สาวแปลกหน้าแสนเซ็กซี่

ลิตางัวเงียตื่นขึ้นมาในห้องที่ไม่คุ้นเคย แสงแดดอ่อน ๆ ลอดผ่านหน้าต่างเข้ามากระทบเปลือกตา ทำให้เธอรู้สึกตัวขึ้นทันที ความรู้สึกแรกที่เธอสัมผัสได้คืออาการปวดหัวอย่างหนัก ราวกับว่าทุกอย่างในหัวของเธอกำลังบีบตัวอย่างรุนแรง

"โอ๊ย... ปวดหัวจัง" ลิตาพึมพำกับตัวเอง พลางใช้มือขยี้ขมับเบา ๆ พยายามที่จะเรียกสติกลับมา ความรู้สึกแห้งผากในคอและอาการหนักอึ้งของร่างกายทำให้เธอเข้าใจได้ทันทีว่าเธอเมาหนักมากเมื่อคืนนี้

เธอค่อย ๆ พลิกตัวขึ้นมานั่งตรงขอบเตียง หันมองรอบ ๆ ห้องที่ดูหรูหรา แต่ไม่ใช่ที่ที่เธอคุ้นเคย ผ้าปูที่นอนสีขาวสะอาดตาและกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของน้ำหอมที่อบอวลในอากาศทำให้เธอยิ่งรู้สึกไม่สบายใจมากขึ้น

"นี่...ที่ไหนเนี่ย?" ลิตาพูดออกมาอย่างงุนงง สายตาของเธอมองไปรอบ ๆ พยายามประมวลเหตุการณ์เมื่อคืน เธอจำได้เลือนลางถึงการออกไปดื่มกับเพื่อน ๆ แล้วก็มีเสียงเพลงดัง กลิ่นควันบุหรี่ และภาพผู้หญิงคนหนึ่งที่เข้ามาช่วยเธอเมื่อเธอเริ่มเมา แต่นอกจากนั้น...ทุกอย่างก็เบลอไปหมด

ทันใดนั้นเอง ความรู้สึกตระหนกเริ่มก่อตัวในใจของเธอ ลิตาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เห็นสายที่ไม่ได้รับและข้อความจากเคทมากมาย ความกังวลที่พุ่งขึ้นมาทันทีทำให้ลิตารู้สึกใจสั่น

"ตายแล้ว... ฉันไม่ได้บอกเคทเลย!"

"อ้าว ตื่นแล้วเหรอคะ?" เสียงหวานใสเอ่ยขึ้นทำให้ลิตาสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะหันไปมองตามเสียงที่คุ้นเคย ร่างของผู้หญิงคนเดิมจากเมื่อคืนยืนอยู่ตรงปลายเตียง ยิ้มอย่างอบอุ่น แต่สิ่งที่ทำให้ลิตาหยุดนิ่งคือรูปลักษณ์ที่ดูเซ็กซี่กว่าที่เธอจำได้จากเมื่อคืน ร่างของเธอในชุดเสื้อคลุมผ้าไหมบางเบาที่แค่พอปกปิดสัดส่วนเพียงเล็กน้อย เผยให้เห็นผิวเนียนสวยและรูปร่างที่สะกดทุกสายตา

มือของลิตาที่จับโทรศัพท์ค้างอยู่ชะงักลงทันที เธอลืมเรื่องเคทไปเสียสิ้น ราวกับว่าโลกทั้งใบหยุดเคลื่อนไหวอยู่ตรงหน้าเธอเพียงเพราะผู้หญิงคนนี้ ดวงตาของลิตาจ้องมองเธอโดยไม่สามารถละสายตาได้ หัวใจเต้นแรงขึ้นอย่างไม่รู้ตัว

"เมื่อคืน... คุณช่วยฉันไว้ใช่ไหม?" ลิตาพูดออกไปเสียงเบา แทบไม่เชื่อสายตาตัวเองว่าผู้หญิงตรงหน้าจะสวยเซ็กซี่ขนาดนี้ในยามเช้า

หญิงสาวยิ้มอย่างอ่อนโยนและพยักหน้า "ใช่ค่ะ คุณเมามาก ฉันเลยพามาพักที่นี่ก่อน กลัวจะกลับเองไม่ไหว" เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลและอบอุ่น ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ลิตาอย่างช้า ๆ

ลิตารู้สึกเหมือนหัวใจจะหยุดเต้นทุกครั้งที่เธอขยับเข้ามาใกล้ กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากตัวหญิงสาวทำให้ลิตายิ่งตกอยู่ในภวังค์ รู้สึกเหมือนความตื่นเต้นที่ไม่อาจควบคุมได้เข้ามาแทนที่ความกังวลที่เคยมีก่อนหน้านี้

"ฉันชื่อเชอรี่ค่ะ" หญิงสาวยิ้มกว้างขึ้น ขณะที่เธอนั่งลงข้างลิตา มือที่ถือโทรศัพท์ของลิตายังคงค้างอยู่กลางอากาศ โดยไม่สามารถขยับได้เพราะความตื่นเต้นที่เกิดขึ้นในใจ

“เชอรี่…” ลิตาพึมพำซ้ำ ชื่อที่ฟังดูหวานลื่นไหล ทำให้เธอรู้สึกเหมือนถูกดึงเข้าสู่โลกใหม่ โลกที่มีแต่ความน่าหลงใหลและความเย้ายวนใจ รู้สึกว่าการมีเชอรี่อยู่ใกล้ ๆ ทำให้ทุกอย่างดูสดใสขึ้นอย่างประหลาด

"ขอโทษนะคะ ฉันจำอะไรไม่ได้เลยเมื่อคืน" ลิตากล่าวพร้อมกับยิ้มแหย ๆ พยายามที่จะหลบตาเมื่อรู้สึกว่ามีบางอย่างในอากาศทำให้บรรยากาศรอบตัวมันร้อนแรงขึ้น

“ไม่ต้องห่วงค่ะ” เชอรี่พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “แค่สนุกกันให้เต็มที่ ฉันก็เข้าใจว่าบางครั้งมันอาจจะเกินเลยไปหน่อย”

ลิตารู้สึกหน้าแดงเพราะความเขินอาย แต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธความรู้สึกที่แปลกใหม่นี้ได้ ใจเธอกำลังเต้นแรงกับสิ่งที่ไม่แน่ใจว่าจะเกิดขึ้นต่อไป ทั้งที่เธอรู้ว่าความรู้สึกที่มีต่อเคทนั้นจริงจัง แต่เชอรี่ก็ทำให้เธอรู้สึกเหมือนมีโลกใบใหม่รออยู่ข้างหน้า

“แล้ว... เราทำอะไรกันคะเมื่อคืน” ลิตาถามออกไปในที่สุด แม้จะรู้สึกไม่แน่ใจ แต่ความตื่นเต้นในใจกลับทำให้เธออยากรู้มากขึ้นเกี่ยวกับเชอรี่และประสบการณ์เมื่อคืนนี้

เชอรี่ในชุดนอนวาบหวิวก้มลงมาใกล้ ลิตาสัมผัสได้ถึงความร้อนจากร่างของเธอขณะที่เชอรี่จับหน้าเธอสองข้างอย่างเบามือ ดวงตาของเชอรี่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนและสนุกสนาน

“ลิตาใช่ไหมคะ?” เชอรี่ถามด้วยน้ำเสียงหวานละมุน ราวกับกำลังพูดกับเด็กน้อยที่ทำให้เธอรู้สึกเอ็นดู “ก็คุณเรียกตัวเองอย่างนั้นทั้งคืน”

เชอรี่ก้มลงจูบลิตาอย่างแผ่วเบา ปากของเธอสัมผัสกับริมฝีปากอิ่มของลิตาอย่างอ่อนโยน แต่ความรู้สึกตื่นเต้นและตกใจทำให้ลิตาเบิกตากว้าง แทบไม่เชื่อว่าสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ตรงหน้า

“เอ่อ… ทำอะไรน่ะ?” ลิตาถามเสียงสั่น หัวใจเต้นแรงเมื่อเธอพยายามดึงตัวออกห่างจากเชอรี่ แต่ความรู้สึกที่อบอุ่นจากจูบนั้นกลับทำให้เธอไม่อยากไปไหน

เชอรี่ยิ้มอย่างมีเสน่ห์และตอบด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล “ก็น้องลิตาถามว่าเราทำอะไรกัน ไม่ใช่เหรอคะ? ก็พี่จะสาธิตให้เห็น ว่าน้องลิตาลวนลามพี่เมื่อคืนไง”

ลิตาตกใจและหน้าแดงเถือกเมื่อได้ยินคำพูดนั้น ความรู้สึกอายและเขินอายผลักดันให้เธออยากหายตัวไป แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งที่เชอรี่พูดถึง เธอจำได้ว่ามีช่วงเวลาที่อาจจะเกินเลยไป แต่ไม่คิดว่ามันจะกลายเป็นเรื่องแบบนี้