EP.01 แฝดสวาท - เข็ดกับความรัก

          ‘มีนา’ หญิงสาววัย 28 ปี ในชุดสูทสีครีมเข้ารูปงดงามพาร่างงามระหงก้าวออกจากสนามบินประจำจังหวัดแห่งหนึ่งในภาคใต้ของไทย ดวงตาสวยหวานที่ถูกปกปิดด้วยแว่นกันแดดอันโตมองฝ่าเปลวแดดร้อนระอุตรงไปยังถนนด้านนอก พลางถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

          หล่อนไม่ชอบที่นี่เลย แต่หล่อนเป็นผู้จัดการฝ่ายขายของ ‘เครื่องสำอาง’ นำเข้ายี่ห้อหนึ่ง ทำให้หล่อนต้องย้ายไปดูแลสาขา จังหวัดละ 1 เดือน ก่อนหน้านี้ไม่ว่าจะขึ้นเหนือหรือไปอีสาน หล่อนก็ไม่เกี่ยง แต่หล่อนไม่ชอบภาคใต้ ไม่อยากลงใต้ เพราะเหตุผลส่วนตัวที่บอกใครไม่ได้ แม้จะพยายามเลี่ยงหลายครั้ง แต่ครั้งนี้ก็ไม่รอด เพราะพี่ผู้จัดการร้านอีกคนลาคลอด

          เหตุผลที่บอกใครไม่ได้... ก็จะบอกใครได้ล่ะว่าหล่อนถูกหนุ่มใต้ ‘เจาะไข่แดง’

          มีนานั่งรถแท็กซี่จากสนามบินไปที่พัก ซึ่งทางบริษัทจัดเตรียมเอาไว้ให้สำหรับ 1 เดือนเต็มที่หล่อนต้องอยู่ที่นี่ ดวงตาคู่สวยมองผืนน้ำ ผืนฟ้าที่เห็นอยู่ด้านข้าง หัวใจหวิวโหวงกับความสวยงามนั้น

          อีกความลับก็คือ หล่อนชอบทะเล แต่เพราะความทรงจำอันโหดร้าย หล่อนจึงแสร้งเกลียด!!

          ระหว่างทางที่แท็กซี่พาหล่อนโลดแล่นอยู่บนถนนหลวง ใจหล่อนก็อดไม่ได้ที่จะล่องลอยไปถึงเหตุการณ์นั้น เพราะไม่ว่าจะทำใจให้ลืมมากเท่าไร พยายามหลีกเลี่ยงทุกทาง แต่หล่อนปฏิเสธไม่ได้ว่ายิ่งเลี่ยงก็ยิ่งจำฝังใจ

          เรื่องมันเกิดตั้งแต่ตอนนั้น เมื่อ 7 ปีก่อน หล่อนเรียนมหาวิทยาลัยปีสุดท้าย และหล่อนก็มีแฟน

          ‘พี่ธาม’ หนุ่มหล่อลูกครึ่งฝรั่งเศส เขาเป็นนักศึกษาปริญญาโท คณะวิศวะฯ ส่วนหล่อนเรียนบัญชีปี 5

          หล่อนไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพี่ธามนักหรอก นอกจากบ้านพี่เขาอยู่ที่ใต้ บ้านมีธุรกิจแพปลา มีสวนปาล์ม สวนยาง จัดว่าเป็นคนรวยในพื้นที่ แต่ก็แค่นั้นที่เพื่อนเล่าให้ฟัง ซึ่งหล่อนก็ไม่ได้ถามต่อเพราะลักษณะนิสัยเป็นคนไม่ถามอะไรใครซอกแซกนอกจากเขาคนนั้นจะเล่าให้ฟังเอง ด้วยครอบครัวของหล่อนก็มีแค่พ่อแม่ลูก ไม่ได้มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดแบบครอบครัวใหญ่อยู่แล้ว และเพราะหล่อนกับเขาเรียนหนักพอๆ กัน ยิ่งหล่อนใกล้จะจบ หล่อนก็ยิ่งคร่ำเคร่งกับการเรียน

          เดิมทีคิดจะคบกันแบบเพื่อนไปก่อนด้วยซ้ำ เพราะหล่อนไม่อยากผูกมัดหัวใจไว้กับใคร แต่เขาเองที่บอกว่ารักไปด้วยเรียนไปด้วยก็ได้ เพราะเราควรมีอนาคตที่ดีก่อน เรื่องรักถึงจะราบรื่น จนถึงวันสอบวันสุดท้าย ในวันที่เขาหอบดอกไม้ช่อโตมาแสดงความยินดีกับหล่อนถึงที่คณะ วันนั้นหล่อนถึงได้รู้ว่า ผู้หญิงโง่งมที่ชื่อว่า ‘มีนา’ มีอยู่บนโลกใบนี้

          แม้ใครๆ จะมองว่าหล่อนเก่ง ฉลาด ที่เรียนบัญชีควบ 5 ปี จนได้วุฒิปริญญาโทมาได้ แต่หลังจากวันนั้น หล่อนกลับคิดว่าหล่อนก็เป็นแค่ผู้หญิงโง่ๆ คนหนึ่ง

          ดินเนอร์ใต้แสงจันทร์ 2 ต่อ 2 ที่คอนโดมิเนียมสุดหรูของเขา บวกกับความรักที่สุกงอม ทำให้หล่อนตกเป็นของเขาอย่างเต็มใจ

          จากจูบแผ่วเบาที่ระเบียง ค่อยๆ เพิ่มเป็นเร่าร้อน จนเขาอุ้มหล่อนมาที่เตียงนอน

          พี่ธามทำให้หล่อนรู้ว่า ‘ขึ้นสวรรค์ทั้งเป็น’ มีจริง และก็ทำให้หล่อนรู้อีกว่า ‘นรกบนดิน’ ก็มีจริงเช่นกัน

          ‘สวรรค์’ ที่เขาพาหล่อนให้เรียนรู้ครั้งแล้วครั้งเล่าในค่ำคืนอันแสนหวาน  เพื่อตื่นขึ้นมาพบกับ ‘นรก’ ทั้งเป็น

          หล่อนยังจำได้ดี ผู้ชายที่ไล่หล่อนออกจากห้องเหมือนหมูเหมือนหมา ทั้งๆ ที่หล่อนยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้าด้วยซ้ำ

          ‘ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้!’

          ‘พี่ธาม... นี่มันอะไรกันคะ’

          ‘ออกไป!’

          ‘พี่ธาม... พี่ธามเป็นอะไรคะ ทำไมถึงไล่มีน’

          ‘ผู้หญิงหิวเงินอย่างเธอ ทำไมฉันจะไล่ไม่ได้ ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้! ออกไป!’

          หล่อนลนลานลงจากเตียงทั้งๆ ที่เนื้อตัวเจ็บปวดรวดร้าวกับกิจกรรมยาวนานแทบทั้งคืน ต้องพาร่างเปลือยที่เจ็บแปลบตรงส่วนนั้นรีบไปหยิบเอาเสื้อผ้ามาสวมใส่ แต่ยังไม่ทันได้ใส่ เขาก็ไล่อีก

          ‘ไปใส่ข้างนอก! อย่ามาใส่ตรงนี้! ทีถอดยังเรี่ยราดไว้ทั่ว ออกไป!’

          ไม่มีอะไรจะเจ็บช้ำได้มากกว่านั้นอีกแล้ว ผู้ชายที่ได้ชื่อว่าพรากความสาวจากหล่อนไป ตักตวงเอาความสุขจากหล่อนทั้งคืน ผู้ชายที่พร่ำคำหวานระรื่นหูว่าหล่อนงดงามไปทั้งกาย กลับกลายเป็นผู้ชายที่ตวาดไล่หล่อนลั่นห้อง

          หล่อนไม่มีทางเลือกต้องหอบเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า ออกมาใส่ที่ข้างบันไดหนีไฟ และกว่าที่หล่อนจะตั้งสติและพาตัวเองออกจากที่นั่นได้ ก็เกือบครึ่งชั่วโมง

          ตลอดเวลาที่ขับรถออกจากคอนโดฯ ของเขา น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าหลั่งไหลเป็นสาย ในเวลานั้นหล่อนคิดอะไรไม่ออก คิดถึงแต่พ่อแม่ คิดโทษตัวเองที่โง่งมเอาความสาวไปทิ้งให้คนไม่รู้ค่า จึงตัดสินใจขับรถกลับบ้านที่นครนายก

          แต่เขากลับโทรศัพท์เข้ามาหา คงจะโทร.มาเยาะเย้ยหล่อนที่ไร้ยางอายสิ้นดี ถูกเขาหลอกเจาะไข่แดงฟรีๆ โดยไม่ต้องเสียเงินสักบาท

          เวลานั้นหล่อนมองไม่เห็นเส้นทางของเขากับหล่อนอีกแล้ว หยาดน้ำตาท่วมท้นหัวใจ จนหล่อนมองไม่เห็นแม้แต่ถนนข้างหน้า และเสียงโครมใหญ่ก็ลั่นเปรี๊ยะอยู่ในหัว ทุกอย่างดับวูบลง จบสิ้นทั้งหยาดน้ำตาและชีวิตของหล่อนเอง

          หล่อนรู้สึกตัวอีกครั้ง เมื่อได้ยินเสียงแม่ร้องไห้และมีพ่อปลอบใจอยู่ข้างๆ

          แม่บอกว่าหล่อนหลับใน รถเกือบประสานงากับรถสิบล้อวิ่งดิน โชคดีที่คนขับรถสิบล้อเห็นท่าไม่ดีเพราะรถหล่อนส่ายไปมา จึงหักหลบก่อน แต่ก็ยังไม่พ้น รถหล่อนพังยับ ส่วนตัวหล่อนนั้นหยุดหายใจ จนทีมช่วยชีวิตต้องทำหน้าที่อย่างเร่งด่วน หล่อนฟื้นขึ้นมาอีกครั้งแต่โคม่า หล่อนหลับไป 7 วันเต็มๆ

          เวลานั้นแม่กินไม่ได้นอนไม่หลับและร้องไห้อยู่ตลอดเวลา ทั้งยังเฝ้าบนบานไปทั่วทุกวัดดัง เพื่อขอให้หล่อนรอดปลอดภัย

          ระหว่างที่หล่อนนอนโรงพยาบาล พ่อแม่ต่างเฝ้าดูแลไม่ห่าง แต่โดยมากจะเป็นแม่

          แม่ย้ำหนักหนาว่าหล่อนเรียนจบแล้วต่อไปไม่ให้หล่อนหักโหมเรียนอีก เพราะพ่อแม่มีลูกสาวคนเดียว หากหล่อนเป็นอะไรไป พ่อแม่จะทำยังไง แค่หล่อนเจ็บแม่ก็อยากจะเจ็บแทน และถ้าหล่อนไม่อยู่ แม่คงตายตาม

          ทั้งหมดนั้นทำให้หล่อนสะอึก เพราะหล่อนเอาความสาวไปให้คนที่ไม่เห็นค่า แถมยังร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลังจนประสบอุบัติเหตุ หล่อนจึงตั้งปณิธานกับตัวเองว่าจะไม่มีวันตกเป็นเบี้ยล่างของผู้ชายอีกเด็ดขาด หล่อนจะฉลาด จะรู้เท่าทัน จะไม่ยอมเสียตัวให้ใครอีกแน่ และหากในอนาคตจะมีใครผ่านเข้ามา คนคนนั้นจะต้องพิสูจน์ให้หล่อนเห็นว่าเขารักหล่อนด้วยหัวใจ

          ตั้งแต่วันนั้นหล่อนก็ตัดขาดจากโลกใบเก่า อาจดีที่วันเกิดอุบัติเหตุทรัพย์สินของหล่อนหายหมด หล่อนเลยไม่ต้องรับรู้ว่ามีใครโทรศัพท์มาหาหรือเปล่า และแอปพลิเคชันต่างๆ มีเรื่องราวของเขากับหล่อนอยู่หรือไม่ ไม่ต้องรับรู้เรื่องใดๆ อีกเลย เพราะหล่อนก็ไม่อยากรับรู้อยู่แล้ว

หลังจากพักฟื้นอยู่บ้านนานหลายเดือน โดยปราศจากการติดต่อสื่อสารกับใคร หล่อนปิดเฟสบุ๊ค ปิดไลน์ ปิด I* ปิดทุกช่องทาง เพราะมีนาคนเก่าตายไปแล้วตั้งแต่อุบัติเหตุครั้งนั้น

          “ถึงแล้วครับ”

          เสียงจากคนขับแท็กซี่ทำให้หล่อนตื่นจากภวังค์ ไม่ได้อยากนึกถึงเรื่องราวเก่าๆ แต่ก็อดไม่ได้เลย และเพราะอดคิดไม่ได้นี่แหละ หล่อนจึงต้องหางานทำ แม้แม่จะทัดทานเพราะกลัวหล่อนจะเกิดอุบัติเหตุอีก แต่หล่อนก็เลี่ยงว่าจะขับรถเองให้น้อยที่สุด 

          มีนามองบ้านไม้ยกพื้นหลังเล็กสไตล์บาหลีคอนเทจทาสีขาวสะอาดตาที่ปลูกสร้างอยู่บนเนื้อที่ประมาณ 2 งานเห็นจะได้ ไม่ใช่แค่บ้านจะสีขาว แต่รั้วสูงราว 1 เมตรกว่าๆ ที่ล้อมรอบบ้านก็สีขาวเช่นกัน บวกกับต้นไม้ที่ขึ้นอย่างเป็นระเบียบก็ทำให้รู้ว่าบ้านหลังนี้ถูกดูแลเป็นอย่าง แต่... เสียงคลื่นสาดซัดอยู่ด้านหลัง นี่จะใช่บ้านหลังที่หล่อนจะมาพักเหรอ