4.เปิดตัวหนุ่มหล่อ (3)

“คัต”

“ขอซับหน้านักแสดงค่ะ”

เสียงผู้กำกับสั่งตามด้วยเสียงของคอนทินิว

ไม่นานคิตตี้ก็ก้าวเร็วๆ เข้ามาซับหน้าที่มีเหงื่อซึมจนไหลลงข้างแก้มของบราลี เพราะถ่ายกันในบ้านไม้ อากาศช่วงบ่ายค่อนข้างร้อน

“ขอน้ำค่ะ”

นางร้ายสาวบอกสั้นๆ แม้จะเป็นฉากไม่หนักแต่เธอก็ต้องพูดบทยาวกับนักแสดงอีกคน

“ขอน้ำให้พี่โบหน่อยค่า”

คิตตี้ร้องบอก

ครู่หนึ่งร่างสูงกำยำก็ถือแก้วน้ำเก็บความเย็นส่วนตัวของบราลีเข้ามาส่งให้ หญิงสาวรับมาพลางขมวดคิ้วใส่ชายหนุ่ม เพราะหลายคนต่างจ้องมายังตน แม้แต่นักแสดงชายที่เข้าฉากด้วย เธอจิบน้ำเล็กน้อยก็ส่งคืนโดยไม่เอ่ยคำใด ชนน เองก็กลับออกไปยืนยังมุมของตนเงียบๆ ด้วยสีหน้าเรียบเฉยเช่นกัน แต่ไม่รู้เพราะอะไรบราลีกลับรู้สึกว่าใจของเธอไม่นิ่งเอาเสียเลย แม้จะพยายามวางสีหน้าปกติทว่าหญิงสาวกลับหงุดหงิดในใจ

‘ทำไมเธอต้องใส่ใจสายตาคนอื่น’

บราลีบ่นตัวเอง ใช้เวลาหลายนาทีกว่าจะรวบรวมสมาธิถ่ายฉากนั้นจนผ่านไปได้

ระหว่างรอถ่ายอีกฉากหญิงสาวจึงแยกตัวออกมาสงบจิตใจตัวเอง เธอไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน แม้จะค่อนข้างระมัดระวังในเรื่องการวางตัวกับนักแสดงชายเพราะไม่อยากให้มีข่าวเสียหายแต่ก็ไม่ได้กลัวจนเกินเหตุ ต่างจากครั้งนี้ การมีชนนมาป้วนเปี้ยนตามติดและยิ่งมีสายตาอยากรู้อยากเห็นสอดส่องตลอดเวลาทำให้ใจเธอร้อนรน ไม่สงบนิ่ง

มันน่าหงุดหงิดเหมือนเมื่อก่อนไม่มีผิด

‘ชนนกับบราลีชักธงชาติคู่กันนะ’

‘ชนนกับบราลีรำคู่กันนะ’

‘ชนนกับบราลีเป็นตัวแทนห้องเราถือพานไหว้ครูก็แล้วกันนะจ๊ะ’

‘ชนนกับบราลี...บลาๆ’

และในทุกครั้งเพื่อนในห้องก็จะปรบมือ หรือไม่ผู้ชายบางคนก็ผิวปาก บราลีอับอายและไม่พอใจเสมอที่ถูกจับคู่ทำกิจกรรมแทบทุกอย่างในช่วงเรียนมัธยมปลายกับชนน แรกๆ อาจารย์เป็นคนเลือก ทว่าพักหลังๆ มาเพื่อนจะเรียกร้องและส่งเสียงเชียร์

เรียกได้ว่าจับคู่จิ้นเหมือนที่ดารานักแสดงถูกแฟนๆ จับคู่เช่นสมัยนี้

“เฮ้ย! กระถาง!”

หญิงสาวสะดุ้งสุดตัวหลุดออกจากภวังค์ความคิด เพราะเสียงตะโกนโดยไม่รู้ที่มาที่ไป ทว่ายังไม่ทันหันมองว่าเกิดอะไรขึ้น ก็มีใครคนหนึ่งโถมเข้ามาพาเธอล้มลงบนพื้น แต่ร่างหนากำยำโอบเธอไว้ไม่ให้กระแทกสิ่งใด พร้อมกับเสียงของหล่นกระทบพื้นแตกไม่ห่างตัวนัก

เพล้ง!!

“อะไรวะ”

หลายเสียงโหวกเหวกดังขึ้น

บราลีใจหล่นวูบแล้วกลับมาเต้นระรัว ค่อยๆ ลืมตาขึ้น ขณะคนที่โอบเธออยู่ช่วยประคอง

“เจ็บไหม”

หญิงสาวส่ายหน้าเมื่อสบตาคู่คมเข้ม แล้วก็เห็นว่าเขากวาดมองเธอทั้งใบหน้าและลำตัวอย่างเป็นห่วง ทั้งยังช่วยพยุงให้ลุกขึ้น

“น้องโบ เป็นยังไงบ้างคะ”

เป็นอีกครั้งที่ปัทมากับคิตตี้และผู้กำกับรีบวิ่งมา ตามด้วยคนในกองถ่ายคนอื่น

“ไม่เป็นไรค่ะ”

“โอ๊ย อกกะเทยจะแตก มันอะไรกันค้า ครั้งก่อนก็มีดเข้าฉาก ครั้งนี้ก็กระถางต้นไม้หล่น นี่ถ้าน้องนนโดดมาช่วยไม่ทัน คราวนี้น้องโบได้ไปนอนโรงพยาบาลยาวจริงๆ แน่ๆ เลยค่ะ หล่อนลืมไหว้เจ้าที่เจ้าทางหรือเปล่าเปิ้ล”

มือหนาของคิตตี้ตบอกตัวเองพลางบ่น แล้วหันไปถามเสียงดุใส่ปัทมาที่ยืนหน้าซีดอ้ำอึ้ง

บราลีมองไปยังกระถางต้นไม้ที่แตกเป็นเสี่ยงจากการหล่นลงมาจากระเบียงชั้นบนของบ้านแล้วความกลัวแล่นขึ้นมาจับใจ

ช่วงนี้ดวงเธอดูสุ่มเสียงอันตรายยังไงไม่รู้

=====

ช่วงนี้โบเจ็บตัวบ่อย ทั้งที่ดวงงานกำลังรุ่ง สงสัยต้องมีคนคอยดูแลอย่างใกล้ชิด ^^

ฝากกดติดตาม กดหัวใจ และคอมเมนต์พูดคุยกันได้นะคะ^^