บทที่ 418

เมื่อหลี่เฉินออกคำสั่ง ซานเป่าที่ต้องการบีบคอเก๋อผิงอี้ให้ตายก็ปล่อยมือโดยไม่ลังเล

หลังจากได้อิสรภาพในการหายใจอีกครั้ง เก๋อผิงอี้ก็เอามือกุมคอแล้วนอนลงกับพื้นพร้อมหอบหายใจ

ทันใดนั้นเขาก็ค้นพบว่าการหายใจเป็นสิ่งที่สวยงามมาก

จนกระทั่งเสียงของหลี่เฉินดังขึ้น

“เงยหน้าขึ้นมา”

หลังจากที่เก๋อผิงอี้ฟื้นความสงบแล้ว เขาก็เงยหน้าขึ้นมองหลี่เฉิน

“ก็จริงที่เจ้าเป็นเพียงเบี้ยตัวหนึ่ง เรื่องเหล่านี้สาเหตุก็มาจากสำนักราชเลขา แต่ข้าถามเจ้าหน่อย เจ้าคิดว่าการที่ข้าจัดระเบียบกรมยุติธรรม กวาดล้างขุนนางเช่นเจ้า เป็นเพราะว่าข้าอยากจะระบายความโกรธ? หรือต่อสู้แย่งชิงอำนาจ?”

คำถามของ ทำให้เก๋อผิงอี้หัวเราะอย่างเย็นชา “หรือว่าไม่ใช่?”

“แน่นอนว่าไม่”

ดวงตาของหลี่เฉินเย็นลง เขากล่าวเสียงเรียบว่า “เจ้าประเมินข้าต่ำไป”

“กรมยุติธรรมบังคับใช้กฎหมายของจักรวรรดิ เป็นตัวแทนของกฎหมายที่ปกครองบ้านเมืองของจักรวรรดิ กฎหมายที่ปกครองบ้านเมืองคืออะไร?”

“ดินแดนทั้งหมดของต้าฉิน ราษฎรและขุนนางทั้งหมดของต้าฉินจะต้องอยู่ภายใต้กฎหมาย กฎหมายคือสิ่งที่อนุญาตให้ผู้คนในต้าฉินสามารถปฏิบัติได้ มีกฎหมายให้ปฏิบัติตาม หากท