เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 8
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-15 22:18:10ติ้ง ติ้ง!
“อื้อ…” เสียงอู้อี้หงุดหงิด พลิกตัวดึงผ้าห่มมาคลุมตัวนอนไม่สนใจเสียงแชทน่ารำคาญที่เด้งขึ้นจากมือถือหัวเตียง กับชายร่างไหญ่ที่สาวเท้าเดินออกมาจากห้องนํ้าโดยมีเพียงผ้าขนหนูผืนบางพันรอบเอว สายตากวาดมองหญิงสาวที่นอนคดอยู่บนเตียงก่อนจะเดินเข้ามาดูมือถือหัวเตียงที่มีเสียงแชทดังขึ้นเมื่อครู่ #แชท ธันวา (อรุณสวัสดิ์ครับพี่เฟ ผมธันวานะครับรุ่นน้องที่ขอไลน์พี่เมื่อคืน) (พี่กลับถึงบ้านปลอดภัยดีใช่มั้ยครับ) “เหอะ ไอเด็กนี่คิดจะจีบเฟงั้นสิ ฝันไปเถอะ” พึมพำเสียงเบาอยู่คนเดียวพรางปลดล็อกหน้าจอมือถืออีกคนเข้าไปบล็อกแชทธันวารุ่นน้องคณะปีสองที่ทักมา ก่อนจะลบแชททิ้งและวางมือถือไว้ที่เดิม หวังจะเข้าไกล้หญิงสาวผู้นี้คงต้องผ่านด่านเขาเสียก่อน “มึงออกไปไกลๆกูเลยนะ ไม่ต้องเดินตามกู!” “เฟ มึงโกรธอะไรกูวะ มึงเป็นคนข่มขืนกูอ่ะ เมื่อคืนมึงเมาแล้วจำไม่ได้รึไง” “ไอบ้าจะพูดเสียงดังทำไม เดี๋ยวคนอื่นก็ได้ยินหมด!” มือเล็กรีบปิดปากหนาเอาไว้ไม่ให้แหกปากพูดเสียงดังท่ามกลางนักศึกษามากมายในมหาลัย “หื้ย เห็นหน้ามึงแล้วหงุดหงิดว่ะไอวิล” ใบหน้าบึ้งตึงสบัดตูดเดินออกไปจากชายตรงหน้าด้วยความหงุดหงิด ต้องมาโรงเรียนสายเพราะเขาแท้ๆ “อ้าว กูทำอะไรผิดอ่ะ รอด้วยดิ!” รีบตะโกนวิ่งไล่ตามหลังหญิงสาวที่เดินดุ๊กดิ๊กออกไปไม่รอเขา สองเท้าเล็กรีบเดินหนีชายด้านหลังแต่ก็ต้องหยุดชะงัก “พี่เฟ หวัดดีครับ” “เอ่อ..หวัดดีจ่ะ” คนตัวเล็กเผยสีหน้างุนงงเล็กน้อยเมื่ออยู่ๆชายหน้าตาคุ้นเคยเหมือนเคยเห็นคนนี้ก็เดินเข้ามาทัก หากจำไม่ผิดเขาคงเป็นรุ่นน้องเธอ “พี่จำผมได้มั้ยครับ ผมธันวาอยู่ปีสองครับ ที่เมื่อคืนขอไลน์พี่ในผับน่ะครับ” “อ..อ้าวหรอ สงสัยพี่คงเมาเกินไปเลยจำไม่ค่อยได้..” “ไม่เป็นไรครับ แต่เมื่อเช้าผมทักไปหาพี่นะครับ แต่พี่บล็อกผมเฉยเลย แฮะๆ ผมไปกวนพี่รึเปล่าครับ” หญิงสาวขมวดคิ้วงุนงง เธอตื่นมาไม่เห็นข้อความใหม่เข้ามา จะไปบล็อกเขาได้ยังไงกัน “เราทักพี่มาด้วยหรอ?” “ครับ ก็___” “เฟ!” พูดยังไม่ทันจบ ก็มีเสียงชายร่างสูงแทรกเข้ามาตัดบทก่อนเจ้าตัวจะโผล่ออกมาด้านหลัง มือหนาโอบไหล่คนตัวเล็กกับสายตาเรียบนิ่งที่จ้องมองตรงไปยันธันวารุ่นน้องตรงหน้า “อะไรของมึง” “ต้องรีบเข้าเรียนไง สายแล้วนี่” “เอ่อ…งั้นพี่ไปก่อนนะน้องธันวา” “ครับๆ” ชายหนุ่มไม่รีรอ รีบดันคนตัวเล็กออกไปโดยมือโอบไหล่เธอเอาไว้ “มึงพากูมาห้องสมุดทำไม ไหนบอกสายแล้วไง” เขาลากเธอเข้ามายันห้องสมุดที่ณเวลานี้ไม่มีคนเข้ามา มือหนาดันคนตัวเล็กติดกับชั้นวางหนังสือพรางล็อกตัวเธอไว้ภายในแขนสองข้างที่คํ้าชั้นวางหนังสือเอาไว้ “อย่าไปยุ่งกับไอนั่นอีก” ถ้อยคำนํ้าเสียงเรียบนิ่งเอ่ยออกมา ใบหน้าเฉยชามองเข้าไปนัยต์ตาเธอด้วยสายตาจริงจัง แต่ยิ่งเขาทำเช่นนี้กับเธอยิ่งทำให้เธอเริ่มสับสนในตัวเขามากขึ้น “ทำไมกูถึงจะยุ่งไม่ได้” “กูบอกว่าอย่ายุ่งก็อย่ายุ่งดิ” “มึงมีสิทธิ์อะไรมาห้ามกู ในเมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกัน หรือมึงชอบกูล่ะ” เมื่อได้ยินคำถามที่เขาไม่คาดคิดกับสีหน้าจริงจังของหญิงสาวตรงหน้า ความสับสนก็วิ่งแล่นเข้ามาในหัวทันที “กู…..” สายตามองดูเขาที่หลบตาเธอหันไปทางอื่น รอฟังคำตอบจากคนตรงหน้าแม้รู้ว่าเธอจะไม่ได้รับฟังมัน RrrrrrrrrrrRrrrrrrrrrr มือล้วงเข้ากระเป๋าหยิบมือถือที่สั่นสะเทือนเสียงดังขึ้นมารับสายพรางผละตัวออกจากคนร่างเล็ก (เอ่อ…พิณเองค่ะ พี่วิลเรียนอยู่รึเปล่าคะ) “เปล่าหรอก พิณมีอะไรรึเปล่าครับ” (คือ พิณอยากชวนพี่ไปทานข้าวด้วยกันน่ะค่ะ พิณมีเรื่องจะคุยด้วยหน่อยไม่รู้ว่าพี่จะว่างไปกับพิณมั้ย….) “อืม ได้สิ” (งั้นเดี๋ยวพิณส่งโลเคชั่นไห้นะคะ) “ครับ” สายตามองดูชายตรงหน้าอยู่ตลอด ได้ยินทุกบทสนทนาของเขากับคนในสายที่เสียงทะลุออกมาให้พอได้ยิน จนสายเรียกเข้าสิ้นสุดลง “กูมีธุระนิดหน่อย มึงไปเข้าเรียนก่อนเลยนะ” “อืม…” มองตามหลังคนที่กล่าวเสร็จก็รีบสาวเท้ายาวก้าวออกไป เธอไม่น่าถามเขาไปเยี่ยงนั้น นึกสมเพชตัวเองขึ้นมาแล้วสิ รู้ทั้งรู้ว่ากำลังเอาตัวเองเข้าไปเจ็บ แต่ก็ยากที่จะหักห้ามหัวใจตัวเองได้ “อ้าวไอเฟ มาสายขึ้นทุกวันนะมึง” “นั่นดิ ปกติมาเช้าจะตาย” รีน่ากับริกเตอร์เมื่อเห็นเพื่อนตัวเองที่เพิ่งเดินเข้ามาเป็นเวลาที่สายไปสามสิบกว่านาทีก็เอ่ยทักขึ้นตามประสาความสนิท “อืม ตื่นสายนิดหน่อย” “แล้วไอ้วิลไม่มาด้วยหรอ ทำไมมาคนเดียว” “มันบอกมีธุระน่ะ ออกไปไหนแล้วก็ไม่รู้” มองดูสีหน้าเฟญ่านั้นไม่ค่อยจะสดใสเท่าไหร่นัก สองคนหันมองหน้ากันเมื่อสัมผัสได้ถึงความผิดปกติ ทั้งคู่หันมามองเพื่อนสนิทอีกครั้งก็เห็นเธอนั่งมองอาจารย์ตรงหน้าไม่ละสายตาในขณะที่จิตใจนั้นเหม่อลอยไปแต่ไกลบทที่เกี่ยวข้อง
ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 9 NC
“เอ่อ..คือ…” “พิณมีอะไรรึเปล่า” เมื่อเห็นหญิงสาวตรงหน้านั่งมองหน้าเขาอยู่นาน อํ้าอึ้งดั่งกับว่าไม่กล้ากล่าวสิ่งที่อึดอัดอยู่ในใจเสียจนเนวิลต้องเอ่ยถามออกไป “พิณอยากขอบคุณน่ะค่ะที่ช่วยไว้วันนั้น ขอบคุณพี่วิลมากนะคะ ถ้าไม่ได้พี่วิลพิณคงแย่แน่ๆ..” “อืม ไม่เป็นไร” คำพูดเฉยชาต่างจากตอนที่ผ่านมา ช่วงเวลาที่เคยคบกันมา เขาลืมมันไปหมดแล้วหย่างนั้นเหรอ สายตาที่ยังคงมีเยื่อใย มองดูชายตรงหน้าที่นิ่งเฉยต่อเธอ “พี่วิลคะ” เอ่ยชื่อเรียกหาความสนใจจากเขาอีกครั้ง รวบรวมความกล้าเอ่ยถามข้อข้องใจออกไปภายไต้สีหน้ากังวล “พี่วิลกับพี่เฟญ่า…คบกันอยู่รึเปล่าคะ” “พี่กับเฟเป็นแค่เพื่อนกัน” โล่งอกโปรงใจออกไปเป็นอย่างมากเมื่อได้ยอนคำตอบเช่นนั้นจากชายคนรักเก่า สีหน้ากังวลเรืองหายไปประกบด้วยรอยยิ้มกรุ่มกริ่มเข้ามาแทน ——— ซ่า ซ่า เสียงหยดนํ้าฝนที่หลั่งลงมาจากท้องฟ้ากระทันหัน ตรงกับเวลาเลิกเรียน นักศึกษาต่างพากันวิ่งขึ้นรถกลับบ้าน “เฟ ไอวิลยังไม่มาอีกหรอ” “อืม ยังไม่เห็นเลยอ่ะ” “กลับกับพวกกูมั้ย” “ไม่เป็นไร เดี๋ยวมันก็คงมาแหละมั้ง” “งั้นพวกกูกลับก่อนนะเว้ย” “อืม ไปเถอะ” เพื่อน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 10
รุ่งเช้าวันต่อมา ชีวิตนักศึกษาที่ต้องวนเวียนกลับมาในมหาลัยเป็นเหมือนดั่งทุกวัน แต่สิ่งต่างไปจากทุกวันในเช้านี้คือหญิงสาวใบหน้าสง่าเริ่มมามหาลัยเช้าเป็นปกติโดยที่ไม่มีชายเพื่อนสนิทเดินเข้ามาด้วย จนเพื่อนซี้ในกลุ่มขมวดคิ้วเอ่ยถาม “อ้าว วันนี้ไม่มากับไอวิลหรอ” “นั่นดิ ปกติเห็นตัวติดกันตลอด” “ไม่อ่ะ” ตอบเพื่อนสนิทออกไปลวกๆ เดินผ่านพวกเขาไปนั่งโต๊ะประจำกลุ่มพรางหยิบหนังสือในกระเป๋าผ้าใบสีนํ้าตาลเรียบขึ้นมาอ่านโดยไม่หันมาไห้ความสนใจกับรีน่ากับริกเตอร์ จนทำเอาทั้งคู่ยืนเอ๋อคิ้วขมวดมองหน้ากันกับความแปลกไปของเฟญ่าเพื่อนสนิท “อ้าว พี่เฟ ผมตามหาตั้งนานมาอยู่นี่เอง” สองตาสองคู่มองดูตามฝีเก้าของธันวาชายหนุ่มรุ่นน้องที่อยู่ๆเดินเข้ามาหาเฟญ่าด้วยกล่องนมในมือ “อ้าว ธันวา ตามหาพี่ทำไมอ่ะ” เงยหน้ามองชายหนุ่มธันวาที่เดินเข้ามาหาเธอก่อนจะหย่อยก้นนั่งลงฝั่งตรงข้าม ยื่นกล่องนมขนาดกลางไห้กับหญิงสาวพร้อมยิ้มกริ่มบนใบหน้าฟ้าประธานนั่น “ผมเอานมมาไห้พี่ครับ ขอบคุณที่ปลดบล็อกผม” “หื้อ พี่ปลดบล็อกเราเพื่อเป็นการขอบคุณที่เราไปส่งพี่ไม่ใช่หรอ” “ก็ใช่ครับ แต่ผมอยากขอบคุณกลับ” ใบหน้าสง่าเผยย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 11
“วิล ปล่อยกู เดี๋ยวคนอื่นก็มองกันหมด” “มีตาก็ปล่อยไห้พวกมันมองไปสิ” ข้อมือเล็กถูกจับแน่นด้วยแรงผู้ชาย เนวิลเดินจูงมือเธอเข้าไปในห้องเรียนโดยไม่สนใจสายตานับพันที่มองมา “นั่งกับกู” เอ่ยเสียงเบาพอไห้หญิงสาวได้ยินพรางดึงมือเธอลงมานั่งตรงข้างกับตัวเอง “ไอ้วิล!” กัดฟันพูดเสียงเบา กวาดตามองชายตรงข้างตาเขม็งเมื่อเขายกมือขึ้นมาจับขาอ่อนขาวเนียนของเธอพรางลูบไล้ไปมา มือบางรีบปัดมือเขาออก แต่ทว่าแรงอันน้อยนิดของเธอไม่มีความสะทกสะท้านกับเธอเลยแม้แต่น้อย มิหนําซํ้ายังสอดมือเข้าไต้กระโปงนักศึกษา บีบคลํ้าเบาๆตรงหว่างขาของเธอ “มึงจะอยู่นิ่งๆหรือไห้กูจับมานั่งตัก” ใบหน้าคมหล่อยื่นเข้ามาไกล้ใบหูเฟญ่าพรางกระซิบเสียงกระเส่าพรางบีบเคร้นขาเนียนเล่นอย่างมันส์มือ “อื้อ!” “หึ…” ริมฝีปากหนาเผยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาอย่างพึงพอใจ เมื่อเห็นสีหน้าท่าทางอีกคน “แฮ่ม!” “คงไม่กลับแล้วมั้งบ้านน่ะ” หันมองตามนํ้าเสียงประชดประชันที่ดังขึ้นเบื้องหน้า รีบดันมือหนาออกจากขาเรียวทันที “เลิกเรียนไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย..” หันหน้าไปอีกฝั่งด้วยความเขินอาย นํ้าเสียงเบาบ่นพึมพัมกับตัวเอง แต่รีน่าเพื่อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-16ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 12
“มึงนี่ชอบพากูมาคอนโดมึงจังเลยเนาะ” เฟญ่านั่งหน้าบึ้งกอดอกมองชายร่างสูงอยู่ปลายเตียงท่ามกลางห้องนอนเรียบหรู “อย่าบ่นเยอะ ไปอาบนํ้าไป” “กูจะกลับคอนโดกู” “เฟ มึงอย่าดื้อ” หันหน้ามาจ้องหญิงสาวเพื่อนสนิทตาเขม็ง “ไปอาบนํ้าได้แล้ว เดี๋ยวไอสองตัวนั่นจะมาดื่มเหล้า” สายตาเรียบนิ่งจ้องมองใบหน้าสง่าที่นั่งบึ้งตึงเพ่งมองเขาอยู่ เอ่ยกล่าวในเชิงคำสั่งบ่งบอกว่าเธอต้องทำตาม “ชิ” กลอกตาหมั่นใส้ชายตรงหน้าที่ทำตัวดั่งบิดาตน ยอมดีดตัวขึ้นจากเตียงเดินดุ๊กดิ๊กเข้าไปในห้องนํ้าพร้อมผ้าขนหนูผืนบาง แกร๊ก! “เสร็จแล้ว มึงไปอาบสิ” ผ่านไปได้นานพอสมควร กว่าเสียงประตูห้องนํ้าที่ถูกเปิดออกจะดังขึ้นก่อนจะมีเสียงเจ้าตัวดังขึ้นตาม กล่าวบอกชายร่างไหญ่ที่นั่งไถมือถือเล่นอยู่บนโซฟา บนร่างหนามีเพียงผ้าขนหนูผืนบางพันรอบเอว เตรียมพร้อมที่จะเข้าไปอาบต่อจากเธอ “มึงยั่วกูหรอ” เงยหน้ามองตามนํ้าเสียงหวาน เผยไห้เห็นหญิงสาวที่มีเพียงผ้าขนหนูผืนบางพันรอบตัว เห็นได้ถึงสัดส่วนเย้าอารมณ์ของเธอได้ชัดเจน “ยั่วอะไร กูแค่ลืมเอาเสื้อผ้าเข้าไปด้วย” “แต่มึงกำลังทำไห้กูมีอารมณ์” “แล้วมึงจะมองทำไม รีบไปอาบน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-16ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 13 NC
“ตากูหมุนบ้าง” เนวิลผู้ที่ไม่ได้ไห้ความสนใจกับอะไร จับขวดหมุนขึ้นอีกครั้งเป็นวงกลม เพ่งมองรอลุ้นในการหมุนขวดครั้งสุดท้าย ก่อนจะหันหน้าขึ้นมามองใบหน้าสง่าเมื่อหัวขวดชี้ไปทางเธอ “กูถาม!” ริกเตอร์รีบเอ่ยขึ้นเสียงดัง อยากจะกล่าวถามข้อข้องใจออกไปไห้มันหายสงสัย “มึงคิดยังไงกับไอวิล” ต่างพากันหันมองใบหน้าสง่าด้วยความคาดหวัง คำถามที่ทุกคนอยากรู้โดยเฉพาะเนวิล ดวงตากลมโตหันมองสบตากับชายตรงหน้า ความเงียบสงัดถือกำเนิดขึ้นในบรรยากาศน่าอึดอัด ก่อนที่หญิงสาวจะละสายตาออกจากใบหน้าคมหล่อ พรางหยิบแก้วเหล้าตรงหน้าขึ้นมากระดกดื่มรัวๆสองแก้วเต็ม ตามกฏเกณฑ์ของเกมส์ “โห่ กูก็คิดว่าจะตอบ ไม่สนุกเอาซะเลย” ริกเตอร์กล่าวขึ้นท่ามกลางความเงียบสงั่น สายตาคมแหลมจ้องมองใบหน้าสง่าไม่ละ นึกคิดในใจถึงการกระทำของเฟญ่าเพื่อนสนิทจนเกิดคำถามขึ้นมาในหัว หรือเธอจะรู้สึกกับเขามากกว่าเพื่อน “พอๆ เลิกเล่นได้ละ กูคอแห้งจะตายห่า มาชนแก้วกันดีกว่า” อีกครั้งที่รีน่ากล่าวขึ้นเสียงดัง ยกแก้วเหล้าชูขึ้น จงใจทำล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-17ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 14 NC
"อร๊าา พ..พอแล..แล้ว อ๊าา อื้อ" กิจกรรมบนเตียงอันเร่าร้อนกับเสียงครางร้องหวานเย้าใจของคนไต้ร่าง ทำเขาไม่สามารถควบคุมอารมณ์ความเป็นชายในตัวได้ แม้ยามเที่ยงคืนจะเลยผ่านไปกิจกรรมอันดุเดือดยังคงดำเนินต่อโดยไม่มีท่าทีจะสิ้นสุดลงเสียที "ซี๊ด...ส.เสียว..อ่าส์ มันส์มาก" ซอยเอวรัวเร็วด้วยความบ้าครั่ง เสียวซ่านไปทั้งตัว ร่างกายร้อนวูบวาบจนเกิดเม็ดเหงื่อซึมออกมาตามตัว สองเต้าตึงเด้งขึ้นลงตามแรงกระแทกอันหนักหน่วง ความมึนเมาจากฤทธิ์แอลกอฮอล์เมื่อครู่ได้วาบหายไปจนหมด "อื้ม..อื้อ..อืมม" จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ โน้มหน้าลงประกบปากจูบดูดดื่มความหวานจากในโพรงปากนุ่ม เสียงครางร้องไต้ลำคออันไม่อาจหักห้ามได้ มือบางยกขึ้นมากำผมเขาแน่นด้วยความเสียงซ่านจากแรงกระแทกที่เขาอัดเข้ามาในตัวเธอ ตรั่บ ตรั่บ ตรั่บ เสียงเนื้อกระทบกันดังทะลุออกไปถึงห้องนั่งเล่น "อื้อ..เสียงอะไรวะ" นํ้าเสียงอู้อี้งัวเงีย พลิกตัวไปมาค่อยๆลืมตาขึ้นจากเสียงรบกวนที่ดังก้อนเข้ามาในหู หันมองรอบๆก็พบว่าตัวเองนอนกองอยู่กับขวดเหล้าที่กระจัด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-17ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 15 NC
“อื้อ…พ..พอแล้ว..ว..วันนี้มี.ค..คาบเรียน..เช้าย..ยันบ่าย..อ๊า” ตรั่บ! “กูเอามึงเบาเกินสินะ อ่าส์..ถึงได้ยังมีแรงนึกถึงเรื่องอื่นอีก” ปัก ปัก ปัก! สิ้นสุดถ้อยคำพูดแสนหงุดหงิด กระหนำแทงเข้าสุดออกสุดเน้นทุกดอกเสียจนคนไต้ร่างครวญครางไม่เป็นภาษา กอดรัดเอวหนาระบายอารมณ์บนแผ่นหลังกำยำด้วยความเสียวซ่านที่เขามอบไห้ “อ๊าส์ อ่า อ๊ะ อ๊า อ๊ะ..ว..วิล อื้อ อ๊าา!” ซอยเอวรัวเร็วเร่งจังหวะถี่ขึ้นเรื่อยๆ ต่างเชิ่ดหน้าควรญครางก่อนจะแตะขอบสวรรค์ ชายบนร่างรีบดึงท่อนล่างที่ไร้การป้องกันออกมาหลั่งนํ้าขุ่นเหนียวลงบนหน้าท้องแบนราบ เสร็จกิจกรรมอันเร่าร้อนก็ซบลงบนอกนุ่ม หายใจหอบถี่ด้วยความเหนื่อยกับความยาวนานของศึกรักที่ดำเนินมาจนถึงเช้ารุ่ง “แฮก แฮก…” เงยหน้ามองอีกคนก็ต้องเผยยิ้มชอบใจออกมาเมื่อเธอได้หลับไปในทันทีด้วยความเพลีย “แหม่ มาสะเที่ยงเลยเนาะพวกมึง สงสัยเมื่อคืนคงจัดหนัก”
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-17ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 18
เช้ารุ่งวันต่อมา หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จสมกันจนหมด เหลือเพียงหอบสัมภาระลงไป แต่ดูเหมือนบรรยากาศไม่ค่อยจะน่าพึงพอใจเท่าไดนัก เมื่อเนวิลผู้แข็งแกร่งเดินลากสัมภาระถึงหลายอันกำลังจะก้าวออกไป ต้องหันกลับมามองเมื่อมีเสียงข้อความจากเฟญ่าดังขึ้นมาด้านหลัง ตริ้ง! #แชท ธันวา|• [ผมกำลังจะถึงแล้วนะครับ] สายตาเฟญ่าจ้องมองจอมือถือพรางรอยยิ้มสดใสบนใบหน้า ทำเอาคนมองนึกหงุดหงิดขึ้นมา คุยกับไอ้หน้าไหนถึงได้ใบหน้าอมสุขเพียงนั้น เมื่ออยู่กับเขาไม่เห็นเธอจะยิ้มให้ตนเช่นนั้น “เหอะ สัมภาระก็ให้กูลาก ยังจะมีหน้ามายืนยิ้มให้แชทใครก็ไม่รู้!” กล่าวพูดแหย่หญิงตรงหน้าด้วยสีหน้าไม่พึงพอใจ ใบหน้าบึ้งตึงถลึงตามองหญิงสาวดั่งจะกลืนกินเธอเข้าไป เฟญ่าเงยหน้ามองชายตรงหน้า สีหน้าดังเดิมอันเต็มไปด้วยรอยยิ้มแปรเปลี่ยนเป็นเรียบนิ่ง ก่อนจะเอ่ยสั่งดั่งมาดาม “พูดมาก ลากลงไปคนเดียวมึงเลย” สั่งเสร็จดั่งใจ เท้าเรียวก้าวผ่านเพื่อนชายออกไปอย่างสง่า ปล่อยให้เขาลากสัมภาระเดินตามหลังมาอย่างทุรงทุรัง “ไอวิลล่ะ”
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-18
บทล่าสุด
ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 50 The End
“พี่เฟครับ!“ ในขณะที่ทุกคนกำลังสนทนากันระหว่างมองรูปถ่ายของคู่ฮอตในมหาลัย เสียงคุ้นๆของชายคนหนึ่งได้ดังขึ้น ดึงเอาความสนใจจากทั้งสี่ที่รีบหันไปมอง เมื่อเห็นภาพตรงหน้าคือชายหล่อเหลาอันคุ้นเคยนั้นยืนอยู่ตรงหน้าจากพื้นที่ไม่ไกลจากพวกเขาพร้อมช่อดอกไม้ใหญ่ในมือ เฟญ่ารีบฉีกยิ้มดีใจขึ้นมาพรางเอ่ยเรียกชื่อคนตรงหน้าดวยความเซอร์ไพรส์ “ธันวา!” “ยินดีด้วยนะครับ” ธันวาเองก็ยิ้มตามรอยยิ้มแสนหวานของอีกคนที่เขาตั้งใจมาหา ชายหนุ่มรุ่นน้องรีบก้าวเข้ามายืนตรงหน้ารุ่นพี่สาวเฟญ่าพร้อมยื่นช่อดอกไม้ให้กับเธอ “ขอบคุณนะ ว่าแต่เรากลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่” “เพิ่งถึงก็มาที่นี่เลยครับ” “เหอะ งั้นก็กลับไปซะเถอะ!” นํ้าเสียงดุดันไม่พึงพอใจเอ่ยกล่าวขึ้นแทรกคำสนทนา ทั้งคู่รีบหันมองเนวิลที่ใบหน้าบึ้งตึงยืนอยู่ข้างเฟญ่า เพี๊ยะ “โอ้ย..” ฝ่ามือเล็กตีลงไปบนแขนใหญ่พรางจ้องหน้าเขาตาเขียว “พูดจาดีๆสิ!” เฟญ่ามองดุแฟนหนุ่ม นิสัยก้าวร้าวไม่เคยจะเปลี่ยน “นั่นน่ะสิคร
ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 49
“ฮึก..ฮือ..” เสียงสะอึกสะอื้นดังอยู่ในท่ามกลางความเงียบ หลังกิจกรรมจบสิ้น บรรยากาศในห้องเต็มไปด้วยความอึดอัด แทนที่จะทั้งคู่จะปรับตัวเข้ากันได้ ชายร่างโปร่งเดินออกมาจากห้องนํ้า ก่อนฝีเท้าจะหยุดอยู่ตรงหน้าหญิงสาวที่นั่งก้มหน้าร้องไห้ นํ้าเสียงอ่อนโยนกล่าวขึ้นพร้อมปลอบประโลมแฟนสาว “เฟ..ทีนี้จะฟังกูได้รึยัง” เขาถามเสียงอ่อน พรางมองคนตรงหน้าที่นั่งสะอึกสะอื้นไม่เงยมองเขา “ฮึก..กูไม่ฟังอะไรทั้งนั้น กูเชื่อในสิ่งที่กูเห็น” เนวิลกัดกรามแน่นกับความดื้อด้านของหญิงสาว ความเชื่อใจมันไม่มีให้กันเลยรึไง แค่ฟังเหตุผลเธอถึงทำไม่ได้ “งั้นก็แล้วแต่มึงเถอะ ถ้ามึงไม่ฟังก็ไม่ต้องฟัง” นํ้าเสียงหงุดหงิดกล่าวออกมา ก่อนฝีเท้าจะก้าวออกไปนอกห้องด้วยความหัวเสีย เฟญ่ารีบเงยหน้าขึ้นมองตามแผ่นหลังใหญ่ “เดี๋ย—“ หญิงสาวรีบงับปากไม่ให้ส่งเสียงออกไป ในขณะนั้นนํ้าสีใสก็ไหลรินลงมาเรื่อยๆพร้อมหัวใจที่แตกสลาย “มึงทิ้งกูไว้อีกแล้วหรอ ฮึก..ไอคนหลอกลวงฮือ..ไหนบอกจะไม่ทำอีก ฮึก..สุดท้ายก็ทิ้งกูไว้เหมือนเดิม จะไปหาเ
ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 48
ในเวลาเดียวกันที่เฟญ่าวิ่งแจ้นออกมาด้วยความเร็วจนไม่ทันได้มองคนที่เดินมาเบื้องหน้าจนชนเข้ากับอกแกร่ง.. ปึก! เฟญ่าตกใจรีบเงยมองก็พบกับชายแปลกหน้าหล่อดูดี กับสายตาแพรวพราวที่มองหน้าเธอด้วยความตกใจเล็กน้อย “เอ่อ..ขอโทษค่ะ..” “ไม่เป็นไรครับ” ทั้งคู่มองตากันในขณะที่ชายผู้นั้นโอบเฟญ่าเอาไว้ “อกแน่นจัง เข้าฟิตเนสแน่เลย..” ฝ่ามือเล็กลูบไล้ไปทั่วอกแกร่งของชายตรงหน้า เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าที่เดินไกล้เข้ามา “สนใจเข้าด้วยกันมั้ยครับ..” อีกคนก็ไม่แผ่ว เมื่อเธอชวนเขาก็แค่เล่นตาม.. “น่าสนนะคะ..” เฟญ่ายิ้มร้าย ทั้งคู่มองหน้ากันในขณะที่ร่างกายแนบชิดไม่มีใครผละออกก่อน ก่อนที่จะมีมือหนาของใครบางคนมาดึงเรียวแขนเล็กออกมา ก่อนเสียงดุดันจะดังตามหลัง “เฟ ทำบ้าอะไรของมึง!!” เฟญ่าหันมองคนด้านข้างที่จับเรียวแขนเธอเอาไว้แน่นกับสายตาที่จ้องไปยันใบหน้าชายอีกคนด้วยความโกรธ “ก็แค่ทำความรู้จักเฉยๆ..” นํ้าเสียงประชดประชันดังขึ้น ทำเอาเนวิลไม่พอใจเป็นอย่
ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 47
“ยัยเฟไปเข้าห้องนํ้าตั้งนานแล้วนะ ทำไมยังไม่มาอีก” รีน่าหันมองรอบๆพรางเอ่ยพึมพำ เมื่อเป็นเวลานานที่เฟญ่าไปเข้าห้องนํ้าแต่ทว่ายังไม่กลับมาจนจะหมดเวลาพักเที่ยง “นั่นสิ เกิดเรื่องอะไรขึ้นรึเปล่าก็ไม่รู้ ไม่ยอมให้กูไปด้วย” เนวิลกล่าวตามหลังด้วยความเป็นห่วงแฟนสาว “เดินมานุ่นละ” “ไหนวะ” เนวิลรีบหันมองตามสายตาริกเตอร์ที่มองออกไปไม่ไกล แต่ทว่าตนกลับไม่เห็นเฟญ่าดั่งเพื่อนกล่าว “กูหมายถึงชะนี” พูดยังไม่ทันขาดคำ ฝีเท้านั่นก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าเนวิล ทั้งสามหันมองด้วยใบหน้าสะอิดสะเอียน ก่อนหญิงสาวผมยาวที่มองเนวิลด้วยรอยยิ้มจะกล่าวขึ้น “วิล” “เอลลี่..?” เนวิลขมวดคิ้วเข้มมองรุ่นพี่สาวดาวมหาลัยเก่าที่จบไปก่อนเขาหนึ่งปี อยู่ๆกลับมายืนอยู่ในโรงอาหารมหาลัย “ไม่เจอกันนานเลยนะ ยังคงหล่อเหมือนเดิมเลย ไม่รู้ว่าอย่างอื่น….” เอลลี่มองยั่วด้วยสายตาบ่งบอกชัดถึงความต้องการ เธอค่อยๆมองลงตํ่า… “แฮ่ม! อย่ามาทำตัวตํ่าแถมนี้ดีกว่าค่ะ คนตั้งเยอะแยะ” รีน่
ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 46
เนวิลโอบไหล่เฟญ่าเดินออกไป ปล่อยให้สองคนยืนกัดกัน รีน่ามองตามแผ่นหลังคู่ที่เดินออกไปก็นึกหมั่นไส้ “ชิ…” “ไม่เป็นไรนะที่รัก เราไปกันสองคนก็ได้” ริกเตอร์ไม่รอช้า มือหนารีบยกขึ้นมาโอบไหล่รีน่า เผยยิ้มกวนเชิญชวนเธอด้วยนํ้าเสียงทะเล้น “ใครอยากไปกับมึง” รีน่าหันมองคนด้านข้างตาขวาง กล่าวถามเสียงแข็งไม่มีความเป็นผู้หญิง “ที่รักไง” อีกคนก็ยังคงไม่หยุด หวังจะหยอดเธอเข้าให้ได้ทุกนํ้าเมื่อมีโอกาส “อย่ามามั่ว!” หญิงสาวจ้องตาเขียวก่อนจะดีดตัวออกจากคนตัวใหญ่พรางเดินออกไปด้วยสีหน้าหงุดหงิด —————— “อ่ะ สำหรับที่รัก” ภายในห้องเรียน ชั้นหลังสุดของห้อง มือหนายื่นลูกชอคโกแลตในมือให้กับแฟนสาวที่นั่งฟังอาจารย์ตรงหน้า เฟญ่าหันหน้ามามองตามเสียงก่อนจะไล่มองลงมาหาบนฝ่ามือหนาที่มีชอคโกแลต “อะไร” หญิงสาวคิ้วขมวดเอ่ยถามด้วยความงุนงง เมื่อเธอตั้งใจเรียนอยู่ดีๆกลับมายื่นชอคโกแลตให้ “ชอคโกแลตไง” “ให้ทำไม” “กินสิ” “เรีย
ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 45
“ทำไมจะไม่กล้า” เฟญ่าต่อลอง สายตาจ้องใบหน้าหล่ออย่างเคร่งคัด แต่ทว่าเมื่อถูกอีกคนขู่กลับจำต้องหลบสายตา “ก็เอาสิ..กูจะเอามึงจนผลิตลูกให้กูเป็นสิบเลย..” ปากหยักได้รูปยกยิ้มเจ้าเล่ห์ สายตาเต็มไปด้วยเลศนัยมองคนสวยบ่งบอกว่าเขาไม่เคยพูดเล่นกับเรื่องนี้ หากเธอทำจริงมีหวังไม่ได้เดินไปหลายเดือน “ไม่หนีก็ได้..ชิ..” เฟญ่าหันหน้าหนี พึมพำเสียงอ่อนพอให้เขาได้ยิน เนวิลเผยยิ้มพึงพอใจ “ดี หึ..” “ปากมากจังพวกมึง ชนแก้วเว้ยชนแก้ว” รีน่าที่กำลังเครียดเมื่ออดทนฟังต่อไม่ไหวก็รีบชูแก้วขึ้นอีกครั้ง เกร้ง! ทั้งสี่ชูแก้วขึ้นชนกันจนไวน์แดงในแก้วหกเข้ากัน เสียงเกร้งแกร้งดังขึ้นลั่น ก่อนปากจะแตะขอบแก้วกระดกดื่มพร้อมกัน “อื้อ….” “แค่กๆ..ครอก~” เวลาผ่านไปจนถึงกลางดึก เสียงกรนดังลั่นอยู่กลางชายหาด ในขณะที่ริกเตอร์นอนกองบนตัวรีน่า ทั้งคู่หลับไหลด้วยความเมาอย่างไม่รู้สึกตัว แต่ทว่าเนวิลกลับนั่งมองเฟญ่าที่นั่งสลึมสลือด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ “ปล่อยพวกมันไว้นี่แหละ”
ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 44
“เมียผมก็ต้องกลับด้วยสิครับ” “แกจะกลับก็กลับคนเดียวสิ จะพาลูกสะใภ้ฉันไปไหน” “ก็แฟนผม ก็ต้องไปกับผมสิครับ” “ฉันยังไม่ได้คุยกับหนูเฟเลยนะ” “ม๊านั่งจิบชาไปเถอะครับ ผมจะไปทำลูก” เฟญ่าตาโตตกใจกับคำพูดแฟนหนุ่ม พูดอะไรไม่อายฟ้าอายดิน แต่ดูเหมือนคุณหญิงนีราจะเป็นใจเห็นด้วย “งั้นก็ไปเถอะจ่ะ ม๊าไม่กวนละ” เพียงแค่ได้ยินประโยคคำว่าทำลูก คุณหญิงนีราถึงกับนํ้าเสียงเปลี่ยนทันที “ไปกันครับที่รัก” เนวิลไม่รีรอ ยื่นมือเข้าไปดึงตัวคนร่างบางกลับไป “มึงจะพากูไปไหนอีก!” เมื่อถูกดึงออกมาถึงในรถ คนโดนดึงไปมาก็แสดงกริยาไม่ค่อยพึงพอใจนัก สายตามองทางข้างหน้าพรางกล่าวถามแฟนหนุ่มเสียงเรียบ “บอกไปแล้ว” “กูไม่ทำ!” “มึงต้องทำ!” “ไม่!” “งั้นกูจะข่มขืนมึงเอง” “กูจะหนีมึงจริงๆด้วย!” “หนีสิ ถ้าคิดว่าหนีพ้น” ถ้อยคำพูดกวนประสาทคนฟัง แต่ทว่าคนพูดไม่มีความสะทกสะท้าน หากเธอคิดว่าหนีแล้วจะพ้นเขาก็เชิญเธอลองหนีได้ตามสบาย
ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 43
“จะพากูไปไหน” “ไปหาคนบางคน” “ใคร…” “เลิกถามแล้วมาเถอะน่า..” “แต่พี่อาทิตย์กับพี่อันนา..” เฟญ่าหันมองชายหญิงคู่รักบนโซฟา แขกยังไม่กลับ เจ้าของบ้านจะออกไปได้ยังไงกัน แต่ถึงอย่างนั้นมีเหรอเนวิลจะสน “ก็ปล่อยให้พวกเค้าอยู่กันไปสิ อยากเอากันในนี้ก็ได้นะครับ เข้าใจว่าเพิ่งแต่งงานกัน” เนวิลพูดแทรกขึ้นไม่สนว่ามันจะเป็นคำหยาบหรืออะไร คนตัวเล็กถึงกับตกใจกับคำพูดของเขา หญิงสาวรีบเม้มปากพรางหยิกแขนหนาเข้าให้เจ็บจนร้องโอดโอ้ยพร้อมเตือนสั่งสอนไอคนไม่มีมารยาท “หยาบคาย! ต้องขอโทษแทนไอ้นี่ด้วยนะคะ” เฟญ่ารีบหันหน้ามาหาชายหญิงคู่รักสองคนพรางเอ่ยขอโทษโดยที่เล็บยาวยังคงจิกเข้าอยู่บนแขนหนา “โอ้ย..ท..ที่รัก ปล่อยเถอะ เล็บแหลมสะขนาดนี้” “ไม่เป็นไรหรอกครับ พี่เข้าใจ” อาทิตย์เอ่ยเข้าใจพร้อมยิ้มหวานให้กับเฟญ่า ทำเอาคนที่ยืนอยู่ด้านหลังร่างบางอยากจะพุ่งเข้ามาซัดหน้ามันสักหมัด แต่ทว่าเพิ่งจะโดนหยิกมาหยกๆคงยังไม่อยากโดนอีก “คุณวิลคงจะหึงแรง ฮ่าๆ” อันนาแทรกขึ้
ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 42
ก๊อก ก๊อก ก๊อก! ยามเที่ยงของวันต่อมา เสียงเคาะประตูดังก้อนขึ้นมาจากด้านนอก เป็นเวลาที่เฟญ่าตื่นมาพอดี หญิงสาวเดินงัวเงียออกไปเปิดประตูก็ต้องคิ้วขมวดก่อนจะเผยยิ้มออกมาเมื่อเห็นสองคนชายหญิงที่เธอคุ้นเคยเป็นอย่างดียืนอยู่หน้าประตู “พี่อาทิตย์ พี่อันนา!” “ไฮ~” “อรุณสวัสดิ์ครับน้องเฟ” พี่ชายที่สนิทกันมานานกับเจ้าสาวตัวจริงของเขาที่ยืนอยู่บนเวทีในงานวิวาห์เมื่อวาน ใบหน้าจิ้มลิ้มสวยสง่าสมกับเป็นลูกครึ่งไทยออสเตรเลีย เฟญ่ารีบเอ่ยชวนคู่บ่าวสาวเข้ามาในบ้าน “เข้ามาข้างในก่อนเถอะค่ะ” ทั้งสองเดินควงแขนกันเข้าไปนั่งบนโซฟาภายในห้องรับแขก ก่อนที่เจ้าของห้องจะปิดประตูแล้วเดินตามมา “ต้องขอโทษด้วยนะคะที่เมื่อวานเฟรีบกลับไปสะก่อน” “ไม่เป็นไรเลยเฟ” “นั่นสิ ไม่เห็นต้องขอโทษเลย พี่เข้าใจ ว่าแต่เราเถอะ ดีกันรึยังล่ะ” อันนา หรือหญิงนามภรรยาของอาทิตย์ยิ้มแย้มเป็นมิตร พยักหน้าเข้าใจพรางเอ่ยถามอย่างเป็นกันเอง เมื่อแผนปั่นหัวเนวิลทั้งหมดนั้นมาจากความคิดเธอเอง เธอเข้าใจเป็นอย่างดีถึงความสัมพัน
