Share

บทที่ 1016

Author: เมิ่งซานเชียน
ปัจจุบันต้าเหลียงของพวกเขามิได้สร้างสัมพันธ์อันดีกับต้าเฉียนถึงขนาดที่ทำให้อีกฝ่ายบอกความลับเรื่องการเก็บเกี่ยวผลผลิตสูงอย่างไร้เงื่อนไข

ดังนั้นเขาจึงได้แต่ลองผิดลองถูก

ทว่าเช่นนี้มีแต่จะผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำให้ชาวบ้านลำเค็ญยิ่งขึ้น

ความกดดันนี้ทำให้เขาหายใจไม่ออก

“เสด็จน้าห่วงใยไพร่ฟ้าจริงแท้”

เสียงใสแว่วเข้ามาในห้อง ทำให้เหลียงเทียนอี้ชะงักไปเล็กน้อยจึงรีบเงยหน้ามองไป

เห็นเพียงมีคนหนึ่งกำลังยืนอยู่ข้างประตู

มิใช่ใครอื่น ฉินอวิ๋นฟานนั่นเอง

“เห็นเสด็จน้าขมวดคิ้วมุ่น ท่าทางเหมือนหนักอกหนักใจ คาดว่าต้องเจอเรื่องลำบากอะไรกระมัง?”

ฉินอวิ๋นฟานเดินเข้ามาพร้อมยิ้มบาง

“ฟานเอ๋อร์ เจ้ามาได้ยังไง?”

เหลียงเทียนอี้พับม้วนกระดาษบนโต๊ะเก็บอย่างแนบเนียน สลัดความหม่นหมองที่ปกคลุมอยู่บนใบหน้าเมื่อครู่ แล้วเปลี่ยนรอยยิ้มขัดเขิน “มีธุระอะไรหรือ?”

เนื่องจากกดดันเกินไป เหลียงเทียนอี้จึงไม่ได้สังเกตท่าทีของตัวเอง เขายังคงเย็นชาปฏิเสธคนอื่นนอกพันลี้เช่นเดิม

ฉินอวิ๋นฟานเห็นดังนั้นจึงทำหน้าหนักใจ พร้อมกันนั้นก็เข้าใจจิตใจของอีกฝ่ายด้วย

มิสู้บอกว่านี่อาจเป็นเพราะนิสัยของเหลียงเทียนอี้ อยู่ในราชวงศ์
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1017

    “ดูท่าเจ้าฉินอวิ๋นฟานนี้ไม่ดื่มสุราคารวะจะดื่มสุราลงทัณฑ์”เรือนใหญ่แห่งหนึ่งในเมืองหลวงต้าเหลียงเหลียงจ้านอิงนั่งเดินหมากอย่างผ่อนคลายอยู่ในศาลาส่วนที่เล่นอยู่กับเขาก็คือตัวเขาเองหนึ่งคนแบ่งออกเป็นสองมุม ต่อสู้กับตัวเอง“เข้าหาเสด็จพี่บ่อยครั้งเช่นนี้ ไม่ใส่ใจกับคำพูดเมื่อวานอย่างเห็นได้ชัด”เหลียงจ้านอิงลงหมากตัวหนึ่งแล้วเริ่มคิดการดำเนินงานขั้นต่อไปและที่ยืนรอฟังคำสั่งอยู่ด้านหลังเขาในเวลานี้ ก็คือคนชุดดำสองคนที่ตักเตือนฉินอวิ๋นฟานเมื่อคืนฮัวอวี่ถงคือหนึ่งในนั้น“เมื่อคืนพวกเจ้าแน่ใจนะว่าพูดชัดเจนแล้ว?”เหลียงจ้านอิงไม่ได้หันหลัง แต่เอ่ยปากถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาชายชุดดำด้านหลังประสานมือตอบ “เรียนท่านอ๋อง พวกเราบอกชัดเจนแล้วขอรับ ขอเพียงฉินอวิ๋นฟานไม่ใช่คนโง่ ต้องเข้าใจความหมายแน่ขอรับ”“หึ! เช่นนั้นก็น่าสนุกแล้ว!”เหลียงจ้านอิงดันหมากออกไปอีกตัวหนึ่ง เริ่มคลึงคางที่ปกคลุมไปด้วยเครา “บางที เขาอาจไม่รู้ความร้ายแรงของเรื่องก็เป็นได้”ก่อนหน้านี้ไม่นาน สายของเขามารายงานหลังจากฉินอวิ๋นฟานออกจากโรงเตี๊ยมก็ไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้ต้าเหลียงในวังทันทีต่อให้ไม่รู้เนื้อหาการสนท

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1018

    “แต่ เสี่ยวฮัวต้องจำเอาไว้อย่างหนึ่ง จะใช้ไพ่ตายง่าย ๆ ไม่ได้ เพราะยิ่งเก็บนาน ลึก อานุภาพจะยิ่งร้ายแรง ถ้าใช้มันเสียก่อนกลับเสียอานุภาพเดิมของมัน เข้าใจหรือไม่?”เหลียงจ้านอิงยกมือขยับหมากบนกระดานรุกฆาตการต่อสู้กับตัวเองครั้งนี้ เขาชนะฮัวอวี่ถงได้ยินดังนั้นจึงผงกศีรษะพูด “เสี่ยวฮัวเข้าใจแล้วเจ้าค่ะ”“ดังนั้นไม่ต้องรีบร้อน จับตาดูความเคลื่อนไหวของฉินอวิ๋นฟานให้ดี ถ้าเขาพบปะกับเหลียงเทียนอี้จริง ก็ค่อยดำเนินการขั้นต่อไปก็ยังไม่สาย...”ว่าแล้วเหลียงจ้านอิงก็ฉายรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “ถึงเวลาก็ให้เขาลำบากสักหน่อย ลดทอนประกายคมของเขา”มาถึงต้าเหลียงก็เท่ากับมาถึงถิ่นของเขาที่นี่ไม่ใช่ต้าเฉียน เกิดเรื่องที่นี่ กองหนุนจะไม่มีทางมาถึงในทันทีแน่...แต่เขาก็ไม่กล้าลงมือกับฉินอวิ๋นฟานอย่างโจ่งแจ้งเหมือนกันไม่ว่าอย่างไร ฉินอวิ๋นฟานก็คือรัชทายาทผู้ว่าราชการแผ่นดินของต้าเฉียน มีฐานะสูงส่งต่อให้เป็นแคว้นรั้งท้ายแล้วอย่างไร หลังจากฉินอวิ๋นฟานพัฒนาในระยะนี้ ไม่ว่าจะเป็นกำลังทางทหารหรือทางเศรษฐกิจก็รุดหน้าอย่างรวดเร็วทั้งนั้น และยังมีแนวโน้มว่าจะล้ำหน้า!ดังนั้นการเดินในแต่ละก้าวหลังจากนี้ต้อ

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1019

    ครั้นกล่าวจบ เหลียงเทียนอี้ก็ทำหน้าเศร้าหมอง สีหน้าแดงซ่าน เส้นผมยุ่งเหยิง ดูภาพรวมแล้วเหมือนกับนักโทษที่ถูกกักขังอยู่ในเรือนจำ เนื้อตัวแผ่กลิ่นอายเก็บกดกลัดกลุ้มเขาปรายตามาเล็กน้อย สายตาเหม่อลอยถ้อยคำที่ออกมาจากปากของเขาเมื่อครู่ประหนึ่งเมฆดำมวลหนึ่งที่ปกคลุมอยู่ทั่วห้องหนังสือใหญ่“ปัญหายาก?”ฉินอวิ๋นฟานนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ย “คือปัญหาอันใดถึงทำให้เสด็จน้าเครียดถึงเพียงนี้? มิสู้ลองบอกมา บางทีข้าอาจมีวิธีก็ได้?”ถึงขั้นทำให้เสด็จน้าผู้ทำงานได้อย่างมีสติเป็นระเบียบที่เสด็จตาบอกมีสภาพเช่นนี้ได้...คาดว่าต้องเป็นปัญหายากที่เกี่ยวกับความเป็นความตายแน่“นี่...”เหลียงเทียนอี้นั่งลง ถอนหายใจหนัก ๆ อยากจะพูดแต่ก็ส่ายหน้าเงียบไปอีกวิธีการของเหลียงเทียนจื้อชั่วช้านัก บวกกับความกดดันจากภายนอก ทำให้เขาแทบจะหายใจไม่ออกปัญหายากในตอนนี้ทำให้เขาไม่รู้จะขอความช่วยเหลือจากใครดี“เสด็จน้า อย่างไรพวกเราก็มีสายเลือดเดียวกัน อีกอย่างเสด็จตาก็ให้ข้ามาหาท่านโดยเฉพาะ เห็นท่านอย่างนี้แล้ว ข้าก็รู้สึกทุกข์ใจเหมือนกัน”เห็นเหลียงเทียนอี้เศร้าสร้อยเช่นนี้ ฉินอวิ๋นฟานมิได้ละความพยายาม ยิ่งไม่จ

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1020

    ด้วยเหตุนี้เหลียงเทียนอี้จึงปวดเศียรเวียนเกล้า ลำบากใจมาก“เฮ้อ...”เหลียงเทียนอี้ถอนหายใจหนัก ๆ “เพราะเรื่องนี้ หลายวันนี้ข้าไปมากรมราชทัณฑ์หลายรอบ กระทั่งอยากไปหาแม่นางตั่วเอ๋อร์เพื่อทำความเข้าใจกับเหตุที่เกิด แต่ก็ยังช่วยอะไรไม่ได้อยู่ดี”“แม้เฉินเหมี่ยนจะมีนิสัยรักสนุกไปบ้าง ไม่สำรวมอยู่บ้าง คอแข็งใช้ได้ ดังนั้นข้ามักรู้สึกแปลก ๆ จึงอยากทำความเข้าใจว่าขณะนั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่”รู้จักมานานหลายปี ทำไมเขาจะไม่รู้นิสัยน้องชายภรรยาของตัวเอง แต่เห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้ผิดปกติ“ท่านพ่อตาก็เป็นขุนนางในราชสำนักเหมือนกัน เป็นหนึ่งในตระกูลใหญ่ของต้าเหลียง บุตรชายเพียงคนเดียวเก้ารุ่น พยายามแทรกแซงเรื่องนี้มาตลอด ต้องการใช้ผลประโยชน์และอำนาจในหน้าที่ซื้อเส้นสาย ฝืนปกป้องเฉินเหมี่ยน แต่เช่นนี้กลับทำให้ยิ่งทำก็ยิ่งยุ่ง...”“ตอนนี้กรมราชทัณฑ์กำลังหาทางเอาตัวคน แต่พ่อตาไม่ยอมถอย แทบจะแตกหักกันอยู่แล้ว...”“ตอนนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตทั้งเมืองหลวง ชาวบ้านก็กำลังรอดูเรื่องขบขัน”เหลียงเทียนอี้ยิ่งพูดก็ยิ่งท้อแท้ ทั้งคนราวกับกำลังจะพังทลาย อารมณ์เศร้าหมองปราศจากความสดใส “ข้าไม่รู้จะทำยังไง

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1021

    วัตถุพยานครบ หลักฐานเด่นชัดแน่นหนา หากคนอื่นเจอกับสถานการณ์เช่นนี้ ต่อให้รู้ว่ามีคนวางแผนอยู่เบื้องหลังแล้วจะทำอะไรได้?เรื่องนี้รู้กันทั่ว สะเทือนเลือนลั่นไปทั้งต้าเหลียง ทำให้เหลียงเทียนอี้ลำบากใจนักจะทางไหนก็ยากจะเลือกแม้จะรู้ว่านี่คงเป็นหลุมพรางที่องค์ชายสามเหลียงเทียนจื้อทำอยู่ข้างหลัง แต่เขาก็ไม่สามารถขอคำอธิบายกับเหลียงเทียนจื้อได้ในห้องหนังสือคือบรรยากาศนิ่งงันไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไร ฉินอวิ๋นฟานจึงเอ่ยปากช้า ๆ“เสด็จน้าอย่าเพิ่งกลุ้มใจกับเรื่องนี้เลย ให้ข้าไปตรวจสอบเรื่องนี้เสียก่อน”เมื่อได้ยินดังนั้น เหลียงเทียนอี้ชายตามองมา แววตาล่องลอยรวมศูนย์ในที่สุด ถามด้วยใบหน้าสับสน “ฟานเอ๋อร์ ที่นี่คือต้าเหลียง เจ้าจะตรวจสอบยังไง?”“เบื้องหลังเรื่องนี้โยงใยหลายฝ่าย แล้วยังมีเหลียงจ้านอิงถือหางอยู่อีก ถ้า...”“ข้ารู้ดีว่าควรทำยังไง”ไม่เปิดโอกาสให้เหลียงเทียนอี้มากนัก ฉินอวิ๋นฟานพูดขัดเลยว่า “เสด็จน้าแค่ปรับอารมณ์ให้ดีก็พอ ข้าย่อมมีวิธีทำความเข้าใจกับปัญหา”“อนาคตท่านคือประมุขของบ้านเมืองคนหนึ่ง จะให้เรื่องเล็กน้อยควบคุมอารมณ์ไม่ได้เด็ดขาด”หลังจากฉินอวิ๋นฟานทิ้งคำพูด

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1022

    ฉินอวิ๋นฟานเชิดหน้าเดินอาด ๆ สาวเท้าเข้าห้องโถงของโรงแรมผู้จัดการโรงแรมออกมาต้อนรับด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร ข้างตัวซ้ายขวายังมีพนักงานต้อนรับรูปร่างดีนูนเว้าสมส่วนอีกสองคนแต่ยามนี้ฉินอวิ๋นฟานไม่มีอารมณ์จะโอภาปราศรัยกับพวกนาง ละสายตาออกจากตัวของพวกนางแล้วก็เดินตรงเข้าไปการจะตรวจสอบเรื่องหนึ่ง หรืออาจพูดว่าการจะล้างมลทินเรื่องหนึ่ง องค์กรข่าวสารคือสิ่งจำเป็น!องครักษ์เสื้อแพรก็คือส่วนสำคัญในนั้น!สาเหตุหนึ่งที่เปิดสาขาทั่วแคว้นในตอนแรกก็เพื่อแทรกซึมอิทธิพลเหล่านี้ทุกซอกทุกมุมก่อตัวเป็นสายข่าวพิเศษ ควบคุมเส้นสายของคนส่วนใหญ่นี่จึงจะเป็นหนึ่งในจุดประสงค์ที่แท้จริงของฉินอวิ๋นฟาน“รัชทายาท”ในตอนที่ฉินอวิ๋นฟานกำลังเลี้ยวมุมไปทางโถงใหญ่ จู่ ๆ ก็มีเสียงหวานดังมาจากข้างหลังแขนของเขาถูกสัมผัสเบา ๆ ฉินอวิ๋นฟานยังไม่ทันตอบสนองก็ถูกฉุดเข้ามุมด้านข้างไปแล้ว“รัชทายาทไม่ต้องตกใจ ข้าเอง”คนที่ปรากฏตรงหน้าทำให้ฉินอวิ๋นฟานประหลาดใจเล็กน้อย!ไม่นึกว่าจะได้เจอกับหยางมี่ที่โรงแรมห้าดาวของต้าเหลียง!“เจ้าอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”ฉินอวิ๋นฟานกะพริบตา ยืนยันว่าตัวเองไม่ได้ตาฝาดสตรีตรงหน้าที่มีท่

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1023

    ลิฟต์แรงงานมนุษย์เพิ่งเปิดออก พรมสีแดงที่ปูตลอดระเบียงทางเดินก็ปรากฏอยู่ตรงหน้าหยางมี่เดินบิดเอวนำอยู่ข้างหน้า ฉินอวิ๋นฟานรับกับกลิ่นหอม เดินตามตลอดระเบียงทางเดินจนไปถึงหน้าห้องสุดท้ายจึงจะหยุดลงก๊อก ๆ ๆ...หลังจากเสียงเคาะประตูดังขึ้นก็มีเสียงขานรับจากข้างใน“เข้ามาเถอะ”คือเสียงผู้หญิง ทุ้มต่ำและเย็นชา มีความกดดันและแรงดึงดูดที่ไม่ทราบสาเหตุ“รบกวนแล้ว”หยางมี่พยักหน้าและผลักประตูเปิดออกสายลมเย็นลอดออกมาจากช่องแคบเล็ก เผยให้เห็นห้องหรูหรากว้างขวางเงาสวยสายหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าหน้าต่างบานใหญ่ กำลังรับกับแสงแดด ภายใต้ดวงอาทิตย์อันอบอุ่น เค้าโครงนั้นแทบจะเป็นเส้นอ่อนช้อยสวยงามประหนึ่งงานศิลปะสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ ทำให้ฉินอวิ๋นฟานมองแวบเดียวก็อดกลืนน้ำลายไม่ได้ให้ตายเถอะ!จะสวยเกินไปแล้ว!“เช่นนั้นข้าน้อยไม่รบกวนพวกท่านแล้ว”หยางมี่กล่าวและหมุนตัวออกไปอย่างรู้สถานการณ์ นางรู้ว่าตัวเองบรรลุภารกิจแล้ว สถานะของนางในเวลานี้ไม่มีคุณสมบัติจะฟังเรื่องที่พวกเขาจะคุยกัน นางออกจากห้องไปพร้อมปิดประตูกระแสลมหยุดนิ่ง ภายในห้องโอ่อ่าเหลือเพียงพวกเขาสองคนกลิ่นหอมที่ชวนให้หัวใจคนหวั่น

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1024

    “เจ้าหอชวีอยากถามอะไรก็พูดตามตรงเถอะ ขอเพียงสามารถตอบได้ ข้าจะไม่หมกเม็ดแม้แต่น้อย” ฉินอวิ๋นฟานกล่าวอย่างจริงจังชวีถิงแกว่งจอกสุราในมือและยิ้มพูดราบเรียบ “ได้ยินว่ารัชทายาทเชี่ยวชาญโคลงกลอนเพลง พิณหมากพู่กันภาพ ด้านดนตรียิ่งได้รับความชื่นชมจากเจ้าหอหวง ทำให้เจ้าหอหวงสตรีแกร่งไม่เห็นสิ่งใดอยู่ในสายตายินดีช่วยท่าน”บนดวงหน้ารูปไข่ห่านประณีตของชวีถิง มีความงามที่แตกต่างอย่างหนึ่ง นางเลียมุมปากและยิ้มสวยพูด “ก่อนจะเริ่มคุยธุระ ข้าก็อยากเห็นสักหน่อยว่ารัชทายาทที่ร่ำลือจะเก่งอย่างนั้นจริงหรือไม่?”นางเกิดความอยากรู้กับฉินอวิ๋นฟานมานานแล้วโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ยามหวงต้าหยวนชมเชยฉินอวิ๋นฟานไม่หยุดปาก นางมักรู้สึกแปลกใจหวงต้าหยวนที่ไม่เคยชมบุรุษใด หวงต้าหยวนผู้เห็นบุรุษดังมดปลวก...กลับคลี่ยิ้มหัวใจวสันต์หวั่นไหวยามพูดถึงฉินอวิ๋นฟานเหมือนดรุณีแรกแย้มหวั่นไหวแล้วชัดเจน!ด้วยเหตุนี้ นางอยากเห็นกับตาว่าฉินอวิ๋นฟานจะมีเสน่ห์มากจริงหรือไม่ดังนั้นถ้าอยากได้ข้อมูลจากทางก็ต้องเติมเต็มความ ‘ปรารถนา’ ของนางก่อน“เจ้าหอชวี หมายความว่ายังไง?” ฉินอวิ๋นฟานรู้สึกแปลกประหลาดจึงเอ่ยปากถามนี่มิใช่กา

Latest chapter

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1062

    ในที่สุดเหมิงฉาก็รับไม่ไหว ร้องตะโกนคำที่แทบจะเป็นความอัปยศนั้นการแข่งขันทางบู๊นี้ก็ปิดฉากลงท่ามกลางความตกตะลึงพรึงเพริดของทุกคน...เรื่องหักเหจากการคาดหมายของทุกคนเหลียงจ้านอิงและเหลียงเทียนจื้อต่างคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้จะล้วงปืนสั้นออกมาพลิกสถานการณ์ในการแข่งขันด้านบู๊นี้กระทั่งว่าเหลียงเทียนจื้อไม่มีโอกาสจะได้ออกโรงเลย...เช่นละครอย่างไรอย่างนั้น เนื่องจากเหมิงฉากลัวสุดขีดจึงยกมือยอมแพ้ดังนั้นเหลียงเทียนอี้จึงคว้าชัยชนะการแข่งขันรอบนี้ได้อย่างง่ายดายโดยไม่เปลืองแรงภาพมหัศจรรย์เกิดให้แบบไม่มีการเปลี่ยนแปลงลุ้นระทึกและไม่มีเลือดร้อนพลุ่งพล่านที่ใครคาดหวัง!ถึงขั้นว่าลวงตามากแต่ผลลัพธ์เป็นของจริงแท้แน่นอน เหลียงเทียนอี้ชนะแล้ว......“ดูท่าครั้งนี้ฟานเอ๋อร์จะช่วยข้าได้มากอีกแล้ว”เหลียงเทียนอี้กลับมาถึงด้านในก็คืนปืนสั้นให้ฉินอวิ๋นฟานและพรูลมหนัก ๆ“เหอะ ๆ เสด็จน้าชมเกินไปแล้ว ทุกอย่างขึ้นอยู่กับกลยุทธ์ของท่านทั้งหมด ไม่เกี่ยวกับข้าสักหน่อย”ฉินอวิ๋นฟานยักไหล่ มิได้กล่าวอะไรอีกถ้าจะบอกว่าเขาทำอะไรเพื่อเหลียงเทียนอี้ นั่นก็แค่บอกเขาว่าความจริงการแข่งขันนี้สามาร

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1061

    การกระทำของเหลียงเทียนอี้ทำให้ทุกคนในนั้นตกตะลึงแม้แต่เหลียงจ้านอิงที่อยู่บนปะรำก็ยังหยุดการดื่มน้ำชาไม่ได้ มองไปด้วยสีหน้าประหลาดใจ“เขาคิดจะทำอะไรกันแน่?”เหลียงเทียนจื้อมองเหลียงเทียนอี้ที่ปราศจากเครื่องป้องกันใด ๆ ด้านข้าง ใบหน้าแปลกใจนี่คือการแข่งขันบู๊นะ คือสถานที่ตีรันฟันแทง ถ้าไม่ระวังอาจต้องคมศาสตราได้จริง ๆ ศีรษะย้ายที่อยู่ หากไม่ใช่เพราะมั่นใจกับฝีมือของตัวเองมาก กอปรกับวางแผนร่วมกับทางซยงหนูดีแล้วเขาคงต้องสวมชุดเกราะหนักมารับมือกับการแข่งขันด้านบู๊วันนี้เหมือนกันทว่าการกระทำเช่นนี้ของเหลียงเทียนอี้ต่างจากการรนหาที่ตายอย่างไร?ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกแปลก เหลียงเทียนจื้อหน้าบิดเบี้ยวเล็กน้อย...ทั้งที่เขาควรดีใจกับเวลานี้ ถ้าเหลียงเทียนอี้เกิดอุบัติเหตุในการแข่งขันรอบนี้ เช่นนั้นบัลลังก์ต้องเป็นของเขาแน่แล้วแต่ใจกับกระวนกระวาย อย่างไรก็ไม่เป็นสุข“หรือว่าเขาแอบวางแผนอะไร?”ทันใดนั้นเหมิงฉาเริ่มบุกโจมตีก่อนแล้วร่างสูงใหญ่นั้นหวดขวานใหญ่หนักร้อยชั่งพลางเข้าใกล้เหลียงเทียนอี้อย่างต่อเนื่องภายใต้แสงสุริยา คมมีดนั้นน่ากลัวเช่นนี้ ราวกับแค่ถากเถือเบา ๆ ก็เฉือนศีรษ

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1060

    “ข้าเอง!”ทันใดนั้นเหลียงเทียนอี้ก็ก้าวออกมาช้า ๆโง่อย่างที่คิด...เหลียงเทียนจื้อยืนยิ้มเยาะอยู่ในใจข้างหลังเขารู้นิสัยของพี่ชายดี และรู้ว่าเหลียงเทียนอี้เป็นคนดื้อรั้นมากเมื่อเจอกับสถานการณ์เช่นนี้ก็มักจะดาหน้าออกไปทันทีแม้เผชิญหน้ากับพันขุนศึกหมื่นอาชาก็ยังปราศจากความกลัวเกรง พลีตนจนตัวตาย...แต่พฤติกรรมวู่วามเช่นนี้ กลัวแต่ต้องจบอย่างอนาถในท้ายที่สุด“ฮ่า ๆ ๆ รัชทายาทกล้าหาญดังคาด!” เหมิงฉาหัวเราะเสียงดัง “ปกติยังนึกว่าท่านเป็นแต่สะบัดพู่กันขีดเขียน วันนี้ข้าอยากลองดูสิว่าฝีมือดาบกระบี่ของท่านจะล้ำลึกหรือไม่?”เพิ่งกล่าวจบ เหมิงฉาก็กวัดแกว่งขวานใหญ่พลางเดินประชิดไปทางเหลียงเทียนอี้ทีละก้าวรูปร่างใหญ่นั้น ร่างกายแข็งแรงนั้น แค่ยืนอยู่ก็สร้างแรงกดดันที่มองไม่เห็นแล้วทำให้หลาย ๆ คนเห็นแล้วอดเกิดใจกลัวอย่างหนึ่งขึ้นมาไม่ได้“อุ๊ย ท่านพี่จะเอาชนะสัตว์ประหลาดตัวนี้ยังไง?”เหลียงจื่อฝูที่อยู่บนปะรำหน้าทุกข์ร้อน สองมือบีบผ้าเช็ดหน้าแน่น สีหน้าซีดไปเล็กน้อยนางจ้องเหลียงเทียนอี้กลางลานฝึกซ้อม“ท่านพี่ไม่มีความสามารถด้านนี้เท่าไร ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเหมิงฉา!”ผู้เป็นน้องสาว

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1059

    เหลียงเทียนอี้ขมวดคิ้วแน่น ใบหน้าราบเรียบ มองอารมณ์ไม่ออกแต่ในใจเขารู้ดี การต่อสู้ครั้งนี้ได้เปิดฉากอย่างเป็นทางการตั้งแต่เหมิงฉาเริ่มพูดแล้วนี่คือการหยามหน้า คือการหยามเหยียดอย่างชัดเจนไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาเลย“เป็นยังไง? องค์ชายสาม?”เหมิงฉาเมินเหลียงเทียนอี้ที่อยู่อีกทางหนึ่ง แล้วใช้สายตาท้าทายมองไปทางเหลียงเทียนจื้อ ก่อนจะเอ่ยเสียงเย็น “ได้ยินว่าฝีมือการใช้ดาบกระบี่ขององค์ชายสามค่อนข้างร้ายกาจ วันนี้ข้าขอท้าทายสักหน่อยเถิด”“มิเป็นไร” เหลียงเทียนจื้อฉีกยิ้ม ใบหน้าเปื้อนไปด้วยความกระหยิ่มใจจากนั้นก็ชักกระบี่ล้ำค่าคู่กายออกมาจากตรงเอวช้า ๆการต่อสู้ครั้งนี้ คือของเขาเท่านั้น!และเป็นเขาได้เท่านั้น!เขาต้องการให้ทุกคนรู้ว่าเขาเหลียงเทียนจื้อต่างหากที่เป็นผู้ชนะในท้ายที่สุดคนนั้น คือคนที่สามารถเอาชนะซยงหนูได้อย่างแท้จริง!......“ดูท่าทุกอย่างจะดำเนินไปตามแผนนะ”เหลียงจ้านอิงดื่มน้ำชาสบายใจเฉิบอยู่บนปะรำมองผลสะท้อนกลับอย่างอบอุ่นของเหล่าผู้ชม จิตใจยิ่งฮึกเหิมตื่นเต้นไม่พูดไม่ได้เลย ถ้อยคำนั้นของเหมิงฉาทำให้เกิดผลดีเยี่ยม สามารถชักจูงอารมณ์ของทุกคนได้ในพริบตาเขาเช

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1058

    ตกลงไว้แต่แรกว่าเป็นการแข่งขันรูปแบบปิด และไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร นอกจากราชวงศ์จะมิมีผู้ใดล่วงรู้ทว่าตอนนี้กลับแข่งขันในลานกว้างต่อหน้าธารกำนัล?หากท่านพี่แพ้มิต้องเป็นที่หัวเราะไปทั่วหรือ?“นี่ก็คือผลลัพธ์ที่ทางเหลียงชินอ๋องต้องการกระมัง?”ฉินอวิ๋นฟานนั่งลงด้านข้าง ยิ้มพูดอย่างเฉยชา “ในฐานะที่เป็นละครฉายซ้ำของวันนี้ พวกเขาแค่ต้องการให้ทุกคนได้เห็นความประดักประเดิดของเสด็จน้าเท่านั้น”แต่แพ้จากการต่อสู้เช่นนั้นผลลัพธ์ต้องเทข้างแน่โอรสสวรรค์ของต้าเหลียงที่กล่าวขานกลับแพ้ให้กับคนป่าเถื่อน ทั้งความสามารถยังมิสู้องค์ชายสามเหลียงเทียนจื้อขอเพียงมีการพูดประเภทนี้ต่อไป ไม่นานอัตราการสนับสนุนเหลียงเทียนจื้อก็จะพุ่งสูงลูกไม้พรรค์นี้ช่างโหดเหี้ยมนัก“น่ารังเกียจจริง ๆ...” คิ้วงามเหลียงจื่อฝูย่นยู่เล็กน้อย อดกระตุกมุมปากไม่ได้ “ไม่เคยคิดเลยว่าพวกเขาจะใช้วิธีการต่ำช้าเช่นนี้”“เมื่อวานท่านพี่ชนะการแข่งขันด้านบุ๋นกับซยงหนูในท้องพระโรง พวกเขาไม่เห็นจะพูดกันเลย เลวทรามจริง ๆ!”ฉินอวิ๋นฟานหัวเราะอย่างไม่ออกความเห็นเขากลับไม่ใส่ใจว่าเมื่อวานจะชนะหรือแพ้ วันนี้ต่างหากที่เป็นส่วนสำค

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1057

    สำหรับเหลียงเทียนอี้ การแข่งขันในวันนี้ค่อนข้างน่าตกใจแต่ยังดีที่สุดท้ายเขาสามารถคลี่คลายได้อย่างน่าอัศจรรย์ ทำให้พวกซยงหนูหน้าบึ้งตึง โจมตีจนพวกเขารับมือไม่ทันดูท่าปกติว่างเว้นจากการงานอ่านหนังสือให้มากจะมีประโยชน์...หลังประชุมเช้า เหลียงเทียนอี้ก็อดรนทนไม่ไหวบอกข่าวดีกับฉินอวิ๋นฟาน อยากแบ่งปันความสุขและความเปรมปรีดิ์ของตนแต่พอได้ยินฉินอวิ๋นฟานตอบกลับ เขาจึงตระหนักว่าเรื่องราวไม่ได้เรียบง่ายธรรมดาอย่างที่เขาคิดอย่างนั้น“การแข่งขันทางบู๊ในวันพรุ่งนี้จึงจะเป็นส่วนสำคัญอย่างแท้จริง”คำพูดราบเรียบประโยคหนึ่งของฉินอวิ๋นฟานทำให้ความยินดีปรีดาของเหลียงเทียนอี้ในแต่เดิมสูญสิ้น สีหน้าอึมครึมมากขึ้นเรื่อย ๆ“ข้าย่อมรู้ดี...แต่ปกติ คนที่จะชนะในการแข่งขันทางบู๊คงจะเป็นน้องสาม”เกี่ยวกับจุดนี้แทบไม่มีอะไรให้ลุ้นเพราะเหลียงเทียนจื้อร่ำเรียนกับเหลียงจ้านอิงแต่เล็ก อีกทั้งยังเคยเข้าสนามรบฟาดฟันกับศัตรู ด้านประสบการณ์การรบ จึงมีความคล่องมากกว่าเป็นธรรมดาเช่นนี้ หากคิดจะชิงคะแนนหนึ่งมาจากมือของเหลียงเทียนจื้อ คาดว่าต้องยากเป็นพิเศษเมื่อเห็นเหลียงเทียนอี้มีท่าทางปราศจากใจฮึดสู้ ฉินอวิ

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1056

    “พันทุบหมื่นเจาะจึงได้แผ่นดิน ไฟโหมเผาไหม้เป็นอาจิณ ร่างแหลกกายเหลวมิหวั่น คงไว้ซึ่งความบริสุทธิ์ในโลกา”ฝุ่นหินหนึ่งบททำให้หลิ่วเหวินเซี่ยมั่นใจมากขึ้นไม่น้อยครั้งนี้เขาไม่ออมมืออีก ทั้งยังท่องออกมาจนจบ ไม่เปิดโอกาสใด ๆ ให้กับเหลียงเทียนอี้เช่นเดียวกัน เขาทำนอกเหนือแผนเดิม ไม่คิดสนใจความรู้สึกของเหลียงเทียนจื้ออีก“นี่ นี่มันกลอนอะไร?”เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ด้านหลังเหงื่อตก ในหัวถึงขั้นว่าไม่มีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับกลอนบทนี้แน่นอน ด้วยความทึ่มทื่อของเขาจะต่อกลอนได้อย่างไร ได้แต่เกาหลังศีรษะยิก ๆทว่าเหลียงเทียนอี้ยังใจเย็นเหมือนเดิม เพียงครู่เดียวก็ตอบ“หวงคะนึงความทุกข์เข็ญในการสอบ บัดนี้ไฟสงครามสงบผ่านพ้นสี่ปี”“บ้างเมืองไหวเอนดังกิ่งหลิว ใครเล่ามิใช่ผิวน้ำฝนซัดสาด”“หวงข่งทานปราชัยพรั่นพรึงถึงวันนี้ หลิงติงหยางอ้างว้างถอนหายใจ”“นับแต่โบราณใครบ้างมิดับสูญ เหลือใจรักชาติในพงศาวดาร”ครั้นกล่าวออกมาก็ได้รีบเสียงปรบมือดังสนั่นขุนนางบุ๋นบู๊ที่ชมละครฉากเด็ดในแต่เดิม ยามนี้ยอมสยบกับความสามารถทางวรรณกรรมของเหลียงเทียนอี้แล้วไม่ว่าจะเป็นกลอนในสมัยใด เหลียงเทียนอี้ก็เหมือน

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1055

    ชั่วขณะ ท้องพระโรงเงียบกริบ สายตาของทุกคนรวมศูนย์อยู่กับตัวของเหลียงเทียนอี้แทบทั้งหมดในดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจและความยินดีหลังจากหลิ่วเหวินเซี่ยร่ายกลอนท่อนแรกออกมา เหลียงเทียนอี้กลับสามารถตอบสนองทันควันพร้อมต่อท่อนหลังความเร็วเช่นนี้เรียกว่าเร็วยิ่ง!“อวิ๋นเฉ่าสาทรฤดูมีเขียวแห่งวสันต์ของกวีราชวงศ์ซ่ง คือยอดบทกวีโดยแท้!”เหลียงเทียนอี้พยักหน้าอย่างสง่างาม ใบหน้าประดับรอยยิ้มมั่นใจงานนี้ทำให้เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ข้างล่างหน้าตึงฉับพลันเหลียงจ้านอิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ยิ่งหนักกว่า สายตาที่มองมาราวกับมีไฟพุ่งออกมาได้“บ้าเอ๊ย...ถูกชิงตัดหน้าไปก่อน!”เหลียงเทียนจื้อกัดฟันกรอด ในใจกรุ่นโกรธไม่หยุดทั้งที่เขาทำการบ้านมาล่วงหน้า ไม่ว่าหลิ่วเหวินเซี่ยจะท่องกลอนบทใดเขาก็เตรียมเอาไว้หมดแล้วแต่ในสถานการณ์เช่นนี้ เขากลับเร็วสู้เหลียงเทียนอี้ไม่ได้!และไม่รู้ว่าตัวเองโง่เขลาหรือเหลียงเทียนอี้เก่งจริงกันแน่!“รัชทายาททรงภูมิแท้ ข้าน้อยเลื่อมใส!”หลิ่วเหวินเซี่ยพยักหน้าด้วยสีหน้าคงเดิมทว่าในใจกลับไม่พอใจเล็กน้อยแล้วคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้ผู้นี้จะมีฝีมือ เขาจงใจเลือกบทกวี

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1054

    การกระทำเช่นนี้คือการแสดงความยโสหยิ่งผยองของซยงหนูอย่างมิต้องสงสัย“เหมิงฉา คารวะรัชทายาท”“หลิ่วเหวินเซี่ย คารวะรัชทายาท”คนอื่น ๆ ก็ทักทายตามด้วยเหมือนกัน เมื่อนั้นเหลียงเทียนอี้จึงรู้ฐานะของพวกเขาดูแล้วหนึ่งคนในนั้นก็คือบุตรชายของเหมิงเก๋อเอ่อร์ หรือก็คือคนที่มาท้าทายเขาในครั้งนี้อย่างที่เหลียงจ้านอิงบอก การมาครั้งนี้ของเหมิงเก๋อเอ่อร์ก็เพื่อหยั่งเชิงเขาโดยอ้างเหตุผลเยี่ยมเยือนฮ่องเต้ต้าเหลียง ดังนั้นเรื่องที่เริ่มสนทนาในท้องพระโรงจึงเกี่ยวกับสุขภาพของฮ่องเต้ต้าเหลียงแทบจะทั้งหมดทว่าทุกคนในที่นั้นต่างรู้ดี จุดประสงค์ของผู้นิยมสุรามิได้อยู่ที่สุรานี่อย่างไร ครั้นเปลี่ยนเรื่อง เหมิงเก๋อเอ่อร์ก็กล่าวถึงการแข่งขันเลย“ได้ยินว่ารัชทายาทและองค์ชายสามเก่งทั้งบุ๋นแล้วบู๊มานาน คืออัจฉริยะของต้าเหลียง การมาเยือนต้าเหลียงครั้งนี้ นอกจากจะเยี่ยมฮ่องเต้ต้าเหลียงสหายเก่าท่านนี้ ก็อยากให้บุตรชายได้ประมือกับรัชทายาทและองค์ชายสักหน่อย”เหมิงเก๋อเอ่อร์สีหน้าขึงขัง ในที่สุดก็เข้าประเด็นชั่วขณะ ทุกคนในท้องพระโรงหัวใจจะหลุดออกมาอยู่แล้ว ต่างสังเกตสีหน้าเหลียงเทียนอี้อย่างแนบเนียนทว่าเ

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status