Share

ตอนที่98

last update Last Updated: 2025-01-21 20:54:33

“อาบด้วยคนนะ…^_^”ขุนศึกเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเเพรวพราวพร้อมกับแววตาเเวววาว ฉันก็รีบหันไปหยิบผ้าขนหนูผืนสีขาวขึ้นมาพันรอบร่างที่เปลือยเปล่าของตัวเอง

“ไม่ได้…”ฉันบอกขุนศึกไป เขาก็เบะปากเล็กน้อย ฉันก็รีบเดินดุ่มๆไปเข้าห้องน้ำเพื่อจะอาบนำ้และแต่งตัวไปทำงาน ตอนเย็นที่บ้านของนามิมีงานเหรอขุนศึกจะรู้รึเปล่านะ…?

30นาทีต่อมา

พรึบ

“เดี๋ยวขุนเป่าผมให้นะ^_^”ขุนศึกว่าพร้อมกับยื่นมือมาแย่งไดร์เป่าผมไปจากมือฉันที่นั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งโทนสีชมพูโดยมาขุนศึกยืนอยู่ด้านหลังของฉันโดยเขาใส่เพียงเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาวของฉันเพราะเสื้อผ้าชุดเมื่อคืนของเขาเปียกหมดและฉันก็นำไปซักอบแห้งให้เขาแล้วด้วย ฉันก็มองการกระทำของเขาผ่านกระจกด้านหน้าของฉันหน้าตาของเขาที่โดนคุณจอมพลต่อยมามีเลือดออกก็จริงแต่ดูเหมือนคุณจอมพลจะไม่ปล่อยสุดแรงเพราะฉันทำแผลให้เขาตั้งแต่เมื่อคืน ตอนนี้ก็มองดูดีขึ้นแล้ว

พรึบ

วู้ๆๆๆๆๆ(เสียงไดร์เป่าผม)

ขุนศึกเป่าผมที่เปียกน้ำของฉันอย่างเบามือและนุ่มนวล ฉันก็มองเขาที่ทำสีหน้าตั้งอกตั้งใจผ่านกระจกของโต๊ะเครื่องแป้ง จนในที่สุดเขาก็เป่าผมฉันจนแห้งสนิท

“เสร็จแล้วครับ^_^”ขุนศึกว่าพร้อมกับปิดเครื่องไดร์เ
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • รักสำรอง   ตอนที่99

    บ้านเอริ07:30น.เอริ ฐิติมน….พรึบ“ขุน”ฉันเอ่ยเรียกชื่อขุนศึกเสียงแผ่วเบา“ครับ?”ขุนศึกหันกลับมามองหน้าฉันสลับกับมือเล็กของฉันที่คว้าจับข้อมือเขาไว้ได้อย่างไวในขณะที่เราสองคนกำลังจะเดินไปขึ้นรถคนละคันกัน โดยที่ฉันขับรถของคุณจอมพลและขุนศึกขับรถของฉันเพื่อเราทั้งคู่จะไปทำงานที่บริษัทKA“เรื่องของเราสองคน….”“หืม?”ขุนศึกหันมายืนตรงเผชิญหน้ากับฉันพลางมองหน้าฉันอย่างสงสัย“เก็บเป็นความลับนะ…”ฉันเอ่ยบอกขุนศึกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาอีกเช่นเคย แววตาที่ฉันมองจ้องไปนัยน์ตาสีดำของเขามันสื่อไปด้วยความขอร้อง “อืม….ขุนรู้แล้วล่ะ….”ขุนศึกพยักหน้ารับรู้ เพราะเขาเองก็คงไม่อยากเปิดเผยสถานะของเราสองคนให้ใครรู้หรอกเพราะในอีกไม่กี่วันข้างหน้าเขาคงจะต้องหมั้นกับคู่หมั้นของเขาแล้ว คนที่เหมาะสมกับเขาไปหมดซะทุกอย่าง“โดยเฉพาะไอ้จอมใช่ป่ะ…ที่ห้ามรู้กว่าคนอื่น?”ขุนศึกเอ่ยถามฉันกลับมาแววตาของสั่นไหวเล็กน้อยแต่ก็แวบเดียวเขาก็แปรเปลี่ยนเป็นแววตาปกติที่เรียบเฉยและไร้ความรู้สึก“และเรื่องที่ริ…จูบกับไอ้จอมเมื่อคืนล่ะ?”ขุนศึกทำสีหน้าเรียบตรึงอย่างไม่พอใจใบหน้าหล่อจ้องฉันเขม่นอย่่างต้องการคำตอบจากฉัน“จูบ…เพื่อเช็ดคว

    Last Updated : 2025-01-21
  • รักสำรอง   ตอนที่100

    25นาทีต่อมาบริษัท KAฉันใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็นำรถของคุณจอมพลมาถึงหน้าบริษัทฉันจอดรถในที่จอดรถของผู้บริหารโดยเฉพาะและหยิบกระเป๋าและแฟ้มเอกสารงานต่างๆที่ฉันวางไว้ข้างเบาะคนขับมาถือไว้พร้อมเปิดประตูลงมาจากรถสปอร์ตคันหรูของคุณจอมพลพรึบ“สวัสดีครับ…คุณเอริ?”เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในชุดเต็มยศประจำบริษัทKAวิ่งเข้ามารอรับฉันโดยที่เขาคงคิดว่าฉันเป็นคุณจอมพลน่ะ“พอดี…ริยืมรถของท่านรองมานะคะ…”ฉันยิ้มบางๆพลางตอบเขาไป เขาก็พยักหน้าเข้าใจ“อ้อครับ…ให้ผมช่วยถือนะครับ?”เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยว่าพลางจ้องมองมาที่มือของฉันที่ถือของพะรุงพะรังด้วยแววตาเต็มใจที่จะช่วย“อ้อ…ค่ะ..ขอบคุณนะคะ^_^”ฉันเอ่ยขอบคุณเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไปและยื่นเอกสารของฉันให้เขา พี่เขาก็รับไปและยิ้มบางๆให้ฉันอีกครั้งอย่างสุภาพอ่อนน้อม“เอาไปไว้บนโต๊ะทำงานของริหน้าห้องท่านรองเลยค่ะ…เดี๋ยวริจะไปซื้อกาแฟสักหน่อย^_^”“ครับ…คุณเอริ”เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยิ้มรับคำฉันและโค้งตัวให้ฉันก่อนจะหันหลังและเดินออกไปจากลานจอดรถ ฉันก็จัดการกดรีโมทล็อครถของคุณจอมพลและเดินมุ่งไปยังร้านคาเฟ่ที่อยู่ด้านข้างของบริษัทKAเพื่อจะสั

    Last Updated : 2025-01-21
  • รักสำรอง   ตอนที่101

    บริษัทKA16:30น.เอริ ฐิติมน….พรึบฉันค่อยๆละใบหน้าจากแฟ้มเอกสารกองโตขึ้นไปมองมือทั้งสองข้างที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานตรงหน้าของฉันอย่างงุนงงและสงสัยว่าใครกัน“ท่านรอง?”ฉันเอ่ยเรียกคุณจอมพลไปอย่างงุนงงและสงสัยว่านี้มันก็เลยเวลาเลิกงานแล้วแต่ทำไมเขายังไม่กลับไปอีก กุญแจรถสปอร์ตของเขาฉันก็คืนให้เขาไปแล้วนะ“เลิกงานแล้ว…ไม่ต้องเรียกพี่ว่าท่านรองแล้ว^_^”คุณจอมพลว่าพร้อมกับยิ้มบางๆให้ฉัน“ค่ะ…มีอะไรกับริหรือเปล่าคะ?”ฉันก็พยักหน้ารับคำเขาและเอ่ยถามเขาออกไปพลางก้มหน้าลงมามองเอกสารตรงหน้าของฉันต่ออย่างตั้งใจเพราะมันเป็นเอกสารเกี่ยวกับการเงินและการจัดการของบริษัทฉันจะต้องตรวจตาและทำให้รอบคอบมากๆพรึบ“ไม่ต้องทำแล้วงานอ่ะ”คุณจอมพลว่าพร้อมกับยื่นมือมาปิดแฟ้มงานของฉัน“แต่งานของริยังไม่เสร็จเลยนะคะ”ฉันเงยหน้าขึ้นไปบอกคุณจอมพล“เเต่นี่มันเลิกงานแล้ว…ถึงต่อให้เธอทำล่วงเลยเวลา…พี่ก็ไม่มีค่าโอทีให้หรอกนะ^_^”คุณจอมพลว่าอย่างทีเล่นทีจริง ฉันก็มองหน้าเขาพลางยิ้มบางๆออกมา“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ…ปกติริก็ทำงานแบบนี้เป็นประจำอยู่แล้ว…..^_^”“แต่วันนี้เธอต้องไปออกงานกับพี่”“ออกงานเหรอคะ?”ฉันกระพริบตาปริบๆพลางเอ่ยทวน

    Last Updated : 2025-01-22
  • รักสำรอง   ตอนที่102

    ติ๋ง“ลิฟต์มาแล้วค่ะ^_^”ฉันหันมายิ้มร่าพร้อมกับเอ่ยเสียงใสบอกคุณจอมพล เขาที่ยืนอยู่ด้านหลังฉันก็ยิ้มพลางพยักหน้ารับรู้พรึบ พรึบฉันรอให้คุณจอมพลเดินเข้าไปในตัวของลิฟต์ก่อนถึงฉันจะค่อยเดินตามเขาเข้าไปในตัวลิฟต์“เอ่อ…”ฉันอ้ำๆอึ้งๆที่เดินเข้ามาและกดเลือกชั้นที่จะลงไปแต่สายตาของฉันก็ไปสบเข้ากับกระเป๋าแบรนด์เนมรุ่นลิมิเต็ดเอดิชั่นที่มีแค่สี่ใบบนโลกใบนี้ที่คุณจอมพลสะพายไหล่ของเขาไว้ มันคือกระเป๋าของฉันที่ขุนศึกซื้อให้ฉันน่ะ“อยากได้คืนเหรอ?”คุณจอมพลที่เห็นว่าฉันมัวแต่อ้ำๆอึ้งๆและสายตาจับจ้องมองไปที่กระเป๋าของฉันที่เขาสะพายไหล่ไว้อยู่ก็หยิบกระเป๋าของฉันขึ้นมาถือไว้และเอ่ยถามฉันมา“ค่ะ…”ฉันตอบคุณจอมพลไป เขาก็พยักหน้าเข้าใจแต่ไม่ยอมส่งกระเป๋ามาคืนฉัน ทำให้ฉันขมวดคิ้วจ้องมองหน้าเขาอย่างสงสัยและงุนงง“ไม่ต้องทำหน้างงขนาดๆนั้น…เดี๋ยวพอเสร็จงานแล้วพี่จะคืนให้^_^”“ค่ะ…”ฉันตอบคุณจอมพลไปอย่างเสียไม่ได้ ฉันก็หันมามองตรงไปยังประตูสี่เหลี่ยมของลิฟต์และนึกคิดว่าฉันเอาซองยาคุมฉุกเฉินไปวางไว้ไหนเพราะเมื่อเช้าฉันหาแล้วแต่กลับไม่พบ แถมกระเป๋าใบเมื่อคืนฉันก็หาจนทั่วแล้วด้วยแต่ก็ไม่เจออีกเช่นกัน ทำยังไงดีฉั

    Last Updated : 2025-01-22
  • รักสำรอง   ตอนที่103

    30นาทีต่อมา….ห้างสรรพสินค้า KAเอริ ฐิติมน….พรึบ“ลงมาสิ…เอริ”คุณจอมพลเอ่ยขึ้นในขณะที่เขาลงจากรถและมาเปิดประตูรถให้ฉันเสร็จสรรพแต่ฉันกลับยังไม่ยอมลงจากรถของเขา“พี่จอม…พาริมาที่นี่ทำไมคะ?”ฉันเอ่ยถามคุณจอมพลไปอย่างสงสัยพลางมองไปรอบๆของชั้นจอดรถของผู้บริหารที่จะได้รับสิทธิ์พิเศษในการจอดรถนั้นคือชั้นที่ห้าของห้างนี้ที่มีตัวเชื่อมนำทางโดยใช้ลิฟต์ด้วยแววตาสงสัย เพราะห้างสรรพสินค้าแห่งนี้เป็นสาขาที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหลวงแห่งนี้ ซึ่งอยู่ในความดูแลของขุนศึกกับฉันมาโดยตลอด“พี่ไม่มีทางควงเธอออกงานในสภาพแบบนี้หรอกนะ”คุณจอมพลว่าพลางจ้องมองร่างฉันตั้งแต่ศีรษะของฉันเลื่อนต่ำลงไปถึงปลายเท้า ฉันว่าเสื้อผ้าของฉันก็ดูดีอยู่นะ แบรนด์เนมซะด้วยแถมที่ฉันใส่อยู่นี้ก็มีมูลค่าหลายหมื่นอยู่น่ะ ไม่นับราคากระเป๋าที่ใบละสามแสนไม่อยากจะอวดแต่มันแพงมากค่ะ“แต่พี่จอมพาริไปที่บ้านก็ได้หนิคะ…เสื้อผ้าออกงานริ…ยังดีๆและสวยเหมาะสำหรับออกงานก็มีนะคะ….”ฉันเอ่ยบอกคุณจอมพลไปอย่างออกความคิดเห็น เพราะเสื้อผ้าที่บ้านของฉันก็เยอะและมีราคามากพอสมควรสวยสง่าพอออกงานได้“นี่คือคำสั่ง…”คุณจอมพลว่าเสียงแข็งพลางจ้องฉันตาเขม่นด้วยสายต

    Last Updated : 2025-01-22
  • รักสำรอง   ตอนที่104

    “สวัสดีค่ะ…ท่านรอง…คุณฐิติมน^_^”เสียงหวานใสเอ่ยทักทายขึ้นทันทีที่ร่างของฉันกับคุณจอมพลมาหยุดยืนตรงหน้าของเธอ ฉันก็พยายามบิดข้อมือให้หลุดจากการจับกุมของคุณจอมพลจนเหมือนคุณจอมพลจะรู้สึกตัวว่าเขายังไม่ยอมปล่อยข้อมือของฉันให้เป็นอิสระ และเขาก็ยอมปล่อยมือฉันพรึบ“สวัสดีค่ะ…”ฉันยิ้มแหยๆให้คุณจอมพลก่อนจะหันไปยกมือรับไหว้ผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเราทั้งคู่เธอรูปร่างหน้าตาดี อายุน่าจะมากกว่าฉัน “ดิฉันชื่อ…กระแตนะคะ…”“อ้อค่ะ…ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ…คุณกระแต…^_^”ฉันเอ่ยทักทายคุณกระแตกลับ เธอก็ยิ้มกว้างให้ฉันอย่างเป็นมิตร“เชิญคุณฐิติมนไปชำระล้างร่างกายทางด้านนูนก่อนนะคะ…”คุณกระแตว่าพลางผายมือไปทางด้านข้างของเธอ ฉันก็มองตามมือเธอไป“อ้อ…ค่ะ…”ฉันพยักหน้าเข้าใจเธอก่อนจะหันไปขมวดคิ้วมองหน้าคุณจอมพลอย่างสงสัยและต้องการคำอธิบาย คุณจอมพลกับทำเพียงแค่ไหวไหล่เล็กน้อยก่อนจะเดินเอามือล้วงกระเป๋าไปทิ้งตังลงนั่งบนโซฟาตัวใหญ่ ฉันก็ย่นจมูกใส่เขาเเบบแอบๆนะและหันมายอมเดินไปตามทิศทางที่คุณกระแตบอก พรึบ“อาบน้ำและใส่ชุดนี้ก่อนนะคะ…”“ค่ะ….”ฉันพยักหน้าเข้าใจพร้อมกับหยิบเสื้อผ้าพร้อมกับผ้าขนหนูในมือของคุณกระแตมาห

    Last Updated : 2025-01-22
  • รักสำรอง   ตอนที่105

    พรึบ“ว้าววว…สวยมากลงเลยค่ะ…คุณฐิติมน…^_^”แววตาแพรวพราวของคุณกระแตทำให้ฉันรู้สึกมั่นใจขึ้นมาเลย ตอนนี้ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว โดยชุดที่ฉันใส่เข้ากับทรงผมและการแต่งหน้าโทนชมพูสาวสวยหวานของคุณกระแตมาก เพราะชุดที่ฉันใส่เป็นชุดพรอมเดรส กลิตเตอร์ชายหน้าสั้นหลังยาวเกาะอกสีโอรสและมีเพชรเม็ดใสวาววับประดับชุดให้ดูสวยและดูแพง ฉันว่าชุดนี้ต้องแพงมากแน่ๆเพราะเนื้อผ้าใส่สบายมากและเป็นของแบรนด์ดังที่ขายดีติดอันดับของห้างด้วยนะ“ขอบคุณค่ะ…”ฉันเอ่ยขอบคุณคุณกระแตไปพลางค่อยๆเดินออกมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าเดินกลับไปนั่งลงที่หน้าโต๊ะแต่งหน้าตามเดิมและมองรองเท้าที่ฉันสวมใส่อยู่ตอนนี้ ถึงจะเป็นส้นสูงแต่ก็ดูแล้วไม่ค่อยเข้ากับชุดสักเท่าไหร่เลยเพราะรองเท้าของฉันเป็นสีดำน่ะก๊อกๆๆๆ“เชิญค่ะ…”คุณกระแตเอ่ยอนุญาตคนด้านนอกที่เคาะประตูอยู่ให้เข้ามา ฉันก็ไม่ได้หันไปมองว่าใครเข้ามา กลับมองกระจกเพื่อเช็ดความเรียบร้อยของหน้าตาและทรงผมของฉันต่อพรึบ“คุณจอมพล?”ฉันที่ได้ยินเสียงเปิดประตูกระจกพร้อมกับร่างเล็กของคุณกระแตเดินออกไปจากห้องนี้ทำให้ฉันหันไปมองด้านหลังที่มีร่างของคุณจอมพลสะท้อนอยู่ในกระจกเขาอยู่ในสุทสูทสีเทา

    Last Updated : 2025-01-22
  • รักสำรอง   ตอนที่106

    “ไม่ค่ะ…”ฉันตอบคุณจอมพลไปเขาก็พยักหน้าให้ฉันผ่านเงาสะท้อนในกระจกและเขาก็ขยับย้ายร่างของเขาไปอีกฝั่งหนึ่งเพื่อจะใส่ต่างหูให้ฉันอีกข้างหนึ่งอย่างนุ่มนวลและแผ่วเบาเช่นเดิม ทำให้ฉันรู้สึกเห็นภาพซ้อนขึ้นมา เพราะขุนศึกมักจะทำแบบนี้ให้ฉันเป็นประจำ…พรึบ“เธอเหมาะกับเครื่องเพชรชุดนี้ดีนะ”เสียงของคุณจอมพลทำให้ฉันหลุดจากภวังค์ความคิด ฉันจึงรู้ตัวว่าคุณจอมพลใส่สร้อยเพชรหนักหลายกระรัตให้ฉันพร้อมต่างหูเสร็จเรียบร้อยแล้วพรึบ“สร้อยข้อมือ….”“นี่ก็เยอะมากแล้วนะคะ…”ฉันเอ่ยบอกคุณจอมพลไปทันทีที่เขาเอื้อมมือไปหยิบสร้อยข้อมือที่มีเพชรประดับไว้ทั้งเส้นขึ้นมาจากกล่องกำมะหยี่ที่วางอยู่โต๊ะเครื่องแป้งตรงหน้าฉัน“ถือว่าโปรโมตร้านที่ห้างเราไปในตัวไง…พวกคุณหญิงคุณนายจะได้เข้ามาซื้อที่ห้างเราเยอะๆ^_^”“ค่ะ…ก็ได้ค่ะ…”ฉันเลยต้องจำใจยอมใส่เพราะเหตุผลที่คุณจอมพลพูดมามีเหตุผลมากจริงๆ เพื่อบริษัทฉันยอมใส่และยอมทุกอย่างเพื่อพนักงานในบริษัท“เดี๋ยวพี่ใส่ให้….”คุณจอมพลเอ่ยตอกกลับมาทันทีที่ฉันเอื้อมมือหมายจะไปหยิบสร้อยข้อมือมาจากเขา แต่เขาก็ไม่ยอม ฉันจึงต้องจำใจยื่นแขนข้างขวาไปให้คุณจอมพลใส่สร้อยข้อมือให้ฉันพรึบ“เสร็จแ

    Last Updated : 2025-01-22

Latest chapter

  • รักสำรอง   ตอนที่251

    "แค่ใช้การตรวจเลือดของคุณแม่ครับ.....ทางโรงพยาบาลของเรามีห้องแล็บที่ทันสมัยไม่ต้องเจาะน้ำคร่ำตรวจก็ทราบผลได้เหมือนกันครับ"คุณหมออธิบายมาพร้อมกับยิ้มแย้มให้เราทั้งคู่คุณหมอแนะนำดีมากเลยนะ ขุนศึกหันมามองหน้าฉันฉันก็มองหน้าเขาด้วยความสงสัย ว่าเขาจะมองหน้าฉันแล้วทำสายตาละห้อยทำไมกันนะ "ริยอมไหม....จะเจ็บหรือเปล่า?"ขุนศึกเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาแววตาห่วงใจ น้ำเสียงของเขาที่เอ่ยออกมันฟังดูอบอุ่นจัง และไหนจะสายตาที่มองฉันด้วยความเห็นใจอีกฉันจึงยิ้มให้ขุนศึกไป"ไม่เจ็บหรอก....เพื่อลูกริทำได้ทุกอย่าง""ริเชื่อนะว่าลูกของเราจะต้องเกิดมาครบสามสิบสองแน่นอน"ฉันเอ่ยออกไปอย่างให้กำลังใจขุนศึกและตัวเองขุนศึกก็ยิ้มกว้างให้ฉันก่อนจะพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของฉัน"ฉันพร้อมที่จะเจาะเลือดเลยค่ะคุณหมอ"ฉันละสายตาจากขุนศึกหันไปบอกคุณหมอที่นั่งอยู่ตรงหน้าของฉัน คุณหมอก็ยิ้มอย่างสุภาพให้ฉัน"โอเคครับ....งั้นเดี๋ยวหลังจากคุณฐิติมนออกจากห้องตรวจผมจะให้พยาบาลพาคุณฐิติมนไปย้งห้อวเจาะเลือดนะครับ""ได้ค่ะ....""งั้นขอเชิญที่เตียงครับ....หมอจะขอดูทารกในครรภ์เสียหน่อย"คุณหมอเอ่ยขึ้นพร้อมกับผายมือเชื้อเชิญให้ฉ

  • รักสำรอง   ตอนที่250

    "ผลเลือดของคุณพ่อกับคุณแม่ผ่านนะครับ.....เท่าที่ผมดูไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง""สามารถให้คุณแม่ตั้งครรภ์ต่อไปได้ครับ""จะมีก็แต่เลือดของคุณแม่ที่ค่อนข้างจางนิดหน่อยแต่ไม่มากครับเอาเป็นว่าเดี๋ยวหมอจะจัดยาบำรุงเลือดไปให้นะครับ""ทานก่อนนอน.....ห้ามทานพร้อมนมนะครับเดี๋ยวประสิทธิภาพของยาจะไม่ได้ผล"คุณหมอจุณภพเอ่ยขึ้นหลังจากที่เขาเงยหน้าขึ้นมาจากแผ่นกระดาษสี่เหลี่ยมตรงหน้าของเขาที่เป็นผลเลือดของฉันกับขุนศึกเมื่อได้ยินหมอพูดแบบนั้นว่าเลือดของเราทั้งคู้ผ่านฉันก็หันไปมองหน้าขุนศึก ขุนศึกก็ห้นมามองหน้าฉันก่อนที่เราสองคนจะยิ้มออกมาให้กันด้วยสายตาที่ดีใจมันมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกแต่ผลเลือดของฉันจางนิดหน่อย คงไม่เป็นอะไร คุณหมอก็บอกเองหนิฉันพยักหน้าให้คุณหมอที่เขาอธิบายการกินยาบำรุงเลือดให้ฉันฟัง "ตอนนี้คุณฐิติมนก็ตั้งครรภ์เข้าสัปดาห์ที่สิบเอ็ดของการตั้งครรภ์แล้วนะครับ""ถ้านับเป็นเดือนก็จะสามเดือนแล้วครับ""ผมอยากจะสอบถามว่าคุณฐิติมนกับคุณขุนณรงค์สนใจอยากจะตรวจคัดกรองดาวซินโดรมไหมครับ""ลูกฉันมีความเสี่ยงเหรอคะ?"ฉันเอ่ยถามคุณหมอไปด้วยน้ำเสี่ยงสั่นๆอย่างเป็นกังวลขุนศึกที่ได้ยินนำ้เสียงของฉันไม่สู

  • รักสำรอง   ตอนที่249

    ฉันทำเป็นไม่ยืนมองรถแต่กลับรีบเดินจ้ำอ้าวเข้าไปในโรงพยาบาลแทน ก็มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคอยยืนทักทายอยู่ตรงประตูเปิดอัตโนมัติด้านหน้าทางเข้าโรงพยาบาลฉันก็โค้งตัวให้เขาพร้อมกับยิ้มทักทายให้เขาก่อนจะรีบหันหลังเดินกลับมาที่ที่ฉันลงรถนั่นคือที่หน้าโรงพยาบาลฉันก็มองหารถเก๋งคันนั้นที่เลขทะเบียนฉันจำได้ขึ้นใจ ก็พบว่ามันขึ้นไปที่ชั้นจอดรถด้านบน ซึ่งโรงพยาบาลนี้มีทั้งหมดห้าชั้นสี่ตึก ถ้าเป็นคนที่ฉันคิดว่าใช่ รถเก๋งสี่ประตูคันนี้จะต้องไปจอดที่ชั้นสองแน่นอนเมื่อคิดได้อย่างนั้นฉันก็รีบเดินเข้าโรงพยาบาลตรงดิ่งไปที่ลิฟต์และขึ้นไปยังชั้นสองของโรงพยาบาลทันทีเดินไปดักหน้าประตูทางเข้า โชคดีที่เขาทำทางออกแค่ทางเดียว มันจึงง่ายสำหรับที่จะแอบจับผิดใครสักคนฉันยืนมองจนสายตาไปเจอเข้ากับรถยนต์เจ้าปัญหาและก็พบกับผู้ชายที่อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวพร้อมสวมใส่กางเกงยีนส์เปิดประตูลงมาจากรถคันที่มาส่งฉันฉันจึงหลบมุมทางเข้าทันทีเพื่อรอเขาคนนั้นให้เดินเข้ามาและฉันก็รอไม่นาน ผู้ชายคนนั้นก็เดินเข้ามาที่ประตู ฉันจึงก้าวขาออกไปขวางทางเขาได้จังหวะทำให้เขาที่ก้มหน้าก้มตาเดินอย่างเร่งรีบเกือบชนฉันจนเขาต้องหยุ

  • รักสำรอง   ตอนที่248

    วันเดียวกัน....."วันนี้ฉันขอลางานครึ่งวันนะคะ"ฉันเอ่ยบอกคุณเควินไปหลังจากที่ฉันวางหนังสือการลาของฉันลงตรงหน้าของเขาแล้วคุณเควินก็มองหน้าฉันสักพักก่อนจะเปิดซองเอกสารของฉันดูที่ข้างในเป็นจดหมายลางานอย่างกระทันหันเพราะฉันลืมไปว่าวันนี้มีนัดกับคุณหมอเพื่อตรวจดูการเจริญเติบโตของทารกในครรภ์ของฉันว่าเป็นไปตามเกณท์ไหมและมีอะไรผิดพลาดหรือเปล่ารวมถึงฟังผลเลือดที่ตรวจเมื่ออาทิตย์ก่อนด้วย"ลางานปุ๊บปั๊บแบบนี้มันผิดกฎของบริษัทนะครับ"คุณเควินเอ่ยขึ้นพร้อมกับสบตาฉันด้วยแววตามีเลศนัยเมื่อคืนฉันก็ไปดินเนอร์กับเขากลับเกือบห้าทุ่มแหนะ ก็เขาน่ะสิ ชวนฉันคุยเรื่องงาน พอเป็นเรื่องงานเลยยาวเลยทีนี้เขาคงจะรู้ว่า ฉันยินดีที่จะคุยกับเขาแค่เรื่องงานเท่านั้น ไม่ยินดีที่จะคุยเรื่องส่วนตัว เขาจึงคุยกับฉันแค่เรื่องงานไม่มีเรื่องอื่นมาสอดแทรกเลยสักนิด ซึ่งฉันก็ว่ามันดี สบายใจดีน่ะซึ่งมันก็ดี มันไม่ทำให้ฉันอึดอัดดีน่ะ ว่าจริงๆคุณเควินก็ดีนะ พูดรอบเดียวเข้าใจและรู้เรื่อง เขาทั้งหล่อทั้งเก่งและฉลาดมากผู้หญิงคนไหนที่ได้ใจของคุณเควินไปครอง เธอคนนั้นต้องโชคดีมากแน่ๆฉันมั่นใจ"ฉันรู้ค่ะ.....แต่มันจำเป็นจริงๆให้ฉันทำง

  • รักสำรอง   ตอนที่247

    "เพื่อทำการฟอกเงินที่ถูกโกงมาจากประเทศทางเอเชียใต้ทั้งหมด""แกรู้เรื่องนี้ได้ยังไง?"นันฤดีเอ่ยออกมาเสียงแข็งแววตาสั่นไหว สีหน้าไม่พอใจที่นามิการู้มากอย่างนี้ "ฉันยังรู้มากกว่านี้อีกว่าไอ้บริษัทเทรดหุ้นที่เธอเสนอให้คุณหญิงนฤมิตรมันเป็นแค่ฉากบังหน้า.....เธอต้องการจะหลอกเอาเงินพวกคนโง่ที่โลภมากอยู่แล้ว""เธอรอรับเงินส่วนแบ่งอย่างสบายปล่อยให้ยัยคุณหญิงฟน้าโง่นั้นออกหน้าอยู่คนเดียวและพอโดนจับก็โดนจับคนเดียว""ฉันได้ยินมาว่าตอนนี้ขุนศึกมันได้รับประกันตัวไปแล้วตอนนี้อยู่ระหว่างการต่อสู้คดี.....แต่มันยังไม่ชนะเพราะพวกมันไม่มีหลักฐาน""ถ้าฉันเอาเรื่องนี้ไปบอกตำรวจและขอให้ตำรวจกันฉันไว้เป็นพยานมีหวังไอ้ขุนศึกมันชนะแน่และทีนี้ตำรวจก็จะพุ่งเป้ามาที่เธอแทน""คนที่ผิดจริงๆก็คือเธอ"นามิการ่ายยาวออกมาโดยเรื่องที่เธอพูดมามันคือเรื่องจริงทั้งหมด นันฤดีได้แต่คิดในใจว่านามิการู้เรื่องนี้ได้ยังไง ทั้งที่เธอไม่ได้บอก เธอบอกแค่ให้สองคนแม่ลูกนี้ไปพาคุณหญิงมาให้เธอรู้จัก เพื่อแลกกับเงินหนึ่งก้อนโตและไม่ได้บอกรายละเอียดอะไรทุกอย่างให้นามิกาหรือคุณหญิงนวลปรางรู้เลยด้วยซ้ำ"แกจะเอาเท่าไหร่ว่ามา?"นันฤดีกดเสียงต่

  • รักสำรอง   ตอนที่246

    วันต่อมาบริษัทของแก้มหวาน"คุณจะมาปล่อยเราสองคนแม่ลูกทิ้งกลางทางแบบนี้ไม่ได้นะคะ"เสียงแหลมที่โวยวายออกมาอย่างไม่พอใจดังขึ้นทำให้ผู้หญิงที่สวยสง่าและวางตัวดีที่นั่งประจำตำแหน่งของท่านประธานบริษัทยักษ์ใหญ่นี้ถึงกับเงยหน้าขึ้นไปมองสองคนแม่ลูกที่เอาแต่พูดเสียงแว้ดๆจนน่ารำคาญอยู่ได้อย่างไม่พอใจและเบื่อหน่าย"ก็พวกคุณทำงานพลาดเอง......ไปไม่ถึงวันแต่ง.....""แล้วฉันผิดคำพูดตรงไหน.....เธอทำตามที่เราตกลงกันไว้ไม่ได้เองนะ"นันฤดีเอ่ยออกไปพลางทำสีหน้าที่เหนือชั้นกว่า ทำให้สองคนแม่ลูกอย่างคุณหญิงนวลปรางและนามิกาหันมองหน้ากันแทบจะทันทีที่เธอสองคนไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงอย่างนันฤดีที่เธอวางมาดราวกับเธอเป็นคนที่สูงส่งที่มาหลอกให้เธอสองคนแม่ลูกเข้าไปทำความสนิทและทำยังไงก็ได้ให้ขุนณรงค์หลงรักและแต่งงานกับนามิกาให้ได้และถ้าขุนณรงค์แต่งงานกับนามิกาแล้ว ก็ให้นามิกายกเลิกงานแต่งงานและบอกเลิกขุนณรงค์ซะแต่สองคนแม่ลูกก็ทำไม่สำเร็จเพราะครอบครัวของขุนณรงค์มามีปัญหาถูกจับเสียก่อนและแถมขุนณรงค์ยังเป็นฝ่ายยกเลิกงานแต่งงานกับนามิกาอีกทำให้นันฤดีไม่พอใจสองคนแม่ลูกที่ทำงานไม่ได้เรื่องนี้อย่างมา

  • รักสำรอง   ตอนที่245

    แต่จะให้ฉันคาดคั้นอะไรเขาได้ในเมื่อเราสองคนมีสถานะแค่พ่อกับแม่ของลูกแค่นั้นไม่ใช่สามีภรรยากัน"คุณเอริใช่ไหมครับ?"เสียงทุ้มที่ฟังดูสุภาพเอ่ยขึ้นทันทีที่มีผู้ชายวัยกลางคนสวมใส่ชุดสูทสีดำลงมาจากรถตู้หรูคันสีดำเงาวับแถมป้ายแดงที่เพิ่งจะแล่นเข้ามาจอดลงตรงหน้าของฉันกับขุนศึก"อ้อใช่ค่ะ"ฉันตอบเขาไปพลางทำสีหน้างงๆและหันไปมองหน้าขุนศึกที่ยืนอยู่ข้างๆฉันเขาเองก็มองหน้าฉันกลับด้วยแววตาสงสัยไม่ต่างจากฉันเช่นกัน"คุณเควินให้ผมมารับคุณเอริครับ""อ้อค่ะ"ฉันพยักหน้าเข้าใจทันที ที่แท้ก็คุณเควินส่งคนมารับฉันนี่เอง ฉันจึงหันกลับมามองหน้าขุนศึกอีกครั้ง"งั้นเราไปก่อนนะ......ไว้เจอกัน"ฉันเอ่ยบอกขุนศึกไปพร้อมกับยกมือลาเขาตามประสาเพื่อนที่นัดเจอกันพอจะกลับบ้านก็ยกมือโบกลากัน"เค"ขุนศึกตอบรับรู้ก่อนจะยกมือตอบกลับฉัน ฉันยิ้มน้อยๆให้ขุนศึกก่อนจะเดินไปยังรถตู้สุดหรูที่จอดรอรับฉันอยู่โดยมีคนบริการเปิดปิดกระตูให้ประหนึ่งว่าฉันเป็นเซเลบคนรวยคนหนึ่งเลยล่ะฉันมองไปยังด้านหลังของรถอย่างชะเง้อกลับไปเมื่อรถแล่นมาถึงทางเลี้ยวที่จะออกจากคอนโดแล้วก็พบว่าขุนศึกยังคงยืนมองอยู่แบบนั้น แววตาที่เศร้าสร้อยของเขา มันทำให้ฉัน

  • รักสำรอง   ตอนที่244

    "จะไปไหนเหรอเอริ?"เสียงอบอุ่นเอ่ยถามฉันขึ้นอย่างเป็นห่วงจากทางด้านหลังของฉันที่ฉันกำลังมุ่งหน้าออกจากห้องนี้ทำให้ฉันต้องหยุดชะงักฝีเท้าลงและหันไปมองยังต้นเสียงที่เอ่ยถามฉันทันที"จะไปทานข้าวนะคะป้าบัว"ฉันเอ่ยตอบป้าบัวไปพร้อมกับยิ้มให้ท่านไปด้วย"กับคุณเควินน่ะเหรอ?""ใช่ค่ะ""จ้างั้นไปเถอะป้าไม่กวนแล้ว""ค่ะป้า....ว่าแต่หมอทำกายภาพบำบัดของคุณหญิงคนนี้โอเคไหมคะ?""คุณหญิงมีอาการดีขึ้นไหมคะ?""ก็ดีขึ้นนะ....เริ่มขยับนิ้วเองได้เริ่มอ้าปากทำเสียงได้บ้างแล้ว""คุณหมอแกรับประกันว่าไม่เกินปีคุณหญิงต้องกลับมาพูดได้และเดินได้แน่นอนค่ะ"ฉันเอ่ยบอกป้าบัวไปอย่างมั่นใจป้าบัวก็ยิ้มให้ฉันพร้อมกับพยักหน้ารับรู้"ป้าก็ขอให้เป็นแบบที่เอริพูดนะ....สงสารคุณหญิงท่านน่ะ....ไหนจะเรื่องคดีไหนจะต้องมาล้มป่วยแบบนี้แถมเดินไม่ได้อีกตั้งหาก"ป้าบัวเอ่ยออกมาเสียงเศร้า แววตาสั่นไหวอย่างสงสารและเห็นใจคุณหญิงจากใจจริง"ค่ะ....ริจะพยายามเท่าที่ริช่วยได้นะคะป้า....""จ้าขอบใจริมากนะที่ไม่ทิ้งคุณขุนศึกและคุณหญิง""ค่ะ.....ว่าแต่นี่ขุนไปไหนเหรอคะ?"ฉันเอ่ยถามป้าบัวไปพลางชะโงกหน้ามองไปรอบๆห้องเพื่อหาขุนศึกที่ฉันไม่เจอหน้าเ

  • รักสำรอง   ตอนที่243

    "มีอะไรกันหรือเปล่าครับ.....คุณเอริ?"เสียงทุ้มเข้มเอ่ยออกมาจากทางด้านหลังฉัน ฉันจึงละสายตาจากไรเดอร์ตรงหน้าหันกลับไปมองที่ด้านหลังของฉันก็พบกับผู้ชายรูปร่างสูงโปร่งหน้าตาหล่อเหลาอยู่ในชุดสูทสีดำกำลังฉีกยิ้มให้ฉันอยู่แววตาสงสัยจ้องมองมาที่ฉันพร้อมกับเดินตรงดิ่งมาหาฉัน"เปล่าค่ะ....พอดีริสั่งของแล้วไรเดอร์เขาเหมือนจะไม่รับเงินจากริ"ฉันเอ่ยบอกคุณเควินไปเขาก็ขมวดคิ้วงุนงงและสงสัยก่อนจะหันไปมองที่ไรเดอร์คนนั้นสลับกับมองหน้าฉัน"ทำไมเขาถึงจะไม่รับเงินจากคุณเอริล่ะครับ""ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ"ฉันตอบคุณเควินไปพลางหันกลับมามองที่ไรเดอร์พรึบ"ไม่ต้องทอนนะครับ.....รับไว้เถอะครับ"คุณเควินเอ่ยเสียงละมุนพร้อมกับยื่นธนบัตรหนึ่งพันบาทให้ไรเดอร์ไปเขาก็ทำท่ายึกยักๆเหมือนจะลังเลว่าเขาจะรับดีไหม"เอาไปเถอะครับ......ค่าอาหารของคุณเอริ"คุณเควินว่าพร้อมกับยัดเงินแบงค์พันใส่กระเป๋าเสื้อด้านหน้าของไรเดอร์คนนั้นไปโดยที่ไรเดอร์ไม่ทันตั้งตัว"ผมหวังว่าคุณเอริจะไม่ลืมดินเนอร์ของเราคืนนี้นะครับ....ผมให้คนเอาเสื้อผ้าไปให้คุณเอริแล้วที่ห้อง"คุณเควินเอ่ยขึ้นมาขัดในขณะที่ไรเดอร์กำลังจะเอาเงินคืนคุณเควินแต่เขากลับทำเ

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status