บทเรียนรักรสใหม่2

         หลังจากเลิกงานวันนั้นลิตาสบโอกาสที่จะได้คุยกับเคทตอนหลังเลิกงาน เห็นเคทเดินไปที่ลานจอดรถ ลิตาเดินตามเคทไปถึงลานจอดรถด้วยความหวังว่าการพูดคุยครั้งนี้จะช่วยคลี่คลายปัญหาที่คั่งค้างในใจเธอ แต่ภาพที่ปรากฏทำให้หัวใจเธอแทบจะหยุดเต้น

เคทยืนอยู่กับผู้หญิงอีกคนที่มีผมสั้นและหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม เธอไม่เคยเห็นผู้หญิงคนนั้นมาก่อน แต่ดูเหมือนจะคุ้นเคยและใกล้ชิดกับเคทอย่างมาก ผู้หญิงคนนั้นวิ่งเข้ามากอดเคทอย่างอบอุ่น เคทยิ้มและจูบแก้มเธออย่างเป็นกันเอง แสดงออกถึงความรักและความสนิทสนมที่ลึกซึ้ง ก่อนที่ทั้งสองจะกอดกันแน่นและขึ้นรถไปด้วยกัน

ลิตายืนนิ่งอยู่ที่นั่นในความมืด ความเจ็บปวดและความสับสนวิ่งผ่านหัวใจของเธอ เธอรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกำลังพังทลาย เธอเคยคิดว่าเคทคือคนที่เธอสามารถเปิดใจได้ แต่ตอนนี้เธอรู้สึกว่าเคทได้เลือกทางที่แตกต่างออกไป

เสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยของผู้คนรอบตัวเธอดูเหมือนจะเป็นเสียงที่แสนไกล เธอรู้สึกโดดเดี่ยวและเจ็บปวดในความเงียบของลานจอดรถ ความฝันและความหวังที่เธอเคยมีเกี่ยวกับเคทตอนนี้กลายเป็นเพียงแค่ภาพลวงตาที่ทำให้เธอรู้สึกเหมือนมีดแทงเข้าที่ใจ

เธอเริ่มเดินกลับไปอย่างช้า ๆ น้ำตาเริ่มคลอเบ้า และความรู้สึกของการถูกทิ้งไว้อย่างโดดเดี่ยวและลำบากใจลุกลามไปทั่วทั้งร่างกาย เหมือนว่าทุกสิ่งที่เธอเคยเชื่อมั่นและหวังไว้มันล้มลงในคืนเดียว ความรักที่เคยรู้สึกเป็นความหวังในชีวิตตอนนี้กลับกลายเป็นแค่ความเจ็บปวดที่เธอไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้

        ลิตาได้รับคำสั่งให้ตามเคทไปทำงานต่างจังหวัดหลายวัน ความรู้สึกของเธอเป็นไปอย่างซับซ้อน ทั้งความเศร้าใจและความคิดถึงเคทที่ยังคงไม่คลี่คลาย ในระหว่างการทำงาน ลิตาพยายามทำงานของตัวเองอย่างมืออาชีพ แต่ความรู้สึกที่ค้างคาในใจทำให้เธอรู้สึกห่างเหินและท้อแท้ การมีเคทอยู่ใกล้ๆ แต่ไม่สามารถเข้าถึงใจของเธอได้ทำให้ความเจ็บปวดของลิตายิ่งทวีความรุนแรงขึ้น 

เคทมองไปที่ลิตาอีกครั้ง ขณะที่ในใจวางแผนบางอย่างอย่างลับๆ

“ลิตาคะ,” เคทพูดขึ้นขณะที่ทั้งคู่กำลังเตรียมงานสำหรับการเดินทาง “งานนี้อาจจะต้องใช้เวลาค้างคืน เธอจะไปกับฉันใช่ไหมคะ? ฉันคิดว่าเธอคงไม่อยากให้ฉันทำงานนี้คนเดียวแน่ๆ”

ลิตาหันไปมองเคทและพยักหน้าอย่างเรียบๆ “ได้ค่ะ ฉันจะไปด้วย” ลิตาตอบเสียงเบา แม้ในใจจะรู้สึกถึงความรู้สึกที่ซับซ้อนมากขึ้น

เคทยิ้มเบาๆ ด้วยความพอใจ ในใจเธอรู้สึกตื่นเต้นกับโอกาสที่จะได้ใช้เวลาร่วมกับลิตาในที่ที่ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครจับตามอง เธอวางแผนอย่างรอบคอบว่าจะทำให้ช่วงเวลาค่ำคืนนั้นเป็นช่วงเวลาที่พิเศษที่สุด

คืนนี้ฉันจะได้กอดเธออีกครั้ง เคทคิดในใจ ขณะที่เธอพยายามเก็บความตื่นเต้นนั้นไว้ภายในไม่ให้แสดงออกมา เธอรู้ว่าต้องทำตัวให้เป็นปกติที่สุด แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยความคิดถึงและความปรารถนาที่จะได้อยู่ใกล้ชิดกับลิตาอีกครั้ง

เมื่อรถของพวกเธอแล่นออกจากออฟฟิศ เคทยังคงวางแผนอยู่ในใจ คืนนี้ ฉันจะทำให้เธอรู้สึกถึงความรักที่เอ่อล้นที่พร้อมจะทะลักออกมาจากตัวของฉันที่ฉันมีให้เธอจริงๆ เคทยิ้มอย่างมีความหมายขณะที่หันไปมองลิตาซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ ในรถ การเดินทางครั้งนี้ไม่ใช่แค่เรื่องของงาน แต่เป็นโอกาสที่จะทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเธอเติบโตขึ้นอีกขั้น

เมื่อเคทและลิตามาถึงที่พักสำหรับการทำงานต่างจังหวัด สิ่งแรกที่ปรากฏต่อหน้าพวกเธอคือพูลวิลล่าขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ท่ามกลางธรรมชาติที่เงียบสงบ วิลล่ามีลักษณะสวยงามและทันสมัย ผสมผสานความหรูหรากับบรรยากาศที่อบอุ่นและเป็นกันเอง

วิลล่ามีหลังคาทรงสูงที่ทำจากไม้ มีระเบียงกว้างรอบตัวบ้านที่เปิดโล่งให้มองเห็นวิวธรรมชาติรอบข้างได้อย่างเต็มที่ ประตูและหน้าต่างบานใหญ่ทำจากกระจกใสช่วยให้แสงแดดส่องผ่านเข้ามาภายในห้อง ทำให้บรรยากาศดูสดใสและโปร่งโล่ง

จุดเด่นของที่พักแห่งนี้คือสระว่ายน้ำที่ตั้งอยู่บริเวณหน้าวิลล่า สระว่ายน้ำขนาดใหญ่ถูกออกแบบมาให้กลมกลืนกับธรรมชาติ มีน้ำใสสะอาดที่สะท้อนภาพของท้องฟ้าและต้นไม้รอบๆ ตัวสระ ขอบสระถูกปูด้วยหินธรรมชาติสีเข้มที่ตัดกับน้ำใสได้อย่างลงตัว รอบสระมีเก้าอี้อาบแดดตั้งอยู่เรียงราย พร้อมด้วยร่มสีขาวที่ให้ร่มเงาในช่วงบ่าย

ลมเย็นที่พัดผ่านมาพร้อมกับกลิ่นหอมของดอกไม้และต้นไม้ที่ปลูกอยู่รอบๆ สร้างบรรยากาศที่ผ่อนคลายและสงบเงียบ เสียงน้ำไหลเบาๆ จากน้ำตกเล็กๆ ที่ตกลงมาในสระว่ายน้ำเพิ่มความสดชื่นและเสน่ห์ให้กับบรรยากาศโดยรอบ

ด้านในวิลล่า ทุกห้องถูกตกแต่งอย่างหรูหราแต่เรียบง่าย ผนังสีขาวที่สว่างไสวด้วยแสงธรรมชาติถูกตกแต่งด้วยภาพศิลปะที่เพิ่มความมีชีวิตชีวา เฟอร์นิเจอร์ไม้สีอ่อนถูกจัดวางอย่างลงตัว ทำให้ห้องนั่งเล่นและห้องนอนดูสบายและน่าอยู่

เมื่อเคทและลิตาเดินเข้ามาในที่พัก สัมผัสแรกที่พวกเธอได้รับคือความสงบและผ่อนคลาย วิลล่าหลังนี้เหมือนจะตัดขาดจากโลกภายนอก และมอบพื้นที่ให้พวกเธอได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ สายลมพัดผ่านเบาๆ นำพาความเย็นสบายเข้ามาให้พวกเธอรู้สึกผ่อนคลายหลังจากการเดินทางที่ยาวนาน

เคทยืนมองสระว่ายน้ำที่อยู่ข้างหน้า ขณะที่ในใจเต็มไปด้วยความสุขและความคาดหวังสำหรับคืนที่กำลังจะมาถึง เธอยิ้มเล็กน้อยก่อนที่จะหันไปหาลิตาที่กำลังชมวิวรอบๆ ด้วยความตื่นเต้น ในใจของเคท รู้สึกว่าที่นี่จะเป็นสถานที่ที่พิเศษสำหรับพวกเธอทั้งสอง

       

        ในคืนที่เงียบสงบ แสงจันทร์สาดส่องเข้ามาผ่านหน้าต่างบานใหญ่ของห้องนอน ทำให้ห้องสว่างพอที่จะเห็นเงาลางๆ ของเฟอร์นิเจอร์และสระว่ายน้ำที่อยู่นอกหน้าต่าง เคทและลิตายืนอยู่ในห้องนอนที่ถูกจัดเตรียมไว้เป็นอย่างดี มีเตียงขนาดใหญ่ตั้งอยู่กลางห้อง ที่พักนี้ถูกออกแบบมาให้หรูหราและสะดวกสบายที่สุด แต่สำหรับลิตา มันเต็มไปด้วยความกังวล

เคทรู้ว่าลิตารู้สึกอึดอัดเล็กน้อยกับการที่ต้องนอนในห้องเดียวกัน เธอแอบยิ้มเล็กน้อยเมื่อเห็นท่าทางลังเลของลิตาที่กำลังเลือกว่าจะนอนฝั่งไหนของเตียง แต่เธอไม่ได้แสดงท่าทีใดๆ ที่จะทำให้ลิตารู้สึกไม่สบายใจ

“ไม่ต้องกังวลนะคะ ลิตา” เคทพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่นและเป็นกันเอง ขณะที่เธอเดินไปที่ฝั่งหนึ่งของเตียง “ฉันไม่ทำอะไรที่เธอไม่อยากให้ทำหรอกค่ะ เรามาที่นี่เพื่อทำงาน และพักผ่อน อย่าเพิ่งคิดมากไปเลยนะคะ”

ลิตาพยักหน้าเล็กน้อย แม้จะยังคงรู้สึกเง้าหงอนและอยากให้ทำอะไรมากว่านอนเฉยๆอยู่ในใจ แต่คำพูดของเคทก็ทำให้เธอรู้สึกหงุดหงิดผิดหวังขึ้นมาเล็กน้อย เธอค่อยๆ ก้าวขึ้นไปบนเตียง และเอนตัวลงนอนบนฝั่งที่เลือกไว้ ขณะที่เคททำท่าทีเหมือนจะสนใจแค่การจัดเตียงของตัวเองโดยไม่เข้ามาใกล้ลิตา

เมื่อทั้งคู่เข้านอน เคทจงใจเว้นระยะห่างระหว่างเธอและลิตาเอาไว้ ไม่ได้พยายามเข้าใกล้หรือแตะต้องลิตาเลยแม้แต่น้อย เธอรู้ดีว่าการทำเช่นนี้จะทำให้ลิตาตายใจและลดการระมัดระวังลง แต่ในใจของเคทกลับเต็มไปด้วยความคิดถึงและความต้องการที่จะใกล้ชิดกับลิตา

เวลาผ่านไป เคทแอบลอบมองลิตาที่นอนหลับอยู่ข้างๆ เธอเห็นใบหน้าของลิตา และรับรู้ได้ว่าลิตากำลังจะหลับ เธออดไม่ได้ที่จะยิ้มกระหยิ่มในใจ อย่าพึ่งตายใจไปนะคะลิตา... ฉันจะรอเวลาที่เหมาะสม เคทคิดในใจขณะที่เธอปิดเปลือกตาลง พยายามสงบความคิดและหลับไปพร้อมกับลิตา

ในเช้าวันใหม่ที่วิลล่าหรูริมสระว่ายน้ำ แสงแดดอ่อนๆ สาดส่องเข้ามาในห้องผ่านม่านที่ถูกเลื่อนออกให้เห็นวิวด้านนอก ลิตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกอุ่นสบายของผ้าห่มที่คลุมอยู่บนร่างกาย แต่เมื่อเธอหันไปมอง เคทก็ยืนอยู่ใกล้ๆ สระว่ายน้ำ แต่งกายในชุดนอนสีขาวบางเบาที่เน้นรูปร่างที่ชวนหลงใหล

เคทยืนนิ่งๆ ใกล้กับประตูที่เปิดออกไปยังระเบียง พลางหันมาสบตากับลิตาที่เพิ่งตื่น ความเงียบที่ตามมาเหมือนกับเวลาหยุดนิ่งไปชั่วขณะ ลิตามองเคทอย่างไม่สามารถละสายตาไปได้ ใบหน้าของเคทยังคงนิ่งสงบ ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ แต่ท่วงท่าและการเคลื่อนไหวของเธอกลับเต็มไปด้วยความรู้สึกที่แฝงอยู่ภายใน

เคทเดินเข้ามาใกล้เตียงอย่างช้าๆ แผ่วเบาและมั่นคง ทุกย่างก้าวที่เค้าก้าวเข้ามา ทำให้ลิตารู้สึกหวั่นไหวมากขึ้นเรื่อยๆ หัวใจของเธอเต้นแรงขณะที่เคทนั่งลงที่ปลายเตียง นิ่งๆ สายตาของเคทจ้องตรงไปที่ลิตาอย่างมีความหมาย

"เธอดู... น่ารักนะลิตาตอนตื่นนอนใหม่ๆ” เคทกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่แฝงไปด้วยความยั่วยวนที่ซ่อนอยู่ในคำพูด ลิตารู้สึกถึงความร้อนวูบวาบที่ขึ้นมาบนใบหน้าของเธอ เธอไม่เคยรู้สึกอย่างนี้มาก่อน ความคิดของเธอเริ่มสับสน

เคทไม่ได้ทำอะไรที่เห็นได้ชัดเจน แต่ท่วงท่าของเธอ น้ำเสียงของเธอ รวมถึงสายตาที่ลึกซึ้งและรูปร่างที่เคทแสดงออกอย่างตั้งใจนั้นกลับทำให้ลิตารู้สึกถึงแรงดึงดูดที่แปลกใหม่ และความรู้สึกบางอย่างที่เริ่มก่อตัวขึ้นในใจ

ลิตาพยายามจะปฏิเสธความรู้สึกนี้ แต่เมื่อเคทยื่นมือมาแตะผิวเบาๆ บนแขนของเธอ ลิตาก็รู้สึกได้ถึงความร้อนและแรงดึงดูดที่ไม่สามารถต่อต้านได้ เธอรู้สึกว่าเคทกำลังเล่นเกมอะไรบางอย่างกับเธอ แต่ก็ไม่สามารถละสายตาจากรูปร่างและความงามของเคทได้เลย

เคทยังคงรักษาหน้านิ่ง ขณะที่เธอเลื่อนมือนั้นไล้เบาๆ ไปตามแขนของลิตา ความรู้สึกของลิตาเปลี่ยนไปจากความกังวลกลายเป็นความรู้สึกหวั่นไหวและตื่นเต้น ความใกล้ชิดของเคททำให้เธอเริ่มเสียววาบสั่นไหวไปทั่วร่างงามและหัวใจของเธอเริ่มเอียงไปทางความรู้สึกที่เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อน

ตลอดทั้งวันนั้น เคทยังคงเล่นเกมยั่วยวนกับลิตาอย่างแยบยล โดยที่ไม่เข้าใกล้หรือสัมผัสร่างกายลิตาเลยแม้แต่น้อย แต่เธอก็ไม่ยอมปล่อยให้ลิตาหลุดพ้นจากแรงดึงดูดที่เคทยังคงสร้างขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง

ในช่วงบ่าย ขณะที่ทั้งสองกำลังนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น เคทเลือกที่จะนั่งห่างออกไป แต่ยังคงส่งสายตาลึกซึ้งที่เต็มไปด้วยความรู้สึกบางอย่างไปทางลิตา ทุกครั้งที่ลิตาพยายามจะหลบสายตาหรือทำเป็นไม่สนใจ เคทก็ยิ้มเล็กน้อยแบบที่ทำให้ลิตายิ่งรู้สึกไม่สบายใจ

เมื่อเคทลุกขึ้นยืน ลิตาแอบมองตามโดยไม่รู้ตัว ร่างกายของเคทที่เคลื่อนไหวอย่างเป็นธรรมชาติและสง่างามนั้นดึงดูดสายตาของลิตาทุกครั้ง เคทยกมือขึ้นไล้เส้นผมของเธอเบาๆ ปัดผมไปด้านหลังอย่างไม่สนใจ แต่ท่าทางเล็กๆ นั้นกลับทำให้ลิตารู้สึกหวั่นไหวมากขึ้นต้องการเข้าใกล้มากขึ้นเหมือนโดนแม่เหล็กขนาดใหญ่ดูดเอาไว้

เคทเลือกที่จะยืนอยู่ห่างๆ และทำเพียงแค่ส่งสายตาและยิ้มแย้มให้ลิตาเป็นระยะๆ ทุกครั้งที่ลิตาเริ่มผ่อนคลาย เคทก็จะสร้างความรู้สึกตึงเครียดอีกครั้งด้วยการเคลื่อนไหวอย่างนุ่มนวลและเซ็กซี่ หรือแม้กระทั่งเพียงแค่การยืนในมุมหนึ่งของห้อง มองลิตาด้วยสายตาที่ลึกซึ้งเหมือนกำลังวางแผนอะไรบางอย่าง

เวลาผ่านไป ความเงียบระหว่างทั้งสองค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นความตึงเครียดที่ทวีความรุนแรง ลิตารู้สึกถึงความไม่แน่นอนในใจของตัวเอง ทุกครั้งที่เธอคิดว่าเคทอาจจะเข้ามาใกล้ แต่ก็ไม่เกิดอะไรขึ้นจริงๆ ความสับสนนี้ทำให้ลิตาไม่สามารถสงบใจได้เลย

เคทยังคงรักษาระยะห่าง ไม่ได้ทำอะไรที่เกินเลย แต่การยั่วเย้าแบบเงียบๆ นี้กลับทรงพลังและทำให้ลิตารู้สึกอึดอัดกับความรู้สึกที่เริ่มทวีคูณ เธอไม่สามารถต้านทานได้ แต่ก็ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรต่อไป เคทรู้ดีว่าลิตากำลังตกอยู่ในบ่วงราคะที่เคทเองวางแผนไว้  และเธอใช้เวลาแต่ละวินาทีเพื่อยั่วยวนให้ลิตามีความต้องการมากขึ้น มากขึ้น

       เมื่อตกกลางคืน แสงไฟจากโคมระย้าภายในห้องนั่งเล่นสะท้อนกับแก้วไวน์ที่ลิตาถืออยู่ในมือ รสชาติของไวน์แดงที่เข้มข้นนั้นควรจะช่วยให้เธอรู้สึกผ่อนคลาย แต่ทุกครั้งที่เธอจิบไวน์ ความรู้สึกต้องการอยากและความสับสนในใจกลับยิ่งทวีคูณ ลิตาพยายามจะใช้แอลกอฮอล์เพื่อลบล้างความคิดถึงเคทที่วนเวียนอยู่ในหัว แต่ยิ่งดื่ม เธอกลับยิ่งรู้สึกอ่อนไหวและต้องการมากขึ้น

เคทยังคงอยู่ใกล้ๆ เธอไม่เข้าใกล้เกินไปแต่ก็ไม่ห่างพอที่จะทำให้ลิตาลืมการปรากฏตัวของเธอ เคทยืนพิงผนังห้องพร้อมกับแก้วไวน์ในมือ สายตาของเธอจับจ้องมาที่ลิตาเป็นครั้งคราว รอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้าของเคทไม่ได้มีความอ่อนโยน แต่เต็มไปด้วยความลึกลับและเสน่ห์ที่ทำให้ลิตาไม่สามารถละสายตาได้ ลิตากัดปากตัวเองแน่น สกดอารณ์ที่เริ่มพุ่งขึ้นสูง

“ไวน์อร่อยไหมคะลิตา?” เคทถามเบาๆ ในขณะที่เธอเดินเข้าไปใกล้เล็กน้อย พอให้ลิตารู้สึกถึงความใกล้ชิดที่เพิ่มขึ้น แต่ก็ยังคงรักษาระยะห่างไว้เช่นเดิม ลิตาพยักหน้ารับโดยไม่กล้าสบตาเธอ หัวใจของลิตาเต้นแรงขณะที่เคทเดินวนไปรอบๆ ห้องอย่างสง่างาม

“ดีจังเลยนะคะ” เคทยิ้มให้ลิตาอีกครั้งพร้อมกับยกแก้วไวน์ขึ้นมาจิบ ความสงบของเคททำให้ลิตารู้สึกกดดันและอึดอัดในแบบที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน แม้เธอจะพยายามทำตัวนิ่งเฉย แต่ภายในจิตใจกลับสั่นไหวไปกับท่าทางและความเย้ายวนที่เคทกำลังแสดงออกอย่างจงใจ

ลิตาพยายามดื่มไวน์ให้มากขึ้น หวังว่าจะลบเลือนความรู้สึกที่ก่อตัวขึ้นมาภายในใจ แต่เมื่อเคทเดินมาใกล้เธออีกครั้ง ความตั้งใจของลิตากลับพังทลาย เคทหยุดยืนอยู่ใกล้ๆ ห่างจากลิตาเพียงแค่เอื้อมมือ เธอจ้องมองไปที่ลิตาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ยากจะปฏิเสธ

“ถ้าไวน์ยังไม่พอ... บางทีเราควรหาทางอื่นที่จะทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น” เคทกล่าวด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แต่ในคำพูดนั้นเต็มไปด้วยความหมายที่ลึกซึ้ง ลิตารู้สึกว่าหัวใจของเธอกำลังถูกจับจองโดยเคทอย่างไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้

การอยู่ใกล้ชิดกับเคทโดยไม่มีการสัมผัสนั้นกลับทำให้ลิตารู้สึกถูกยั่วยวนแทบขาดใจมากกว่าเดิม ความรู้สึกต้องการที่เธอพยายามจะลบเลือนด้วยไวน์กลับทวีคูณขึ้นทุกวินาที ลิตารู้ว่าเธอกำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ควบคุมได้ยาก และการที่เคทยังคงวนเวียนอยู่ใกล้ๆ แต่ไม่แตะต้องเธอนั้นกลับเป็นการยั่วยวนที่ทรงพลังที่สุด ใจจะขาดแล้วนะ

บรรยากาศในห้องเริ่มเข้มข้นขึ้นเมื่อลิตาเมามากขึ้น ความคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เคยเกิดขึ้นกับเคทในอดีตเริ่มกลับมาอีกครั้ง ลิตาพยายามสลัดความคิดนั้นออกจากหัว แต่กลับยิ่งทำให้เธอสับสนมากขึ้น เธอสวมแว่นตาใหญ่ที่ทำให้เธอดูอ่อนโยนและน่ารัก ผสมกับเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวใหญ่ที่ปล่อยหลวมๆ และกางเกงขาสั้นตัวจิ๋วที่แทบจะไม่ปิดต้นขา ทำให้เธอดูเซ็กซี่ในแบบที่เธออาจไม่รู้ตัว

เคทที่ยืนมองอยู่ไม่ไกล พยายามระงับอารมณ์ที่เริ่มสั่นไหวจากภาพที่เห็นตรงหน้า ร่างกายของลิตาในสภาพนี้ทำให้เคทรู้สึกถึงความปรารถนาที่เธอพยายามจะเก็บซ่อน แต่เธอต้องนิ่งเข้าไว้ ไม่แสดงออกให้ลิตาเห็นว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่

“ลิตา... คุณสบายดีไหม?” เคทถามเบาๆ ด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนจะเป็นห่วง แต่จริงๆ แล้วซ่อนเจตนาบางอย่างอยู่ ลิตาเงยหน้าขึ้นมองเคท แว่นตาที่สวมทำให้เธอดูไร้เดียงสา แต่แววตาที่ซ่อนอยู่ภายใต้กรอบแว่นนั้นเต็มไปด้วยความว้าวุ่นใจ

“ฉัน... ฉันพยายามจะไม่คิดถึงมัน” ลิตาตอบเสียงเบา ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อจากแอลกอฮอล์และความอายที่รู้สึกถึงความอ่อนไหวในตัวเอง

เคทค่อยๆ เดินเข้ามาใกล้ลิตา จนกระทั่งยืนอยู่ตรงหน้าเธอ รักษาท่าทีสงบและนิ่งขณะมองลิตาด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง เธอรู้ดีว่าตอนนี้ลิตากำลังสับสน และความอ่อนโยนแต่เจ้าเล่ห์ของเธอคืออาวุธที่ดีที่สุดในการเปิดใจลิตา

“บางที... การเปิดใจให้กับสิ่งที่เรารู้สึก อาจจะไม่ใช่เรื่องเลวร้ายเสมอไป” เคทกระซิบเบาๆ ใกล้หูของลิตา ความร้อนที่กระจายออกมาจากลมหายใจของเคททำให้ลิตารู้สึกสั่นสะท้านภายใน

ลิตายังคงนิ่งอยู่ในท่ามกลางความรู้สึกที่ทับถมกัน เคทเลือกที่จะไม่ทำอะไรมากเกินไป เธอเพียงแค่ยืนอยู่ใกล้ๆ ปล่อยให้บรรยากาศระหว่างทั้งสองค่อยๆ หลอมรวมกัน ความเงียบในห้องนั่งเล่นกลับกลายเป็นความตึงเครียดที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

การที่เคทยังคงยั่วลิตาด้วยการไม่ทำอะไรเพิ่มเติมนั้นกลับกลายเป็นการกระตุ้นให้ลิตารู้สึกถึงความต้องการที่ทวีคูณ เคทรู้ดีว่าตอนนี้ลิตากำลังตกอยู่ในภาวะที่หลีกหนีไม่พ้น และเธอจะค่อยๆ เปิดประตูให้ลิตาเข้าสู่ความรู้สึกที่เธอไม่เคยเปิดใจมาก่อนอย่างช้าๆ แต่ลึกซึ้ง