Share
บทที่ 459
Related chapter
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 460
“เนื่องจากพวกเราให้สวัสดิการค่อนข้างดี จึงมีคนมาสมัครเข้าค่ายทัพหน้าค่อนข้างมาก หลังจากคัดเลือกหลายรอบ คนที่สามารถผ่านเกณฑ์มีอยู่เจ็ดหมื่นกว่าคน ตอนนี้ยังอยู่ระหว่างการคัดเลือก ตามแผนการจะได้หนึ่งแสนคนในครึ่งเดือน”“แต่ตามการขยายตัวอย่างรวดเร็วของเรา ห้าสิบล้านตำลึงเงินเหลือเพียงน้อยนิดแล้ว...”พอพูดถึงเงิน เห็นได้ชัดว่าหานซิ่นละอายใจอยู่บ้าง เพราะในเวลาหนึ่งเดือนสั้น ๆ เขาถลุงเงินไปเกือบห้าสิบล้านตำลึงเงิน นี่คือจำนวนเงินมหาศาล พื้นที่ภัยพิบัติมีจุดที่ต้องใช้เงินมากนัก ซึ่งมันอยู่เหนือความคาดหมายของพวกเขาโดยสิ้นเชิง“ฮ่า ๆ ๆ...”เห็นหานซิ่นระวังเรื่องเงินอย่างนี้แล้ว ฉินอวิ๋นฟานพลันขำพรืด “ห้าสิบล้านตำลึงใกล้จะหมด? นี่คือข่าวดีนะ! แสดงว่าเจ้าทำงานจริง ๆ ถ้าห้าสิบล้านยังเหลืออีกเยอะ ข้าจะผิดหวังกับพวกเจ้ามาก”“นี่คือตั๋วเงินหนึ่งร้อยล้าน ถลุงมันให้เต็มที่ ใช้มันไปเลย ยิ่งใช้เยอะก็ยิ่งดี ขอเพียงพวกเจ้ากล้าใช้เงิน และใช้เงินกับเรื่องที่สมควร เงินเหล่านี้จึงจะมีคุณค่า ข้าไม่กลัวพวกเจ้าใช้เงินหรอก กลัวแต่พวกเจ้าจะไม่มีความสามารถใช้เงินพวกนี้ต่างหาก!”“หานซิ่น ค่ายทัพหน้าเราจำเป็นต้อง
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 461
“เรียนรัชทายาท ตระกูลผังจะเป็นขั้วอิทธิพลยุทธภพ หลังจากคนของพวกเราสืบหลายครั้งกลับไม่ได้ข้อมูลใด ๆ อีกทั้งตระกูลผังเก็บตัวอย่างยิ่ง ไม่รู้ความตื้นลึกหนาบางที่แท้จริง ดังนั้นจึงไม่กล้าแหวกหญ้าให้งูตื่นขอรับ”หลิวเป้ยขมวดคิ้วพูด“อ้อ? ยิ่งน่าสนใจไปทุกทีแล้วสิ ตระกูลในยุทธภพเล็ก ๆ ตระกูลหนึ่ง ภายนอกเก็บตัว แต่ความจริงกลับซ่อนประสงค์ร้าย”ความลึกลับของตระกูลผังทำให้ฉินอวิ๋นฟานระวังมากขึ้น เขาเอ่ยจริงจัง “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเจ้าก็ปล่อยไปก่อนแล้วกัน เอาไว้ข้าจะคิดหาทางอีกที”“พวกเรามีเวลาไม่มากแล้ว พวกเจ้าเร่งกันหน่อย สามเดือนให้หลังต่อให้เราได้รับมอบเมืองอู่โจวจริง แต่นั่นจะเป็นแค่การเริ่มต้นของเราเท่านั้น ครึ่งปีข้างหน้าน่ากลัวว่าจะเปิดศึกจริง ๆ แล้ว”ฉินอวิ๋นฟานเอ่ยเสียงหนัก “ข้าหวังว่าถึงตอนนั้นทหารของเราจะไม่เพียงแต่ฝึกซ้อมมีระเบียบ ยิ่งต้องขึ้นชื่อการรบ ทำให้ศัตรูได้ยินแล้วต้องขวัญผวา!”“รับทราบ!”ทุกคนเลือดร้อนพลุ่งพล่าน ขานเป็นเสียงเดียว......วันต่อมา สำรวจเมืองจัวอย่างละเอียด เมืองจัวที่สร้างขึ้นใหม่หลังภัยพิบัติทำให้ฉินอวิ๋นฟานพอใจมากเขาได้ประจักษ์การชะล้างเมืองจัวร
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 462
ฉินอวิ๋นฟานยิ้มชั่วร้าย มองมู่หรงจิ่นพี่น้องที่บนตัวสวมชุดบางเบาแทบจะโปร่งแสงและมีกลิ่นหอมเย้ายวนคนฟุ้งออกมาจากเรือนกาย ฉินอวิ๋นฟานกระปรี้กระเปร่าฉับพลัน ปลาหลีฮื้อพลิกตัว ยึดสิทธิ์จู่โจมโดยสิ้นเชิง“นังปีศาจสองตัวนี่ริอ่านกระตุ้นข้าตอนที่ข้าหลับหรือ? ดูท่าคงคันแล้วสิ ดูสิข้าไม่สั่งสอนพวกเจ้าให้หนักสิแปลก!”ครั้นสิ้นเสียง ฉินอวิ๋นฟานครอบครองสิทธิ์จู่โจมทันที พักผ่อนนานอย่างนี้แล้ว เขาอดรนทนไม่ไหวนานแล้ว ขอเพียงเขาต้องการ จะมียอดหญิงงามหลายสิบคนกระโจนใส่ทุกวัน แต่นี่มิใช่สิ่งที่เขาปรารถนา ด้านผู้หญิง เขามีหลักการและวางเส้นต่ำสุดเอาไว้ชัดเจนในส่วนลึกของจิตใจฉินอวิ๋นฟาน เขาหวังว่าเขาจะมีสายใยกับผู้หญิงทุกคน ทุกคนหลอมรวมเข้าด้วยกันเพราะดึงดูดซึ่งกันและกันและความรัก มิใช่เพื่อเรื่องชายหญิงเพียงอย่างเดียวและนี่ก็คือสาเหตุหลักที่ทำไมเขาถึงไม่มาระบายที่หอวั่งเจียง แม้ต้องหักห้ามใจจนทุกข์ทรมานมาก แต่ฉินอวิ๋นฟานก็ยังครองตัวดังหยก ยอมรอให้มู่หรงจิ่นและเสี่ยวจวี๋ผ่านพ้นช่วงเวลาพิเศษไปก่อน“ไอ้หยา พี่อวิ๋นฟาน ท่านรุนแรงจังเลย!”สัมผัสถึงกลิ่นอายบุรุษเพศที่เต็มไปด้วยฮอร์โมนนั้น รวมถึงเส้นกล้
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 463
“องค์หญิงสาม นี่ไม่ใช่เรื่องที่ว่าต้องขนาดนั้นหรือไม่ แต่ฉินอวิ๋นฟานกำลังท้าทายต้าเยียนเราอย่างเห็นได้ชัด ยามนี้ใต้ฟ้าใครไม่รู้บ้างว่าต้าเยียนเราคือแคว้นใหญ่อันดับหนึ่งของโลก? ใครกล้าไม่ไว้หน้าต้าเยียนเราบ้าง?”“ก็นั่นนะสิ! ฉินอวิ๋นฟานจงใจแกล้งต้าเยียนเราชัด ๆ พวกเราต้าเยียนเคยต้องรับกับเรื่องพรรค์นี้ตั้งแต่เมื่อไร? ต้าเฉียนระดับไหนก็กล้าขี่อยู่บนหัวรังแกเรา? ช่างกล้าโดยแท้!”“หากพูดถึงธุรกิจ โรงแรมห้าดาวเป็นธุรกิจที่ยอดเยี่ยมมากจริง ๆ น่าเสียดายที่ถูกเจ้าฉินอวิ๋นฟานบัดซบนั่นผูกขาด พวกเราต้าเยียนก็ต้องพัฒนา ต้องเกาะกระแสเหมือนกัน แคว้นอื่น ๆ เปิดกันเสียให้ทั่ว ได้กำไรเป็นกอบเป็นกำ พวกเรากลับได้แต่มองตาปริบ ๆ มิใช่ให้คนอื่นหัวเราะเยาะหรือ?”......หลังจากได้สัมผัสการรับรองประหนึ่งราชาจากโรงแรมห้าดาวต้าเฉียน พวกขุนนางระดับสูงก็ติดงอมแงม หนึ่งวันไม่ไปเปิดประสบการณ์จะทรมานกายหนึ่งครั้ง ด้วยเหตุนี้จึงส่งผลให้โรงแรมห้าดาวต้าเฉียนในต้าเยียนมีผู้คนคลาคล่ำ หนึ่งห้องยากจะขอเพื่อให้ได้สักห้องหนึ่ง พวกขุนนางคนใหญ่คนโตแทบต้องเบียดเสียดกันจนหัวร้างข้างแตก กระทั่งว่ามีคนยอมประมูลในราคาสูงกว่าสิ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 464
หนึ่งครู่ให้หลัง เยียนจ้านเทียนจู่ ๆ ก็เอ่ยปาก “ส่งขุนนางทูตไปเจรจาดูท่าทีของฉินอวิ๋นฟานสักหน่อยก็ได้ พวกเจ้าไปจัดการกันเองเถอะ”นับจากต้าเยียนประกาศต่อใต้หล้า เยียนจ้านเทียนพบว่าภายในต้าเฉียนกลับไม่มีคลื่นลมอะไรนัก เงียบกริบอย่างผิดปกติ กลับเป็นโรงแรมห้าดาวรูปแบบโฉมใหม่ดำเนินไปอย่างร้อนแรงฉินอวิ๋นฟานไม่แสดงท่าทีใด ๆ ตั้งแต่ต้นจนจบ ทุ่มเทกับธุรกิจเพียงอย่างเดียว และเห็นชัดว่าเขากำลังเล่นงานต้าเยียน เพื่อให้แผนการราบรื่นยิ่งขึ้น การจะส่งขุนนางทูตไปเจรจาต่อหน้าจึงเป็นทางเลือกที่ไม่เลวอย่างหนึ่ง“พ่ะย่ะค่ะ!”ต้าเยียนปฏิบัติการเร็วยิ่ง ส่งขุนนางทูตจำนวนหนึ่งเดินทางไปเจรจาอย่างเป็นทางการที่ต้าเฉียนทันทีขณะเดียวกัน ในจวนขององค์ชายรอง ฉินอวิ๋นฮุย เหอเหวินเย่าและคนอื่น ๆ ต่างมีสีหน้าแตกต่างกันออกไป“องค์ชายรอง พวกเราเข้าร่วมเป็นพันธมิตรกับโรงแรมห้าดาวต้าเฉียนได้ทั้งหมดสามสิบแห่ง กิจการดังพลุแตก เรียกได้ว่าเทน้ำเทท่า ไม่ถึงหนึ่งปีพวกเราต้องมีทรัพย์สินเพิ่มเป็นเท่าตัวแน่ขอรับ”ในห้องโถงใหญ่ ชายอายุอานามประมาณสี่สิบชื่อเรียกว่าเหออวิ๋นเหว่ย ดวงหน้ายอแสงแห่งวสันตฤดู สามเดือนมานี้เขายุ่งงว
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 465
“ไม่รู้ว่าทำไม ช่วงนี้องค์ชายใหญ่ทำงานลึกลับมาก เห็นชัดว่ามีคนเก่งชี้แนะอยู่”เหอเหวินเย่าพูดอย่างกังวลใจเล็กน้อย “ถ้าเบื้องหลังเป็นคนขององค์ชายใหญ่จริง จะรับมือยากมาก และกลยุทธ์นี้ก็ล้ำลึกมากกว่าเราจริง”“เหอะ ยังไงพี่ใหญ่ก็เป็นคู่ต่อสู้ตัวฉกาจของเรา แถมยังมีตระกูลเริ่นสนับสนุนอีก ช่วงนี้เขานอกจากรู้จักเก็บอารมณ์ ยังจะลึกลับมากขึ้นทุกทีด้วย”ฉินอวิ๋นฮุยดูด้วยใบหน้าเหี้ยมเกรียม “น้องเจ็ดใกล้จะได้ดินแดนกลับคืนมาแล้ว ชื่อเสียงโด่งดัง ยิ่งเห็นพวกเขาได้ดี ใจข้าก็ยิ่งทรมาน ข้าต้องหาทางเติมไฟสักหน่อย ไม่อย่างนั้นชีวิตที่ราบเรียบจะจืดชืดเกินไป”พอเหอเหวินเย่าได้ยินก็ตื่นตัวขึ้นมาทันที แววตาลุ่มลึก “เจ้าคิดจะทำอย่างนี้จริงหรือ? เรื่องนี้ถ้าเริ่มจะส่งผลพวงกับส่วนรวมได้นะ”“น้าสาม พวกเราแค่กระพือไฟ ไม่ได้เข้าร่วม ให้พวกเขาสู้กันเองเฉย ๆ”ฉินอวิ๋นฮุยพูดด้วยใบหน้าย่ามใจเห็นดังนั้นเหอเหวินเย่าจึงไม่ได้พูดอะไรอีก เพราะนี่คือแผนร้าย และยังส่งผลกับส่วนรวม แต่ยังดีที่ถึงสถานการณ์จะหลุดจากการควบคุม พวกเขาก็ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรมาก......“พ่อลูกเขยคนดีของข้า สี่เดือนมานี้พวกเราได้เงินกองเท่าภูเ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 466
ยามนี้ฉินอวิ๋นฟานใบหน้างงงัน เขาไม่มีภาพจำอะไรกับชายหนุ่มตรงหน้า สำหรับ ‘คุณหนูใหญ่เกิดเรื่อง’ ที่เขาพูดยิ่งทำให้ฉินอวิ๋นฟานมึนหนักกว่าเดิม คิดในใจไปว่าคุณหนูบ้านเจ้าคือใคร? เหมือนว่าข้าไม่รู้จักนี่?เห็นฉินอวิ๋นฟานทำอะไรไม่ถูก แต่สถานการณ์วิกฤตมาก เสี่ยวจวี๋รีบอธิบาย “เขาเป็นศิษย์ของช่างใหญ่หลู่เจ้าค่ะ ดูเหมือนว่าหลู่เซียงหลิงจะเกิดเรื่องที่สำนักศึกษาหลวงแล้ว รัชทายาท ท่านรีบไปช่วยคนเถอะ!”“อะไรนะ?!”ฉินอวิ๋นฟานรู้ม่านตาหดเล็ก สมองดังวิ้ง ตอนนี้เขารู้แจ้งแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น มิน่าเสี่ยวจวี๋ถึงได้มากับคนผู้นี้ฉินอวิ๋นฟานสืบเท้าออกไปและถามขึ้นทันที “แล้วนายช่างหลู่หนีเล่า? เขารู้หรือเปล่า?”ชายหนุ่มพลันตอบ “ช่างใหญ่หลู่ไปที่สำนักศึกษาหลวงแล้วขอรับ แต่ดูเหมือนว่าเรื่องราวจะร้ายแรงมาก เพื่อช่วยคน ข้าน้อยจนหนทางจึงได้แต่มาขอร้องรัชทายาทนี่แหละขอรับ!”“บ้าเอ๊ย ใครกล้าแตะต้องหลู่เซียงหลิงแม้เพียงปลายก้อย ข้าจะเอาชีวิตมัน!”ครั้นได้ยินข่าวนี้ ฉินอวิ๋นฟานบันดาลโทสะเดี๋ยวนั้น ไฟโกรธลุกโชน หลู่หนีคือช่างประดิษฐ์ที่สำคัญมากของฉินอวิ๋นฟาน หากไม่มีความช่วยเหลือจากหลู่หนี เทคโนโลยีทั้งหลายของ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 467
“อะไรนะ?! พวกเจ้า พวกเจ้ามันพวกคนเลว ถึงกับทำเรื่องต่ำทรามเช่นนี้ออกมาได้?!”ครั้นได้ยินว่าเป็นยาปลุกกำหนัดฉีอิน หลู่เซียงหลิงลนลานโดยสิ้นเชิงแล้ว นางรู้ฤทธิ์ยานี้ดี มันไม่มียาถอน อีกทั้งยังมีฤทธิ์มาก ตามเวลาที่ผ่านไป ฤทธิ์ยาจะรุนแรงมากขึ้นทุกที จนทำให้คนสูญเสียสติสัมปชัญญะในที่สุดหากมิได้ร่วมรักกับผู้ชายในสองชั่วยาม จะต้องตายเพราะเลือดลมพลุ่งพล่าน ให้หลู่เซียงหลิงคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึง เจ้าพวกบ้ากามพวกนี้ถึงกับไม่มีขอบเขต วางยานางในห้องเรียน?“หึ ๆ น้องเซียงหลิง เจ้าจะโทษพวกเราไม่ได้นะ จะโทษก็ต้องโทษที่เจ้างามนัก ชวนให้หลงใหลนัก พวกเราพี่น้องปรารถนาร่างกายเจ้านานแล้ว เสียดายที่เจ้าไม่รู้จักดีชอบโดยแท้”ตอนนี้เอง ชายอัปลักษณ์คนหนึ่ง ในดวงตาเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์พูดอย่างชั่วร้าย“พวกเจ้า พวกเจ้ามันคนสารเลว! ต่อให้ข้าหลู่เซียงหลิงต้องตายก็จะไม่ให้พวกเจ้ามาแปดเปื้อนมลทิน”หลู่เซียงหลิงยันร่างร้อนรุ่มและสติที่พร่าเลือนของตัวเอง ก่อนจะตะคอกออกไป “ต่อให้กลายเป็นผี ข้าก็จะไม่ปล่อยเดรัจฉานอย่างพวกเจ้า!”นับจากมาสำนักศึกษาหลวง หลู่เซียงหลิงขยันหมั่นเพียร ตรากตรำศึกษา ด้วยชื่อเสียงที่โด่
Latest chapter
