Share

ตอนที่ 16 แค่สงสาร [2]

Author: Melyssa
last update Last Updated: 2025-02-28 01:48:09

"เลือกเลยชอบตัวไหน" ตรัยคุณพาเด็กสาวมาหยุดยืนอยู่หน้าร้านเสื้อผ้าสำหรับวัยรุ่น

"ไม่เอาหรอก น่าจะแพง" ยลดาปฏิเสธทันที ด้วยรู้ดีว่าเสื้อผ้าในห้างสรรพสินค้ามีราคาสูงกว่าร้านข้างนอก หรือตามตลาดนัด

"ฉันมีเงินจ่าย ชอบตัวไหนก็หยิบมา"

"ไม่เป็นไร ยูมิจ่ายเอง เมื่อเช้าพี่เดย์ให้มา ยูมิยังไม่ได้ใช้เลย"

"ไปเลือก ให้เวลาชั่วโมงหนึ่ง เดี๋ยวต้องเข้าไปเช็คของที่ผับ"

"เรากลับกันเลยก็ได้" ยลดาบอก เมื่อเขามีงาน เธอก็ไม่อยากทำให้เขาเสียเวลากับเธอ

"ไป เลือก ชุด" เขาเน้นย้ำทีละคำ เธอจึงจำใจเดินไปเลือกเสื้อผ้า

ไม่ถึงสิบห้านาที ยลดาก็กลับมายืนอยู่ตรงหน้าเขา เขาละสายตาจากสมาร์ตโฟนเครื่องหรู มองหน้าเธอ

"ทำไมเร็ว ไหนล่ะชุด"

"ยูมิไม่เอาแล้ว แต่ละตัวเป็นพันเลย"

"ไปเลือกมาสิบชุด ถ้าไม่ได้วันนี้ก็ไม่ต้องกลับ" เขาพูดเสียงดังออกคำสั่ง

"ก็ได้ ไม่เห็นต้องดุเลย" ยลดาว่า ก่อนจะเดินไปเลือกเสื้อผ้า จนเวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมง

"เสร็จแล้ว ครบสิบชุดพอดีเป๊ะ"

"อืม" ตรัยคุณลุกขึ้นเดินไปที่เคาน์เตอร์สำหรับจ่ายเงิน

"ทั้งหมดหนึ่งหมื่นแปดพันเก้าร้อยบาทค่ะ" พนักงานงานแจ้งราคา เขาจึงยื่นบัตรเครดิตให้พนักงาน ยลดาตาโตเมื่อได้ยินราคา

"อยาก
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนที่ 17 เด็กเสี่ย [1]

    "เชี้ยวิน เชี้ยบาส ทำไมไม่ปลุกกู" ตรัยคุณสะดุ้งตื่นขึ้นมาเป็นเวลาเกือบแปดโมง"ผมสองคนก็พึ่งตื่นก่อนเฮียเมื่อกี้นี้เอง ปวดเมื่อยตัวไปหมด สงสัยเมื่อคืนจัดหนักไปหน่อย" วินบอกพลางบิดตัวไปมา"ทำอย่างกับไปตายอดตายอยากมาจากไหน ว่าที่เมียคงไม่ให้เอาสินะ" บาสว่า"มึงจะพูดถึงยัยแว่นให้กูอารมณ์เสียทำไมว่ะ พูดถึงน้องหมวยดี กว่า คนนี้สิเด็ดจริง มึงก็ใช่ย่อยกับน้องบิวอ่ะ ว่าแต่กู ใช่ไหมเฮีย เสียดายที่เฮียทำแต่งาน อดสนุกกับผมสองคนเลย แต่เป็นโชคดีของผมได้ลองเอาน้องหมวย นมเป็นนม ตูดเป็นตูด เอามันเป็นบ้า" วินหันมาคุยกับคนเป็นหัวหน้า แต่เขาเอาแต่สนใจสมาร์ตโฟนในมือไม่ได้สนใจฟังบอดี้การ์ดทั้งสองคน"ทำมาเรียกยัยแว่น เดี๋ยวเขาย้ายไปเป็นหมออยู่เชียงใหม่เมื่อไรอย่ามาร้องไห้ซบอกกูแล้วกัน...แล้วเฮียโทรหาใคร ผมเห็นนานแล้วนะ" วินไหวไหล่อย่างไม่แยแสว่าผู้หญิงคนนั้นจะไปเหนือหรือใต้ บาสถามคนเป็นหัวหน้าที่คร่ำเคร่งกับต่อสายหาใครบางคน"ยูมิ" ตรัยคุณตอบโดยไม่ได้มองหน้าบาส เขาพยายามโทรหายลดาแต่เธอก็ไม่รับสาย"เข้าเรียนแล้วมั่ง นี่ก็แปดโมงแล้ว" บาสพูด"ยูมิเข้าเรียนแปดโมงครึ่ง" ตรับคุณตอบ"รู้ซะด้วย เข้าเรียนเวลาไหน เลิก

    Last Updated : 2025-02-28
  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนที่ 17 เด็กเสี่ย [2]

    "ยูมิ เป็นอะไรหรือเปล่า" มะปรางถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง"ยูมิไม่เป็นไร" ยลดานั่งลงอย่างอ่อนแรง"อย่าคิดมากสิ พวกนั้นก็นิสัยแบบนี้แหละ ชอบพูดว่าคนอื่นไปเรื่อย ยูมิพึ่งเข้ามาเรียน พวกนี้ก็คงจะหมั่นไส้ เพราะยูมิน่ารัก แถมเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นอีกต่างหาก" มะปรางปลอบประโลม ไม่อยากให้เพื่อนคิดมาก"มะปรางคิดว่ายูมิเป็นเด็กเสี่ยอย่างที่พวกมิมิวพูดไหม""มันเป็นเรื่องส่วนตัวของยูมิ ปรางไม่ยุ่งหรอก""มะปรางพูดแบบนี้ก็เชื่อพวกมิมิวสินะ""ไม่ใช่แบบนั้น ปรางเชื่อยูมิ ขึ้นเรียนกันเถอะ อย่าคิดมากสิ""อือ" ยลดาพยักหน้าตอบ ยังคงหนักใจกับคำนินทา แต่ก็ไม่สามารถแก้ต่างให้ตัวเองได้เต็มปาก"แล้วมะปรางจะกลับยังไง" ยลดาถามขณะกำลังเดินออกจากโรงเรียน"ปรางเดินไปแค่สองซอยก็ถึงหอพักแล้ว แล้วยูมิล่ะ""ยูมิต้องข้ามไปรอรถเมล์ฝั่งนู้น"ปริ๊นๆๆเสียงแตรรถดังขึ้นทำให้สองสาวหันไปมอง รวมถึงสายตาคู่อื่นด้วย เพราะด้วยรถและราคาของรถจึงทำให้ดึงดูดสายตาทุกคู่ได้ไม่ยาก"ยูมิ" เสียงเรียกดังขึ้น เมื่อเขาเปิดประตูรถลงมา ยิ่งทำให้ทุกคนมอง ผู้ชายตัวสูง เท่ห์ เรียวขายาวอย่างกับนายแบบก้าวลงมาจากซุปเปอร์คาร์คันหรู"พี่บาส มาทำอะไรแถวนี้คะ

    Last Updated : 2025-02-28
  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนที่ 18 เด็กดื้อ [1]

    บ๊อกๆๆ"ยูมิขอโทษนะ ที่ปล่อยให้ชีโร่อยู่ตัวเดียวทั้งวัน ยูมิซื้อนี่มาฝาก เป็นการขอโทษด้วยนะ" ยลดานั่งคุยนั่งเล่นอยู่กับเจ้าชีโร่ ในเวลาเกือบสามทุ่ม พร้อมทั้งส่งของเล่นลูกเทนนิสให้ เจ้าหมาน้อยก็คาบไปเล่นบ๊อกๆๆ"มานั่งเล่นกับชีโร่อะไรตอนนี้ ทำไมยังไม่นอน" ตรัยคุณเอ่ยถาม แล้วย่อตัวนั่งลงข้างๆเธอ"....." ยลดาไม่ตอบนั่งก้มหน้า เท้าคางลงไปบนแขน"วันนี้ขอโทษที่ไม่ได้โทรบอก เมื่อคืนงานยุ่งมาก ต้องเช็คของเข้าร้าน แล้วก็เคลียร์บัญชี วันนี้ก็ประชุมทั้งวันพึ่งจะเสร็จ พี่..." ตรัยคุณอธิบายให้เด็กสาวฟัง แต่ไม่ทันที่เขาจะได้พูดจบ เธอก็พูดขัดขึ้นมา"ยูมิง่วงแล้ว ขอตัวไปนอนก่อน" เด็กสาวบอกโดยไม่หันไปมองหน้าอีกฝ่าย เธอลุกขึ้นยืนกำลังจะเดินออกไปแต่ก็ถูกเขาดึงมือไว้"ฉันซื้อมาให้ เมื่อวานตอนที่เอามาเซฟเบอร์ ฉันเห็นหน้าจอมันร้าว ก็เลยซื้อเครื่องใหม่มาให้ รุ่นใหม่ล่าสุดเลยนะ ฉันว่า..." ตรัยคุณยื่นถุงสมาร์ตโฟนแบรนด์ดังส่งให้ยลดา แต่เธอก็ปฏิเสธอย่างไม่ไยดี"ยูมิไม่เอา ปล่อย ยูมิจะไปนอน พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนแต่เช้า""ถ้าไม่รับไว้ก็ยืนอยู่ตรงนี้ด้วยกันนี่แหละ ไม่ต้องนอนกันทั้งคู่ ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอด้วย"

    Last Updated : 2025-03-01
  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนที่ 18 เด็กดื้อ [2]

    โป๊ก!"โอ๊ย! ฮือๆๆๆ ทำยูมิเจ็บอีกแล้ว ฮือๆๆๆ" ยลดาร้องด้วยความเจ็บ ก่อนจะปล่อยโฮออกมาอีกครั้ง"แล้วทำไมถึงไม่คาดเข็มขัด" เขาว่า ก่อนจะเอี้ยวตัวมาคาดเข็มขัดนิรภัยให้เธอ"ฮือๆๆๆ""ไหนมาดูสิ เป่าเพี้ยง! หายเจ็บ" มือหนารั้งใบหน้าของเธอเข้ามาดูรอยแดงที่หน้าผาก ทำการปลอบประโลมราวกับเธอเป็นเด็กน้อย"อึก...ไม่หาย...อึก...ยังเจ็บอยู่...อึก""ถ้าไม่ดื้อก็ไม่เจ็บหรอก""ยูมิ...อึก...ไม่ดื้อ...อึก""ให้มันได้อย่างนี้สิ เถียงคำไม่ตกฟาก ปวดหัวฉิบ" ตรัยคุณพูดอย่างเหนื่อยใจ พลางนวดขมับตัวเอง แล้วขับรถออกไปทันที"นี่! จอดสิ เลยโรงเรียนของยูมิแล้ว" ยลดาร้องบอกเสียงดัง เมื่อเขาขับรถเลยโรงเรียน".....""จอดรถนะ ถ้าไม่จอดยูมิจะกระโดดลงไปจริงๆด้วย""อยากกระโดดลงไปก็เชิญเลย แต่ศพของเธออาจจะไม่สวยหน่อยนะ หน้าที่ไถลไปกับพื้นถนนมันก็จะเป็นแผลเหวอะหวะ น่าเกลียดๆ" เขาบอกโดยไม่หันมามองหน้าเธอ แล้วเหยียบคันเร่งให้เร็วกว่าเดิมคนตัวเล็กนั่งกอดอก เม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น"ไม่กระโดดลงไปล่ะ" เขาถามเธอ เมื่อเห็นเธอนิ่งไป"เดี๋ยวศพไม่สวย" ยลดาบอกปากยู่"ยัยบ๊อง""พายูมิมาที่นี่ทำไม ยูมิจะไปโรงเรียน" ตรัยคุณเลี้ยวรถเข้าม

    Last Updated : 2025-03-01
  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนที่ 19 ขอชิม [1]

    ตรัยคุณลืมตาตื่นขึ้นมา หลังจากหลับไปนานร่วมสองชั่วโมง ใบหน้าของเขายังคงซุกอยู่ที่หน้าอกของยลดายลดายังคงหลับสนิท ริมฝีปากหนาประทับลงไปบนเนินอกของเธอ เลื่อนริมฝีปากพรมจูบไปทั่วใบหน้าจิ้มลิ้ม แล้วมาหยุดที่ริมฝีปากอิ่มนุ่ม เขาจูบอย่างแผ่วเบาเพราะกลัวว่าเธอจะตื่น เมื่อยังเห็นเธอหลับสนิทมือหนาเลื่อนมากอบกุมที่หน้าอกของเธอปั่ก!"โอ๊ย!" คนตัวโตร้องลั่นเมื่อถูกกำปั้นเล็กชกเข้าไปที่ดั้งจมูกเต็มแรง มือหนายกขึ้นมาจับที่หน้า นอนแผ่ไปบนเตียง"สมน้ำหน้า คิดจะมาลักหลับยูมิเหรอ" เด็กสาวลุกขึ้นนั่งมองเขาอย่างเอาเรื่อง"เห้ย! เลือดออกเลย" ตรัยคุณตกใจรีบลุกขึ้นนั่ง ตวัดเรียวขาลงไปข้างเตียง"จริงเหรอ...ไหน...ยูมิขอดูหน่อย" ยลดาหน้าเสียรีบคลานเข่าไปเกาะที่ไหล่แกร่งแล้วเอียงศีรษะไปดู"เจ็บ" เขาบอกเสียงอ่อย"ยูมิขอดูหน่อยสิ...เอามือออก ยูมิจะดู...ว๊ายยย" ยลดาก้มลงไปดูใกล้กว่าเดิม แล้วก็ต้องร้องเสียงหลงเมื่อถูกเขาตวัดเรียวแขนจับเธอลงไปนอน แล้วขึ้นคร่อมร่างเล็กไว้ทันที มือหนาข้างหนึ่งจับยึดข้อมือเล็กทั้งสองข้างขึ้นเหนือศีรษะ แล้วกดลงไปกับที่นอน"โกหกนี่ ไอ้คนนิสัยไม่ดี ปล่อยยูมินะ!!" เด็กสาวโวยวายเมื่อต้องเส

    Last Updated : 2025-03-01
  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนที่ 19 ขอชิม [2]

    บอดี้การ์ดหนุ่มจับเรียวขาของเธอกางออก แล้วซุกใบหน้าไปที่ใจกลางความเป็นสาวของเธอ"พะ...พี่เดย์อย่า...อื้อ..." ร่างเล็กพยายามขยับตัวหนี แต่ก็ไม่ทันลิ้นร้อนที่ตวัดลงไปบนดอกไม้งาม จนร่างเล็กหลุดเสียงครางออกมา สองมือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่นบอดี้การ์ดหนุ่มตั้งหน้าตั้งตาปาดเลียดอกไม้งาม เรียวลิ้นแทรกไปตามรอยแยกที่ปิดสนิท ดูดดึงยอดเกสรสีสวย"อื้อ...ยูมิรู้สึกแปลกๆ" ร่างเล็กร้องครางเมื่อเกิดอาการแปลกๆ กับตัวเอง"ปลดปล่อยมันออกมา อื้ม" เขาเอ่ยบอก แล้วส่งลิ้นร้อนดูดเลียปรนเปรอร่างเล็ก จนเธอกรีดร้องเกร็งกระตุก"อ๊ะ...อื้อออ...อ๊า...อ๊ายยยยยย" ร่างเล็กนอนหายใจหอบเหนื่อย หน้าอกกระเพื่อม เม็ดเหงื่อไหลซึมทั่วใบหน้า ดวงตาเหม่อลอย"อื้ม...หวานมาก" บอดี้การ์ดหนุ่มดูดดื่มน้ำหวานที่ไหลล้นออกมาจนหมดไม่มีเหลือ"พี่เดย์...พะ...พอแล้ว...ยูมิเหนื่อย" ร่างเล็กเอ่ยบอกเมื่อเขายังไม่ยอมหยุดดูดดึงยอดเกสรของเธอ เขาใช้เวลาอยู่กับมันอีกสักพักก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองเธอ แล้วเลื่อนตัวขึ้นไปจูบปากอย่างดูดดื่มอีกครั้ง"ต่อไปบอดี้การ์ดคนนี้จะเป็นคนดูแลยูมิเอง" พอพูดจบเขาก็จัดการใส่เสื้อผ้าของเธอเข้าที่ ร่างเล็กนอนระทวยไร้เรี่ย

    Last Updated : 2025-03-01
  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนที่ 20 ป้อนนม [1]

    "ทำไมต้องเอาไปเยอะ เอาไปแค่สองชุดไม่ได้เหรอ" เด็กสาวนั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียงมองตรัยคุณจัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเดินทางใบใหญ่"ต้องเผื่อไว้สิ อาจจะต้องอยู่หลายวัน""ก็เอาไปแค่สองชุดพอ จะได้กลับมาเร็วๆ""ทำไม กลัวพี่เดย์จะไปนานขนาดนั้นเลยเหรอ""อือ...กลัวพี่เดย์ไปดูดนมคนอื่น""ก็บอกว่าจะไม่ดูดนมใครแล้วไง ไม่เชื่อเหรอ" คนตัวสูงวางมือจากสิ่งที่ทำ แล้วเดินมานั่งข้างคนตัวเล็ก"ไม่รู้สิ ก็วันนั้นพี่เดย์บอกชอบดูดนมสาวๆ สวยๆ""แต่ตอนนี้ชอบดูดนมเด็กคนนี้" ตรัยคุณโอบกอดโดยที่มือหนากอบกุมหน้าอกอวบอิ่มแล้วบีบเบาๆ"แล้วนมน้องหมวยอะไรนั่นล่ะ""ไม่ชอบ แล้วก็ไม่เคยชอบด้วย""ไม่ชอบแล้วทำไมดูดบ่อย""ไม่บ่อยนะแค่สามสี่ครั้งเอง" เมื่อตรัยคุณพูดจบ คนตัวเล็กก็ลุกขึ้นยืนเท้าเอวมองหน้าเขาอย่างเอาเรื่อง"ยูมิจะกลับบ้าน" เธอพูดอย่างเอาแต่ใจ ใบหน้างอง้ำ"เดี๋ยวค่อยกลับ ไม่งอนนะ ก็บอกแล้วไงว่าต่อไปนี้จะดูดนมยูมิคนเดียว" เขารั้งเธอเข้ามาตรงหว่างขา กอดรัดเอวคอดของเธอไว้ ปากงับไปที่หน้าอกของเธอจนเสื้อสีขาวเป็นวงเปียกชื้นจากคราบน้ำลาย"อื้อ...พอแล้ว" เธอผลักศีรษะของเขาออก เมื่อรู้สึกเสียววูบวาบตรงใจกลางความเป็นสาว"จัดกระ

    Last Updated : 2025-03-02
  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนที่ 20 ป้อนนม [2]

    แม้แต่ยลดายังสะดุ้งกับน้ำเสียงของตรัยคุณ"เจ็บตรงไหนหรือเปล่า" เขารีบเข้ามาดูเธอด้วยความเป็นห่วง แล้วพยุงเธอลุกขึ้นยืน"ยูมิเจ็บตูด ยูมิว่าตูดของยูมิต้องระบมแน่ๆ เลย ทั้งโดนตี ทั้งโดนผลัก" เธอบอกพลางลูบก้นของตัวเอง"พี่เดย์เป่าให้ไหม เวลาอาชิเจ็บตรงไหนพี่เดย์ก็เป่าให้""เป่าตูดยูมิเนี่ยนะ ไม่เอาหรอก...เอาหน้ามาดูก่อนลอยจูบของยัยนั่นหายไปหมดหรือยัง""หมดยัง" เขายื่นหน้าเข้าไปใกล้เธอ"หมดแล้ว" เธอหยิบกระดาษทิชชูบนโต๊ะมาเช็ดให้เขา"หึงเหรอ" เขามองหน้าที่หงิกงอของเธอ เอ่ยถามด้วยใบหน้ายิ้มๆ"อือ...รีบไปทำงานเลย" เธอตอบในลำคอแล้วอมยิ้มด้วยความเขิน ก่อนจะดันตัวเขาให้ไปทำงาน แล้วตัวเองก็ถือน้ำแตงโมปั่นไปนั่งที่โซฟาตามเดิม หลบสายตาที่เขาจ้องมาด้วยความเขินอาย"กลับเลยไหม เห็นหาวหลายรอบแล้ว พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนด้วย" ตรัยคุณเดินมานั่งข้างๆ ยลดา "พี่เดย์ทำงานใกล้เสร็จยัง""ยัง คงอีกสองสามชั่วโมง พี่ไปส่งบ้าน ป่ะลุก" เขาบอกพลางลุกขึ้นยืน แล้วดึงมือเล็กให้ลุกตาม"เดี๋ยว" ยูมิดึงรั้งให้เขานั่งลงที่เดิมก่อนจะขึ้นไปนั่งคร่อมตักของเขาไว้ สร้างความมึนงงให้กับเขาไม่น้อย"จะทำอะไร" เขาถามเมื่อเธอกำลังแ

    Last Updated : 2025-03-02

Latest chapter

  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนพิเศษ จบ บาส&มะปราง [2]

    "ผมว่าเฮียกับผมเตรียมตัวเป็นลูกที่ถูกลืมได้เลย ดูท่าแล้วป๊ากับม๊าจะเห่อลูกสาวคนใหม่" บอลพูดขึ้น เมื่อพ่อกับแม่เอาแต่คุยกับมะปรางอย่างถูกอกถูกใจ"มะปรางมาหาม๊าลูก ม๊าจะสอนให้มะปรางดูลายทอง" มะปรางเดินไปหาแม่ของบาสอย่างว่าง่าย พร้อมที่จะเรียนรู้ในสิ่งที่พวกท่านพร่ำสอนด้วยความเต็มใจ"ป๊าถูกใจลูกสะใภ้คนนี้นะ พามาหาป๊ากับม๊าบ่อยๆ มาเรียนรู้งานร้านทอง ต่อไปร้านนี้ก็ต้องเป็นของบาส เพราะบาสเป็นคนสร้างมันขึ้นมา""ป๊าพูดแบบนี้เดี๋ยวบอลมันก็น้อยใจแย่""ไม่เลยเฮีย ผมไม่มีความรู้สึกนั้นเลย""บอลมันจะชอบน่ะสิ จะได้มีคนมาคอยดูแลแทน ทุกวันนี้ทำหน้าเหมือนโดนบังคับ อยากแต่จะไปเปิดร้านอะไหล่รถบิ๊กไบค์อะไรของมัน""พร้อมเมื่อไรก็บอกล่ะ เฮียจะลงทุนให้""ไม่ต้องเลยเฮีย แค่เปอร์เซ็นต์จากกำไรร้านทองก็พอแล้ว ตอนนี้ผมแค่รอให้เฮียกลับมาดูแลร้านทองนี่แหละ ผมจะได้โบยบินไปตามความฝันผมเสียที""คงต้องรอให้มะปรางเรียนจบก่อน""อีกตั้งสี่ปีไม่ใช่เหรอเฮีย ผมแก่พอดี""ก็ให้มะปรางมาเรียนรู้กับม๊า หลังเลิกเรียนถ้าว่างก็มาร้าน ทำให้เคยชิน เพราะยังไงอนาคตก็ต้องดูแลกิจการกันเอง ป๊าจะได้พาม๊าเที่ยวรอบโลกเสียที ถ้ารอให้แก่กว่านี

  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนพิเศษ จบ บาส&มะปราง [1]

    "พรุ่งนี้ไปหาป๊ากับม๊าเฮียนะ ไปนอนค้างสักคืน" บาสเอ่ยบอกเมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากพึ่งอาบน้ำเสร็จ"มันไม่เร็วไปเหรอคะ" มะปรางกำลังนอนเล่นเกมอยู่บนเตียง เธอรีบวางสมาร์ตโฟนลงบนเตียงแล้วลุกขึ้นมานั่งที่ปลายเตียง แสดงความกังวลออกมาให้เห็น"เฮียไม่เห็นรู้สึกเลยว่ามันเร็ว เราคบกันมาเกือบปีแล้วนะ""แล้วป๊ากับม๊าเฮียจะชอบปรางไหม ปรางไม่มีอะไรเลย แล้วพวกท่านจะคิดว่าปรางเป็นเด็กใจแตกหรือเปล่าที่ปรางมาอยู่กับเฮียแบบนี้ ปรางว่ารอให้ปรางเรียนจบก่อนดีไหม ปราง...." มะปรางคิดไปต่างๆ นานาด้วยความกลัวว่าพ่อแม่สามีจะไม่ชอบเธอ"ปราง ปรางฟังเฮียนะ ป๊ากับม๊าเฮียรู้เรื่องของเราแล้ว เฮียเล่าเรื่องปรางให้พวกท่านฟังแล้ว แล้วพวกท่านก็เป็นคนให้เฮียพาปรางไปหาเอง" บาสประคองกรอบหน้าของมะปรางให้มองมาที่หน้าของเขา เอ่ยบอกเสียงหนักแน่น"ทำไมเฮียไม่บอกปรางก่อนว่าเฮียเล่าเรื่องปรางให้ป๊ากับม๊าของเฮียฟัง ปรางกลัวว่าพวกท่านจะไม่ชอบปราง""ทำไมเป็นคนคิดมากแบบนี้" บาสรั้งมะปรางเข้ามากอดพลางลูบศีรษะทุยอย่างอ่อนโยน"..........""อย่าคิดมาก ปรางก็เป็นปราง ไม่ต้องปรุงแต่งอะไรทั้งนั้น อยู่กับเฮียเป็นยังไง อยู่ต่อหน้าป๊าม๊าก็

  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนพิเศษ 5 บาส&มะปราง [2]

    "อื้ม...เฮียโทรมามีอะไรหรือเปล่า...ซี๊ดดด" บาสกดรับทันทีที่เห็นเจ้าของสายที่โทรเข้ามาขัดจังหวะ ด้วยกลัวว่าอีกฝ่ายจะมีเรื่องด่วน"เชี้ยบาส! แล้วมึงจะรับทำเชี้ยอะไร" เสียงของเดย์ตะโกนกลับมาตามสาย จนบาสต้องยกสมาร์ตโฟนออกห่างหู"หูแทบแตก...อ๊า...แต่ตอนนี้เฮียจะแตกแล้ว...เสียวหัวมากเบบี๋...อื้มมม"บาสครางเสียงกระเส่าเมื่อมะปรางยังคงตั้งหน้าตั้งตาดูดดุนเน้นๆไปที่ปลายหัวหยัก สลับไล้เลียไปตามเส้นสองสลึงตั้งแต่โครนจรดปลาย"อื้อ..." เสียงเล็กครางประท้วงเมื่อบาสอัดกระแทกเอวส่งแก่นกายใหญ่เข้าปากรัวเร็วเมื่อใกล้ถึงฝั่งฝัน"โอ้ววว...ซี๊ดดด...เฮียจะแตกแล้ว...เบบี๋...อ๊า...อ๊าสสสสส"บาสเกร็งกระตุกไปทุกส่วนเมื่อปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าปากมะปรางหมดทุกหยาดหยด เขาทิ้งตัวลงนอนแผ่หลาหายใจหอบเหนื่อย ก่อนจะผงกหัวมองมะปรางที่นั่งอยู่หว่างขา ที่กำลังใช้หลังมือเช็ดคราบน้ำรักที่ไหลออกมาบางส่วน"มันยังแข็งอยู่เลย" มะปรางจ้องมองไปที่แก่นกายใหญ่พลางใช้นิ้วจิ้มไปมา มันก็เด้งสู้มือของเธอ"โอ้ววว...มะปราง...ซี๊ดดด...อ๊า" บาสร้องครางลั่นเมื่อมะปรางขึ้นมานั่งทับแล้วจับท่อนเอ็นใหญ่ดันเข้าไปในช่องทางรัก"อื้อออ...ของเฮ

  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนพิเศษ 5 บาส&มะปราง [1]

    "ตื่นได้แล้ว ไม่ไปโรงเรียนหรือไง" บาสใช้ปลายจมูกโด่งคลอเคลียไปตามกรอบหน้าของมะปราง"อื้ออออ กี่โมงแล้วคะ" มะปรางหลับตาถามพลางซุกหน้าเข้าหาอกแกร่ง"เจ็ดโมงแล้ว""ขอนอนอีกครึ่งชั่วโมงได้ไหม""ก็ได้ งั้นเฮียไปอาบน้ำก่อน" บาสบอกพลางจะลุกจากเตียง แต่มะปรางก็ตวัดแขนโอบกอดเขาไว้"ไม่เอา ปรางอยากนอนกอดเฮีย""อย่าอ้อนเยอะ แค่นี้ก็หลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว" พูดจบบาสก็ก้มลงไปหอมแก้มป่องหนักๆ"ปรางอยากให้เฮียหลงปรางเยอะๆ เฮียจะได้ไม่ทิ้งปราง""คิดมากนะเรา เฮียไม่มีทางทิ้งมะปรางหรอก เฮียต่างหากที่ต้องเป็นคนกลัว""กลัวอะไรคะ""กลัวว่าถ้าสักวันมะปรางเจอคนที่ถูกใจ ที่อายุไล่เลี่ยกัน มะปรางก็จะเปลี่ยนใจไปจากเฮีย""ว่าแต่ปรางคิดมาก เฮียคิดมากยิ่งกว่าปรางอีก เฮียเป็นคนให้ชีวิตใหม่กับปราง ปรางก็จะตอบแทนเฮียด้วยความรักทั้งหมดของปราง เฮียเคยฟังเพลงนี้ไหม...อายุเป็นเพียง แค่สายลมผ่านพัดไป เธออย่าคิดมากได้ไหมความรักเป็นเรื่องของหัวใจ ไม่ใช่เรื่องใดไม่ต้องคิดอะไร อายุเป็นเพียง แค่สายลมผ่านพัดไป" (#เพลงเด็กกว่าแล้วไง AB Normal)"สงสัยวันนี้มะปรางคงไม่ได้ไปโรงเรียนแล้วล่ะ ส่วนเฮียก็คงต้องโทรไปลางาน""ทำไมล่ะคะ""เห

  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนพิเศษ 4 บาส&มะปราง [2]

    บาสดูดเลียน้ำหวานที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากดอกไม้งาม แล้วสอดนิ้วแกร่งเข้าไปให้ลึกกว่าเดิม แล้วรีบชักนิ้วเข้าออกเร็วขึ้น มือหนาเลื่อนขึ้นไปบีบขยำนวดคลึงเต้าใหญ่พลางใช้ปลายนิ้วสะกิดยอดปทุมถัน"อ๊ายยยยยยยย"ร่างเล็กเกร็งกระตุกปลดปล่อยน้ำหวานสีใสออกมาอีกครั้ง นอนตาลอยตัวเบาหวิว หายใจหอบหนัก"ขอเฮียเข้าไปในตัวมะปรางนะครับ" บาสบอกหลังจากชักนิ้วออกจากร่องรักแล้วส่งเข้าปาก ดูดเลียน้ำหวานตามซอกนิ้ว แล้วแทรกกายเข้าไปอยู่กลางหว่างขา จับท่อนเอ็นร้อนถูไถขึ้นลงกับร่องรักที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวานสีใส แล้วก้มลงไปประกบจูบริมฝีปากอิ่มพลางสอดลิ้นร้อนไปเกาะเกี่ยวลิ้นเล็ก มะปรางพยายามจูบตอบอย่างเงอะงะไม่เป็นประสาบาสค่อยๆ กดปลายหัวหยักสอดใส่เข้าไปในร่องรักทีละนิด พร้อมทั้งจูบปลุกเร่าให้เธอเคลิบเคล้มไปกับรสจูบแสนเร่าร้อนของเขา จนสามารถเข้าไปในตัวเธอได้ครึ่งลำ แต่ก็ต้องหยุดชะงักกับเยื่อบางๆ ที่ขวางทางรักบาสกอดจูบแลกลิ้น มือทั้งสองข้างบีบนวดขยำลูบไล้ไปทั่วเรือนร่าง ปลุกเร้าอารมณ์ให้ร่างเล็ก ก่อนจะถอดถอนแก่นกายใหญ่ออกมาเกือบสุดปลายหัวหยัก แล้วกดกระแทกเข้าไปใหม่ ให้ผ่านเยื่อพรหมจรรย์เข้าไปได้"อื้อออออออ" เสียงเล็

  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนพิเศษ 4 บาส&มะปราง [1]

    "ทำไมมันใหญ่จ้นล้นมือแบบนี้ นี่นมเด็กสิบแปดจริงไหมเนี่ย" บาสนวดคลึงสองเต้าใหญ่พลางพิจารณาขนาด ปากก็เอื้อนเอ่ยพึมพำ ตาก็จ้องไม่กะพริบ แล้วก็อดใจไม่ไหวรีบก้มลงเอาปากงาบงับยอดปทุมถันแล้วดูดแรงๆ"อื้ออออ ฮะ...เฮียอย่า" เสียงใสห้ามปนเสียงคราง พลางแหงนหน้ากัดริมฝีปากตัวเอง มือที่เคยทุบตีก็อ่อนแรงลงเอาดื้อๆ จนเปลี่ยนไปใช้เล็บจิกที่ไหล่แกร่งของเขาแทน บาสช้อนตามองใบหน้าจิ้มลิ้ม ที่ขณะนี้ช่างดูเซ็กซี่ยิ่งนักบาสดูดยอดปทุมถันสลับซ้ายขวา พลางลูบไล้ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้ง แล้วผละริมฝีปากจากเต้าใหญ่ จูบไล้ลงมาเรื่อยๆ ตามหน้าท้องแบนราบมาหยุดตรงกลางกายความเป็นสาว ก่อนจะยกเรียวขาข้างหนึ่งขึ้นพาดบ่าแล้วซุกหน้าเข้าหาดอกไม้งามเรียวลิ้นตวัดสัมผัสกลีบดอกไม้อันอวบอูม แล้วแยงลิ้นร้อนชอนไชไปตามรอยแยก"ฮะ...เฮีย...ยะ...หยุดเถอะ...ฮึก...ฮึก" บาสหยุดชะงักลงเมื่อหยดน้ำตาร่วงหล่นลงมาตรงหน้าผากเขาพอดี เขาจับขาเรียวลงจากบ่า แล้วหยัดกายลุกขึ้นยืน"ทำไม มะปรางรังเกียจสัมผัสจากเฮียหรือไง ถึงไม่ยอมให้เฮียทำ" บาสเอ่ยถามชิดพวงแก้มด้วยน้ำเสียงแหบพร่า แล้วจูบซับน้ำตาให้เธอ"เปล่าค่ะ แต่ปรางกลัว กลัวว่าจะมองหน้าเฮียไม่ติดถ

  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนพิเศษ 3 บาส&มะปราง [2]

    "ทำไมห้องถึงมืดแบบนี้วะ...มะปราง!!...ทำไมถึงไม่เปิดไฟ...มะปราง!!...หายไปไหน" บาสเปิดประตูห้องเข้ามา แต่พบว่าห้องอยู่ในความมืดมิด เขาจึงเรียกขานหามะปราง แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา"ทุ่มกว่าแล้ว หายไปไหน" บาสบ่นพึมพำกับตัวเอง เมื่อไม่พบมะปรางอยู่ในห้อง"หรือว่า..." เมื่อนึกได้ว่ามะปรางหายไปไหน เขาก็รีบหยิบหมวกกันน็อคกับกุญแจรถแล้วออกจากห้องไปทันที"เฮีย! เดี๋ยวสิเฮีย เฮีย!" มะปรางร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆ บาสก็เข้ามายื้อยุดฉุดกระชากให้เธอเดินออกไปนอกร้าน ท่ามกลางสายตางุนงงของพนักงานคนอื่นๆ และลูกค้าที่กำลังนั่งรับประทานอาหาร"....." บาสลากมะปรางออกมายังหน้าร้าน เขามองเธอด้วยใบหน้าบึ้งตึงที่บ่งบอกว่ากำลังไม่พอใจสุดๆ"เฮียลากปรางออกมาทำไม ปรางจะทำงาน" มะปรางสลัดแขนออกจากการเกาะกุม แต่บาสก็ยังคงจับไว้แน่นไม่ยอมปล่อย"ใครให้มาทำ" บาสถามด้วยน้ำเสียงกรุ่นโกรธ"ปรางก็ทำอยู่ทุกวัน""เมื่อวานเฮียบอกปรางว่าไง""บอก? บอกอะไร""เฮียจะเป็นคนดูแลมะปรางเอง""แล้ว?""เฮียจะเป็นคนดูแลมะปรางในทุกๆ เรื่อง คำว่าดูแลของเฮียคือ เฮียจะเป็นคนดูแลทั้งค่าเรียน ค่าใช้จ่ายทุกอย่าง เฮียจะเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด มะปรางไ

  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนพิเศษ 3 บาส&มะปราง [1]

    "ดึกแล้ว ค่อยจัดของพรุ่งนี้ก็ได้ มะปรางเข้าไปอาบน้ำก่อน จะได้นอนพัก พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนแต่เช้า" บาสบอกเมื่อเข้ามายังห้องพักส่วนตัวของเขา"แล้วจะให้ปรางนอนที่ไหนเหรอคะ" มะปรางมองไปรอบๆ ห้องนอน เพราะเท่าที่สังเกตตั้งแต่ย่างกายเข้ามาในห้องพักของเขา ห้องนี้น่าจะมีแค่ห้องนอนเดียว"ก็บนเตียงในห้องนี้" บาสบอกพร้อมทั้งปรายตามองไปที่เตียง"แล้วพี่บาสจะนอนที่ไหน ให้ปรางไปนอนโซฟาข้างนอกก็ได้นะคะ""ก็นอนด้วยกันบนเตียงนี้แหละ เตียงออกจะกว้าง""เออ...ปรางนอนดิ้นมากๆ ปรางกลัวว่าจะทำให้เฮียนอนไม่หลับ""ไปอาบน้ำ แล้วมานอนบนเตียงนี้ เดี๋ยวนี้""แต่...""ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น ไปอาบน้ำ เฮียง่วงแล้ว" พูดจบบาสก็เดินหยิบผ้าเช็ดตัวส่งให้มะปราง และหยิบของตัวเองแล้วเดินออกไปอาบน้ำยังห้องน้ำด้านนอกมะปรางที่อยู่ในชุดเสื้อยืดตัวใหญ่กับกางเกงขาสั้น เธอชะงักไปเล็กน้อยเมื่อออกมาจากห้องน้ำแล้วเจอบาสนั่งพิงหัวเตียงเล่น สมาร์ตโฟน เขาไม่ได้ใส่เสื้อ ใส่เพียงกางเกงนอนขายาว เผยให้เห็นรอยสักบนตัวของเขาอย่างชัดเจน"ปิดไฟ แล้วมานอนสิ""แล้วจะให้ปรางนอนตรงไหน""ตรงนี้" บาสบอกพลางตบเตียงตรงที่ว่างข้างๆ"เร็วสิ เฮียง่วงแล้

  • รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย    ตอนพิเศษ 2 บาส&มะปราง [2]

    "ฉันเรียกค่าเลี้ยงดูยัยมะปรางหนึ่งล้านบาท นี่ยังถือว่าไม่คุ้มทะ...""ตกลงหนึ่งล้านบาท ต่อไปนี้ชีวิตมะปรางเป็นของผม พวกคุณห้ามมายุ่งกับชีวิตของมะปรางอีก""ได้สิ พวกฉันจะไม่มายุ่งกับมันอีก""พรุ่งนี้สิบโมงเช้ามารับเงินสดหนึ่งล้านบาทได้เลย""ตกลง พรุ่งนี้สิบโมงฉันจะมารับเงินที่นี่ แล้วอย่าคิดที่จะพายังมะปรางหนีล่ะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ...นี่ก็ยืนเมามึนไม่เลิก กลับบ้าน" แม่ของมะปรางพูดจบก็ลากผัวขี้เมากลับบ้านทันที"มะปราง" บาสเรียกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา"ปรางขอตัว" มะปรางปัดมือของบาสออกจากตัว เดินอย่างคนไร้ซึ่งเรี่ยวแรง"มะปรางจะไปไหน เดี๋ยวเฮียไปส่ง" บาสถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อมะปรางเดินเหมือนคนไร้จุดหมาย"ปราง...ปรางอยากกลับห้อง ปรางปวดหัว วันนี้ปรางคงไปทำงานไม่ไหวแล้ว" พอตั้งสติได้ เธอก็หันหลังกลับเพื่อจะเดินเข้าหอพัก"เฮียไม่อยากให้ปรางอยู่คนเดียว""แต่ปรางอยากอยู่คนเดียว" พูดจบปรางก็เดินกลับเข้าไปในหอพักทันทีวันรุ่งขึ้น 10.00 น."ไหนล่ะเงิน" แม่ของมะปรางถามทันทีที่บาสกับมะปรางเดินมาถึงจุดที่นัดหมาย พวกเขามากันพร้อมหน้า พ่อ แม่ และปาร์ค"แล้วผมจะมั่นใจได้ยังไงว่าพวกคุณจะไม่กลับมายุ่งเก

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status