”ฉันไม่ควรบังคับเธอเลย แองเจลีน ฉันจะยกเลิกงานแต่งงานเดี๋ยวนี้ เราจะจัดงานแต่งกันเมื่อเราหาร็อบบี้น้อยเจอ”“ฉันขอโทษที่ทำให้คุณผิดหวัง” แองเจลีนพูดไปร้องไห้ไปเจย์มองแองเจลีนที่อยู่ในชุดแต่งงาน ผิวของเธอขาวราวหิมะ คิ้วโก่งได้รูป และดวงตาอ่อนโยนมีเสน่ห์ของเธอ ความงามของเธอทำให้หัวใจเขาสั่นไหว“ฉันก็ไม่ได้ผิดหวังไปทั้งหมดหรอก เธอดูสวยมากวันนี้แองเจลีน”เขาเอามือประคองหน้าเธอ จูบเธอด้วยน้ำตาที่เอ่อคลอ “เธอทำให้ฉันคลั่งรักจะตายอยู่แล้วนะ”แองเจลีนพูดสะอื้น “พาฉันออกไปทีค่ะ เจย์บี้”“ได้”สุดท้ายแล้วก็มีแค่โจเซฟินและเซย์นที่ร่วมในงานแต่งงานยิ่งใหญ่นี้เซ็ตตี้น้อยและเจนสันกัดฟันทนและทำหน้าที่เด็กหญิงถือดอกไม้และเด็กชายถือแหวนให้จบสิ้นทั้งสองคนต่างก็ดึงดูดความสนใจของผู้คนแขกพากันชี้มาที่เจนสัน “เด็กคนนั้นหน้าตาดีมาก ใครจะรู้ว่าจะมีสาวมาตกหลุมรักเขามากสักแค่ไหนนะหากว่าเขาโตขึ้น?”สีหน้าของเจนสันว่างเปล่าตลอดทั้งงานเซ็ตตี้น้อยกระซิบเตือนเขา “ยิ้มหน่อยพี่ชาย เรามาเพื่อร่วมงานแต่งงานนะ ไม่ใช่งานศพ”เจนสันฉีกยิ้มชั่วร้ายให้เซ็ตตี้น้อย ซึ่งเธอยักไหล่และบอกว่า “ช่างมันเถอะ ฉันว่าพี่ไ
เซย์นยังไม่ยอมแพ้ เขาถามว่า “แล้วรู้เหรอว่าองค์กรโลกาวินาศอยู่ที่ไหน?”คำถามของเขาทำให้ทุกคนได้คิดบางทีการหาองค์กรลึกลับที่ชั่วร้ายนั่นอาจจะยากกว่าการหาตัวร็อบบี้น้อยซะอีกแองเจลีนพยักหน้าและบอกว่า “ฉันคิดว่าฉันรู้”ทุกคนตะลึงจนพูดไม่ออก“เกรย์สัน ไปหยิบเซฟฉันมา” แองเจลีนสั่ง“ได้ครับ” เกรย์สันหันหลังออกไปหลังจากรอพักใหญ่ หลังจากที่เกรย์สันกลับที่แกรนด์ เอเซีย เมื่อเขากลับมาพบทุกคนอีกครั้งเขาก็ถือกล่องเล็ก ๆ ไว้ในมือ“ในนั้นมีอะไร?” เจย์ถามเกรย์สันเปิดกล่องไม้และเผยให้เห็นจดหมายปึกหนึ่งดวงตาเหยี่ยวของเจย์หดเล็กพร้อมกับแผ่รังสีคุกคามออกมาทั่วร่างตลอดหลายปีที่เขาไม่อยู่ มีคนติดต่อกับผู้หญิงของเขาตลอดด้วยวิธีการโบราณแบบนี้เหรอ?เชอะ โรแมนติกไปไหม?!“ใครเขียนจดหมายพวกนี้?” สายตาของเจย์จ้องที่รูปกุหลาบบนซองจดหมาย เสียงเขาเยียบเย็นจนสามารถแช่แข็งวัวทั้งตัวให้ตายได้เกรย์สันกลัวจนไม่กล้าตอบสุดท้ายแองเจลีนก็เป็นคนอธิบาย “จดหมายพวกนี้มาจากโคล เจย์บี้เร็วเข้า ดูสิว่ามีที่อยู่ของพวกโลกาวินาศอยู่บนนั้นไหม?”เจย์อยากจะฆ่าโคลให้ตายเสียตอนนั้น แต่เขายังคงสติไว้ได้เพราะว่าแองเจลี
แองเจลีนอธิบาย “จะว่าไปแล้ว พวกเขาก็เป็นญาติกัน”ทุกคนต่างก็มีสีหน้าเหมือนจะบอกว่า “อ๋อ เป็นอย่างนี้นี่เอง”ตระกูลยอร์กมีแต่พวกคนโง่คลั่งรักองค์กรโลกาวินาศซ่อนตัวอยู่ที่เมืองชนบทบริเวณเขตแดนตอนเหนือของแดนสวรรค์แต่ว่าโคลไม่ได้ลงรายละเอียดตำแหน่งที่ตั้งขององค์กรโลกาวินาศในจดหมาย เขาเพียงแค่พูดว่าเมื่อแองเจลีนมาถึงที่เมืองชนบท เธอควรเข้าพักที่โรงแรมฟลาวเวอร์ ซิตี้ เมื่อบอกชื่อเธอกับทางโรงแรมแล้วเขาจะมารับเธอเองเมื่อครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ เจย์ก็พูดอย่างหนักแน่นว่า “เราจะออกเดินทางกันวันมะรืนนี้ แองเจลีน”แองเจลีนอดทนรอให้ถึงที่นั่นไม่ไหว ราวกับว่าร็อบบี้น้อยกำลังตั้งตารอให้พวกเขาไปหาอยู่“ตกลงค่ะ”เกรย์สันก้าวออกมาและขอร้องว่า “คราวนี้ได้โปรดอนุญาตให้ทีมภูตผีติดตามคุณไปด้วยเถอะครับ นายท่านอาเรส”เจย์บอกว่า “ภารกิจที่เกี่ยวข้องกับพวกโลกาวินาศคราวนี้มันทั้งเสี่ยงและไม่แน่นอน หากว่ามีพวกนายไปก็ต้องดูแลให้แองเจลีนปลอดภัย เกรย์สันเรียกรวมตัวทีมภูตผี บอกให้พวกเขาเตรียมตัวพร้อม!”เกรย์สันยิ้มออกมา “ได้ครับท่าน”ไม่มีทางจะบอกได้ว่าเมื่อแองเจลีนไปแล้วเธอจะสามารถกลับมาได้อย่างปลอดภัยหรือ
ใบหน้าเย็นชาของเจนสันเปลี่ยนเป็นดูไม่ได้ เขาเดินเข้าไปหาคุณทวดและถามว่า “คุณทวดหมายความว่าผมน่าเบื่อเหรอครับ?”คุณทวดหัวเราะลั่นและเรียบเรียงคำพูดใหม่ บอกว่า “หลานเป็นเด็กผู้ชาย พูดน้อยหน่อยก็ไม่เป็นอะไรหรอก”โจเซฟินดึงเซย์นเข้ามาหาคุณท่านอาเรสและบอกว่า “คุณปู่คะ นี่หลานเขยค่ะ”คุณท่านอาเรสมองเซย์นและถอนใจ “หลังจากผ่านเรื่องทั้งดีทั้งร้ายมามากมาย คู่รักอย่างพวกเธอก็ลงเอยกันจนได้สินะ”ตอนนั้นแองเจลีนก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นและเดินเข้าไปหาคุณท่านอาเรส เจย์รีบเข้าไปพยุงเธอและเตือนเธออย่างใส่ใจว่า “ระวังนะ”“สบายดีไหมคะคุณปู่?” แองเจลีนถามเมื่อคุณท่านอาเรสเห็นว่าแองเจลีนดูบอบบางอ่อนแอมากแค่ไหนเมื่อเทียบกับความแข็งแกร่งของเธอเมื่อก่อน ดวงตาเขาก็เต็มไปด้วยน้ำตา “ปู่สบายดีแองเจลีน เธอต่างหากที่ต้องดูแลตัวเองให้ดี”“เธอเป็นวีรสตรีผู้ยิ่งใหญ่ของตระกูลอาเรส เธอมอบหลานที่น่ารักรู้ความให้เราสามคน และถึงกับรักษาแกรนด์ เอซียไว้ให้เจย์ ผู้หญิงบอบบางอย่างเธอที่จริงแล้วแข็งแกร่งกว่าพวกผู้ชายหลายคนด้วยซ้ำ”“ฉันชื่นชมและซาบซึ้งใจเธอ ขอบใจนะที่ทำให้ตระกูลอาเรสมากมายเหลือเกิน”แองเจลีนรู้สึกกระดากเล็กน้อ
”ผลของการทดลองนั้นควรจะอยู่แค่ในแวดวงวิทยาศาสตร์เท่านั้น แต่ใครจะคิดว่ามีพวกคนใหญ่คนโตไม่รู้จักพอที่เห็นอำนาจของการทดลองนี้แล้วก็จัดการทำลายหมู่บ้านทิ้งไปทั้งหมู่บ้าน”“ผู้ทรงอิทธิพลจากหลายแวดวงต่างก็อยากเข้ามามีส่วนร่วม บางคนก็อยากใช้อาวุธชีวภาพนี้ทำให้ตัวเองทรงอำนาจมากขึ้น ขณะที่บางคนก็แค่ไม่อยากให้มันไปอยู่ในมือผิดคนเท่านั้น ดังนั้นมันจึงกลายเป็นสงครามแย่งชิงสมบัติ“นักธุรกิจนับไม่ถ้วน เจ้าหน้าที่พิเศษ และพวกแก๊งต่าง ๆ พากันเข้าร่วมศึกนี้โดยทุ่มเทพลังความสามารถทั้งหมด เป็นการต่อสู้นองเลือดที่ปลาใหญ่กินปลาเล็ก แล้วพวกปลาเล็กก็รวมตัวกันเป็นกลุ่มพันธมิตร“ท้ายที่สุดองค์กรโลกาวินาศก็มีชัยเหนือทุกฝ่ายและได้ชื่อว่าเป็นองค์กรลึกลับที่น่าเกรงขามที่สุดเท่าที่มีมา หัวหน้าองค์กรก็ได้ขึ้นมามีชื่อเสียงหลังจากช่วงสงครามโลก“เมื่อชนะสงครามโลก ทุกคนต่างก็พากันนึกขึ้นมาได้ว่า เป้าหมายของสงครามนี้ก็คือการแย่งชิงสมบัติ แต่ว่าสมบัติอยู่ที่ไหนกันล่ะ?“มิสเตอร์โบเยนั้นหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย“ผู้นำองค์กรโลกาวินาศก็เริ่มออกหาของล้ำค่านั้น"“สำหรับสมาชิกองค์กรทั่ว ๆ ไปอย่างเรา มันเป็นเหมือนการเดินทา
”นี่มันตราระดับนายพลเอกเลยนะเจย์ หลานใช้เจ้านี่สั่งการพวกนักฆ่าขององค์กรโลกาวินาศได้เลย ฉันไม่อยากจะเชื่อ ผู้หญิงแบบแม่ของหลานนี่เป็นถึงพลเอกขององค์กรโลกาวินาศเลยเหรอ?” คุณท่านอาเรสอึ้งงันจนพูดไม่ออกเจย์ยิ้มอย่างขมขื่น ไม่ว่าแม่ของเขาจะเป็นใคร เธอก็ยังเป็นแม่ที่รักเขามากในสายตาของเขาคุณท่านอาเรสพูดอย่างตื่นเต้น “ด้วยสมบัติพวกนี้ หลานก็สามารถไปที่องค์กรโลกาวินาศได้อย่างไม่มีปัญหา”เจย์มองคุณท่านอาเรสอย่างอ่อนแรงและถามด้วยเสียงขาดห้วงว่า “คุณปู่ ผมขอถามแค่ครั้งเดียวและผมหวังว่าปู่จะตอบผมตามตรง ปู่เกี่ยวข้องกับการตายของพ่อแม่ผมไหม?”คุณท่านอาเรสดูงุนงง เขาตอบว่า “ฉันไม่ได้เป็นคนทำจริง ๆ เจย์ ฉันคิดหนักมากกว่าใครกันที่จะเป็นคนชักใยอยู่เบื้องหลังของอุบัติเหตุทางรถคราวนั้น ฉันถึงขนาดสงสัยว่าเควนตินคนของหลานอาจจะเป็นสาย…”เจย์ใบหน้าซีดเผือด เควนตินนั้นเป็นหนึ่งในสมาชิกทีมภูติผี หากว่ามีคนติดสินบนเควนตินจริง แล้วเขาได้รับสินบนตั้งแต่ตอนไหน?ในทีมภูติผีจะมีคนทรยศอื่นอีกไหม?คุณท่านอาเรสพูดอย่างไม่สบายใจ “เพราะว่าแม่ของหลานเป็นระดับนายพลขององค์กร ฉันแน่ใจว่าเธอต้องมีศัตรูมากมายแน่ หลานเ
มีองค์กรลับที่ชื่อว่าเก้าหน่วยข่าวกรองทหารทางตอนเหนือที่ตั้งอยู่ในโถงลับบนเทือกเขาเวลลิงตันในห้องคอมพิวเตอร์ของเก้าหน่วยข่าวกรองทหารนั้นมีแสงสีฟ้าสว่างอยู่มันคือคอมพิวเตอร์ล้ำสมัย ทุกอย่างที่ถูกป้อนเข้าไปในคอมพิวเตอร์เครื่องนี้ด้วยคีย์บอร์ดจะถูกฉายขึ้นมาเป็นแสงสีฟ้าชายที่นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ก็คือปีศาจนั่นเอง เขาเป็นชายที่มีดวงตาหงส์และดูอายุประมาณ 35 ปี ผิวซีดจนเหมือนไร้สีเลือดทันใดนั้นก็มีการ์ดภารกิจโผล่ขึ้นมาที่หน้าจอ เขากดคลิกเข้าไป หลังจากที่อ่านข้อความบนการ์ดภารกิจแล้ว ดวงตาหงส์ของเขาก็มืดครึ้มลง“นี่!” ปีศาจตะโกนเสียงต่ำมีคนรับใช้ชายวัยกลางคนร่างอวบและดูรุงรังอยู่ด้วยในห้อง เมื่อได้ยินเสียงตะโกนเรียกของปิศาจเขาก็เข้ามาถามอย่างนอบน้อม “ครับท่านปีศาจ?”“ไปพาเขามานี่”คนรับใช้อึ้งไปในตอนแรก แต่ว่าเขาก็รู้ได้ทันทีว่าหมายถึงใครหลายปีที่ผ่านมาปีศาจเรียกทุกคนด้วยชื่อแรก มีเพียงเด็กคนนั้นที่เขาพามาด้วยเมื่อสามปีก่อนคนรับใช้หันหลังแล้วออกไปโดยทันทีเก้าหน่วยข่าวกรองทหารนั้นเป็นองค์กรสายลับที่โดดเด่นที่สุดในโลกมีสายลับชั้นยอดระดับเอสทั้งหมด 13 คน และสายลับระดับสามเออ
เด็กหนุ่มเอนร่างสูงสมส่วนพิงโต๊ะคอมพิวเตอร์ ดวงตาเย้ายวนมีเสน่ห์ของเขามีประกายขณะที่เขาเย้าแหย่ “นายท่าน ก้นคุณจะใหญ่นะถ้านั่งอยู่หน้าคอมทั้งวันแบบนี้ คุณจะทำยังไงถ้าหุ่นพังจนหาภรรยาไม่ได้เนี่ย?”ปีศาจมองเด็กหนุ่มและยิ้มอ่อนโยนก่อนบอกว่า “เบื้องบนให้ภารกิจระดับห้าเอสมา ทั้งหน่วยทหารทั้งหมด มีนายคนเดียวที่มีคุณสมบัติพอจะรับภารกิจนี้…”ภารกิจระดับห้าเอสเหรอ?เด็กหนุ่มปฏิเสธ “ผมจะรับภารกิจยากขนาดนั้นได้ยังไงกัน? ผมยังเป็นแค่เด็กน้อยเอง”ปีศาจะเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม “ฉันจะให้นายเลือกว่าอยากให้แชมป์คนไหนกับนายก็ได้ ดีไหม?”แชมป์ทั้งสิบสามคนอึ้งไป พวกเขานั้นไม่ได้มีดีแค่หน้าตาเท่านั้นแต่มีทักษะการต่อสู้ที่สูงมากด้วย เด็กหนุ่มเองก็เข้ากับพวกเขาได้เป็นอย่างดีเมื่อสายลับคนอื่นออกไปทำภารกิจ แชมป์ทั้งสิบสามคนไม่เคยต้องไปกับใครเลย“ทำไมไม่ให้เขามากับผมหมดเลยล่ะ?” เด็กหนุ่มยิ้มอย่างโลภมากปีศาจหัวเราะ “พวกเขาขี้หงุดหงิดแล้วก็อารมณ์ร้อน ฉันกลัวว่านายจะรับมือพวกเขาไม่ไหวน่ะสิ”เด็กหนุ่มพูดด้วยท่าทางไม่มีพิธีรีตอง “นายท่าน พวกเขาคุยไม่เก่งสักคน ผมคงเป็นบ้าแน่หากว่าต้องไปกับใครสักคนในพวกเขาตามลำพัง