LOGINShare
บทที่ 8 คนที่คุ้นเคย
Last Updated:
2025-03-04 19:18:17วันนี้เป็นวันที่น้องๆ ปี 1 ทุกคนต้องมารวมตัวกันหลังจากกิจกรรมตามหาป้ายชื่อเสร็จ หลังเลิกเรียนฉันกับแพมแพมก็เดินตรงมาเพื่อรวมตัวกับเพื่อนๆ วันนี้มีทั้งรุ่นพีีปี 2 ปี 3 และปี 4 มารวมกันอยู่ด้วยเต็มไปหมด
" หลังจากตามหาป้ายชื่อกันครบทุกคนแล้ว อีก 3 สัปดาห์พวกพี่ๆ จะพาน้องๆ ไปทำกิจกรรมด้านนอกมหาวิทยาลัยนะคะ นั่นก็คือ การรับน้องค่ะ " พี่ฝนกล่าวบอกกับน้องๆ " แต่..อีก 2 สัปดาห์มีกิจกรรมสำคัญที่ต้องทำเหมือนกันค่ะ นั่นคือการประกวดดาวเดือน " พอพี่ฝนพูดจบประโยคเสียงฮือฮาก็ดังลั่น เพราะเป็นกิจกรรมที่หลายคนตั้งหน้าตั้งตารอกันเลยในทุกๆปี " พี่จะเลือกตัวแทนชายหญิง คนไหนที่พี่เรียกชื่อออกมาด้านหน้าได้เลยนะคะ เพราะทางพี่ๆ และอาจารย์ได้เลือกและโหวตกันไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ " จะเป็นใครไปไม่ได้ต้องแพมแพมเพื่อนฉันเท่านั้น เพราะตั้งแต่มาเรียนได้ 3-4 วัน คนในคณะที่ดูโดดเด่นที่สุดก็มีแต่แพมแพม สวย รวย หุ่นดี เพรียบพร้อมไปซะทุกอย่าง " คนแรกนะคะ น้องแพมแพม ออกมาได้เลยค่ะ " นั่นไงฉันคิดไม่ผิด ดีใจจังมีเพื่อนเป็นดาวคณะ ต่อไปต้องได้ดาวมหาลัยแน่ๆ -////- " ส่วนน้องผู้ชายคือ น้องภพค่ะ ออกมาได้เลยนะคะ ปรบมือให้กับเพื่อนที่เป็นตัวแทนหน่อยค่ะ " แปะ แปะ แปะ เสียงปรบมือดังขึ้น " น้องๆ ที่เป็นตัวแทนดาวเดือนกลับไปนั่งที่ได้เลยค่ะ คงไม่ต้องแนะนำตัวอะไรกันให้มากพิธีนะคะ เพราะน้องๆ รู้จักกันหมดแล้ว " พี่ฝนบอกพร้อมกับส่งไม้ต่อไปให้พี่พีพูดบ้าง พอกิจกรรมรวมตัวน้องปี 1 เสร็จ พี่ๆ ก็ปล่อยกลับบ้านในเวลาประมาณ 5 โมงเย็น และตอนนี้ฉันกำลังเดินไปรอรถเมล์ที่หน้ามหาวิทยาลัยเพื่อนั่งกลับหอ ปกติเลิกเรียนแพมแพมจะเป็นคนขับรถไปส่ง แต่ว่าแพมแพมต้องไปซ้อมดาวเดือนหลังเลิกเรียนทุกวัน พักนี้ฉันเลยต้องกลับบ้านคนเดียวอยู่บ่อยๆน่ะสิ ซ่าาาา 🌨️💦 อยู่ๆ ฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก และฉันก็ไม่ได้พกร่มมาด้วย ฉันที่กำลังจะเดินออกไปจากคณะเลยรีบวิ่งกลับไปเพื่อหลบฝนทันที " ฝนตกแรงขนาดนี้ฉันจะกลับหอยังไงเนี่ย แพมแพมก็ไม่อยู่ซะด้วย " ฉันบ่นพึมพำคนเดียว พร้อมกับที่ชุดนักศึกษาของฉันตอนนี้ก็เปียกปอนไปหมด ยืนรอฝนหยุดไปได้สักพัก จู่ๆ ก็มีคนเดินมาหยุดยืนอยู่ข้างๆ ฉันอีกคน " อ้าว สวัสดีค่ะพี่พี " ฉันกล่าวทักทายพี่พี รุ่นพี่ปี 2 ทันทีที่เห็นเขามายืนหล่อๆอยู่ข้างๆ " ฝนตกหนักขนาดนี้กลับบ้านยังไงอ่ะเรา " พี่พีถามฉันด้วยรอยยิ้มหล่อกระชากใจ " ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ต้องรอให้ฝนหยุดก่อน แพรวไม่ได้พกร่มมาด้วยค่ะ ถ้าวิ่งตากฝนไปตอนนี้ก็คงไม่ทันรถเมล์เที่ยวสุดท้ายแล้ว " ฉันบอกกับพี่พีไปตามที่คาดการเอาไว้ว่ายังไงก็ไม่น่าจะทันรถเมล์เที่ยวสุดท้ายของป้ายนี้ " ให้พี่ไปส่งไหมครับพี่ขับรถมา " พี่พีเสนอตัวไปส่งฉันด้วยรอยยิ้มเช่นเคย พี่พีเป็นคนพูดเก่ง ยิ้มเก่ง และใจดีมากๆ น้องๆ ปี 1 หลายคนชอบพี่พีกันหลายคนเลยทีเดียว ฉันยังไม่ตอบอะไรก็มีกลุ่มรุ่นพี่ท่านเทพเดินกันเข้ามา " อ่ะอ้าวววน้องพี น้องแพรว ทำอะไรกันอยู่ 2 คน ครับเนี่ย " พี่ดินเอ่ยแซว " มะ ไม่มีอะไรค่ะ " ฉันตอบกลับไปพร้อมมองไปยังรุ่นพี่ทั้ง 4 คน โดยเฉพาะรุ่นพี่ของฉันคนนั้นที่มองฉันกลับมาเหมือนกัน แต่สีหน้าดูนิ่งๆ นิ่งมากกว่าทุกทีจนฉันเดาไม่ออกว่ารุ่นพี่คิดอะไรอยู่ " ผมจะไปส่งน้องแพรวกลับหอครับ พอดีฝนตกไม่หยุดเลย ถ้ารอนานกว่านี้ก็คงจะมืดเปล่าๆ " พี่พีบอกรุ่นพี่ทั้ง 4 คนไป " ไม่ใช่มึงจีบน้องมันเหรอคะ " พี่ดินพูดขึ้นแล้วหัวเราะชอบใจที่ได้แกล้ง " มะ ไม่นะคะ " ฉันรีบตอบกลับไปทันทีพร้อมกับโบกไม้โบกมือปฏิเสธอย่างเลิ่กลั่ก " ไม่อะไร มีรุ่นน้องหลบฝนตั้งเยอะแยะแต่มันกลับเดินมายืนอยู่ข้างๆ น้องเนี่ย " พอพี่ดินพูดฉันก็เลยมองไปรอบๆ ก็มีรุ่นน้องประมาณ 10 กว่าคนได้ที่ยืนหลบฝนอยู่ในนี้ " โถ่ พี่อย่าแซวกันเล่นสิครับ -////- " พี่พีตอบกลับพี่ดินไปอย่างเคอะเขิน เอี๊ยดดดด เสียงรถคันหรูสีดำขับมาจอดอยู่ด้านหน้าของฉันพร้อมกับรุ่นพี่ทั้ง 5 คนที่ยืนอยู่ด้วย ปี๊ดดดๆ เสียงแตรที่คนขับบีบ และพร้อมกับที่เขาลดกระจกรถลงมา ปรากฎว่าเป็นพีทเพื่อนสนิทของฉันเองนั่นเอง " แพรว ขึ้นรถ! " พีทเปิดประจกรถลงมาพร้อมกับเรียกฉันให้ขึ้นรถ โชคดีจริงๆ ที่เจอพีท เพราะฉันก็ไม่ได้อยากให้พี่พีไปส่งเท่าไหร่นัก ก็เพราะเกรงใจเขาน่ะ " พะ พีท " ฉันร้องทักคนตรงหน้าด้วยท่าทางดีใจที่ได้เจอเขาในเวลานี้ " แปปนะ " ฉันเอ่ยบอกพีทไปอีกครั้งก่อนที่จะ... " งั้นแพรวกลับก่อนนะคะ พี่พี พี่ดิน พี่ปอ พี่ต้น และเอ่อ..พี่แบงค์ สวัสดีค่ะ " ฉันที่กำลังจะเดินขึ้นรถแต่มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาก่อน " ใคร!? " ฉันหันกลับไปมองกับเสียงที่พูดขึ้น " ทะ ถามหนูเหรอคะ " ฉันชี้นิ้วเข้าหาตัวเองเมื่อพี่แบงค์ถามขึ้น รุ่นพี่ไม่ตอบอะไรต้องกลับจ้องหน้าฉันตาเขม็ง " แพรว เร็วดิ้! ฝนสาดเข้ารถฉันหมดแล้วเนี่ย " พีทร้องตะโกนมาทางฉันอีกรอบเพราะฝนเริ่มจะสาดเข้ารถหรูของเขาแล้ว " เออๆ งั้นแพรวไปก่อนนะคะพี่ๆ " ฉันรีบยกกระเป๋าปิดหัวและวิ่งขึ้นรถพีทไปทันที " ลีลา " พอฉันขึ้นรถพีทก็บ่นขึ้นมา แบงค์ " ใครวะ น้องแพรวนี่เสน่ห์แรงจริงๆ " " น้องแพรวถึงจะไม่ได้ดูโดดเด่นเหมือนน้องแพมแพมของมึงไอ้ดิน แต่น้องน่ารักมากนะเว้ย ธรรมดาแหล่ะที่จะมีคนเข้าหา เนาะไอ้พีว่าไหม " ไอ้ปอพูดพร้อมกับโยนส่งต่อถามไอ้พีต่อ " โถ่พี่ แซวผมอีกละ " ไอ้พีตอบเขินๆ -///- หรือมันจะชอบรุ่นน้องกูจริงๆวะ ไม่ปฏิเสธเลยนะมึง ผมได้แต่คิดในใจอย่างนึกหงุดหงิด แพรว เธอเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนเก่าผม ไม่เชิงว่าผมรู้จักเธอ แต่ผมเห็นเธอบ่อยๆ ที่โรงเรียนแว๊บไปแว๊บมาในสายตาของผมเป็นประจำ แต่ผมก็ไม่ได้รู้จักเธอเป็นการส่วนตัวหรอกนะ แต่พอรู้ว่าเธอชื่อแพรว เพราะได้ยินเพื่อนที่เธออยู่ด้วยประจำเรียก พอเปิดเรียนวันแรกที่มหาลัยผมก็ได้เจอเธออีกครั้งที่โรงอาหาร ผมก็แอบตกใจที่เห็นเธอมาเป็นรุ่นน้องของผมและเธอก็ดูโตเป็นสาวขึ้นมากกว่าเดิม ตอนนั้นยังเป็นเด็กน้อย ม.4 วิ่งผ่านไปผ่านมาต่อหน้าผมอยู่เลย
Related chapters
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 9 การกระทำของรุ่นพี่ที่น่าตกใจ
หอในหญิงพอพีทมาส่งฉันถึงหอ พีทก็ขับรถกลับหอในชายทันที เพราะนักศึกษาชั้นปีที่ 1 เขาบังคับให้อยู่หอในทุกคนทุกคณะ พอขึ้นปี 2 จะย้ายออกไปอยู่หอด้านนอกก็ได้ หรือจะอยู่ที่หอในต่อก็ได้ ซึ่งฉันก็ไม่ได้มีความคิดจะไปอยู่หอด้านนอกอยู่แล้ว มีแต่ยัยแพมแพมนั่นแหล่ะรอวันที่จะขึ้นปี 2 เพราะจะได้เป็นอิสระสักที เพราะหอในกำหนดเวลาเข้าหอห้ามเกินเวลา 00.00 น. ถ้าเลยเวลาแล้วป้าที่เฝ้าหน้าหอจะปิดประตูทันที ถ้าเข้าไม่ทันก็ไม่ต้องเข้า จะอ้อนวอนยังไงก็ไม่ให้เข้าครืดดด ครืดดดด ( แพมแพม )แพมแพม: แพรววันนี้ฉันไม่ได้กลับนะ น่าจะซ้อมดาวเดือนเลิกดึกน่ะคงไปไม่ทันกลับหอ แพรว: แล้วแกจะไปอยู่ที่ไหน ( ฉันถามไปอย่างเป็นห่วง )แพมแพม: แกไม่ต้องห่วง ฉันแอบซื้อคอนโดไว้แล้วใกล้ๆมอเรานี่แหล่ะ คิๆ ^^ ( แพมแพมพูดขึ้นอย่างชอบใจ เข้าทางเธอแล้วสินะ หึๆ )แพรว: โอเคๆ ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ ( ฉันบอกเพื่อนไปอย่างเป็นห่วง )แพมแพม: เอ่อ แล้ววันนี้ใครไปส่งแกอ่ะ เห็นรุ่นพี่ที่คณะเขาพูดกันว่ามีหนุ่มหล่อขับรถหรูมารับถึงหน้าตึกคณะ ไม่เบานะเนี่ยเพื่อนฉัน ( แพมแพมพูดแซวฉันยกใหญ่ )แพรว: จะมีใครได้อีกล่ะ ก็พีทไง แพมแพม: ฉันก็ว่า แกจะไปรู้จั
Last Updated : 2025-03-04รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 10 วันประกวดดาวเดือน
มหาวิทยาลัยเวทีประกวดดาวเดือนฉันที่อยู่หลังเวทีกับแพมแพม เพราะต้องเตรียมความพร้อมและถือของช่วยแพมแพม ส่วนเดือนคณะของเราภพ ก็มีภามเพื่อนภพที่เรียนคณะเดียวกันรุ่นเดียวกันกับฉันมาช่วยด้วยอีกคน" แพรว ภพฝากโทรศัพท์หน่อยสิ " ภพบอกพร้อมยื่นโทรศัพท์มาให้ฉัน" อ้าว แล้วทำไมภพไม่ฝากภามอ่ะ " ฉันถามภพเพราะภีมก็นั่งอยู่เก้าอี้ไม่ไกลจากภพมากนัก" ไม่ได้ๆ ภามไม่น่าไว้ใจ เดี๋ยวเอาโทรศัพท์เราไปทำนั่นนี่แกล้งเราอีก ฮ่าๆ " ภพพูดพลางหัวเราะไปด้วย" ได้ๆ งั้นเก็บไว้กับเราก่อนนะ " ฉันยิ้มตาหยีให้กับภพไป" ขอบใจครับบบบ อย่าลืมเชียร์เราด้วยนะ " ภพบอกฉันพร้อมรอยยิ้ม ภพเป็นผู้ชายที่หล่อสไตล์เกาหลีมาก ขาว ตัวไม่เล็กมาก ตาตี๋ๆ ยิ้มทีไม่เห็นตาเลย แต่ก็หล่อมากๆ -///- ^^" ได้เลย สู้ๆนะภพ " ฉันพูดพร้อมชูกำปั้นขึ้นให้ภพดู " สู้ๆ เราจะเอาเดือนมหาลัยมาฝากแพรวนะ ^^ " ภพชูมือขึ้นพร้อมกำกำปั้นเหมือนที่ฉันทำ " ฮ่าๆ ทำเพื่อเราทำไม ต้องทำเพื่อภพเอง เพื่อนๆ พี่ๆ อาจารย์ที่คณะนะ แต่ยังไงภพก็ชนะ เราเชื่อแบบนั้น ^^ งั้นเราไปหาแพมแพมก่อนนะ " ฉันบอกภพแล้วยิ้มให้ภพก่อนจะเดินไปหาแพรว" งานจะเริ่มแล้วครับน้องๆ พี่เลี้ยงดาวเดือน
Last Updated : 2025-03-04รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 11 ประกาศผลดาวเดือน
ครืดดด ครืดดด เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น" ว่าไงพีท "" เธออยู่ไหน "" แพรวอยู่เวทีประกวดดาวเดือนน่ะ พีทมีอะไรหรือเปล่า "" ไม่มีโทรหาไม่ได้หรือไง! "" พีท!! อย่าเล่นสิ "" ก็ได้ๆ แม่ฝากประมวลมาให้แพรวน่ะ แม่เห็นมันวางไว้ที่โต๊ะคงคิดว่าแพรวลืม " ( จริงด้วย เมื่อวันก่อนฉันแวะไปที่บ้านเพื่อไปเยี่ยมพ่อกับแม่ แต่พอตอนจะกลับดันรีบมากเพราะต้องมาหาแพมแพมที่กำลังจะเตรียมตัวประกวดดาวเดือนเลยลืมประมวลเอาไว้ )" จริงด้วย! ขอบใจนะพีท แล้วตอนนี้พีทอยู่ไหน ? "" ไม่ต้อง เดี๋ยวฉันเอาเข้าไปให้ " ตื้ดด ตื้ดดด พูดจบพีทก็ตัดสายทิ้งไปทันทีสักพักฉันก็เห็นพีทกำลังเดินเข้ามาหาฉันพร้อมถือประมวลสิ่งที่มีค่าที่สุดในการเรียนของฉันเข้ามา" เฮ้ย! ไอ้คนที่มารับน้องแพรววันนั้นนิ " พี่ดินพูดกระซิบกับเพื่อนๆ ของเขาแต่ฉันไม่ได้ยินหรอกนะ" เออจริงด้วยว่ะ คนเดียวกับที่อยู่โรงอาหารด้วยปะวะ " ปอพูดขึ้นถามดิน" เออ ใช่ๆ คนเดียวกัน " ดินตอบ" น้องแพรวทำไมคนเข้าหาเยอะจังวะ เฮ้ยไอ้พี มึงจะจีบติดปะวะ ฮ่าๆๆ " ปอหันไปตบไหล่พีที่ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่ด้านหน้า" โถ่พี่ " พีพูดอย่างตัดพ้อ" อ้าวพีท " ฉันเรียกพีทพร้อมกับขอทางรุ่
Last Updated : 2025-03-04รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 12 อาการคนหึง
พอเลิกจากงานดาวเดือนฉันก็มาช่วยแพมแพมเก็บของ อาบน้ำ ล้างหน้าที่หอในหญิงจนเสร็จ" แพมแพมฉันมีนัดเลี้ยงข้าวพีท ไปด้วยกันป่ะ " ฉันเอ่ยถามแพมแพมเผื่ออยากไปด้วยกัน" แกไปเลย ฉันเหนื่อยมากขอนอนก่อนนะ วันนี้ขอบใจมากนะจ๊ะดูแลทั้งวันเลย จุ๊บ " แพมแพมบอกฉันพร้อมหันหน้ามาจุ๊บที่แก้มของฉันแล้วขึ้นไปบนเตียงชั้น 2" โอเคๆ งั้นไปก่อนนะ " ตอนนี้เป็นเวลา 20.00 น. ฉันหยิบโทรศัพท์เพื่อที่กำลังจะโทรหาพีทครืดดดด ครืดดดด แต่ก็มีสายเข้าจากโทรศัพท์ฉันซะก่อน " เบอร์ใครนะ " ฉันมองบนหน้าจอที่โชว์เบอร์ไม่คุ้นตา ก็คือเบอร์ที่ไม่รู้จักนั่นเอง ฉันเลยลองกดรับดูเผื่อพีทเป็นคนโทรเข้ามา" สวัสดีค่ะ " ฉันกรอกเสียงหวานไปยังปลายสาย" สวัสดีค่ะ ได้ยินไหมคะ " ฉันพูดย้ำอีกครั้ง เพราะที่ปลายสายโทรมาแล้วกลับเงียบไม่ยอมพูด" งั้น ขอขออนุญาตวางสายก่อนนะคะ " ฉันที่ไม่ได้ยินเสียงอะไรจากปลายสายเลย ก็กำลังจะกดตัดเพื่อวางสาย" เดี๋ยว! " มีเสียงผู้ชายคุ้นหูพูดออกมาซะก่อน" คะ ใครเหรอคะ " ฉันถามคนปลายสายไป" พี่เอง " เขาตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ แต่ทำไมฉันรู้สึกคุ้นเสียงนี้มากๆ " พี่แบงค์เหรอคะ " ฉันตอบเดาๆ ไป เพราะรู้สึกว่าน้ำเสี
Last Updated : 2025-03-04รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 13 ทำไมผมรู้สึกไม่พอใจขนาดนี้วะ!
แบงค์" มึงออกไปไหนมาวะไอ้แบงค์ " ดินเอ่ยถามเพื่อนที่เดินออกไปจากโต๊ะหาร เพราะเขาเห็นท่าทางแปลกๆของเพื่อนก้มมองโทรศัพท์ตัวเองมาสักพักใหญ่ๆตั้งแต่อยู่ที่มหาลัยจนถึงตอนนี้ พอถึงร้านสเต๊กมันก็ยังจ้องโทรศัพท์ไม่วางตา เหมือนในโทรศัพท์มันมีอะไรน่าสนใจขนาดนั้นแหล่ะ ทั้งๆที่มันก็ไม่ได้เปิดอะไรดูเลยสักอย่าง จนกระทั่งมันเดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงออกไปนอกร้าน สักพักมันก็เดินกลับมาด้วยหน้าตาบึ้งตึงเหมือนกำลังอยากจะไปฆ่าใครอย่างนั้นแหล่ะแบงค์ไม่ตอบอะไรเพื่อน ได้แต่นั่งนิ่งหั่นสเต๊กเข้าปากไปด้วยอาการฉันเฉียวไม่น้อย" อ้าวน้องแพรว " ผมที่ได้ยินเสียงไอ้ปอเรียกชื่อคนที่ทำให้ผมหงุดหงิดเมื่อครู่ขึ้น ผมจึงรีบเงยหน้าจากจานสเต๊กขึ้นมาทันที ผมก็เห็นคนตัวเล็กกำลังเดินเข้ามาในร้านและมากับผู้ชายที่ผมไม่ค่อยจะชอบหน้ามันนัก เห็นตามติดชีวิตรุ่นน้องผมตลอด!!" น้องแพรวๆ มานั่งนี่มีโต๊ะหรือยัง " ไอ้ปอกวักมือเรียกรุ่นน้องผม เธอพึ่งสังเกตเห็นโต๊ะที่พวกผมนั่งอยู่ก็เดินยิ้มตาหยีแก้มแทบจะแตกเดินเข้ามาหาพวกผม" อ้าว สวัสดีค่ะพี่ๆ " เธอยกมือไหว้สวยๆให้พวกผมทันทีเมื่อเธอเดินมาถึง" นั่งก่อนสิ โต๊ะเต็มหมดเลย ไม่มีที่นั่งแล้ว " ไอ
Last Updated : 2025-03-04รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 14 ข้อแลกเปลี่ยน
มหาวิทยาลัยคณะนิติศาสตร์ฉัน แพมแพม ภพ ภาม ที่กำลังเรียนเสร็จและเก็บกระเป๋ากำลังจะไปตามที่รุ่นพี่นัดไว้ในไลน์กลุ่ม" รุ่นพี่ปี 4 นัดพวกเรารวมทุกชั้นปีให้ไปรวมกันที่ไหนนะ " แพมแพมถามฉันขึ้นมา" เห็นบอกว่าสนามบาสนะ " ฉันตอบกลับแพมแพมไป รุ่นพี่ก็คงจะนัดไปคุยเรื่องที่จะไปเข้าค่ายรับน้องนอกสถานที่แหล่ะมั้ง ฉันเห็นรุ่นพี่บางคนพูดขึ้นตอนเดินผ่านน่ะ" ปีนี้เห็นว่าจะพาไปทะเลนะ " ภพพูดขึ้นพร้อมกับยังเก็บของใส่กระเป๋าเป้ของตัวเอง" ก็ดีดิวะกูอยากเล่นน้ำ " ภามพูดขึ้นพร้อมยิ้มหน้าบานพอเก็บกระเป๋าเสร็จพวกเราทั้ง 4 คนก็เดินไปที่สนามบาสที่มีรุ่นพี่ยืนรอกันอยู่แล้ว รุ่นน้องปี1 กับรุ่นพี่ปี 2 นั่งเข้าแถวตามชั้นปี ส่วนรุ่นพี่ปี 3 กับปี 4 ยืนล้อมรอบไว้ ยกเว้นพี่พีกับพี่ฝนที่เป็นผู้นำในการพูดกับน้องๆที่ไม่ได้ลงไปนั่งเข้าแถวด้วยกัน" วันนี้จะมาบอกเรื่องการไปเข้าค่ายรับน้องกันนะครับ " พี่พีพูดขึ้นพร้อมกับถือกระดาษอีกหลายแผ่นไว้ในมือแล้วยกขึ้นมาอ่านก่อนจะพูดต่อ" ทุกคนพอจะทราบกันแล้วว่าพวกเราจะไปที่ทะเลกัน " พี่พีพูดยังไม่จบก็มีเสียงฮือฮาสำหรับคนที่ยังไม่รู้เรื่องร้องขึ้นด้วยความดีอกดีใจ" เบาๆก่อนนะครับ "
Last Updated : 2025-03-04รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 15 อย่าเข้าใกล้ผู้ชายคนอื่นนอกจากพี่!
รุ่นพี่ที่ตอนนี้กึ่งจูงกึ่งลากฉันเดินออกมาที่หลังตึกคณะนิติ แถมตอนนี้ เวลานี้ เลยเวลาเลิกเรียนมาสักพักหนึ่งแล้วก็เลยไม่ค่อยมีคนเดินพลุกพล่านแถวนี้กันมากนัก แถมยังอยู่หลังตึกคณะนิติแทบจะไม่มีคนอยู่เลยสักคนหนึ่งด้วยซ้ำ" รุ่นพี่จะพาน้องไปไหนคะ " ฉันที่กำลังกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามแรงลากของรุ่นพี่ไปจนตอนนี้รู้สึกเจ็บที่ข้อมือเล็กๆของฉันขึ้นมา เพราะรุ่นพี่ออกแรงบีบมันอย่างแรงน่ะสิ T_T"..."สิ้นเสียงการตอบรับจากรุ่นพี่ แต่รุ่นพี่ผลักฉันให้ติดกับผนังและเขาก็เอามือทั้งสองข้างของเขายันพนังล้อมฉันเอาไว้เหมือนกลัวฉันจะหนีไปไหน" ระ รุ่นพี่มีอะไรกับน้องหรือเปล่าคะ " ฉันที่ตอนนี้ใจสั่นระรัวไม่เป็นจังหวะ เพราะเป็นครั้งแรกที่ได้ใกล้ชิดรุ่นพี่ขนาดนี้ ตลอดระยะเวลาที่ฉันได้รู้จักรุ่นพี่มา " จำข้อแลกเปลี่ยนที่พี่เคยบอกไว้ได้ไหม " รุ่นพี่ถามฉันพร้อมกับโน้มใบหน้าของเขาลงมาจนจมูกโด่งของรุ่นพี่มาชนกับปลายจมูกของฉัน รุ่นพี่ทำไมทำตัวแบบนี้ นี่คือการกระทำของรุ่นพี่ที่ฉันแอบรักมาตลอด 3 ปีอย่างงั้นเหรอ ตอนนี้ฉันรู้สึกสับสนไปหมด ทำไมรุ่นพี่ถึงทำกิริยาท่าทางแบบนี้กับฉันด้วยนะ แต่มันก็ดีไม่ใช่เหรอที่ฉันได้ใกล้ชิดกับ
Last Updated : 2025-03-04รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 16 ผู้หญิงคนนั้นคือใคร
ภายในรถพี่แบงค์" หอน้องอยู่ที่ไหน " รุ่นพี่ถามขึ้นทันทีเมื่อฉันขึ้นรถเป็นที่เรียบร้อยแล้ว" หอในหญิงที่มหาลัยค่ะ " ฉันตอบกลับรุ่นพี่ไปพร้อมส่งยิ้มให้กับรุ่นพี่" อืม " รุ่นพี่ตอบพร้อมกับยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ๆฉัน จนหน้าฉันร้อนผ่าวและใจเต้นตึกตักๆ การที่รุ่นพี่เข้ามาใกล้ฉันครั้งนี้มันไม่เหมือนครั้งที่แล้วที่เขาลากฉันไปหลังตึกคณะนิติที่ตอนนั้นผลักฉันแรงๆ แต่ตอนนี้ฉันสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนในแววตาของเขาและการกระทำของเขา" ระ รุ่นพี่จะทำอะไรคะ " ฉันตัวสั่นเทาถามรุ่นพี่ไปทันทีเมื่อรุ่นพี่เริ่มโน้มใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆจนแทบจะสิงฉันอยู่แล้ว" คาดเข็มขัด " ฉันที่กำลังตัวเกร็งต้องชะงักทันที เมื่อรุ่นพี่ยื่นมือมาดึงเข็มขัดนิรภัยคาดให้ฉัน จะคาดเข็มขัดก็ไม่บอกกันดีๆ ทำเอาคนตกอกตกใจหมด เฮ้อ!" หึๆ " รุ่นพี่หันกลับไปนั่งที่คนขับรถตามเดิมพร้อมกับหัวเราะออกมาในลำคอเบาๆ แต่ฉันแอบได้ยินนะ TT" พี่หิวแล้ว " รุ่นพี่พูดขึ้นขณะขับรถอยู่" คะ " ฉันเลิกคิ้วพร้อมหันหน้าไปมองรุ่นพี่ทันที" ไปกินข้าวเป็นเพื่อนพี่หน่อย " รุ่นพี่หันหน้ากลับมามองฉันแล้วยิ้มให้ฉัน พร้อมกับที่เขายื่นมือมาของเขา
Last Updated : 2025-03-04
Latest chapter
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 66 รักกันตลอดไป The End
ผมที่พาแพรวมาถึงที่คอนโดของผมแล้ว ผมก็จัดการกับร่างบางที่นอนเมาอยู่บนเตียง" ร้อนจัง " แพรวที่ใส่กระโปรงสั้นๆ และใส่เสื้อสายเดี่ยวสีดำที่นอนราบอยู่บนเตียง มันทำให้ผมที่อดทนรอวันที่เธออายุครบ 20 ปีบริบูรณ์มานานถึงกับกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่อย่างหักห้ามใจ จะทำอะไรคนเมาไม่ได้นะ ผมได้แต่คิดวกไปวนมาอยู่ในหัว" จะทำอะไรคนเมาไม่ได้นะเว้ย! " ผมพึมพำออกมาอย่างขาดสติ เซ็กซี่และขาวเป็นบ้าเลยเด็กอะไรวะผิวเนียนไปทั้งตัว" รุ่นพี่ " แพรวที่พูดจาด้วยน้ำเสียงงัวเงียจากน้ำเมาพูดขึ้นมาพร้อมกับที่เธอยันตัวเองให้ลุกนั่งขึ้นมาอยู่บนเตียง" ครับ " ผมเดินเข้าไปนั่งข้างๆเธอ พร้อมกับเอื้อมมือไปเขี่ยไรผมของเธอเบาๆ อย่างนึกเอ็นดูใบหน้าที่แดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์นั้น" ดื่มอะไรเยอะขนาดนั้น หืม " ผมถามเธอออกไปอย่างเป็นห่วง ถ้าวันนั้นผมไม่ได้ไปอยู่ที่ผับนั่นแล้วเห็นเธอมันจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้างผมก็ไม่รู้เลยจริงๆ ผมไม่ได้ห้ามให้เธอไม่ไปเที่ยวในที่แบบนั้น แต่ผมก็แค่อยากจะไปด้วย ไปดูแลเธอใกล้ๆไม่ให้คาดสายตาของผม" เครียด เครียด " แพรวบอกผมพร้อมกับส่ายหัวของเธอไปมาอย่างน่ารัก" หืม เครียดอะไรครับ " ผมจับหัวทุยของเธอเข้
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 65 ห่างกัน ไม่ได้เลิกกัน
หลังจากที่พวกสาวๆได้เต้นกันจนหนำใจแล้วพวกเธอก็คงเหนื่อยและพากันนั่งลงที่โต๊ะกันเหมือนเดิม" ดีเจร้านนี้เปิดเพลงมานนนนจริงๆ " แพมแพมเพื่อนของแพรวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงยานยาวเพราะเกิดจากอาการเมา " งื้อ " แพรวที่ตอนนี้เมาจนหน้าแดงไปหมดได้ทำแก้มป่องอย่างน่ารัก จนผมเห็นแล้วอดที่จะไปคว้าร่างบางมาซบลงที่อกของผมเอาไว้ไม่ให้ใครมองใบหน้าของเธอเลย " แบงค์คะ กลับกันเถอะค่ะ " ปิ่นที่ยังนั่งรอผมอยู่ไม่ไปไหนพูดขึ้นมาอย่างไม่พอใจ" แพรว " ผมเรียกแพรวที่ทำแก้มป่องอย่างนึกเอ็นดูและก็หวงเธอด้วย" หื้ม รุ่นพี่หรา มาตั้งแต่เมื่อหร่ายยยย " แพรวที่เมาจนจำผมไม่ได้ว่าผมมาตั้งแต่เมื่อไหร่พูดขึ้น พร้อมกับที่เธอโน้มหน้าลงมามองผม ใกล้ๆผม จนผมที่เห็นแก้มแดงๆนั่นถึงกับเขิล ออกมาทันที ไม่ได้เจอหน้าตั้งหลายวัน คิดถึงใบหน้าจิ่มลิ้มของเธอจัง -/////-" เมาแล้ว กลับกันเถอะนะ " ผมลุกขึ้นยืนและจับแขนของเธอให้ลุกขึ้นไปกับผม" แต่พี่เลิกกับแพรวแล้วนะครับ " ภพที่นั่งเงียบอยู่นานลุกขึ้นยืนพูดกับผม พร้อมกับมองหน้าผมอย่างไม่พอใจนัก" ใครบอกว่าเลิก! " ผมตวัดหางตาไปมองไอ้ภพอย่างไม่พอใจ " ก็...พี่กับแพรวห่างกัน " ภพยังพยายามหาเหตุผ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 64 จะง้อยังไงดีวะ
ฉันที่ตอนนี้เริ่มเมาแล้ว เพราะเต้นไปและยกแก้วขึ้นจิบเหล้าไปพลางๆ " ไหวไหม " ภพลุกขึ้นมาพยุงฉันเมื่อเขาเห็นฉันเริ่มจะเซเล็กน้อย" มึนหัวนิดหน่อย " ฉันตอบภพไป" นั่งลงก่อน " ภพบอกฉันพร้อมกับพยุงหลังของฉันเอาไว้" แพรวอยากไปเข้าห้องน้ำ " ฉันที่ตอนนี้ปวดฉี่เอามากๆ น่าจะเป็นเพราะกินเหล้าเยอะไป" งั้นเราพาไปนะ " ภพเสนอ" ได้จ๊ะ ขอบใจนะ " ฉันพยักหน้าภพค่อยๆพยุงฉันที่เดินไม่ค่อยจะตรงจนมาถึงหน้าห้องน้ำหญิง" เดี๋ยวภพยืนรอแพรวตรงนี้นะ " ภพหันหน้ามาบอกฉันก่อนจะปล่อยมือของเขาที่พยุงหลังของฉันเอาไว้" อื้อ " ฉันพยักหน้าตอบกลับภพไป แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที" มึนหัวจัง " ฉันที่นั่งอยู่ในห้องน้ำพึมพำออกมาเบาๆอยู่คนเดียว นี่เป็นการกินเหล้าครั้งแรกของฉัน และฉันก็ยังไม่ชินกับสถานที่แบบนี้เท่าไหร่นัก" แพรว!! " เสียงภพร้องตะโกนขึ้นอย่างตกใจ เพราะฉันที่กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำและได้ชนเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่ง ฉันทีีเมาอยู่ก่อนแล้วเลยล้มลงไปกองอยู่กับพื้น" เป็นอะไรมากไหม " ภพรีบวิ่งมาพยุงฉันขึ้นในทันที พร้อมกับหันหน้าไปมองผู้หญิงคนนั้นตาขวาง เพราะภพเขาเห็นว่าผู้หญิงคนนี้เธอจงใจเดินเข้ามาชนแพรวเพื่อนของเ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 63 ห่างกันสักพัก
" แพรวไม่ไปค่ะ "แพรวสะบัดมือผมออกทันทีในระหว่างที่ผมจะเอื้อมมือไปจับแขนของเธอเอาไว้" แพรว อย่าดื้อสิ " ผมบอกเธอไปอย่างกล้าๆกลัวๆ นี่เธอโกรธผมจริงจังขนาดนั้นเลยเหรอ ผมเองไม่ใช่เหรอที่จะต้องเป็นฝ่ายโกรธเธอก่อนไหม เพราะเธอไปให้ไอจีกับผู้ชายคนอื่นเลยนะ!" ว่าแพรวดื้อเหรอคะ " เธอขมวดคิ้วเขาหากันเป็นปมทวนคำที่ผมว่าเธออย่างไม่ชอบใจ" แพรว จะอะไรนักหนาว่ะ พี่ควรจะเป็นคนที่โกรธเรานะที่เราไปให้ไอจีผู้ชายคนอื่นน่ะ! " ผมที่หมดความอดทนเลยพูดขึ้นเสียงใส่เธออีกครั้งอย่างลืมตัว" เหตุผลแพรวก็อธิบายไปหมดแล้วนิ่ค่ะ เป็นรุ่นพี่เองที่ไม่เข้าใจอะไรเลยสักอย่าง ไม่รับฟังอะไรเลยสักอย่าง แพรวเหนื่อยค่ะที่ต้องมาคอยรองรับอารมณ์รุ่นพี่กับเรื่องแบบนี้บ่อยๆ แพรวอธิบายไปรุ่นพี่ก็ไม่เคยจะฟังเหตุผลกันบ้างเลย ทุกอย่างรุ่นพี่คิดแค่ว่าแพรวเป็นฝ่ายผิด และที่ผ่านมารุ่นพี่ไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิดเลยสักนิด " ฉันที่อัดอั้นมานานก็ระเบิดอารมณ์และพูดออกมาจนหมดเปลือก ฉันเหนื่อย เหนื่อยมากจริงๆ เหนื่อยกายฉันยังพอจะทนไหวนะ แต่เหนื่อยใจฉันไม่อยากจะอดทนมันแล้วจริงๆ" แพรวว่าเรา... " ฉันที่กำลังจะพูดออกไป" เลิกกันเถอะ " รุ่นพ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 62 ทะเลาะ
" คะ " ฉันเลิกคิ้วขึ้นอย่างงุนงงกับคำพูดของรุ่นพี่เมื่อสักครู่ นี่เดินเข้ามาทักกันหรือเดินเข้ามาหาเรื่องกันกันแน่" หมายความว่ายังไงคะ " ฉันคิ้วขมวดเข้าหากันทันที" ให้ไอจีกันไปแล้วนิ ไม่เห็นหัวแฟนตัวเองที่ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้แล้วมั้ง " รุ่นพี่ต่อว่าฉันพร้อมกับทำใบหน้าเรียบนิ่งเหมือนกำลังข่มอารมณ์โกรธของตัวเองเอาไว้อยู่" น้องเขาแค่มาขอไว้ปรึกษาเรื่องเรียนค่ะ น้องคนอื่นๆเขาก็ทำแบบนี้กับรุ่นพี่คนอื่นๆกันเยอะแยะ เลยค่ะ ไม่ใช่แค่กับน้องนี่คะ " ฉันอธิบายเหตุผลกลับไปให้รุ่นพี่ฟัง แต่รุ่นพี่กับทำหูทวนลมไม่ได้สนใจคำอธิบายของฉันเลยสักนิด " หึ! " รุ่นพี่เค้นหัวเราะออกมาเบาๆในลำคอเหมือนไม่พอใจกับคำพูดของฉันและเขาก็เดินออกไปจากฉันทันที เอาจริงๆถามว่าฉันเหนื่อยกับอาการหึงไปทั่วของรุ่นพี่ไหม ฉันก็มีเหนื่อยบ้างนะ แต่ฉันก็เข้าใจรุ่นพี่มาตลอด แต่ว่ารอบนี้ฉันรู้สึกจะทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ความไว้ใจกันไม่มีสักนิดเลยหรือไงการที่รุ่นน้องมาขอเฟสบุ๊ค ไลน์ หรือไอจี น้องๆทุกคนก็ไปขอรุ่นพี่คนอื่นๆกันเยอะแยะไม่ใช่แค่กับฉัน และก็มีรุ่นน้องหลายคนมาขอฉันเยอะแยะเหมือนกันไม่ใช่แค่กับน้องบาส ฉันเป็นคนเฟรนลี่เข้าถึงคนง่
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 61 เดือนคณะคนใหม่
ตอนนี้พวกฉันก็พาน้องๆปี1 คณะนิติศาสตร์มารวมตัวกันที่คณะเป็นทีีเรียบร้อย และพวกเราก็พาน้องๆทำกิจกรรมต่างๆที่ได้เตรียมกันเอาไว้แล้วดั่งเช่นทุกปี ส่วนผู้นำหรือพิธีกรในการพูดคุยถือไมค์ในปีนี้ก็คือ แพมแพม และภพ เพื่อนทั้งสองคนของฉันเอง ส่วนฉันก็ทำงานทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลัง ส่วนพูดคุยแนะนำกับน้องๆก็มีทำหน้าที่เป็นพิธีกรรายงานแทนแพมแพมบ้างเล็กน้อยพอผ่านวันปฐมนิเทศไปก็เป็นการให้น้องๆทุกคนค้นหาป้ายชื่อของตัวเอง ซึ่งป้ายชื่อก็อยู่กับรุ่นพี่ปี3 เหมือนเดิมที่เคยทำกันมาเป็นธรรมเนียมของคณะเรา และในตอนนี้น้องๆทุกคนก็ได้ป้ายชื่อกันครบแล้ว ส่วนรุ่นพี่กับแก็งค์ท่านเทพที่อยู่ปี4 ก็มารวมกิจกรรมในครั้งนี้ด้วย พร้อมกับเสียงกรี๊ดร้องของสาวๆน้องๆปี1 ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดกรี๊ดแก็งค์ท่านเทพเหมือนที่เคยเป็นมาในทุกๆปี พักเที่ยงรุ่นพี่ที่คอยแต่ยืนๆนั่งๆ จ้องมองฉันเต้นและพาน้องๆทำกิจกรรมอยู่ตั้งนานในรอบเช้าก็เดินเข้ามาหาฉันในตอนนี้ เพราะพวกฉันได้ปล่อยน้องๆที่ทำกิจกรรมไปทานข้าวกันเรียบร้อยแล้ว " แพรวครับ " รุ่นพี่เดินเข้ามาหาฉันพร้อมกับส่งยิ้มเจื่อนๆมาให้ ทำไมยิ้มแบบนั้นกันนะ " คะ ? " ฉันหันหน้าไปส่งยิ้มหวาน
รุ่นพี่ที่รัก บทที่60 กินปลาเยอะๆจะได้ฉลาด
หลังจากที่รุ่นพี่ย้ายเก้าอี้มานั่งข้างๆฉัน พี่ปิ่นกับพี่ก้านแก้วก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำกัน" แบงค์ไปมีแฟนได้ยังไงกัน " ปิ่นพูดขึ้นมาด้วยความหงุดหงิดใจอยู่ในห้องน้ำ" แบงค์คนที่มึงเคยเล่าให้กูฟังน่ะเหรอ ว่าหล่อและฮอตมากๆที่โรงเรียนเก่าน่ะ " ก้านแก้วถามเพื่อนของเธอที่ยืนฟึดฟัดอยู่หน้ากระจกห้องน้ำอย่างอารมณ์เสีย" เออใช่! แต่คนอย่างแบงค์เนี่ยนะจะมีแฟน ยัยเด็กแพรวนั่นไปอ่อยแบงค์อีท่าไหนว่ะ! " ปิ่นบ่นออกมาอย่างหัวเสียเมื่อเห็นคนที่ตัวเองแอบชอบมาหลายปีไปมีแฟนตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้" มึงรู้จักเด็กคนนั้นด้วยเหรอ? " ก้านแก้วถามเพื่อนด้วยความสงสัย ปิ่นเป็นผู้หญิงที่สวยมากนะ แถมได้เป็นดาวมหาวิทยาลัยด้วย แต่ติดอยู่อย่างเดียวคือปิ่นอารมณ์ร้อนและมีความมั่นใจในตัวเองเป็นที่สุด" อืม เด็กที่โรงเรียนเก่าน่ะ " ปิ่นตอบกลับเพื่อนไป เพราะเธอเคยรู้จักยัยเด็กแพรวนั่น เพราะตอนเล่นวอลเล่บอลกีฬาสีในทุกๆปี เด็กนั่นจะมีชื่อเสียงเรียงนามเป็นอย่างมากในหมู่นักกีฬาว่าเธอเป็นสาวน้อยลูกตบขั้นเทพ เธอที่เป็นกรรมการในทุกๆปีก็เลยรู้จักเด็กคนนี้เป็นอย่างดี" ฉันไม่เชื่อหรอกว่าแบงค์จะชอบเด็กคนนั้นจริงๆ คนไม่เคยรู้จักกันมาก่อนจ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 59 เพื่อนรักเพื่อนร้าย เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ
สนามวอลเล่บอล" เมื่อคืนไปไหนมาจ๊ะ ฉันตื่นมากลางดึกไม่เห็นอยู่บนเตียง " แพมแพมกระซิบข้างหูฉันพร้อมกับเอ่ยแซวฉันเบาๆ" ระ รุ่นพี่เมาและก็ปวดหัว ฉันเลยไปอยู่เป็นเพื่อน " ฉันบอกกับแพมแพมไปตามความเป็นจริง" เป็นไง เมาแล้วเร้าใจดีป่ะ " แพมแพมพูดพร้อมกับฉีกยิ้มแก้มแดงระเรื่อเหมือนเธอกำลังคิดอะไรอยู่ในใจ" เร้าใจอะไร เมาแล้วก็พากันนอนน่ะสิ " ฉันบอกกับแพมแพมไปพร้อมกับหมุนลูกวอลเล่บอลในมือไปมา" ฮ่ะ!! พี่แบงค์ไม่ทำอะไรแกเลยเหรอ " แพมแพมถามออกมาด้วยความตกใจ 0.0" เบาๆหน่อยสิ " ฉันตีไปที่แขนเพื่อนเพื่อห้ามปรามทันที ถ้าแพมแพมพูดดังกว่านี้มีหวังคนอื่นๆได้รู้กันหมดแน่ๆว่าฉันไปนอนที่คอนโดกับรุ่นพี่น่ะ !T_T" ไม่ทำอะไรเลยจริงๆอย่างงั้นเหรอ " แพมแพมยังคะยั้นคะยอถามฉันไม่ยอมหยุด" ก็มีบ้าง ^^ " ฉันตอบกับแพมแพมไปเรื่องเมื่อคืน" ขอกอดหน่อย " " ค่ะ "" ขอหอมแก้มหน่อย "" ได้ค่ะ ^^ "ทำไมรุ่นพี่พอเมาแล้วขี้อ้อนจรังนะ" ขอ... "" คะ ? "" ขอจูบหน่อยได้ไหม ^^ "" จะ จูบเหรอคะ -////- "" ครับ ^^ " " กรี๊ดดดด หวานมากกกก " เมื่อฉันพูดเรื่องเมื่อคืนให้แพมแพมฟังคร่าวๆ แพมแพมถึงกับเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่และเธอก
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 58 เจ้าแผนการ
" แพรวเหรอ แพรววววว " ฉันที่กำลังพยายามถอดเสื้อกีฬาของรุ่นพี่ออกจากร่างกายของเขา พร้อมกับที่เขาเรียกชื่อของฉันไม่ยอมหยุด" แพรว แพรว แพรว " " ค่ะ แพรวเอง " ฉันพยุงคนตัวใหญ่ให้ลุกนั่งขึ้น เพื่อที่จะถอดเสื้อออกได้สะดวกมากขึ้น พอเสื้อกีฬาพ้นจากตัวของเขาฉันถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากกับหุ่นล่ำบึกของเขา 0.0" นะ น้องจะเช็ดตัวให้นะคะ " ฉันยื่นผ้าที่ชุบน้ำหมาดๆด้วยมือของฉันเข้าไปที่หน้าอกแกร่งของรุ่นพี่อย่างสั่นเทา หน้าอกแกร่งของรุ่นพี่ ฉะ ฉันไม่เคยใกล้ชิดใครขนาดนี้มาก่อนเลยนะ 0.0" อืม " รุ่นพี่หยักหน้าตอบรับหงึกๆ ด้วยท่าทางเหมือนเด็กอ้อนแม่อะไรแบบนั้นเลย" ทำไมต้องดื่มจนเมาขนาดนี้ด้วยละคะ " ฉันที่เช็ดตัวให้รุ่นพี่ไปและก็บ่นเขาไปนิดหน่อย" กอดหน่อย " รุ่นพี่ที่ตอนนี้อ้าแขนของตัวเองออกกว้างเพื่อที่จะขอกอดฉัน ท่าทางของรุ่นพี่ตอนนี้มันคืออะไรกันนะ เขาอ้อนฉันอยู่อย่างนั้นเหรอ -////-" ไม่เอาค่ะตัวเหม็นกลิ่นเหล้าไปหมดแล้ว ถ้าเริ่มสร่างเมาแล้วไปอาบน้ำก่อนดีไหมคะ " ฉันวางผ้าชุบน้ำลงในกะละมังพร้อมกับหันหน้าไปบอกกับรุ่นพี่" อาบน้ำแล้วกอดได้ไหม " รุ่นพี่ถามฉันพร้อมกับส่งสายตาปริบๆให้กับฉัน
