MasukShare
บทที่ 2 ปฐมนิเทศนักศึกษาใหม่
Terakhir Diperbarui:
2025-03-03 19:49:52ฉันนั่งคิดถึงอดีตที่ฉันได้เจอรุ่นพี่ครั้งแรก นั่งคิดไปก็อมยิ้มไป ฉันพึ่งได้รู้จักรุ่นพี่แค่ 1 ปี รุ่นพี่ก็เรียนจบไปเสียแล้ว และฉันแอบสืบมาว่ารุ่นพี่เรียนคณะนิติศาสตร์ ที่มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง ตั้งแต่ขึ้น ม.5 ฉันก็พยายามตั้งใจเรียนหนังสือเพื่อที่จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยและคณะเดียวกันกับรุ่นพี่ ฉันไม่รู้ว่าฉันชอบอะไร แต่เป้าหมายหลักของฉันคือการได้เจอรุ่นพี่อีกครั้ง นี่ก็ราวๆ 2 ปีแล้วที่ฉันไม่ได้เจอรุ่นพี่ คิดถึงใบหน้าหล่อๆ คนนั้นจัง -///-
มหาวิทยาลัย ในที่สุดฉันก็สอบเข้ามหาวิทยาลัยเดียวกันกับรุ่นพี่ได้ แถมได้อยู่คณะเดียวกันอีกด้วย -///- วันปฐมนิเทศนักศึกษาใหม่ ฉันมองไปรอบๆ เจอผู้คนมากหน้าหลายตา ทั้งรุ่นน้องปี 1 ที่เข้ามาใหม่ทุกคณะยืนรวมตัวกันเข้าแถวเพื่อปฐมนิเทศนักศึกษาใหม่ และหลังจากกิจกรรมปฐมนิเทศเสร็จก็จะมีรุ่นพี่ปี 2 แต่ละคณะมารับน้องๆ ไปที่คณะของตัวเอง " สวัสดีเธอชื่อไรอ่ะ " หญิงสาวหน้าตาสวย สูง ผิวออกแทนๆ แต่ก็ดูสะอาดตา เต็มไปด้วยรอยยิ้มสะกิดไหล่ฉันเบาๆพร้อมเอ่ยถามชื่อของฉัน " แพรว แล้วเธอล่ะ " " แพมแพม เรียกแพม ก็พอนะ ฮ่าๆ " เธอพูดขึ้นพร้อมกับหัวเราะชอบใจ " ไปเข้าแถวกันเถอะรุ่นพี่เรียกแล้ว " แพมแพมพูดขึ้นพร้อมจับมือฉันเดินไปเข้าแถวทันที " น้องๆ ปี 1 คะ รีบมาเข้าแถวได้แล้วค่ะ น้องๆ คณะนิติศาสตร์ เดินมาโซน A ได้เลยนะคะ " รุ่นพี่ปี 2 ยกมือขึ้นเพื่อเป็นสัญญานบ่งบอกให้รุ่นน้องคณะของตัวเอง พร้อมกับที่ถือไมค์ประกาศเสียงดังลั่นหอประชุม " นั่นไงคณะเรา ไปกันเถอะ " แพมแพมจับมือฉันวิ่งไปทันที ดูเหมือนแพมแพมจะเข้ากับคนอื่นได้ง่ายมากๆ เธอพึ่งเจอฉันครั้งแรกก็จับมือฉันวิ่งไปแล้ว ฮ่าๆๆ พอเข้าแถวเรียบร้อยและรุ่นพี่เช็คชื่อน้องๆที่คณะกันครบทุกคนแล้ว ก็พาเข้าแถวแล้วเดินไปที่คณะของตัวเองทันที คณะนิติศาสตร์ ฉันมองซ้ายมองขวาเพื่อมองหาใครสักคน ฉันตื่นเต้นที่จะได้เจอเขาอีกครั้งหนึ่ง ได้ยินมาว่ารุ่นพี่ปี 2 และปี 3 จะมาดูแลน้อง ๆ ในช่วงแรกๆ เพื่อทำกิจกรรมต่างๆ ในการรับน้องปี 1 ของทุกคณะ ซึ่งฉันก็มองไปรอบๆ แต่ก็ยังไม่เจอรุ่นพี่เลย " น้องๆ นั่งลงได้ครับ " รุ่นพี่ผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้น ดูเหมือนจะเป็นรุ่นพี่ปี 2 ที่ยืนรายล้อมอ้อมน้องปี 1 อยู่ทั้งหมด แล้วรุ่นพี่ปี 3 อยู่ไหนกันนะ " พี่ชื่อ พี นะครับ อยู่ปี 2 ตอนนี้จะให้รุ่นพี่ทุกคนแนะนำชื่อของตัวเองนะครับ " พอพูดจบรุ่นพี่แต่ละคนก็แนะนำตัวกันไปจนครบทุกคน พร้อมกับเสียงปรบมือ แปะ แปะ ในขณะที่รุ่นพี่แต่ละคนแนะนำตัวเองจบเรียบร้อยแล้ว " น้องๆ ทุกคนจะได้ป้ายชื่อของตัวเองนะครับ ตะ แต่... " พี่พีพูดขึ้นมา " แต่น้องทุกคนต้องไปตามหาป้ายชื่อด้วยตัวเองจากรุ่นพี่ปี 3 " รุ่นพี่ปี 3 งั้นเหรอ ! " แต่น้องทุกคนยังไม่รู้จักและคุ้นเคยกับพี่ปี 3 ใช่ไหมครับ แต่พวกพี่ไม่แนะนำให้รู้จักนะครับ ให้น้องๆ ไปหาและเดากันเอาเอง " หืมม อะไรนะ ไม่บอกเหรอ แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าใครเป็นใคร อยู่ปีไหนกัน ฉันรู้จักแต่พี่แบงค์คนเดียว ^^ " แต่พี่มีคำใบ้ครับ ไม่ใช่รุ่นพี่ที่ยืนอยู่ตรงนี้แน่นอน ฮ่าๆ " นี่เขาเรียกว่าคำใบ้กันงั้นเหรอ ! " พี่ให้เวลาน้องๆ ทุกคนตามหาป้ายชื่อ 3 วันนะครับ ถ้าครบ 3 วันแล้วยังตามหาป้ายชื่อตัวเองไม่เจอ น้องๆ คงรู้ใช่ไหมครับกฎของเราต้องโดนทำโทษ !! " พูดจบพี่พีก็เดินไป พร้อมกับมีรุ่นพี่ผู้หญิงอีกคนมารับหน้าที่พูดแทน " สวัสดีค่ะน้องๆ พี่ฝนนะคะ รุ่นพี่ปี 2 คงรู้จักกันแล้วเนาะ เพราะพี่พึ่งแนะนำตัวไปเอง ^^ " พี่ฝนสวยมากๆ ขาว สูง สมส่วน สวยทุกอนูเลยจริงๆ " แพรวๆ พี่คนนี้สวยมากกก " แพมแพมสะกิดฉัน " อืมใช่ ฉันชอบพี่คนนี้ " " เฮ้ยย แกชอบผู้หญิงเหรอ " แพมแพมตาโตตกใจกับคำพูดของฉันทันที " ก็ไม่เชิงนะ ฉันชอบผู้ชาย แต่ถ้าผู้หญิงคนไหนตรงสเปคฉันก็ชอบ ฮ่าๆ " " แพรว เห็นหน้าตาซื่อๆ แอบร้ายเหมือนกันนะเนี่ย " แพมแพมพูดขึ้นพร้อมผลักหัวของฉันเบาๆ " ที่ฉันบอกว่าฉันชอบผู้หญิงด้วยมันไม่ใช่แบบที่แกคิดนะ ฉันหมายถึงชื่นชอบ ไม่ได้ชอบแบบนั้น " ฉันบอกแพมแพมไป เผื่อคนข้างๆจะเข้าใจผิดเอาได้ " ฮ่าๆ ฉันรู้น๊าาา แค่แกล้งเล่นเฉยๆ ไม่ได้หรือไง " แพมแพมยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยแล้วเอามือมาพาดคอของฉัน เอาไว้ " แล้วเราจะหารุ่นพี่ปี 3 กันยังไงวะ สักคนฉันก็ไม่รู้จัก " แพมแพมพูดขึ้น " ฉันก็เหมือนกัน แต่ฉันรู้จักอยู่คนหนึ่งนะ " ฉันบอกแพมแพมไปตรงๆ " ใครว่ะ แฟนเหรอ ? " แพมแพมถามฉันพร้อมกับยักคิ้วขึ้นเพื่อรอฟังคำตอบจากฉัน " เปล่า ไม่ใช่แฟน แต่เป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่าน่ะ " แพมแพมจ้องตาฉันไม่กระพริบเหมือนสงสัยอะไรสักอย่างในตัวของฉันอย่างไงอย่างงั้นแหล่ะ " แกชอบรุ่นพี่คนนั้น " ฉันสะดุ้งทำตาโตทันที มองออกขนาดนั้นเลยเหรอ 0.0 " ทะ ทำไมแกรู้ ใครบอกแก " ฉันตอบกลับด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักทันทีและใจก็เต้นแรง เมื่อเกิดมีคนรู้ความลับของฉันขึ้นมา " ใครจะไม่รู้ย่ะ! พูดไปยิ้มไป แถมแก้มแดงหมดแล้วเนี่ยยย " แพมแพมพูดพร้อมกับยกมือขึ้นมาหยิกแก้มฉันเบาๆ ฉันรู้สึกว่าเพื่อนคนนี้มีอะไรคล้ายกับน้ำเยอะมากๆ พูดแล้วก็คิดถึงน้ำขึ้นมาแล้วสิ " พี่เขาชื่ออะไรอ่ะ บอกฉันได้ป่ะ " แพมแพมถามขึ้น พร้อมกับส่งสายตาปริบๆ เพราะอยากให้ฉันบอกกับเธอ " พะ พี่ บะ แบงค์ น่ะ " ฉันพูดไปยิ้มไปอย่างเขินๆ -////- " แต่แกห้ามบอกใครนะ ความลับเข้าใจไหม " ฉันมองแพมแพมตาเขม็ง เพราะฉันไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้น่ะสิ แม้แต่เจ้าตัวเขาเองก็ตาม ฉันแอบมองรุ่นพี่อยู่ไกลๆ เข้าไปในที่ๆ รุ่นพี่อยู่บ่อยๆ เพื่อที่จะได้เจอหน้ารุ่นพี่ แต่รุ่นพี่คงไม่ได้สังเกตเห็นฉันหรอก เพราะเขาไม่เคยมองมาทางฉันเลยสักครั้ง แม้แต่หางตาก็ไม่เคยชำเรืองมอง " แสดงว่าพี่แบงค์ยังไม่รู้สิว่าแกชอบ " แพมแพมพูดขึ้นอีกครั้ง " ชะ ใช่ " " น้องๆ เงียบได้แล้ว " พี่พีพูดขึ้น " วันนี้พอกันแค่นี้ก่อนนะครับ พี่จะปล่อยน้องๆ ตามอัธยาศัยเลย แต่อย่าลืมหาป้ายชื่อตัวเองกันด้วยนะครับ พี่ให้เวลาวันนี้ พรุ่งนี้ มะรืน 3 วันนะครับ โดยที่รุ่นพี่จะไม่นัดเจอน้องๆ ทั้ง 3 วัน เพื่อจะให้น้องๆ หาป้ายชื่อของตัวเองให้เจอก่อน พอครบกำหนด 3 วัน เวลา 16.00 น. ให้รุ่นน้องทุกคนมาพบพี่ที่นี่เหมือนเดิมนะครับ รุ่นพี่จะไม่ตามนะครับ ให้น้องๆ มากันเอง อย่าลืมนะครับ " พี่พีบอกกล่าวน้องๆ เสร็จก็ปล่อยน้องๆ ตามอัธยาศัยทันที วันปฐมนิเทศไม่มีเรียนทั้งวัน ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยง ฉันกับแพมแพมเลยพากันเดินไปกินข้าวที่โรงอาหารของคณะนิติศาสตร์กัน
Bab terkait
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 3 ในที่สุดการรอคอยก็มาถึง
โรงอาหารคณะนิติศาสตร์ฉันกับแพมแพมที่ตอนนี้กำลังเดินไปที่โรงอาหารของคณะนิติศาสตร์" คนเยอะมากเลย " ฉันพูดพร้อมหันหน้าไปมองแพมแพมที่ยืนอยู่ข้างๆฉัน" ตรงนั้นไง ไปกัน " แพมแพมจูงมือฉันไปนั่งโต๊ะที่ว่าง พวกเราเอากระเป๋าวางไว้เพื่อจองที่นั่ง เพราะกลัวคนอื่นจะมานั่งแล้วไม่มีที่นั่งกินข้าวกัน พอนึกถึงเหตุการณ์นี้ก็แอบคล้ายๆ ตอนอยู่กับน้ำ และตอนเจอน้ำครั้งแรกเหมือนกันนะ แถมแพมแพมก็มีนิสัยคล้ายๆ กับน้ำตั้งหลายอย่างเลยพอเลือกซื้ออาหารกันเสร็จเราทั้งสองคนก็นั่งลงที่โต๊ะทันที" ยัยเตี้ย " ฉันได้ยินเสียงคุ้นๆหูดังขึ้น คำเรียกนี้เป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจาก..." พีท " ฉันหันหน้าไปมองตามเสียงเรียกพร้อมกับเรียกชื่อเพื่อนสนิทที่อยู่ข้างบ้านของฉัน พีท พวกเราเติบโตด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆ แต่พวกเราเรียนอยู่กันคนละโรงเรียนกัน เวลากลับบ้านไปก็จะเล่นด้วยกัน ไปกินข้าวที่บ้านกันบ้างสลับไปมาเพราะครอบครัวเราทั้งสองคนสนิทกันเอามากๆเลยล่ะ" ขอนั่งด้วยดิ คนเยอะว่ะ ไม่มีที่นั่งเลย " พีทพูดพร้อมกับเอากระเป๋าวางไว้แล้วเดินไปซื้ออะไรกินทันที" ใครอ่ะแก " แพมแพมหันหน้ามาถามฉันพร้อมกับสายตาหันไปมองตามแผ่นหลังกว้างของพีทที่
Terakhir Diperbarui : 2025-03-03รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 4 ตามล่าป้ายชื่อ
พอพีทเพื่อนชายที่แสนสนิทของฉันเดินออกไปแล้ว ฉันเลยลุกขึ้นจะเอาจานไปเก็บ และไปซื้อก๋วยเตี๋ยวอีกชามกินต่อ ก็เพราะฉันได้กินไปนิดเดียวเองน่ะสิ! -..-" แพมแพม ฉันเอาจานไปเก็บก่อนนะ และจะไปซื้อก๋วยเตี๋ยวกินต่อ หิวจะแย่ " ฉันบอกแพมแพมพร้อมกับเอามือลูบท้องของตัวเองเบาๆ " โอเครๆ แก " แพมแพมตอบกลับมาพร้อมกับก้มหน้าก้มตากินของตัวเองต่อฉันที่กำลังลุกขึ้นยืน รุ่นพี่กับเพื่อนๆ อีก 3 คน ก็เดินมาทางฉันพอดี และตอนนี้ฉันได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อ จะก้าวขาหลบก็ก้าวขาไม่ออกซะดื้อๆ" น้องครับ น้องครับ " ฉันได้สติกลับมาก็ตอนที่มีรุ่นพี่ผู้ชายคนหนึ่งเรียกชื่อฉัน รุ่นพี่คนนี้ก็คือคนเดียวกันกับที่เรียกพี่แบงค์ให้ไปนั่งโต๊ะนั่นเอง" หลีกทางพี่ดินคนหล่อหน่อยครับ ฮ่าๆ " อ่อ รุ่นพี่คนนี้ชื่อพี่ดินสินะ ท่าทางจะเป็นคนเฟรนลี่ และยิ้มง่าย เป็นมิตรกับทุกคน แตกต่างจากคนที่ยืนอยู่ข้างๆ ที่มีผมสีน้ำตาลที่ไม่เคยจะเห็นรอยยิ้มของเขาเลย แต่ก็กลับมีเสน่ห์ดึงดูดให้ผู้คนสนใจ อย่างเช่นสาวๆ ^^" อ่อ ขะ ขอโทษค่ะ " พอฉันได้สติกลับมาก็รีบพูดขอโทษและรีบเดินกึ่งวิ่งเอาจานไปเก็บทันทีฉันซื้อก๋วยเตี๋ยวเสร็จแล้วกำลังจะเดินกลับโต๊ะ แต่สายตาเห
Terakhir Diperbarui : 2025-03-03รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 5 ตามล่าป้ายชื่อ (2) (พี่+น้อง)
ฉันกับแพมแพมตกลงกันว่าวันนี้ต้องหาป้ายชื่อของตัวเองให้ได้ เพราะเวลาที่เหลืออีก 2 วัน ฉันกับแพมแพมจะได้ลัลล้ากันโดยไม่ต้องพะวงหาป้ายชื่อตัวเองกับรุ่นพี่ฉันกับแพมแพมเดินไปหารุ่นพี่แต่ละคนเพื่อถามว่าป้ายชื่อที่อยู่กับพี่ๆ ใช่รายชื่อของพวกฉันหรือเปล่า รุ่นพี่บางคนก็บอกไปตรงๆ ส่วนรุ่นพี่บางคนก็อยากจะแกล้งก็ให้เราเต้นให้ดู กระโดดตบ หรือวิ่ง และต่างๆนาๆ ที่สรรหามาแกล้งรุ่นน้องสารพัดแต่สุดท้ายก็ไม่ได้ป้ายชื่อมาฉันเหนื่อยกับการที่ตามล่าป้ายชื่อก็เลยเดินไปนั่งพักที่โต๊ะม้าหินอ่อน พอนั่งลงก็มองไปรอบๆ เห็นเพื่อนๆ และรุ่นพีี ทำกิจกรรมกัน บางคนก็สนุก บางคนก็ทำท่าเบื่อๆ แต่สำหรับฉันเหนื่อยเอามากๆ แต่ก็คุ้มค่ากับการที่ได้มาเรียนที่นี่ แถมยังได้เจอกับพี่แบงค์อีก ถึงจะเหนื่อยแค่ไหนฉันก็ยังยิ้มได้และมีความสุข นี่สินะได้ทำในสิ่งที่รัก สิ่งที่ต้องการ เหนื่อยแค่ไหนก็ยังสู้ได้ต่อ -////-ฉันหันไปมองรุ่นพี่ที่ตอนนี้รุ่นพี่นั่งอยู่คนเดียว มีรุ่นน้องหลายคนเดินมาหาเรื่อยๆ แต่ก็โดนรุ่นพี่ปฏิเสธไปตรงๆ ว่าไม่มีป้ายชื่อโดยที่ไม่ได้สั่งให้รุ่นน้องทำอะไรเหมือนรุ่นพี่คนอื่นๆ แสนดีจัง ^^ ฉันมองรุ่นพี่แล้วก็ยิ้มอยู่คน
Terakhir Diperbarui : 2025-03-03รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 6 ตามล่าป้ายชื่อ (3) พี่แบงค์
รุ่นพี่เกือบๆ 200 กว่าคน ฉันก็เดินไปถามทุกคนหมดแล้วจริงๆ ตั้งแต่ 13.00 น. จนถึง 15.00 น. และก็ยังไม่มีใครมีชื่อฉันเลยสักคน แน่นอนว่าฉันเชื่อ เพราะพี่แต่ละคนหันป้ายชื่อของตัวเองให้ฉันดูกันหมดแล้วน่ะสิ หรือเขาจะลืมเขียนชื่อของฉันไว้หรือเปล่านะ TT" แพรว " แพมแพมเดินกลับมาหาฉันที่ยืนทำหน้าตาจ๋อยเหมือนหมาหงอยอยู่คนเดียว" เป็นอะไรไปวะ นี่แกยังไม่ได้ป้ายชื่ออีกเหรอ " แพมแพมถามฉันด้วยความสงสัย เพราะน้องที่มาที่นี่ทุกคนก็ได้ป้ายชื่อกันหมดทุกคนแล้วน่ะสิ เหลือแค่คนที่ยังไม่ได้มาในวันนี้ก็เท่านั้น" อืม -..- " " แล้วแกไปถามครบทุกคนหรือยัง "" ถามแล้ว "" แล้วรุ่นพี่แบงค์สุดหล่อของแกล่ะ ถามยัง "" อือ ถะ แถมแล้ว "" เฮ้ย ใจกล้าไม่เบานะเนี่ยยย " แพมแพมอุทานออกมาอย่างตกใจ 0.0 พร้อมกับกระโดดตีไหล่ของฉันเบาๆ แพมแพมเธอคงไม่คิดว่าฉันจะกล้าไปหารุ่นพี่ ส่วนตัวฉันเองก็ยังไม่เคยคิดมาก่อนเลยจริงๆ เหมือนกันว่าฉันจะกล้าเข้าไป -////-" แล้วพี่แกว่าไงบ้างอ่ะ " แพมแพมถามพร้อมกับทำท่าทำทางเหมือนอยากรู้เอามากๆ" ก็ไม่ได้อะไรนะ ก็ให้แนะนำตัวเหมือนรุ่นพี่คนอื่นปกติ " " ฮะ!!! " แพมแพมตกใจอีกรอบ แต่รอบนี้เธอตกใจหนั
Terakhir Diperbarui : 2025-03-04รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 7 ได้ป้ายชื่อแต่มีข้อแลกเปลี่ยนนะ
หอในหญิงหลังจากที่ทำกิจกรรมในวันนี้เสร็จศัพท์ หลังจากถึงหอพักฉันกับแพมแพมที่อยู่ห้องด้วยกันก็พากันสลบไปด้วยความเหนื่อยล้าโดยที่ยังไม่มีใครได้อาบน้ำอาบท่ากันเลยสักคน และแถมชุดนักศึกษาก็ยังไม่พากันถอดออกเลยหอพักจะพักได้ห้องละ 2 คน มีเตียง 2 ชั้น ฉันอยู่ชั้นล่าง แพมแพมอยู่ชั้นบน มีโต๊ะอ่านหนังสือให้ 2 โต๊ะ ฉันกับแพมแพมแบ่งกันคนละโต๊ะ นอกเหนือจากนั้นพวกตู้เย็น ไมโครเวฟ ของใช้ส่วนตัวในห้องต่างๆ ก็พากันหารกันซื้อคนละครึ่งกริ๊งงง กริ๊งงง เสียงนาฬิกาปลุก เป็นเวลา 6.00 น. ฉันที่ตื่นนอนก่อนก็ลุกขึ้นไปเปิดผ้าม่านเตียงชั้นสอง พร้อมกับเอามือไปยีผมคนที่ยังนอนไม่ยอมตื่นอยู่บนนั้น" แพมแพม ตื่นได้แล้ว " ฉันปลุกแพมแพม" อื้อออ ฉันขออีก 10 นาที แกไปอาบน้ำก่อนเลย " ฉันรีบเดินไปอาบน้ำ พอฉันอาบน้ำเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำแพมแพมเพื่อนขี้เซาของฉันเธอก็ยังไม่ยอมลุกจากที่นอน ขี้เซาจริงๆ" แพมแพม ตื่นได้แล้ววววว " ฉันพูดยังไงเธอก็ไม่ยอมตื่น ฉันก็เลยใช้ท่าไม้ตายขั้นโหดสุด ฉันไปหยิบเอาไมค์บลูทูธที่ฉันได้ซื้อเอาไว้แล้วตะโกนเสียงดังใส่หูคนที่นอนขี้เซาอยู่บนเตียงชั้น 2 จนเธอยอมลุกขึ้นจากเตียงด้วยท่าทางงัวเงียทัน
Terakhir Diperbarui : 2025-03-04รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 8 คนที่คุ้นเคย
วันนี้เป็นวันที่น้องๆ ปี 1 ทุกคนต้องมารวมตัวกันหลังจากกิจกรรมตามหาป้ายชื่อเสร็จ หลังเลิกเรียนฉันกับแพมแพมก็เดินตรงมาเพื่อรวมตัวกับเพื่อนๆ วันนี้มีทั้งรุ่นพีีปี 2 ปี 3 และปี 4 มารวมกันอยู่ด้วยเต็มไปหมด" หลังจากตามหาป้ายชื่อกันครบทุกคนแล้ว อีก 3 สัปดาห์พวกพี่ๆ จะพาน้องๆ ไปทำกิจกรรมด้านนอกมหาวิทยาลัยนะคะ นั่นก็คือ การรับน้องค่ะ " พี่ฝนกล่าวบอกกับน้องๆ " แต่..อีก 2 สัปดาห์มีกิจกรรมสำคัญที่ต้องทำเหมือนกันค่ะ นั่นคือการประกวดดาวเดือน " พอพี่ฝนพูดจบประโยคเสียงฮือฮาก็ดังลั่น เพราะเป็นกิจกรรมที่หลายคนตั้งหน้าตั้งตารอกันเลยในทุกๆปี" พี่จะเลือกตัวแทนชายหญิง คนไหนที่พี่เรียกชื่อออกมาด้านหน้าได้เลยนะคะ เพราะทางพี่ๆ และอาจารย์ได้เลือกและโหวตกันไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ "จะเป็นใครไปไม่ได้ต้องแพมแพมเพื่อนฉันเท่านั้น เพราะตั้งแต่มาเรียนได้ 3-4 วัน คนในคณะที่ดูโดดเด่นที่สุดก็มีแต่แพมแพม สวย รวย หุ่นดี เพรียบพร้อมไปซะทุกอย่าง " คนแรกนะคะ น้องแพมแพม ออกมาได้เลยค่ะ " นั่นไงฉันคิดไม่ผิด ดีใจจังมีเพื่อนเป็นดาวคณะ ต่อไปต้องได้ดาวมหาลัยแน่ๆ -////-" ส่วนน้องผู้ชายคือ น้องภพค่ะ ออกมาได้เลยนะคะ ปรบมือให้กับเพื่อ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-04รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 9 การกระทำของรุ่นพี่ที่น่าตกใจ
หอในหญิงพอพีทมาส่งฉันถึงหอ พีทก็ขับรถกลับหอในชายทันที เพราะนักศึกษาชั้นปีที่ 1 เขาบังคับให้อยู่หอในทุกคนทุกคณะ พอขึ้นปี 2 จะย้ายออกไปอยู่หอด้านนอกก็ได้ หรือจะอยู่ที่หอในต่อก็ได้ ซึ่งฉันก็ไม่ได้มีความคิดจะไปอยู่หอด้านนอกอยู่แล้ว มีแต่ยัยแพมแพมนั่นแหล่ะรอวันที่จะขึ้นปี 2 เพราะจะได้เป็นอิสระสักที เพราะหอในกำหนดเวลาเข้าหอห้ามเกินเวลา 00.00 น. ถ้าเลยเวลาแล้วป้าที่เฝ้าหน้าหอจะปิดประตูทันที ถ้าเข้าไม่ทันก็ไม่ต้องเข้า จะอ้อนวอนยังไงก็ไม่ให้เข้าครืดดด ครืดดดด ( แพมแพม )แพมแพม: แพรววันนี้ฉันไม่ได้กลับนะ น่าจะซ้อมดาวเดือนเลิกดึกน่ะคงไปไม่ทันกลับหอ แพรว: แล้วแกจะไปอยู่ที่ไหน ( ฉันถามไปอย่างเป็นห่วง )แพมแพม: แกไม่ต้องห่วง ฉันแอบซื้อคอนโดไว้แล้วใกล้ๆมอเรานี่แหล่ะ คิๆ ^^ ( แพมแพมพูดขึ้นอย่างชอบใจ เข้าทางเธอแล้วสินะ หึๆ )แพรว: โอเคๆ ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ ( ฉันบอกเพื่อนไปอย่างเป็นห่วง )แพมแพม: เอ่อ แล้ววันนี้ใครไปส่งแกอ่ะ เห็นรุ่นพี่ที่คณะเขาพูดกันว่ามีหนุ่มหล่อขับรถหรูมารับถึงหน้าตึกคณะ ไม่เบานะเนี่ยเพื่อนฉัน ( แพมแพมพูดแซวฉันยกใหญ่ )แพรว: จะมีใครได้อีกล่ะ ก็พีทไง แพมแพม: ฉันก็ว่า แกจะไปรู้จั
Terakhir Diperbarui : 2025-03-04รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 10 วันประกวดดาวเดือน
มหาวิทยาลัยเวทีประกวดดาวเดือนฉันที่อยู่หลังเวทีกับแพมแพม เพราะต้องเตรียมความพร้อมและถือของช่วยแพมแพม ส่วนเดือนคณะของเราภพ ก็มีภามเพื่อนภพที่เรียนคณะเดียวกันรุ่นเดียวกันกับฉันมาช่วยด้วยอีกคน" แพรว ภพฝากโทรศัพท์หน่อยสิ " ภพบอกพร้อมยื่นโทรศัพท์มาให้ฉัน" อ้าว แล้วทำไมภพไม่ฝากภามอ่ะ " ฉันถามภพเพราะภีมก็นั่งอยู่เก้าอี้ไม่ไกลจากภพมากนัก" ไม่ได้ๆ ภามไม่น่าไว้ใจ เดี๋ยวเอาโทรศัพท์เราไปทำนั่นนี่แกล้งเราอีก ฮ่าๆ " ภพพูดพลางหัวเราะไปด้วย" ได้ๆ งั้นเก็บไว้กับเราก่อนนะ " ฉันยิ้มตาหยีให้กับภพไป" ขอบใจครับบบบ อย่าลืมเชียร์เราด้วยนะ " ภพบอกฉันพร้อมรอยยิ้ม ภพเป็นผู้ชายที่หล่อสไตล์เกาหลีมาก ขาว ตัวไม่เล็กมาก ตาตี๋ๆ ยิ้มทีไม่เห็นตาเลย แต่ก็หล่อมากๆ -///- ^^" ได้เลย สู้ๆนะภพ " ฉันพูดพร้อมชูกำปั้นขึ้นให้ภพดู " สู้ๆ เราจะเอาเดือนมหาลัยมาฝากแพรวนะ ^^ " ภพชูมือขึ้นพร้อมกำกำปั้นเหมือนที่ฉันทำ " ฮ่าๆ ทำเพื่อเราทำไม ต้องทำเพื่อภพเอง เพื่อนๆ พี่ๆ อาจารย์ที่คณะนะ แต่ยังไงภพก็ชนะ เราเชื่อแบบนั้น ^^ งั้นเราไปหาแพมแพมก่อนนะ " ฉันบอกภพแล้วยิ้มให้ภพก่อนจะเดินไปหาแพรว" งานจะเริ่มแล้วครับน้องๆ พี่เลี้ยงดาวเดือน
Terakhir Diperbarui : 2025-03-04
Bab terbaru
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 66 รักกันตลอดไป The End
ผมที่พาแพรวมาถึงที่คอนโดของผมแล้ว ผมก็จัดการกับร่างบางที่นอนเมาอยู่บนเตียง" ร้อนจัง " แพรวที่ใส่กระโปรงสั้นๆ และใส่เสื้อสายเดี่ยวสีดำที่นอนราบอยู่บนเตียง มันทำให้ผมที่อดทนรอวันที่เธออายุครบ 20 ปีบริบูรณ์มานานถึงกับกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่อย่างหักห้ามใจ จะทำอะไรคนเมาไม่ได้นะ ผมได้แต่คิดวกไปวนมาอยู่ในหัว" จะทำอะไรคนเมาไม่ได้นะเว้ย! " ผมพึมพำออกมาอย่างขาดสติ เซ็กซี่และขาวเป็นบ้าเลยเด็กอะไรวะผิวเนียนไปทั้งตัว" รุ่นพี่ " แพรวที่พูดจาด้วยน้ำเสียงงัวเงียจากน้ำเมาพูดขึ้นมาพร้อมกับที่เธอยันตัวเองให้ลุกนั่งขึ้นมาอยู่บนเตียง" ครับ " ผมเดินเข้าไปนั่งข้างๆเธอ พร้อมกับเอื้อมมือไปเขี่ยไรผมของเธอเบาๆ อย่างนึกเอ็นดูใบหน้าที่แดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์นั้น" ดื่มอะไรเยอะขนาดนั้น หืม " ผมถามเธอออกไปอย่างเป็นห่วง ถ้าวันนั้นผมไม่ได้ไปอยู่ที่ผับนั่นแล้วเห็นเธอมันจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้างผมก็ไม่รู้เลยจริงๆ ผมไม่ได้ห้ามให้เธอไม่ไปเที่ยวในที่แบบนั้น แต่ผมก็แค่อยากจะไปด้วย ไปดูแลเธอใกล้ๆไม่ให้คาดสายตาของผม" เครียด เครียด " แพรวบอกผมพร้อมกับส่ายหัวของเธอไปมาอย่างน่ารัก" หืม เครียดอะไรครับ " ผมจับหัวทุยของเธอเข้
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 65 ห่างกัน ไม่ได้เลิกกัน
หลังจากที่พวกสาวๆได้เต้นกันจนหนำใจแล้วพวกเธอก็คงเหนื่อยและพากันนั่งลงที่โต๊ะกันเหมือนเดิม" ดีเจร้านนี้เปิดเพลงมานนนนจริงๆ " แพมแพมเพื่อนของแพรวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงยานยาวเพราะเกิดจากอาการเมา " งื้อ " แพรวที่ตอนนี้เมาจนหน้าแดงไปหมดได้ทำแก้มป่องอย่างน่ารัก จนผมเห็นแล้วอดที่จะไปคว้าร่างบางมาซบลงที่อกของผมเอาไว้ไม่ให้ใครมองใบหน้าของเธอเลย " แบงค์คะ กลับกันเถอะค่ะ " ปิ่นที่ยังนั่งรอผมอยู่ไม่ไปไหนพูดขึ้นมาอย่างไม่พอใจ" แพรว " ผมเรียกแพรวที่ทำแก้มป่องอย่างนึกเอ็นดูและก็หวงเธอด้วย" หื้ม รุ่นพี่หรา มาตั้งแต่เมื่อหร่ายยยย " แพรวที่เมาจนจำผมไม่ได้ว่าผมมาตั้งแต่เมื่อไหร่พูดขึ้น พร้อมกับที่เธอโน้มหน้าลงมามองผม ใกล้ๆผม จนผมที่เห็นแก้มแดงๆนั่นถึงกับเขิล ออกมาทันที ไม่ได้เจอหน้าตั้งหลายวัน คิดถึงใบหน้าจิ่มลิ้มของเธอจัง -/////-" เมาแล้ว กลับกันเถอะนะ " ผมลุกขึ้นยืนและจับแขนของเธอให้ลุกขึ้นไปกับผม" แต่พี่เลิกกับแพรวแล้วนะครับ " ภพที่นั่งเงียบอยู่นานลุกขึ้นยืนพูดกับผม พร้อมกับมองหน้าผมอย่างไม่พอใจนัก" ใครบอกว่าเลิก! " ผมตวัดหางตาไปมองไอ้ภพอย่างไม่พอใจ " ก็...พี่กับแพรวห่างกัน " ภพยังพยายามหาเหตุผ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 64 จะง้อยังไงดีวะ
ฉันที่ตอนนี้เริ่มเมาแล้ว เพราะเต้นไปและยกแก้วขึ้นจิบเหล้าไปพลางๆ " ไหวไหม " ภพลุกขึ้นมาพยุงฉันเมื่อเขาเห็นฉันเริ่มจะเซเล็กน้อย" มึนหัวนิดหน่อย " ฉันตอบภพไป" นั่งลงก่อน " ภพบอกฉันพร้อมกับพยุงหลังของฉันเอาไว้" แพรวอยากไปเข้าห้องน้ำ " ฉันที่ตอนนี้ปวดฉี่เอามากๆ น่าจะเป็นเพราะกินเหล้าเยอะไป" งั้นเราพาไปนะ " ภพเสนอ" ได้จ๊ะ ขอบใจนะ " ฉันพยักหน้าภพค่อยๆพยุงฉันที่เดินไม่ค่อยจะตรงจนมาถึงหน้าห้องน้ำหญิง" เดี๋ยวภพยืนรอแพรวตรงนี้นะ " ภพหันหน้ามาบอกฉันก่อนจะปล่อยมือของเขาที่พยุงหลังของฉันเอาไว้" อื้อ " ฉันพยักหน้าตอบกลับภพไป แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที" มึนหัวจัง " ฉันที่นั่งอยู่ในห้องน้ำพึมพำออกมาเบาๆอยู่คนเดียว นี่เป็นการกินเหล้าครั้งแรกของฉัน และฉันก็ยังไม่ชินกับสถานที่แบบนี้เท่าไหร่นัก" แพรว!! " เสียงภพร้องตะโกนขึ้นอย่างตกใจ เพราะฉันที่กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำและได้ชนเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่ง ฉันทีีเมาอยู่ก่อนแล้วเลยล้มลงไปกองอยู่กับพื้น" เป็นอะไรมากไหม " ภพรีบวิ่งมาพยุงฉันขึ้นในทันที พร้อมกับหันหน้าไปมองผู้หญิงคนนั้นตาขวาง เพราะภพเขาเห็นว่าผู้หญิงคนนี้เธอจงใจเดินเข้ามาชนแพรวเพื่อนของเ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 63 ห่างกันสักพัก
" แพรวไม่ไปค่ะ "แพรวสะบัดมือผมออกทันทีในระหว่างที่ผมจะเอื้อมมือไปจับแขนของเธอเอาไว้" แพรว อย่าดื้อสิ " ผมบอกเธอไปอย่างกล้าๆกลัวๆ นี่เธอโกรธผมจริงจังขนาดนั้นเลยเหรอ ผมเองไม่ใช่เหรอที่จะต้องเป็นฝ่ายโกรธเธอก่อนไหม เพราะเธอไปให้ไอจีกับผู้ชายคนอื่นเลยนะ!" ว่าแพรวดื้อเหรอคะ " เธอขมวดคิ้วเขาหากันเป็นปมทวนคำที่ผมว่าเธออย่างไม่ชอบใจ" แพรว จะอะไรนักหนาว่ะ พี่ควรจะเป็นคนที่โกรธเรานะที่เราไปให้ไอจีผู้ชายคนอื่นน่ะ! " ผมที่หมดความอดทนเลยพูดขึ้นเสียงใส่เธออีกครั้งอย่างลืมตัว" เหตุผลแพรวก็อธิบายไปหมดแล้วนิ่ค่ะ เป็นรุ่นพี่เองที่ไม่เข้าใจอะไรเลยสักอย่าง ไม่รับฟังอะไรเลยสักอย่าง แพรวเหนื่อยค่ะที่ต้องมาคอยรองรับอารมณ์รุ่นพี่กับเรื่องแบบนี้บ่อยๆ แพรวอธิบายไปรุ่นพี่ก็ไม่เคยจะฟังเหตุผลกันบ้างเลย ทุกอย่างรุ่นพี่คิดแค่ว่าแพรวเป็นฝ่ายผิด และที่ผ่านมารุ่นพี่ไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิดเลยสักนิด " ฉันที่อัดอั้นมานานก็ระเบิดอารมณ์และพูดออกมาจนหมดเปลือก ฉันเหนื่อย เหนื่อยมากจริงๆ เหนื่อยกายฉันยังพอจะทนไหวนะ แต่เหนื่อยใจฉันไม่อยากจะอดทนมันแล้วจริงๆ" แพรวว่าเรา... " ฉันที่กำลังจะพูดออกไป" เลิกกันเถอะ " รุ่นพ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 62 ทะเลาะ
" คะ " ฉันเลิกคิ้วขึ้นอย่างงุนงงกับคำพูดของรุ่นพี่เมื่อสักครู่ นี่เดินเข้ามาทักกันหรือเดินเข้ามาหาเรื่องกันกันแน่" หมายความว่ายังไงคะ " ฉันคิ้วขมวดเข้าหากันทันที" ให้ไอจีกันไปแล้วนิ ไม่เห็นหัวแฟนตัวเองที่ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้แล้วมั้ง " รุ่นพี่ต่อว่าฉันพร้อมกับทำใบหน้าเรียบนิ่งเหมือนกำลังข่มอารมณ์โกรธของตัวเองเอาไว้อยู่" น้องเขาแค่มาขอไว้ปรึกษาเรื่องเรียนค่ะ น้องคนอื่นๆเขาก็ทำแบบนี้กับรุ่นพี่คนอื่นๆกันเยอะแยะ เลยค่ะ ไม่ใช่แค่กับน้องนี่คะ " ฉันอธิบายเหตุผลกลับไปให้รุ่นพี่ฟัง แต่รุ่นพี่กับทำหูทวนลมไม่ได้สนใจคำอธิบายของฉันเลยสักนิด " หึ! " รุ่นพี่เค้นหัวเราะออกมาเบาๆในลำคอเหมือนไม่พอใจกับคำพูดของฉันและเขาก็เดินออกไปจากฉันทันที เอาจริงๆถามว่าฉันเหนื่อยกับอาการหึงไปทั่วของรุ่นพี่ไหม ฉันก็มีเหนื่อยบ้างนะ แต่ฉันก็เข้าใจรุ่นพี่มาตลอด แต่ว่ารอบนี้ฉันรู้สึกจะทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ความไว้ใจกันไม่มีสักนิดเลยหรือไงการที่รุ่นน้องมาขอเฟสบุ๊ค ไลน์ หรือไอจี น้องๆทุกคนก็ไปขอรุ่นพี่คนอื่นๆกันเยอะแยะไม่ใช่แค่กับฉัน และก็มีรุ่นน้องหลายคนมาขอฉันเยอะแยะเหมือนกันไม่ใช่แค่กับน้องบาส ฉันเป็นคนเฟรนลี่เข้าถึงคนง่
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 61 เดือนคณะคนใหม่
ตอนนี้พวกฉันก็พาน้องๆปี1 คณะนิติศาสตร์มารวมตัวกันที่คณะเป็นทีีเรียบร้อย และพวกเราก็พาน้องๆทำกิจกรรมต่างๆที่ได้เตรียมกันเอาไว้แล้วดั่งเช่นทุกปี ส่วนผู้นำหรือพิธีกรในการพูดคุยถือไมค์ในปีนี้ก็คือ แพมแพม และภพ เพื่อนทั้งสองคนของฉันเอง ส่วนฉันก็ทำงานทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลัง ส่วนพูดคุยแนะนำกับน้องๆก็มีทำหน้าที่เป็นพิธีกรรายงานแทนแพมแพมบ้างเล็กน้อยพอผ่านวันปฐมนิเทศไปก็เป็นการให้น้องๆทุกคนค้นหาป้ายชื่อของตัวเอง ซึ่งป้ายชื่อก็อยู่กับรุ่นพี่ปี3 เหมือนเดิมที่เคยทำกันมาเป็นธรรมเนียมของคณะเรา และในตอนนี้น้องๆทุกคนก็ได้ป้ายชื่อกันครบแล้ว ส่วนรุ่นพี่กับแก็งค์ท่านเทพที่อยู่ปี4 ก็มารวมกิจกรรมในครั้งนี้ด้วย พร้อมกับเสียงกรี๊ดร้องของสาวๆน้องๆปี1 ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดกรี๊ดแก็งค์ท่านเทพเหมือนที่เคยเป็นมาในทุกๆปี พักเที่ยงรุ่นพี่ที่คอยแต่ยืนๆนั่งๆ จ้องมองฉันเต้นและพาน้องๆทำกิจกรรมอยู่ตั้งนานในรอบเช้าก็เดินเข้ามาหาฉันในตอนนี้ เพราะพวกฉันได้ปล่อยน้องๆที่ทำกิจกรรมไปทานข้าวกันเรียบร้อยแล้ว " แพรวครับ " รุ่นพี่เดินเข้ามาหาฉันพร้อมกับส่งยิ้มเจื่อนๆมาให้ ทำไมยิ้มแบบนั้นกันนะ " คะ ? " ฉันหันหน้าไปส่งยิ้มหวาน
รุ่นพี่ที่รัก บทที่60 กินปลาเยอะๆจะได้ฉลาด
หลังจากที่รุ่นพี่ย้ายเก้าอี้มานั่งข้างๆฉัน พี่ปิ่นกับพี่ก้านแก้วก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำกัน" แบงค์ไปมีแฟนได้ยังไงกัน " ปิ่นพูดขึ้นมาด้วยความหงุดหงิดใจอยู่ในห้องน้ำ" แบงค์คนที่มึงเคยเล่าให้กูฟังน่ะเหรอ ว่าหล่อและฮอตมากๆที่โรงเรียนเก่าน่ะ " ก้านแก้วถามเพื่อนของเธอที่ยืนฟึดฟัดอยู่หน้ากระจกห้องน้ำอย่างอารมณ์เสีย" เออใช่! แต่คนอย่างแบงค์เนี่ยนะจะมีแฟน ยัยเด็กแพรวนั่นไปอ่อยแบงค์อีท่าไหนว่ะ! " ปิ่นบ่นออกมาอย่างหัวเสียเมื่อเห็นคนที่ตัวเองแอบชอบมาหลายปีไปมีแฟนตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้" มึงรู้จักเด็กคนนั้นด้วยเหรอ? " ก้านแก้วถามเพื่อนด้วยความสงสัย ปิ่นเป็นผู้หญิงที่สวยมากนะ แถมได้เป็นดาวมหาวิทยาลัยด้วย แต่ติดอยู่อย่างเดียวคือปิ่นอารมณ์ร้อนและมีความมั่นใจในตัวเองเป็นที่สุด" อืม เด็กที่โรงเรียนเก่าน่ะ " ปิ่นตอบกลับเพื่อนไป เพราะเธอเคยรู้จักยัยเด็กแพรวนั่น เพราะตอนเล่นวอลเล่บอลกีฬาสีในทุกๆปี เด็กนั่นจะมีชื่อเสียงเรียงนามเป็นอย่างมากในหมู่นักกีฬาว่าเธอเป็นสาวน้อยลูกตบขั้นเทพ เธอที่เป็นกรรมการในทุกๆปีก็เลยรู้จักเด็กคนนี้เป็นอย่างดี" ฉันไม่เชื่อหรอกว่าแบงค์จะชอบเด็กคนนั้นจริงๆ คนไม่เคยรู้จักกันมาก่อนจ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 59 เพื่อนรักเพื่อนร้าย เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ
สนามวอลเล่บอล" เมื่อคืนไปไหนมาจ๊ะ ฉันตื่นมากลางดึกไม่เห็นอยู่บนเตียง " แพมแพมกระซิบข้างหูฉันพร้อมกับเอ่ยแซวฉันเบาๆ" ระ รุ่นพี่เมาและก็ปวดหัว ฉันเลยไปอยู่เป็นเพื่อน " ฉันบอกกับแพมแพมไปตามความเป็นจริง" เป็นไง เมาแล้วเร้าใจดีป่ะ " แพมแพมพูดพร้อมกับฉีกยิ้มแก้มแดงระเรื่อเหมือนเธอกำลังคิดอะไรอยู่ในใจ" เร้าใจอะไร เมาแล้วก็พากันนอนน่ะสิ " ฉันบอกกับแพมแพมไปพร้อมกับหมุนลูกวอลเล่บอลในมือไปมา" ฮ่ะ!! พี่แบงค์ไม่ทำอะไรแกเลยเหรอ " แพมแพมถามออกมาด้วยความตกใจ 0.0" เบาๆหน่อยสิ " ฉันตีไปที่แขนเพื่อนเพื่อห้ามปรามทันที ถ้าแพมแพมพูดดังกว่านี้มีหวังคนอื่นๆได้รู้กันหมดแน่ๆว่าฉันไปนอนที่คอนโดกับรุ่นพี่น่ะ !T_T" ไม่ทำอะไรเลยจริงๆอย่างงั้นเหรอ " แพมแพมยังคะยั้นคะยอถามฉันไม่ยอมหยุด" ก็มีบ้าง ^^ " ฉันตอบกับแพมแพมไปเรื่องเมื่อคืน" ขอกอดหน่อย " " ค่ะ "" ขอหอมแก้มหน่อย "" ได้ค่ะ ^^ "ทำไมรุ่นพี่พอเมาแล้วขี้อ้อนจรังนะ" ขอ... "" คะ ? "" ขอจูบหน่อยได้ไหม ^^ "" จะ จูบเหรอคะ -////- "" ครับ ^^ " " กรี๊ดดดด หวานมากกกก " เมื่อฉันพูดเรื่องเมื่อคืนให้แพมแพมฟังคร่าวๆ แพมแพมถึงกับเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่และเธอก
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 58 เจ้าแผนการ
" แพรวเหรอ แพรววววว " ฉันที่กำลังพยายามถอดเสื้อกีฬาของรุ่นพี่ออกจากร่างกายของเขา พร้อมกับที่เขาเรียกชื่อของฉันไม่ยอมหยุด" แพรว แพรว แพรว " " ค่ะ แพรวเอง " ฉันพยุงคนตัวใหญ่ให้ลุกนั่งขึ้น เพื่อที่จะถอดเสื้อออกได้สะดวกมากขึ้น พอเสื้อกีฬาพ้นจากตัวของเขาฉันถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากกับหุ่นล่ำบึกของเขา 0.0" นะ น้องจะเช็ดตัวให้นะคะ " ฉันยื่นผ้าที่ชุบน้ำหมาดๆด้วยมือของฉันเข้าไปที่หน้าอกแกร่งของรุ่นพี่อย่างสั่นเทา หน้าอกแกร่งของรุ่นพี่ ฉะ ฉันไม่เคยใกล้ชิดใครขนาดนี้มาก่อนเลยนะ 0.0" อืม " รุ่นพี่หยักหน้าตอบรับหงึกๆ ด้วยท่าทางเหมือนเด็กอ้อนแม่อะไรแบบนั้นเลย" ทำไมต้องดื่มจนเมาขนาดนี้ด้วยละคะ " ฉันที่เช็ดตัวให้รุ่นพี่ไปและก็บ่นเขาไปนิดหน่อย" กอดหน่อย " รุ่นพี่ที่ตอนนี้อ้าแขนของตัวเองออกกว้างเพื่อที่จะขอกอดฉัน ท่าทางของรุ่นพี่ตอนนี้มันคืออะไรกันนะ เขาอ้อนฉันอยู่อย่างนั้นเหรอ -////-" ไม่เอาค่ะตัวเหม็นกลิ่นเหล้าไปหมดแล้ว ถ้าเริ่มสร่างเมาแล้วไปอาบน้ำก่อนดีไหมคะ " ฉันวางผ้าชุบน้ำลงในกะละมังพร้อมกับหันหน้าไปบอกกับรุ่นพี่" อาบน้ำแล้วกอดได้ไหม " รุ่นพี่ถามฉันพร้อมกับส่งสายตาปริบๆให้กับฉัน
