บทที่ 89

เสียงดังเป็นพิเศษจากเจนสัน เขาใส่อารมณ์มากจนเสียงเขาแทบแหบ

เจย์สามารถเมินคนอื่นในรถได้ แต่ไม่สามารถละเลยอารมณ์ของลูกชายสุดที่รักได้ เขากังวลว่าสุขภาพจิตใจของเจนสันจะแย่ลงจนเจนสันมีอารมณ์ไม่คงที่

เจย์เหยียบคันเร่ง รถพุ่งตัวออกไปทันที

ระหว่างทาง เจย์ขับรถด้วยใบหน้าหงุดหงิด เขาถามโรสด้วยความโมโห "อย่าบอกนะว่าลูกชายของเธอถูกโจรลักพาตัวไป?"

โรสพลันจ้องไปที่เจย์ด้วยความตกใจ

'ลูกชายฉันก็ลูกชายนายไม่ใช่รึไง นายกล้าพูดเรื่องนี้อย่างสบายใจได้ยังไง?'

เมื่อเจย์เห็นท่าทางสิ้นหวังของโรส ชั้นน้ำแข็งก็ก่อตัวในดวงตาของเขา เขากัดฟัน "ถ้าอย่างนั้นฉันก็เดาถูก เธอไปมีลูกชายตอนไหน? ก่อนจะแต่งงานกับฉันหรือหลังหย่ากับฉัน?"

โรสตอบไม่ถูกหลังจากชะงักไปกับการเยาะเย้ยของเจย์ เธอเอนหลังอันปวกเปียกลงบนพนักพิง เครียด, ตื่นตระหนก, ความสงสัย, และถูกเยาะเย้ย… เธอรู้สึกทั้งหมดนี้เพราะพ่อของลูกเธอ ความรู้สึกทั้งหมดนี้ผสมปนเป จนเธอรู้สึกเหมือนถูกโยนลงไปในหลุมดำ

โจเซฟินอดทนไม่ไหวอีกเมื่อเห็นเจย์รังแกผู้หญิงที่ไร้ทางสู้ เธอยืดตัวตรงแล้วสวนกลับใส่พี่ชาย "พี่ชาย ไม่ต้องไปคิดว่าพี่สะใภ้จะมีเซ็ตตี้ก่อนที่จะแต่งงานกับนาย