไซร้ไปตามสัดส่วนอ่อนไหวของเธอ

“อึกอือ...”

เขาไม่ได้อ่อนโยนแต่ก็ไม่ได้รุนแรงขนาดนั้น ขณะที่ปลายจมูกของเขานั้นกำลังซุกไซร้ตามเรือนร่างมือของเขาก็ลูบไปทั่วเช่นกัน บีบเคล้นเต้าอวบใหญ่อย่างมันมือ การกระทำของเขามันทำให้เธอเคลิบเคลิ้มและลืมความกลัวไปชั่วขณะนึง

กึด!

“อึกอ๊ะ!”

“ซี๊ด ใส่ยากอะไรงี้วะ”

เขาสบถออกมาอย่างหัวเสียอีกครั้งเมื่อแก่นกายใหญ่ที่กำลังใส่เข้าไปในช่องทางแคบนั้นมันถูกบีบรัดเสียจนสอดใส่เข้าไปต่อไม่ได้แล้ว

“จะ เจ็บคุณฮึก” หญิงสาวน้ำตาไหลพราก มันเจ็บปวดแบบบอกไม่ถูก ครั้งนั้นมันร้าวราวเหมือนถูกฉีกออกแบบสดๆ นี่สินะเซ็กซ์ครั้งแรก

“แม่งเอ้ย! จริงเหรอวะเนี่ย” อีกครั้งที่เขาดูหัวเสีย แต่แล้วไอ้อาการนั้นมันก็หายไปก่อนที่รอยยิ้มเจ้าเล่ห์จะเผยขึ้นมาบนใบหน้าหล่อเหลานั้น

“ฮึกฉันเจ็บ”

“ซิงแบบนี้มันน่าเก็บไว้ใช้งานยาวๆ ซะแล้วสิ”

ความรู้สึกของฉันในตอนนี้มันร้าวระบมไปทั่วทั้งร่างกายเลย ทั้งที่มันเกิดขึ้นแค่ส่วนเดียว เพราะของใหญ่ๆ มันกำลังเข้ามาในตัวของฉันหรือเปล่านะ มันถึงเป็นได้ขนาดนี้

“มองหน้าฉัน..”

“.....” มองก็มอง แต่เห็นหน้าเขาแล้วฉันกลัวมากกว่าเดิมอีก ครั้งแรกนี่มันไม่ได้รู้สึกดีเลยสักนิด

“อย่าเกร็ง ถ้าไม่อยากเจ็บไปมากกว่านี้”

“ฉันทำไม่ได้”

“งั้นก็เจ็บต่อไป”

เขาพยายามดันส่วนกายใหญ่ยาวของตัวเองเข้ามาเรื่อยๆ และมันก็เจ็บมากขึ้น เข้ามาลึกจนฉันก็รู้สึกจุกจนหายใจแทบไม่ทั่วท้อง

“อึก...”

“ซี๊ด...แน่นรัดลำไปหมด!”

มันทรมานตอนที่เขานั้นกำลังดันเข้ามาเรื่อยๆ ลำกายใหญ่ยาวของเขามันกำลังรุกล้ำเข้ามาในตัวของฉัน มันเจ็บจนน้ำตาไหลไปหมด ในใจได้แต่ภาวนาให้เรื่องนี้มันจบลงโดนเร็ว เพราะฉันทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน

“อึก...”

“นอนร้องไห้ให้มันได้อะไรขึ้นมาล่ะ”

“คะ คุณ”

“อะไร?”

“คะ ครั้งเดียวก่อนได้มั้ย”

“บ้าจริง! เธอนี่มันเจ้าน้ำตาชะมัด!”

“ฮึก...” ฉันก็ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้หรอก แต่มันเจ็บไงก็เลยร้องไห้ ปกติก็เป็นคนที่เข้มแข็งอยู่หรอก

ลองเอาของตัวเองใส่เข้าไปในตัวเองบ้างสิ จะได้รู้ว่าคนอื่นเขาเจ็บกันยังไง 

จากนั้นบทรักที่แสนเจ็บปวดในครั้งแรกของฉันมันก็เริ่มต้นขึ้น อย่าว่าแต่ฉันเลย เขาเองก็ดูเจ็บเหมือนกัน แต่มันเพราะอะไรกันล่ะเขาถึงเจ็บ สำหรับเขามันไม่ใช่ครั้งแรก แต่สำหรับฉันมันคือครั้งแรกนี่นา

“ซี๊ดแม่งเอ้ย รัดแน่นจังวะ แค่ขยับก็จะแตกแล้ว อ่าส์”

“อึก...” ฉันได้แต่เม้มปากแน่น ไม่ได้กลั้นเสียงหรอก แต่มันเจ็บจนไม่มีเสียงร้องเลยต่างหาก

ในหัวของฉันมันมีแต่คำว่า เมื่อไหร่เขาจะเสร็จสักที ทำไมมันถึงได้นานขนาดนี้กันล่ะ 

Related chapters

  • ลงทัณฑ์รัก(สิงห์)ร้าย    ตอนที่ : 05 หนี

    วันถัดมา....เมื่อคืนหลับไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ จะเรียกว่าหลับก็ไม่ได้สิ เพราะเธอสลบตั้งแต่ที่ยังมีเซ็กซ์กันอยู่เลย ทั้งที่ทำรอบเดียวแท้ๆ แต่มันกลับยาวนานเอามากๆ ตื่นเช้ามาก็ไม่เจอเขา และไม่เจอใครเลย ทุกอย่างเงียบกริบราวกับว่าเธอถูกทิ้งเข้าให้แล้ว"อือ..."หญิงสาวพยายามรวบรวมสติ ก่อนจะประคองตัวเองให้ลุกขึ้นจากเตียง คิดว่าบนเตียงคงจะมีร่องรอยอะไรหลงเหลืออยู่บ้าง แต่ทุกอย่างกลับสะอาดไปหมด ไม่มีร่องรอยอะไรเลยแม้กระทั่งรอยเลือด ร่างกายของเธอก็ดูสะอาดสะอ้านดีราวกับว่าเขาทำความสะอาดให้แกร๊ก~"ตื่นละเหรอ?" ชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้อง เขาแต่งตัวใส่เสื้อผ้าเหมือนกับว่ากำลังจะออกไปข้างนอก การแต่งตัวดูดี ถึงจะไม่ใช่ชุดสูทซะทีเดียวแต่มันก็ดูดีสำหรับเขา"......""เสื้อผ้าอยู่ในตู้ เสร็จแล้วก็ลงไปกินข้าว""คุณจะไปไหนคะ?""มันไม่ใช่เรื่องของเธอ และฉันก็ไม่ได้มีหน้าที่คอยรายงานเธอ ว่าจะไปไหนมาไหน""ฉันขอกระเป๋า กับโทรศัพท์ได้หรือเปล่าคะ""ของไม่จำเป็นเธอจะใช้ทำไม ครอบครัวก็ไม่มีแล้วนี่ เพื่อนก็ไม่เห็นมี เธอจะติดต่อหาใคร?""......." คำพูดของเขามันทำเอาเธอเจ็บแปล๊บที่อกข้างซ้าย เหมือนกำลังตอกย้ำว่าเธอตั

    Last Updated : 2025-01-24
  • ลงทัณฑ์รัก(สิงห์)ร้าย    ตอนที่ : 06 ถูกขัง

    พอผู้หญิงคนนั้นบอกมันก็เหมือนเป็นการชี้นำทางให้ฉันคิดที่จะหนีออกจากที่นี่ จากที่ตอนแรกนั้นคิดจะถอดใจไปแล้ว สัญญาเลยว่าถ้าหนีไปได้ฉันจะหนีจากผู้ชายคนนี้ให้พ้นไปเลย เพราะฉันก็ไม่รู้ว่าจะโดนคิลเมื่อไหร่นี่ฉันคงคิดผิดไปสินะที่เอาตัวเองมาประมูลแบบนี้ แต่ก็ไม่คิดด้วยแหละ ว่าคนที่ประมูลฉันจะเป็นเขา"เดี๋ยวตอนบ่ายๆ ฉันจะขึ้นมาเก็บจานนะคะ อยากได้อะไรเพิ่มไหม?""ของใช้ส่วนตัวค่ะ สำหรับผู้หญิงคุณน่าจะรู้""ค่ะ มีอะไรอีกไหมคะ?""มะ ไม่มีค่ะ"ของที่ฉันอยากได้จริงๆ ต่อให้เอ่ยปากขอเขาไปก็คงไม่ได้หรอก เพราะดูเหมือนว่าของไม่ได้อยู่ที่เธอแต่อยู่ที่เขาคนนั้นต่างหาก"งั้นฉันไปก่อนนะคะ""ค่ะ"เราสนทนากันอยู่ไม่กี่ประโยค ถึงผู้หญิงคนนี้จะดีกว่าคนก่อนหน้านั้น แต่การสนทนาก็ยังเย็นชาอยู่เหมือนเดิม สายตาก็ดูน่ากลัวยังไงก็ไม่รู้ ดูแข็งๆ ไร้อารมณ์..เวลาต่อมาฉันลงมาที่ด้านล่างตามที่ผู้หญิงคนนั้นบอก ชื่ออะไรก็ไม่รู้สิไม่ทันได้ถาม ประตูด้านหลังที่จะออกไปข้างนอกได้ไม่มีคนอยู่จริงๆ ไม่มีใครเฝ้าด้วย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเป็นประตูหลังบ้านก็ไม่รู้นะด้านนอกเป็นป่าล้อมรอบ บ้านของเขาเหมือนเป็นบ้านเดี่ยวที่ตั้งอยู่กลางป่

    Last Updated : 2025-02-03
  • ลงทัณฑ์รัก(สิงห์)ร้าย    ตอนที่ : 07 ผู้หญิงไร้ค่า NC 20 +

    เฌอรีนถูกขังไว้ในห้องนอนและถูกสั่งห้ามไม่ให้ออกไปไหน ข้อเท้าก็ถูกโซ่เส้นเล็กๆ นั้นคล้องเอาไว้ด้วย ข้าวปลาอาหารก็จะมีคนคอยเอามาให้ อึดอัดแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เลย ไม่อยากอยู่แบบนี้แต่พูดไปมันก็เท่านั้นแหละ เพราะเธอเองที่เชื่อใจคนแปลกหน้าคิดว่าเขาจะเห็นใจ สุดท้ายก็เลยมาเป็นแบบนี้ต่อจากนี้เธอจะไม่ไว้ใจใครอีกแล้ว ต่อให้คนนั้นจะดีมากแค่ไหนก็ตามก๊อกๆๆ แกร๊ก..."???" ประตูห้องถูกเปิดเข้ามา ฉันได้แต่มองนิ่งๆ เพราะคนที่เข้ามาคือคนที่เป็นแม่บ้าน"ทำไมไม่กินข้าวตอนเช้าคะ?""ฉันไม่หิว" ฉันตอบกลับแบบไม่มองหน้าเลยสักนิด ไม่อยากพูดอะไรกับใครเลย"ไม่หิวก็ต้องกินนะคะ""อย่ามายุ่งกับฉัน" เอ่ยออกไปตัดความน่ารำคาญ ฉันอยากอยู่เงียบๆ คนเดียว ไม่อยากให้มีใครอยู่ด้วยทั้งนั้น"ตามใจค่ะ ฉันช่วยคุณไม่ได้นะคะ""....." ฉันไม่ได้ตอบกลับอะไร ช่วยเหรอ พูดออกมาได้นะ เป็นคนล่อให้ฉันตกอยู่ในกับดักนี้แท้ๆ ยังจะกล้าพูดอีกนะ ไม่ต้องพูดอะไรเลยดีกว่าซะอีก..เวลาต่อมาแกร๊ก!!".....""ทำไมไม่กินข้าว?""ไม่อยากกิน""จะอดข้าวประท้วงเรียกร้องความสนใจหรือไง""ฉันไม่โง่ทำแบบนั้นหรอกค่ะ""ก็นั่นน่ะสิ เด็กจบนอกมีการศึกษาแท้ๆ จะทำอะไ

    Last Updated : 2025-02-03
  • ลงทัณฑ์รัก(สิงห์)ร้าย    ตอนที่ : 08 ฝันร้าย

    ไม่รู้ว่าเซ็กซ์มันยาวนานไปแค่ไหน เธอหลับไปเพราะหมดแรงมาก ข้าวก็ไม่ได้กิน วันทั้งวันก็จิบแค่น้ำแก้หิวเท่านั้น ประชดเหรอ? ไม่เลยสักนิด ทำไมต้องประชดด้วยล่ะ คนอย่างเขามีค่าให้เธอต้องประชดด้วยหรือไง เธอคิดแค่ว่าคนอย่างเธอตายไปมันก็จบแล้วตอนแรกก็คิดว่าเรื่องทุกอย่างมันจะจบลงด้วยดี เพราะเธอเองก็แสดงความรับผิดชอบ ไม่ได้หนีอะไร ตอนนี้เพิ่งรู้แล้วว่า ความรับผิดชอบมันใช้ไม่ได้กับคนอย่างเขา..ฟึ่บ~'อะไรกัน ที่นี่ที่ไหน?' ฉันพูดกับตัวเอง พูดอยู่ในใจพร้อมกับมองรอบๆ ไม่รู้ว่าตัวเองหลุดมาอยู่ที่ไหน รอบตัวของฉันมันเต็มไปด้วยป่า บ้านของเขาเหรอ ป่าที่อยู่รอบๆ บ้านตรงที่ฉันกำลังจะวิ่งหนีมา อย่าบอกนะว่าฉันหนีมาได้ หรือว่าฉันตายไปแล้ววิญญาณก็เลยหลุดล่องลอยออกไปเร่ร่อนถ้าไม่อย่างนั้นมันก็คงจะเป็นความฝัน แต่ก็เป็นความฝันที่เหมือนจริงมากๆ เหมือนจริงจนฉันรู้สึกได้ถึงความเย็นรอบๆ ตัว บรรยากาศที่หนาวเหน็บ ฉันรู้สึกถึงมันจริงๆ และความหนาวเหน็บที่อยู่รอบๆ ตัวมันทำให้ฉันไม่สามารถยืนนิ่งอยู่ได้ ฉันต้องเดินออกไปจากตรงนี้"เฌอรีนดา..." เสียงที่ดังขึ้นจากทางด้านหลังทำให้ฉันต้องชะงัก ฉันจำเสียงนี้ได้ดี เสียงหวาน

    Last Updated : 2025-02-03
  • ลงทัณฑ์รัก(สิงห์)ร้าย    ตอนที่ : 09 ทำใจยอมรับ

    เวลาผ่านไปเพราะหนีออกไปไหนไม่ได้เธอเลยต้องทำใจยอมรับ ต่อจะให้พยายามหาทางหนีแต่เธอก็แค่ผู้หญิงตัวคนเดียวมันจะไปทำอะไรได้ นอกจากรอเวลาให้มันมีช่องโหว่อยู่จริงๆ เพราะเธอสัญญากับตัวเองตลอดว่า ตราบใดที่มีโอกาสเธอจะไม่ปล่อยให้มันผ่านไป เธอจะหนีไปจากเขาให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ปึก!"อะไรคะ?""ยาคุมไง เห็นวันนั้นบอกอยากได้""....." ของสิ่งนั้นน่ะเหรอ เธอขอไปตั้งนานแล้ว ถ้าเธอจะท้องมันคงหลุดไปตั้งนานแล้วล่ะ"ทำไมมองงั้น ไม่พอใจอะไรอีก?""ฉันขอคุณไปตั้งนานแล้ว แต่คุณเพิ่งจะเอามาให้ฉัน คุณไม่รู้หรือไงว่าการกินยาคุมมันต้องกินแบบไหนเวลาไหน""ถ้างั้นก็ช่างมัน เอาไว้กินวันอื่นหลังจากที่เอากันเสร็จ""......" เธอไม่ได้พูดอะไรกับเขา ไม่อยากพูดไม่อยากคุย แม้แต่หน้าของเขาเธอยังไม่อยากมองเลยด้วยซ้ำ"ดูเรียบร้อยขึ้นเยอะเลยนะ""แค่เอายาคุมมาให้ เสร็จแล้วก็ออกไปสิคะ""อย่าปีกกล้าขาแข็งให้มันมากนัก การที่ฉันยอมเธอ มันไม่ได้แปลว่าเธอจะทำอะไรก็ได้" เขาพูดเสียงแข็งใส่"เอาสิ ที่ฉันทำแบบนี้ ก็เพราะรอให้คุณมาฆ่าอยู่นี่ไง ทำไมถึงยังไม่ทำสักทีล่ะ?""เฌอรีน!"".......""เธอนี่ท้าทายฉันไม่เว้นแต่ละวันเลยนะ"มือหนาจ

    Last Updated : 2025-02-03
  • ลงทัณฑ์รัก(สิงห์)ร้าย    ตอนที่ : 10 สบตา

    เวลาผ่านไปอีกไม่รู้เท่าไหร่ รู้แต่ว่าฉันยังอยู่ที่เดิม ถึงจะได้ของใช้ส่วนตัวกลับคืนมาฉันก็ใช้งานอะไรไม่ได้เพราะโทรศัพท์ถูกตัดสัญญาณไปแล้ว และมันก็น่าจะเป็นฝีมือของเขาที่กลัวว่าฉันจะติดต่อหาใครสักคนด้านนอก สุดท้ายแล้วต่อให้ฉันจะได้โทรศัพท์คืนกลับมาแต่มันก็เท่านั้นแหละ เพราะมันใช้งานอะไรไม่ได้เลย ทั้งที่เขาเป็นคนย้ำเองว่าฉันไม่เหลือใครแล้ว แต่กลับกลัวว่าฉันจะติดต่อไปหาคนอื่น ดูย้อนแย้งดีเหมือนกันนะ“พอฉันอนุญาตให้ออกข้างนอกได้เข้าหน่อยก็เอายกใหญ่เลยนะ”“พูดอะไรมากเรื่อง จะให้ฉันอยู่แต่ห้องหรือไง สมอง!”“เฌอรีน! ปากเธอนี่มันดีเหลือเกินนะ”“แล้วไง ใครบอกให้มาหาเรื่องฉันก่อนล่ะ คิดว่าฉันจะยอมหรือไง”ฉันเถียงเขากลับ ก็ฉันเดินมาของฉันดีๆ แต่กลับเจอเขาพูดแบบนี้ใส่ อีลูกคุณหนูไม่เคยยอมใครแบบฉันจะยอมได้ยังไงด่ามาก็สวนกลับ กับคนอื่นฉันไม่รู้หรอกนะว่าเขาเคารพกันยังไง แต่ฉันไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับคนที่นี่ แล้วทำไมฉันต้องพูดดีด้วยล่ะ ไม่อาละวาดใส่ก็ดีแค่ไหนแล้ว รู้จักคนอย่างฉันน้อยไปสินะ“จะไปไหน?”“เดินเล่น ทำไมกลัวฉันหนีเหรอ?”“กลัวเธอจะไปผูกคอตายมากกว่า อย่างที่บอก ไม่อยากให้ใครตายที่บ้าน ก

    Last Updated : 2025-02-03
  • ลงทัณฑ์รัก(สิงห์)ร้าย    ตอนที่ : 11 ไม่ได้กลัว

    สายๆ ของวันหนึ่ง เฌอรีนออกมาจากห้องนอนและเดินเล่นไปรอบๆ ตัวห้องด้านบน เพราะเป็นชั้นสองที่วนแบบวงกลมและมีห้องไม่กี่ห้องนัก แต่ด้านในกว้าง ซึ่งมีอยู่ห้องนึงที่เธอนั้นถูกสั่งห้ามอย่างเด็ดขาดว่าไม่ให้เข้าไปยุ่ง และเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคือห้องอะไร ทำไมเขาถึงหวงนักหนา หรือว่ามันมีอะไรที่เขาไม่อยากให้เธอเห็นสิ่งผิดกฎหมายเหรอ หรือว่าอะไรที่มันมากกว่านั้น แบบว่าคงไม่ใช่เรื่องดีอะไรเขาถึงได้ไม่อยากให้เธอเอาไปเห็นแต่ถามว่าฟังไหม ก็ไม่ เพราะเธอพูดแล้วว่าจะทำทุกทางเพื่อท้าทายคนอย่างเขา ไม่ได้เกรงกลัว ตายเป็นตาย ถ้าเขากล้าทำเธอก็กล้าจะเอาชีวิตเข้าแลกแกร๊ก!หญิงสาวค่อยๆ เดินเข้าไปด้านในอย่างระมัดระวัง ก่อนปิดประตูเธอก็หันมองด้านนอกก่อนด้วยด้านในเป็นเหมือนห้องทำงานใหญ่ๆ มีโต๊ะทำงาน ตู้หนังสือสูงๆ และมีหนังสือเรียงรายเต็มไปหมด มันก็ห้องทำงานธรรมดานี่นาไม่เห็นจะมีอะไรดูน่าปิดบังขนาดนั้นเลย ก็แค่ห้องทำงานธรรมดาๆ“เธอเข้ามาได้ยังไงเฌอรีน!” เสียงเข้มน่าสะพรึงดังขึ้นจากด้านหลังของเธอ ทำเอาเธอนั้นตกใจจนสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ“นะ ไหนว่าออกไป...”“ใครให้เธอเข้ามา?”“ไม่มี แค่อยากเข้ามา มีไรมั้ย”

    Last Updated : 2025-02-05
  • ลงทัณฑ์รัก(สิงห์)ร้าย    ตอนที่ : 12 เอาสด NC 20 +

    หลังจากวันนั้นเขาก็หายไปอยู่หลายวัน ดูท่าจะเป็นเรื่องใหญ่จริงๆ ด้วยแหละ เพราะหายกันไปนานทั้งเจ้านายและลูกน้องคนสนิทเลย ที่บ้านนี้เลยเหลือกันอยู่แค่ไม่กี่คน แต่มันก็ดีนะ ดูเงียบสงบขึ้นเยอะเลย ไม่ต้องวุ่นวายกับใคร โดยเฉพาะคนอย่างเขา เพราะเขามันน่ารำคาญสำหรับคนอย่างฉันมาก“คุณเฌอรีนจะขึ้นนอนแล้วเหรอคะ”“อืม ไม่ต้องขึ้นไปกวนฉันนะ ฉันอยากอยู่เงียบๆ”“ได้ค่ะ” คงกลัวว่าฉันจะหนีล่ะมั้งถึงชอบตามขึ้นไปอยู่ด้วย บางทีก็ไม่ชอบเพราะฉันต้องการความเป็นส่วนตัว อยากอยู่เงียบๆ แบบไม่ต้องมีใครอยู่ในสายตาไงกลับขึ้นมาบนห้องฉันก็นั่งเล่นอะไรเรื่อยเปื่อยตามประสา จนกระทั่งเวลาผ่านไปไม่รู้ว่าดึกแค่ไหนแล้ว ฉันผล็อยหลับไป...*******“อือ...!!” เฌอรีนรู้สึกตัวและก็ต้องตกใจเพราะบางอย่างที่ทับอยู่บนตัวของเธอด้วยสัญชาตญาณของตัวเองมันทำให้เธอรู้ได้เลยว่านี่คือคน แต่ใครกันล่ะ? กำลังขึ้นคร่อมอยู่บนตัวของเธอด้วย เธอสัมผัสได้ว่าเขาตัวใหญ่ ร่างกำยำ หัวใจของเธอมันเต้นโครมๆ รุนแรงเอามากๆ ในใจของเธอมันได้แต่คิดว่าจะเอาตัวรอดจากตอนนี้ยังไงดีไม่รู้จะเอาตัวรอดด้วยวิธีไหนแล้วโว้ย อย่างน้อยๆ เป็นผู้ชายก็ต้องมีจุดอ่อนเป็น

    Last Updated : 2025-02-05

Latest chapter

  • ลงทัณฑ์รัก(สิงห์)ร้าย    ตอนที่ : 25 ไม่ยอมปล่อย

    หลังจากที่ฟื้นฉันก็รักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลอีกเกือบอาทิตย์ ความจริงคุณหมอให้ฉันกลับตั้งแต่ฟื้นสามวันแรกแล้วล่ะ แต่เขาให้ฉันอยู่ให้คุณหมอดูอาการก่อน กลัวแผลจะฉีก กลัวแผลจะติดเชื้อ นั่นนี่ๆ อะไรของเขาก็ไม่รู้ดูเรื่องมากไปหมดกลับมาบ้านของเขาคราวนี้ มันดูผิดตาไปหมดเลย จากที่ฉันรู้สึกว่าอยู่แล้วมันไม่มีชีวิตชีวา การตกแต่งก็ดูเฉยๆ ไม่ได้หน้ามองอะไรขนาดนั้น แต่ตอนนี้กลับมีดอกไม้มาประดับมากมาย จัดตกแต่งให้ดูหรูหราสวยชื่นตาไปหมด"มัวยืนมองอะไรอยู่ได้ ทำไมไม่เข้ามาสักทีล่ะ""......" ฉันถอนหายใจเบาๆ ถึงจะถูกจัดตกแต่งใหม่ทั้งหมด แต่สุดท้ายแล้วมันก็ยังเป็นบ้านที่ใช้ขังฉันอยู่วันยังค่ำ ถึงจะทำให้มันดูดีขึ้นมา แต่มันก็ลบออกไปจากความทรงจำของฉันไม่ได้หรอก ความสวยงามมันก็อยู่ได้แค่ชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้นแหละ"เฌอรีน""ทำไมถึงตกแต่งใหม่ล่ะ?""ก็แค่อยากให้มันดูสดชื่นก็เท่านั้น แต่ถ้าเธอไม่ชอบ ฉันให้คนยกออกไปทิ้งก็ได้""ช่างมันเถอะ จะเอาออกหรือเอาไว้มันก็ไม่ได้ต่างอะไรหรอก""......""ฉันอยากอยู่คนเดียว คุณไม่ต้องไปยุ่งล่ะ"ฉันพูดกับเขาแค่นั้นและเดินขึ้นบันไดไปทันที ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องทำแบบนี้กับ

  • ลงทัณฑ์รัก(สิงห์)ร้าย    ตอนที่ : 24 รู้อยู่แล้ว

    ไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว เฌอรีนยังคงหลับนิ่งอยู่บนเตียง ทั้งที่ร่างกายของเธอนั้นดีขึ้นมากแล้วแท้ๆเป็นเพราะสภาพจิตใจงั้นเหรอ? เพราะเธออยากตาย ไม่อยากอยู่งั้นเหรอ เธอถึงไม่ยอมลืมตาขึ้นมารับรู้สิ่งต่างๆ แต่แล้วสิ่งที่เขาหวังและรอคอยมาโดยตลอดก็เป็นจริง เฌอรีนฟื้นขึ้นมา เธอลืมตาและมองหน้าของเขา! ทำเอาเขาที่กำลังก้มหน้าก้มตาคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่นั้นถึงกับตกใจ“เฌอรีน!”“อืม...”“เป็นไงบ้าง อยะ..อย่าเพิ่งขยับนะ รอหมอมาตรวจก่อน”“......” เธอยังไม่ได้พูดอะไร เพราะยังไม่มีแรงเลย จะอ้าปากพูดกับเขายังเสียงแหบไปหมด“เดี๋ยวหมอก็มาแล้ว”หลังจากนั้นคุณหมอก็เข้ามาตรวจอาการต่างๆ ทั้งบาดแผลที่เธอถูกยิงและเรื่องที่เธอนั้นต้องแท้งลูกเพราะเหตุการณ์นี้“เธอเป็นไงบ้าง อาการดีขึ้นหรือเปล่า?” สิงห์เอ่ยถามคุณหมอที่เดินออกมาหลังจากที่ตรวจร่างกายเสร็จ“ครับ ร่างกายโดยรวมดีขึ้นมากเลย ส่วนเรื่องนั้นคุณสามีต้องพยายามค่อยๆ บอกเธอนะครับ เพราะมันรุนแรงมาก อาจจะกระทบจิตใจของคนเป็นแม่น่าดู เดี๋ยวหมอมาตรวจร่างกายพรุ่งนี้อีกทีนะครับ”“ครับ”อย่าว่าแต่เธอเลยที่รู้สึกไม่ดี เรื่องนี้มันก็กระทบจิตใจของเขาไม่ต่างก

  • ลงทัณฑ์รัก(สิงห์)ร้าย    ตอนที่ : 23 สายเกินไป

    พอมาถึงโรงพยาบาลเฌอรีนก็ถูกส่งเข้าไปในห้องผ่าตัดทันที เนื่องจากกระสุนฝังอยู่ในร่างกาย บวกกับเสียเลือดมากถ้าไม่รีบผ่าตัด และช่วยเหลือไม่ทัน นั่นมันอาจจะหมายถึงชีวิตของเธอเลย"คุณหมอคะ ผลตรวจเลือด....คนไข้กำลังตั้งครรภ์ค่ะ" พยาบาลคนนึงรีบเดินเข้ามาในห้องที่กำลังวุ่นวาย"ว่ายังไงนะ!""ชีพจรก็เต้นอ่อนลงแล้วค่ะคุณหมอ!""เตรียมผ่าตัดเลย ไม่ทันแล้วล่ะ"ด้วยอาชีพจรรยาบรรณที่จะต้องพยายามรักษาชีวิตคนไข้ของตัวเองไว้ให้ได้ ทำทุกวิถีทางเพื่อรักษาชีวิตของคนไข้เอาไว้ และต้องทำการผ่าตัดเอากระสุนที่ฝังอยู่ในท้องออก ก็จำเป็นจะต้องเอาเด็กที่อยู่ในท้องออกเช่นกัน ทุกอย่างมันดูเสี่ยงไปหมด และคุณหมอก็มีทางเลือกอยู่ทางเดียว..ทางด้านนอกสิงห์ยังคงใจจดใจจ่อรออยู่ที่หน้าห้องที่เดิม เขายังไปไหนไม่ได้จนกว่าจะได้รับคำตอบจากคุณหมอ จนกว่าเธอจะปลอดภัย เขารู้ดีว่าเธอก็แค่โชคร้ายโดนกระสุน เพราะคนที่ไอ้มือปืนนั่นต้องการปลิดชีวิตก็คือเขา แต่เธอดันโชคร้ายมารับกระสุนแทนตึก ตึก ตึก"นายครับ!" ลูกน้องคนสนิทเดินเข้ามา"จับตัวมันได้หรือเปล่า?!""มันหนีไปได้ครับ แต่ทิ้งหลักฐานเอาไว้ ตอนนี้คนของเรากำลังตามล่ามันอยู่ อีกไม่เก

  • ลงทัณฑ์รัก(สิงห์)ร้าย    ตอนที่ : 22 ถูกยิง

    หลายวันผ่านไปเรื่องท้องเฌอรีนก็ยังไม่ได้บอกอะไรเขา เธอไม่พร้อมและก็ไม่คิดจะบอกอะไรเขาด้วย ในความคิดของเธอทุกอย่างจะต้องจบลงโดยที่เขาไม่รู้เรื่องนี้เลยแม้แต่นิดเดียว แต่จะหาวิธีไหนมาบังหน้าได้เนี่ยสิ มันยากก็ตรงนี้แหละหมับ!มือหนาวางลงบนไหล่ของหญิงสาวที่กำลังนั่งเหม่อตาลอยอยู่ เธอสะดุ้งเฮือกพร้อมกับหันไปมองเขาด้วยใบหน้าซีดเซียวราวกับคนไม่สบายหนัก“เป็นอะไรของเธอ จับแค่นี้ถึงกับต้องตกใจเลยหรือไง”“คุณมาเงียบๆ ฉันก็ตกใจสิคะ”“หึหึ...ขวัญอ่อนจริงนะเธอ”“.......”เฌอรีนมองหน้าแต่ไม่ได้พูดอะไรกับเขา ไม่เข้าใจว่ามันน่าตลกนักหรือไงที่ทำให้เธอตกใจแล้วหัวเราะขึ้นมาได้โรคจิต! พวกที่ชอบมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น“ตกลงเธอเป็นอะไร เห็นนั่งเหม่อนานแล้ว”“เปล่าค่ะ แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย”“สายของฉันรายงานว่า เธอชอบมานั่งเหม่อแบบนี้ทุกวัน กินข้าวก็อย่างกับแมวดม หน้าตาไม่ชื่นมื่น อย่างกับคนป่วย”“ไม่น่าถามนะคะ ฉันเจอเรื่องมาสารพัด มีแต่เรื่องแย่ๆ เข้ามาในชีวิต จะให้ยิ้มร่าเหมือนคนมีความสุขเหรอ”“ก็แค่พูดในมุมที่ว่ามันไม่ปกติ”“นี่แหละฉัน ปกติของฉัน คุณน่าจะชินแล้วนะ”เฌอรีนลุกขึ้นและกำลังจะเดินออ

  • ลงทัณฑ์รัก(สิงห์)ร้าย    ตอนที่ : 21 ผลตรวจ

    หลังจากที่กลับจากบนเกาะ คุณสิงห์เขาก็ให้อิสระฉันมากขึ้น สามารถไปไหนมาไหนเองได้ แต่ต้องมีคนของเขานั้นติดตามไปด้วย มันดีกว่าเมื่อก่อนเยอะเลยล่ะนะ เพราะฉันไม่ต้องถูกขังให้อยู่แต่ในห้อง หรือถูกจำกัดพื้นที่ให้อยู่แต่ในบ้านของเขาที่รอบๆ มันมีแต่ป่าตึก!“ออกรถค่ะ”“คุณเฌอจะไปที่ไหนครับ?”“โรงพยาบาลค่ะ แต่...เรื่องนี้เป็นความลับ ห้ามรายงานเจ้านายคุณเด็ดขาด ไม่งั้นฉันจะหนี แล้วพวกคุณก็จะถูกเขาซ้อม”“ผมจำเป็น...”“คุณไม่พูด ฉันไม่หนี คุณก็ไม่ถูกลงโทษ ได้ประโยชน์นะคะคิดดีๆ”“อ่า...ครับ”อีกอย่างนึงเลยก็คือเวลาฉันจะออกไปข้างนอก คนขับรถจะต้องรายงานเขาตลอดว่าฉันออกไปไหน ทำอะไร ซื้อของนั่นนี่ อิสระที่สบายกายแต่รู้สึกอึดอัดใจแทน แต่มันก็ดีแหละ สำหรับคนที่ไม่มีทางเลือกมากนักสำหรับฉัน มันดีกว่าไม่ได้ออกไปไหนเลยไม่นานนักคนขับรถก็พาฉันมาถึงโรงพยาบาล“แล้วจะให้บอกคุณสิงห์ว่ายังไงครับ?”“พาฉันออกมาดูบ้านหลังเก่าที่ถูกยึด แล้วเดี๋ยวฉันกลับมาจะให้พาไปอีกที่ เวลาบอกจะได้ตรงกัน”“ครับ”จะเล่นละครทั้งทีมันก็ต้องเอาให้เนียนสิจริงไหม ถ้าคนของเขาบอกอีกอย่าง ฉันพูดอีกอย่าง แบบนั้นคงได้ความแตกโดนจับได้ก่อนกันพอดีส

  • ลงทัณฑ์รัก(สิงห์)ร้าย    ตอนที่ : 20 อ่อนไหว

    เวลาต่อจากนั้นหลังจากที่มาเฟียหนุ่มออกไปทำงานพร้อมกับลูกน้องแล้วเขาก็ปล่อยให้เธอนั้นอยู่ที่บ้านโดยที่ไม่มีคนของเขาเฝ้าดูแล เพราะมันไม่มีเรื่องอันตรายอะไร บวกกับมีจันทร์คอยอยู่เป็นเพื่อนจึงไม่น่าห่วงเท่าไหร่ “คุณเฌอคะ ของว่างค่ะ”“ขอบคุณมากเลยนะคะ” “เมื่อเช้าที่ฉันจะถาม...” จู่ๆ จันทร์ก็เงียบไป ทำให้เฌอรีนหันมองด้วยความสงสัย ประจวบเหมาะกับที่เธอนึกขึ้นได้พอดี “นั่นสิคะ ฉันเองก็ลืมเลยเหมือนกัน คุณจันทร์จะถามอะไรเหรอคะ?”“คุณเฌอมีแฟนหรือเปล่าคะ?”“.....” เธอมองหน้าของเจ้าของคำถาม พร้อมกับยิ้มเจื่อนแก้เขินไป “ไม่มีค่ะ”“ขอโทษนะคะ ประจำเดือนมาประจำทุกเดือนไหมคะ”พอถูกถามถึงเรื่องนี้เฌอรีนก็ถึงกับหน้าชาไปหมดเลย เธอรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังสื่อถึงอะไรอยู่ ไม่มีประจำเดือนก็เท่ากับว่า เธออาจจะกำลังท้องอยู่ก็ได้“แต่ฉันไม่อยากให้คุณเฌอคิดมากนะคะ แต่อยากให้ลองไปตรวจน่ะค่ะ โรคภายในของผู้หญิง เป็นเรื่องที่เราไม่ควรมองข้ามนะคะ”“ว่าไงนะคะ?” หญิงสาวหันไปพูด เธอขมวดคิ้วเพราะไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ ตอนแรกก็คิดว่าจันทร์จะสงสัยว่าเธอกำลังท้องซะอีก“ตรวจร่างกายน่ะค่ะ”“ฉันคิดว่าคุณจันทร์จะบอกว่าฉันท้อ

  • ลงทัณฑ์รัก(สิงห์)ร้าย    ตอนที่ : 19 อาการหนัก

    วันต่อมาเฌอรีนตื่นแต่เช้าลงไปหาสองแม่ลูกในครัวอีกบ้านหลังนึง เพราะไม่อยากนอนอยู่กับเขา ไม่อยากมองหน้าของเขา โกรธเรื่องเมื่อวานและสิ่งที่เขาทำเมื่อคืนไม่หายจริงๆ“นอนหลับสบายไหมคะคุณเฌอ”“สบายดีค่ะ” จะบอกว่าเกิดอะไรขึ้นก็เห็นทีว่าจะไม่ดีหรอก เพราะไม่มีใครรู้ว่าจริงๆ แล้วเธอและเขาอยู่ในฐานะอะไรกัน“เมื่อคืนคุณสิงห์คงเมาน่าดู เพราะทางนี้นอนสลบอยู่หน้าประตูบ้าน”“แหะๆ ค่ะ เขย่าประตูเสียงดังลั่นเลย ฉันก็เลยต้องตื่นมาเปิดประตูน่ะค่ะ” เฌอรีนหัวเราะแห้ง“ตายจริง แบบนี้ก็คงนอนไม่หลับเลยสิคะ”“ก็ไม่เชิงหรอกค่ะ เขาเองก็เมาหลับเหมือนกัน”“อ๋อ นึกว่าคุณเฌอนอนไม่หลับซะแล้ว”“ก็หลับค่ะ แค่สะดุ้งตื่นเพราะเสียงเขา”“วันนี้คุณเฌอต้องตามคุณสิงห์ไปดูสินค้าสินะคะ ไม่ต้องมาช่วยหรอกค่ะ”“ไม่เป็นอะไรค่ะ เผลอๆ เขาคงไม่ให้ฉันตามไปหรอก”“อ้าว ไหนว่าเป็น...?”“ฉันติดตามมาดูแลเขาน่ะค่ะ ไม่ใช่พนักงานหรือเลขาของเขา”“ตายจริง ฉันขอโทษนะคะที่เข้าใจผิด” “ไม่เป็นอะไรเลยค่ะ”ฉันไม่รู้จะบอกกับคุณจันทร์ยังไงดีเหมือนกัน แต่ก็เป็นอย่างที่บอกแหละ ฉันไม่ใช่คนของเขาที่จะทำงานแล้วกินเงินเดือน สถานะที่ฉันเข้าใจตอนนี้ก็คือ ล

  • ลงทัณฑ์รัก(สิงห์)ร้าย    ตอนที่ : 18 ขัดขืน NC20 +

    “อ๊ะนี่คุณ!”“อืม ขอเอาหน่อย เงี่ยนว่ะ”ร่างหนาโถมตัวเข้ามาใส่เธอ ด้วยความที่เขาเมาไม่มีสติ เลยยั้งแรงของตัวเองไว้ไม่ได้“อื้อ คุณสิงห์ หยุดก่อนค่ะ คุณตัวหนักนะ” เธอพยายามจะผลักเขาออกไป แต่ก็ยากเพราะเขาทิ้งตัวลงมาให้เธอประคองเลย กลิ่นเหล้าหึ่งขนาดนี้ มันก็สมแล้วล่ะที่เขาจะไม่มีสติเอาซะเลย“อือ...ตัวหอมจัง”“อือคุณสิงห์...”เฌอรีนลากเขาขึ้นไปด้านบนอยากทุลักทุเล เพราะเขาทั้งตัวหนักและตัวใหญ่ ผู้หญิงตัวเล็กๆ แบบเธอจะไปไหวได้ยังไงแต่ก็พาเขาขึ้นมาบนห้องจนได้นั่นแหละตุบ!“คราวหน้าถ้าเมาแล้วลำบากคนอื่นก็อย่าเมาอีกนะ เหนื่อยชะมัด!” เพราะตัวของเขาหนักมากๆ จนเธอนั่งบ่นเพราะกว่าจะแบกขึ้นมาถึงก็ใช้แรงไปไม่รู้เท่าไหร่ “อือ บ่นไรวะ!”“......” เฌอรีนถอนหายใจ ก่อนจะจับเขาถอดเสื้อออกเพราะเหม็นเสื้อที่มีกลิ่นเหล้า เธอไม่ชอบกลิ่นมันเท่าไหร่ แต่พอถอดเสื้อออกเท่านั้นแหละ เธอก็ได้เห็นรอยที่มันดูไม่น่ามองเท่าไหร่รอยลิปสติก?หมับ!!“อ๊ะ ฉันเจ็บนะคุณสิงห์”“มองอะไรอยู่ได้?” เขาจ้องหน้าเธอเหมือนกำลังเค้นเอาคำตอบ“เปล่าค่ะ อาบน้ำมั้ยคะ จะได้สร่างขึ้น”“อืม..อาบให้หน่อย อยากโดนถู”“......”เธอไม่ได้ปฏิเสธเ

  • ลงทัณฑ์รัก(สิงห์)ร้าย    ตอนที่ : 17 หายไปกับผู้หญิง

    ฉันนั่งเรืออยู่นานกว่าจะถึง ทั้งเวียนหัวคลื่นไส้ไม่รู้อาการบ้าอะไรเป็นไปหมดเลยฟึ่บ...“อึก...”“ไหวหรือเปล่า?”“จะอ้วกอ่ะ เวียนหัวคลื่นไส้ไงไม่รู้” ฉันพูดเสียงแหบๆ ณ ตอนนี้ไม่สนใจอะไรรอบข้างแล้วล่ะ มันมึนมันเวียนพาให้ขมุกขมัวไปหมดเลย ฉันไม่น่าตกลงมากับเขาตั้งแต่แรกเลย ดูสภาพตัวเองตอนนี้สิ แย่ชะมัดเลย“สวัสดีค่ะคุณสิงห์ พาใครมาด้วยคะเนี่ย แฟนเหรอคะ”จบประโยคคำถามของผู้หญิงคนนั้นเขาก็มองหน้าของฉัน“เปล่าหรอก แค่คนติดตามน่ะ ฝากพาไปพักทีเธอเมาเรือนะ”“ได้ค่ะ”ฉันถูกผู้หญิงที่ไม่รู้ว่าใครพาเดินออกไปจากกลุ่มคนมากมาย ก่อนจะพาฉันนั่งลงตรงที่อากาศโล่งๆ ลมพัดเย็นสบาย ผู้หญิงคนนั้นยื่นยาดมให้กับฉันโดยที่เราสองคนยังไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลย“ช่วงนี้คลื่นแรง เรืออาจจะโคลงเคลงมากกว่าเดิมหน่อย นั่งเรือครั้งแรกเหรอคะ”“.....” ฉันมองแล้วพยักหน้าตอบ เพราะยังไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ยังไม่อยากคุยกับใครเลยด้วย“ครั้งแรกก็แบบนี้แหละค่ะ”“ว่าแต่คุณเป็นเจ้าของที่นี่เหรอคะ?”“เป็นภรรยาค่ะ เจ้าของคือสามีของฉัน”“อ๋อ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ฉันชื่อเฌอรีนค่ะ เรียกเฌอก็พอค่ะ”“ค่ะคุณเฌอ”“ครั้งหน้าถ้ามีงานอีกฉันจะบอกเขาว่

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status