เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 33 เจ็บปวด
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-19 00:07:16
บทที่เกี่ยวข้อง
รักได้ไหมสาวข้างห้อง บทที่ 34 เดินทาง
คฤหาสน์ตระกูลจรัญทิพย์ นอกเหนือจากบริเวณกว้าง พื้นที่ใหญ่โตโอ่อ่า เต็มไปด้วยต้นไม้นานาพันธุ์ และสระน้ำหรูตระการตาแล้ว ยังมีสถานที่พักพิงสำหรับวันนึงเผื่อมีสมาชิกในบ้านสักคนอยากจะมึนเมาขึ้นมาได้อิงได้ใช้บ้าง คงจะเป็นวันนี้ที่ได้โอกาสสลัดปัดฝุ่นกันสักที เมื่อบาร์ไม่ใหญ่มาก ทว่าสามารถบรรจุคนได้มากกว่าสิบ ตั้งตระหง่านอยู่ในบ้าน หลบมุมลึกเข้ามาข้างในพอควร มีเพียงคนใจเด็ดถึงขั้นกล้ามาใช้ เขาคิดว่าเมาที่ไหนก็ได้ เพียงแค่ให้ได้เมา!แน่นอนคนๆ นั้นก็คือ..คุณคอป ตาหวานที่เยิ้ม แดงก่ำไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ เนื่องจากเขานั่งอยู่ตรงนี้ หลังกลับจากคอนโดเป็นเวลาไม่ต่ำกว่าห้าชั่วโมง ผ่านความตึงจนเมามายไร้สติ ผ่านความไร้สติ กระทั่งมาตึงต่อ ก็ยังจะฝืนนั่งอยู่แบบนั้น จนผู้พบเห็นทนดูไม่ได้ ลำบากเคลพี่ชายคนโตถึงกับต้องมาเอง ทั้งๆที่สองสามวันนี้งานเขายุ่งแทบตายเขาส่ายหัวเอือมระอาปนเห็นใจเล็กน้อย เมื่อเห็นสภาพ" แกสมควรจะหยุดนะคอป เมาแล้วยังจะดื่ม มันคือการทำร้ายตัวเอง "มองไปยังแก้วบรั่นดีแก้วนั้น ขณะถูกมือหนาโคลงเคลงหมุนมันไปมาเบาๆ" นานที ปีหนน่า นายแม่ให้มาตามรึไง "ก่อนเจ้าตัวหรี่หันกลับมาแล้วยิ้มเยาะ"
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-19รักได้ไหมสาวข้างห้อง บทที่ 35 บันดาลโทสะ
ความมึนเมาที่วนเวียนภายในเส้นเลือดของหญิงสาวตอนนี้ยิ่งทวีคูณความรุนแรง บูรพาสลัดศีรษะไล่ความงงทิ้ง หลังดวงตามองเห็นสิ่งที่ไม่น่าเป็นไปได้ ทว่า.." ไม่หนาวรึไง.."ประโยคภาษาไทยนี้ เป็นตัวตอบความสับสนในหัวได้อย่างดี ตาที่พร่ามัวเบิกโพลนเผลอผลักไสมือเขาออกไป ในขณะขาเจ้าตัวเองยืนหยัดแทบไม่ไหว เธอขมวดคิ้วเข้าหากันเป็นปม หลังจากนั้นภาพตรงหน้าก็วูบดับชายปริศนาเลยจำเป็นต้องดึงหน้ากากเธอออก พร้อมตวัดแขนไปรับอีกรอบ เขากอดรัดแน่นประคองไว้ ท่ามกลางความงงของเจด้า และคนที่เห็นเหตุการณ์ครึ่งค่อนงาน มือหนาเขย่าร่างบางนั้นเบาๆ ก่อนจะใช้มือข้างเดิมดันแขนของเจด้าออก หลังเธอเข้ามาเตรียมจะโวยวาย" นี่คุณ! ปล่อยเพื่อนฉันนะ! "" อย่ายุ่งน่า! "ทำหล่อนถอยไปยืนอึ้งอีกระลอก มองเขากับเพื่อนสลับกัน ทำอะไรไม่ถูก เป็นจังหวะเดียวที่ลูคัสเดินเข้ามาพอดี เจด้าเลยได้ทีไปกอดแขนไว้ บ่งบอกให้รู้ว่าหล่อนมีคนปกป้อง พร้อมจะสู้เพื่อหล่อน หากคุณคอปนั้นเผลอทำร้าย" เกิดอะไรขึ้น.."ทว่า ผิดถนัด ลูคัสกลับถูกมือหนากระชากคอเข้ามาใกล้ ก่อนเสียงข่มต่ำนั้นจะกัดฟันถาม" แกใส่อะไรลงไปในเหล้า! "สะเทือนไปถึงร่างบูรพา ทำให้เธอสะลึมสะลือล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-19รักได้ไหมสาวข้างห้อง บทที่ 36 ความรัก
หลังจากมั่นใจ ปล่อยเวลาเลยผ่านจนแน่ชัดแล้วว่า บูรพาคงทุเลาจากอาการนี้ คุณคอปก็อุ้มเธอขึ้นมาเหนือน้ำทันที วางร่างลงกลางเตียงเบาๆ ในขณะดวงตาคู่หวานยังคงปรืออยู่ ก่อนจะพาร่างเปลือยเปล่าของตนเองขึ้นไปนอนขนาบข้างด้วยไม่นานร่างบางพลิกหันมาประชัน พร้อมตวัดแขนเรียวเล็กมากอดรอบเอว กระเถิบร่างซุกอกแกร่งเหมือนต้องการไออุ่น เธอช้อนตามองคุณคอปด้วยความรู้สึกหลากหลายประการ ซึ่งแน่นอน เขาเองก็ก้มมองอยู่ก่อนแล้ว" น่าอายชะมัด "" หืม.."ก่อนยิ้มมุมปาก คิดไม่ถึงจะมาเห็นหญิงสาวในสภาพแบบนี้ กับท่าทางที่น่าเอ็นดู เสมือนลูกแมวขี้อ้อน" ฉันไม่น่าอวดดี หนีมาที่นี่เลย "" ฮ่ะๆๆ ใช่สิ..คุณทำให้ผมเกือบจะฆ่าไอ้ฝรั่งนั่น "" นั่นน่ะสิ ..ขอโทษนะคะ และก็ขอบคุณที่คุณข่มอารมณ์ไว้ ไม่งั้นเป็นเรื่องใหญ่แน่เลย "บูรพาทำหน้าหงอย กลืนน้ำลายลงคอดังเอือก ทำคนร่างใหญ่รู้ เธอจะร้องไห้อีกแล้ว มือข้างหนึ่งมีหน้าที่เอาไว้กอด ส่วนอีกข้างใช้ไม่ได้ เพราะมีไว้ให้หัวเธอหนุน ยกขึ้นมาจับผม เขาหยิบมันออกทีละเส้น เสมือนมันคือสายไหม ซึ่งหากจับมากกลัวว่ามันจะละลาย ไปทัดเก็บไว้ตรงหลังหูเธอเบาๆ แล้วจึงเลื่อนลงมาแตะแก้มอูมไล้ลูบมันอยู่อย่างน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-19รักได้ไหมสาวข้างห้อง บทที่ 37 ยอมแพ้
สายตาคู่เฉี่ยว เบือนมองไปตามเสียง ขมวดคิ้วเข้าหากัน หลังเห็นคนเรียกเป็นเด็กผู้หญิงความสูงเลยขอบประตูนิดเดียว" เรรันต์.."ก่อนจะเปิดประตูลงไปหา ดวงตากลมโตไม่ได้มองมาที่เขาเพียงคนเดียว ทว่าเลยผ่านไปยังคนข้างหลังด้วย ปากเล็กกระจับที่เม้มเข้าหากันนั้น บ่งบอกความช่างใจเป็นอย่างดี" พี่คอปไปไหนมาคะ "เสียงใสถาม ขณะสายตายังมองบูรพาอยู่ หน้าหล่อเหลายกนิ้วขึ้นมาเกาคางอึดใจนึง พลางถอนหายใจ" รู้ไม่ใช่รึ จะถามทำไม "" ทราบแค่เรื่องเมื่อวานค่ะ แต่เรื่องที่พี่บลูหายไปหนูไม่รู้.."" นายแม่อยู่รึเปล่า.."เรรันต์ชำเลืองตามองขึ้นไปบนตึก พลางพยักหน้าหงอย" อยู่ค่ะ..แล้วก็เห็นพี่จากกล้องวงจรปิดแล้วด้วย โกรธใหญ่เลย เรื่องที่พ่อแม่พี่บลูมาอาละวาด "ในขณะบูรพาทำท่าจะอ้าปาก กลับถูกมือหนากุมไว้ เขารู้ ..เธอกำลังจะเถียงเรรันต์ว่านั่นไม่ใช่ครอบครัวเธอ" อาละวาดแบบไหน "" เอ่อ.."" เรรันต์! "" เอื้อก! "ไม่ทันที่คนตัวเล็กจะบอกขานเรื่องราว อยู่ๆเสียงหนึ่งก็ดังมาจากข้างใน มันทั้งกร้าวทั้งดังจนหัวไหล่มนยักขึ้น" เข้าบ้าน! "ก่อนจะยิ้มเจื่อน ยอมทำตามคำสั่งแต่โดยดี โดยไม่ยอมที่จะหันมาพยักหน้าให้กำลังใจคนทั้งสองภาย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-19รักได้ไหมสาวข้างห้อง บทที่ 38 หูเบา
หากจะนับความสุขที่สุดในชีวิต สำหรับบูรพามันคงเป็นวันนี้ใช่! เหลือเชื่อ เธอไม่เคยคิดไม่เคยฝันมาก่อนว่าจะได้เพชรล้ำค่ามาครอบครอง เสียงร้องไห้ กลิ่นน้ำมูก และความรู้สึกเกรงกลัวมาตลอดชีวิตในวัยเด็ก จะถูกดับลงในครั้งนี้ทั้งหมด กับคนนอนหงายไม่ไหวติงข้างๆ เขาหลับตาพริ้ม ใบหน้าสดใสเสมือนคลี่คลายความกังวลแล้ว ทว่าเพียงแค่ร่างบางเผลอขยับ กลับทำให้เขานั้นตื่น" อุ๊ย ขอโทษค่ะ "ดวงตาเฉี่ยวปรือขึ้น ตามมาด้วยรอยขมวดคิ้ว ก้มลงจ้องมองเธอ ก่อนจะยิ้มบางๆ เมื่อนึกบางอย่างขึ้นได้" กี่โมงแล้วครับ "เสียงแหบถาม ลำบากร่างเปลือยต้องเอี่ยวตัวไปดูให้" หกโมงค่ะ "" หืม ตื่นเช้าจัง "" ไม่ได้ตั้งใจนะคะ มันตื่นของมันเอง "คุณคอปยิ้มแป้น หลังคนข้างๆเอ่ยคำตอบ ตาหวานที่ถ่างออกสร้างความน่าเอ็นดูให้แก่เขาไม่น้อย ก่อนท่อนแขนกำยำจะกำชับแน่นกว่าเดิม เขาโกยร่างเปลือยเปล่าของเธอมาทั้งผ้าห่ม เพื่อจะกกก่ายให้หนำใจ เมื่อคืนเขายอมรับว่าเล่นศึกหนักถึงขั้นหมดแรงไปเสียก่อน เผลอหลับไปโดยไม่ทันได้คุยด้วย เช้านี้เลยคิดว่าจะคุยใหม่ให้มันเต็มที่ แต่สาวเจ้ากลับใช้ให้เขานอนต่อ แล้วตัวเองลุกซะงั้น" จะไปไหนครับ "" นอนต่อเถอะค่ะ เดี๋ย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-20รักได้ไหมสาวข้างห้อง บทที่ 39 หนังตากระตุก
บริษัทในกรุปตระกูลจรัญทิพย์ บุตรชายคนกลางเดินดุ่มๆ เข้ามาด้วยใบหน้าเคร่งขรึมเดาอารมณ์ไม่ถูก หลังได้รับเรื่องจากปากมารดาต่อวาระการประชุมที่เร่งด่วนจนเขาตั้งตัวแทบไม่ทัน ใช่! เขามาแทน ทั้งที่จริงแล้วมีนัดสำคัญกับคนอื่น ซึ่ง ณ ตอนนี้ เขาสมควรไปอยู่ตรงนั้นด้วยซ้ำ ภารกิจที่ว่ามันเกี่ยวดองกับแผนการเมื่อคืน เขาอยากจะเจอกับใครคนนึง ที่มีศักดิ์หลายขนาน อาทิเช่น แม่ยาย ชาวบ้าน และ..ศัตรู ทว่า กลับต้องยกเลิกเพียงเพราะภารกิจของมารดาสำคัญกว่า เหตุผลคือหล่อนป่วยกรทันหัน เกรงว่าจะไม่สามารถทำตัวกระฉับกระเฉง และมาต่อกรกับลูกค้ารายนี้ได้...ลูกชายคนกลางของหล่อน เหมาะกับงานนี้ที่สุด" เขามารอนานหรือยัง "" ประมาณสิบนาทีค่ะคุณชาย "" บ้าจริง"การบอกเล่าของเลขาขับความหงุดหงิดออกมากลบความเร่งรีบก่อนหน้าเท่าตัว เท้าเดินไวชนิดคนรายงานต้องหลบ ขณะเอ่ยปากถามก่อนถึงแล้วเดินผ่านหล่อนไปนั้น มันบ่งบอกว่าเขาพกพายุมาด้วย ที่พร้อมจะทำลายตลอดเวลา โดยไม่วายหันมาเอาเรื่องและคาดโทษหล่อน" ถ้าหากผมโดนลูกค้ายกเลิกสัญญา ผมจะถือว่าคุณไร้ประสิทธิภาพในการทำงานด้านบริการ "" คะ ค่ะ "สร้างความรู้สึกกลัวให้หล่อนไม่น้อย ในขณะหล่อน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-20รักได้ไหมสาวข้างห้อง บทที่ 40 ทะเลาะวิวาท
หลังรถหรูแล่นมาจอดในลาน บอกเวลาตีสองพอดี เจ้าของรถเงยหน้าขึ้นมองระเบียงห้องตัวเอง รู้สึกแปลกใจที่ไฟในห้องยังเปิดอยู่ ภรรยารักยังไม่นอนอีกหรือนี่!!อันที่จริงเขารู้สึกกังวลตั้งแต่สายไม่ได้รับของหล่อนแล้ว ปกติบูรพาไม่เคยโทรติดต่อกันหลายสายขนาดนี้ ส่วนใหญ่แล้วเขาเป็นฝ่ายโทรไปก่อนด้วยซ้ำเสียงรองเท้าหนังกระทบพื้น หญิงสาวรู้แล้วว่าเขากำลังขึ้นมา ปกติจะลุกขึ้นต้อนรับ ทว่าวันนี้กลับเปลี่ยนไป สองมือบางถูกันไปมา หากมันเป็นหินคงติดไฟไปเรียบร้อยแล้ว นับตั้งแต่เห็นคลิปนั้นเมื่อสองชั่วโมงก่อนแอด..บานประตูถูกเปิดเข้ามา ภาพที่คุณคอปเห็นคือภรรยาเขานั่งหันหลังให้ ตรงปลายเตียง ห่อไหล่เข้ากันเสมือนมือกำลังบีบอะไรบางอย่าง" บลู คุณโอเคมั้ย "ถามเสียงเนือยๆ เดินพลางปลดเน็คไท้พลาง ปากหันไปถามด้วยความเป็นห่วง และวันนี้ดูอาการแปลกๆ ทว่า หล่อนกลับลุกพรวดทั้งตัว เพื่อพุ่งมาตบเขาเพี้ยะ!!!คุณคอปหน้าชาวาบไปทั้งแถบ ทั้งมึนทั้งงง" อะไรกันเนี่ย "หันมาถามคนตรงหน้าด้วยความตระหนก คิดจะเอ็ดบ้าง เนื่องจากความเหนื่อยล้าเข้ามาถาโถม สะสมมาตั้งแต่แรกที่พบเจอไดอาน่า แต่กลับต้องเปลี่ยนแผนฉับพลัน เมื่อเจอกับสิ่งนี้ ดวงตา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-22รักได้ไหมสาวข้างห้อง บทที่ 41 พิสูจน์
" เอาล่ะ ที่รัก คุณต้องฟังผม "หลังคุณคอปเห็นท่าไม่ดี ดูแล้วคนบนเตียงต้องจัดหนักเขาแน่ จึงตัดสินใจเดินไปล็อกประตูก่อนจะหันกลับมา จ้องหน้าเธอ" หรือจะโวยวายเดี๋ยวนี้ ตอนนี้เลยก็ได้ ผมพร้อม! "ยักคิ้วท้าทายหล่อน ในขณะบูรพาตอนนี้แม้มปากแน่นสนิท น่าจะเก็บข่มอารมณ์อยู่ รอชายหนุ่มสะกิดแผลอีกนิดเดียว คงจะร้อนได้ที่" เอาเซ่! "" เออ ฉันเกลียดคุณ! "ตะโกนประโยคนี้ ที่คุณคอปเดาไม่เคยผิด บูรพาหน้าแดงก่ำ กำมือแน่น ต่างกับคนถูกทำร้ายจิตใจโดยสิ้นเชิง ที่ตอนนี้เขาเหมือนจะยืนรอเวลาอะไรบางอย่าง กับการมองนาฬิกา แล้วยกยิ้มที่มุมปากให้กับมัน สร้างความงงให้แก่บูรพาไม่น้อย" แล้วไงต่อ "คราวนี้มองโทรศัพท์ นิ้วใหญ่กดยิกๆ เสมือนส่งข้อความโต้ตอบกับใครบางคน" กะ ก็ ฉันเกลียดคุณไง "...คนบ้า มีอย่างที่ไหน ทะเลาะกันอยู่ ยังจะยืนทำงานอีก ...ขมวดคิ้วนิ่วหน้า หยุดเถียงอึดใจนึง เพื่อเคลียร์ปัญหาในนั้นให้เสร็จ ก่อนแค่นหัวเราะเสมือนพอใจกับประโยคสุดท้ายที่ส่งมาของปลายทาง แล้วจึงจะเก็บมันลงกระเป๋ากางเกง" บลู คุณเคยเป็นผู้หญิงที่มีเหตุผลที่สุดนะบลู จำได้ไหม คุณเป็นผู้หญิงอะไรก็ได้ "บูรพานิ่วหน้า ขุ่นมัว" คุณคุยกับใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-22
บทล่าสุด
รักได้ไหมสาวข้างห้อง ของขวัญชิ้นใหญ่ อวสาน
7 เดือนผ่านไปบูรพาไม่ได้แต่งงานเหมือนใครเขา เนื่องจากฟังความคิดเห็นที่ค่อนข้างจะเบี่ยงเบนไปทางโอดโอยมากจนเกินไป ประสบการณ์เจ้าสาววัยละอ่อนสองคนก่อนหน้านี้อัดแน่นพร้อมรีวิวสีหน้ามาสมทบ ....มันไม่สนุกเลย ที่จะให้คนท้องโย้ สวมชุดเจ้าสาว นอกจากไม่สวยแล้ว มันแสนจะทรมานใช่! นี่คือคำเล่าอ้าง ไหนจะต้องยืนยิ้มทั้งวัน คอยเอาใจแขกเหรื่ออีก แค่บูรพานึกภาพ แทบจะกลืนน้ำลายไม่ลงแล้ว เธอเลยเลือกที่จะอยู่เฉยๆ ดูแลตัวเอง เป็นคนรักที่ดี คอยเอาใจสามี รอวันคลอดจะดีกว่าและเหมือนว่าความสนิทสนม ในช่วงเวลาอยู่ด้วยกันจะเพิ่มขึ้นทำให้พวกเขาต้องเปลี่ยนสรรพนามไปโดยปริยาย" พี่คอปคะ พี่ว่า สีนี้จะสวยรึเปล่า "บูรพาเดินถือหนังสือแคตตาล็อกอุ้มท้องแก่ใกล้คลอดของตัวเองมายังห้องโถงกลางห้อง ในขณะเจ้าของชื่อกำลังวุ่นวายอยู่กับเอกสารกองโตหน้าจอคอม เธอหมายถึง ผ้าม่านสีครีมสีสวยที่ต้องการจะนำไปติดที่บ้านสวนของเธอ ก่อนหน้านี้ พวกเขาเกทับตัวเองไปพักที่นั่นกันมาแล้ว หลังจากโมดิฟายต่อเติมได้ไม่นาน มันดูชีวิตชีวาขึ้น และน่าอยู่ขึ้น นับตั้งแต่มีคนไปอยู่ ก่อนจะย้ายกลับมา เมื่อไม่กี่วันมานี้ ด้วยอายุครรภ์ที่มากขึ้น และระยะทางร
รักได้ไหมสาวข้างห้อง บทที่ 47 กรรมตามทัน
ร่างบางในชุดนอนเนื้อผ้าซาตินลนลานหมุนตัวกลับ เกือบปาดน้ำตาแทบไม่ทัน หลังนึกอะไรขึ้นได้ ปิดประตูอย่างเบามือ ทิ้งตัวลงกลางเตียงแกล้งหลับ ในจังหวะคุณคอปเดินเข้ามาพอดี เขากำกล่องกำมะหยี่นั้นแน่น ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มตั้งแต่เดินเข้ามา ก่อนค่อยๆ โน้มตัวนอนลงข้างเธอ ไม่ได้ผลักร่างบางซึ่งนอนตะแคงหันหลังอยู่เข้ามา ทว่ายัดกล่องเล็กนั่นเข้าไปในอุ้งมือแทน" อะไรหรือคะ "บูรพาแกล้งถาม ใช้ศอกยันตัวลุกขึ้นอิงแผ่นหลังพิงกับร่างใหญ่ คุณคอปโน้มหน้ามาฉกริมฝีปากเธอเร็วๆ พลางยิ้มละมุน" ของคุณ"" คะ? "" เก็บไว้ใส่นิ้วนี้ "กระซิบเสียงแผ่ว พร้อมดึงมือข้างซ้ายมาเขย่าเบาๆ บูรพายิ้มตาม ก่อนจะใช้มือข้างขวาปิดปากปล่อยโฮ คราวนี้เธอไม่ได้แกล้ง แต่กลับร้องไห้ออกมาจริง เนื่องจากภาพตอนเธอแอบมองมันไกลเกินกว่าจะเห็น ในมือสามีนั่นถืออะไร ได้ยินเพียงแค่คำขอโทษ กับการสวมกอดของคนสองคนแค่นั้น ก็ดีใจมากพอแล้ว ไม่คิดว่าคุณนายจะเล่นใหญ่ถึงขั้นยกแหวนวงนี้ให้กับคนอื่น วงที่บูรพาเห็นมันบ่อยๆบนนิ้วชี้ด้านขวาของหล่อนใช่ เธอจำได้ และรู้คุณนายหวงมันมาก" ฮึก..."นิ้วใหญ่ยื่นมาปัดก้อนน้ำตาให้ ในขณะริมฝีปากเขายังเปื้อนยิ้มอยู่ ไล้ลงมา
รักได้ไหมสาวข้างห้อง บทที่ 46 คลี่คลาย
มือบางจัดไปค่อนข้างเหี่ยว บีบเข้ากันแน่น ต่างกันแต่สีหน้าที่ยังเรียบเฉย หัวใจภายใต้เนื้อในเสื้อหรูผ้าซาตินเต้นแรงไม่เป็นจังหวะคุณนายอารีย์ไม่ได้เขินอายเสมือนหญิงสาววัยรุ่น กลับกันหล่อนรู้สึกชื่นใจแปลกๆใจที่บางอยู่แล้ว ยิ่งทวีคูณความบางเข้าไปอีก เมื่อหางตาเกิดชำเลืองไปมองหน้าอดีตสามี ในจังหวะที่เขาเอื้อมมือ ถือวิสาสะมาโดน****" อ๊ะ.."และผลที่เกิดขึ้น คือไม่ต่างจากไฟช็อต คุณนายอารีย์เลื่อนมือตนออกห่าง ยอมรับหล่อนยังไม่ใจอ่อน หรือพร้อมที่จะเจอกับสถานการณ์แบบนี้" คุณได้ยินที่ผมพูดไหม "ทว่า คู่กรณีเจ้ากรรม ก็พร่ำแต่จะก่อกวน ขยี้คำถามให้หัวใจดวงน้อยๆเต้นหนักซะเหลือเกิน มือเรียวเลยบีบเข้าหากันใหม่ ซึ่งคราวนี้หนักกว่าเดิม เพราะมันขึ้นเส้นเลือดปูด" ผมยังจำเรื่องราวในตอนนั้นได้อยู่นะ ยังสามารถเล่าให้คุณฟังได้อยู่ "" อย่ามายุ่งกับฉัน "ตัดสินใจ ลุกขึ้นยืนทันควัน แต่เหมือนจะช้าไป พ่อเลี้ยงผู้รู้นิสัยหล่อนดี เดินมาดักหน้าเสียก่อน" ผมจะปล่อยให้คุณหนีผมแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว "" หยุดพล่าม คุณก็รู้ว่ามันไม่มีทาง "" เพราะอะไร "ร่างสูงขมวดคิ้ว บ่งบอกถึงความไม่เข้าใจสุดๆ แต่ก็ยังไม่ยอมแพ้ คราวนี
รักได้ไหมสาวข้างห้อง บทที่ 45 สงครามในบ้าน
การปรึกษาหารือกันระหว่างพ่อลูก อยู่ในสายตาของบูรพาห่างๆ ด้วยระยะที่ไกล เธอจะไม่มีทางฟังได้สรรพ ยกเว้นจากท่าทีที่ทั้งคู่แสดงออกมาหากให้เดาตามสัญชาตญาณ วินิจฉัยด้วยสมอง จะรู้ในทันทีว่าพ่อเลี้ยงสยามไม่เห็นด้วยสักเท่าไหร่ ไม่ต่างจากเธอ กับการขายหุ้นมรดกและการเปลี่ยนนามสกุลนั้น เพราะนั่นหมายความว่าคุณคอปเสียผลประโยชน์ไปโดยปริยายอย่าลืม บุคคลในตระกูลจรัญทิพย์ไม่ได้มีแต่คุณนายอารีย์และบุตรชายเท่านั้น ทว่ายังมีบุคคลอื่นที่พร้อมจะแย่งสมบัติ ตามสายเลือดซึ่งหัวเชื้อได้สร้างไว้ใช่ คุณนายอารีย์มีคู่แข่ง และ อดีตสามีหล่อนก็รู้ เพียงแต่อำนาจการตัดสินใจใยตกมาเป็นของหล่อน มีสิทธิ์มากกว่าผู้ใดในผลประโยชน์ นั่นก็เพราะหล่อนคือบุตรีคนโต ที่ได้เปรียบเรียนรู้งานก่อนคนอื่น ซึ่งแน่นอนผู้มาใหม่ อย่างบูรพาเองก็ยังรู้ เลยคิดว่าเหตุผลทั้งหมดที่จะทำเพื่อแลกกับอิสระในการมีเธอเพียงคนเดียวนี้ มันไม่สมควร เธอจะไม่มีวันปล่อยให้สามีตัวเองหมดตัว หากมันจะจนตรอก นี่ต้องไม่ใช่ทางเลือกสุดท้าย! จะอย่างไรเธอก็เข้าใจคุณนายอารีย์ แม้ว่าทุกเวลาเธอนั้นโดนกระทำ ต่อให้เธอต้องถูกชิงชัง ทว่ายังทำให้เธอเข้าใจหล่อนอยู่ ยิ่งมาถึงวันนี
รักได้ไหมสาวข้างห้อง บทที่ 44 พ่อคือที่พึ่งสุดท้าย
สายโด่ นาฬิกาบอกเวลาสิบเอ็ดโมงเศษ คุณคอปงัวเงียตื่นขึ้นมาอีกครั้ง หลังนอนเกลี่ยผมภรรยาเพลินจนเผลอหลับไป สิ่งแรกที่ใจคิดถึง คือคนที่นอนอยู่ข้างๆ เมื่อเห็นยังนอนอยู่ที่เดิมและท่าเดิม ก็ยิ่งรู้สึกเป็นห่วงหนักเข้าไปอีก" เฮ้..ยังไม่ตื่นอีกเหรอ"เขาเขย่าตัวเธอ นานแค่ไหนแล้วก็ไม่รู้ ที่บูรพานั้นหลับสนิทไร้เสียงตอบรับใดๆ และเปลือกตาถ่างขึ้น แต่น่าแปลก ลมหายใจเข้าออกของเธอกลับสม่ำเสมอไร้อาการคนป่วย เธอเหมือนคนนอนหลับสบายเสียมากกว่าก็อก ก็อก ก็อก" ไม่ได้ล็อก"สีหน้าวิตกกังวลของคุณคอปเบี่ยงไปตามเสียง ก่อนบานประตูไม้สีน้ำตาลเข้มจะถูกเปิดเข้ามาเบาๆ คนโผล่หน้ามาให้เห็นเป็นคนแรกคือป้าแม่บ้าน หลังจากนั้นจึงจะเป็นหน้าหมอรองลงมา" หมอมาแล้วค่ะ "หล่อนบอกก่อนโค้งหัวให้แล้วเดินออกไป มีเพียงหมอ คุณคอป และ ภรรยาเขาที่นอนไม่ไหวติงเหลืออยู่เท่านั้น" ตามสบายครับ"ร่างสูงพยักหน้ายิ้มเล็กๆ ก่อนจะลุกจากเตียง หลีกทางให้หมอได้ทำงาน ในขณะรอหมอตรวจ เป็นเวลาที่เขาได้เช็คโทรศัพท์ และไม่คิดว่าจะได้ดูดบุหรี่ควบคู่กันไปด้วย" ขอตัวนะครับ ตรวจเสร็จก็เรียกผม "" ครับ "เขายอมพาตัวเองออกไปนอกระเบียง ปิดประตูหลังจนมิดช
รักได้ไหมสาวข้างห้อง บทที่ 43 ความรู้สึกที่ถูกบีบ
สี่ล้อรถหรูค่อยชะลอก่อนจะจอดนิ่งในที่สุด เมื่อถึงที่หมาย บ้านหลังหนึ่ง ไม่ได้หรูหราเทียบเท่าคฤหาสน์จรัญทิพย์ รูปทรงต่างจากทั่วไป ทว่าสวยได้ใจสุดๆ ตั้งตระหง่านหลังเดียวโดดเด่นอยู่กลางป่า คุณคอปดับเครื่องยนต์สนิท ก่อนผ่อนลมหายใจระงมใหญ่ ไม่เคยคิดว่าวันนึงจะได้มาเหยียบที่นี่ บ้านสวนพ่อซึ่งยกให้เขา ปิดประตูรถฝั่งตัวเอง พลางเดินอ้อมไปจุ๊บผากมนทีนึง และอุ้มคนข้างกายที่หลับสนิทอย่างเบามือ" ไปนอนต่อในบ้านนะครับ "บูรพาหลับไม่ตื่น นับตั้งแต่ออกมาจากบริษัทท่ามกลางความเป็นห่วงเป็นใยอย่างเขา สามีของเธอ เขาพร่ำภาวนาให้ภรรยาไม่เป็นอะไรไปมากกว่านี้ จนกระทั่งมาถึงที่นี่แอดมันคงจะเป็นบรรยากาศที่แปลกใหม่พอสมควร จากคนที่เคยมาล่าสุดตอนเป็นเด็ก หลังจากอายุสิบห้าปีเขาไม่มาเหยียบอีกเลย ทว่า ยังคงจ้างแม่บ้านและคนสวนคอยดูแลสม่ำเสมอ" คุณเป็นใคร"" ...."และเหมือนสภาพเขาไม่รู้ว่าโตขึ้น หรือว่าโทรม ทำแม่บ้านจำแทบไม่ได้ เมื่อหล่อนวิ่งหน้าตาตื่นด้วยความตกใจมายืนหอบตัวโยน หลังเห็นไฟในบ้านเปิดเกือบทุกดวง ร่างสูงค่อยๆหันกลับมาด้วยความเหนื่อย เคล้าโคลงรูปหน้าค่าตาแปรเปลี่ยนไปจากเด็กน้อยเพียงนิดเดียว ทำแม่บ้านชะงัก
รักได้ไหมสาวข้างห้อง บทที่ 42 มันคือแผน
ดึกดื่นสงัด บูรพาสะลึมสะลือตื่น ตกใจกับเสียงบิดลูกบิดประตู คงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากคุณคอป เมื่อหล่อนรู้ว่าใครมา เลยปิดเปลือกตาลงไปใหม่ เพราะความเหนื่อยล้าที่สะสมมาเมื่อตอนกลางวันมันทำให้เธอง่วงจนยื้อตาไม่ขึ้น คุณคอปไม่ได้เรียก แต่กลับปิดประตูกลับอย่างเบามือแทน แหงนหน้ามองนาฬิกาติดผนังบอกเวลาเที่ยงคืน แล้วถอนใจระงม หลายวันมานี้ เขายุ่งมาก ยุ่งหนักจนไม่มีเวลาให้หล่อน เขารู้ งานที่เขาต้องทำต้องสืบมันจำกัดเวลา หากเขาไม่ใช้เวลาหลังพนักงานเลิก เพื่อหาหลักฐานบางอย่างเพิ่มเติม สิ่งที่คาดคะเนจะให้บรรลุผลในเร็ววัน และต้องการให้เป็นอย่างนั้น คงไม่สำเร็จ สำหรับงานนี้ โอกาสไม่ได้มีให้เขาคว้าได้เสมอ หากพลาดก็จะพลาดแล้วพลาดเลย เพียงแต่ไม่สามารถจะเอ่ยบอกภรรยารักตามตรงได้ เพราะรู้นิสัยใจคอเธอดี ถ้ารู้ .. อย่างไรหล่อนก็โวยวาย และไม่มีทางยินยอมหรอก แต่เชื่อเถอะ ที่ทำทั้งหมดก็เพื่อหล่อนทั้งนั้นร่างสูงเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ หลังจากนั้นสิบห้านาทีจึงเดินออกมาพร้อมผ้าเช็ดตัวคาดเอวสอบ คุณคอปยิ้มบางๆให้กับร่างบางที่นอนตะแคงหันหลัง ทอดสายตามองตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะไปสะดุดตรงขาอ่อนขาวเนียนนั่น ที่ชุดนอนถกเลิก
รักได้ไหมสาวข้างห้อง บทที่ 41 พิสูจน์
" เอาล่ะ ที่รัก คุณต้องฟังผม "หลังคุณคอปเห็นท่าไม่ดี ดูแล้วคนบนเตียงต้องจัดหนักเขาแน่ จึงตัดสินใจเดินไปล็อกประตูก่อนจะหันกลับมา จ้องหน้าเธอ" หรือจะโวยวายเดี๋ยวนี้ ตอนนี้เลยก็ได้ ผมพร้อม! "ยักคิ้วท้าทายหล่อน ในขณะบูรพาตอนนี้แม้มปากแน่นสนิท น่าจะเก็บข่มอารมณ์อยู่ รอชายหนุ่มสะกิดแผลอีกนิดเดียว คงจะร้อนได้ที่" เอาเซ่! "" เออ ฉันเกลียดคุณ! "ตะโกนประโยคนี้ ที่คุณคอปเดาไม่เคยผิด บูรพาหน้าแดงก่ำ กำมือแน่น ต่างกับคนถูกทำร้ายจิตใจโดยสิ้นเชิง ที่ตอนนี้เขาเหมือนจะยืนรอเวลาอะไรบางอย่าง กับการมองนาฬิกา แล้วยกยิ้มที่มุมปากให้กับมัน สร้างความงงให้แก่บูรพาไม่น้อย" แล้วไงต่อ "คราวนี้มองโทรศัพท์ นิ้วใหญ่กดยิกๆ เสมือนส่งข้อความโต้ตอบกับใครบางคน" กะ ก็ ฉันเกลียดคุณไง "...คนบ้า มีอย่างที่ไหน ทะเลาะกันอยู่ ยังจะยืนทำงานอีก ...ขมวดคิ้วนิ่วหน้า หยุดเถียงอึดใจนึง เพื่อเคลียร์ปัญหาในนั้นให้เสร็จ ก่อนแค่นหัวเราะเสมือนพอใจกับประโยคสุดท้ายที่ส่งมาของปลายทาง แล้วจึงจะเก็บมันลงกระเป๋ากางเกง" บลู คุณเคยเป็นผู้หญิงที่มีเหตุผลที่สุดนะบลู จำได้ไหม คุณเป็นผู้หญิงอะไรก็ได้ "บูรพานิ่วหน้า ขุ่นมัว" คุณคุยกับใ
รักได้ไหมสาวข้างห้อง บทที่ 40 ทะเลาะวิวาท
หลังรถหรูแล่นมาจอดในลาน บอกเวลาตีสองพอดี เจ้าของรถเงยหน้าขึ้นมองระเบียงห้องตัวเอง รู้สึกแปลกใจที่ไฟในห้องยังเปิดอยู่ ภรรยารักยังไม่นอนอีกหรือนี่!!อันที่จริงเขารู้สึกกังวลตั้งแต่สายไม่ได้รับของหล่อนแล้ว ปกติบูรพาไม่เคยโทรติดต่อกันหลายสายขนาดนี้ ส่วนใหญ่แล้วเขาเป็นฝ่ายโทรไปก่อนด้วยซ้ำเสียงรองเท้าหนังกระทบพื้น หญิงสาวรู้แล้วว่าเขากำลังขึ้นมา ปกติจะลุกขึ้นต้อนรับ ทว่าวันนี้กลับเปลี่ยนไป สองมือบางถูกันไปมา หากมันเป็นหินคงติดไฟไปเรียบร้อยแล้ว นับตั้งแต่เห็นคลิปนั้นเมื่อสองชั่วโมงก่อนแอด..บานประตูถูกเปิดเข้ามา ภาพที่คุณคอปเห็นคือภรรยาเขานั่งหันหลังให้ ตรงปลายเตียง ห่อไหล่เข้ากันเสมือนมือกำลังบีบอะไรบางอย่าง" บลู คุณโอเคมั้ย "ถามเสียงเนือยๆ เดินพลางปลดเน็คไท้พลาง ปากหันไปถามด้วยความเป็นห่วง และวันนี้ดูอาการแปลกๆ ทว่า หล่อนกลับลุกพรวดทั้งตัว เพื่อพุ่งมาตบเขาเพี้ยะ!!!คุณคอปหน้าชาวาบไปทั้งแถบ ทั้งมึนทั้งงง" อะไรกันเนี่ย "หันมาถามคนตรงหน้าด้วยความตระหนก คิดจะเอ็ดบ้าง เนื่องจากความเหนื่อยล้าเข้ามาถาโถม สะสมมาตั้งแต่แรกที่พบเจอไดอาน่า แต่กลับต้องเปลี่ยนแผนฉับพลัน เมื่อเจอกับสิ่งนี้ ดวงตา
