"แล้วมึงมีสิทธิ์อะไรมาเหยียบถิ่นกู!" เอเดนโมโหเลือดขึ้นหน้าไม่ต่างกัน เมื่อมาคลินจงใจหยามถิ่นแบบไม่ไว้หน้า พอพวกเขาเริ่มส่งเสียงดัง บอดี้การ์ดดูแลสถานที่รีบวิ่งมาดูแล ร่ายล้อมบดบังไม่ให้ลูกค้าโต๊ะอื่นเห็น ฝ่ามือหนายังบีบรัดข้อมือเล็กแน่น จนหญิงสาวรู้สึกเจ็บแสดงออกผ่านใบหน้าสวย พยามแก้นิ้วยาวล็อคออก แต่เรี่ยวแรงบอบบางไม่อาจต้านไหว"พี่คลินคือว่า...." เพชรพลอยพยามส่งเสียงจะอธิบาย เธอโดนสายตาของพี่ชายเหยียดหยามใส่ เขาอาจจะเข้าใจกับภาพตอนนี้ ไม่ว่าสลัดข้อมือออกจากพันธนการอย่างไร คนเอาแต่ใจไม่ก็ยอม หากรู้ถึงหูบุพการีมีหวังโดนติเตียน"กูจะบอกให้เอาบุญนะ ว่าของเก่าๆแบบนั้น กูไม่กินซ้ำไม่ต้องเสือกมาหวง!" เอเดนพูดขึ้นผ่านอารมณ์คลุกกลุ่น ยกนิ้วชี้อีกข้างนึงขึ้นขู่ไปทางรินเซ่ ไม่สนใจเลยว่าคนฟังจะเจ็บใจขนาดไหน ไม่ต่างจากการตราหน้าว่าเธอด้อยค่าสำหรับเขา"ไอเหี้...เดน มึงนี่สันดานเดิม ไม่ว่ายังไงก็ไม่เคยให้เกียรติรินเลย ทีนี้เห็นหรือยังว่าไม่เหมาะกับรินสักนิดเดียว!" มาคลินพูดสลับมองแฟนสาว เธอปล่อยน้ำตาแอบแก้มสวยเรียกความน่าเห็นใจ จนเขากำมือแน่นอยากปะทะปากอีกฝ่าย ถ้อยคำเหยียดหยามแม้แต่ชายบุรุษยังโ
"ด่ามาเลย!ฉันจะกระแทกแรงๆกลับให้ดูแม่สาวน้อย!" แต่แล้วเขาก็พาเธอกลับมาห้องเดิม ห้องที่เธอเคยเสียความบริสุทธิ์ให้แก่เขา จับร่างอรชรโยนทุ้มบนเตียงกว้าง แรงกระทำส่งผลให้หญิงสาวตัวงอ บิดกุมหน้าท้องราบด้วยความจุกซ่าน"อะเลว.." พอตั้งสติได้แม้อาการยังไม่ทุเลาดี เพชรพลอยรีบลุกชันขยับหนีจนชิดพนังกำแพง เพราะคนเกรี้ยวกราดยืนต้านอยู่ปลายเตียง ไม่สนใจว่าเธอจะยินยอมหรือไม่"อยากได้เท่าไหร่ล่ะ เอาให้มากกว่าค่าตัวคืนนี้เลยไหม" รอยยิ้มบนปากหยักเหยียดอย่างดูถูก ล้วงควักกระเป๋าสตางค์ในกางเกงยีนส์ หยิบธนบัตรมาโปรยใส่ร่างอรชร จงใจแสดงออกว่าต่อจากนี้มันเหมือนกับการซื้อบริการ"ปะปล่อยฉันไปเถอะนะ คุณมีเงินคุณก็ไปซื้อคนที่เขาขายสิ ทำอย่างนี้มันไม่ดีเลย""เหรอ แต่น่าเสียดายฉันอยากกระแทกเธอ!" เขากระตุกข้อเท้าเล็กเขยิบมาทางปลายเตียง รีบตะปบขึ้นแทรกตัวอยู่กลางระหว่างเนินสาว ชายกระโปรงชุดเดรสร่นเผยภายใน เพนตี้ลายลูกไม้สีหวาน ดึงดูดความต้องการคนมองด้วยการขยับแนบเอเดนจับสองข้อมือเล็กรวบไว้เหนือศรีษะ ปล่อยใบหน้าสวยส่ายดิ้นไปมาไม่สนใจ ยามเต้าเนื้ออวบล้นทะลักเกยล้นออกนอกผ้า ยิ่งกระตุ้นอารมณ์กามคนมองตอบสนอง"มะม่ายนะ!
"ไปตายอดตายอยากมาจากไหนเนี้ย! ไอบ้าเอ้ย!หยุดได้แล้วนะ!" หญิงสาวแผดเสียงด่าอย่างเหลืออด เขาจับเธอนอนคว่ำหน้าแล้วบรรเลงบทสวาทด้านหลังมาหลายชั่วโมง สองขาเรียวสั่นระริกนอนแนบซุกหมอนปล่อยคนนิสัยไม่ดีสูบเรี่ยวแรง"ช่วยไม่ได้คนมันเงี่...น" ร่างกำยำล็อคสะโพกมนมาชิดใกล้ สอบกระแทกรุนแรงใส่จนบั้นท้ายสีขาวดีดเด้ง น่าหมั่นเขี้ยวจนเผลอฟาดหนึ่งที ริอาจดูดดึงหัวดอกเห็ดเสียวสุดลำเอ็น โครงหน้าสากกัดกรามขึ้นปูด ร่องสาวบริสุทธิ์ทำชายหนุ่มคลั่งไคล้รวมถึงกลิ่นกายสาวสะอาดสะอ้าน ปลุกระดมความต้องการลุกโหมโชน เร่งใส่จังหวะสอบถี่เข้าออกตรงร่องสวาท ลำเอ็นเส้นเลือดปูดปรานผลุบโผล่ ก่อนกระตุกปล่อยน้ำสีขาวขุ่นรอบสุดท้าย ไหลเยิ้มลงโคนขาหยดลงผ้าปู"อ่าสส์...แมร่งรูแม่มดชัดๆ" ความสีชมพูผสมแดงก่ำ ดึงชักชวนสายตาคมเหลียวจ้อง ยังเคลือบรัดแก่นชายโอบอุ้ม กลืนกินของเขาได้สุดความยาว"อื้อ..จะเจ็บนะไอบ้า!" ยามสะโพกแกร่งถอนตัวตนออกจากจุดเชื่อมต่อ มันร้อนเสียววูบวาบจนเธอเผลอกลั้นหายใจตาม ไม่น่าเลยเกิดมาอ่อนประสบการณ์ ให้คนมักมากตักตวงความสุขซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพชรพลอยดันตัวออกอย่างรังเกียจ มองดูธนบัตรมากมายข้างลำตัว สรุปจุดจบขอ
หลายวันต่อมา_บริษัทเครื่องออกกำลังกายชื่อดัง"คลินว่าหุ้นตัวนี้ดีไหม พ่อว่าจะซื้อเก็บให้เพชรพลอย น้องเราใกล้เรียนจบแล้วนะ" ทศพลบอกอย่างปรีดา ขณะอยู่ในห้องทำงานประธานใหญ่ หลังลูกชายคนโตแวะเอาเอกสารสำคัญมาให้เซ็นต์ เขาเลยถือโอกาสถามความเห็น เพราะมาคลินค่อนข้างมีประสบการณ์แวดวงธุรกิจ"ดูพ่อจะรักมากเลยนะ" เขาเลิกคิ้วถามผู้เป็นพ่ออย่างซ่อนความคิด เมื่อสิ่งที่เขาเจอกับบิดารู้มันต่างกันสิ้นเชิง ภาพของหญิงสาวใส่เสื้อผ้าวับแวมขายบริการในผับคู่อริยังติดอยู่ในห้วงสมอง แต่เรื่องอะไรที่ต้องเก็บมาใส่ใจ ร่างกำยำเอนพิงหนักหลังถือปากกายี่ห้อดังควงไปมารอคำตอบ"ลูกคนไหนพ่อก็รักทั้งนั้นแหละ" มือเหี่ยวย่นไล่ชี้รายละเอียดอ่านบนแผ่นเอกสาร จนลืมมองคู่สนทนาที่ตอนนี้แสดงอาการออกชัดเจนว่าไม่พอใจ"แล้วลูกคนไหนล่ะที่มาจากความถูกต้อง?" เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมถึงรักหนักหนา รู้ๆกันอยู่ว่ามารดาของเพชรพลอยสร้างวีรกรรมมากมาย รวมถึงตัวลูกสาวเองที่คงมีเรื่องราวฉาวโฉดได้สักวัน"เรามีกันอยู่แค่สองคนนะคลิน หากพ่อเป็นอะไรขึ้นมา เราไม่ดูแลน้อง แล้วน้องจะอยู่ได้ยังไง" ในวัยใกล้โรยชราทำให้เขาฉุดขึ้นมาว่า สมบัติอันมากมายแต่เป็นช
ชั่วโมงถัดมา_ "หลังจากที่ผมเล่าประวัติคร่าวๆของบริษัทให้ทุกท่านได้ฟังกันแล้วนะครับ จากนี้ขอให้ร่วมกันดื่มฉลองอย่างสนุกนะครับ ใช่ไหมน้องพลอย" เป็นเสียงพิธีกรชายพูดประกาศใส่ทางไมค์ลอย ด้านบนเวทีมีแสงไฟสาดส่องสว่าง ฉายภาพเครื่องบินลำใหม่ยากประเมิณราคา ซึ่งแขกในงานต่างจับจ้องคนทั้งคู่รอฟังอย่างตั้งใจ"ใช่แล้วค่ะพี่กร และทางผู้บริหารระดับสูงรวมถึงผู้จัดงาน ต้องกราบขออภัยอย่างสูงหากผิดพลาดประการใดในค่ำคืนนี้นะคะ" เพชรพลอยท่าทีคล่องแคล่วพนมมือไหว้ยิ้มอ่อมหวาน ในขณะที่ชายหนุ่มพิธีกรคู่เอียงหน้ามอง สื่อแววตาเป็นประกายหยาดเยิ้ม"ออแกไนเซอร์บริษัทอะไรอ่ะเฮียไม้ โครตดีเลย" ฮาเกนที่อยู่กับกลุ่มมาเฟียเอ่ยขึ้น สวมชุดสูทครบเซ็ทให้เกียรติเจ้าของงานทุกคน เขาสังเกตเห็นว่าในการจัดงานครั้งนี้ดูยิ่งใหญ่สมระดับการบินอันดับหนึ่งต้น แถมสาวสวยบนเวทีสามารถพูดได้ไร้ที่ติ หากท่าเรือของเขาอยากจัดงานบ้างจะได้จ้างถูก"งานหรือคน?" ต้นไม้เอ่ยถามราวไม่ได้สนใจ หลังยืนดูความเรียบร้อยอยู่ด้านล่างมาสักระยะ จนมาดื่มแก้กระหายกับคนสนิท ใบหน้านิ่งไร้ความรู้สึกแม้ว่าเป็นงานของบริษัทเขาเอง"ไม่งั้นๆหรอว่ะ ที่ของไอคินจ้างมายังดี
บนรถ_ ขณะชายหนุ่มผู้รับหน้าที่สารถีพยามใช้สติควบคุมพวงมาลัยขับรถ ช่วงเวลากลางดึกเพื่อหญิงสาวถึงจุดหมายปลายทาง แต่ฉไนเลยกลิ่นน้ำหอมมวลละมุนตีแตะปลายจมูกใหญ่กระตุ้นก่อเกิดความกระหาย"พี่ฟรานส่งพลอยตรงทางเข้าก็ได้ค่ะ เดี๋ยวที่เหลือพลอยเดินไปเอง" เพราะทางเข้าคอนโดเธอค่อนข้างคดเคี้ยว พลางสลับกับใบหน้ารุ่นพี่แดงก่ำแสดงอาการมึนเมา เธอเกิดความรู้สึกเป็นห่วงยามถอยรถตรงทางวกวน เผื่อทำเขาเสียเวลาพักผ่อนขึ้นมา"ไม่ดีหรอกมั้งพลอย พี่ยังไหวนะเป็นห่วงพี่เหรอ" คนบอกหันมองใบหน้าสวย ที่กระพริบตาปริบอย่างไม่เข้าใจความหมายตอนอีกฝ่ายสื่ออารมณ์ เขาเอื้อมจับมือบางข้างนึงวาบทาบท่อนขาแกร่ง จับบังคับลูบถูไถ"คะคือว่า พี่ฟรานคงดื่มเยอะไปแล้ว มึนๆงงๆพลอยเลยเป็นห่วงเฉยๆ" เพชรพลอยพยามชักมือกลับคืนตำแหน่งเดิม น้ำเสียงหวานพูดติดขัดด้วยอาการประหม่า เนื่องจากฝ่ายชายไม่เคยล่วงเกินจนน่ากลัวแบบนี้ แต่เธอก็คิดแง่ดีว่าเป็นจากน้ำเมา"เป็นมากกว่านั้นบ้างไหมล่ะพลอย" พอถึงทางเลี้ยวเข้าคอนโดหญิงสาว เขาหักหลบกระทันหันจอดตรงจุดมืด ซึ่งอยู่ไกลจากจุดหมายเพียงตึกอาคารเดียว ก่อนรั้งข้อมือเล็กกดแนบแผงอกกว้าง ส่งผลให้ร่างบางต้องเอนตา
ตุ๊บ!!!"โอ๊ย!!มันเจ็บนะไอบ้า!!" เพชรพลอยส่งเสียงร้องตกใจและปนความเจ็บ เมื่อถูกเหวี่ยงด้วยฝีมือของคนตัวสูงลงเบาะโซฟาหนังอย่างจัง ถึงกับกุมหน้าท้องราบรู้สึกจุกซ่านจนตัวงอ ครืน~ ครืน~ แต่แล้วเหมือนเสียงสวรรค์ช่วย มีสายโทรศัพท์เรียกเข้าทำให้มือบางรีบควานหากระเป๋าสะพาย กระทั่งล้วงหยิบออกมาต้องตาตลึง รุ่นพี่หนุ่มพร้อมวีดีโอคอลอยากเห็นหน้า"รับสายสิ..จะได้รู้ว่าทำอะไรอยู่กับใคร" น้ำเสียงเข้มเอ่ยบอกกระตุ้นให้หญิงสาวเกิดความระแวง เขาจับรั้งสองขาเรียวอ้ากว้าง ยิ่งเผยเนินสามเหลี่ยมอวบอูม เหลือบสังเกตุใบหน้าสวยที่กำลังส่ายพลันวัน เพราะกลัวชายหนุ่มในสายจับผิด"ยะอย่าทำฉันเลยนะ ขอร้องล่ะ...พี่ฟราน..อึก!" เธอไม่อาจขัดขืนสู้แรงชายกำยำได้ ตอนเขาเอื้อมเล็กน้อยกดรับสายรวดเร็ว โดยกำลังลุกลามส่วนล่างด้วยปลายนิ้ว ไร้น้ำหล่อลื่นจนเกิดความรู้สึกแสบร้อน พยามหนีบสองขาเข้าหากัน เบี่ยงสะโพกมนเอนไปอีกทางก็โดนรั้งคืนตำแหน่งเดิม~ทำไมหน้าแบบนั้นล่ะพลอย ยังโกรธพี่อยู่เหรอ?~ เสียงปลายสายพูดขึ้น ดูจากภาพหน้าจอเหมือนกำลังล้มตัวนอนบนเตียง สวมใส่ชุดสบายพร้อมหลับพักผ่อน"มะไม่ใช่นะคะ พลอยแค่เหนื่อย" ระหว่างนั้นใบหน้าส
"อื้มมคุณ..." สมองเล็กพล่าขาวโพลน หนักเปลือกตากลมไม่สามารถเปิดมองเห็น ปิดกั้นความรู้สึกกระด้างอายเป็นเสียวซาบซ่าน จูบตอบเงอะงะตามอารมณ์สาว รับรู้ถึงร่องสวาทส่วนล่าง ชักรูดแก่นกายสยิวร้อนเกินควบคุมอุณหภูมิโพรงนุ่ม"......" ยามเสียงหวานๆครางอย่างลืมตัว นัยน์ตาคมหรี่มองใบหน้าสวย กำลังหลับพริ้มยอมรับรสจูบอันเร่าร้อน ปัดป่ายมือลูบร่างกำยำตามปรารถนา เขาพยามทำความเข้าใจว่าไม่ลุ่มหลง แค่เอาสนองตอบความอยากกระสัน ก่อนจับร่างอรชรนอนคว่ำหน้า คลี่กลีบกุหลาบงามอวดพูสอดใส่แก่นกายอีกคราว"จุก...หัดเบาๆแล้วจะตายหรอ!..อื้อ.." เขาทั้งป่าเถื่อนและรุนแรงจนร่างอรชรโยนคลอน จับพนักโซฟายึดประคองตัว ก้มชำเลืองจุดประสานท่อนเอ็นร้อนผลุบโผล่ในร่างกาย ชวนสยิวเสียวเมื่อมันกระตุ้นความรู้สึกแปลกใหม่"ช่วยไม่ได้...รูเธอมันดูดของฉันเอง" ร่างกำยำช้อนเอาหน้าอกอวบขึ้น ให้อยู่ในท่านั่งทับตักแกร่งโดยหันหน้าไปทางเดียวกัน บีบบังคับสะโพกมนเด้งขึ้นลง มีบางจังหวะที่เขาสวนกระแทกใส่ทรมานหญิงสาว"อื้อ...มันร้อน..สะเสียว..อ๊ะ...อ๊ะ..." คล้ายคลื่นมวลใหญ่ใกล้กระทบฝั่ง ร้อนจวนเจียนระเบิดในโพรงนุ่ม สองเต้าเนื้ออวบถูกบีบขยำ นวดเน้นจนล้นง
1 ปีต่อมา_"โว๊ะ!หลบดิไอคลิน กูจะเข้าไปดูเมียกู!" เสียงของเอเดนบอกด้วยความหงุดหงิด เขาอุตส่าห์รีบพาเมียรักมาคลอดลูกที่โรงพยาบาลชื่อดังของซิลค์ เลือกขั้นตอนทุกอย่างดีที่สุดไม่สนว่าจะราคามหาศาลแค่ไหน แต่คนที่ทำให้เขาต้องอารมณ์เสียคงจะเป็นมาคลิน เดินวนไปวนมาอยู่หน้าห้องคลอดราวกับเป็นลูกตัวเอง ทั้งที่เขาคือพ่อแท้ๆยังต้องรอแพทย์ตรวจความพร้อมอยู่เลย"นั่นก็น้องกูไอห่า! หลานกูไม่น่าเกิดมาเจอพ่อปากหมาๆเลย" เขาส่ายไปหน้าแสดงออกว่าเอือมระอา ซึ่งรอบข้างมีบิดานั่งรอด้วย ท่านได้แต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ประมาณว่าเห็นเหตุการณ์แบบนี้จนทำใจชินได้แล้ว"กูจะบอกลูกกูไม่ให้เรียกมึงว่าลุงเลยไอคลิน""ลองดูสิ กูพาพลอยกลับไปอยู่บ้านแมร่ง!" ทั้งสองคนต่างแสดงออกว่ากำลังเห่อตำแหน่งใหม่ของตัวเอง เพียงไม่กี่อึดใจก็จะมีทารกตัวน้อยลืมตาดูโลกใบใหม่ ทำให้ผู้เป็นลุงและพ่อต่างกระวนกระวาย และยังห่วงเพชรพลอยว่าจะคลอดแบบธรรมชาติได้ไหม"เชิญคุณพ่อเข้าข้างในได้เลยค่ะ" และแล้วมีเสียงของพยาบาลออกมาตาม เอเดนรีบพยักหน้าให้ทศพลวางใจไม่ต้องห่วง ไม่ลืมเอื้อมมือไปดันให้มาคลินออกห่างประตู เดี๋ยวลูกเขาเกิดมาแล้วจะสับสนว่าใครคือพ่อคือลุงห้
หลายเดือนต่อมา_ เมื่องานวิวาห์ของช่วงกลางวันสิ้นสุดลง ถึงเวลาส่งตัวเจ้าบ่าวและเจ้าสาวเข้าเรือนหอ ถูกจัดขึ้นด้วยคฤหาสน์หลังโตร่ายล้อมอนาเขตมากมาย เอเดนอุ้มประคองเจ้าสาวร่างบางวางลงบนเตียงกว้าง ถูกประดับด้วยกลีบกุหลาบสีชมพูสลับแดง กระตุ้นความเร่าร้อนและปลูกสัญชาตญาณให้เจ้าบ่าวลุกเหิม สำหรับค่ำคืนนี้ต้องไม่ธรรมดาทั้งเขาและเธอ"เราไม่อาบน้ำกันก่อนหรอคะ" น้ำเสียงหวานเอ่ยบอกกับสามีป้ายแดง เธอแกล้งหลอกให้เขาไม่ทำอะไรกับเรือนร่างนี้มาร่วมเดือน เพราะอ้างว่าอยากเก็บหุ่นสวยไว้ถ่ายรูปพรีเวดดิ้ง รวมถึงทำวีดีโอพรีเซ็นต์งานแต่งงานด้วย"ลูกชายพี่มันจะระเบิดแล้วนะพลอย" เขาต้องทรมานขนาดไหน ที่เห็นเมียรักใส่ชุดเจ้าสาวได้สวยขนาดนี้ แถมยังเว้าโชว์ร่องอกชิดที่เขาหวงแหนนักหนา ร่างสูงโน้มลงไปเอื้อมรูดซิปให้คนตัวเล็ก เพียงแค่นิดเดียวก็สามารถเปลื้องได้เห็นทั้งเรือนร่าง บรากับเพนตี้ตัวจิ๋วสีขาวบริสุทธิ์ยิ่งกระตุ้นความต้องการชายร้อนแรง"พอมันหายไปตั้งเดือนกว่าพลอยเริ่มจะไม่ชินแล้ว" มือบางแทบสั่นเทาตอนช่วยสามีปลดกระดุมเสื้อเชิ้ต ทรงผมถูกเซ็ทเรียบเป็นระเบียบ ดูหล่อเหลาและโดดเด่นที่สุดในงานค่ำคืนนี้จริงๆ การห่
หนึ่งเดือนต่อมา_ "พี่เดนจะเอาพลอยไปโยนทะเลคิดดีแล้วใช่ไหม!" เป็นเสียงของร่างบางข้างกายพูดขึ้น เมื่อรถสปอร์ตคันหรูแล่นถึงจุดหมาย จอดเทียบริมฟุตบาทด้านบนหาดทรายที่ข้างหน้าเต็มไปด้วยน้ำทะเลสีเขียวมรกต"คิดดีมากๆเลยช่วงนี้ขี้บ่นจะตาย" คำตอบของเอเดนทำเอาคนฟังใบหน้าบูดเบี้ยว ร่างบางในชุดเดรสสีชมพูอ่อนนั่งกอดอกจนเขาต้องเอื้อมมือมาบีบแก้มป่อง ใจแกร่งกระชุ่มกระชวยเต้นแรงทุกวัน ไม่มีวันไหนเลยที่มีเวลาเหงาหงอยเหมือนเมื่อก่อน"ถ้างอลขึ้นมาอีกนะ คืนนี้นอนนอกห้องซะเลย""ไม่เอาหรอก ไม่ได้กอดเมียใครมันจะไปหลับลง" คนตัวสูงรีบบิดกุญแจดับเครื่องยนต์ วิ่งลงจากรถไปเปิดประตูบริการเธอเหมือนทุกครั้ง เขาไม่เคยแคร์ภาพลักษณ์ตัวเองตั้งแต่ได้กับมาคบกัน เพราะคิดอยู่เสมอว่ามันคือโอกาสครั้งสุดท้ายแล้ว"แล้วพาพลอยมาที่นี่ทำไมคะ" เกิดความแปลกใจจึงเอ่ยถาม เพราะก่อนมาเขาบอกว่ามีเซอร์ไพรส์ให้เท่านั้น คนตัวสูงคว้าเอาข้อมือเล็กเดินนำลัดเลาะไปข้างหาด ไม่ไกลนักมีซุ้มที่ตกแต่งไปด้วยผ้าสีขาวบางๆ และต้องตกใจอย่างมากคือครอบครัวเธอและบุพการีทางฝั่งเอเดนอยู่พร้อมหน้า กำลังนั่งทานอาหารพูดคุยสนุกเชียว"มาแล้วหรอหนูพลอย มานั่งนี
@ ชั่วโมงต่อมา "พ่อดีใจนะเห็นเดนแวะมาที่นี่อีก เห็นพลอยมีความสุขดีพ่อก็ไม่อยากว่าอะไรหรอก" ทศพลพูดเอ่ยด้วยน้ำเสียงโทนอบอุ่น ท่านปลื้มปริ่มใจเวลาเห็นลูกชายและลูกสาวสามารถเข้ากันได้ดี เลยชวนคนวัยหนุ่มสาวมานั่งทานบาร์บีคิวข้างบ้านรับลมเย็นๆ ครั้งนึงช่วงในอดีตตอนนั้นที่เอเดนกลับมาคลินสนิทกัน ยังเคยพาแวะมาเล่นเตะบอลมีท่านเป็นกรรมการให้อยู่เลย "ครับ ต่อไปนี้คงได้แวะมาบ่อยๆนะครับ" เอเดนตอบอย่างนอบน้อม เขาอาสายืนปิ้งบาร์บีคิวและอาหารซีฟู้ดให้สาวๆทาน ปล่อยพวกเพชรพลอยกับรินเซ่นั่งคุยเรื่องจิปาถะไปเรื่อยเปื่อย "กูไม่ต้อนรับ ไม่ว่าง" มาคลินรีบโต้ตอบ เขายืนช่วยปิ้งกุ้งแม่น้ำอีกฝั่งนึง ถ้าไม่ติดว่าแฟนสาวสั่งคงไม่อยู่ใกล้อีกฝ่ายแน่ "กูขออนุญาตมึงเหรอ" คนตัวสูงพูดกลับในเมื่อพ่อตาเป็นใจให้เขาคบหาลูกสาวซะขนาดนี้ มือหนายังจับที่คีบชี้หน้าคู่กรณีท้าทาย "เร็วๆสิคะพี่คลิน สงสารพี่รินหิวแย่เลย" เพชรพลอยส่งเสียงบอก ยามอาหารปิ้งย่างในจานหมดแล้ว "ปล่อยปลาหมึกนะไอคลิน พลอยอยากกินอยู่!" แต่แล้วเสียงของเอเดนก็โวยวายดัง เขาเดินอ้อมไปอีกฝั่งอย่างหวงตัวปลาหมึกย่างขนาดใหญ่ที่มีเพียงตัวเดียว อุตส่าห์จับผลิกตะแค
วันต่อมา_@ ADEN SPOTS CLUB"คนที่นายเรียกมา รออยู่ในห้องแล้วนะครับ" ลูกน้องมือขวาเข้ารายงานทันที ตอนรถยนต์คันหรูของเจ้านายจอดตรงด้านหน้าทางเข้า ซึ่งในเวลานี้มีลูกค้าจำนวนนึงมาใช้บริการ เลยไม่ได้วุ่นวายมากนัก"อืม" น้ำเสียงเข้มตอบกลับ ถือว่ารับทราบเรียบร้อยแล้ว เขาไม่ได้กังวลใจอย่างใดเลย มือหนาโยนกุญแจรถยนต์คันหรูให้บอดี้การ์ดขับนำไปจอดที่จุดเก็บ แล้วมุ่งเดินไปยังห้องประจำตำแหน่งแก็ก! เมื่อร่างสูงเข้าประตูมาพบกับคนที่ให้เบนตามหาตัว นั่นคือศรยามารดาเพชรพลอยนั่นเอง หญิงวัยกลางคนยังดูทรุดโทรมไม่ได้ต่างจากนักพนันทั่วไป"คุณให้ลูกน้องไปตามฉันมีอะไร จะให้เงินฉันงั้นเหรอ""ครับ สักสองปึก" เอเดนเดินมาทิ้งกายตรงเก้าอี้เจ้าของบริษัท เขายินดีถ้าต้องเสียเงินจำนวนนี้แลกกับความสุขเพชรพลอย ไม่อยากให้เธอต้องรู้สึกผิดกับการดูแลมารดา"เอาสิ เอามาเลย อยากได้อิพลอยก็เอาไปเลย" พอได้ยินถึงมูลค่าเงิน แววตาของคนติดการพนันรีบลุกโหม แสดงออกอย่างกระตืนรือร้นว่าต้องการมัน จนลืมไปว่าคำพูดนั้นหมายถึงลูกสาวแท้ๆ"ว่าแล้วเชียวต้องเป็นแบบนี้ ไอเบน!" น้ำเสียงเข้มตะโกนเรียกลูกน้องทันที ร่างสูงเอนพิงพนักเก้าอี้ท่าทางใจ
แอร๊ดดด~~ เมื่อประตูบานใหญ่ถูกเปิดออกด้วยฝีมือบอดี้การ์ด ยามครอบครัวของเอเดนรวมถึงน้องสาวฝาแฝดพาหลานตัวน้อยมาเซอร์ไพรส์ เพราะรู้ข่าวจากคนสนิทของลูกชายจึงอยากจะพบปะทำความรู้จักใครคนนึง "ว๊ายย!ตายแล้วตาเดน!!!" ผู้เป็นแม่โวยวายเสียงดังลั่น ยามเข้ามาพบสภาพลูกชายกำลังนอนกกหญิงสาวบนโซฟาเนื้อตัวค่อนข้างล่อนจ้อน สวมใส่เสื้อผ้ากันน้อยชิ้น อยู่ตรงกลางห้องโถ่งใหญ่แทนที่ลูกชายตัวดีควรหลับนอนในห้องส่วนตัว ส่วนนาเบลรีบยกมือปิดตาไลเกอร์เพราะไม่อยากให้เห็นภาพลักษณ์ของผู้เป็นลุง คราวแรกตั้งใจว่ามาเซอร์ไพรส์และอยากเห็นกิริยาเวลาพี่ชายมีหญิงสาวข้างกาย"หื้ม...แม่!"/"เอ่อ..." เอเดนและเพชรพลอยต่างตกใจตื่นตามกัน รีบสะดุ้งตัวลุกนั่งเธอพยามดึงผ้าห่มผืนบางปิดคลุมเรือนร่าง เนื่องจากยังใส่ชุดนอนเพียงชิ้นเดียว ใบหน้าสวยมุดหลบใส่ใต้ท่อนแขนใหญ่ เธอกับรู้สึกอับอายมากกว่าที่ทำตัวดั่งผู้หญิงไร้ค่า สมยอมให้ผู้ชายก่อนคบหาผ่านทางผู้ใหญ่"แกทำอะไรเนี้ยตาเดน ไปเอาลูกใครเค้ามา!" โนวาโวยวายลั่น ไม่คิดว่าลูกชายจะชิงสุกก่อนห่ามถึงเพียงนี้ แต่ก็ถูกสามีดึงแขนห้ามไว้ เพราะพวกท่านเองที่เข้ามาไม่บอกก่อนล่วงหน้า"รีบไปจัดการตั
@ คอนโดเอเดน "เจ็บขนาดนี้ทำไมไม่ไปโรงพยาบาลคะ ช้ำในตายได้เลยนะ" เพชรพลอยส่งเสียงบ่นระอา ให้คนเจ็บที่ดื้อด้านไม่ยอมไปหาหมอตรวจร่างกาย เขานั่งตรงโซฟาหลังอาบน้ำกันเสร็จแล้ว สวมเพียงกางเกงขายาวตัวเดียวปล่อยท่อนบนให้ทายาแก้ฟกช้ำเอานาฬิกาเกือบเข้าสู่ช่วงตีห้าทั้งสองคนต่างสลับหาวนอนเป็นระยะ สาเหตุที่เธอไม่กลับไปพร้อมมาคลิน เพราะกลัวบิดาเห็นเรือนร่างสภาพมอมแมมพาลจะตกใจเอาได้ เลยอ้างว่าให้เอเดนไปส่งคอนโดตัวเองง่ายกว่า"ฉันอึดกว่านั้นเธอน่าจะรู้ตอนอยู่บนเตียงดี" คนพูดเผยความหื่นกระหายผ่านสายตา บนใบหน้าสวยยังมีน้ำตาไหลเต็มแก้มเนียน กระตุ้นให้เขานึกถึงช่วงเหตุการณ์ตอนนั้น เลยจับฝ่ามือบางหยุดการดูร่างกำยำก่อน รู้ดีว่าเธอเองคงโดนกระทำมาเช่นกัน รอยแดงต่างๆตามแขนน่าจะบอกได้ดี"ทะลึ่งแบบนี้ไม่ต่ายง่ายๆหรอกเนอะ" ผิวขาวละเอียดเห่อร้อนตรงแก้มเนียนสองข้าง เขาเล่นทำกับว่าเธออายไม่เป็นบ้างหรือไง"พลอย...." น้ำเสียงเข้มพูดเอ่ยตัดบทอารมณ์ราวคนละคน ระหว่างมองเข้าไปดวงตาคู่สวยระยใกล้ เขารู้ใจตัวเองดีแล้วว่าคิดกับเธอยังไง ไม่น่าปล่อยให้มีเหตุการณ์ในห้องแบบนั้นด้วยซ้ำ เพชรพลอยจะไม่ได้โดนอุ้มไปแน่ๆ"รีบพูดมาเถอะ
ผลั๊วะ! ตุ๊บ! "พี่คลินช่วยเขาด้วย...ฮือ..ไม่นะ" เสียงของหญิงสาวกำลังร้องสะอึก ไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่าทนมองคนตัวสูงเจ็บปวดไม่ไหว ในเมื่อคาลาสมีอาวุธอยู่ในมือแถมยังพกมีดสั้นควงเล่นไปมา แล้วอีกฝ่ายจะต่อสู้ได้ยังไง"มึงรีบช่วยน้องมึงสิว่ะไอโง่เอ้ย!" เอเดนหันมาบอกมาคลินเพียงเสี้ยววินาที เขายอมเจ็บตัวได้ให้อีกฝ่ายตายใจ เพื่อที่เพชรพลอยจะได้โดนช่วยเหลือ เขาวางแผนให้ลูกน้องจัดการ แต่ก็ไม่เข้าใจถึงได้ชักช้านัก"ไอเชี้ยเดน!" คนบอกเกิดความรู้สึกลำบากใจ ถ้าสักทางนึงอีกฝั่งนึงก็ไม่รอดแน่ จะหันซ้ายหันขวาก็ดูอันตราย เขารีบก้มหยิบท่อนเหล็กมาแต่ไลลาดันจับตาดูทุกวินาที"มึงยอมตายเพื่อผู้หญิงจริงๆหรอว่ะ ทำไมกูไม่จับตัวมาให้เร็วกว่านี้ เอาแมร่งมาทำเมียไงดีไหม" คาลาสพูดอย่างผู้ชนะ ไม่คิดเลยว่าเวลานี้จะเอาชนะศัตรูที่มีความแค้นมายาวนานด้วยผู้หญิงคนเดียว เขายกท่อนเหล็กขึ้นสูงตอนอีกฝ่ายกำลังทรุดลงนั่งกับพื้น แต่แสร้งแข็งแกร่งยันทรงตัวอยู่"มึงยังเมายาไม่เลิกหรอว่ะ ถึงกูตายมึงก็ยุ่งกับเมียกูไม่ได้!" ใจแกร่งมันเต้นระรัว ยามเห็นสัญญาณบางอย่างของลูกน้องอยู่ตรงริมหน้าต่างชั้นบน แม้เขากำลังจะรับแรงฟาดของท่อนเหล็กอีก
@ โกดังร้าง เอี๊ยด!!!!!เสียงรถยนต์คันหรูสองคันวิ่งมาด้วยความเร็วสูง แข่งกับเวลาเร่งรีบเพียงไม่ถึงชั่วโมง เบรกจอดกระทันหันเมื่ออยู่หน้าสถานที่ในตอนนี้ตีสาม หลังคู่อริตัวฉกาจส่งโลเคชั่นให้"ไอคลิน!"/"ไอเดน!" ชายหนุ่มสองคนรีบรถลง พวกเขาบังเอิญเจอกันในเวลาฉุกเฉิน เพราะเรื่องของหญิงสาวคนสำคัญแต่ต่างที่สถานะเท่านั้น"กูจะไปช่วยพลอยเอง มึงดักอยู่ข้างนอกอย่าวุ่นวาย!" เอเดนพูดสั่ง แค่เขาสู้กับอีกฝ่ายก็พอแล้ว แม้มันสั่งห้ามไม่ให้พาลูกน้องมาเขาไม่มีทางกลัวหรืออ่อนข้อให้เด็ดขาด มือหนาข้างถือกระเป๋าสีดำพร้อมเงินสดเก้าหลักอัดแน่น มันดูไร้ค่าไปเลยถ้าเทียบกับคนถูกจับตัว "นั่นน้องกู มึงคนนอกอย่าเสือก!" มาคลินตอบกลับแบบไม่คิดชีวิต เขาถือกระเป๋าเงินสดจำนวนนึงอยู่ในนั้นเช่นกัน เอามาเป็นค่าไถตัวน้องสาวแม้รู้ว่าอีกฝ่ายต้องคิดไม่ซื่อ"มึงสิไอเวร ทีนี้มาเรียกน้องสาว กูดูแลน้องมึงมาก่อนมึงซะอีก" มันน่าโมโหมากกว่าเดิม เขาดูแลสารพัดเรื่องของคนตัวเล็กมาตั้งนาน อีกฝ่ายกับมาแย้งพึ่งสำนึกลำดับญาติพอเอเดนได้พูดต่อว่าเสร็จ เขารีบเดินดุ่มเข้าด้านในทันที มีชายชุดดำเพียงไม่กี่คนยืนคุมสถานที่ ดูผิดสังเกตุไม่น่าไว้ใจ