17

“คราวนี้รู้แล้วนะครับเสี่ย ว่าของที่กินไปน่ะของดีหรือว่าไม่ดี แต่ผมเชื่อแน่ว่าโดยสัญชาตญาณที่ผมรู้สึก ตั้งแต่ติดตามเสี่ยมาของพรีเมี่ยมอยู่ในห้องน้ำครับ” นายมิ่งให้ความเห็นและยังคงยืนยิ้มด้วยความภูมิใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แม้จะเป็นห่วงสภาพจิตใจของม่านฟ้าก็ตาม 

“Premium จริงๆ ด้วย แบ่งคนดูแลคุณฟ้าอยู่ห่างๆ นะ ฉันไม่อยากให้ใครมาดักทำร้ายแบบนี้ ต่อให้ฟ้าดูแลตัวเองได้ก็เถอะ ไม่ควรจะมาโดนแบบนี้ แล้วคนพวกนั้นก็ไม่มีสิทธิ์จะทำอะไรฟ้าด้วย” 

“ถ้าเสี่ยไม่อยากให้สาวๆ พวกนั้นมาดักทำร้ายคุณฟ้าแล้ว ก็ จริงจังสักทีนะครับ เลือกได้แล้วว่าจะเอาใคร ถ้าเลือกคุณฟ้า ก็ต้องตัดออกไปให้หมดจะได้เลิกตอแยกัน แล้วถ้าจ่ายก็ต้องตัดให้ขาดครับ” 

“แหมไอ้มิ่ง เหมือนจะพูดง่าย จริงจังกับฟ้าแล้วตัดพวกนั้นออกไปให้หมด แล้วฟ้าก็ยอมให้กูจริงจังไหมล่ะ เห็นไหมเนี่ยจีบก็ยังไม่ยอมให้จีบเลย” 

“ก็ทำให้เห็นสิครับเสี่ย ถ้าอยากได้คุณฟ้าจริงๆ คุณฟ้าต้องเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมายเท่านั้น ประกาศให้โลกรู้เลยว่านี่คือภรรยา พวกนั้นจะได้เลิกยุ่งไงครับ” นายมิ่งชี้ทางสว่างให้เสี่ยต้น แน่นอนล่ะเสี่ยต้นจริงจัง แต่ม่านฟ้ายังไม่เห็นค่าในสิ่งที่เขาทำลงไปเท่านั้นเอง เพราะเธอยังเชื่อว่า คนเจ้าชู้อย่างเขาเนี่ยไม่สามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ และไม่สามารถมีรักแท้หรือว่ารักใครจริงๆ ได้

“ฟ้ายังไม่ให้โอกาสฉันเลย เพิ่งจัดโอกาสฉันตอนอยู่ในร้านกาแฟ” เสี่ยต้นบอกด้วยน้ำเสียงเศร้า 

“เอาเถอะครับนี่เพิ่งจะเริ่มต้น ใช่ว่าจีบปุ๊บจะติดปั๊บ” 

“ปกติฉันไม่จำเป็นต้องจีบใครเลยนะ ไม่เคยจีบผู้หญิงยากเลยแล้วดูตอนนี้สิ ต้องมาวิงวอนขอความรัก ขอโอกาสจากลูกสาวกำนัน ไม่รู้จะจีบท่าไหนให้ติด ฉันคิดไม่ออกแล้ว” เสี่ยต้นบอกอย่างหมดหวัง 

“ใช้ใจเข้าแลกสิครับเสี่ย ผมเห็นแววตาของคุณฟ้านะ บางจังหวะที่มีหวั่นไหวกับเสี่ย โดยเฉพาะลุคใหม่ของเสี่ยวันนี้ หล่อจนทำให้เธอเผลอยิ้มอยู่บ่อยครั้ง” 

“ว่าจริงจัง จริงจังมาก อั้วะอยากได้จริงๆ นะ” 

“อันนี้เรียกว่าตกหลุมรักหรือเปล่าครับ” 

“เอ่อ ไม่รู้สิ คงใช่มั้ง” เสี่ยต้นบอกด้วยน้ำเสียงหม่น แล้วก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ได้แต่ยืนนิ่งๆ ใช้ความคิด จากนั้นก็ไล่ลูกน้องออกไปจากบริเวณโฮมสเตย์หลังเดี่ยวนี้ให้หมด และไม่นานนักขันแก้วก็มาพร้อมกับชุดใหม่ พร้อมกับเปิดโอกาสให้เสี่ยต้น ได้อยู่กับม่านฟ้าตามลำพัง 

ม่านฟ้าอาบน้ำเสร็จแล้ว ยังไม่ได้แต่งตัว เธออยู่ในชุดคลุมสีขาว ขณะที่เสี่ยต้นเปิดประตูเข้าไป ทำให้เธอตกใจเล็กน้อยและกระชับชุดคลุมให้แน่น จากนั้นเธอก็เหลือบมองหาเลขานุการของตัวเอง 

“แก้วไปไหนแล้วคะ” เอ่ยถามขึ้น และขมวดคิ้วมีความหงุดหงิดใจเล็กๆ ที่ขันแก้วปล่อยให้เธออยู่กับผู้ชายอันตรายตามลำพัง

“แก้วเขารู้ว่าเฮียอยากจะดูแล เขาจึงไม่อยู่รบกวน เฮียให้แก้วไปเอาเสื้อผ้าชุดใหม่มาให้นะ” เสี่ยต้นบอกและยื่นเสื้อผ้าชุดใหม่ให้กับเธอ ปัญหาก็คือเธอไม่มีชุดชั้นในนี่สิ จะใส่แต่เสื้อผ้าเปล่าๆ โนบรา มันก็คงจะดูแรงเกินไปกะละมังเธอคิด แต่ไม่เอ่ยออกมา 

“ขอบคุณค่ะ” ม่านฟ้าเอ่ย พร้อมกับยื่นมือไปรับเสื้อจากเขา แต่เขารวบมือเธอเอาไว้ ดึงเข้าหาตัวเช้าๆ ไม่ได้ทำให้เธอตกใจแต่อย่างใด เธอก็ไม่ได้สะบัดสะบิ้งขัดขืน เพราะพยายามใช้สติอยู่เสมอ และปล่อยให้เขาประคองไปนั่งตรงขอบเตียง 

มือหนาค่อยๆ ประคองใบหน้าเธอเอาไว้ สำรวจไปตามใบหน้าว่ามีรอยฟกช้ำหรือได้รับบาดเจ็บตรงไหนหรือไม่ ทั้งแขนทั้งข้อมือ รวมถึงผมเท่าที่ยุ่งเหยิงซึ่งได้รับการสระแล้ว 

“เจ็บตรงไหนหรือเปล่า” เสี่ยต้นถามด้วยความเป็นห่วง 

“เจ็บที่มือค่ะ พอดีต่อยปากคน แล้วตรงนั้นเป็นกระดูกด้วย” ม่านฟ้าพูดแกมประชด ซึ่งมันก็เจ็บแค่ตอนต่อย เพราะปากของสจีน่ะเป็นกระดูก 

เมื่อฟังอย่างนั้นแล้ว เขาจึงจับมือของเธอทั้งสองข้างแล้วพลิกดูที่หลังมือ ซึ่งเห็นเป็นรอยแดงเล็กน้อย เขาก็ยิ้มจนลักยิ้มโผล่ออกมา 

“ดีใจที่ฟ้าเจ็บมือเหรอคะ” ม่านฟ้าแกล้งถาม 

“เฮียแค่รู้สึกว่าฟ้าดูแลตัวเองได้ดี ไม่เคยเห็นแบบนี้มาก่อนจากผู้หญิงที่เฮียรู้จัก” เขาก็ยังไม่มีหน้ามาพูดว่าผู้หญิงที่เฮียรู้จัก ย้ำเหลือเกินว่ามีผู้หญิงเยอะแยะมากมาย

“ผู้หญิงที่เสี่ยรู้จักเป็นยังไงเหรอคะ” 

“ฝ่ายนึงก็เป็นคนร้ายๆ อีกฝ่ายหนึ่งก็เป็นพวกที่ไม่สู้คน สองฝ่ายตบตีกันให้วุ่นวาย” เสี่ยต้นบอกเสียงหม่นและก้มหน้า หลบสายตาจากเธอนิดหน่อย พูดถึงประวัติของตัวเองให้เธอฟังทีไร รู้สึกไม่ดีเอาซะเลย มันทำให้เขาเสียคะแนนตลอด 

“แต่ถึงกระนั้นก็ดูเหมือนว่าเสี่ยจะดูภูมิใจที่สาวๆ มาตบตีแย่งชิงเฮีย” 

“เขาแย่งเงินกันมากกว่า” 

“เสี่ยก็รู้ตัวนี่คะ นึกว่าจะไม่รู้ตัวซะอีก ไม่เสียดายเงินหรือยังไงคะ ฮืม” 

“ใครเขาจะมาแย่งผู้ชายแก่ๆ แบบนี้เล่า นอกจากมีผลประโยชน์ ให้พวกหล่อนได้กัดแทะ พอเสียผลประโยชน์ก็เป็นเหมือนที่ฟ้าเห็น” 

“รู้อย่างนี้แล้วทำไมเสี่ยถึงจะมี เสี่ยมีความสุขอย่างนั้นเหรอคะ” 

“เฮียก็ผู้ชายคนหนึ่ง ไม่ได้ถือศีล บางทีมันก็มีอารมณ์อยากปลดปล่อย ก็ตอบแทนพวกเธอด้วยเงิน ถ้าไม่มีเงินพวกเธอคงไม่เอา”