บทที่ 631

ฉินอวิ๋นฟานเป็นคนละเอียดรอบคอบเหมือนกัน หลังจากหวงต้าหยวนวิเคราะห์เช่นนี้ เขาเองก็รู้สึกว่ามีเหตุผลมากเช่นกัน พร้อมกันนั้นก็รู้สึกทึ่งกับฝีมือร้ายกาจของเสด็จปู่ด้วย

ในเมื่อนี่คือบททดสอบพวกเขาสามคน เช่นนั้นไท่ซั่งหวงไม่จำเป็นต้องเตือนเขา อีกอย่าง ภาพรวมในเมืองหลวงอยู่ในกำมือของเสด็จปู่หมด ยิ่งไม่ต้องเตือนเขาไปกันใหญ่

สถานการณ์ยิ่งซับซ้อนก็ยิ่งทดสอบความสามารถของคนคนหนึ่ง

ในเมื่อเสด็จปู่ต้องการเลือกองค์ชายผู้เยี่ยมยอดที่สุดขึ้นครองราชย์ เขาจะไม่บอกใบ้อะไรใครทั้งนั้น แล้วใครกันที่เตือนเขาอยู่ข้างหลัง?

“หรือเพราะช่วงนี้ข้าทำความดีมากเกินไป มีคนทำใจเห็นข้าประสบเคราะห์ไม่ได้ ก็เลยตั้งใจเตือนข้าสักหน่อย?”

ยามนี้ฉินอวิ๋นฟานสบายใจขึ้นมาก ในเมื่อคิดแล้วแต่ไม่เข้าใจ เช่นนั้นก็ไม่คิดมันเสียเลย อย่างไรมีคนช่วยเหลืออยู่ข้างหลังก็คือเรื่องดี ที่อีกฝ่ายไม่ยินดีเปิดเผย ย่อมต้องมีเหตุผล สืบสาวราวเรื่องไปก็ไม่มีความหมาย

“แต่ข้าได้แต่พูดว่า คนที่มีความสามารถเช่นนี้มีน้อยเพียงหยิบมือ แล้วอีกฝ่ายต้องประทับใจท่านมากแน่ มิเช่นนั้นจะไม่เสี่ยงอันตรายใหญ่หลวงมาเตือนท่าน”

หวงต้าหยวนเอ่ย

“เจ้าพูดไม่ผิด คนที