เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 922
บทที่เกี่ยวข้อง
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 923
เกิดเรื่องมากมายติดต่อกันเช่นนี้ ฉินอวิ๋นฟานรู้สึกชาหนังศีรษะ กระวนกระวายไม่สงบ เจ้านักวางแผนพวกนี้ช่างน่าขยะแขยงแท้ ๆ ถ้าพวกเขาเล่นสกปรกอยู่ข้างหลังจริง เช่นนั้นมันก็น่าโมโหนักที่เขารีบมาหาหวงต้าหยวนเช่นนี้ก็เพื่อป้องกันไว้ก่อน ป้องกันไม่ให้สถานการณ์แย่ไปมากกว่านี้ กระนั้นเรื่องราวกับดำเนินไปถึงขั้นที่ไม่อาจจัดการได้แล้ว“เสี่ยวฟาน แย่แล้ว เกิดเรื่องอีกแล้ว!”ฉินอวิ๋นฟานเพิ่งออกมาจากหอวั่งเจียง อู่จ้านก็วิ่งปรี่มารายงานด้วยความร้อนรน ครั้งได้ยินว่าเกิดเรื่องอีกแล้ว ฉินอวิ๋นฟานก็ปวดหัว เกิดเรื่องใหญ่อะไรอีกแล้วเนี่ย มันน่าหงุดหงิดชะมัด“ว่ามา เกิดอะไรขึ้นอีกแล้ว”ฉินอวิ๋นฟานถามด้วยสีหน้าบึ้งตึง“เป็นเช่นนี้ เมื่อกี้นี้เอง เย่ซื่อกวานรีบร้อนวิ่งผ่านมา ข้าก็เลยดักเอาไว้”อู่จ้านรู้ว่ายิ่งเกิดเรื่องวุ่นวายมากเท่าไร เบื้องหลังต้องมีมือที่มองไม่เห็นควบคุมอยู่แน่นอน เขาจึงไปทำความเข้าใจให้ฉินอวิ๋นฟานก่อน นี่ก็เพื่อแบ่งเบาความกังวลของฉินอวิ๋นฟานเขาเอ่ยต่อ “เรื่องมันเป็นอย่างนี้ พ่อตากับน้องภรรยาของเย่ซื่อกวานเพิ่งถูกจับตัว และคนที่ลงมือก็คือคนของทางการ”“หือ? เกิดอะไรขึ้นอีก?” ฉินอ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 924
เย่ซื่อกวานคุกเข่าขอร้องตรงหน้าฉินอวิ๋นฟานเลย “รัชทายาท ถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ ข้าน้อยก็ไม่อยากมารบกวนท่านหรอก แต่ แต่ตอนนี้ข้าน้อยจนมุมแล้วจริง ๆ ขอรับ!”ฉินอวิ๋นฟานหรี่ดวงตาแล้วถามเสียงกร้าว “เย่ซื่อกวาน เจ้าคือคนที่ข้าให้ความสำคัญมาก ข้าก็ไม่อยากเห็นเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นเหมือนกัน แต่ในเมื่อเรื่องก็เกิดขึ้นแล้ว ข้าจำต้องถามเจ้าอย่างจริงจัง จับได้คาหนังคาเขานี่มันยังไง? มันเป็นเรื่องจริงหรือเปล่ากันแน่?”หลังจากทบทวนครู่หนึ่ง ความจริงฉินอวิ๋นฟานมีคำตอบอยู่ในใจแล้วเย่ซื่อกวานไม่กล้าปิดบังแม้แต่น้อย เขารีบตอบ “รัชทายาท เรื่องมันเป็นเช่นนี้ขอรับ ปกติน้องชายภรรยาข้าน้อยชอบของประหลาด ๆ เมื่อวานเขาไปซื้อสินค้ากระเบื้องเคลือบที่ตลาดนัด ได้ของดีมาไม่น้อย วันนี้เช้ามาก็ถูกคนของทางการจับตัวแล้ว”“สินค้าที่เขาได้กลับมากลับเป็นสินค้าผิดกฎหมาย ข้าน้อยก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน จะอธิบายยังไงก็ไม่มีประโยชน์ ตอนนี้จึงได้แต่มาหาท่านให้ช่วยคิดหาวิธีขอรับ”“อ้อ? หรือว่าจะมีคนวางหลุมพรางจริง?”ฉินอวิ๋นฟานเลิกคิ้วทันที แววตามีอารมณ์สังหารปราดผ่าน เขามองเย่ซื่อกวานอีกครั้งแล้วถามเสียงหนัก “เย่ซื่อกวาน เจ้าแน่
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 925
หลังจากทิ้งคำหนัก ฉินอวิ๋นฟานก็เดินอาด ๆ ไป...ทิ้งเย่ซื่อกวานที่ทำหน้างงงันและเจ้าหน้าที่คนอื่น ๆ อึ้งอยู่กับที่!“นี่ นี่...”เย่ซื่อกวานมองอู่จ้านที่อยู่ด้านข้าง อยากจะพูดอะไรแต่ก็หยุดอีก เดิมนึกว่าฉินอวิ๋นฟานจะพาเขาเข้าไปช่วยคนในคุกของที่ว่าการ คิดไม่ถึงว่าจะไปทั้งอย่างนี้? เมื่อครู่แม้พูดอย่างเผด็จการ แต่คนของทางการพวกนั้นจะปล่อยพ่อตาและน้องชายภรรยาง่าย ๆ อย่างนั้นหรือ?“ไปกันเถอะ!”ยามนี้อู่จ้านก็มีสีหน้าจนใจเหมือนกัน โบราณว่าไว้ ยมบาลพบง่าย ผีร้ายต่อกรยาก ทันทีที่เกิดเรื่องพรรค์นี้ เกรงว่าจะจัดการทันทีไม่ได้ ตอนนี้เสี่ยวฟานนอกจากจะขย่มขวัญอย่างเหมาะสม ก็ยากจะมีกลยุทธ์รับมือที่ดีจริง ๆทีแรกอู่จ้านคิดจะปลอบใจเย่ซื่อกวาน แต่พอคำพูดมาถึงริมฝีปากก็ต้องกลืนลงไปอีก เพราะตอนนี้เขาเข้าใจความหมายของเย่ซื่อกวานแล้ว หากคนพวกนี้คิดจะทำเรื่องที่วิญญูชนคิดว่าเป็นความผิดใหญ่หลวงอย่างโจ่งแจ้งจริง จะประหารพ่อตาของเย่ซื่อกวานให้ได้ เช่นนั้นเขาก็จนหนทางแล้วเหมือนกัน และไม่ทันด้วยต่อจากนี้ต้องเกิดเรื่องอื่นอีกแน่ เวลานี้ได้แต่หวังว่าพวกเขาจะเกิดความเกรงกลัว ไม่กล้าบุ่มบ่ามทำอะไรพลการ เช่นนี
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 926
......ฉินอวิ๋นฟานขย่มขวัญได้ผล เจ้าหน้าที่ชั้นผู้น้อยที่ตอนแรกคิดว่าลงทัณฑ์หนักกับพ่อตาของเย่ซื่อกวาน หลังจากชั่งน้ำหนักคุณโทษแล้วก็เลือกตัวเลือกที่เป็นประโยชน์กับพวกเขาที่สุด“อาจ้าน รีบไปตามลิ่งหูเสี่ยว หานซิ่น หลิวเป้ย หลัวเหิงกับพวกคนอื่น ๆ มาเร็ว!”ยามนี้ฉินอวิ๋นฟานไม่กล้ารีรอแม้แต่น้อย ฉินอวิ๋นฟานรีบไปที่สำนักงานใหญ่ของเครือต้าเฉียนเหิงไท่ทันที แม้เรื่องที่เกิดจะเป็นเรื่องหยุมหยิม แต่ฉินอวิ๋นฟานไม่คิดว่าเรื่องนี้จะธรรมดา กระทั่งคิดว่าอีกฝ่ายต้องมุ่งมาที่เรื่องการปฏิรูปการเกษตรแน่“ได้!”อู่จ้านไม่กล้าเสียเวลาแม้แต่น้อย รีบปฏิบัติเดี๋ยวนั้น...ในห้องโถงใหญ่ ฉินอวิ๋นฟานขมวดคิ้วมุ่น นึกย้อนเรื่องราวที่เกิดในสองวันนี้ไม่หยุด และไตร่ตรองเรื่องที่กำชับกับหวงต้าหยวนอย่างต่อเนื่อง กลัวว่าจะมีช่องโหว่“รัชทายาท...”หลิวเป้ย หานซิ่น ลิ่งหูเสี่ยวและคนอื่น ๆ ต่างได้ข่าวเรื่องที่เกิดในสองวันนี้มาแล้ว ครั้นฉินอวิ๋นฟานเรียกตัว พวกเขาก็รีบมาทันที อีกทั้งพวกเขาเองก็เกิดเรื่องทำนองเดียวกันนี้เหมือนกัน“ทางพวกเจ้าเกิดเรื่องอะไรหรือไม่?”ฉินอวิ๋นฟานมองทุกคนแล้วเอ่ยปากถาม“เอ่อ มีขอรับ พี
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 927
หานซิ่นขานรับด้วยใบหน้าขึงขัง “หานซิ่นรับคำสั่ง!”หานซิ่น อู่จ้านและคนอื่น ๆ ต่างมองหลัวเหิงด้วยสีหน้าจนใจ ทีแรกคิดจะขอร้องแทนเขากลับพูดไม่ออก เวลานี้เป็นช่วงที่แผนงานยิ่งใหญ่รัชทายาทสุ่มเสี่ยง จะเกิดความผิดพลาดใด ๆ ไม่ได้เด็ดขาด ความประมาทของหลัวเหิงอาจทำให้ความพยายามทั้งหมดของรัชทายาทต้องสูญเปล่าชัดเจน เขาเสียความเชื่อมั่นและการฝากฝังภาระหนักที่รัชทายาทมีแต่เขาในช่วงเวลาพิเศษนี้ไปแล้วตุบ...“รัชทายาท ข้าน้อยทำให้ท่านผิดหวัง เป็นข้าน้อยเองที่ไม่ได้ควบคุมกองทัพอย่างเข้มงวด!”หลัวเหิงคุกเข่าลงตรงหน้าฉินอวิ๋นฟาน น้ำตาไหลพราก อ้อนวอนอย่างหนัก “รัชทายาท ค่ายทานหลางคือชีวิตของข้าน้อย ได้โปรดอย่าขับข้าน้อยออกไปจากค่ายทานหลางเลยนะขอรับ จะให้ข้าน้อยเป็นนายทหารเล็ก ๆ คนหนึ่งก็ได้”ผ่านมาหลายปีเช่นนี้ หลัวเหิงผูกพันลึกซึ้งกับค่ายทานหลางนานแล้ว มันสำคัญเช่นเดียวกับชีวิตของเขา หากออกจากค่ายทหารเขาก็ไม่รู้ว่าต่อไปจะทำอย่างไรดีและถ้าต้องไปด้วยรูปแบบนี้ เขาไม่ยินยอม! นี่โหดร้ายยิ่งกว่าการฆ่าเขาอีก!เห็นหลัวเหิงทรมานเช่นนี้ อู่จ้านจึงทนดูต่อไปไม่ได้จริง ๆ เขาเชื่อนิสัยของหลัวเหิง และเขายังเ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 928
อันที่จริงเขาติดตามรัชทายาทมานานอย่างนี้ หากสงบจิตใจจะมีวิธีแก้ปัญหาจริง ๆ!แต่เสิ่นวั่นซานค่อนข้างพิเศษ เขาคือพี่ใหญ่ของเครือต้าเฉียนเหิงไท่ บัดนี้ถูกจับตัว ย่อมทำให้คนระดับล่างประหวั่นพรั่นพรึง“เสิ่นวั่นซานมีสถานะพิเศษ พวกเขาไม่กล้าทำอะไรหรอก”ฉินอวิ๋นฟานหรี่ดวงตาทั้งคู่แล้วพูด “พวกเจ้าจงจำเอาไว้ ตัวตรงไม่กลัวเงาเอียง ทำเรื่องที่พวกเจ้าควรทำก็พอ ไม่ว่าใคร ขอเพียงละเมิดกฎหมายจะต้องถูกดำเนินคดีตามระเบียบ ไม่ต้องมาขอร้องข้า ข้าช่วยไม่ได้ หลักเหตุผลนี้ข้าคงไม่ต้องเน้นย้ำกับพวกเจ้าอีกกระมัง?”“ถ้าพวกเรามีตำแหน่งและอำนาจแล้ว แต่ทำผิดกฎหมายเพราะความสัมพันธ์ส่วนตัว ทำเรื่องไม่ซื่อ เช่นนั้นพวกเจ้าจะต่างอะไรกับขุนนางสุนัขพวกนั้น? ก็แค่การเปลี่ยนถ่ายอำนาจไม่หยุด”“หวังว่าพวกเจ้าจะตระหนักในหน้าที่และความรับผิดชอบบนตัว นี่มิใช่การพูดปากเปล่า!”สีหน้าของทุกคนต่างตกตะลึง ได้รับผลกระทบจากพลังแกร่งกล้ารวมไปถึงเสน่ห์อันแรงกล้าของฉินอวิ๋นฟานรัชทายาทผู้สูงส่ง ใต้หนึ่งคนเหนือคนนับหมื่น กระทั่งเป็นไปได้มากที่สุดว่าจะได้ขึ้นครองราชย์นั่งบัลลังก์สูงสุด เดิมเขาสามารถเสพสุขกับอภิสิทธิ์พิเศษและลาภยศทุ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 929
พริบตาเดียวก็ผ่านไปสามวัน ฉินอวิ๋นฟานมิได้หยุดพัก แต่ตรวจสอบการดำเนินงานและรายละเอียดในแต่ละโครงการอย่างจริงจัง เพื่อรับมือกับเรื่องไม่คาดฝันที่อาจเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อขณะเดียวกันเขาก็กำลังวิ่งแข่งกับเวลา รอให้เรื่องปะทุจะได้โต้กลับรอบด้านทว่าความเผด็จการเมื่อก่อนหน้านี้ของเขาได้ผลดีประมาณหนึ่งกับคนธรรมดาพวกนั้น พ่อตาของเย่ซื่อกวานไม่ถูกลงทัณฑ์หนัก แค่ขังอยู่อย่างนั้น หัวหน้าของที่ว่าการสีหน้าราวกับถ่ายไม่ออก ไม่รู้ควรทำอย่างไรดีแต่เสิ่นวั่นซานไม่ได้โชคดีอย่างนั้น นอกจากจะถูกโบยอย่างหนัก ยังไม่ได้กิน ข้าวสักคำ น้ำสักหยด ตลอดสามวัน ตอนนี้เขาสะบักสะบอมถึงที่สุด ริมฝีปากแห้งแตก ดวงตาไร้แวว ทั้งคนนอนพะงาบ ๆ อยู่กับพื้น กลับไม่รู้ว่าคนของหน่วยลาดตระเวนทำเช่นนั้นจะนำมหันตภัยร้ายมาสู่เจ้าหน้าที่ของหน่วย ไฟโทสะของฉินอวิ๋นฟานมิเช่นแค่การเล่าขาน หากเป็นสัตว์ร้ายคลุ้มคลั่งตัวหนึ่งที่ไม่เกรงกลัวสิ่งใดในโรงน้ำชาอันเงียบสงบแห่งหนึ่ง เฮ่อชินอ๋องนั่งอยู่ตรงตำแหน่งหลัก ถังเจิ้นไห่และคนอื่น ๆ นั่งอยู่ทางซ้ายและขวา ทว่าข้างกายเขากลับมีชายวัยกลางคนอายุสี่สิบต้น ๆ นั่งอยู่อีกคน กลิ่นอายสุขุม ไม่ไหว
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 930
ครั้นกล่าวจบ ถังเจิ้นไห่รู้แจ้งแถลงไข เขาพูดขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น “ท่านอ๋อง ยอด แผนนี้ล้ำเลิศมาก เช่นนั้นขั้วอิทธิพลต่าง ๆ ก็จะเกรงกลัวและเข้าร่วมกับฝ่ายเรา อย่างไรเสียการชิงบัลลังก์ก็มาถึงช่วงร้อนแรงที่สุดแล้ว...”เฮ่อชินอ๋องพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “เรื่องที่ข้าให้เจ้าทำ เจ้าทำไปถึงไหนแล้ว? ทำไมไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรเท่าที่ควร? หรือว่าเกิดปัญหาอะไร?”ถังเจิ้นไห่รีบอธิบาย “ท่านอ๋อง พวกเราประเมินความภักดีของคนพวกนั้นที่มีต่อฉินอวิ๋นฟานต่ำเกินไป พวกที่ทำผิดจริง ๆ ไม่จำเป็นต้องให้ฉินอวิ๋นฟานสอดมือก็จัดการตามกฎไปหมดแล้ว”“สำหรับคนที่ถูกเราใส่ความ ฉินอวิ๋นฟานก็ไม่ได้ยุ่ง แต่พูดข่มขู่ให้เจ้าหน้าที่พวกนั้นหวั่นใจ ไม่กล้าลงมือจริง ๆ”“มีบางคนแม้ถูกลงโทษบ้างแล้ว แต่คนอื่น ๆ ก็ยังไม่กล้าลงมือจริงจัง เพราะโทษเหล่านั้นไม่ถึงกับตาย...”“ดังนั้นหลายวันมานี้จึงดูเรียบเฉย แต่ก็น่าจะหนักหนาเอาการกับฉินอวิ๋นฟานแล้ว ต่อให้โค่นเขาไม่ได้ก็สร้างปัญหาให้เขาได้ไม่มีปัญหา”เมื่อได้ยินการรายงานจากถังเจิ้นไห่ เฮ่อชินอ๋องจึงพยักหน้าพอใจ ก่อนจะเอ่ยปากเสียงเนิบนาบ “ทำได้ขั้นนี้ก็ดีมากแล้ว เพราะเป็นไปไม่ได้ที
บทล่าสุด
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1062
ในที่สุดเหมิงฉาก็รับไม่ไหว ร้องตะโกนคำที่แทบจะเป็นความอัปยศนั้นการแข่งขันทางบู๊นี้ก็ปิดฉากลงท่ามกลางความตกตะลึงพรึงเพริดของทุกคน...เรื่องหักเหจากการคาดหมายของทุกคนเหลียงจ้านอิงและเหลียงเทียนจื้อต่างคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้จะล้วงปืนสั้นออกมาพลิกสถานการณ์ในการแข่งขันด้านบู๊นี้กระทั่งว่าเหลียงเทียนจื้อไม่มีโอกาสจะได้ออกโรงเลย...เช่นละครอย่างไรอย่างนั้น เนื่องจากเหมิงฉากลัวสุดขีดจึงยกมือยอมแพ้ดังนั้นเหลียงเทียนอี้จึงคว้าชัยชนะการแข่งขันรอบนี้ได้อย่างง่ายดายโดยไม่เปลืองแรงภาพมหัศจรรย์เกิดให้แบบไม่มีการเปลี่ยนแปลงลุ้นระทึกและไม่มีเลือดร้อนพลุ่งพล่านที่ใครคาดหวัง!ถึงขั้นว่าลวงตามากแต่ผลลัพธ์เป็นของจริงแท้แน่นอน เหลียงเทียนอี้ชนะแล้ว......“ดูท่าครั้งนี้ฟานเอ๋อร์จะช่วยข้าได้มากอีกแล้ว”เหลียงเทียนอี้กลับมาถึงด้านในก็คืนปืนสั้นให้ฉินอวิ๋นฟานและพรูลมหนัก ๆ“เหอะ ๆ เสด็จน้าชมเกินไปแล้ว ทุกอย่างขึ้นอยู่กับกลยุทธ์ของท่านทั้งหมด ไม่เกี่ยวกับข้าสักหน่อย”ฉินอวิ๋นฟานยักไหล่ มิได้กล่าวอะไรอีกถ้าจะบอกว่าเขาทำอะไรเพื่อเหลียงเทียนอี้ นั่นก็แค่บอกเขาว่าความจริงการแข่งขันนี้สามาร
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1061
การกระทำของเหลียงเทียนอี้ทำให้ทุกคนในนั้นตกตะลึงแม้แต่เหลียงจ้านอิงที่อยู่บนปะรำก็ยังหยุดการดื่มน้ำชาไม่ได้ มองไปด้วยสีหน้าประหลาดใจ“เขาคิดจะทำอะไรกันแน่?”เหลียงเทียนจื้อมองเหลียงเทียนอี้ที่ปราศจากเครื่องป้องกันใด ๆ ด้านข้าง ใบหน้าแปลกใจนี่คือการแข่งขันบู๊นะ คือสถานที่ตีรันฟันแทง ถ้าไม่ระวังอาจต้องคมศาสตราได้จริง ๆ ศีรษะย้ายที่อยู่ หากไม่ใช่เพราะมั่นใจกับฝีมือของตัวเองมาก กอปรกับวางแผนร่วมกับทางซยงหนูดีแล้วเขาคงต้องสวมชุดเกราะหนักมารับมือกับการแข่งขันด้านบู๊วันนี้เหมือนกันทว่าการกระทำเช่นนี้ของเหลียงเทียนอี้ต่างจากการรนหาที่ตายอย่างไร?ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกแปลก เหลียงเทียนจื้อหน้าบิดเบี้ยวเล็กน้อย...ทั้งที่เขาควรดีใจกับเวลานี้ ถ้าเหลียงเทียนอี้เกิดอุบัติเหตุในการแข่งขันรอบนี้ เช่นนั้นบัลลังก์ต้องเป็นของเขาแน่แล้วแต่ใจกับกระวนกระวาย อย่างไรก็ไม่เป็นสุข“หรือว่าเขาแอบวางแผนอะไร?”ทันใดนั้นเหมิงฉาเริ่มบุกโจมตีก่อนแล้วร่างสูงใหญ่นั้นหวดขวานใหญ่หนักร้อยชั่งพลางเข้าใกล้เหลียงเทียนอี้อย่างต่อเนื่องภายใต้แสงสุริยา คมมีดนั้นน่ากลัวเช่นนี้ ราวกับแค่ถากเถือเบา ๆ ก็เฉือนศีรษ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1060
“ข้าเอง!”ทันใดนั้นเหลียงเทียนอี้ก็ก้าวออกมาช้า ๆโง่อย่างที่คิด...เหลียงเทียนจื้อยืนยิ้มเยาะอยู่ในใจข้างหลังเขารู้นิสัยของพี่ชายดี และรู้ว่าเหลียงเทียนอี้เป็นคนดื้อรั้นมากเมื่อเจอกับสถานการณ์เช่นนี้ก็มักจะดาหน้าออกไปทันทีแม้เผชิญหน้ากับพันขุนศึกหมื่นอาชาก็ยังปราศจากความกลัวเกรง พลีตนจนตัวตาย...แต่พฤติกรรมวู่วามเช่นนี้ กลัวแต่ต้องจบอย่างอนาถในท้ายที่สุด“ฮ่า ๆ ๆ รัชทายาทกล้าหาญดังคาด!” เหมิงฉาหัวเราะเสียงดัง “ปกติยังนึกว่าท่านเป็นแต่สะบัดพู่กันขีดเขียน วันนี้ข้าอยากลองดูสิว่าฝีมือดาบกระบี่ของท่านจะล้ำลึกหรือไม่?”เพิ่งกล่าวจบ เหมิงฉาก็กวัดแกว่งขวานใหญ่พลางเดินประชิดไปทางเหลียงเทียนอี้ทีละก้าวรูปร่างใหญ่นั้น ร่างกายแข็งแรงนั้น แค่ยืนอยู่ก็สร้างแรงกดดันที่มองไม่เห็นแล้วทำให้หลาย ๆ คนเห็นแล้วอดเกิดใจกลัวอย่างหนึ่งขึ้นมาไม่ได้“อุ๊ย ท่านพี่จะเอาชนะสัตว์ประหลาดตัวนี้ยังไง?”เหลียงจื่อฝูที่อยู่บนปะรำหน้าทุกข์ร้อน สองมือบีบผ้าเช็ดหน้าแน่น สีหน้าซีดไปเล็กน้อยนางจ้องเหลียงเทียนอี้กลางลานฝึกซ้อม“ท่านพี่ไม่มีความสามารถด้านนี้เท่าไร ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเหมิงฉา!”ผู้เป็นน้องสาว
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1059
เหลียงเทียนอี้ขมวดคิ้วแน่น ใบหน้าราบเรียบ มองอารมณ์ไม่ออกแต่ในใจเขารู้ดี การต่อสู้ครั้งนี้ได้เปิดฉากอย่างเป็นทางการตั้งแต่เหมิงฉาเริ่มพูดแล้วนี่คือการหยามหน้า คือการหยามเหยียดอย่างชัดเจนไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาเลย“เป็นยังไง? องค์ชายสาม?”เหมิงฉาเมินเหลียงเทียนอี้ที่อยู่อีกทางหนึ่ง แล้วใช้สายตาท้าทายมองไปทางเหลียงเทียนจื้อ ก่อนจะเอ่ยเสียงเย็น “ได้ยินว่าฝีมือการใช้ดาบกระบี่ขององค์ชายสามค่อนข้างร้ายกาจ วันนี้ข้าขอท้าทายสักหน่อยเถิด”“มิเป็นไร” เหลียงเทียนจื้อฉีกยิ้ม ใบหน้าเปื้อนไปด้วยความกระหยิ่มใจจากนั้นก็ชักกระบี่ล้ำค่าคู่กายออกมาจากตรงเอวช้า ๆการต่อสู้ครั้งนี้ คือของเขาเท่านั้น!และเป็นเขาได้เท่านั้น!เขาต้องการให้ทุกคนรู้ว่าเขาเหลียงเทียนจื้อต่างหากที่เป็นผู้ชนะในท้ายที่สุดคนนั้น คือคนที่สามารถเอาชนะซยงหนูได้อย่างแท้จริง!......“ดูท่าทุกอย่างจะดำเนินไปตามแผนนะ”เหลียงจ้านอิงดื่มน้ำชาสบายใจเฉิบอยู่บนปะรำมองผลสะท้อนกลับอย่างอบอุ่นของเหล่าผู้ชม จิตใจยิ่งฮึกเหิมตื่นเต้นไม่พูดไม่ได้เลย ถ้อยคำนั้นของเหมิงฉาทำให้เกิดผลดีเยี่ยม สามารถชักจูงอารมณ์ของทุกคนได้ในพริบตาเขาเช
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1058
ตกลงไว้แต่แรกว่าเป็นการแข่งขันรูปแบบปิด และไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร นอกจากราชวงศ์จะมิมีผู้ใดล่วงรู้ทว่าตอนนี้กลับแข่งขันในลานกว้างต่อหน้าธารกำนัล?หากท่านพี่แพ้มิต้องเป็นที่หัวเราะไปทั่วหรือ?“นี่ก็คือผลลัพธ์ที่ทางเหลียงชินอ๋องต้องการกระมัง?”ฉินอวิ๋นฟานนั่งลงด้านข้าง ยิ้มพูดอย่างเฉยชา “ในฐานะที่เป็นละครฉายซ้ำของวันนี้ พวกเขาแค่ต้องการให้ทุกคนได้เห็นความประดักประเดิดของเสด็จน้าเท่านั้น”แต่แพ้จากการต่อสู้เช่นนั้นผลลัพธ์ต้องเทข้างแน่โอรสสวรรค์ของต้าเหลียงที่กล่าวขานกลับแพ้ให้กับคนป่าเถื่อน ทั้งความสามารถยังมิสู้องค์ชายสามเหลียงเทียนจื้อขอเพียงมีการพูดประเภทนี้ต่อไป ไม่นานอัตราการสนับสนุนเหลียงเทียนจื้อก็จะพุ่งสูงลูกไม้พรรค์นี้ช่างโหดเหี้ยมนัก“น่ารังเกียจจริง ๆ...” คิ้วงามเหลียงจื่อฝูย่นยู่เล็กน้อย อดกระตุกมุมปากไม่ได้ “ไม่เคยคิดเลยว่าพวกเขาจะใช้วิธีการต่ำช้าเช่นนี้”“เมื่อวานท่านพี่ชนะการแข่งขันด้านบุ๋นกับซยงหนูในท้องพระโรง พวกเขาไม่เห็นจะพูดกันเลย เลวทรามจริง ๆ!”ฉินอวิ๋นฟานหัวเราะอย่างไม่ออกความเห็นเขากลับไม่ใส่ใจว่าเมื่อวานจะชนะหรือแพ้ วันนี้ต่างหากที่เป็นส่วนสำค
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1057
สำหรับเหลียงเทียนอี้ การแข่งขันในวันนี้ค่อนข้างน่าตกใจแต่ยังดีที่สุดท้ายเขาสามารถคลี่คลายได้อย่างน่าอัศจรรย์ ทำให้พวกซยงหนูหน้าบึ้งตึง โจมตีจนพวกเขารับมือไม่ทันดูท่าปกติว่างเว้นจากการงานอ่านหนังสือให้มากจะมีประโยชน์...หลังประชุมเช้า เหลียงเทียนอี้ก็อดรนทนไม่ไหวบอกข่าวดีกับฉินอวิ๋นฟาน อยากแบ่งปันความสุขและความเปรมปรีดิ์ของตนแต่พอได้ยินฉินอวิ๋นฟานตอบกลับ เขาจึงตระหนักว่าเรื่องราวไม่ได้เรียบง่ายธรรมดาอย่างที่เขาคิดอย่างนั้น“การแข่งขันทางบู๊ในวันพรุ่งนี้จึงจะเป็นส่วนสำคัญอย่างแท้จริง”คำพูดราบเรียบประโยคหนึ่งของฉินอวิ๋นฟานทำให้ความยินดีปรีดาของเหลียงเทียนอี้ในแต่เดิมสูญสิ้น สีหน้าอึมครึมมากขึ้นเรื่อย ๆ“ข้าย่อมรู้ดี...แต่ปกติ คนที่จะชนะในการแข่งขันทางบู๊คงจะเป็นน้องสาม”เกี่ยวกับจุดนี้แทบไม่มีอะไรให้ลุ้นเพราะเหลียงเทียนจื้อร่ำเรียนกับเหลียงจ้านอิงแต่เล็ก อีกทั้งยังเคยเข้าสนามรบฟาดฟันกับศัตรู ด้านประสบการณ์การรบ จึงมีความคล่องมากกว่าเป็นธรรมดาเช่นนี้ หากคิดจะชิงคะแนนหนึ่งมาจากมือของเหลียงเทียนจื้อ คาดว่าต้องยากเป็นพิเศษเมื่อเห็นเหลียงเทียนอี้มีท่าทางปราศจากใจฮึดสู้ ฉินอวิ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1056
“พันทุบหมื่นเจาะจึงได้แผ่นดิน ไฟโหมเผาไหม้เป็นอาจิณ ร่างแหลกกายเหลวมิหวั่น คงไว้ซึ่งความบริสุทธิ์ในโลกา”ฝุ่นหินหนึ่งบททำให้หลิ่วเหวินเซี่ยมั่นใจมากขึ้นไม่น้อยครั้งนี้เขาไม่ออมมืออีก ทั้งยังท่องออกมาจนจบ ไม่เปิดโอกาสใด ๆ ให้กับเหลียงเทียนอี้เช่นเดียวกัน เขาทำนอกเหนือแผนเดิม ไม่คิดสนใจความรู้สึกของเหลียงเทียนจื้ออีก“นี่ นี่มันกลอนอะไร?”เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ด้านหลังเหงื่อตก ในหัวถึงขั้นว่าไม่มีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับกลอนบทนี้แน่นอน ด้วยความทึ่มทื่อของเขาจะต่อกลอนได้อย่างไร ได้แต่เกาหลังศีรษะยิก ๆทว่าเหลียงเทียนอี้ยังใจเย็นเหมือนเดิม เพียงครู่เดียวก็ตอบ“หวงคะนึงความทุกข์เข็ญในการสอบ บัดนี้ไฟสงครามสงบผ่านพ้นสี่ปี”“บ้างเมืองไหวเอนดังกิ่งหลิว ใครเล่ามิใช่ผิวน้ำฝนซัดสาด”“หวงข่งทานปราชัยพรั่นพรึงถึงวันนี้ หลิงติงหยางอ้างว้างถอนหายใจ”“นับแต่โบราณใครบ้างมิดับสูญ เหลือใจรักชาติในพงศาวดาร”ครั้นกล่าวออกมาก็ได้รีบเสียงปรบมือดังสนั่นขุนนางบุ๋นบู๊ที่ชมละครฉากเด็ดในแต่เดิม ยามนี้ยอมสยบกับความสามารถทางวรรณกรรมของเหลียงเทียนอี้แล้วไม่ว่าจะเป็นกลอนในสมัยใด เหลียงเทียนอี้ก็เหมือน
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1055
ชั่วขณะ ท้องพระโรงเงียบกริบ สายตาของทุกคนรวมศูนย์อยู่กับตัวของเหลียงเทียนอี้แทบทั้งหมดในดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจและความยินดีหลังจากหลิ่วเหวินเซี่ยร่ายกลอนท่อนแรกออกมา เหลียงเทียนอี้กลับสามารถตอบสนองทันควันพร้อมต่อท่อนหลังความเร็วเช่นนี้เรียกว่าเร็วยิ่ง!“อวิ๋นเฉ่าสาทรฤดูมีเขียวแห่งวสันต์ของกวีราชวงศ์ซ่ง คือยอดบทกวีโดยแท้!”เหลียงเทียนอี้พยักหน้าอย่างสง่างาม ใบหน้าประดับรอยยิ้มมั่นใจงานนี้ทำให้เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ข้างล่างหน้าตึงฉับพลันเหลียงจ้านอิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ยิ่งหนักกว่า สายตาที่มองมาราวกับมีไฟพุ่งออกมาได้“บ้าเอ๊ย...ถูกชิงตัดหน้าไปก่อน!”เหลียงเทียนจื้อกัดฟันกรอด ในใจกรุ่นโกรธไม่หยุดทั้งที่เขาทำการบ้านมาล่วงหน้า ไม่ว่าหลิ่วเหวินเซี่ยจะท่องกลอนบทใดเขาก็เตรียมเอาไว้หมดแล้วแต่ในสถานการณ์เช่นนี้ เขากลับเร็วสู้เหลียงเทียนอี้ไม่ได้!และไม่รู้ว่าตัวเองโง่เขลาหรือเหลียงเทียนอี้เก่งจริงกันแน่!“รัชทายาททรงภูมิแท้ ข้าน้อยเลื่อมใส!”หลิ่วเหวินเซี่ยพยักหน้าด้วยสีหน้าคงเดิมทว่าในใจกลับไม่พอใจเล็กน้อยแล้วคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้ผู้นี้จะมีฝีมือ เขาจงใจเลือกบทกวี
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1054
การกระทำเช่นนี้คือการแสดงความยโสหยิ่งผยองของซยงหนูอย่างมิต้องสงสัย“เหมิงฉา คารวะรัชทายาท”“หลิ่วเหวินเซี่ย คารวะรัชทายาท”คนอื่น ๆ ก็ทักทายตามด้วยเหมือนกัน เมื่อนั้นเหลียงเทียนอี้จึงรู้ฐานะของพวกเขาดูแล้วหนึ่งคนในนั้นก็คือบุตรชายของเหมิงเก๋อเอ่อร์ หรือก็คือคนที่มาท้าทายเขาในครั้งนี้อย่างที่เหลียงจ้านอิงบอก การมาครั้งนี้ของเหมิงเก๋อเอ่อร์ก็เพื่อหยั่งเชิงเขาโดยอ้างเหตุผลเยี่ยมเยือนฮ่องเต้ต้าเหลียง ดังนั้นเรื่องที่เริ่มสนทนาในท้องพระโรงจึงเกี่ยวกับสุขภาพของฮ่องเต้ต้าเหลียงแทบจะทั้งหมดทว่าทุกคนในที่นั้นต่างรู้ดี จุดประสงค์ของผู้นิยมสุรามิได้อยู่ที่สุรานี่อย่างไร ครั้นเปลี่ยนเรื่อง เหมิงเก๋อเอ่อร์ก็กล่าวถึงการแข่งขันเลย“ได้ยินว่ารัชทายาทและองค์ชายสามเก่งทั้งบุ๋นแล้วบู๊มานาน คืออัจฉริยะของต้าเหลียง การมาเยือนต้าเหลียงครั้งนี้ นอกจากจะเยี่ยมฮ่องเต้ต้าเหลียงสหายเก่าท่านนี้ ก็อยากให้บุตรชายได้ประมือกับรัชทายาทและองค์ชายสักหน่อย”เหมิงเก๋อเอ่อร์สีหน้าขึงขัง ในที่สุดก็เข้าประเด็นชั่วขณะ ทุกคนในท้องพระโรงหัวใจจะหลุดออกมาอยู่แล้ว ต่างสังเกตสีหน้าเหลียงเทียนอี้อย่างแนบเนียนทว่าเ
