บทที่ 740

เมื่อได้ฟังการวิเคราะห์จากเซี่ยงเส้าเหยียน หานซิ่นตื้นตันใจจนน้ำตานองหน้า หากการวิเคราะห์ของเซี่ยงเส้าเหยียนถูกต้องไม่มีผิดพลาด รัชทายาทยังมีโอกาสรอดสูง

เขาเปล่งเสียงทันที “พี่น้องทั้งหลาย ไม่ว่าต้องแลกด้วยอะไร ก็ต้องปูพรมค้นหา แม้ต้องขุดดินลึกสามฉื่อ ก็ต้องหารัชทายาทให้เจอ!”

“รับทราบ!”

เมื่อทุกคนรู้ว่าฉินอวิ๋นฟานยังไม่ตาย น้ำตาร้อนรื้นดวงตาด้วยความดีใจ ร่างกายที่อ่อนล้าฮึกเหิมขึ้นมาราวกับฉีดเลือดไก่ ฉินอวิ๋นฟานคือเสาค้ำยันจิตวิญญาณของพวกเขา ยิ่งเป็นบุรุษปานเทพในใจของพวกเขา

......

เช้าตรู่ จางอวี่ม่อยกโจ๊กซิ่งเหริน[1]มาถึงที่พักของฉินอวิ๋นฟาน ฉินอวิ๋นฟานถูกหญิงในดวงใจป้อนให้แต่เช้า อย่าให้บอกเลยว่าในใจสุขสันต์แค่ไหน

“รัชทายาท ท่านรู้สึกว่าร่างกายเป็นยังไงบ้างแล้ว? ดีขึ้นหรือไม่?”

จางอวี่ม่อถามด้วยความห่วงใยและขวยเขิน

“แหะ ๆ น้องอวี่ม่อ เจ้ากำลังเป็นห่วงข้าหรือ?”

ได้รับความห่วงใยจากจางอวี่ม่อ ฉินอวิ๋นฟานรู้สึกหวานชื่นเสียไม่มี เขาเอาแต่จ้องจางอวี่ม่อตลอด ยิ่งมองยิ่งชอบ ยิ่งมองยิ่งหวั่นไหว ถึงจางอวี่ม่อจะตัวไม่สูง แต่สรีระน่าภูมิใจนั้นแทบเรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบ เป็นสาวน้อยน่ารักที