Share

บทที่ 572

ครั้นได้ยินคำพูดนี้ของฉินอวิ๋นฟานแล้ว ฉินอวิ๋นคังโมโหจนแทบกระอักเลือด นี่ไม่ใช่รังแกกันโต้ง ๆ หรือ? ทหารของเขาต้องเสริมความแข็งแรงของเมืองตั้งแต่เมื่อไร? ถ้าข้าศึกรุกรานจะทำอย่างไร?

“ท่านได้ยินถูกต้องแล้ว มีแต่คนที่เข้าร่วมกับแรงงานจึงจะประกันข้าวสามมื้อ คนที่ไม่ร่วม วันละมื้อ และจะให้แค่ข้าวถ้วยเดียวด้วย”

ฉินอวิ๋นฟานเอ่ยเสียงหนัก

“จะ เจ้า ฉินอวิ๋นฟาน เจ้าอย่าให้มันเกินไปนะ ทหารเราพวกนี้มาเพื่อคุ้มครองเมืองอู่โจว ไม่ใช่มาใช้แรงงาน!”

ฉินอวิ๋นคังแยกเขี้ยวพูด

“น้องเจ็ด ทหารข้าจะไปเข้าร่วมแรงงานในวันพรุ่งนี้ตรงเวลาแน่นอน”

ตอนนี้เอง ฉินอวิ๋นฮุยยกยิ้มมุมปาก โจมตีฉินอวิ๋นคังแบบไม่ให้ตั้งตัว ภาพนี้ทำเอาฉินอวิ๋นคังเห็นแล้วโง่งมไปเลย ร่างกายแข็งทื่ออยู่กับที่

“ดี ยังเป็นพี่รองที่รู้จักมอง ต่อหน้าผลประโยชน์ของบ้างเมือง ละทิ้งบุญคุณความแค้นส่วนตัวอย่างไม่ลังเล สนับสนุนผลประโยชน์ของบ้านเมืองทันที แบบอย่างที่ดี!”

ฉินอวิ๋นฟานจำต้องยกนิ้วหัวแม่โป้งให้ฉินอวิ๋นฮุย นี่สิจึงเป็นวิสัยทัศน์และวิธีการของคนฉลาด เขาเอ่ยต่อ “ไม่เหมือนกับใครบางคน ตามุสิกแสงหนึ่งชุ่น จิตใจคับแคบ ไม่เห็นแก่บ้านเมืองสักนิด!
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status