Mag-log inShare
บทที่ 16 ผู้หญิงคนนั้นคือใคร
Huling Na-update:
2025-03-04 22:57:38ภายในรถพี่แบงค์
" หอน้องอยู่ที่ไหน " รุ่นพี่ถามขึ้นทันทีเมื่อฉันขึ้นรถเป็นที่เรียบร้อยแล้ว " หอในหญิงที่มหาลัยค่ะ " ฉันตอบกลับรุ่นพี่ไปพร้อมส่งยิ้มให้กับรุ่นพี่ " อืม " รุ่นพี่ตอบพร้อมกับยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ๆฉัน จนหน้าฉันร้อนผ่าวและใจเต้นตึกตักๆ การที่รุ่นพี่เข้ามาใกล้ฉันครั้งนี้มันไม่เหมือนครั้งที่แล้วที่เขาลากฉันไปหลังตึกคณะนิติที่ตอนนั้นผลักฉันแรงๆ แต่ตอนนี้ฉันสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนในแววตาของเขาและการกระทำของเขา " ระ รุ่นพี่จะทำอะไรคะ " ฉันตัวสั่นเทาถามรุ่นพี่ไปทันทีเมื่อรุ่นพี่เริ่มโน้มใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆจนแทบจะสิงฉันอยู่แล้ว " คาดเข็มขัด " ฉันที่กำลังตัวเกร็งต้องชะงักทันที เมื่อรุ่นพี่ยื่นมือมาดึงเข็มขัดนิรภัยคาดให้ฉัน จะคาดเข็มขัดก็ไม่บอกกันดีๆ ทำเอาคนตกอกตกใจหมด เฮ้อ! " หึๆ " รุ่นพี่หันกลับไปนั่งที่คนขับรถตามเดิมพร้อมกับหัวเราะออกมาในลำคอเบาๆ แต่ฉันแอบได้ยินนะ TT " พี่หิวแล้ว " รุ่นพี่พูดขึ้นขณะขับรถอยู่ " คะ " ฉันเลิกคิ้วพร้อมหันหน้าไปมองรุ่นพี่ทันที " ไปกินข้าวเป็นเพื่อนพี่หน่อย " รุ่นพี่หันหน้ากลับมามองฉันแล้วยิ้มให้ฉัน พร้อมกับที่เขายื่นมือมาของเขาลูบที่หัวของฉันเบาๆ จนฉันเขินหน้าแดงไปหมด -////- ฉันไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้อยู่ใกล้รุ่นพี่ขนาดนี้ ได้นั่งรถรุ่นพี่ แถมรุ่นพี่ชวนไปกินข้าวอีก ตอนนี้ฉันดีใจมากๆจนแทบจะร้องไห้ อยากจะโทรไปเม้าท์กับยัยน้ำ เล่าเรื่องทุกๆอย่างให้มันฟังว่าฉันได้ใกล้ชิดกับรุ่นพี่ขนาดไหนมันคงจะดีใจแทนฉันเอามากๆ น้ำ เพื่อนสนิทของฉันสมัยม.ปลาย ตอนนี้นางไปเรียนที่ต่างประเทศ นานๆทีนางว่างจะติดต่อกลับมาหาฉัน เห็นบอกว่าพอขึ้นปี 2 พ่อของเธอจะให้ย้ายมาเรียนคณะบริหารที่ประเทศไทย นางบอกว่าจะย้ายเข้ามาเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับฉันด้วย ดีใจสุดๆไปเลย เอี้ยดดดดด เสียงรถจอดเมื่อถึงร้านอาหาร " พี่มากินใกล้ๆมอนะ เดี๋ยวหอปิดแล้วน้องเข้าหอไม่ได้ " รุ่นพี่บอกฉันแล้วมองหน้าฉันทันที " ได้ค่ะ แพรวได้หมดเลย ^^ " ฉันส่งยิ้มหวานไปให้กับรุ่นพี่ ก่อนจะเปิดประตูรถก้าวขาเดินลงจากรถ ฉันกับรุ่นพี่ที่กำลังเดินเข้าไปในร้านอาหารกลับมีสายตาทั้งชายและหญิงจ้องฉันกับรุ่นพี่อย่างไม่ละสายตา ฉันยืนตัวแข็งทื่อก้าวขาแทบจะไม่ออก ที่จู่ๆก็มาเดินอยู่ข้างๆคนในแก็งค์ท่านเทพที่ทุกๆคนในมหาวิทยาลัยต่างพาชื่นชอบ " ระ รุ่นพี่เดี๋ยวค่ะ " รุ่นพี่ที่กำลังจะก้าวเท้าเดินเข้าไปร้านอาหารโดนฉันเรียกท้วงไว้ก่อน " นะ น้องว่าเราไปกินทะ ที่.. " ฉันที่พูดยังไม่ทันจบ แต่กลับมีมือหนาของรุ่นพี่จับเข้าที่ข้อมือเล็กของฉันแล้วเดินจูงมือฉันเข้าไปในร้านอาหารทันที โดยไม่สนใจสายตาคนที่กำลังมองมาทางฉันกับรุ่นพี่ " กลัวอะไร ทำตัวให้ชินไว้เถอะ " รุ่นพี่บอกฉันทันทีเมื่อนั่งลงบนโต๊ะ " ชะ ชินอะไรคะ ไม่ชินหรอกค่ะ " ฉันรีบตอบกลับรุ่นพี่ทันที ฉันไม่ชิน และก็จะไม่มาแบบนี้กับรุ่นพี่อีกแล้วฮือออ ฆ่าตัวเองชัดๆเลย ดูสายตาแต่ละคนที่มองฉันสิ ถ้าเอาส้อมแทงฉันได้คงเดินมาแทงฉันเละแล้วแน่ๆเลย พอเด็กเสิร์ฟมาเสิร์ฟอาหารจนครบ ฉันรีบหยิบช้อนและจานมาตักอาหารกินทันทีอย่างรีบๆ ยัดใส่ปากคำแล้วคำเล่าจนแก้มป่อง เพื่อจะได้รีบกินให้หมดแล้วไปจากตรงนี้ทันที " หึ! กินช้าๆเดี๋ยวติดคอหรอก " รุ่นพี่มองหน้าฉันแล้วหัวเราะออกมาเบาๆ " รุ่นพี่รีบกินสิคะ " ฉันพยักหน้าชี้ไปทางอาหารของรุ่นพี่ทั้งๆที่ข้าวยังเต็มปากฉันอยู่ " ครับ ^^ " รุ่นพี่ตอบฉันแล้วยิ้มพร้อมตักข้าวเข้าปาก วันนี้ฉันเห็นรุ่นพี่ยิ้มตั้งแต่อยู่ในรถ และฉันก็ไม่เคยเห็นรุ่นพี่ยิ้มมาก่อนเลย รุ่นพี่ทำหน้าตานิ่งๆว่าหล่อมากแล้ว ตอนยิ้มยิ่งโคตรหล่อเข้าไปใหญ่ หลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ววว กรี๊ดดด -////- ฉันที่ได้แต่คิดในใจและกรี๊ดในใจ อยากจะตบหน้าตัวเองสักร้อยทีเพื่อเช็คดูว่าตอนนี้ฉันไม่ใช่ฝันไปใช่ไหม!! และพอกินข้าวเสร็จรุ่นพี่ก็ขับรถมาส่งฉันที่หอ มหาวิทยาลัย เพจ: ตามกรี๊ดหนุ่มหล่อ โพสรูปภาพ 3 รูป ................................................. " ผู้หญิงคนนั้นคือใคร " " พี่แบงค์อยู่กับใคร " " พี่แบงค์ยิ้มให้นางด้วยแก " " ฉันจะอกหักเหรอเนี่ยยยย " " ตั้งแต่เกิดมาพึ่งเคยเห็นพี่แบงค์ยิ้ม " " เขาจับมือกันด้วย " " แฟนพี่แบงค์เหรอ " " ไม่น่าใช่แฟนอาจจะเป็นรุ่นน้องที่คณะก็ได้ " ฉันที่กำลังเดินมาที่มหาลัยกับแพมแพม ก็โดนสายตาคนนับร้อยๆคนตั้งแต่หน้ามหาลัย จนทางเข้าประตู และจนตอนนี้ก็มีคนจ้องมองมาที่ฉันกับแพมแพมอย่างไม่ละสายตา " เขามองอะไรกันวะแก " ฉันถามแพมแพมไปอย่าง งงๆ " หรือเขามองว่าฉันสวยวะ " แพมแพมพูดขึ้น เพราะนางพึ่งประกวดดาวเดือนได้ป๊อปปูล่าโหวตไปเมื่อไม่กี่วันมานี่เอง " คงจะใช่ มีเพื่อนสวยนี่ลำบากจริงๆเลย " ฉันพูดพร้อมหัวเราะไปพร้อมๆกับแพมแพม
Kaugnay na kabanata
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 17 โชเชียล
ห้องเรียนฉันกับแพมแพมที่กำลังเดินเข้าไปห้องเรียนก็ถูกสายตาคนนับร้อยจ้องมองมาทางพวกเราสองคน จนฉันกับแพมแพมต้องหยุดเดินสักพักแล้วกระซิบกระซาบคุยกันเบาๆ" ฉันว่าคนมองเราแบบแปลกๆแล้วว่ะแก ไม่ได้มองสายตาชื่นชม แต่มองสายตาเหมือนจะเอาค้อนมาทุบหัวพวกเราให้เละคามือเลยว่ะ! " แพมแพมกระซิบบอกฉัน ซึ่งฉันก็คิดเหมือนกันกับแพมแพมเหมือนกัน" มีเรื่องอะไรวะ " ฉันที่กำลังยืนกระซิบกระซาบกันสองคนเลยได้ยินเสียงทุ้มของอีกคนเรียก" แพรว แพมแพม มานี่ " เสียงภามที่นั่งอยู่บนโต๊ะเรียนเรียกฉันกับแพมแพมให้ไปนั่งที่ที่พวกเขาจองไว้ให้ฉันทันทีฉันกับแพมแพมรีบเดินเร็วไปหาภพ ภาม ทันทีอย่างไม่รีรอ" มีอะไรกันวะแก คนมองฉันกับแพรวแปลกๆมาตั้งแต่หน้ามหาลัยละ " แพมแพมเอ่ยถามภามที่กำลังกดมือถืออยู่ พร้อมยื่นมือถือของตนมาให้ฉันกับแพมแพมดูเพจ: ตามกรี๊ดหนุ่มหล่อโพสรูปภาพ 3 รูป................................................." ผู้หญิงคนนั้นคือใคร "" พี่แบงค์อยู่กับใคร "" พี่แบงค์ยิ้มให้นางด้วยแก "" ฉันจะอกหักเหรอเนี่ยยยย "" ตั้งแต่เกิดมาพึ่งเคยเห็นพี่แบงค์ยิ้ม "" เขาจับมือกันด้วย "" แฟนพี่แบงค์เหรอ "" ไม่น่าใช่แฟนอาจ
Huling Na-update : 2025-03-04รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 18 ความลับของรุ่นพี่
หอในหญิงฉันที่ตอนนี้รู้สึกเพลียกับการเรียนมาทั้งวัน เรียนไม่เท่าไหร่แต่ต้องมาคอยตอบทุกคนที่ผ่านไปผ่านมาว่าฉันเป็นอะไรกับรุ่นพี่นี่สิ ทำเอาฉันหมดแรงไปเลยทีเดียว ฉันคิดผิดหรือคิดถูกเนี่ย และฉันควรจะดีใจไหมที่ได้เป็นข่าวฉาวกับรุ่นพี่แบบนี้ ตอบตรงๆเลย ไม่! ถึงฉันอยากจะรู้จักกับรุ่นพี่ก็จริงแต่ก็รู้จักเหมือนคนปกติธรรมดาไม่ได้หรือไง ฉันไม่คิดว่ารุ่นพี่จะดังมากขนาดนี้ทั้งในมหาลัย นอกมหาลัย แถมผู้ติดตามรุ่นพี่ตอนนี้เป็นล้านๆคนแล้วอ่ะตอนที่ฉันอยู่มัธยมรุ่นพี่ก็ดังมากจริงๆนั่นแหล่ะ แต่ไอจีรุ่นพี่ตอนนั้นยังผู้ติดตามหลักหมื่นอยู่เลย แต่ทำไมเผลอไปแปปเดียวผู้ติดตามก็เป็นล้านแล้วล่ะ เอาจริงๆฉันก็ไม่ได้ค่อยเช็คโชเชียลเท่าไหร่ และอีกอย่างรุ่นพี่ก็ไม่มีความเคลื่อนไหวในโลกโชเชียลฉันเลยไม่ได้กดเข้าไปส่องรุ่นพี่เลย ตอนนั้น ได้แต่คิดในใจว่าฉันจะตั้งใจเรียนและสอบเข้ามหาลัยเดียวกับรุ่นพี่ให้ได้ก็แค่นั้นเอง T.T! ....................................................เมื่อคืนที่หน้าหอในหญิงแบงค์ผมที่ตอนนี้กำลังจอดรถมาส่งรุ่นน้องของผมที่หน้าหอในหญิง พอถึงหอรุ่นน้องก็ยกมือไหว้ผมแล้วพูดขอบคุณผมแล้วเดินลงจากรถ
Huling Na-update : 2025-03-04รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 19 เข้าค่ายรับน้อง
ติ้งงง ~ ~ฉันที่กำลังนอนไถๆหน้าจอโทรศัพท์ดูอะไรเรื่อยเปื่อยเสียงข้อความเฟสบุ๊คก็ดังขึ้นBank Nakarin" สวัสดีครับ " รุ่นพี่ทักมา! ฉันที่กำลังนอนอยู่รีบดันตัวเองลุกนั่งบนเตียงด้วยความตกใจทันที 0.0" สวัสดีค่ะ " ฉันตอบกลับเขาไป แต่ตอนนี้ใบหน้าฉันแดงก่ำร้อนวูบๆด้วยความเขิน นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ฉันได้เป็นเพื่อนในเฟสบุ๊คและไอจีของเขา ซึ่งเขารับเพื่อนในโลกโชเชียลอยู่แค่ไม่กี่คน -////-" อีก 2 วันจะเข้าค่ายรับน้องแล้วเตรียมตัวหรือยังครับ " รุ่นพี่ถามเรื่องเข้าค่ายกับฉันที่เมื่อตอนเย็นรุ่นพี่ได้แจ้งมาบ้างแล้วในไลน์กลุ่มคณะ" เรียบร้อยค่ะ รุ่นพี่ล่ะคะ " ฉันถามเขากลับไป" อยากให้มีคนมาเตรียมให้ครับ " " หื้ม " ฉันตอบกลับไปอย่าง งงๆ" งั้นพี่ไปนอนก่อนนะครับ ฝันดีครับรุ่นน้อง " รุ่นพี่ตอบกลับฉันแล้วก็หายไปทันทีฉันที่ตอนนี้กำลังจ้องข้อความล่าสุดที่รุ่นพี่ส่งมา ฝันดีงั้นเหรอ กรี๊ดดดด ฉันดิ้นไปมาบนเตียงอย่างเขินอาย ไม่คิดเลยว่าการที่ฉันแอบรักใครคนๆหนึ่งมาตลอด 3 ปี ฉันไม่คิดจะได้ครอบครองเขาเลยสักครั้งแค่ได้มองเขาอยู่ไกลๆ ได้รู้ว่าเขาทำอะไร ที่ไหน เป็นยังไงบ้าง แค่นี้ฉันก็พอใจแล้ว การที่ฉันตั้
Huling Na-update : 2025-03-04รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 20 เข้าค่ายรับน้อง (2) การแข่งขัน+หึง
" ทุกคนที่จับฉลากกลุ่มสีแล้วให้มาเข้าแถวตามสีที่ตัวเองได้เลยนะครับ " พี่พีพูดขึ้นฉันมองไปรอบๆหาแถวที่เป็นกลุ่มสีของตัวเอง จะมีรุ่นพี่แต่ละคณะสีจะใส่เสื้อสียืนรอกันอยู่แล้ว ฉันหันไปมองรุ่นพี่แต่รุ่นพี่ใส่เสื้อสีดำ ซึ่งสีดำไม่มีในคณะสี รุ่นพี่ก็คงไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมด้วยล่ะมั้งกลุ่มสีจะมีอยู่ 7 สีด้วยกัน ก็คือ สีแดง สีแสด สีม่วง สีชมพู สีเขียว สีฟ้า และก็สีเหลืองซึ่งฉันกับแพมแพมจับฉลากได้สีเดียวกันเลยจูงมือกันไปเข้าแถวตามคณะกลุ่มสีของตัวเอง" หลังจากที่รวมกลุ่มคณะสีกันเสร็จแล้ว พี่เลี้ยงที่ดูแลตามคณะสีก็แจกผ้าผันคอให้น้องๆได้เลยครับ น้องที่ได้ผ้าพันคอแล้วก็เอามาผูกที่คอตัวเองได้เลยนะครับ " พี่พีบอกกล่าวตอนนี้พี่เลี้ยงแต่ละคณะสีกำลังแจกผ้าผันคอให้น้องๆ ฉันที่ได้ผ้าผันคอสีม่วงของตัวเองแล้วก็รีบจัดแจงผูกผ้าพันคอทันทีฉันเหลือบมองหารุ่นพี่แต่ตอนนี้ก็ไม่เห็นรุ่นพี่นั่งอยู่ที่เดิมแล้ว แต่เห็นเพื่อนๆของรุ่นพี่เดินมาไกลๆ พี่ดินใส่เสื้อสีฟ้า พี่ต้นใส่เสื้อสีม่วง พี่ปอใส่เสื้อสีเหลือง ส่วนรุ่นพี่ตอนนี้ฉันก็ยังไม่เห็นเลย" ขอทางหน่อยครับ ผมขอนั่งตรงนี้กับเพื่อนได้ไหม " ฉันได้ยินเสียงทุ้มดังอย
Huling Na-update : 2025-03-05รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 21 เข้าค่ายรับน้อง (3) หวง+น้อยใจ
ปี๊ดดดดดดด เสียงนกหวีดดังขึ้นให้ทุกคนไปรวมตัวกันอีกรอบที่ทรายหาด" แพรวไปก่อนนะคะ พี่ๆเรียกแล้ว " ฉันบอกรุ่นพี่ที่นั่งอยู่ข้างๆพร้อมลุกขึ้นยืนเต็มตัว" เดี๋ยว ! " รุ่นพี่จับข้อมือเล็กของฉันรั้งไว้ แล้วรุ่นพี่ก็ยันตัวเองลุกขึ้นยืนตามมา แล้วเขาก็เอื้อมมือมาลูบผมฉันเบาๆ จนฉันสะดุ้งโหยง 0.0" ใบไม้ติดผม " รุ่นพี่บอกแบบนั้น แล้วก็เดินนำหน้าฉันออกไปก่อนทันที " แข่งขันเกมส์แรกผ่านไปเรียบร้อยแล้วนะครับ ต่อไปจะเป็นการแข่งขันเกมส์ที่สอง " พี่พีพูดพลางยกตะกร้าที่ใส่ลูกบอลหลายสีขึ้นมาให้พวกเราดูพร้อมกัน" เกมส์นี้มีชื่อว่า สานสัมพันธ์รุ่นพี่กับรุ่นน้อง โดยแต่ละสีจะต้องส่งตัวแทนออกมาทั้งหมด 4 คน ซึ่งจะเป็นพี่เลี้ยง 2 คน ชายหญิงของแต่ละสี กับรุ่นน้องอีก 2 คนจะเป็นชายหรือหญิงก็ได้ โดยจะให้พี่เลี้ยงเลือกรุ่นน้องมาคู่กับตัวเองได้ตามต้องการ " พี่พีว่าพลางวางตะกร้าลูกบอลลง" โดยเกมส์นี้จะแบ่งการแข่งขันออกเป็น 2 รอบ รอบละ 1 คู่ ก็คือ 2 คนนั่นเองครับ " พี่พีพูดแล้วหยุดหายใจพักหนึ่งแล้วก็พูดขึ้นมาต่อ" กติกาการเล่นนะครับ ให้นักแข่ง 1 คู่ หรือ 2 คน เอาลูกบอลดันไว้ที่แก้มของฝ่ายตรงข้าม แล้วก็พยุงเดินห้ามหล
Huling Na-update : 2025-03-05รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 22 เข้าค่ายรับน้อง (4) คู่แข่งหัวใจ
จู่ๆ รุ่นพี่ก็พูดและทำท่าทางแปลกๆ แล้วเดินออกไปเลย รุ่นพี่เป็นอะไรของเขากันนะฉันที่ งง กับการกระทำของรุ่นพี่ก็เลยส่ายหัวเบาๆ และเทน้ำส้มใส่แก้วดื่มต่อ" แพรวอยู่นี่นี่เองฉันเดินตามหาแกจนขาจะหักอยู่แล้วเนี่ย " แพมแพมที่เดินมาหาฉันแล้วบ่นไปด้วย " พูดเว่อร์ไปไหมคะ " ฉันตบไหล่แพมแพมเบาๆ" แกเล่นวอลเล่บอลเป็นไหม " แพมแพมถามฉัน" ก็พอได้นะ เคยเล่นแข่งกีฬาสีมาบ้างที่โรงเรียน " ฉันตอบกลับแพมแพมไป เพราะกีฬาที่ฉันชอบลงแข่งเป็นประจำที่มีกีฬาสีที่โรงเรียนก็วอลเล่บอลและก็กรีฑานี่แหล่ะ" งั้นไปเล่นกัน พี่ฝนกับพี่พีบอกให้มาชวนแกน่ะ " แพมแพมพูดพร้อมจับแขนฉันลากไปที่สนามวอลเล่บอลทันทีพอถึงสนามวอลเล่บอลก็พากันแบ่งทีมกันแข่งขันวอลเล่โดยแต่ละทีมจะมีสมาชิกทั้งหมด 6 คน ทีมแรกจะมี ฉัน แพมแพม ภพ ภาม พี่ฝน และพี่พี ส่วนทีมที่ 2 มีใครบ้างฉันก็จำชื่อไม่ได้สักเท่าไหร่ ^^ปี๊ดดดดด ~ ~ เสียงนกหวีดเป่าให้สัญญานในการเสิร์ฟลูกวอลเล่ ซึ่งฉันเป็นคนแรกที่ต้องเสิร์ฟก่อน เกมส์ดำเนินไปอย่างสนุกสนาน พอจบครึ่งแรกก็พากันมานั่งพัก 5 นาที เพื่อจะเปลี่ยนเลนกับทีมอีกฝั่งหนึ่ง" แพรว เล่นเก่งจังวะแก ไม่เคยเห็นแกในมุมเล่นกีฬาแบ
Huling Na-update : 2025-03-06รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 23 เข้าค่ายรับน้อง (5) ผมรู้ใจตัวเองแล้วครับ
ฉันที่ตอนนี้ทั้งกินข้าวที่วางอยู่บนโต๊ะอาหารและหันไปมองบนเวทีสลับกันไปมาเพื่อรอให้รุ่นพี่ร้องเพลง ฉันที่ไม่ได้ยินเขาร้องเพลงมาตั้ง 2 ปี จะได้ยินเขาร้องอีกครั้งหนึ่งฉันก็รู้สึกตื่นเต้นเอามากๆ" โฮ แก็งค์ท่านเทพนี่สุดยอดทุกคนจริงๆ " กิ๊กที่นั่งรวมกันที่โต๊ะกับพวกฉันพูดขึ้นมา" ใช่ไหมล่ะ หนุ่มหล่อ สาวสวย ต้องคณะนิติศาสตร์เท่านั้นจ้าาา " เป็นแพมแพมเองที่ตอบกลับกิ๊กไป" ฮ่าๆๆๆ " ฉันหัวเราะขึ้นมาจนดวงตากลมโตของฉันปิดจนมองไม่เห็น " แพรวกินอะไรเพิ่มไหมเราจะไปตักมาให้ " ภพถามฉันก่อนที่ตัวเองจะเดินไปตักอาหาร" ไม่เป็นไร ขอบใจมากนะ :) " ฉันยิ้มตอบกลับภพไป ใจดีตลอดเพื่อนสุดหล่อคนนี้ แต่หล่อสู้นักร้องบนเวทีไม่ได้หรอก ฮิๆ ^^ป็อก! ป็อก! ป็อก!( เสียงตบไมค์ )ฉันรีบหันไปบนเวทีทันที เย้! วงดนตรีจะเริ่มแล้ว ตื่นเต้นจัง ฉันคิดอยู่ในใจคนเดียว" แพรวเพื่อนรักเก็บอาการหน่อยค่าาา " แพมแพมกระซิบข้างหูบอกฉันเบาๆ " เก็บแล้ว ยังดูออกอีกเหรอ ฮ่าๆ " ฉันกระซิบตอบกลับแพมแพมไปแล้วก็หัวเราะร่าเริงอย่างมีความสุข" ไม่ใช่อะไร ดูสีหน้าแกตอนนี้สิเหมือนคนกำลังมีความสุขมากกก ทั้งแววตา รอยยิ้ม ใครๆมองมาก็หลงแกหัวปักหัวปำ
Huling Na-update : 2025-03-07รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 24 เข้าค่ายรับน้อง (6) จีบ
เวลา 21.00 น.หลังจากที่พากันดินเนอร์กันเสร็จเรียบร้อยในค่ำคืนที่แสนสนุกสนานที่ริมหาดทราย ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปที่ที่พักของตัวเองเพื่ออาบน้ำทำความสะอาดร่างกายและพักผ่อนเพื่อพรุ่งนี้จะต้องตื่นมาทำกิจกรรมกันต่อ" แพรวอาบน้ำแล้วเหรอ " แพมแพมเดินมาหาฉันพร้อมถามฉัน เพราะตอนนี้ฉันกำลังจะเดินออกไปนอกรีสอร์ท" อาบแล้ว " ฉันหันไปตอบแพมแพมพร้อมยิ้มหวานส่งให้เพื่อน" แล้วแกจะไปไหนนี่มืดแล้วนะ " แพมแพมถามฉันเมื่อเห็นฉันกำลังจะเดินไปเปิดประตูออกไปนอกห้อง" ไปเดินรับลมทะเลหน่อยน่ะ ไม่ต้องห่วง รุ่นพี่หลายคนยังสังสรรค์กันยังไม่เข้านอนเลย " ฉันตอบกลับแพมแพมไปพร้อมกับเปิดประตูเดินออกนอกห้องไปทันทีฉันที่ตอนนี้กำลังเดินเล่นอยู่คนเดียวที่ริมทะเล ลมอ่อนๆ เย็นสบาย พร้อมกับเสียงเพลงเบาๆที่เปิดด้วยเครื่องเสียงที่ดังมาจากที่ที่พวกฉันนั่งกินข้าวเย็นกัน มองไปรอบๆก็จะมีไฟ LED ตกแต่งประดับในที่ต่างๆ แม้กระทั้งบนต้นไม้ ทำให้มีสีสันสวยงาม อีกฝั่งที่โต๊ะอาหารริมทะเลที่พวกฉันไปดินเนอร์กันตอนเย็น ก็ยังมีรุ่นพี่อีกหลายคนนั่งจับกลุ่มกัน ดีดกีต้าร์รองเพลงบ้าง บางกลุ่มก็นั่งจิบเบียร์กันชิวๆ มีทั้งชายและหญิงรวมๆกันอยู่ท
Huling Na-update : 2025-03-07
Pinakabagong kabanata
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 66 รักกันตลอดไป The End
ผมที่พาแพรวมาถึงที่คอนโดของผมแล้ว ผมก็จัดการกับร่างบางที่นอนเมาอยู่บนเตียง" ร้อนจัง " แพรวที่ใส่กระโปรงสั้นๆ และใส่เสื้อสายเดี่ยวสีดำที่นอนราบอยู่บนเตียง มันทำให้ผมที่อดทนรอวันที่เธออายุครบ 20 ปีบริบูรณ์มานานถึงกับกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่อย่างหักห้ามใจ จะทำอะไรคนเมาไม่ได้นะ ผมได้แต่คิดวกไปวนมาอยู่ในหัว" จะทำอะไรคนเมาไม่ได้นะเว้ย! " ผมพึมพำออกมาอย่างขาดสติ เซ็กซี่และขาวเป็นบ้าเลยเด็กอะไรวะผิวเนียนไปทั้งตัว" รุ่นพี่ " แพรวที่พูดจาด้วยน้ำเสียงงัวเงียจากน้ำเมาพูดขึ้นมาพร้อมกับที่เธอยันตัวเองให้ลุกนั่งขึ้นมาอยู่บนเตียง" ครับ " ผมเดินเข้าไปนั่งข้างๆเธอ พร้อมกับเอื้อมมือไปเขี่ยไรผมของเธอเบาๆ อย่างนึกเอ็นดูใบหน้าที่แดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์นั้น" ดื่มอะไรเยอะขนาดนั้น หืม " ผมถามเธอออกไปอย่างเป็นห่วง ถ้าวันนั้นผมไม่ได้ไปอยู่ที่ผับนั่นแล้วเห็นเธอมันจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้างผมก็ไม่รู้เลยจริงๆ ผมไม่ได้ห้ามให้เธอไม่ไปเที่ยวในที่แบบนั้น แต่ผมก็แค่อยากจะไปด้วย ไปดูแลเธอใกล้ๆไม่ให้คาดสายตาของผม" เครียด เครียด " แพรวบอกผมพร้อมกับส่ายหัวของเธอไปมาอย่างน่ารัก" หืม เครียดอะไรครับ " ผมจับหัวทุยของเธอเข้
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 65 ห่างกัน ไม่ได้เลิกกัน
หลังจากที่พวกสาวๆได้เต้นกันจนหนำใจแล้วพวกเธอก็คงเหนื่อยและพากันนั่งลงที่โต๊ะกันเหมือนเดิม" ดีเจร้านนี้เปิดเพลงมานนนนจริงๆ " แพมแพมเพื่อนของแพรวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงยานยาวเพราะเกิดจากอาการเมา " งื้อ " แพรวที่ตอนนี้เมาจนหน้าแดงไปหมดได้ทำแก้มป่องอย่างน่ารัก จนผมเห็นแล้วอดที่จะไปคว้าร่างบางมาซบลงที่อกของผมเอาไว้ไม่ให้ใครมองใบหน้าของเธอเลย " แบงค์คะ กลับกันเถอะค่ะ " ปิ่นที่ยังนั่งรอผมอยู่ไม่ไปไหนพูดขึ้นมาอย่างไม่พอใจ" แพรว " ผมเรียกแพรวที่ทำแก้มป่องอย่างนึกเอ็นดูและก็หวงเธอด้วย" หื้ม รุ่นพี่หรา มาตั้งแต่เมื่อหร่ายยยย " แพรวที่เมาจนจำผมไม่ได้ว่าผมมาตั้งแต่เมื่อไหร่พูดขึ้น พร้อมกับที่เธอโน้มหน้าลงมามองผม ใกล้ๆผม จนผมที่เห็นแก้มแดงๆนั่นถึงกับเขิล ออกมาทันที ไม่ได้เจอหน้าตั้งหลายวัน คิดถึงใบหน้าจิ่มลิ้มของเธอจัง -/////-" เมาแล้ว กลับกันเถอะนะ " ผมลุกขึ้นยืนและจับแขนของเธอให้ลุกขึ้นไปกับผม" แต่พี่เลิกกับแพรวแล้วนะครับ " ภพที่นั่งเงียบอยู่นานลุกขึ้นยืนพูดกับผม พร้อมกับมองหน้าผมอย่างไม่พอใจนัก" ใครบอกว่าเลิก! " ผมตวัดหางตาไปมองไอ้ภพอย่างไม่พอใจ " ก็...พี่กับแพรวห่างกัน " ภพยังพยายามหาเหตุผ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 64 จะง้อยังไงดีวะ
ฉันที่ตอนนี้เริ่มเมาแล้ว เพราะเต้นไปและยกแก้วขึ้นจิบเหล้าไปพลางๆ " ไหวไหม " ภพลุกขึ้นมาพยุงฉันเมื่อเขาเห็นฉันเริ่มจะเซเล็กน้อย" มึนหัวนิดหน่อย " ฉันตอบภพไป" นั่งลงก่อน " ภพบอกฉันพร้อมกับพยุงหลังของฉันเอาไว้" แพรวอยากไปเข้าห้องน้ำ " ฉันที่ตอนนี้ปวดฉี่เอามากๆ น่าจะเป็นเพราะกินเหล้าเยอะไป" งั้นเราพาไปนะ " ภพเสนอ" ได้จ๊ะ ขอบใจนะ " ฉันพยักหน้าภพค่อยๆพยุงฉันที่เดินไม่ค่อยจะตรงจนมาถึงหน้าห้องน้ำหญิง" เดี๋ยวภพยืนรอแพรวตรงนี้นะ " ภพหันหน้ามาบอกฉันก่อนจะปล่อยมือของเขาที่พยุงหลังของฉันเอาไว้" อื้อ " ฉันพยักหน้าตอบกลับภพไป แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที" มึนหัวจัง " ฉันที่นั่งอยู่ในห้องน้ำพึมพำออกมาเบาๆอยู่คนเดียว นี่เป็นการกินเหล้าครั้งแรกของฉัน และฉันก็ยังไม่ชินกับสถานที่แบบนี้เท่าไหร่นัก" แพรว!! " เสียงภพร้องตะโกนขึ้นอย่างตกใจ เพราะฉันที่กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำและได้ชนเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่ง ฉันทีีเมาอยู่ก่อนแล้วเลยล้มลงไปกองอยู่กับพื้น" เป็นอะไรมากไหม " ภพรีบวิ่งมาพยุงฉันขึ้นในทันที พร้อมกับหันหน้าไปมองผู้หญิงคนนั้นตาขวาง เพราะภพเขาเห็นว่าผู้หญิงคนนี้เธอจงใจเดินเข้ามาชนแพรวเพื่อนของเ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 63 ห่างกันสักพัก
" แพรวไม่ไปค่ะ "แพรวสะบัดมือผมออกทันทีในระหว่างที่ผมจะเอื้อมมือไปจับแขนของเธอเอาไว้" แพรว อย่าดื้อสิ " ผมบอกเธอไปอย่างกล้าๆกลัวๆ นี่เธอโกรธผมจริงจังขนาดนั้นเลยเหรอ ผมเองไม่ใช่เหรอที่จะต้องเป็นฝ่ายโกรธเธอก่อนไหม เพราะเธอไปให้ไอจีกับผู้ชายคนอื่นเลยนะ!" ว่าแพรวดื้อเหรอคะ " เธอขมวดคิ้วเขาหากันเป็นปมทวนคำที่ผมว่าเธออย่างไม่ชอบใจ" แพรว จะอะไรนักหนาว่ะ พี่ควรจะเป็นคนที่โกรธเรานะที่เราไปให้ไอจีผู้ชายคนอื่นน่ะ! " ผมที่หมดความอดทนเลยพูดขึ้นเสียงใส่เธออีกครั้งอย่างลืมตัว" เหตุผลแพรวก็อธิบายไปหมดแล้วนิ่ค่ะ เป็นรุ่นพี่เองที่ไม่เข้าใจอะไรเลยสักอย่าง ไม่รับฟังอะไรเลยสักอย่าง แพรวเหนื่อยค่ะที่ต้องมาคอยรองรับอารมณ์รุ่นพี่กับเรื่องแบบนี้บ่อยๆ แพรวอธิบายไปรุ่นพี่ก็ไม่เคยจะฟังเหตุผลกันบ้างเลย ทุกอย่างรุ่นพี่คิดแค่ว่าแพรวเป็นฝ่ายผิด และที่ผ่านมารุ่นพี่ไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิดเลยสักนิด " ฉันที่อัดอั้นมานานก็ระเบิดอารมณ์และพูดออกมาจนหมดเปลือก ฉันเหนื่อย เหนื่อยมากจริงๆ เหนื่อยกายฉันยังพอจะทนไหวนะ แต่เหนื่อยใจฉันไม่อยากจะอดทนมันแล้วจริงๆ" แพรวว่าเรา... " ฉันที่กำลังจะพูดออกไป" เลิกกันเถอะ " รุ่นพ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 62 ทะเลาะ
" คะ " ฉันเลิกคิ้วขึ้นอย่างงุนงงกับคำพูดของรุ่นพี่เมื่อสักครู่ นี่เดินเข้ามาทักกันหรือเดินเข้ามาหาเรื่องกันกันแน่" หมายความว่ายังไงคะ " ฉันคิ้วขมวดเข้าหากันทันที" ให้ไอจีกันไปแล้วนิ ไม่เห็นหัวแฟนตัวเองที่ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้แล้วมั้ง " รุ่นพี่ต่อว่าฉันพร้อมกับทำใบหน้าเรียบนิ่งเหมือนกำลังข่มอารมณ์โกรธของตัวเองเอาไว้อยู่" น้องเขาแค่มาขอไว้ปรึกษาเรื่องเรียนค่ะ น้องคนอื่นๆเขาก็ทำแบบนี้กับรุ่นพี่คนอื่นๆกันเยอะแยะ เลยค่ะ ไม่ใช่แค่กับน้องนี่คะ " ฉันอธิบายเหตุผลกลับไปให้รุ่นพี่ฟัง แต่รุ่นพี่กับทำหูทวนลมไม่ได้สนใจคำอธิบายของฉันเลยสักนิด " หึ! " รุ่นพี่เค้นหัวเราะออกมาเบาๆในลำคอเหมือนไม่พอใจกับคำพูดของฉันและเขาก็เดินออกไปจากฉันทันที เอาจริงๆถามว่าฉันเหนื่อยกับอาการหึงไปทั่วของรุ่นพี่ไหม ฉันก็มีเหนื่อยบ้างนะ แต่ฉันก็เข้าใจรุ่นพี่มาตลอด แต่ว่ารอบนี้ฉันรู้สึกจะทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ความไว้ใจกันไม่มีสักนิดเลยหรือไงการที่รุ่นน้องมาขอเฟสบุ๊ค ไลน์ หรือไอจี น้องๆทุกคนก็ไปขอรุ่นพี่คนอื่นๆกันเยอะแยะไม่ใช่แค่กับฉัน และก็มีรุ่นน้องหลายคนมาขอฉันเยอะแยะเหมือนกันไม่ใช่แค่กับน้องบาส ฉันเป็นคนเฟรนลี่เข้าถึงคนง่
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 61 เดือนคณะคนใหม่
ตอนนี้พวกฉันก็พาน้องๆปี1 คณะนิติศาสตร์มารวมตัวกันที่คณะเป็นทีีเรียบร้อย และพวกเราก็พาน้องๆทำกิจกรรมต่างๆที่ได้เตรียมกันเอาไว้แล้วดั่งเช่นทุกปี ส่วนผู้นำหรือพิธีกรในการพูดคุยถือไมค์ในปีนี้ก็คือ แพมแพม และภพ เพื่อนทั้งสองคนของฉันเอง ส่วนฉันก็ทำงานทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลัง ส่วนพูดคุยแนะนำกับน้องๆก็มีทำหน้าที่เป็นพิธีกรรายงานแทนแพมแพมบ้างเล็กน้อยพอผ่านวันปฐมนิเทศไปก็เป็นการให้น้องๆทุกคนค้นหาป้ายชื่อของตัวเอง ซึ่งป้ายชื่อก็อยู่กับรุ่นพี่ปี3 เหมือนเดิมที่เคยทำกันมาเป็นธรรมเนียมของคณะเรา และในตอนนี้น้องๆทุกคนก็ได้ป้ายชื่อกันครบแล้ว ส่วนรุ่นพี่กับแก็งค์ท่านเทพที่อยู่ปี4 ก็มารวมกิจกรรมในครั้งนี้ด้วย พร้อมกับเสียงกรี๊ดร้องของสาวๆน้องๆปี1 ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดกรี๊ดแก็งค์ท่านเทพเหมือนที่เคยเป็นมาในทุกๆปี พักเที่ยงรุ่นพี่ที่คอยแต่ยืนๆนั่งๆ จ้องมองฉันเต้นและพาน้องๆทำกิจกรรมอยู่ตั้งนานในรอบเช้าก็เดินเข้ามาหาฉันในตอนนี้ เพราะพวกฉันได้ปล่อยน้องๆที่ทำกิจกรรมไปทานข้าวกันเรียบร้อยแล้ว " แพรวครับ " รุ่นพี่เดินเข้ามาหาฉันพร้อมกับส่งยิ้มเจื่อนๆมาให้ ทำไมยิ้มแบบนั้นกันนะ " คะ ? " ฉันหันหน้าไปส่งยิ้มหวาน
รุ่นพี่ที่รัก บทที่60 กินปลาเยอะๆจะได้ฉลาด
หลังจากที่รุ่นพี่ย้ายเก้าอี้มานั่งข้างๆฉัน พี่ปิ่นกับพี่ก้านแก้วก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำกัน" แบงค์ไปมีแฟนได้ยังไงกัน " ปิ่นพูดขึ้นมาด้วยความหงุดหงิดใจอยู่ในห้องน้ำ" แบงค์คนที่มึงเคยเล่าให้กูฟังน่ะเหรอ ว่าหล่อและฮอตมากๆที่โรงเรียนเก่าน่ะ " ก้านแก้วถามเพื่อนของเธอที่ยืนฟึดฟัดอยู่หน้ากระจกห้องน้ำอย่างอารมณ์เสีย" เออใช่! แต่คนอย่างแบงค์เนี่ยนะจะมีแฟน ยัยเด็กแพรวนั่นไปอ่อยแบงค์อีท่าไหนว่ะ! " ปิ่นบ่นออกมาอย่างหัวเสียเมื่อเห็นคนที่ตัวเองแอบชอบมาหลายปีไปมีแฟนตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้" มึงรู้จักเด็กคนนั้นด้วยเหรอ? " ก้านแก้วถามเพื่อนด้วยความสงสัย ปิ่นเป็นผู้หญิงที่สวยมากนะ แถมได้เป็นดาวมหาวิทยาลัยด้วย แต่ติดอยู่อย่างเดียวคือปิ่นอารมณ์ร้อนและมีความมั่นใจในตัวเองเป็นที่สุด" อืม เด็กที่โรงเรียนเก่าน่ะ " ปิ่นตอบกลับเพื่อนไป เพราะเธอเคยรู้จักยัยเด็กแพรวนั่น เพราะตอนเล่นวอลเล่บอลกีฬาสีในทุกๆปี เด็กนั่นจะมีชื่อเสียงเรียงนามเป็นอย่างมากในหมู่นักกีฬาว่าเธอเป็นสาวน้อยลูกตบขั้นเทพ เธอที่เป็นกรรมการในทุกๆปีก็เลยรู้จักเด็กคนนี้เป็นอย่างดี" ฉันไม่เชื่อหรอกว่าแบงค์จะชอบเด็กคนนั้นจริงๆ คนไม่เคยรู้จักกันมาก่อนจ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 59 เพื่อนรักเพื่อนร้าย เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ
สนามวอลเล่บอล" เมื่อคืนไปไหนมาจ๊ะ ฉันตื่นมากลางดึกไม่เห็นอยู่บนเตียง " แพมแพมกระซิบข้างหูฉันพร้อมกับเอ่ยแซวฉันเบาๆ" ระ รุ่นพี่เมาและก็ปวดหัว ฉันเลยไปอยู่เป็นเพื่อน " ฉันบอกกับแพมแพมไปตามความเป็นจริง" เป็นไง เมาแล้วเร้าใจดีป่ะ " แพมแพมพูดพร้อมกับฉีกยิ้มแก้มแดงระเรื่อเหมือนเธอกำลังคิดอะไรอยู่ในใจ" เร้าใจอะไร เมาแล้วก็พากันนอนน่ะสิ " ฉันบอกกับแพมแพมไปพร้อมกับหมุนลูกวอลเล่บอลในมือไปมา" ฮ่ะ!! พี่แบงค์ไม่ทำอะไรแกเลยเหรอ " แพมแพมถามออกมาด้วยความตกใจ 0.0" เบาๆหน่อยสิ " ฉันตีไปที่แขนเพื่อนเพื่อห้ามปรามทันที ถ้าแพมแพมพูดดังกว่านี้มีหวังคนอื่นๆได้รู้กันหมดแน่ๆว่าฉันไปนอนที่คอนโดกับรุ่นพี่น่ะ !T_T" ไม่ทำอะไรเลยจริงๆอย่างงั้นเหรอ " แพมแพมยังคะยั้นคะยอถามฉันไม่ยอมหยุด" ก็มีบ้าง ^^ " ฉันตอบกับแพมแพมไปเรื่องเมื่อคืน" ขอกอดหน่อย " " ค่ะ "" ขอหอมแก้มหน่อย "" ได้ค่ะ ^^ "ทำไมรุ่นพี่พอเมาแล้วขี้อ้อนจรังนะ" ขอ... "" คะ ? "" ขอจูบหน่อยได้ไหม ^^ "" จะ จูบเหรอคะ -////- "" ครับ ^^ " " กรี๊ดดดด หวานมากกกก " เมื่อฉันพูดเรื่องเมื่อคืนให้แพมแพมฟังคร่าวๆ แพมแพมถึงกับเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่และเธอก
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 58 เจ้าแผนการ
" แพรวเหรอ แพรววววว " ฉันที่กำลังพยายามถอดเสื้อกีฬาของรุ่นพี่ออกจากร่างกายของเขา พร้อมกับที่เขาเรียกชื่อของฉันไม่ยอมหยุด" แพรว แพรว แพรว " " ค่ะ แพรวเอง " ฉันพยุงคนตัวใหญ่ให้ลุกนั่งขึ้น เพื่อที่จะถอดเสื้อออกได้สะดวกมากขึ้น พอเสื้อกีฬาพ้นจากตัวของเขาฉันถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากกับหุ่นล่ำบึกของเขา 0.0" นะ น้องจะเช็ดตัวให้นะคะ " ฉันยื่นผ้าที่ชุบน้ำหมาดๆด้วยมือของฉันเข้าไปที่หน้าอกแกร่งของรุ่นพี่อย่างสั่นเทา หน้าอกแกร่งของรุ่นพี่ ฉะ ฉันไม่เคยใกล้ชิดใครขนาดนี้มาก่อนเลยนะ 0.0" อืม " รุ่นพี่หยักหน้าตอบรับหงึกๆ ด้วยท่าทางเหมือนเด็กอ้อนแม่อะไรแบบนั้นเลย" ทำไมต้องดื่มจนเมาขนาดนี้ด้วยละคะ " ฉันที่เช็ดตัวให้รุ่นพี่ไปและก็บ่นเขาไปนิดหน่อย" กอดหน่อย " รุ่นพี่ที่ตอนนี้อ้าแขนของตัวเองออกกว้างเพื่อที่จะขอกอดฉัน ท่าทางของรุ่นพี่ตอนนี้มันคืออะไรกันนะ เขาอ้อนฉันอยู่อย่างนั้นเหรอ -////-" ไม่เอาค่ะตัวเหม็นกลิ่นเหล้าไปหมดแล้ว ถ้าเริ่มสร่างเมาแล้วไปอาบน้ำก่อนดีไหมคะ " ฉันวางผ้าชุบน้ำลงในกะละมังพร้อมกับหันหน้าไปบอกกับรุ่นพี่" อาบน้ำแล้วกอดได้ไหม " รุ่นพี่ถามฉันพร้อมกับส่งสายตาปริบๆให้กับฉัน
