บทที่ 13 ~ ซาอุดิอาระเบีย
อากาศที่ซาอุดิอาระเบียในเดือนมีนาคมยังไม่ร้อนมากอย่างที่เบลล่าคิด อุณหภูมิคงที่อยู่ที่สามสิบกว่าองศาซึ่งถ้าจัดแข่งรถนักแข่งยังพอรับสภาพได้ด้วยการฝึกฝนมาอย่างหนัก
สนามเจดดาห์คอร์นิชเซอร์กิสเพิ่งเปิดให้แข่งครั้งแรกเมื่อปีสองพันยี่สิบเอ็ด แต่จัดว่าเป็นสนามสุดยอดด้วยความยาวถึงหกกิโลเมตรหนึ่งร้อยเจ็ดสิบสี่เมตร กับโค้งยี่สิบเจ็ดโค้ง เป็นสนามแข่งที่ต้องใช้ทักษะกันอย่างเต็มที่ การเข้าโค้งด้วยความเร็วเกินสามร้อยกิโลเมตรต่อชั่วโมงจากยี่สิบเจ็ดโค้งคงจะขับกันมันหยด
เบลล่าเลือกเข้าพักโรงแรมติดสนามแข่งขัน อาคารสูงหรูทันสมัยติดชายหาดเรดซี เมื่อมองจากห้องพักสามารถมองเห็นสนามทั้งหมด ความงดงามของสนามทำให้เธอทึ่งได้เสมอ
อาจเพราะวิวของริมทะเลสีฟ้าครามยิ่งส่งให้สนามแข่งดูอลังการมากยิ่งขึ้น เธอรักเอฟวัน เธอรักการแข่งขันและเหนือสิ่งอื่นใดเธอรักทีมของเธอที่เฝ้าปลุกปั้นมากับมือพร้อมพี่ชาย
ดวงตาคมรีเหลือบตามองโทรศัพท์ ระบบสั่นสะเทือนเริ่มสั่นมานานสักพักแล้ว เบลล่ารู้ว่าเป็นใครโทรมา
พี่คริสโตเฟอร์
ในใจเบลล่ายังไม่กล้ารับโทรศัพท์ ตั้งแต่เกิดเรื่องที่สระว่ายน้ำบ้านลอเรน ทั้งคลิปจูบกับนิคและยังคลิปตบหน้าเดเมียนอีก ร่างระหงถอนหายใจปลงตกแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
“ค่ะพี่คริส”
“เจ็ดสิบสองชั่วโมงเบล”
“คะ?”
“เจ็ดสิบสองชั่วโมงเต็มที่น้องไม่ยอมรับโทรศัพท์”
“น้องรู้ว่าพี่จะโทรมาเรื่องอะไร”
“อธิบายมา”
“อธิบายอะไรคะ”
“อย่าทำเฉไฉ เอาเรื่องนิคก่อน มันหมายความว่าอะไร”
“ไม่มีอะไร น้องกับนิคตกลงเป็นแฟนกัน”
“ฮะ อะไรนะ”
“อย่าตะโกนสิคะ”
“เบลเอาเรื่องจริง ไอ้เรื่องโกหกว่าเป็นแฟนกันนี่มันหลอกพี่ไม่สำเร็จ”
“เฮ้อ..ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็แค่ดีลหนึ่งปี”
“ดีลอะไรหนึ่งปี”
“ดีลว่าจะเป็นแฟนหนึ่งปีค่ะ นิครับปากว่าจะเป็นแฟนน้องหนึ่งปี”
“ดีล? หมายความว่านิคจะได้อะไร”
“ก็ไม่มีอะไรมาก แค่เรื่องของฟีฟี้และนัดเดทห้าครั้ง”
“จุ๊ ๆ ๆ เบลน้องรัก ทำแบบนี้จบไม่สวยแน่น้องเชื่อพี่ แค่หลบเดเมียนต้องทำถึงขนาดนี้ แค่น้องบอกพี่ให้จัดการก็จบแล้ว”
“พี่คริสรู้ได้ยังไงว่าน้องจะหลอกเดเมียน?”
“เบลล่า ลองใช้แผนทำนองนี้ถ้าไม่หลอกผู้ชายจะหลอกใคร และผู้ชายคนนั้นก็คือไอ้เดเมียน ซึ่งมันจ้องน้องตาเป็นมันมาหลายปี ใคร ๆ เขาก็รู้กันทั้งนั้น”
ทำไมมีแต่คนพูดว่าใคร ๆ ก็รู้กันทั้งนั้น?
“พ่อกับแม่รู้เรื่องคลิปหรือเปล่าคะพี่คริส”
“ล้านวิวแล้วตอนนี้ คิดเอาเองแล้วกัน”
“ฮะ!”
“ไม่ต้องทำเป็นตกใจ พ่อกับแม่โทรมาตั้งแต่เช้าวันนั้นจะให้เรากลับบ้าน”
เบลล่าลอบถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย ปีนี้เธออายุยี่สิบเจ็ดปีแล้วแต่ยังโดนควบคุมเข้มงวดเหมือนเด็กสาววัยทีน
“พี่คริส เบลอายุยี่สิบเจ็ดแล้วนะคะ”
“พี่รู้ แต่ทำไงได้พ่อกับแม่ยังเห็นเราเป็นเด็กตลอด”
“เปลี่ยนเรื่องดีกว่า ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว พี่จะมาวันไหนคะ”
“อีกหนึ่งอาทิตย์แล้วกัน ส่วนทีมนักแข่งจะไปก่อนวันแข่งเจ็ดวันพร้อมรถ น้องเตรียมสถานที่พักกับจองโรงซ่อมให้พร้อมแล้วกัน”
“ค่ะ อีกสองวันทางสมาพันธ์จะเปิดให้จองโรงจอด และผังศูนย์อำนวยการ น้องว่าจะไปดูสถานที่จริงก่อน”
“ระวังตัวด้วย เห็นว่าเดเมียนจองเที่ยวบินแล้ว คาดว่าอีกสองสามวันคงจะได้บิน”
คริสโตเฟอร์เอ่ยเตือนน้องสาวก่อนวางหู ทำไมใคร ๆ ถึงจะไม่รู้ว่าเดเมียนมันจ้องเขมือบน้องสาวเขามาหลายปี เวลาไปแข่งที่ไหนเมื่อไหร่ ซีอีโอหนุ่มอัลฟ่าฮัทเตอร์มักยืนมองเบลล่าด้วยแววตาหมาป่ากระหายเหยื่อแทบตลอดเวลาไม่ปิดบัง
ยิ่งนักแข่งคนไหนมาเกาะแกะโดนไล่ตะเพิดออกหมด มีแต่เบลล่าเท่านั้นที่ไม่รู้เรื่อง
อุณหภูมิสามสิบสององศาสำหรับเบลล่าแล้วถือว่าค่อนข้างร้อน วันนี้เธอเลือกสวมยีนส์พอดีตัวกับเสื้อยืดสีแดงสกรีนเรนเจอร์วันทีม
100% or Nothing!
สวมหมวกแก็ปสีเดียวกับเสื้อสกรีนคำว่าเรนเจอร์วันเช่นเดียวกัน สีแดงคือความร้อนแรง สีประจำทีมที่พี่คริสเลือกใช้
“ไฮ ฉันเบลล่า ทีมเรนเจอร์วัน ติดต่อมาล่วงหน้าขอดูโรงจอด”
“ผมเบซาดุล เชิญทางนี้ครับ”
หญิงสาวเดินไปตามช่องทางในอาคารลัดเลาะจนถึงทางออกของโรงจอดขนาดใหญ่ที่มีการแบ่งกั้นช่องสำหรับนำรถเข้าจอด และมีหลายชั้น
“ขอดูชั้นหนึ่งได้ไหมคะ”
“ครับทางนี้”
เบลล่ามองดูช่องสำหรับจอดรถแข่งราคาแพงระยับที่ต้องเดินทางมาแบบแยกชิ้นส่วน การประกอบรถสำหรับแข่งเอฟวันค่อนข้างสำคัญและบางชิ้นส่วนเป็นความลับทางวิศกรรมศาสตร์ของทีมที่สั่งทำขึ้นมาใหม่โดยเฉพาะ
หญิงสาวยังเดินวนรอบส่วนที่พักรถเพื่อดูสภาพและทางเข้าออกของรถตอนแข่ง ที่จริงเมื่อปีที่แล้วสนามได้เปิดใช้เป็นปีแรกและทีมเรนเจอร์วันได้เคยมาลองใช้แล้ว แต่เพื่อความให้แน่ใจว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ จึงมาเดินดูอีกรอบ จุดพิทหรือจุดซ่อมรถและเปลี่ยนยางเรียงรายเป็นแถวตามแนวเรียบแทรคพิทเลน
รอบแรกก็โดนสนามแข่งริมทะเลเลย ลมค่อนข้างแรงสะด้วย
“เบล”
เสียงทุ้มดังขึ้นข้างหลัง ร่างบางสะดุ้งเอี้ยวหน้ากลับมาเจอเดเมียนกำลังเดินเข้ามาใกล้ ‘ไหนพี่คริสบอกอีกสองสามวัน’
“ลมแรงกว่าที่คิดนะ คงต้องปรับแผนใหม่”
เบลล่ามองเดเมียนเดินมายืนข้างเธอ ดวงตาคมกล้ามองออกไปยังเลนแข่งแล้วหันกลับมา แว่นกันแดดฉาบปรอทแบบนักกีฬาบดบังแววตาทั้งหมด วันนี้เขาสวมกางเกงยีนส์สีเข้มเสื้อยืดคอกลมสีขาว
“เดี๋ยวไปไหนต่อ”
“กลับโรงแรม”
“ไปเที่ยวกันไหม มาครั้งที่แล้วผมยังไม่เคยไปมิสยิคอัลราห์มัน”
“ฉันเคยไปแล้ว”
“งั้นไปอควาเลียม”
“ฉันไม่ใช่เด็กน้อย”
“โอเคงั้นกลับโรงแรม”
ชวนไปไหนไม่ไปงั้นกลับโรงแรมเลยแล้วกัน เข้าห้องนอนให้รู้แล้วรู้รอด
เดเมียนมองตามเบลล่าหันหลังเดินออกไปทันที คนร่างสูงรีบเดินตาม โรงแรมหรูตั้งใกล้กับสนามแข่งเพียงแค่เดินข้ามถนน
“เราจะขึ้นห้องเลยเหรอ ทำอย่างอื่นก่อนก็ได้มั้ง”
เบลล่าหยุดเดิน ส่งสายตาขุ่นเขียวใส่คนร่างโต หน้าคมเข้มดันแว่นกันแดดขึ้นคาดหน้าผากไว้ ดวงตาสีเทาอมน้ำเงินเต้นไหวระริกเจ้าเล่ห์
“เดเมียน คุณไม่เข็ดหรือไง แก้มน่ะหายเจ็บหรือยัง”
เสียงหวานกระแทกใส่แล้วเดินต่อไปยังลิฟต์ ขายาวของเดเมียนรีบซอยถี่ให้ทันเข้าไปในลิฟต์พร้อมกัน มองเลขชั้นแปดสิบห้า ชั้นบนสุด
“มันคุ้มค่า”
‘เชอะ! พูดดีไปเถอะพ่อหนุ่มเพลย์บอย’
“แน่ใจเหรอว่าคุ้มค่า เด็กในสังกัดเห็นคลิปคุณกันหรือยังนะ เห็นว่าล้านวิวแล้วนี่ มีใครโทรถามข่าวคาวคุณบ้างไหม”
เบลล่าโต้กลับทันควัน เน้นย้ำคำว่า ‘ข่าวคาว’ หน้าเข้มยืนอมยิ้มก้มมองหน้าหวานที่ยังโกรธจากเหตุการณ์คลิปหลุด
“เด็กในสังกัดคนไหนเหรอเบล ไหนลองเอ่ยชื่อมาให้ฟังหน่อยสิ”
“จิ๊ จิ๊ ทำเป็นพูดไปซีอีโอทีมอัลฟ่า อย่างนางแบบสาวพิชชี่ หรือลูกครึ่งรัสเซียปราก ริกโมเนียก้า โอ้! ถ้าล่าสุดกว่านั้นคงไม่พ้นสาวบิกีนี่สีแดงที่กำลังจูบกับคุณที่เตียงอาบแดดในงานปาร์ตี้บ้านลอเรน”
ยิ้มกริ่มบนหน้าคมเข้มเริ่มกว้างขึ้นจนสุด ลำดับรายชื่อแม้ไม่เรียงตามใครมาก่อนมาหลัง แต่พวกเธอคงเป็นเดทชั่วคราวที่เขาเคยควบขับด้วยซึ่งบางคนอาจแค่ครั้งเดียว
“ดูท่าเบลนี่ตามติดชีวิตผมดีนะ จำได้หมดเลยว่าใครบ้าง”
“ก็...”
ร่างระหงชะงักไป สะบัดหน้าหันไปมองไฟตัวเลขของลิฟต์แทน
‘บ้าจริง! นี่เธอหลงกลเขาเข้าแล้วไหมหล่ะ’
“แล้วนี่คุณไม่กดชั้นคุณล่ะ”
“เบลไปไหนผมก็ไปที่นั่นเหมือนกัน”
เดเมียนยืนพิงผนังลิฟต์ด้านหลัง มองเบลล่าที่ยืนตัวเกร็ง จากทางข้างหลังกางเกงยีนส์ฟิตจนแก้มสะโพกมนงอน เสื้อยืดสีแดงหายเข้าไปในขอบกางเกงเล็กคอดกิ่ว แผ่นหลังบอบบางและผมหางม้าใต้หมวก
ไรท้ายทอยชื้นเหงื่อจากการเดินมาโรงแรม ใจต้องการขยับไปใกล้กว่านี้ เพื่อสูดกลิ่นแสนหอมหวาน
บทที่ 14 ~ กลอเรียติ๊งประตูลิฟต์เปิดที่ชั้นแปดสิบห้า ชั้นของร้านอาหารชั้นนำมากมาย เบลล่ารีบออกเดินออกไปก่อน เข้าไปในร้านหนึ่งเลือกที่นั่งมุมห้องโต๊ะติดกระจกมองลงไปเห็นทะเลเรดซีและสนามแข่งอย่างชัดเจนเดเมียนตามติดหย่อนร่างลงเก้าอี้ตรงข้ามเธอ เขาถอดแว่นกันแดดออกจากศีรษะวางไว้ข้างตัวแล้วหันไปเรียกพนักงาน“ฉันเชิญคุณเหรอ?”“เปล่า แต่ผมเชิญตัวเอง”“เดเมียน คุณเป็นอะไร ทำไมตามฉันไม่เลิก เมื่อก่อนไม่เห็นคุณตามฉันแบบนี้ นี่ฉันถามจริง ๆ นะ”พนักงานต้อนรับเข้ามาขัดจังหวะเสียก่อนที่เดเมียนทันได้ตอบ“รับอะไรดีครับเซอร์ มาดาม”“เบลทานอะไร”เบลล่ามองหน้าหนุ่มหล่อจัด ถอนใจปลงตก วันนี้คงหนีไม่พ้น“สลัดแซลมอนกับน้ำชามะนาวเย็นค่ะ”“ผมแซนวิชปลากับโคคาโคล่า”“ตอบได้หรือยัง”เบลล่าถามขึ้นอีกครั้งเมื่อบริกรคล้อยหลัง“ผมแค่คิดว่ามันถึงเวลาแล้ว”“เวลาอะไร เราไม่เคยมีเวลาอะไร ๆ ของกันและกัน”“ก็เวลาของกันและกันนั่นแหล่ะ ยอมรับเถอะเบล คุณชอบผม และผมก็ชอบคุณ เราควรจะ..”บริกรขัดจังหวะอีกครั้ง เบลล่ารีบยกน้ำชามะนาวดื่มทันทีเพราะอากาศค่อนข้างร้อน ไม่ได้ใส่ใจกับคำว่า ‘ผมชอบคุณ’ เพราะมันไม่มีความหมายอะไรกับเธอ เข
บทที่ 15 ~ เบลล่าเอ๋ย จะรอดหมาป่าเดเมียนไหมนะตลอดสามสัปดาห์ก่อนการแข่งขัน เบลล่าตัดสินใจเปลี่ยนโรงแรมไปพักที่รีสอร์ทในเย็นวันนั้นเลย และไม่ออกมาจากรีสอร์ทจนกระทั่งวันแข่ง เธอปล่อยให้พี่ชายเป็นคนจัดการต่อเรื่องรับรถที่ขนมาทางเครื่องบิน พาทีมมาทั้งหมดรวม ๆ ไม่ต่ำกว่าสามสิบคนเข้าที่พักและเตรียมความพร้อมของโรงจอดในปัจจุบันการแข่งรถฟอร์มูล่าวันหรือที่เรามักเรียกติดปากว่าเอฟวัน เป็นการแข่งรถด้วยความเร็วสูงซึ่งออกแบบมาเฉพาะสำหรับการแข่งขัน ทีมเอฟวันในปัจจุบันมีทั้งหมดสิบทีม โดยในแต่ละทีมส่งรถออกแข่งในรอบปีการแข่งขันได้เพียงสองคันเท่านั้น ไม่มีรถสำรอง มีการกำหนดอะไหล่ที่สามารถเปลี่ยนได้ไม่กี่อย่างและเปลี่ยนได้กี่ครั้ง ซึ่งการกำหนดในแต่ละครั้งไม่จำเป็นว่าจะประกาศต้นฤดูกาล บางครั้งเมื่อเกิดเหตุการณ์ผิดปกติของการแข่งขันอาจมีการเปลี่ยนรายการอะไหล่กฎกติกาใหม่ได้ทุกเมื่อในวันแข่งจริงหรือเรซเดย์กำหนดให้เป็นวันอาทิตย์ในทุกรอบการแข่งขัน ซึ่งทุก ๆ รอบแข่งที่ FIA หรือ สหพันธ์รถยนต์ระหว่างประเทศ กำหนดเกณฑ์ไว้คือ วันศุกร์รอบฝึกซ้อมคือเช้าและบ่าย ใช้เวลารอบละหกสิบนาที วันเสาร์เป็นรอบควอลิฟายหรือการแข่งค
บทที่ 16 ~ เสร็จแน่เบลล่าตกเย็นเมื่อนิคมาตามนัดที่ร้านอาหารริมทะเลเรดซี กลิ่นเค็มของทะเลพัดเข้าชายหาด เบลล่าเลือกร้านอาหารใกล้โรงแรมขึ้นชื่อเรื่องอาหารทะเล“ทดสอบสนามวันนี้เป็นไงบ้างนิค”“ก็ราบลื่นดีไม่มีปัญหา”“พรุ่งนี้ให้ได้จุดโพลนะ”“ได้สิ ของแบบนั้นมันทำได้อยู่แล้วง่าย ๆ”รอบควอลิฟายในวันพรุ่งนี้เป็นวันสำคัญ การคัดเลือกไม่ใช่แค่คัดคันตกรอบแต่ต้องคัดจุดสตาร์ทของแต่ละคัน คันที่ทำคะแนนได้ดีหรือเข้าที่หนึ่งได้จุดโพลที่หนึ่ง ซึ่งมันทำให้ได้เปรียบในการออกสตาร์ทรอบแข่งเป็นอย่างมาก“กินเสร็จแล้วกลับเลยนะเบล วันนี้ขอพักผ่อนนอนเยอะ ๆ หน่อย”“ได้สิ อากาศร้อนขนาดนี้ขอกลับเข้าห้องดีกว่า”“แล้วแข่งเสร็จเบลกลับวันไหน”“ฉันคิดว่าจะกลับเลยพรุ่งนี้ก่อนแข่ง”“อ้าว ทำไมไม่อยู่ดูก่อน คิดจะหนีเดเมียนหรือไง”“ยังไงทีมเราเข้ารอบอยู่แล้ว เพิ่งสนามแรกเองยังเหลืออีกยี่สิบกว่าสนามให้ไปรอลุ้น ช่วงนี้เดเมียนทำตัวแปลก ๆ ปกติเขาไม่มายุ่ง ไม่มาสุงสิงด้วย ทำไมปีนี้ถึงเกาะแกะไม่เลิก”“ฮึ อ่อนหัด”“อะไรนะนิค!” เบลล่าเงยหน้าขึ้นจากเมนูปลาย่างราดซอสมะนาว ดวงตาคมรีจ้องเขม็งมีอารมณ์โกรธ“ไม่เอาไม่พูดดีกว่า โน้นเพื่อนรั
บทที่ 17 ~ คนโรคจิต หื่นกามคลิก ผัวะ ปังคนร่างโตยกเท้าสะบัดปิดประตู เสียบคีย์การ์ดอย่างเร่งร้อน มือรวบตัวเบลล่าไว้ในแนบตัวตลอดเวลา ดันเธอเข้ากับผนังด้านข้าง ถอดหมวกสีแดงโยนทิ้ง กระตุกดึงยางมัดผมที่ด้านหลังท้ายทอยออกผมสีดำยาวสยายลงเป็นลอนเงางาม มือแกร่งสางเข้าไปรวบตรึงศีรษะไว้ ดึงกระตุกผมให้ใบหน้าเธอเงยขึ้น จูบปลายคางพรมไล่ระเรื่อยมาจนถึงซอกหู สูดดมความหอมหวานอย่างที่เคยได้กลิ่น กลิ่นนวลนางความสาวโชยออกมาทุกครั้งที่เธอเท้าเดินผ่าน มือดึงเสื้อยืดสีแดงของเบลล่าออกจากขอบกางเกงยีนส์ กระตุกถอดมันออกทางศีรษะโยนทิ้ง“บราเซียร์สีแดง ใจผมจะขาดแล้วเบลล่า”สติอันน้อยนิดของเบลล่ายังไม่กลับคืนมา เธอสับสนในรสสัมผัสแผดเผา ปากหนาระดมจูบไม่ปราณีจนถึงตอนนี้ ตรึงเธอไว้ด้วยนัยน์ตาสีเทาอมน้ำเงินเปี่ยมล้นไฟพิศวาส ร่างงามอ่อนระทวยมอดไหม้เดเมียนโอบช้อนทรวงงามขึ้น เคล้นคลึง รวบร่างอุ้มเธอขึ้นอีกครั้งพาไปที่โซฟากลางห้องชุดแบบเพนต์เฮาส์ จับขาเรียวงามให้คร่อมตัวเขาไว้ กดสะโพกงามลงจนเนินสาวเปียกชื้นแนบสนิทกับกายแกร่งแข็งชัน“เดเมียน อือออ”เดเมียนร้อนฉ่ายิ่งกว่าครั้งไหน เขาเร่งรัดข้ามขั้นตอนที่ควรทำ ดึงชุดชั้น
บทที่ 18 ~ เมลเบิร์น ประเทศออสเตรเลียต้นเมษายนฤดูใบไม้ร่วงที่เมลเบิร์น ประเทศออสเตรเลีย เบลล่าพาร่างบอบบางในชุดกางเกงยีนส์เสื้อยืดทีมทับด้วยเสื้อแจ็กเกตสีแดงที่มีคำว่าเรนเจอร์วันและสัญลักษณ์แบรนด์ของสปอนเซอร์มากมายเดินเข้าจุดพิทหรือจุดพักซ่อม“เบล!”เบลล่าโบกมือให้เพื่อนรักแล้วเดินไปหาตรงจุดซ่อมของทีมอัลฟ่าฮัทเตอร์หลังจากแน่ใจแล้วว่าไม่เห็นซีอีโอหนุ่มนัยน์ตาสีเทาอมน้ำเงิน“ฟีฟี้”สองสาวกอดกันกลมก่อนผละออกจากกัน ลูคัสมองทั้งสองที่ยังทำตัวเหมือนเด็ก เขามองเลยไปยังเบลล่า สวยเปล่งประกายออร่าเช่นเคย สาวที่เดเมียนหลงใหลกลัดมันแทบขาดใจตายอยู่ในตอนนี้“เบลทำไมเพิ่งมาเอาวันนี้”“อ้อ ติดธุระนิดหน่อยน่ะฟีฟี้”“ครั้งที่แล้วนิคคว้าที่หนึ่ง รอบนี้อย่าได้หวังเลยฝากบอกนิคด้วย”“อาทิตย์นี้คนคักคักดีนะ”“ใช่ ตั้งแต่รอบ Free Practice เมื่อวันศุกร์แล้วล่ะเบล ตอนนี้ นิคกำลังดัง มองไปโน้นเห็นป้ายไหม”บนอัศจรรย์นั่งชมการแข่งขัน ป้ายผ้าสีขาวเขียนง่าย ๆ ด้วยตัวหนังสือสีแดงคำว่า Nick The Kid of Renger1 “เยี่ยม”“เบลไม่หึงเหรอ เป็นแฟนกันไม่ใช่เหรอ”“ไม่หรอก ดีสะอีก ยอดสปอนเซอร์จะได้พุ่ง”สองสาวหัวเราะห
บทที่ 19 ~ สนามอัลเบิร์ตพาร์กครืดดดเสียงลากเปิดประตูรถตู้ทำให้คนทั้งคู่ตกใจ มองไปทางประตูรถ แสงสว่างจ้าเข้ามากะทันหันจนเธอต้องป้องมือหยีตา“นายทำเกินไปเดเมียน เบลลงมาจากรถ”พี่คริส!มือเล็กรีบผลักคนร่างโต ตะเกียกตะกายออกจากใต้ร่างเขา แต่ร่างแกร่งไม่ยินยอม หันมองคริสโตเฟอร์ส่งสายตาดุดัน ลำตัวยังกกกอดน้องสาวของคริสโตเฟอร์ไว้แน่น ให้พี่ชายของเธอได้รู้ตัวสักทีว่ากำลังเป็นส่วนเกินของพวกเขาทั้งคู่“คริส เบลอายุยี่สิบเจ็ดปีแล้ว”“อายุยี่สิบเจ็ดแล้วยังไง เบลยังเป็นน้องสาวฉันอยู่ดีเดเมียน”เบลล่ารีบสลัดมือเดเมียนออกให้เร็วที่สุด ใบหน้าของพี่คริสและเดเมียนโกรธจัด“เดเมียนปล่อย”“เบลห้องผมคืนนี้”‘ไอ้บ้า ยังมีหน้าพูดออกมาต่อหน้าพี่คริสอีก โรคจิต หื่นกาม’เธอมองเดเมียนมีแต่รอยลิปสติกสีแดงของเธออยู่ทั่วตามใบหน้า ลำคอ แม้กระทั่งเสื้อยืดสีขาว เบลล่าคาดว่าริมฝีปากของเธอเองคงเลอะไปทั่วเช่นกัน“ไปรอที่ห้องได้เลยเดเมียน”เบลล่ารีบพูดรับปากทันทีเพื่อให้เดเมียนปล่อยมือ มองหน้าพี่ชาย คริสโตเฟอร์ที่หน้าบึ้งฟังนิ่ง ไม่พูดอะไรเมื่อเห็นหน้าน้องสาวส่งสัญญาณให้“อย่าโกหกนะเบล ถ้าคุณหลอกผมเตรียมตัวเตรียมใจไว้ได
บทที่ 20 ~ แย่แน่ ๆ แบบนี้นิคค่อยนำรถเข้าจอดจุดที่มีเลขหนึ่งซึ่งเป็นตำแหน่งของผู้ชนะในวันนี้ ที่สองคือโซเฟียและเซบาสเตียนตามลำดับ ส่วนทีมอิตาลีเข้าที่แปดถือว่าเก่งมากถ้าเทียบกับเวลาที่เสียไปตอนรถชนขอบกั้นจนล้อหลุดเสียงหวีดกรี๊ดลั่นเมื่อนักแข่งขึ้นไปรับรางวัลตามลำดับบนโพเดียม นิคโบกมือให้แฟนคลับที่กำลังส่งเสียง การมอบรางวัลใช้เวลาไม่นาน ประกาศชื่อผู้ชนะ ชื่อทีม ทางสนามเปิดเพลงชาติอเมริกาเป็นเกียรติให้แก่แชมป์ชาวอเมริกัน พิธีการมอบเหรียญและถ้วยแชมป์ สุดท้ายจบที่การเปิดขวดแชมเปญฉีดใส่กัน เมื่อนิคเดินลงมาจากโพเดียมเพื่อเข้าจุดพัก เห็นเบลล่ากำลังเดินตรงมาหา‘ไม่ดีแน่ ๆ แม่สาวไฮโซคิดจะทำอะไร?’เดอะคิดยังไม่หยุดเดิน เขารีบก้าวเท้ายาวขึ้นเพื่อให้พ้นระยะขอบอัศจรรย์ที่แฟนคลับนั่งอยู่ แต่ไม่ทันเบลล่ารีบวิ่งก้าวกระโดดกระโจนโถมเข้าใส่จนชายหนุ่มต้องโอบรับไว้เพราะกลัวล้มจูบแสนเร้าร้อนหลังจากได้รับชนะ เรียกเสียงชัทเตอร์ดังระรัวจากสื่อ แทบทุกคนยกโทรศัพท์อัดคลิปวิดีโอ เบลล่าโอบท้ายทอยเขาไว้ไม่ยอมปล่อยแน่นหนึบอย่างกับหนวดปลาหมึกนิคเหลือบมองไปยังบิ๊กบอสคริสโตเฟอร์ พี่ชายเบลล่ายืนยิ้มไม่สนใจบ้านนี้เป
บทที่ 21 ~ เชี่ยวชาญ!“ก๊อก ก๊อก”เสียงเคาะประตูไม่ดังมากนัก ใจแกร่งเต้นโครมครามตื่นเต้น หลังจากที่รอมาสักพักจนเริ่มไม่แน่ใจว่าจะมาตามนัดหรือเปล่า ร่างสูงยังสวมชุดตัวเดิมเมื่อกลางวันย่ำพรมนิ่มมาถึงด้านหน้าเอื้อมมือออกเปิดประตู ได้ยินเสียงเบลล่าตะโกนเข้ามาก่อน“เดี๋ยวค่ะ อย่าเพิ่งเปิดประตู”“ทำไม?”“ปิดไฟก่อนค่ะ ยังไม่ต้องเปิดประตู ฉันจะเป็นคนเปิดเข้าไปเอง ระหว่างนั้นคุณหันหลังให้ด้วย”“ทำไมต้องทำแบบนั้น?”“ฉันอาย”“แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าเป็นคุณจริง ๆ ไม่ใช่หาคนอื่นมาสวม”ตาบ้า รู้ทัน แต่ไม่มีทางหรอก “คุณก็มองที่รูตาแมวก่อนสิว่าใช่ฉันหรือเปล่า”เดเมียนครุ่นคิดว่าสาวเจ้าเล่ห์กำลังวางแผนเล่นตลก หากเขายังทำตามโดยดี ชะโงกหน้ามองลอดตาแมวประตูห้อง เบลล่ายืนอยู่จริงสวมเสื้อกล้ามสีนู้ดส่งให้สีผิวน้ำผึ้งยิ่งเรืองรองอ่า .. เบลล่าไม่สวมบราเซียร์เดเมียนสะท้านกาย ดันหน้าผากชิดประตูทันที ชีพจรถี่แรง เขาจะผ่านคืนนี้ไปได้ดีหรือเปล่า เพียงเห็นยอดปลายดันเนื้อผ้าเป็นปมเล็ก เขาแทบกระโจนเข้าใส่ สมองไม่มีที่ว่างให้ต้องคิดคำนวณเมื่อไฟราคะโหมกระหน่ำเดินไปปิดไฟอย่างที่เธอต้องการ ยืนหันหลังรอ เสียงหัวใจกระดอ
บทพิเศษ ~ NC**“อ่า เบ๊บ”“จ้าหยาหยีสวีทฮาร์ท”เสียงทุ้มขานรับเสียงกระเส่า ท่อนล่างยังขับเคลื่อนไม่พัก ค่อนคืนมาแล้วหลังจากพิธีแต่งงานเร่งด่วนรถตู้เพิ่งผ่านพ้นไปไม่กี่ชั่วโมงกำลังย่ำเท้าเข้าเช้าของวันใหม่ แต่กิจกรรมเข้าจังหวะไม่ผ่อนปรน“คุณใกล้หรือยัง”“ฮื้อ อีกเบล อีกสักพักนะสวีทฮาร์ท”“โอ๊ย โอ๊ย เบลไม่ไหวแล้วนะ”“ซี้ด แต่มันยังเพิ่งไม่นานเองที่รัก”ร่างแกร่งนอนตะแคงข้างซ้อนหลังจับต้นขาเรียวยาวงามยกสูงไว้ข้างหนึ่งส่งแรงกระแทกกระทั้นจนเบลล่าสั่นสะเทือน“ฮื้อ แต่นี่มันรอบสองแล้วนะ อ่า โอ๊ย”ท่อนเนื้อร้ายไม่ฟังเสียงครวญครางอ้อนวอนของหญิงสาว ยังเสียดแทงเข้าร่องฉ่ำชื้นไม่พัก กลีบบางบอบช้ำแดงก่ำแม้มีน้ำหล่อเลี้ยงช่วยชะลอ“งั้นเดี๋ยวนะฮันนี่”ร่างใหญ่ค่อยถอดท่อนแกร่งออกเชื่องช้าพาความทรมานให้ชายหนุ่มจากการตอดรัดจนต้องสูดปากกลิ้งร่างสูงไปทางขอบเตียงหยิบหลอดเจลเย็นกลิ่นสดชื่นสีฟ้าพร้อมเครื่องนวดแบบสั้นขนาดพอเหมาะมือเป็นแท่งร่างเล็กล้มนอนคว่ำทันทีที่เขาปล่อยมือ ตะแคงหน้าดูว่าพ่อร่างโตผละออกไปทำอะไร หลังจากได้เห็นสิ่งที่เดเมียนหยิบขึ้นมาดวงตาที่เฉียงคมพลันกลมโตกลิ้งออกจากเตียงเตรียมผละหนีเข้า
บทพิเศษ ~ Yes, I do.เดเมียนยื่นมือออกไปรับมือคนอ้วนที่สาธยายแนะนำตัวและคนผอมที่เพิ่งวิ่งกลับมาจากปิดไฟหน้ารถ ยื่นมือออกมารอล่วงหน้าแล้ว ที่จริงในใจเขายังไม่แน่ใจว่าการแต่งงานจะเป็นแบบไหน ในเมื่อเขายังไม่เห็นอะไรเลยนอกจากรถตู้หนึ่งคัน“เออ ผมว่าเราเข้าเรื่องกันดีกว่าครับ ผมต้องการแต่งงานกับ เบลล่าคืนนี้เลย ไม่ทราบว่า..”“ได้เลยอยู่แล้วครับ เรามาที่นี่ก็เพื่อสิ่งนี้ เพื่อแต่งงานให้พวกคุณ”พ่อหนุ่มคนอ้วนที่ชื่อเรสผายมือออกสองข้าง และเมื่อพูดเสร็จสองหนุ่มอ้วนผอมก็เดินกลับไปที่รถตู้ เปิดประตู้ท้ายจัดแจงหยิบข้าวของใช้บรรดาจิปาถะหลายแหล่ออกมา“ไม่ทราบพวกคุณชอบแบบไหนครับ เรามีบริการจัดธีมทุกรูปแบบ อย่างที่กำลังนิยมอยู่ในตอนนี้จะเป็นธีมเอลวิส เราสามารถทำให้ได้ถ้าพวกคุณต้องการ ชู่ว์... แต่อย่าดังไปถ้าพวกคุณเลือกธีมเอลวิสอาจต้องจ่ายลิขสิทธิ์ทีหลัง ฉะนั้นผมไม่แนะนำ”ในระหว่างบรรยายรายการที่พวกเขาทั้งหมดทำได้ มือของทั้งคู่ไม่อยู่นิ่ง อีกคนประกอบป้ายตั้งกระดานดำ อีกคนหยิบโคมไฟประดับประดาออกมาติดเข้ากับโครงบนหลังคารถ โยงลงขาตั้งไม้ที่นำมาตั้งไว้อยู่ก่อนหน้าแล้ว ดั่งร้านคาเฟ่ข้างทางเล็ก ๆ ที่ม
บทพิเศษ ~ เวดดิ้งด่วนยามค่ำคืนในนครลาสเวกัสเมืองคนบาปยังคลาคล่ำไปด้วยรถราและผู้คน ชายหนุ่มร่างโตซีอีโอทีมอัลฟ่าฮัทเตอร์ขับรถคันเล็กที่เช่ามาไว้ใช้ชั่วคราวเมื่อไม่กี่วันก่อน ตะเวนไปทั่วทุกมุมเมืองที่คาดว่ามีโบสถ์ตั้งอยู่“โบสถ์สุดท้ายแล้วเบล”เสียงทุ้มต่ำละห้อยอ่อนแรงจากการขับรถไปทั่วเมืองเพื่อค้นหาโบสถ์ใดก็ได้ที่รับแต่งงานในคืนนี้!สาวหน้าคมลูกครึ่งเอเชียอมยิ้ม เธอไม่ยี่หระแม้ว่าไม่ได้แต่งงานกันในคืนนี้ เวลายังอีกยาวไกลและเธอมั่นใจแล้วว่าเดเมียนมั่นคงกับเธอตลอดไป“ไม่เป็นไรหรอกคะเดเมียน เรารอพรุ่งนี้ก่อนก็ได้ค่ะ รอที่ทำการเปิดเพื่อไปขอใบอนุญาตจากนั้นค่อยนำใบมาให้โบสถ์ อีกแค่คืนเดียวเองค่ะ”“ไม่ได้ ต้องคืนนี้เบล”ชายหนุ่มยังยืนกรานคำเดิม เขาเบือนหน้าออกจากโบสถ์หลังสุดท้ายที่เขากำลังเสี่ยงเดินลงจากรถไปเคาะเรียกบาทหลวงกลางดึก อีกสิบห้านาทีเที่ยงคืน และนั่นทำให้เขาเริ่มหมดกำลังใจ“หลังสุดท้ายแล้วเบล”สาวน้อยที่นั่งอยู่ด้านข้างคนขับพยักหน้ารับรู้ให้กำลังใจชายหนุ่ม แม้ว่าเธอรู้ว่าโบสถ์เหล่านี้ไม่มีวันรับพวกเราทั้งคู่เข้าไปทำพิธีก็ตามนั่นเพราะพวกเธอไม่มีใบอนุญาตที่รับรองจากงานทะเบียน แต่เม
บทที่ 79~ เอ่ยด้วยเสียงแผ่วเบาอย่างที่ใจเขานำพา The End “เบล เป็นอะไร”“หือ อะไรเหรอฟีฟี้”“เนี่ยตรงนี้ เบลไปโดนอะไรมา”โซเฟียใช้นิ้วจิ้มไปยังซอกคอเบลล่า เธอเห็นรอยจ้ำช้ำหลายรอยเหมือนถูกแมลงกัด“เบลแพ้แมลงเหรอ”“เปล่า”เบลล่าเสียงสูงมือเรียวรีบตะครุบต้นคอทันที มองต้นเรื่องที่ยืนไม่รู้ไม่ชี้คุยเรื่องแผนการแข่งขันกับลูคัสหากแต่ใบหน้ายิ้มกริ่ม“ว่างหรือไงโซเฟีย”“ไม่ว่างหรอกบอส แค่สงสารเบลแพ้แมลง บอสก็อย่าเปิดไฟนอนสิ แมลงมันเยอะ”บอสหนุ่มมองหน้าโซเฟียส่งสายตาเข้มหรี่พิฆาต สาวนักแข่งนี่มันชักเอาใหญ่เพราะมีลูคัสให้ท้าย“ไปเตรียมตัวได้แล้ว เหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมง”“ครับผม” คนร่างบางผมบลอนด์ยกมือทำความเคารพเท้ากระทบพื้นแล้ววิ่งปรู้ดเข้าจุดพิทที่ทีมงานเข็นรถออกมาจากด้านในก่อนเช็ครายละเอียดอีกรอบ"นายควรอบรมเด็กนายให้ดี ปากคอเราะร้ายเข้าไปทุกวัน”“นายไปถือสาอะไรกับเด็กมันเดเมียน คุยเรื่องแผนก่อน รอบนี้ทางสหพันธ์ให้ยางมาเริ่มจากยางแข็ง ก่อนให้เปลี่ยนเป็นยางอ่อน”“ก็ดี ยางแข็งวิ่งรอบได้นานกว่า แข่งกลางคืนอากาศไม่ร้อนอุณหภูมิยางคงไม่มีปัญหา”“แต่สนามนี้ยังไม่เคยมีใครได้แข่ง”“ก็จะได้แข่งรอบนี้แ
บทที่ 73 ~ NC**‘เอาเลยครับท่านผู้ชม ตอนนี้เดอะคิดเรายังตามหลังเซบาสเตียนหนึ่งวินาที แล้วเป็นโซเฟีย สปรินต์รอบแรกเมื่อเช้าเดอะคิดยังได้โพลเหมือนเดิม ไม่รู้ว่าสปรินต์รอบสองจะได้ที่เดิมหรือเปล่า เอาล่ะใกล้แล้วครับ มากันเร็วมากดูจากหน้าจอแล้วสามร้อยสามสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง อีกนิดเดียวครับ นิคแซงแล้ว โอ๊ย เฉือนกันแค่นิดเดียว เราได้ผู้ชนะรอบสปรินต์แล้วครับ ยังคงเป็นเดอะคิดแห่งทีมเรนเจอร์วัน ตามด้วยเซบาสเตียน และโซเฟีย”เบลล่ากระโดดดีใจเมื่อเดอะคิดสามารถแซงหน้าเซบาสเตียนได้เส้นยาแดงผ่าแปดนั่นคือเสี้ยววินาทีจากการแข่งรอบสปรินต์ร้อยเมตร วันนี้เขาเก็บแต้มไปอีกแปดแต้มเดอะคิดออกจากตัวรถยืนบนรถเอฟวันทุบอกตัวเองก่อนชูมือขึ้นบ่งบอกชัยชนะวิ่งไปหาทีมงานที่เป็นกองเชียร์ด้านข้างสนาม พวกเขาคือเสาหลักของทีมไม่ใช่นักขับ การเหยียบและตัดสินใจใดในขณะขับรถความเร็วสูงที่อาจทำให้คนตายได้ต้องมีความไว้วางใจทีม และเขาไว้วางใจทีมเรนเจอร์วัน ไว้ใจคริสโตเฟอร์ที่ชุบเขาขึ้นมาจากกองดินซีอีโออัลฟ่าฮัทเตอร์หงุดหงิด เขาแพ้รอบสปรินต์ทั้งสองรอบและ ควอลิฟายเมื่อวาน ทำให้พรุ่งนี้วันแข่งทีมของเขาเซบาสเตียนจะได้จุดสตาร์ทที่สอง
บทที่ 72 ~ แย่แน่ ๆ แบบนี้เวลาสายมากแล้วเมื่อทั้งสองมาถึงจุดพิท การซ้อมเริ่มต้นขึ้นแล้ว ตอนนี้นักขับทั้งหมดกำลังอยู่ในเลนแข่ง“ลุค”“มากันสะที บ่ายควอลิฟายเลย นักแข่งเราไม่ต้องพักกัน”“เห็นว่ากฎใหม่ทดลองใช้ไปก่อน ไม่แน่อาจจะยกเลิกก็ได้เพื่อน”ลูคัสเอี้ยวตัวข้ามเดเมียนมาทางเบลล่า เห็นหญิงสาวนุ่งกางเกงยีนส์เหมือนเคยแต่เสื้อทีมเปลี่ยนไป“อ้าว นี่เบลล่าคิดย้ายมาเป็นซีอีโอทีมนี้แล้วเหรอครับ”ซีอีโอสาวก้มมองเสื้อยืดทีมที่ตัวเองใส่อยู่ เป็นเสื้อยืดทีมสีขาวมีคำว่าอัลฟ่าฮัทเตอร์และสปอนเซอร์หลักของทีมกระจายไปตามตัวเสื้อ ก่อนเงยหน้ามองเดเมียนทำปากบุ้ยไปทางชายหนุ่ม“ซีอีโอของคุณนั่นแหละยัดเยียดให้ใส่”น้ำเสียงจนใจท้อแท้ทำลูคัสกลั้นขำ เพื่อนรักของเขามันขี้หวงขั้นสุด นี่ตั้งใจประกาศบอกทุกคนว่าอย่าได้เสนอหน้าเข้ามาโดยให้เบลล่าใส่เสื้อของตัวเอง“เบล!!”“พี่คริส! ขอตัวไปหาพี่ก่อนนะคะ”มือแข็งยังจับแน่น เบลล่าออกแรงกระตุกออกแต่ยังดึงจนเธอจ้องตาคมเขม็ง ลูคัสแว่วยินเสียงพึมพำไม่ถนัดนักที่เบลล่าพูดข้างหูเดเมียน เจ้าเพื่อนตัวโตหน้าแดงขึ้นทันทีแล้วปล่อยมือเบลล่า เธอแน่มาก!“เดเมียน ดูท่าแล้วนายเสร็จแน่ครั
บทที่ 71 ~ โรคจิตหื่นกาม“โซเฟีย เบลติดต่อมาบ้างหรือเปล่า?”โซเฟียที่กำลังนั่งยองอยู่หน้ารถเอฟวัน ตรวจดูสภาพรถแข่งตัวเองเมื่อคราวก่อนโดนเซบาสเตียนทีมเดียวกันเบียดจนเป็นรอย เงยหน้าพร้อมลุกขึ้นเมื่อเห็นว่าเป็นคริสโตเฟอร์พี่ชายของเบลล่าเพื่อนสนิท“ค่ะ พี่คริส เบลอยู่ที่นี่”“เฮ้อ! พี่ว่าแล้ว คุณแม่ติดต่อเบลไม่ได้มาหลายวัน ท่านกังวลมากว่าเบลหายตัวไป แต่พี่พอรู้ว่าเบลต้องมาที่สนามแข่งลาสเวกัสแน่”“มาเมื่อวันก่อนค่ะ แต่โซเฟียไม่เจอมาสองวันแล้วนะคะ ยังไงพี่คริสลองถามบอสดูสิคะ”เสียงโซเฟียกล้า ๆ กลัว ๆ พูดหยั่งเชิงแทนเพื่อนเผื่อเห็นท่าไม่ดีจะได้เตือนเบลล่า“ไม่เป็นไรหรอก พี่คิดว่าเวลาพิสูจน์ตัวเองสามเดือนมันมากเกินพอแล้ว ต่อไปนี้คงต้องเป็นตัวเบลเองที่ต้องพิสูจน์หมอนั่นต่อด้วยตัวเอง”โซเฟียค่อยยิ้มได้เอนตัวไปด้านหลังชะโงกหน้าลอดผ่านพี่ชายเพื่อนรักทำสัญลักษณ์นิ้วมือโอเคให้ชายหนุ่มผมดำร่างโตฮีโร่ในดวงใจของเธอ ที่ยืนแอบมองด้านในอย่างวิตกกังวล“แล้วนี่พี่คริสจะไปหาเบลไหมคะ โซเฟียคิดว่าคงอยู่ที่ห้องบอส”“ไม่หรอกโซเฟีย ปล่อยสองคนนั้นไปเถอะ พี่มีหน้าที่ต้องทำ ใกล้ได้เวลาซ้อมแล้วพี่ขอตัวก่อน ไปนะ”“ค่
บทที่ 70 ~ NC**จับร่างบางให้ขึ้นนั่งคร่อม มือรั้งแผ่นหลังบอบบางดันมาด้านหน้า ปากพรมจูบระเรื่อยทั่วรอบทรวงงามไม่เว้นแม้จุดเดียว ขบกัดด้านข้างเต้า ฐานล่าง แม้กระทั่งยอดหัวนมสีน้ำตาลอ่อนที่เน้นเป็นพิเศษ“อ่า เดเมียนคะ”“ฮื้อ ดีไหมเบลคนดี ชอบไหม”กัดลงแรงอีกข้างจนกายสาวสะดุ้งเสียวร้องคราง มือตะโบมบีบทรวงอกงามเคล้นคลึง ไถลจูบไล่ขึ้นไหล่แบบบางกัดเล็กน้อย ค่อยไต่ขึ้นถึงดวงหน้างาม ปากหนาดูดดึงขบกัดตลอดทางจนถึงริมฝีปากที่อ้าเผยอหอบหายใจ ฉกลิ้นกวาดรอบโพรงปาก“หกเดือนนานจนคุณต้องเรียนรู้ใหม่นะที่รัก ใช้ลิ้นกับผมสิเบล”ร่างเล็กอ่อนระทวย เสียงครางต่ำทุ้มสั่งเธอชิดริมฝีปาก มือใหญ่บีบคางให้เปิดปากออก เธอส่งลิ้นเล็กเย้าแหย่ปากหนาเตะเลียโดยรอบจนเปียกชื้นแล้วตวัดเข้าโพรงปากเดเมียนหยอกล้อกับลิ้นสากเขา“ใช่เบล แบบนี้เลย”เบลล่าดึงเสื้อยืดทีมสีขาวที่เหมือนของเธอออกจากร่างสูงใหญ่ อกแน่นตึงด้วยกล้ามเนื้อ พรมจุมพิตรอยสักบนหัวไหล่พร้อมตวัดเลีย มือบางลูบไล้เลื่อนลงรอบลำตัวหนา จนถึงหัวนมสีเข้มตวัดลิ้นเลียจนแข็งตึงเลียนแบบเขาที่ทำกับหน้าอกเธอ ขบกัดเบา ๆ“โอ๊ย เบา ๆ หน่อยทูนหัว”“อือ ชอบแบบนี้ไหมคะ หรือแบบนี้”ป
บทที่ 69 ~ พลันตกหลุมรักอีกครั้งอย่างแรง “เดเมียน เราไม่ได้ใช้ถุงยางอีกแล้วนะคะ”เบลล่าหมดแรงล้มตัวลงบนเตียง โดยมีคนร่างโตล้มนอนข้างโอบเธอไว้จูบไหล่บางอย่างปลอบประโลม“คุณมายั่วผมถึงห้องเลยนะเบล ผมจะอดใจไหวได้ยังไง”“คุณโทษเบลได้ยังไงเดเมียน คุณควรพกไว้ตลอดสิ”“ก็ผมไม่ได้ตั้งใจจะใช้ จะพกทำไมกัน”“คุณนี่ ก็คุณเป็นผู้ชายคุณต้องพกไว้ฉุกเฉินสิ”เดเมียนผงกหัวขึ้นทันที หน้าหวานบึ้งตึง ส่งมือเกลี่ยปอยผมออกเอาไปทัดหู เขาอยากเห็นสีหน้าของสาวปากดีนัก“นั่นหมายความว่าให้ผมพกถุงยางไว้ แล้วผมก็นอนกับใครก็ได้อย่างนั้นเหรอ?”“ฮึ ลองดูสิเดเมียน ถ้าคุณไม่อยากโดนเฉือนส่วนนั้น หรือไม่คุณก็จะไม่ได้เห็นหน้าเบลอีกเลย”“อะไรกันแค่นี้ก็งอนสะแล้วคนสวยของผม”ร่างแกร่งโถมตัวใส่โอบร่างเล็กกระชับแน่น มือหนากอบกุมทรวงอกบีบคลึงเล่น ห่างเสนห่ากลิ่นสาบสาวมาหลายเดือน เจ้าหมาป่าก็แผงฤทธิ์ตั้งโด่ขึ้นอีกรอบ“เดี๋ยวหยุดเลยนะเดเมียน เราไม่มีถุงยาง เราจะเสี่ยงอีกไม่ได้นะคะ คุณต้องลงไปซื้อมาก่อน”“ฮือ แต่ผมอยากเอาอีกรอบแล้วที่รัก ลองจับดูสิ เดเมียนน้อยเริ่มโตขึ้นอีกแล้ว”ไม่พูดเปล่าเดเมียนเอามือเบลล่าลงจับส่วนล่างที่กำลังแข