เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 36 บ้าคลั่ง [2]
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-06 19:13:42
บทที่เกี่ยวข้อง
รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย ตอนที่ 37 แตกสลาย [1]
ยลดาลืมตาขึ้นหลังจากตรัยคุณหลับใหลไปได้สักพักด้วยความอ่อนเพลีย หมดเรี่ยวหมดแรง เพราะเขาพึ่งหยุดการกระทำอันป่าเถื่อนกับเธอ ลำแขนแกร่งยังคงโอบกอดเธอไว้เธอค่อยๆ ยกแขนของเขาออก แล้วหยัดตัวลุกขึ้นด้วยความเจ็บระบมปวดร้าวไปทั้งตัว โดยเฉพาะใจกลางความเป็นสาวที่บอบช้ำยิ่งกว่าส่วนไหนๆ ดวงตากวาดมองร่องรอยต่างๆ ที่เขาทำไว้ เตียงนอนที่เต็มไปด้วยคราบเลือดปะปนน้ำขาวขุ่นเป็นวงกว้าง เสื้อผ้าที่ขาดวิ่น รวมถึงชุดชั้นในที่ไม่สามารถสวมใส่ได้อีกเธอกัดฟันข่มความเจ็บปวดค่อยๆ ตวัดเรียวขาที่มีแต่รอยคมเขี้ยวของคนที่กำลังหลับสนิทลงจากเตียง แค่เพียงเท้าแตะถึงพื้นร่างเล็กก็ทรุดฮวบลงไป"อ๊ะ...อุ๊บ!" มือเล็กถูกยกขึ้นมาปิดปากตัวเองไม่ให้มีเสียงเล็ดรอดออกมาเพราะกลัวว่าเขาจะตื่นขึ้นมาเสียก่อนร่างเล็กฝืนลุกขึ้นอีกครั้งทั้งน้ำตา เดินไปยังตู้เสื้อผ้าของเขา หยิบเสื้อตัวใหญ่ที่สามารถปิดร่องรอยตามตัวของเธอได้ ดวงตาจ้องมองไปยังคนตัวโตบนเตียง น้ำตาก็หลั่งไหลออกมาไม่หยุด เธอกัดฟันเดินออกไปจากห้องของเขา เพื่อไปหาคนที่จะพาเธอไปให้พ้นจากคนใจร้ายก๊อกๆๆ"ใคร?" เสียงทิพวรรณดังออกมาจากในห้อง เมื่อเธอถูกรบกวนในเวลาเกือบรุ่งสาง"คุณท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย ตอนที่ 37 แตกสลาย [2]
ยลดาถูกส่งตัวไปประเทศอังกฤษภายในวันนั้นด้วยเที่ยวบินพิเศษ เธอถูกส่งตัวเข้ารับการรักษายังโรงพยาบาลที่ดีที่สุด และได้รับการดูแลเป็นอย่างดีทิพวรรณแจ้งเรื่องนี้ให้ไซโตะรับทราบ และเขาก็บินตรงไปยังประเทศอังกฤษพร้อมกับนามิยะเพื่อไปดูแลลูกสาวที่บอบช้ำทั้งร่างกายและจิตใจตรัยคุณตื่นขึ้นมาในช่วงบ่าย กวาดตามองหาร่างเล็กที่เขานอนกอดไว้ ก่อนที่จะหลับไป"ยูมิ! ยูมิ!" ตรัยคุณลุกขึ้นจากเตียงเดินหายลดาทั่วห้อง แต่ก็ไม่พบเธอตรัยคุณมองไปยังร่องรอยบนเตียง หัวใจของเขากระตุกวูบ นี้เขาทำอะไรลงไป เขาทำกับผู้หญิงที่เขารักแบบนี้ได้อย่างไร"คุณทิพย์" เขารีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วขับรถไปบ้านของแทนไททันทีเอี๊ยด!!!"มาไวกว่าที่คิดนะ แต่ก็ช้าไป" ทิพวรรณพูดขึ้นเมื่อตรัยคุณก้าวเท้าลงจากรถ ทุกคนที่ยืนรอมาพักใหญ่ต่างมองเขาด้วยสายตาที่ผิดหวังในสิ่งที่เขาทำ โดยเฉพาะผู้เป็นป้าแท้ๆ"คุณทิพย์หมายความว่ายังไงครับ แล้วยูมิอยู่ที่ไหน""เดย์ยังกล้าถามหายูมิอีกเหรอ ทำไมถึงทำกับยูมิได้ขนาดนี้นะ ป้าเลี้ยงเดย์มาเคยสอนให้เดย์ทำกับผู้หญิงตัวเล็กๆ แบบนี้หรือไง" ป้าแช่มต่อว่าทั้งน้ำตา พร้อมทั้งเข้าไปทุบตีหลานชายด้วยความโกรธ และผิดหวัง"ผม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย ตอนที่ 38 คำว่ารัก [1]
ตรัยคุณเอาแต่เก็บตัวเงียบอยู่ในห้องนอนที่คอนโดมิเนียม ไม่ยอมออกไปไหน ไม่ไปทำงาน และไม่พูดกับใครทั้งนั้น เหมือนคนไร้ชีวิตและกำลังจะตาย เพราะขาดลมหายใจของชีวิตในทุกวันเขาเอาแต่นอนอยู่บนเตียงที่เต็มไปด้วยตุ๊กตาซิมป์สันส์ของยลดา เสื้อผ้าทุกตัว ของใช้ทุกชิ้นเขามักจะเอามากอด เอามาสูดดมกลิ่นของเธอเพื่อให้คลายความคิดถึง"พี่เดย์รักยูมิ กลับมาหาพี่เดย์ได้ไหมคนดีของพี่เดย์"ร่างกายของเขาซูบผอมลงอย่างรวดเร็ว เขากำลังตายทั้งเป็นอย่างทรมานใจเป็นที่สุด ผลของความปากหนัก ปากแข็ง ความร้ายกาจ กำลังเล่นงานเขาวินกับบาสที่ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันมาดูแล คอยหาข้าวหาน้ำให้กิน ถึงแม้ว่าในแต่ละมือจะกินไม่เคยเกินสองคำก็ตาม อย่างไรเขาทั้งสองคนก็ต้องเข้ามาดูแล เพราะถ้าไม่ทำแบบนี้มีหวังตรัยคุณคงต้องตายเพราะอดข้าวอดน้ำเป็นแน่"เฮียเดย์ เฮียจะเป็นแบบนี้อีกนานแค่ไหน นี่มันก็ผ่านมาอาทิตย์หนึ่งแล้วนะ" บาสเอ่ยถามคนที่เอาแต่นอนหมดอาลัยตายอยากบนเตียงด้วยน้ำเสียงห่วงใยระคนเหนื่อยใจ ไม่มีคำพูดใดออกจากปากของตรัยคุณ บาสได้แต่ถอนหายใจกับวิน ไม่รู้จะทำอย่างไรดี"คุณแทน" วินพูดขึ้น เมื่อแทนไทเดินเข้ามาในห้องนอน"มันเป็นยังไงบ้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย ตอนที่ 38 คำว่ารัก [2]
ไซโตะกับนามิยะนั่งลงขนาบข้างลูกสาว พลางลูบศีรษะทุยเล็กของอย่างรักใคร่"จะไปไหนกันเหรอคะ" ยลดาเอ่ยถาม พร้อมกับยิ้มให้คนทั้งสอง"มาหาลูกนี่ละ พรุ่งนี้พ่อกับนามิยะก็จะกลับญี่ปุ่นแล้ว" ไซโตะเอ่ยบอกลูกสาว เพราะมีงานด่วน เขากับภรรยาจึงต้องกลับไปจัดการ"ยูมิคงคิดถึงพ่อกับคุณนามิยะมากๆ" ยลดาโอบกอดผู้เป็นพ่อกับนามิยะ"ถ้าพ่อเคลียร์งานเสร็จ พ่อจะมาหาใหม่นะ""ค่ะ""ระหว่างรอมหาวิทยาลัยเปิด ยูมิอยากหากิจกรรมอะไรทำก่อนไหม อย่างเช่นเรียนศิลปะ เรียนเต้น เรียนแต่งหน้า อะไรพวกนี้" ทิพวรรณเอ่ยถาม ขณะที่กำลังนั่งรับประทานอาหารค่ำร่วมกันกับ บาร์รอนสามีชาวอังกฤษของเธอ"ยูมิอยากเรียนแต่งหน้าค่ะ" ยลดาตอบทิพวรรณด้วยรอยยิ้มที่สดใส"ได้สิ คุณทิพย์จะจัดการให้"แต่เมื่อต้องอยู่ตามลำพังภายในห้องนอนหยดน้ำตาก็จะพรั่งพรูออกมา เธอยังคงรักและคิดถึงเขาไม่เคยเปลี่ยน ถึงจะตัดสินใจจากเขามาโดยไม่ได้ร่ำลา แต่ทุกความรู้สึกที่มีต่อเขามันยังคงเหมือนเดิมขณะที่ยลดากำลังเดินออกมาจากสถาบันสอนแต่งหน้า เธอเดินไปตามถนนที่ขายของที่ระลึก โดยมีบอดี้การ์ดสองนายคอยตามคุ้มกันอยู่ห่างๆ ก่อนที่จะหยุดนิ่งเมื่อถูกคนตัวสูงที่คุ้นเคยยืนขวางยล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย ตอนที่ 39 บทลงโทษคงเดิม [1]
"ใครให้เสนอหน้ามาห๊ะ!" เสียงเกรี้ยวกราดของทิพวรรณดังลั่น เมื่อตรัยคุณก้าวเท้าเหยียบเข้ามาในบ้าน"โธ่! คุณทิพย์อย่าใจร้ายกับผมสิครับ" คนตัวโตหลบอยู่ด้านหลังของยลดา เมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ในมือของทิพวรรณ"แล้วที่คุณทิพย์ต้องใจร้ายก็เป็นเพราะใคร เพราะเดย์เองไม่ใช่เหรอ ออกมา! มาตรงนี้!""คุณทิพย์ก็เอาไม้เรียวไปเก็บก่อนสิครับ ผมอายุยี่สิบแปดแล้วนะ คุณทิพย์ยังจะใช้ไม้เรียวกับผมอีกเหรอ""ต่อให้สามสิบแปด สี่สิบแปด ถ้าทำผิด ไม่เชื่อฟังคุณทิพย์ก็จะตี""ผมสี่สิบแปดคุณทิพย์ก็คงไม่มีแรงตีผมแล้วครับ คุณทิพย์เก็บไม้เรียวก่อนนะครับ เราจะได้คุยกันไง""ก็ได้ มาลีเอาไม้เรียวไปเก็บ แล้วเอายาดมมาให้ฉันด้วย เข้าไปคุยในบ้าน" ทิพวรรณส่งไม้เรียวให้กับแม่บ้าน ก่อนจะเดินนำเข้าไปในบ้าน"ยูมิมานั่งกลับคุณทิพย์ตรงนี้ ถึงยูมิจะยกโทษให้เดย์แล้ว แต่คุณทิพย์ยังคงยืนยันคำพูดเดิม บทลงโทษยังคงเหมือนเดิม" ทันทีที่หย่อนตัวลงนั่งบนโซฟาหลุยส์สุดหรูหรา ทิพวรรณบอกด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด"แต่ก็ให้ยูมิกลับไปเรียนที่เมืองไทยได้นี่ครับ" ตรัยคุณพูดขึ้นทันทีที่ทิพวรรณพูดจบเปี๊ยะ!!ทิพวรรณตวัดไม้เรียวบนโต๊ะหลุยส์เข้าชุดกับโซฟาตรงหน้าตรัยคุ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย ตอนที่ 39 บทลงโทษคงเดิม [2]
"แล้วทำไมถึงทำงานให้ตาแทนได้ เดย์ทำผลกำไรให้แทนไท คอร์ปอเรชั่น ปีๆ หนึ่งหลายร้อยล้านบาท แล้วทำไมจะทำผลกำไรให้กับธุรกิจโรงแรมของตัวเองไม่ได้ ถ้าเดย์มัวแต่เอาคำว่าไม่ชอบงานโรงแรมมาเป็นข้ออ้างอยู่แบบนี้ เดย์ก็ไม่มีวันทำได้ คุณทิพย์ไม่เห็นว่าธุรกิจอสังหาริมทรัพย์กับธุรกิจโรงแรมจะแตกต่างกันมากมาย เดย์ก็เอาความสามารถด้านอสังหาฯ มาประยุกต์ใช้ คุณทิพย์เชื่อว่าคนเก่งๆ อย่างเดย์ทำได้ เผลอๆ ก่อนยูมิจะเรียนจบเสียด้วยซ้ำ ถ้ารักยูมิ ก็ต้องคิดถึงอนาคต เดย์จะทำยังไงให้ชีวิตของเดย์สมบูรณ์แบบ และประสบความสำเร็จเพื่อผู้หญิงคนนี้" พูดจบ ทิพวรรณก็หันไปยิ้มและลูบศีรษะทุยเล็กอย่างเอ็นดู"ครับ ผมจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อยูมิ" ตรัยคุณตบปากรับคำด้วยความแน่วแน่และหนักแน่น"ต้องแบบนี้สิลูกชายของคุณทิพย์" ทิพวรรณถูกอกถูกใจในตัวของตรัยคุณที่เธอเลี้ยงดูมาราวกับลูกแท้ๆ"ทีแบบนี้ลูกชายของคุณทิพย์" ตรัยคุณพูดน้ำเสียงกระเง้ากระงอด"เอ๊ะ! ตาเดย์นี่ คุณทิพย์อุตส่าห์พูดดีด้วยแล้วนะ ยังจะมากระแหนะกระแหนคุณทิพย์อีก หรือชอบให้คุณทิพย์ร้าย""ผมไม่กล้าหรอกครับ" ตรัยคุณบอกเสียงอ้อนพร้อมทั้งเดินมานั่งลงบนพื้นตรงหน้าทิพวรรณแล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย ตอนที่ 40 จากลา [1]
ริมฝีปากบางประกบลงบนแก้มของคนหลับอย่างแผ่วเบา ปลายจมูกกดลงพร้อมกันเพื่อสูดดมกลิ่นกายที่เธอหลงใหลเข้าไปจนเต็มปอด ใบหน้าจิ้มลิ้มเผยรอยยิ้มขัดเขิน"หอมอีกสิ พี่เดย์ยังไม่อยากตื่นเลย" ตรัยคุณบอกพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน ก่อนที่จะลืมตาขึ้นมามองใบหน้าจิ้มลิ้มที่เป็นดั่งลมหายใจของเขา หลายคืนที่ผ่านมาเขาเฝ้าแต่โหยหาเธอมาตลอด ต้องทนทรมานใจนอนเหงามาตลอดหลายคืน แต่วันนี้พอลืมตาตื่นขึ้นมาก็มีเธอมาปลุกด้วยวิธีแบบนี้ ทำให้หัวใจของเขาเป็นสุขอีกครั้ง ถึงแม้ว่าวันนี้เขากับเธอจะต้องจากกันอีกครั้ง เขาอยากหยุดช่วงเวลานี้ไว้ แต่ก็ไม่สามารถทำได้"ไม่หอมแล้ว" ยลดาเบือนหน้าหนีด้วยความเขินอาย ก่อนจะหยัดตัวลุกออกจากเตียง"จะไปไหน มาให้พี่เดย์กอดก่อน" ตรัยคุณดึงรั้งร่างเล็กมาไว้ในอ้อมกอดพร้อมตวัดขาที่แสนจะแข็งแกร่งเกี่ยวรัดกายบางของเธอเอาไว้"พี่เดย์""พี่เดย์ขอกอดยูมิแบบนี้อีกสิบนาทีนะ" ลำแขนแกร่งโอบกอดยลดาเอาไว้แน่นไม่ให้อะไรมาแทรกกลางได้"พี่เดย์ขา" เมื่อนอนกอดกันมาสักพักยลดาก็เอ่ยเรียกตรัยคุณเสียงหวาน"ว่าไงครับ""ถ้ายูมิไม่อยู่ด้วย พี่เดย์จะไปดูดนมคนอื่นไหม""กลัวพี่เดย์ไปดูดนมคนอื่น?""อือ" ยลดาพยักหน้าหงึกหงัก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย ตอนที่ 40 จากลา [2]
ยลดายังคงนั่งอยู่บนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า สบตาร่างสูงที่ยืนตรงหน้า และแปรงฟันไปพร้อมๆ กัน"อยากตื่นมาแปรงฟันพร้อมกัน อาบน้ำพร้อมกัน กินข้าวพร้อมกัน ทำทุกสิ่งทุกอย่างพร้อมกัน แบบนี้ทุกวัน" ตรัยคุณเอ่ยบอกขณะยืนอาบน้ำให้คนตัวเล็กใต้ฝักบัว"อีกสี่ปียูมิก็เรียนจบ เดี๋ยวยูมิกลับไปให้พี่เดย์อาบน้ำให้ทุกวันจนเบื่อไปเลย""พี่เดย์คงไม่มีวันเบื่อผู้หญิงคนนี้ มีแต่รักเพิ่มขึ้นทุกวัน รักไปชั่ว นิรันดร์""ปากหวานขึ้นนะเนี่ย ยูมิขอชิมหน่อยสิว่าจะหวานมากไหม" เรียวแขนเล็กโอบกอดรอบลำคอแกร่ง รั้งเขาลงมารับจูบ ลิ้นเล็กสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากของเขาอย่างเงอะงะ แต่เขาก็ยอมรับจูบนั้น ปล่อยให้เธอทำตามอำเภอใจ"หวานมากไหม" ตรัยคุณเอ่ยถามหลังจากยลดาผละริมฝีปากออก"ม๊ากมาก" ยลดาบอกหน้าทะเล้นหลังจากอาบน้ำเสร็จ ตรัยคุณอุ้มยลดามานั่งบนสตูลที่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้ง แล้วใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดผมให้เธอ หวีผมและใช้ไดร์เป่าผมให้จนแห้ง เขาเลือกชุดเดรสสีชมพูหวาน พร้อมทั้งบราเซียกับแพนตี้สีขาวมาใส่ให้เธอ เขาอยากทำทุกอย่างให้เธอ อยากใช้เวลาทุกวินาทีให้คุ้มค่า ก่อนที่เขาจะกลับประเทศไทย"ลงกันมาแล้ว คุณทิพย์กำลังจะให้มาลีไป
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
บทล่าสุด
รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย ตอนที่ 40 จากลา [2]
ยลดายังคงนั่งอยู่บนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า สบตาร่างสูงที่ยืนตรงหน้า และแปรงฟันไปพร้อมๆ กัน"อยากตื่นมาแปรงฟันพร้อมกัน อาบน้ำพร้อมกัน กินข้าวพร้อมกัน ทำทุกสิ่งทุกอย่างพร้อมกัน แบบนี้ทุกวัน" ตรัยคุณเอ่ยบอกขณะยืนอาบน้ำให้คนตัวเล็กใต้ฝักบัว"อีกสี่ปียูมิก็เรียนจบ เดี๋ยวยูมิกลับไปให้พี่เดย์อาบน้ำให้ทุกวันจนเบื่อไปเลย""พี่เดย์คงไม่มีวันเบื่อผู้หญิงคนนี้ มีแต่รักเพิ่มขึ้นทุกวัน รักไปชั่ว นิรันดร์""ปากหวานขึ้นนะเนี่ย ยูมิขอชิมหน่อยสิว่าจะหวานมากไหม" เรียวแขนเล็กโอบกอดรอบลำคอแกร่ง รั้งเขาลงมารับจูบ ลิ้นเล็กสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากของเขาอย่างเงอะงะ แต่เขาก็ยอมรับจูบนั้น ปล่อยให้เธอทำตามอำเภอใจ"หวานมากไหม" ตรัยคุณเอ่ยถามหลังจากยลดาผละริมฝีปากออก"ม๊ากมาก" ยลดาบอกหน้าทะเล้นหลังจากอาบน้ำเสร็จ ตรัยคุณอุ้มยลดามานั่งบนสตูลที่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้ง แล้วใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดผมให้เธอ หวีผมและใช้ไดร์เป่าผมให้จนแห้ง เขาเลือกชุดเดรสสีชมพูหวาน พร้อมทั้งบราเซียกับแพนตี้สีขาวมาใส่ให้เธอ เขาอยากทำทุกอย่างให้เธอ อยากใช้เวลาทุกวินาทีให้คุ้มค่า ก่อนที่เขาจะกลับประเทศไทย"ลงกันมาแล้ว คุณทิพย์กำลังจะให้มาลีไป
รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย ตอนที่ 40 จากลา [1]
ริมฝีปากบางประกบลงบนแก้มของคนหลับอย่างแผ่วเบา ปลายจมูกกดลงพร้อมกันเพื่อสูดดมกลิ่นกายที่เธอหลงใหลเข้าไปจนเต็มปอด ใบหน้าจิ้มลิ้มเผยรอยยิ้มขัดเขิน"หอมอีกสิ พี่เดย์ยังไม่อยากตื่นเลย" ตรัยคุณบอกพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน ก่อนที่จะลืมตาขึ้นมามองใบหน้าจิ้มลิ้มที่เป็นดั่งลมหายใจของเขา หลายคืนที่ผ่านมาเขาเฝ้าแต่โหยหาเธอมาตลอด ต้องทนทรมานใจนอนเหงามาตลอดหลายคืน แต่วันนี้พอลืมตาตื่นขึ้นมาก็มีเธอมาปลุกด้วยวิธีแบบนี้ ทำให้หัวใจของเขาเป็นสุขอีกครั้ง ถึงแม้ว่าวันนี้เขากับเธอจะต้องจากกันอีกครั้ง เขาอยากหยุดช่วงเวลานี้ไว้ แต่ก็ไม่สามารถทำได้"ไม่หอมแล้ว" ยลดาเบือนหน้าหนีด้วยความเขินอาย ก่อนจะหยัดตัวลุกออกจากเตียง"จะไปไหน มาให้พี่เดย์กอดก่อน" ตรัยคุณดึงรั้งร่างเล็กมาไว้ในอ้อมกอดพร้อมตวัดขาที่แสนจะแข็งแกร่งเกี่ยวรัดกายบางของเธอเอาไว้"พี่เดย์""พี่เดย์ขอกอดยูมิแบบนี้อีกสิบนาทีนะ" ลำแขนแกร่งโอบกอดยลดาเอาไว้แน่นไม่ให้อะไรมาแทรกกลางได้"พี่เดย์ขา" เมื่อนอนกอดกันมาสักพักยลดาก็เอ่ยเรียกตรัยคุณเสียงหวาน"ว่าไงครับ""ถ้ายูมิไม่อยู่ด้วย พี่เดย์จะไปดูดนมคนอื่นไหม""กลัวพี่เดย์ไปดูดนมคนอื่น?""อือ" ยลดาพยักหน้าหงึกหงัก
รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย ตอนที่ 39 บทลงโทษคงเดิม [2]
"แล้วทำไมถึงทำงานให้ตาแทนได้ เดย์ทำผลกำไรให้แทนไท คอร์ปอเรชั่น ปีๆ หนึ่งหลายร้อยล้านบาท แล้วทำไมจะทำผลกำไรให้กับธุรกิจโรงแรมของตัวเองไม่ได้ ถ้าเดย์มัวแต่เอาคำว่าไม่ชอบงานโรงแรมมาเป็นข้ออ้างอยู่แบบนี้ เดย์ก็ไม่มีวันทำได้ คุณทิพย์ไม่เห็นว่าธุรกิจอสังหาริมทรัพย์กับธุรกิจโรงแรมจะแตกต่างกันมากมาย เดย์ก็เอาความสามารถด้านอสังหาฯ มาประยุกต์ใช้ คุณทิพย์เชื่อว่าคนเก่งๆ อย่างเดย์ทำได้ เผลอๆ ก่อนยูมิจะเรียนจบเสียด้วยซ้ำ ถ้ารักยูมิ ก็ต้องคิดถึงอนาคต เดย์จะทำยังไงให้ชีวิตของเดย์สมบูรณ์แบบ และประสบความสำเร็จเพื่อผู้หญิงคนนี้" พูดจบ ทิพวรรณก็หันไปยิ้มและลูบศีรษะทุยเล็กอย่างเอ็นดู"ครับ ผมจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อยูมิ" ตรัยคุณตบปากรับคำด้วยความแน่วแน่และหนักแน่น"ต้องแบบนี้สิลูกชายของคุณทิพย์" ทิพวรรณถูกอกถูกใจในตัวของตรัยคุณที่เธอเลี้ยงดูมาราวกับลูกแท้ๆ"ทีแบบนี้ลูกชายของคุณทิพย์" ตรัยคุณพูดน้ำเสียงกระเง้ากระงอด"เอ๊ะ! ตาเดย์นี่ คุณทิพย์อุตส่าห์พูดดีด้วยแล้วนะ ยังจะมากระแหนะกระแหนคุณทิพย์อีก หรือชอบให้คุณทิพย์ร้าย""ผมไม่กล้าหรอกครับ" ตรัยคุณบอกเสียงอ้อนพร้อมทั้งเดินมานั่งลงบนพื้นตรงหน้าทิพวรรณแล
รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย ตอนที่ 39 บทลงโทษคงเดิม [1]
"ใครให้เสนอหน้ามาห๊ะ!" เสียงเกรี้ยวกราดของทิพวรรณดังลั่น เมื่อตรัยคุณก้าวเท้าเหยียบเข้ามาในบ้าน"โธ่! คุณทิพย์อย่าใจร้ายกับผมสิครับ" คนตัวโตหลบอยู่ด้านหลังของยลดา เมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ในมือของทิพวรรณ"แล้วที่คุณทิพย์ต้องใจร้ายก็เป็นเพราะใคร เพราะเดย์เองไม่ใช่เหรอ ออกมา! มาตรงนี้!""คุณทิพย์ก็เอาไม้เรียวไปเก็บก่อนสิครับ ผมอายุยี่สิบแปดแล้วนะ คุณทิพย์ยังจะใช้ไม้เรียวกับผมอีกเหรอ""ต่อให้สามสิบแปด สี่สิบแปด ถ้าทำผิด ไม่เชื่อฟังคุณทิพย์ก็จะตี""ผมสี่สิบแปดคุณทิพย์ก็คงไม่มีแรงตีผมแล้วครับ คุณทิพย์เก็บไม้เรียวก่อนนะครับ เราจะได้คุยกันไง""ก็ได้ มาลีเอาไม้เรียวไปเก็บ แล้วเอายาดมมาให้ฉันด้วย เข้าไปคุยในบ้าน" ทิพวรรณส่งไม้เรียวให้กับแม่บ้าน ก่อนจะเดินนำเข้าไปในบ้าน"ยูมิมานั่งกลับคุณทิพย์ตรงนี้ ถึงยูมิจะยกโทษให้เดย์แล้ว แต่คุณทิพย์ยังคงยืนยันคำพูดเดิม บทลงโทษยังคงเหมือนเดิม" ทันทีที่หย่อนตัวลงนั่งบนโซฟาหลุยส์สุดหรูหรา ทิพวรรณบอกด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด"แต่ก็ให้ยูมิกลับไปเรียนที่เมืองไทยได้นี่ครับ" ตรัยคุณพูดขึ้นทันทีที่ทิพวรรณพูดจบเปี๊ยะ!!ทิพวรรณตวัดไม้เรียวบนโต๊ะหลุยส์เข้าชุดกับโซฟาตรงหน้าตรัยคุ
รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย ตอนที่ 38 คำว่ารัก [2]
ไซโตะกับนามิยะนั่งลงขนาบข้างลูกสาว พลางลูบศีรษะทุยเล็กของอย่างรักใคร่"จะไปไหนกันเหรอคะ" ยลดาเอ่ยถาม พร้อมกับยิ้มให้คนทั้งสอง"มาหาลูกนี่ละ พรุ่งนี้พ่อกับนามิยะก็จะกลับญี่ปุ่นแล้ว" ไซโตะเอ่ยบอกลูกสาว เพราะมีงานด่วน เขากับภรรยาจึงต้องกลับไปจัดการ"ยูมิคงคิดถึงพ่อกับคุณนามิยะมากๆ" ยลดาโอบกอดผู้เป็นพ่อกับนามิยะ"ถ้าพ่อเคลียร์งานเสร็จ พ่อจะมาหาใหม่นะ""ค่ะ""ระหว่างรอมหาวิทยาลัยเปิด ยูมิอยากหากิจกรรมอะไรทำก่อนไหม อย่างเช่นเรียนศิลปะ เรียนเต้น เรียนแต่งหน้า อะไรพวกนี้" ทิพวรรณเอ่ยถาม ขณะที่กำลังนั่งรับประทานอาหารค่ำร่วมกันกับ บาร์รอนสามีชาวอังกฤษของเธอ"ยูมิอยากเรียนแต่งหน้าค่ะ" ยลดาตอบทิพวรรณด้วยรอยยิ้มที่สดใส"ได้สิ คุณทิพย์จะจัดการให้"แต่เมื่อต้องอยู่ตามลำพังภายในห้องนอนหยดน้ำตาก็จะพรั่งพรูออกมา เธอยังคงรักและคิดถึงเขาไม่เคยเปลี่ยน ถึงจะตัดสินใจจากเขามาโดยไม่ได้ร่ำลา แต่ทุกความรู้สึกที่มีต่อเขามันยังคงเหมือนเดิมขณะที่ยลดากำลังเดินออกมาจากสถาบันสอนแต่งหน้า เธอเดินไปตามถนนที่ขายของที่ระลึก โดยมีบอดี้การ์ดสองนายคอยตามคุ้มกันอยู่ห่างๆ ก่อนที่จะหยุดนิ่งเมื่อถูกคนตัวสูงที่คุ้นเคยยืนขวางยล
รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย ตอนที่ 38 คำว่ารัก [1]
ตรัยคุณเอาแต่เก็บตัวเงียบอยู่ในห้องนอนที่คอนโดมิเนียม ไม่ยอมออกไปไหน ไม่ไปทำงาน และไม่พูดกับใครทั้งนั้น เหมือนคนไร้ชีวิตและกำลังจะตาย เพราะขาดลมหายใจของชีวิตในทุกวันเขาเอาแต่นอนอยู่บนเตียงที่เต็มไปด้วยตุ๊กตาซิมป์สันส์ของยลดา เสื้อผ้าทุกตัว ของใช้ทุกชิ้นเขามักจะเอามากอด เอามาสูดดมกลิ่นของเธอเพื่อให้คลายความคิดถึง"พี่เดย์รักยูมิ กลับมาหาพี่เดย์ได้ไหมคนดีของพี่เดย์"ร่างกายของเขาซูบผอมลงอย่างรวดเร็ว เขากำลังตายทั้งเป็นอย่างทรมานใจเป็นที่สุด ผลของความปากหนัก ปากแข็ง ความร้ายกาจ กำลังเล่นงานเขาวินกับบาสที่ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันมาดูแล คอยหาข้าวหาน้ำให้กิน ถึงแม้ว่าในแต่ละมือจะกินไม่เคยเกินสองคำก็ตาม อย่างไรเขาทั้งสองคนก็ต้องเข้ามาดูแล เพราะถ้าไม่ทำแบบนี้มีหวังตรัยคุณคงต้องตายเพราะอดข้าวอดน้ำเป็นแน่"เฮียเดย์ เฮียจะเป็นแบบนี้อีกนานแค่ไหน นี่มันก็ผ่านมาอาทิตย์หนึ่งแล้วนะ" บาสเอ่ยถามคนที่เอาแต่นอนหมดอาลัยตายอยากบนเตียงด้วยน้ำเสียงห่วงใยระคนเหนื่อยใจ ไม่มีคำพูดใดออกจากปากของตรัยคุณ บาสได้แต่ถอนหายใจกับวิน ไม่รู้จะทำอย่างไรดี"คุณแทน" วินพูดขึ้น เมื่อแทนไทเดินเข้ามาในห้องนอน"มันเป็นยังไงบ้า
รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย ตอนที่ 37 แตกสลาย [2]
ยลดาถูกส่งตัวไปประเทศอังกฤษภายในวันนั้นด้วยเที่ยวบินพิเศษ เธอถูกส่งตัวเข้ารับการรักษายังโรงพยาบาลที่ดีที่สุด และได้รับการดูแลเป็นอย่างดีทิพวรรณแจ้งเรื่องนี้ให้ไซโตะรับทราบ และเขาก็บินตรงไปยังประเทศอังกฤษพร้อมกับนามิยะเพื่อไปดูแลลูกสาวที่บอบช้ำทั้งร่างกายและจิตใจตรัยคุณตื่นขึ้นมาในช่วงบ่าย กวาดตามองหาร่างเล็กที่เขานอนกอดไว้ ก่อนที่จะหลับไป"ยูมิ! ยูมิ!" ตรัยคุณลุกขึ้นจากเตียงเดินหายลดาทั่วห้อง แต่ก็ไม่พบเธอตรัยคุณมองไปยังร่องรอยบนเตียง หัวใจของเขากระตุกวูบ นี้เขาทำอะไรลงไป เขาทำกับผู้หญิงที่เขารักแบบนี้ได้อย่างไร"คุณทิพย์" เขารีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วขับรถไปบ้านของแทนไททันทีเอี๊ยด!!!"มาไวกว่าที่คิดนะ แต่ก็ช้าไป" ทิพวรรณพูดขึ้นเมื่อตรัยคุณก้าวเท้าลงจากรถ ทุกคนที่ยืนรอมาพักใหญ่ต่างมองเขาด้วยสายตาที่ผิดหวังในสิ่งที่เขาทำ โดยเฉพาะผู้เป็นป้าแท้ๆ"คุณทิพย์หมายความว่ายังไงครับ แล้วยูมิอยู่ที่ไหน""เดย์ยังกล้าถามหายูมิอีกเหรอ ทำไมถึงทำกับยูมิได้ขนาดนี้นะ ป้าเลี้ยงเดย์มาเคยสอนให้เดย์ทำกับผู้หญิงตัวเล็กๆ แบบนี้หรือไง" ป้าแช่มต่อว่าทั้งน้ำตา พร้อมทั้งเข้าไปทุบตีหลานชายด้วยความโกรธ และผิดหวัง"ผม
รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย ตอนที่ 37 แตกสลาย [1]
ยลดาลืมตาขึ้นหลังจากตรัยคุณหลับใหลไปได้สักพักด้วยความอ่อนเพลีย หมดเรี่ยวหมดแรง เพราะเขาพึ่งหยุดการกระทำอันป่าเถื่อนกับเธอ ลำแขนแกร่งยังคงโอบกอดเธอไว้เธอค่อยๆ ยกแขนของเขาออก แล้วหยัดตัวลุกขึ้นด้วยความเจ็บระบมปวดร้าวไปทั้งตัว โดยเฉพาะใจกลางความเป็นสาวที่บอบช้ำยิ่งกว่าส่วนไหนๆ ดวงตากวาดมองร่องรอยต่างๆ ที่เขาทำไว้ เตียงนอนที่เต็มไปด้วยคราบเลือดปะปนน้ำขาวขุ่นเป็นวงกว้าง เสื้อผ้าที่ขาดวิ่น รวมถึงชุดชั้นในที่ไม่สามารถสวมใส่ได้อีกเธอกัดฟันข่มความเจ็บปวดค่อยๆ ตวัดเรียวขาที่มีแต่รอยคมเขี้ยวของคนที่กำลังหลับสนิทลงจากเตียง แค่เพียงเท้าแตะถึงพื้นร่างเล็กก็ทรุดฮวบลงไป"อ๊ะ...อุ๊บ!" มือเล็กถูกยกขึ้นมาปิดปากตัวเองไม่ให้มีเสียงเล็ดรอดออกมาเพราะกลัวว่าเขาจะตื่นขึ้นมาเสียก่อนร่างเล็กฝืนลุกขึ้นอีกครั้งทั้งน้ำตา เดินไปยังตู้เสื้อผ้าของเขา หยิบเสื้อตัวใหญ่ที่สามารถปิดร่องรอยตามตัวของเธอได้ ดวงตาจ้องมองไปยังคนตัวโตบนเตียง น้ำตาก็หลั่งไหลออกมาไม่หยุด เธอกัดฟันเดินออกไปจากห้องของเขา เพื่อไปหาคนที่จะพาเธอไปให้พ้นจากคนใจร้ายก๊อกๆๆ"ใคร?" เสียงทิพวรรณดังออกมาจากในห้อง เมื่อเธอถูกรบกวนในเวลาเกือบรุ่งสาง"คุณท
รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย ตอนที่ 36 บ้าคลั่ง [2]
พลั่ก!"ตั้น!!!" ยลดาร้องด้วยความตกใจเมื่อตั้นถูกตรัยคุณชกเข้าไปที่หน้าอย่างแรงจนล้มลงไปกองกับพื้น"พี่เดย์!! ทำบ้าอะไร ชกตั้นทำไม""เป็นห่วงมันมากหรือไง" ตรัยคุณตวาดยลดาเสียงดังลั่น"คุณกำลังเข้าใจผิด" ตั้นลุกขึ้นยืน พร้อมทั้งใช้หลังมือเช็ดเลือดที่มุมปาก ก่อนจะพูดออกมา"เข้าใจผิดเหรอ แล้วที่ร้องเพลงบอกรักต่อหน้าคนทั้งโรงเรียน แล้วที่มายืดกอดพลอดรักกันตรงนี้ มึงจะให้กูเข้าใจว่ายังไง""พี่เดย์ฟังยูมิก่อนได้ไหม" ยลดาเข้ามากอดแขนของเขาไว้ เพราะกลัวว่าเขาจะเข้าไปทำร้ายตั้นอีก"ฉันฟังเธอแน่ แต่ฟังเสียงครางของเธอบนเตียงนะ" ตรัยคุณมองยลดาด้วยแววตาแข็งกร้าว ที่แฝงไปด้วยความโกรธ และเจ็บปวด เมื่อพูดจบ เขาก็กระชากแขนของเธออย่างแรงออกไปยังรถของเขาตุ๊บ!!!"โอ๊ย! พี่เดย์ฟังยูมิก่อนได้ไหม"ร่างเล็กถูกโยนลงบนเตียงอย่างแรง พร้อมดึงทึ้งเสื้อผ้าของเธอจนขาดวิ้นไม่มีชิ้นดี ก่อนจะจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองอย่างรวดเร็ว แล้วตามขึ้นไปคร่อมทับร่างเล็กของเธอทันทีแควก!!แพนตี้ตัวจิ๋วถูกเขากระชากออกอย่างแรง ร่างเล็กดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้นจากการเกาะกุม แต่ก็ไม่อาจสู้แรงของเขาได้"กล้ามาก เธอกล้ามากที่มาสวมเขาให้ฉั
