Share
บทที่ 912
Related chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 913
เช่นเดียวกันแม่ของเขา ม่านตาของโคลเป็นสีนิลและลึกล้ำ ลูกตาของเขายังส่องประกายราวกับดวงดาวที่เจิดจ้าที่สุดในท้องฟ้าที่ไร้จุดสิ้นสุดและว่างเปล่าทั้งคู่มีผิวที่เนียนเรียบและไร้ที่ติ ราวกับว่าพวกเขาได้โผล่ออกมาจากอ่างน้ำนมแม่ของเขาเคยเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์อย่างแท้จริงรูปลักษณ์ของโคลก็ดูเหมือนจะมีความรู้สึกถึงความงามของผู้หญิงด้วยไม่ต้องพูดถึงความคล้ายคลึงกันอีกประการหนึ่งที่ทั้งสองล้วนมีเหมือนกัน พวกเขาทั้งคู่เป็นพวกยอร์ก!“กลับกันเถอะ ฟินน์” เจย์ระงับอารมณ์ที่พุ่งพล่านในอกของเขาเมื่อกลับมาถึงอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีน เจย์ขังตัวเองไว้ในห้องเขียนหนังสืออีกครั้งและเริ่มร่างพิมพ์เขียวของแหวนทั้งสองวงจากนั้นเขาก็ส่งพวกนี้ให้ฟินน์พร้อมกับคำสั่ง “ถ้าฉันจำไม่ผิด นี่ควรเป็นเครื่องหมายตราประจำขององค์กรโลกาวินาศ ให้ใครสักคนทำงานข้ามคืนทำมันขึ้นมา ให้ภูตผีที่เหลือใส่คนละหนึ่งวงและพวกนายก็น่าจะปลอดภัย”ฟินน์อ้าปากค้าง “แล้วคุณล่ะครับท่านประธาน?”เงาดำได้ปกคลุมท่าทีที่คมเข้มของเจย์ “จากสิ่งที่ฉันได้อ่านเกี่ยวกับองค์กรโลกาวินาศนี้มาสองสามวันนี้ ฉันสามารถสรุปได้ว่าการแก้แค้นครั้งนี้จะไม่มี
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 914
คุณท่านปู่พยักหน้าและยิ้ม “ได้สิ”ในขณะที่ทั้งสองต่างมั่นใจว่าแผนของแต่ละคนนั้นดีเยี่ยมที่สุด ทั้งสองต่างเองก็เชื่อมากขึ้นไปอีกว่าตนเองมีความสามารถที่จะมองหาช่องโหว่ในแผนของอีกฝ่าย“แกกลับคำพูดไม่ได้นะ เจย์ ฉันจะไม่ซ่อนตัวที่วังใต้ดิน ถ้าหากแกไม่เป็นคนขับรถถัง”เจย์นั้นเป็นนักโน้มน้าวที่ยอดเยี่ยม “11.59 น. เราต่างจะทำตามแผนของอีกฝ่ายครับ”คุณท่านปู่รู้สึกไม่พอใจที่เขาไม่มีข้อได้เปรียบจากสถานการณ์ครั้งนี้เลย “แกไม่เคยยอมให้ปู่ของแกชนะสักครั้งเลยนะ แกไม่เคยได้ยินเรื่องการเคารพผู้ที่อาวุโสกว่าหรอกเหรอ?”เจย์ อาเรส ยังคงยืนกราน “คุณปู่ก็ไม่เคยยอมให้ผมชนะเหมือนกันนะครับ แม้แต่ตอนที่ผมยังเป็นเด็ก คุณปู่ไม่เคยได้ยินเรื่องปล่อยให้เด็ก ๆ ได้ชนะบ้างเหรอครับ? ผมจะเคารพผู้อาวุโสของผมได้ยังไง ถ้าคุณปู่ไม่เคยสอนผมว่าการให้เด็ก ๆ ชนะหมายความว่าอะไร ใช่ไหมครับคุณปู่?”คุณท่านปู่โบกมือให้เขา “ไปให้พ้นเลย การที่แกรู้ทุกอย่างว่าจะต้องทำยังไง มันทำให้ฉันหงุดหงิด”เจย์ก็หันหลังและเดินจากไปคุณท่านปู่เคาะโต๊ะกาแฟตรงหน้าเขาอย่างไร้จังหวะ สีหน้าของเขาดูสับสน “ฉันอยากรู้นักว่าแกจะซ่อนพวกเราทุกคนไว้ในวั
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 915
แองเจลีนถามอย่างนุ่มนวล “อีกนานแค่ไหนกว่าร็อบบี้น้อยจะกลับมาเหรอคะ?”เจย์กล้ำกลืน ใช้เวลาสักพักก่อนจะตอบ “นั่นก็ขึ้นอยู่กับเขา เขาจะกลับมาเร็ว ๆ นี้ ถ้าเขาตั้งใจเรียนและฝึกฝนศิลปะการต่อสู้”แองเจลีนไม่สามารถอดทนให้ตัวเองยอมรับการพลัดพรากที่โหดร้ายเช่นนี้ได้ ไม่ว่าเจย์จะพยายามทำให้มันฟังดูสบาย ๆ แค่ไหนก็ตามเธอเริ่มโวยวาย “เขาเป็นแค่เด็ก เจย์ อาเรส นายส่งเขาไปในสถานที่ที่แสนไกลแบบนี้ได้ยังไง? ฉันต้องการให้เขากลับมา”เธอร้องไห้ “นายมันสารเลว”หางตาของเจย์ร้อนผ่าว เขาเองก็ต้องการตามหาและนำตัวร็อบบี้น้อยมากลับมาเช่นกัน แต่มันได้อยู่เหนือความสามารถของเขาแล้วการระเบิดอารมณ์อย่างกะทันหันทำให้เส้นประสาทตาของแองเจลีนทำงานผิดปกติและเธอก็สูญเสียการมองเห็นในดวงตาของเธอทันทีมันได้เกิดขึ้นในขณะที่แองเจลีนกำลังเดินอยู่บนทางเท้าที่พลุกพล่าน การสูญเสียการมองเห็นอย่างกะทันหันทำให้เธอเดินโซเซมาบนพื้นยางมะตอยก่อนที่เธอจะรู้ตัวเสียงหวีดแหลมของเครื่องยนต์ดังก้องไปในสาย ตามด้วยเสียงห้าวที่ตะโกนว่า “เฮ้ นี่เธอกำลังพยายามจะฆ่าตัวตายเหรอ?”“ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษค่ะ...”แองเจลีนมองไม่เห็นอะไรนอกจากความด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 916
แผ่นหลังอันอบอุ่นและกว้างนี้จะเป็นของเจย์ได้อย่างไร?เขาอุ้มเธอไปที่อพาร์ตเมนต์เช่าของโจเซฟีน เขาส่งข้อความสั้น ๆ ให้คนที่จะมาภายหลังว่า ‘ตาของพี่แอนเจลีนบอดไปแล้ว รีบกลับมาดูแลเธอโดยด่วน’โจเซฟินไม่ตอบแม้หลังจากเวลาผ่านไปสักพักหนึ่งแล้วเมื่อไม่สามารถทิ้งแองเจลีนที่ตาบอดไว้ตามลำพังในอพาร์ตเมนต์ เจย์จึงตัดสินใจอยู่และดูแลเธอเขาเทชาให้แองเจลีนและทำอาหารให้เธอเมื่อกลั่นกรองผ่านกลิ่นน้ำหอมลาเวนเดอร์ที่เขาพ่นลงบนตัวเขา แองเจลีนก็พบว่ามีกลิ่นของเขาหลงเหลืออยู่ในห้อง มันทำให้เกิดความคิดที่แน่ชัดได้ว่าเจย์อยู่ตรงนั้นจริง ๆขณะที่พวกเขากำลังกิน แองเจลีนพูดด้วยน้ำเสียงที่ลึกซึ้ง “ฉันขอจับหน้าคุณได้ไหมคะ? คุณใช้เวลาครึ่งวันเต็ม ๆ ในการดูแลฉัน และฉันอยากรู้ว่าผู้มีพระคุณที่ช่วยให้ฉันรอดหน้าตาเป็นยังไงค่ะ”ช้อนส้อมในมือของเจย์ตกลงบนโต๊ะในขณะที่เขากำลังคิดคำตอบให้กับคำขอเล็ก ๆ น้อย ๆ ของแองเจลีนอย่างอ้ำอึ้งเขาลุกขึ้นยืน เดินไปที่โต๊ะกาแฟอย่างเงียบ ๆ แล้วหยิบกรรไกรที่วางอยู่บนนั้น เขาตัดผมสั้นจนยุ่งเหยิงอย่างรวดเร็วจากนั้นเขาก็กลับไปที่โต๊ะอาหารและจับมือของแองเจลีนอย่างระมัดระวัง ก่อนที
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 917
เจย์ได้จากไปอย่างไร้เสียงเซย์นรีบมาที่อพาร์ตเมนต์และพบว่าแองเจลีนนั่งอยู่บนโซฟา เมื่อดวงตาของเธอไม่โฟกัส เธอจึงดูว่างเปล่าและสิ้นหวัง เซย์นพบว่าขาของเขาเกือบจะไม่ทำงานเมื่อได้พบเห็น“แองเจิล” เซย์นเดินโซเซไปข้างหน้าเมื่อได้ยินเสียงของเซย์น แองเจลีนก็ยืนขึ้นอย่างตื่นเต้น “เขามาใช่ไหม เซย์น?”เซย์นถูกยึดอยู่กับที่แล้วเขาก็ยิ้มอย่างมิดเมี้ยน “ฉันไม่รู้ ทั้งหมดที่ฉันรู้คือฉันได้รับคำชี้แนะปริศนาบอกให้ฉันมารับเธอจากที่นี่ ฉันก็เลยมา”แองเจลีนรู้สึกอะดรีนาลีนพุ่งพล่านไปทั่วตัวเธอ “ต้องเป็นเขาแน่ ๆ เขาแสร้งทำเป็นใบ้และฉีดน้ำหอมลาเวนเดอร์ที่เขาเกลียดที่สุดเพื่อปิดบังตัวตนของเขาจากฉัน”น้ำตาของแองเจลีนเริ่มไหลริน “เขาต้องมาช่วยฉันแน่ ๆ ตอนที่ได้ยินว่าตาฉันมองไม่เห็นผ่านทางโทรศัพท์ แต่ฉันไม่เข้าใจ ทำไมเขาถึงผลักไสฉันอย่างโหดเหี้ยมขนาดนี้ ถ้าเขาไม่สามารถทิ้งฉันไปได้”เซย์นพูดออกมา “ให้ฉันพาเธอไปหาหมอเถอะนะแองเจิล? ไปดูตาของเธอหน่อยเถอะ”แองเจลีนพยักหน้าเซย์นขุกเค่าลงตรงหน้าเธอ “ฉันจะอุ้มเธอไปเอง”แองเจลีนวางมือบนไหล่ของเซย์น เซย์นเกือบจะเซในขณะที่เขายืนขึ้น ทำให้เกิดความสงสัยขึ้นใน
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 918
สีหน้าของเกรย์สันแปรเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมเมื่อมาถึงปราสาท ได้มีผู้หญิงสวยเรียงเป็นสองแถวเดินเข้ามาและช่วยพาแองเจลีนเข้าไปข้างในแองเจลีนรู้สึกหมดความอดทน “ฉันคิดว่าเรากำลังจะเซ็นเอกสาร ไม่ใช่เหรอเกรย์สัน? นายพาฉันมาที่ไหน?”เกรย์สันตอบอย่างสุภาพว่า “ให้เวลาผมสักครู่ ผมจะไปค้นเอกสารครับ”พวกผู้หญิงก็ช่วยพาแองเจลีนไปที่ห้องเขียนหนังสือ ขณะที่เกรย์สันก็ได้วางใบหย่าไว้ตรงหน้าเธอจากนั้นเขาก็ยื่นปากกาให้เธอหัวใจของแองเจลีนแตกสลาย เมื่อถือปากกา เธอพบว่าตัวเองไม่สามารถเรียกความกล้าหาญเพื่อเซ็นชื่อของเธอได้เลย“ช่วยบอกฉันถึงเนื้อหาของใบหย่าหน่อยสิเกรย์สัน” จู่ ๆ เธอก็พูดขึ้นเกรย์สันรู้สึกไม่ค่อยสบายใจนักแองเจลีนพูดอีกครั้งว่า “เขามีครอบครัวใหญ่โตและมีธุรกิจเป็นของตัวเอง เงินนั้นก็มีส่วนเกี่ยวข้องในการหย่าครั้งนี้ นี่ยังไม่นับลูกสามคนของเรานะ ฉันจำเป็นต้องรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา”เกรย์สันตอบว่า “ท่านประธานจะปล่อยให้เด็กทั้งสามคนอยู่ภายใต้การดูแลของคุณครับ”ท่าทีของแองเจลีนแข็งทื่อ “เขาไม่ต้องการเด็ก ๆ เหรอ? ไม่แม้แต่สักคนเดียวเลยเหรอ?”แองเจลีนเคยกลัวว่าเขาจะพรากพวกเขาทั้งห
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 919
เซย์นจ้องมองไปที่นาฬิกาที่ผนังอย่างไม่สบายใจนักโจเซฟินนั่งลงบนเตียง พร้อมกับมือที่ถูกมัดไว้ข้างหลังหลังจากหันไปมองที่ผนังนับครั้งไม่ถ้วน โจเซฟินก็ไม่สามารถช่วยอะไรเขาได้นอกจากแซวเขา “นี่เป็นครั้งที่ 99 ที่นายดูนาฬิกาแล้วนะ เซย์น นาสอยากกอดมันไหม? หรือบางทีอาจจะใช้ชีวิตที่เหลือของนายกับนาฬิกาไปเลยไหม?”เซย์นนั่งอยู่ข้าง ๆ เธออย่างกังวล“โจเซฟิน ถ้าฉันบอกเอว่าคืนนี้เป็นคืนการต่อสู้ของโลกาวินาศและอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนล่ะ? เธอจะทำอะไร”โจเซฟินเบิกตาโพล่งด้วยความกลัวในสิ่งที่คำพูดของเขาหมายถึง เธอเริ่มตะโกนและกรีดร้อง “ปล่อยฉันออกไปนะ ฉันต้องไป”เซย์นถึงกับผงะจากการเดือดพล่านอย่างกะทันหันของเธอ “โจเซฟิน ฉันแค่บอกว่า อาจจะ”โจเซฟินเริ่มขัดขืนกับการถูดมัดไว้ “แล้วถ้าสิ่งนี้กลายเป็นความจริงล่ะ เซย์น? นั่นหมายความว่าฉันจะไม่ได้เจอครอบครัวอีกเลยหลังจากคืนนี้ นายกำลังทำให้ฉันพลาดโอกาสสุดท้ายในการบอกลานะเซย์น! นายมันช่างโหดร้ายแบบนี้ได้ยังไงกัน? นายมันเป็นปีศาจ!”เซย์นรู้สึกว่าจิตใจของเขาแตกสลายอยู่เบื้องล่างน้ำหนักของคำพูดที่โกรธเคืองของโจเซฟิน“หลังจากคืนนี้นะ โจเซฟิน เมื่อพรุ่งนี
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 920
เมื่อมองไปที่เซย์น โจเซฟินพบว่าไม่มีอะไรนอกจากความตกใจในท่าทางที่น่าดึงดูดของเขา ไม่เลยแม้กระทั่งความโกรธเล็กน้อยระหว่างคิ้วของเขาโจเซฟินคลานไปหาเขาและอ้อนวอน “ได้โปรดนะ เซย์น ฉันไม่เคยขออะไรมากจากนายเลย ขอร้องนะ ขอเพียงแค่ครั้งนี้ นายช่วยปล่อยให้ฉันได้ทำตามความต้องการของฉันได้ไหม?”น้ำตาไหลออกมาอย่างพรั่งพรูจากดวงตาของเซย์น “ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อเติมเต็มความต้องการอย่างอื่นของเธอนะ โจเซฟิน แต่ฉันจะตอบตกลงได้ยังไงในเมื่อเธอกำลังขอให้ฉันยอมให้เธอไปฆ่าตัวตาย?”โจเซฟินตอบว่า “ฉันไม่กลัวตาย เซย์น ฉันไม่กลัวจริง ๆ นะ ถ้าจะมีอะไรแบบนั้น ความตายก็เป็นการหนีสำหรับฉันมากกว่า”เซย์นโกรธจัด “เธอได้ยินที่ตัวเองพูดไหม? ทำไมเธอถึงได้โหดร้ายถึงขนาดร้องขอความตายต่อหน้าฉัน? บอกฉันทีว่าฉันเสี่ยงชีวิตไปเพื่ออะไรในเมื่อเธอไม่แม้แต่จะหวงแหนชีวิตของตัวเองเลย?”ดวงตาของโจเซฟินเบิกโพล่ง“นายกำลังพูดถึงเรื่องอะไร”เซย์นรู้สึกสลดใจอย่างมาก “ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันกำลังพูดถึงอะไรเหมือนกัน โจเซฟิน ฉันอาจจะแค่กำลังเป็นบ้าเพราะความเกรี้ยวกราดของเธอ”สายตาที่มีเสน่ห์ของโจเซฟินแข็งกระด้างขึ้น “เมื่อกี้นายพูดว่าอะไร
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
