เข้าสู่ระบบแชร์
ความรักเจ้าเอย
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-05 22:46:35บทที่เกี่ยวข้อง
รักร้ายองค์ชายอาหรับ จะบอกว่ารักได้อย่างไร
รู้ได้อย่างไรว่าเธออยากไปพร้อมกับเงิน ระรินตาโต มีเรื่องผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้องอีก แล้วหุหุ ทำพูดดีไปเหอะ บัดนี้เธอเริ่มไม่แน่ใจเสียแล้วว่าถ้าหากจากไป จะเป็นไปได้ไหมที่จะลืมเลือนเรื่องทั้งหมด และฝั่งมันไว้แค่อดีต"ความหวังของเราอยู่ที่นาย องค์ชายอยากรู้จริงๆว่าเสด็จแม่ของพระองค์อยู่ที่ไหนเป็นอย่างไร"ฮาฟซาเกลี้ยกล่อมอีกคน ระรินนึกสงสารองค์ชายขึ้นมาจับใจ"ขอรับ ยอมขอรับ ยอมทุกอย่าง"ระรินเอามือปิดปากตัวเอง อ้าวพูดอะไรออกไป"งั้นก็ดีแล้ว นายทำตัวให้เป็นปกติเดี๋ยวฮาฟซา จะจัดฉากให้นายเจอกับท่านพ่ออีกครั้ง แต่กับสมเด็จราชินีนั้นอยากให้นายระวังตัวให้มาก จงอ่อนน้อมเข้าไว้พระองค์เป็นผู้หญิงที่อ่อนนอกแข็งใน ยากจะเดาพระทัยถูก"ระรินเสียวสันหลังวาบขึ้นมาทันทีคงประมาณแม่เลี้ยงเธอกระมั่งที่ปากหวานก้นเปรี้ยว แต่มีความสามารถโน้มน้าวจิตใจผู้อื่นให้คล้อยตามได้ จะรอดไหมระริน"พา ระวินไปแต่งตัวให้สวยเหมือนครั้งก่อน แล้วก็วานนายตามท่านพี่ให้หน่อย มีเรื่องต้องขอร้องท่านพี่ เยอะเลย"ฮาฟซาถอยหลังออกไปจากห้องอย่างช้าๆ แดดยามเช้าส่องสว่างเข้ามาในห้อง ทำให้บรรยากาศแสนจะสดใส องค์ฟีรอสลุกขึ้นจากโซฟาตัวใหญ่ก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05รักร้ายองค์ชายอาหรับ ใครลิขิต
“ความรัก มันเกิดได้ทุกที่ทุกเวลาทุกเชื้อชาติศาสนาไม่มีเว้นไม่ว่าหญิงหรือชาย”“น้องเข้าใจท่านพี่ ท่านพี่ไม่ควรเข้าข้างน้องชายของท่านพี่ในทางที่ผิด น้องรู้มันไม่สมควร หากท่านพ่อทราบจะทรงกริ้วแค่ไหน”“แล้วถ้า......ระวินไม่ได้เป็นอย่างที่น้องพี่เห็นเล่า” ตาคมลุกวาวด้วยความตื่นเต้น“อย่างไรท่านพี่ อย่าบอกนะว่ามันไปผ่ามาแล้ว จริงสิท่านพี่มันออกจะอ้อนแอ้น” องค์หญิงอดที่จะหัวเราะไม่ได้ น้องชายที่แสนจะเก่งในเรื่องจีบหญิงช้ำยังขึ้นชื่อในเรื่อง เจ้าชู้ เป็นคาสโนว่า ก็ว่าได้แต่ทำไมกลับหน้ามืดตามัวมองดอกไม้เป็นกิ่งใบได้ขนาดนั้น นี่เองที่เขาบอกว่าความรักทำให้คนตาบอด ถอนหายใจยาวเหยียด“ดอกไม้ก็คือดอกไม้ น้องมองอย่างไรให้เป็น กิ่งใบ” อยากบอกจะตายแต่ห้ามใจไว้ได้ เพราะคำสัญญาที่ให้ไว้กับระริน“ถ้าหากมันเป็นดอกไม้ปลอมเล่าท่านพี่”“เอาเถอะปล่อยให้เวลา เป็นตัวตัดสินเอง พี่ช่วยได้แค่นี้”“แล้วท่านพี่มีวิธีรักษา อาการของน้องไหม”“น้องพี่ไม่ได้ป่วยอะไร แค่....ต้องหัดมองอะไรให้มันต่างไปจากเดิมบ้างเท่านั้นเอง”“ท่านพี่หมายความว่าน้องสบายดีทั้งที่ชอบผู้ชาย ด้วยกันนะหรือท่านพี่”“น้องพูดเองพี่ยังไม่ได้ว่าอย่าง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05รักร้ายองค์ชายอาหรับ แพ้
“ท่านพ่อใกล้เสด็จแล้วท่านพี่ ทรงไปนัดแนะกับเจ้าระวินเถิดน้องเองก็จะได้เตรียมตัว” องค์หญิงซาเบีย หันหลังเดินกลับโดยไม่พูดอะไรอีก ฮาฟซาเดินตามออกมาส่ง“ท่านองครักษ์ คิดอย่างไรกับระวิน” ฮาฟซาขมวดคิ้วแสดงท่าทางประหลาดใจกับคำถามเมื่อออกมาด้านนอกเดินตาม องค์หญิงด้วยระยะห่างไม่มากนัก“ก็เฉยๆ กระหม่อม มันน่ารักดี” องค์หญิงกลืนน้ำลายลงคอ เจ็บแปลบที่หัวใจ อยากถามเหลือเกินว่าแล้วรักไหม แต่ไม่กล้า“องค์หญิงถามทำไม ขอรับกระหม่อม”“เราก็แค่ สงสัยว่าท่าน คิดแบบเดียวกันกับน้องเราหรือไม่”“องค์ชาย เออ องค์ฟีรอส คิดอย่างไรกระหม่อม” แววตาคาดคั้น สบตานิ่งนาน“หญิง เออเราไม่รู้ รู้แต่เพียงว่าระวินพิเศษท่านว่าไหม” ตายห่าโกหกไม่เก่ง แววตาคมมีแววขบขัน“พิเศษตรงไหนก็แค่เด็กรับใช้ หน้าหวานคนหนึ่ง” ฮาฟซา หันหลังเดินต่อไป องค์หญิงงงกับคำพูดของฮาฟซา“องค์สุลต่านเสด็จ” เสียงตะโกนก้องขององครักษ์หน้าตำหนัก เสียงทำความเคารพพรึบพับพร้อมเพรียง ฮาฟซาหลบเข้าข้างทางเดินอยู่ในอาการสงบเตรียมทำความเคารพ องค์หญิงอยู่เกือบกลางทางเดิน ด้วยท่าทางสวยสง่าเตรียมต้อนรับขบวนเสด็จ เดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ในนั้นประกอบด้วยองค์สุลต
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05รักร้ายองค์ชายอาหรับ ทำอย่างไรดี
ปล่อยมือทันที วางแขนลงอย่างแผ่วเบา มองผ้าพันแผลที่มีรอยเลือดแดงเป็นวง“เจ็บมากไหม แม่ขอโทษ แม่จะสั่งทำโทษองครักษ์พวกนั้น”“ไม่เป็นไรเสด็จแม่ พวกเขาไม่ผิดลูกผิดเองที่อยู่ผิดที่ผิดเวลา” องค์ฟีรอสย้อนนึกถึงวันวานที่ไม่ว่าคราใดที่เขาทำผิด พวกคนรับใช้มักจะโดนทำโทษหรือถูกตำหนิ จากองค์ราชินี“ไม่ได้จะได้รู้ว่ามกุฎราชกุมารสำคัญแค่ไหนในประเทศนี้” น้ำเสียงดุดันจริงจัง องค์สุลต่านยิ้มด้วยความพึงพอใจ องค์ฟีรอสเบือนหน้าหนี อัฟนันมองคนนู้นทีคนนี้ที ด้วยความสงสัย“อมายาเป็นห่วงลูกมาก ขอตามมาเยี่ยมลูก”“ขอบใจมากอมายา” องค์ฟีรอสกล่าวคำขอบคุณ อมายาทรุดตัวลงนั่งข้างเตียง“ท่านพี่ ทานอะไรไหม หิวไหม อมายาจะป้อน” องค์ราชินี ตบมือสองทีเป็นจังหวะ เด็กรับใช้ยกถาดผลไม้ที่ถูกแกะสลักสวยงามเข้ามาทันที“อมายาแกะสลักเองกับมือมีแต่ของที่ลูกชอบ” องค์ฟีรอสมองผลไม้ที่ถูกแกะสลักด้วยความประณีตแบบไม่เชื่อสายตา อมายายิ้มเยือนเก้อเขิน อัฟนันหยิบผลไม้เข้าปากเคี้ยวกินอย่างมูมมาม“แกะไม่แกะก็กินได้ ไม่เห็นต้องประดิดประดอย” อมายา ค้อนปะหลับปะเหลือก“หน้าตาก็ดีแต่ทำไม....” อัฟนันเลิกคิ้วมองคนพูด“แค่อยากกินบ้างทำไมต้อง..
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05รักร้ายองค์ชายอาหรับ ช่างเถอะ
ในห้องมีเพียงระริน องค์ฟีรอส และ อมายา ถึงตอนนี้เองที่อมายา บรรจงป้อนผลไม้ในจานด้วยความสนิทสนม ระรินพาตัวเองถอยห่างออกมา แต่ร่างสูงที่นอนอยู่บนเตียงนั้นตวาดลั่น“จะไปไหน” อะไรของเขาหนอต่อหน้าพระคู่หมั้นยังไม่วาย“หม่อมฉัน ....ข้าพระองค์คิดว่าสมควรจะออกไปข้างนอก”“ใคร อนุญาต”“องค์หญิงไปแล้วหม่อมฉัน..... มีเรื่องหารือกับ องค์หญิง”“เรื่องถวายตัวอย่างนั้นรึ” น้ำเสียงประชดประชัน“รีบขนาดนั้นเชียว ฉันว่ายังไม่ต้องรีบ”“ปล่อยนางไปเถอะ องค์ชาย คงไม่คุ้นชินกับความสนิทสนมกันของเรา” หาว่าระรินอายเหรอ หึหึ“ไม่ให้ไปก็ไม่ไปเพคะ จะหน้าด้านเอยไม่ใช่ จะอยู่รับใช้ที่นี่แหละเพคะจนกว่าองค์หญิงจะเรียก”“ก็เธอเป็นพยาบาล คนเจ็บยังอยู่นี่จะไปไหน”“ก็นึกว่า จะทรงถวิลหากันเป็นพิเศษ หม่อมฉันไม่อาจขัดจังหวะ” ระรินหนอระรินอารมณ์ไหนเนี๊ยะรู้ไหมเขาสองคนเป็นใคร“แหม นางคนนี้ปากดีนัก ทรงรับพยาบาลที่ปากคอเราะร้ายไว้ข้างวรกาย แบบนี้เองหรือองค์ชาย คงจะถือดีว่าเป็นสหายท่านพี่ซาเบีย” องค์ฟีรอสได้แต่อมยิ้มนึกสนุก กับอาการเลือดขึ้นหน้าของระริน“อย่างมากเลย เราถวิลหา อมายา....มานานหลังจากที่ไม่เคยเจอกันระยะหนึ่ง ไม่ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05รักร้ายองค์ชายอาหรับ เห็นเงาในตาฉันไหม
“อย่างนั้นก็ไม่ต้องหาคำตอบ อะไร ปล่อยกระผมไปทำหน้าที่ต่อไปเถิด”“ตามใจ ไม่อยากบังคับ ขอแค่ยังเป็นเหมือนเดิม” ระริน งงกับคำพูดที่ได้ยิน“พระองค์เหมือนเดิมไหมเล่า เมื่อกี้ยังเห็นท่าทีอ่อนหวานกับคู่หมั้นอยู่เลย”“ถ้านายเป็นผู้หญิงฉันจะดีให้มากกว่านั้น” ใจไหววูบ อ้อมแขนตวัดรัดร่างตรงหน้ามาซุกกับอก“อย่าเลยพระองค์ก็รู้ดีมันเป็นไปไม่ได้”“ทำไม ในเมื่อร่างนี้ มันเหมาะกับชุดนี้ชุดของผู้หญิง และฉันมองอย่างไรก็ผู้หญิง และความรู้สึกตรงนี้ที่อกข้างซ้ายนี้เจ็บทุกครั้ง และเชื่อทุกครั้งว่านายเป็นหญิง ถึงนายจะเป็นผู้ชายฉัน...............ก็ไม่สนใจอะไรแล้ว” ระรินตกใจแทบสิ้นสติ ริมฝีปากหนาประทับลงบนปากเรียวสวยบดขยี้ด้วยความโหยหาอ่อนหวานเนิ่นนานระรินดิ้นรนปัดป้องด้วยความเป็นหญิง และตระหนักดี ถึงอารมณ์ขององค์ฟีรอสและเวลานี้ในห้องห้องนี้ไม่มีทางที่อารมณ์ที่รุนแรงนั้นจะมอดดับลงได้ ความลับจะแตกเสียแล้วสิ มืออุ่นกอดรัดคลึงเคล้า“กระผมกำลังจะไปเป็นนางในฮาเร็ม” อาการชะงัก ระรินยกมือดันอกแน่นออกห่าง“อ๋อ จะเก็บไว้ให้ท่านพ่อหรือว่าอัฟนัน ดูเขาจะพอใจนายเหมือนกัน หรือว่าองครักษ์ฮาฟซา นายนี่มีความสามารถพิเศษนะสา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05รักร้ายองค์ชายอาหรับ ไม่รู้
“อ้าวพี่นึกว่าน้องพี่อยู่เพียงลำพัง” องค์ฟีรอสโค้งคำนับ อมยิ้มด้วยอารมณ์ดี“เปล่าท่านพี่บังเอิญ น้องมีเรื่องที่ต้องคาดคั้นระวินมัน” องค์หญิงซาเบียทำท่าทางสงสัย“เรื่องอะไรรึ” สายตาแสดงความประหลาดใจ“คือเรื่องเดิมๆ ที่น้องเคยสงสัยเจ้านี่ปากแข็งนักท่านพี่”ระรินพาตัวเองลงจากเตียง มานั่งคุกเข่าก่อนจะ หันหลังไปแลบลิ้นเพราะคำพูดบาดหู องค์หญิงซาเบียพยักหน้าหงึกหงัก นึกสงสารระรินขึ้นมาทันที น้องชายของเธอไม่ใช่คนที่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ กว่าจะรู้ความจริงระรินคงได้บอบช้ำกันบ้าง“พี่กำลังจะมาพาเขาไปเก็บตัวก่อนที่จะถวายตัว...” องค์หญิงซาเบียเว้นระยะไว้เพียงแค่นั้น เพราะนึกถึงความยุ่งยากต่อจากนี้“เร็วขนาดนั้นเลยเหรอท่านพี่”“ท่านพ่อทรงมีคำสั่งมาแล้วไม่อาจโต้แย้งใดๆ คงไม่เกินวันสองวันนี้เป็นแน่” เอาเข้าจริงๆ องค์ฟีรอสกับรู้สึกใจหาย อย่างประหลาด“ต่อไปคงต้องอยู่ใน ห้องเก็บตัวทั้งระเบียบและการตรวจสอบไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรือข้อมูลส่วนตัวพี่จะพยายามให้คนของพี่ช่วยอย่างเต็มความสามารถเพื่อให้รอดพ้นจากการตรวจสอบ”ตรวจสอบอะไรหว่า ระรินงงงัน“ท่านพี่พอจะรู้ไหมว่าต้องเตรียมอะไรบ้าง”“ด้านข้อมูลก็เป็นการสืบปร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05รักร้ายองค์ชายอาหรับ เมื่อความจริงเปิดเผย
แดดอุ่นฉายแสงฉาบทาไปทั่วบริเวณวันนี้เป็นวันที่ระรินต้องถูกตรวจสอบร่างกาย ว่ายังคงไว้ซึ่งพรหมจรรย์อยู่หรือไม่ หญิงรับใช้อาวุโสสองคนยืนอยู่หน้าตำหนักนอก เตรียมอุปกรณ์พร้อมสรรพองค์หญิงซาเบีย เดินมาหยุดอยู่หน้าตำหนัก หญิงอาวุโสที่เป็นคนของสมเด็จราชินีพูดเบาๆ สองสามประโยคก่อนที่องค์หญิงซาเบียจะพยักหน้า และนางเดินตามเข้าไปในห้องซึ่งภายในห้องนั้นระรินนั่งคอยท่า อยู่แล้วด้วยหัวใจเต้นระรัว แววตาสลด องค์หญิงซาเบียยิ้มอ่อนโยนเพื่อให้กำลังใจก่อนจะสวมกอด เหมือนเป็นการทักทาย หากแต่กระซิบเสียงแผ่วเบา“ไม่ต้องกลัว เราจะ ช่วยเธอเอง”ระรินพยักหน้าสูดลมหายใจเข้าจนลึกสุดลึก มองยังหญิงรับใช้คนขององค์ราชินีด้วยความหวาดกลัวองค์ฟีรอส นั่งสงบนิ่งอยู่บนเตียง เช้าแรกที่ปราศจากเด็กรับใช้หนุ่มนามระวิน ความเหงาความหงุดหงิดเข้ามาครอบคลุมจิตใจ เขาอยาก เพียงได้พูดคุยหยอกล้อ หรือแม้แต่...เป็นอะไรไปนี่ สปริงตัวจากที่นอนเมื่อคิดได้ว่าวันนี้ ระรินจะต้องถูกตรวจร่างกายสาวเท้าเร่งรีบจนฮาฟซาตามแทบไม่ทันไปยังตำหนักนอก แต่ก็ได้แต่เพียงหยุดอยู่แค่นั้นเมื่อองครักษ์ที่เป็นหญิง แต่รูปร่างบึกบึนกว่าผู้ชายบางคนออกมายืนขว้างทางไว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05
บทล่าสุด
รักร้ายองค์ชายอาหรับ ตอนพิเศษ2
เหน็บสมเด็จราชินีเพราะรู้ดีเหมือนที่ทุกคนต่างรู้ดีว่าบิดาของอมายาเป็นคนสั่งการเรื่องนี้“องค์สุลต่านกำลังโศกเศร้าเจ้ามีข่าวใดมาบอกกล่าวได้อีก”“ลูกอยากจะคุยกับท่านพ่อเพียงลำพัง”องค์ราชินีเชิดหน้าสูงขึ้นด้วยความถือตัว“องค์สุลต่านลุกขึ้นก้าวเดินออกจากระเบียงสูงยังห้องหับมิชิดด้านใน“ซาเบีย พูดมาได้แล้ว”องค์หญิงซาเบียทำความเคารพอีกครั้งแล้วตรงเข้าสวมกอดบิดา สะอื้นอย่างหนัก“ลูกไม่อยากเห็นท่านพ่อ ในแบบที่เป็นอยู่”องค์สุลต่านยกมือสั่นเทาขึ้นลูบที่แผ่นหลังของซาเบียอย่างอ่อนโยนรู้สึกได้ถึงความรักความห่วงใยของลูกสาวคนเดียว“เข้าใจแล้วต่อไปพ่อจะพยายามให้มากกว่านี้”ซาเบียเงยหน้าทั้งน้ำตาขึ้นมายิ้มแย้ม“ข่าวดี ข่าวดีเพคะท่านพ่อแต่ข่าวดีนี้คือความลับที่ไม่อยากให้ใครรู้ทั้งนั้น”“ว่ามา จะมีอะไรเป้นข่าวดีอีกนอกเสียจากฟีรอสยังอยู่ที่นี่ ที่ผ่านมาพ่อให้เขาน้อยไปจึงรุ้สึกผิดหากในวันนี้ย้อนเวลาได้จะไม่ยอมให้เขาไปที่ชายแดน”ซาเบียยิ้ม “น้องจะต้องรับรู้ว่าท่านพ่อห่วงใย เพราะตอนนี้ ระรินท่านพ่อจำนางได้ไหม บัดนี้นางตั้งครรภ์ลูกของฟีรอส เลือดเนื้อเชื้อไขของฟีรอส”ใบหน้าที่เรียบเฉยกลับเปล่งประกายดีใจน้ำเ
รักร้ายองค์ชายอาหรับ ตอนพิเศษ
“ระริน ระริน”เสียงพร่ำเพ้อด้วยพิษจากบาดแผลและความคะนึงหาจากริมฝีปากแห้งผากขององค์ฟีรอส รอบกายมีสายระโยงระยางบ่งบอกว่าคนที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้อาการสาหัสเพียงใด ท่านหญิง มุกวดีบรรจงเช็ดตัวให้ไม่ห่าง“รีบฟื้นขึ้นมาสิฟีรอส รีบตื่นขึ้นมาระรินรอเจ้าอยู่”น้ำเสียงแสดงออกถึงกำลังใจองค์ฟีรอสลืมตาตื่นมาภายใต้แสงไฟสีเหลืองนวลในค่ำวันต่อมาร่างกายบอบซ้ำสาหัส ใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยร่องรอยของเสก็ดระเบิดของใครบางคนอยู่ที่นั่น รอยยิ้มพิมพ์ใจแสดงออกถึงความดีใจอย่างที่สุด“ฟีรอสลูกแม่ฟื้นแล้วหรือ”ฟีรอสเพียงแค่มองผ่านม่านตาโศกสลด“ขออภัยท่านหญิงเราเคยรู้จักกันหรือไม่”หยาดน้ำตาแห่งความปีติไหลอาบแก้มท่านหญิงมุกวดี“หากจะบอกว่า เราคือแม่ขององค์ชายเล่า”เพียงแย้มสรวลเล็กน้อยทว่าน้ำตาลูกผู้ชายเอ่อล้น“เช่นไรจึงได้พบท่าน ในเวลานี้ที่ทำให้คิดว่าแทบเอาชีวิตไม่รอดในเวลาที่กำลังคิดว่าไม่อาจยื้อชีวิตไว้”“เป็นแม่ที่ยิ้ชีวิตองค์ชายขอดทษที่ไม่ได้เลี้ยงดูขอโทษที่ไม่ได้ดูแล เพียงชดเชยด้วยการช่วยเหลือในยามนี้”องค์ฟีรอสพยายาลุกขึ้นเพื่อที่จะทำความเคารพมารดาท่านหญิงมุกวดีประคองร่างบอบซ้ำไว้เสียส่ายหน้าไปมา“ไม่จำเป็
รักร้ายองค์ชายอาหรับ จบบริบูรณ์
“โวยวายเรื่องอะไร”“เรื่อง...เรื่องที่นอนค่ะเขาหาว่ารีสอร์ตเราปูที่นอนไม่ตึงไม่เรียบ ไม่เป็นมาตรฐานเขาถามหาเจ้าของรีสอร์ตค่ะคุณระริน”ระรินขมวดคิ้วเข้าหากัน เปิดรีสอร์ตมาตั้งนานไม่เคยมีปัญหาอะไร“จัดคนไปเปลี่ยนผ้าปูให้เขาใหม่”“แต่เขาท่าทางโมโหมากเลยค่ะจะขอพบคุณให้ได้”ระรินถอนใจเธอยิ่งอารมณ์ไม่ค่อยดี แต่ลูกค้าก็คือพระเจ้าระรินเดินไปยังบ้านพักราคาแพงสุดวันนี้หวังว่าจะผ่านไปด้วยดีไม่น่ามีเรื่องให้ปวดหัวแบบนี้เลยเดินไปหยุดอยู่หน้าห้องก็ได้ยินเสียงคนโวยวายด้วยภาษาอาหรับ เหมือนกับโมโหสุดขีด ระรินถอนหายใจคนมีสตางค์นี่แบบนี้ทุกรายจะมีน้อยรายที่นิสัยดีไม่เหมือนใคร เดินไปเคาะประตู ส่งภาษาอาหรับไปแบบนอบน้อมที่สุด“นายท่าน มีอะไรขาดตกบกพร่อง ขอได้รับคำขอโทษด้วยค่ะ”เสียงเงียบลงไปทันทีก่อนที่ประตูจะเปิดออกมาระรินตาค้างคนที่เดินออกมา เป็นชายใส่สูทคนที่ชักชวนให้เธอเข้าไปพบเจ้าของบ้าน เขาออกมายิ้มแหยๆ“เจ้าคอง...รีสอด...อยู่ที่หน่าย”พยายามพูดไทยแบบไม่ชัดอ้า ! เขาตามมาราวีเธอจริงๆ ด้วย ชายคนเมื่อคืนคนที่ทำลายเธอระรินคิดว่าเขาคง เป็นพวกบ้าหรือเสียสติแน่ๆ ที่ทำแบบนี้“มาแล้วค่ะนายท่าน”เดินเข้าประต
รักร้ายองค์ชายอาหรับ คนใหม่
“นัดไว้ทุ่มครึ่งค่ะ”“ท่านเชิญเลยครับท่านบอกท่านใจร้อนอยากพบคุณ”เออให้ตายสิ จะมีปัญหาอะไรไหมนะกับคนใจร้อนนี่“เชิญครับ”ชายคนแว่นดำผายมือเป็นการกดดันให้ระรินเดินตามเดินตามทางเท้ามาจนสุดทางก่อนจะขึ้นบันไดไป ประตูเปิดอ้าออกระรินเดินเข้าไปข้างใน“สวัสดีค่ะ ดิฉันระริน สินธุเดชาค่ะจากฟ้าครามรีสอร์ต”ไม่มีเสียงตอบรับใดใด ไหนว่าอยากพบ ไม่เห็นออกมารอพบเลยค่อนข้างหงุดหงิดน้อยๆเดินสำรวจนู่นนี่ ตื่นตาตื่นใจกับความอลังการของเฟอร์นิเจอร์และการตกแต่ง คงต้องใช้เงินจำนวนมหาศาล เหมาะแก่การจัดงานแต่งงาน จริงๆ ถ้าใช้บ้านหลังนี้ คงจุคนได้เป็นพันคน คงต้องสำรวจเองเสียแล้ว เดี๋ยวค่อยคุยกับเจ้าของบ้านอีกทีเรื่องค่าใช้จ่าย และคอนเซ็ปต์ของงานระรินเดินไปเรื่อยๆ จนพาตัวเองขึ้นไปชั้นบน อย่างไม่ทันรู้ตัว ห้องสวยทุกห้องแต่หากเฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นเป็นของใหม่ การตกแต่งที่ลงตัว ระรินนั่งลงบนเตียงหนานุ่มยกมือขึ้นลูบผ้าปูที่นอนที่ถูกปูจนตึงผ้าแพรนุ่มสบายมือ ฉับพลันนั้นเองไฟในคฤหาสน์ทั้งหลังดับพึ่บลงพร้อมกันตกใจจนแทบร้องกรีด ลุกขึ้นหมายจะวิ่งไปที่ประตูแต่ช้าไปเสีย แล้วโดนมือใหญ่ของใครบางคนคว้าตัวกอดรัดระรินจนสุดแรงแทบ
รักร้ายองค์ชายอาหรับ ชีวิตใหม่
ข่าวการแต่งตั้งองค์อัฟนันขึ้นดำรงตำแหน่งมกุฎราชกุมาร ได้ยินมาถึงระริน เธอไม่ยินดียินร้ายแต่ยังคง คิดถึงคนที่จากไปจนน้ำตา ไหลในทุกค่ำคืนเมื่อคิดถึงอ้อมกอดอบอุ่นรัญจวนใจนั้น ว่าจะไม่มีทางได้สัมผัสอีกแล้วฮาฟซาเดินทางไปร่วมพิธีศพ ยังไม่กลับมาเธอต้องคอยซ่อนน้ำตาจากพ่อและระวินได้เพียงไม่นานระรินก็นำเงินในบัญชีส่วนหนึ่งไปซื้อที่กลางหุบเขาที่อยู่ห่างออกไปจากพ่อและพี่ชาย เพื่อไม่ทำให้ทั้งคู่ผิดหวังและเสียใจในตัวเธอและลงมือสร้างเป็นรีสอร์ต“อมายาอัตวินิบาตกรรม ตามองค์ฟีรอสไปด้วยการผูกคอ”ฮาฟซาบอกเล่าเรื่องที่ระรินคิดว่าจะทำเป็นลืมเลือนไปให้ได้“เป็นรักแท้ที่หาได้ยาก ระรินยังไม่กล้า”ถอนใจด้วยความรู้สึกว่าตัวเองต้องอยู่เพียงลำพัง“อย่าทำอย่างนั้น องค์ชายจะทรงเสียพระทัยแค่ไหน หากระรินคิดสั้นทรงหวังให้ระรินมีชีวิตที่ดี”ระรินเหม่อมองไปยังภูเขายอดสูงลิบ คงอยู่บนฟ้าเฝ้าดูไม่นาน ฮาฟซาก็เดินทางกลับไปยังประเทศของเขาบางครั้งก็กลับมาเยี่ยมเยือนระรินครั้งละสองสามวันรีสอร์ตของระรินไปได้สวยเพราะฮาฟซาคอยหาลูกค้าอาหรับให้ตลอดและมักจัดกรุ๊ปทัวร์มาไม่ขาดสาย และพูดเป็นเสียงเดียวกันว่ารีสอร์ตแห่งนี้สวยงามและบ
รักร้ายองค์ชายอาหรับ กลับบ้าน
เครื่องบินทะยานสู่ท้องฟ้าระรินมองพื้นทรายสีน้ำตาลด้วยจิตใจห่อเหี่ยว คงเป็นการลาจากที่ถาวร เพราะในชีวิตนี้ไม่แน่ว่าเธอจะได้กลับมาอีก คนที่ยังอยู่ที่นี่คนนั้นจะคิดถึงเธอไหม ป่านนี้จะเป็นอย่างไรการรบจะเป็นอันตรายไหม หากคนที่นั่งข้างๆ ไม่ใช่ฮาฟซาหากแต่เป็น องค์ฟีรอสระรินจะมีความสุขแค่ไหนระวินพี่ชายฝาแฝดจะคิดอย่างไรกับองค์ชาย แน่นอนด้วยนิสัยหวงน้องระวินต้องหาทางตรวจสอบ และช่วยระรินพิสูจน์รักแท้ คงต้องมีความแคลงใจกันบ้างแต่สำหรับระริน เธอได้มอบทุกสิ่งทุกอย่างให้เขาหมดแล้ว เครื่องบินใช้เวลาเดินทางค่อนข้างนานฮาฟซาจัดการทุกอย่างอย่างดี ดีจนระริน ซาบซึ้งน้ำใจของเขาหากแต่ฮาฟซากลับบอกว่าทุกอย่างเป็นคำสั่งขององค์ชายบ้านน้อยซุกอยู่ข้างหุบเขา ในจังหวัดเชียงใหม่ ระรินก้าวลงจากรถยนต์เช่าที่ฮาฟซาเช่ามา น้ำตาไหลริน มองเห็นพ่อของเธอที่ยังคง นั่งตรวจการบ้านเด็กอยู่บนโต๊ะตัวเดิม“พ่อ หนูกลับมาแล้ว”มือเหี่ยวเอื้อมมาลูบหัวระรินนั่งคุกเข่าตรงหน้าฮาฟซามองภาพตรงหน้าด้วยคิดหลากหลายปะปน“ไปอยู่ที่ไหนมาริน พ่อตามหา”แววตาสีหม่นจ้องมองด้วยความร้าวรานระรินสะอื้นไห้พูดไม่ออกเมื่อกลับมาอยู่ตรงนี้รู้สึกอบอุ่นใจอย
รักร้ายองค์ชายอาหรับ ปองร้าย3
องค์อัฟนันทำเสียงจิจ๊ะอย่างขัดใจเสียงระเบิดตูมตามดังไม่ขาดระยะ“ที่พี่ห่วงคือความปลอดภัยของน้อง อัฟนันอยู่ใกล้พี่ไว้ เสด็จแม่ทรงกำชับให้ช่วยดูแลน้องแทน พี่ไม่อาจดูแลได้ตลอดเวลาหากไม่ได้รับความร่วมมือ”ถ้าหากฮาฟซาอยู่ที่นี่คงทำให้เขาเบาใจกว่านี้ ว่าองครักษ์ข้างกายต้องคอยปกป้องตัวเขาและคนที่เขารักได้เสมอเสียงปืนกับเสียงระเบิดสลับ กันไปมาสถานการณ์ตึงเครียด องค์ฟีรอสมองหน้าน้องชายร่วมบิดามีแววตื่นตระหนกในสายตาแต่พระองค์ไม่กลับรู้สึกถึงความกล้าหาญของตัวเอง ที่ยิ่งเพิ่มมากขึ้นหากต้องตาย เขาจะตายอย่างสมเกียรติ แต่หากเขาต้องรอดคนที่ต้องรอดไปกับเขาคืออัฟนันขีปนาวุธลูกแล้วลูกเล่าโจมตีอย่างหนักหน่วงและไม่เปิดโอกาสให้ต่อสู้ ทหารหลายนายวิ่งวุ่นวาย ทหารยศพลเอกสองนายวิ่งมาทำความเคารพก่อนจะ ละล่ำละลัก“เราต้องถอนกำลังเพื่อรักษาชีวิต ในสถานการณ์คับขันพระองค์โปรดตามเสด็จกระหม่อมยังที่ปลอดภัยทั้งสองพระองค์ตอนนี้ไม่สามารถต้านทาน การยิงขีปนาวุธของฝ่ายตรงข้ามได้”นึกถึงสายตา อ้อนวอนก่อนจากลาเมื่อฟ้าสางของระริน เขาต้องรอดเธอ...รอเขาอยู่ รอเพื่อที่จะได้พบกัน เสียงขีปนาวุธแหวกอากาศเสียงดังแสบแก้วหูชวนให้ห
รักร้ายองค์ชายอาหรับ ปองร้าย2
"ทำอย่างไรดีองค์หญิง ข้าพระองค์ไม่มีหน้าจะไปพบองค์ฟีรอส""คนที่ทำเรื่องนี้ได้ไม่ใช่คนธรรมดา แต่หญิงก็ยังคิดไม่ออกว่าเป็นใคร เป็นไปได้อย่างไรคนหายไปทั้งคนไม่มีใครรู้ คนพวกนี้ไม่เกินวันหรือสองวันต้องหายตัวไป ก่อนเสด็จพ่อจะสั่งให้สอบสวนอย่างละเอียด ระหว่างนี้หญิงจะเข้าไปในวังเพื่อกดดันเสด็จพ่อไม่ให้ละเลยเรื่องนี้โดยอ้างว่าเป็นห่วงเพื่อน ตอนนี้ขอร้องว่าอย่าได้ส่งข่าวไปยังองค์ชายให้เป็นกังวลนะท่านองครักษ์ไม่แน่อาจจะหนีกลับมาทำให้สมเด็จราชินีทรงกริ้ว ว่าไม่ทรงทำตามที่บัญชาไว้ และความสัมพันธ์ระหว่างระรินกับองค์ชายจะถูกเปิดเผยเมื่อนั้นก็ทรงเป็นท่านพ่อที่จะกริ้วหนักมาก หญิงเป็นห่วงน้อง ด้วยนิสัยใจร้อนแบบนั้นต้องไม่อยู่เฉยแน่ๆ เมื่อระรินหายไปแต่เรื่องการหาตัวระรินนี่สิ ไม่อาจช้าได้เธออาจตกอยู่ในอันตราย ""เราอาศัยการกดดันองค์สุลต่านให้ตามสืบ และระหว่างนี้กระหม่อมฮาฟซา จะส่งข่าวไปยังเพื่อนพ้องในทะเลทราย (ตำรวจทะเลทราย) ให้ช่วยกันค้นหาอีกทาง”"หวังว่าอัลเลาะห์คงคุ้มครองระริน ให้ปลอดภัยด้วยเถิด"ฮาฟซาถอนหายใจ ถูกขององค์หญิงถ้าองค์ฟีรอสรู้ นั่นเท่ากับเอาน้ำมันไปราดในกองเพลิง คงอยู่ไม่ติดที่ คำสั่งก
รักร้ายองค์ชายอาหรับ ปองร้าย
“เจ้าคิดอย่างนี้ถึงเร่งรัดงานแต่งระหว่าง เจ้าฟีรอสและอมายาหวังจะทำให้พี่ไม่กล้าจัดการมัน ....หาสนใจไม่ อมายาสามารถหาคนที่ดีพร้อมกว่าเจ้าเลือดผสมนั่นเสียอีก ครั้งนี้อัลเลาะห์ทรงเมตตาให้แผนเราง่ายขึ้นส่งมันไปไกลการอารักขาฮ่าๆ ๆ ๆ”เสียงหัวเราะเหี้ยมเกรียมแบบสะใจเต็มทีกับโอกาสที่ได้มา“น้องขอร้อง ท่านพี่ไว้ชีวิตองค์ชายฟีรอสด้วยเถิด ซาลาม”องค์ราชินีลงทุนร้องขอชีวิตของลูกเลี้ยงแต่ไม่เป็นผล"เจ้าอย่าโง่หน่อยเลยน้องพี่ เรามีโอกาสกำจัดมันแล้วอย่าปล่อยโอกาสหลุดมือไป"นางรู้ดีว่าทำผิดมหันต์กับลูกเลี้ยง แต่ถ้าสิ่งที่เธอกำลังจะทำเพื่ออัฟนัน ก็ยิ่งทำผิดต่อองค์ฟีรอส เพราะเธอแอบเห็นสายตา เป็นห่วงเป็นใยทุกครั้งเมื่อมองมายังผู้หญิงคนนั้น ไม่อาจรู้ได้ว่ามันมีความหมายแค่ไหน อาจจะเป็นแค่ความรู้สึกขอบคุณที่คอยพยาบาลยามที่ถูกลอบทำร้ายแต่รู้ว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่ไม่ธรรมดา อาจจะมีใจให้กันเพราะระรินเองก็แอบมองอมายาด้วยความไม่พอใจ นึกว่าเธอไม่รู้หรืออย่างไรถึงแม้คนอื่นไม่รู้ แต่คนในตำหนักนอก คนของเธอทั้งนั้นความเคลื่อนไหวใดใดไม่อาจรอดพ้นสายตา องค์ฟีรอสฉลาดเหมือนแม่ ไม่หุนหันพลันแล่นเหมือนอัฟนันที่มักจะเลื
