Share

บทที่ 548

สตอร์มยื่นมือไปรับมาและดมสิ่งนั้นเบา ๆ และแล้วสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป “นายไปเอาสิ่งนี้มาจากไหน?”

“แล้วมันคืออะไร?” เจนสันถาม

สตอร์มไม่ต้องการสอนเด็ก ๆ ในสิ่งที่ไม่ควรสอน เขาจึงยัดกระดาษห่อนั่นใส่กระเป๋า

เจนสันแสดงอารมณ์ไม่มีความสุข “นั่นมันของของเรา!”

สตอร์มตอบว่า “ฉันจะเก็บไว้ให้ปลอดภัยเพื่อนายแล้วกัน”

“มีสิทธิ์อะไร?” เจนสันเริ่มอารมณ์เสีย

“มีสิทธิ์สิเพราะฉันแก่กว่านายไงล่ะ” สตอร์มตอบ

“ผู้ใหญ่รังแกเด็ก”

“หน้าไม่อาย”

“...” สตอร์มถึงกับพูดไม่ออก

เจนสันพูดอย่างเป็นผู้ใหญ่ว่า “แม้ว่านายจะไม่บอก แต่ฉันก็พอจะรู้ว่านั่นคืออะไร”

สตอร์มจ้องไปที่เจนสันอย่างเฉยเมยและถามอย่างฉลาด “ในเมื่อนายรู้อยู่แล้วว่ามันมีไว้เพื่ออะไร ทำไมนายยังต้องการให้ฉันใส่ลงไปในอาหารเช้าของคุณปู่แจ็คของนายด้วย?”

ความโกรธปรากฏขึ้นในดวงตาของเจนสัน “ผมแค่อยากให้เขาลิ้มลองยาของเขาเองก็เท่านั้น”

สตอร์มได้ยินถึงกับตกตะลึงไปชั่วขณะ “เจนส์ นายหมายความว่ายังไง? แจ็คกำลังวางแผนที่จะทำอย่างนั้นกับพ่อของนายงั้นเหรอ?”

เจนสันพยักหน้า

สตอร์มเริ่มโกรธจัด เขากำหมัดและพูดโพล่งออกมา “แจ็ค อาเรส คุณมันไอ้สารเลวหน้าไม่อายจริง
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status