โรสยกมือตบแก้มของแนนซี่เพี๊ยะ -ทุกคนต่างตกตะลึงเมื่อได้ยินเสียงตบแหลมที่ดังก้องไปทั่วห้องแนนซี่มองไปที่โรสอย่างไม่ต้องสงสัย เมื่อเธอถูกจัดการกับผิวที่ไหม้เกรียมของแก้มแนนซี่ “นี่แกกล้าตบฉันได้ยังไง?”เห็นได้ชัดว่าฌอน เบล ตกใจมากแม้จะมีความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดที่เขามีต่อ แนนซี่ เบล น้องสาวของเขา ฌอนก็ยังคงพยายามอย่างเต็มที่ในการแสร้งทำเป็นสวมกอดผู้หญิงคนนี้ในฐานะน้องสาวของเขา ปิดตาของเขาเพื่อกลบดูอารมณ์ฉุนเฉียวของแนนซี่ และเพื่อรักษาความอ่อนโยนและสง่างามที่เขาวางไว้ต่อหน้าท่านประธานเบลมันไม่เคยคิดมาก่อนเลยที่โรส ลอยล์ จะล้างแค้นให้เขาลึก ๆ อย่างเด็ดเดี่ยวสำหรับบางสิ่งที่เขายอมทิ้งตัวเองเพื่อความอดทนรู้สึกดีมาก!อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญหน้ากับคู่หูที่ดูเข้ากันแบบมีตัวตนพิเศษ ฌอนอดไม่ได้ที่จะกังวลเกี่ยวกับผลที่ตามมาที่แนนซี่ต้องเผชิญ“พี่เห็น ใช่ไหมพี่ฌอน? ผู้ช่วยของพี่ตบฉัน! ฉันจะไปบอกพ่อ” แนนซี่ร้องเสียงหลงขณะที่เธอวิ่งออกไปการแสดงออกของฌอนดูมืดมนต่อการคุกคามของน้องสาว เมื่อรู้ว่าการกระทำของแนนซี่ในการนำเรื่องนี้ไปฟ้องกับพ่อของพวกเขาจะทำลายความไว้วางใจที่สร้างขึ้นใหม่ท
ส่วนใหญ่ไม่มีใครรู้ถึงเหตุการณ์ดังกล่าว ประธานเบลตกใจกับคำพูดที่ได้ยินและหันไปมองแนนซี่ด้วยความประหลาดใจแน่นอนว่า มันถูกดำเนินเรื่องอย่างต่อเนื่องไม่มีทางที่แนนซี่จะยอมรับการกระทำเช่นนี้ต่อหน้าพ่อของเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการตัดสินใจทำเช่นนั้นหมายความว่าเธอวางแผนต่อต้านทั้ง โรส ลอยล์ และฌอน พ่อของเธอคงจะต้องเสียใจ เมื่อรู้ว่าเธอวางแผนต่อต้านพี่ชายของเธอเองแนนซี่ เบล ปฏิเสธอย่างยืนกรานว่า “เธอโกหกค่ะ พ่อ”โดยปกติแล้ว ประธานเบลเชื่อลูกสาวของเขามากกว่าโรสอยู่แล้ว ไม่ต้องพูดถึงชื่อเสียงของโรสว่าห่างไกลจากความยิ่งใหญ่แค่ไหน สิ่งนี้ทำให้เขาโกรธมากขึ้นเท่านั้น “โรส ลอยล์! เธอกล้าใส่ร้ายแนนซี่ได้ยังไง?”คำพูดต่อไปนี้ของโรส แสดงท่าทางประหลาดใจ อย่างมีจุดประสงค์ ทำให้คนที่อยู่ข้างเธอต้องปิดปากลง“นั่นคือสิ่งที่ท่านอาเรสบอกฉันค่ะ ท่านประธาน ไม่ว่านั่นจะเป็นความจริงหรือไม่ ฉันเชื่อว่ามีทางที่ดีที่สุดคือท่านควรถามท่านอาเรสเอง”ทั้งพ่อและลูกสาวเบลเหมือนสติแตกเมื่อได้ยินแบบนั้น ความกลัวเขียนอยู่บนใบหน้าของแนนซี่ “เธอกำลังโกหก โรส ลอยล์ ทำไมท่านอาเรสถึงต้องช่วยเธอในเมื่อเขาเกลียดเธอมาก?”ท่าท
พูดตามตรงฌอนไม่รู้แน่ชัดว่าโรส ลอยล์ มีความหมายกับเจย์ อาเรส มากแค่ไหน แม้ว่าเขาจะชอบเธอมากพอที่จะสร้างศัตรูให้กับบริษัท เบล ก็ตาม อย่างไรก็ตาม เจย์ อาเรส อาจเป็นทางเลือกเดียวของเขาในตอนนี้“ท่านอาเรส โรส ลอยล์ คือ… พ่อของผม เธอ” ฌอนถ่ายทอดด้วยความวิตกกังวลและความไม่สบายใจที่ถูกระงับไว้“นายหมายถึงอะไร?” หน้าตาที่หล่อเหลาของเจย์แข็งทื่อขึ้นทันทีเปล่งออร่าที่อึดอัดใจ“เธอมีความขัดแย้งกับน้องสาวของผม…” ผลลัพธ์คือเจย์ อาเรส ไม่เข้าใจ ฌอนพยายามอย่างเต็มที่เพื่อสงบการเต้นของหัวใจที่โกรธเกรี้ยวเพื่อที่เขาจะได้อธิบายสถานการณ์ได้ดีขึ้นแต่แล้วเจย์อาเรสวางสายทันที ความสับสนเกิดขึ้นในใจ ฌอน เบล จ้องไปที่โทรศัพท์ที่ถูกวางสายในมืออย่างสับสน ‘เขาทำแบบนี้หมายความอะไร?’‘เขาจะมาเพื่อช่วยเธอหรือเปล่า?’เจย์ อาเรส ยืนอยู่บนโซฟาหนังสีดำให้กลิ่นอายตามธรรมชาติของผู้ชายที่หมายถึงการยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลก ออร่าที่คุกคามอย่างกะทันหันจนสามารถฆ่าชายสามพันคนได้ทำให้เกรย์สันที่ยืนอยู่ด้านข้างตัวสั่นทันทีเป็นเวลานานแล้วที่ประธานสวมสีหน้าน่ากลัวเช่นนี้ ความกระหายเลือดในดวงตาของเขาเป็นสัญญาณกับความหายนะขอ
ประธานรู้สึกสบายใจขึ้นเล็กน้อย “ลูกพูดถูก ท่านอาเรสเป็นนักธุรกิจที่ให้ความสำคัญกับการแสวงหาผลกำไร ไม่น่าเป็นไปได้ที่เขาจะสร้างศัตรูจากบริษัท เบล เพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง”เมื่อหันไปมองโรส ลอยล์ เขาก็ขมวดคิ้วมองร่างที่ไม่เคลื่อนไหวบนพื้น “ผู้หญิง มีความอดทนต่ำสำหรับความเจ็บปวด โยนเธอออกไป”บอดี้การ์ดของประธานกำลังเดินเข้าไปหาโรส เมื่อจู่ ๆ ประตูห้องทำงานของประธานก็เปิดออกอย่างรุนแรงมันเป็นเสียงที่ดังดึงดูดความสนใจของทุกคน ทำให้หันกันไปมองด้วยความตกใจที่ประตูมีชายสองคนในชุดสีดำสวมแว่นกันแดด ผู้ชายพวกนั้นยืนนิ่ง ยืนอยู่ตรงข้างประตูตามมาข้างหลังคือร่างของคน ๆ หนึ่งร่างของเขากำลังปรากฏตัวเข้ามา เดินก้าวเข้ามาในห้องด้วยความมีเกียรติและอำนาจสูงเมื่อเห็นใบหน้าของเขา ประธานรีบยืนทันทีคุณสมบัติอันละเอียดอ่อนของแนนซี่ เบล ก็ผลิบานเป็นรอยยิ้มที่มีเสน่ห์เช่นกัน ดวงตาของเธอเปล่งประกายด้วยความร่าเริงที่แทบจะปกปิดไม่ได้ บางทีการมาเยี่ยมบริษัท เบล ครั้งใหญ่ของ เจย์ อาเรสก็เพื่อเธอแนนเดินเข้ามาหาเขาอย่างตั้งใจ “คุณมาทำไมคะ ท่านอาเรส?”เจย์ อาเรส ส่งสายตาที่ดูถูกเธอขณะที่พวกเขาเริ่มทำท่าทางปัดไ
เจย์ อาเรส มาและจากไปเหมือนพายุไซโคลนทิ้งร่องรอยของความอับอายและความอึดอัดใจไว้ให้เขาตื่น ทำให้บริษัท เบล ไปสู่จุดสูงสุดใหม่ของความบ้าคลั่งตามคำสั่งที่ได้รับ เกรย์สันอยู่เบื้องหลังเพื่อตรวจสอบสาเหตุของการบาดเจ็บของโรส เขาเหมือนเป็นศูนย์รวมของจิตวิญญาณแห่งโลกของ แกรนด์ เอเซีย“ประธานเบล ประธานของผมต้องการสอบถามข้อมูลประจำตัวของบุคคลที่อยู่เบื้องหลังการบาดเจ็บของโรส ลอยล์” เกรย์สันพูดเสริม ในกรณีที่เขาไม่ชัดเจนเพียงพอ “ที่จะกล่าวก็คือ บุคคลทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับสาเหตุของโรส ลอยล์ ทั้งทางตรงและทางอ้อมทำให้เธอเกิดอันตราย ผมจะขอขอบคุณเป็นอย่างยิ่งหากท่านประธานสามารถกรุณาแจ้งชื่อของพวกเขาตามคำสั่งของประธานของผมด้วยครับ”ประธานเบลกำลังทำอะไรไม่ถูก เพียงเพราะเจย์ อาเรส เป็นนักธุรกิจที่อยู่ยงคงกระพัน แต่มันไม่ได้หมายความว่าเขาจะกลัวผู้ใต้บังคับบัญชาที่ใกล้ชิดของเจย์“แกรนด์ เอเซีย และบริษัท เบล เป็นสายสัมพันธ์ที่ดีกันมาตลอด เกรย์สัน ฉันค่อนข้างแน่ใจว่า ท่านอาเรสบอกให้นายตามหาผู้ร้ายเพราะเขารู้สึกขุ่นมัวไปชั่วขณะด้วยความโกรธ แล้วฉันจะหาแพะรับบาปให้นายได้อย่างไร? นายอาจไล่ทุกคนออกจากบริษัท
เขากลัวมากทันใดนั้น เขาก็ตระหนักว่าไม่มีสิ่งใดในโลกที่จะสามารถแทนที่แองเจลีน เซเวียร์ได้เลยเขาจะให้ความร่ำรวยของเขาหากสิ่งนั้นรับประกันชีวิตที่มีความสุขสำหรับเธอเขาจะให้ชีวิตของเขาถ้านั่นหมายความว่าเธอจะทำให้มันมีชีวิตอยู่ได้ตราบใดที่เธอตื่นขึ้น การต่อสู้ทุกครั้งที่พวกเขามีตั้งแต่วินาทีนั้นเป็นต้นไปจะคุ้มค่าวินาทีให้ความรู้สึกเหมือนนาทีและรู้สึกเหมือนชั่วโมงเมื่อเวลาค่อย ๆ ไหลผ่านไปเหมือนทรายในนาฬิกาทรายเจย์ อาเรส รู้สึกราวกับว่าเวลานานผ่านไปเหมือนเป็นศตวรรษจากนั้นประตูห้องผู้ป่วยหนักก็เปิดออก เจย์ อาเรส ก้าวไปข้างหน้าเพื่อพบคุณหมอ “เธอเป็นอย่างไร?” เขาถาม ทั้งมองไปข้างหน้าและกลัวการประเมินของหมอ“ผู้ป่วยไม่ตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตอีกต่อไปแล้ว ท่านประธาน”เมื่อได้ยินแบบนั้น การแสดงออกที่น่ากลัวของเจย์ อาเรส เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มอย่างไรก็ตาม หมอยังคงรายงานต่อไปว่า “มีอาการเลือดออกภายในช่องท้องของผู้ป่วย ซึ่งอาจส่งผลให้เกิดภาวะมีบุตรยากได้ ผู้ป่วยเองก็มีร่างกายที่อ่อนแอ ซึ่งอธิบายได้ว่าทำไมเธอถึงเป็นลมเป็นเวลานานทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ ก็ตาม”การแสดงออกของเจย์ อาเรส
โรส ลอยล์ ได้หลับไปอีกครั้งหลังจากฟื้นขึ้นมาได้ไม่นานแพทย์ได้แนะนำให้เจย์ อาเรส ปล่อยให้ผู้ป่วยนอน เนื่องจากเธอได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยที่ศีรษะดังนั้นจึงมีแนวโน้มที่จะได้รับการกระทบกระแทกเล็กน้อย ผู้ป่วยอาจมีอาการเซื่องซึมเป็นพิเศษเจย์ อาเรส ไม่ได้คิดที่จะรบกวนเธอ เขานั่งเงียบ ๆ ในขณะที่เขาเฝ้าดูเธอนอนหลับ น้ำตาหยดลงบนหลังมือของเขา โดยไม่รู้ตัวไม่เคยมีใครคาดคิดว่าเจอาเรสผู้เย็นชาและไร้ความรู้สึกที่ไม่เคยร้องไห้มาก่อน จะมีน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาของเขาเพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง!ในที่สุด เจย์ อาเรสก็เข้าใจคำพูดที่ว่า 'ผู้ชายไม่หลั่งน้ำตาจนกว่าใจสลาย!'เขาค่อย ๆ ห่มผ้าให้เธอ เขากดริมฝีปากของเขาสัมผัสเข้ากับเธอเบา ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปเขาหยิบโจ๊กชามเล็กมาให้เธอจากแผงขายของชั้นล่างและรับโทรศัพท์ก่อนที่เขาจะกลับไปที่ห้องของเธอ ในท้ายที่สุดเพียงเห็นมือทั้งสองข้างของโรส ลอยล์ กำโทรศัพท์ของเธอแน่นแทบตาย ดวงตาของเธอปิดลง แต่น้ำตาก็ไหลออกมาจากมุมดวงตาทั้งสองข้างหัวใจของเจย์กุมแน่นอย่างเจ็บปวดเมื่อเห็นขณะที่เขาเดินไปหยิบโทรศัพท์ มีข้อความที่ถูกบันทึกไว้ในระบบมือถือเด้งขึ้นบนหน้าจอจากระบบเครื่อง
หลังจากอ่านจดหมายรักเธอก็เริ่มลบทุกคำออก...ดวงตาของเธอเอ่อคลอไปด้วยน้ำตาขณะที่เธอพร้อมอำลาเจย์ อาเรส “ลาก่อน เจย์บี้ คราวนี้ฉันจะออกเดินทางจริง นายจะไม่ต้องเจอฉันอีก”โรส ลอยล์ออกจากโรงพยาบาลโดยดึงเข็มฉีดยาน้ำเกลือที่อยู่ด้านหลังมือ เธอออกจากโรงพยาบาลโดยไม่มีใครสังเกตเห็นทันที ที่เขากลับมาที่บริษัท เจย์ อาเรส ได้รับโทรศัพท์ที่ห้องวีไอพีจากโรงพยาบาลแกรนด์เอเเซีย “ฉันขอโทษด้วย ท่านประธาน คุณโรสหายไปแล้ว”เมื่อได้ยินข่าว เจย์รู้สึกตัวสั่นตั้งแต่คอจนถึงกระดูกสันหลัง มันผ่านขายาวและนิ้วเท้าของเขาด้วย จากนั้น เมื่อนึกถึงช่วงเวลาที่เธอหลอกเขาแบบเดียวกับเมื่อ 7 ปีก่อน ความวิตกกังวลเริ่มแผ่ซ่านไปทั่วหน้าอกของเขา เหตุการณ์ในอดีตคือเหตุการณ์ที่ทำให้เขาใช้ตัวเปล่า ๆ รวมทั้งที่คนของเขาตามหาทั้งเมือง“เกรย์สัน ผมต้องการให้ทุกทางออกของเมืองปิดทันที เราจะไม่ปล่อยให้โรสหนีไปในครั้งนี้”ขาของเกรย์สันอ่อนแรงตามคำสั่งเท่าที่เกรย์สันกังวล การจับแมลงวันจะใช้ความพยายามน้อยกว่าการจับโรส ลอยล์เสียอีก“เข้าใจแล้วครับ”เจย์ อาเรส บังคับให้จิตใจของเขาเสมอ เขาต้องการสติปัญญาหากต้องการตอบโต้แผนการหลบหนี