Share
คู่กัด..คู่กัน I
“ จ๊ะเอ๋..สุดหล่อ” ชายหนุ่มชะงักค้าง เมื่อได้ยินเสียงหวานใสคุ้นหู ก่อนจะหันไปมองยังที่มาของเสียง เพื่อให้แน่ใจว่า เป็นเสียงของน้องสาวของเขาจริงหรือเปล่า และก็ได้คำตอบในทันที
“ ยัยหนูจอม! นี่รู้ได้ยังไงว่าพี่จะมาถึงวันนี้”
“ แหม..ปิดบังกันนัก ทั้งพ่อทั้งแม่ ใจร้ายจังนะ จะบอกล่วงหน้าหน่อยก็ไม่ได้”
“บอกก็ไม่เซอร์ไพรส์สิครับน้องรัก” เมื่อทักทายกันเสร็จเรียบร้อยสองพี่น้องก็กอดกันกลม ยังผลให้อีกคนที่ยืนอยู่ห่างออกไป มองมาแบบกรุ่นโกรธ แทบลมออกหู 'นั่นว่าที่ภรรยาเขาไปกอดใคร? ดูจากลักษณะท่าทางแล้วราวกับว่ารู้จักกันเป็นอย่างดีเสียเหลือเกิน'
“ จอมก็มีเซอร์ไพรส์เหมือนกันค่ะ” เมื่อผละจากพี่ชายได้ จอมขวัญก็หันมาทางว่าที่สามี
“ ยัยคุณหนูล้อม!.”
“ ยัยจอมจุ้น!..”สองสาวโผเข้ากอดกัน ราวกับว่าไม่ได้เจอกันนานนับสิบปี ทิ้งให้สองหนุ่มยืนมองอย่างงง ๆ เมื่อสองสาวทักทายกันจนหนำใจแล้ว ก็หันมาทางบุรุษหนุ่มทั้งสองที่ยืนบื้อ ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย เมื่อต่า
Related chapter
รักต้องลุ้น คุณเจ้านายสุดหล่อ ขอคืนดี
บ่อยครั้งเข้าต้นน้ำถึงกับร้องครางออกมาอย่างลืมตัวเมื่อหญิงสาวเริ่มตอบสนองเขาอย่างเต็มใจ ลำแขนเรียวเล็กเลื่อนขึ้นมาโอบรอบคอแข็งแรงของเขาไว้อย่างต้องการที่ยึดเหนี่ยวเมื่อชายหนุ่มถอนริมฝีปากออก ล้อมดาวถึงกับหายใจหอบเล็กน้อย ก้มหน้ามุดเข้าไปหาความอบอุ่นในอ้อมอกเขาอย่างเอียงอาย ไม่พูดไม่จา“ ดูเหมือนว่า เราจะเกิดมาคู่กันเสียแล้วสิ..คุณว่าไหม”“ บ้าน่ะสิ คนบ้า! พาฉันกลับบ้านเดี๋ยวนี้นะ”“ อ๋อ..อยากให้ถึงที่บ้านเร็ว ๆ จะได้ฟ้องทุกคนงั้นสิ คราวนี้ถ้าคุณไม่ฟ้องจริง ๆ ผมจะเป็นฝ่ายบอกกับทุกคนเองเลยเป็นไง ว่าเรารู้สึกยังไงต่อกัน”“ อี๋..ใครไปมีความรู้สึกอะไรกับคุณกันล่ะแล้วก็ห้ามบอกเรื่อง..เรื่องนี้กับใครเป็นอันขาด!”“ อะไรนะเรื่องจูบนี่น่ะหรือ ที่ห้ามบอกฮ่า ๆ”“ นี่คุณ!ฉันไม่ตลกด้วยหรอกนะ” หญิงสาวตวาดแว๊ดใส่ชายหนุ่มใบหน้าแดงก่ำด้วยความขัดเขินปนขุ่นเคืองเป็นกำลัง ต้นน้ำหัวเราะให้กับความไร้เดียงสาของหล่อนนัก ดวงหน้าขาวใสที่ออกเป็นสีแดงจาง ๆ แล้วตอนนี้ พร้อมด้วยการค้อน แส
รักต้องลุ้น คุณเจ้านายสุดหล่อ งานเข้า I
“สวัสดีค่ะ" เลขาคนใหม่ยกมือขึ้นรับไหว้แทบไม่ทัน เมื่อฝ่ายต้อนรับสาวยกมือไหว้หล่อนก่อน 'นี่เราแต่งตัวได้น่าเกรงขาม และน่าเชื่อถือขนาดนั้นเลยเหรอ ไม่เสียแรงแฮะ ที่อุตส่าห์ใช้เวลาในการทำผมทรงนี้อยู่นาน'เจ้านายหนุ่มเดินเข้าไปด้านใน ถัดมาอีกห้องหนึ่ง ถูกแบ่งโซนเป็นล้อค ๆ ก็พบกับพนักงานประมาณสามสี่คน ในตอนหลังเจ้านายแนะนำให้หล่อนได้รู้จักเพียงฝ่ายเดียว อาจจะเพราะขี้เกียจพูดแล้ว ก่อนจะเดินนำเข้าไปข้างในสุด มัฆวัฒน์พาเลขาคนใหม่มาหยุดที่โต๊ะทำงานของหล่อน แนะนำการทำงานอยู่เป็นครู่ ก่อนที่จะเดินหายลับเข้าไปยังห้องอีกห้องหนึ่งซึ่งก็น่าจะเป็นห้องทำงานส่วนตัวของเขาจอมขวัญกวาดสายตามองโต๊ะทำงานของตัวเอง โต๊ะคอมพิวเตอร์ขนาดกะทัดรัดวางตั้งตรงกลาง มีโทรศัพท์หนึ่งเครื่องถัดออกไปเป็นอินเตอร์คอมไว้สำหรับประสานงานจากบอสใหญ่ ร่างเล็กก้มสำรวจรอบ ๆ อย่างทำความคุ้นเคย สักพักก็ได้ยินเหมือนเสียงรองเท้าของใครบางคนเดินเข้ามาใกล้ และดูเหมือนจะจงใจหยุดอยู่บริเวณหน้าโต๊ะทำงานของเลขาสาวคนใหม่“สวัสดีตอนเช้าครับคุณจอมขวัญ” คุณแก้วกล้าฝ่ายกฎหมายนั่นเอง จอมขวัญเงยหน้าและส่งยิ้มไปให้อย่
รักต้องลุ้น คุณเจ้านายสุดหล่อ เลขาผู้กลัวน้ำสุดหัวใจ
เจ้านายมาดเข้มพาหล่อนนั่งรถออกมาดูพื้นที่ ที่กำลังก่อสร้างอยู่ เขาอธิบายถึงโครงการให้ฟังอย่างละเอียดถี่ยิบ ชี้ให้ดูโน่นนั่นนี่ จอมขวัญได้แต่พยักหน้ารับฟังเหมือนเดิม มือก็จดเลคเชอร์เป็นระวิง จะถามกลับไปบ้างบางครั้งคราวเมื่อเขา หันมาถามว่ามีอะไรสงสัยไหม จอมขวัญจึงจำเป็นต้องถามออกไปเดี๋ยวจะหาว่าหล่อน ไม่มีประสิทธิภาพในหน้าที่ ไม่ประสีประสาในการทำงานวันเสาร์ซึ่งก็เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ที่หล่อนรอคอยมานาน ตลอดเจ็ดวันที่ผ่านมา เล่นเอาหล่อนแทบไม่อยากทำอะไร หลังจากเลิกงาน กลับเข้าที่พักได้ก็กระโดดขึ้นเตียง แทบไม่อยากอาบน้ำอาบท่าก่อนเข้านอนด้วยซ้ำไป ก็เจ้านายของหล่อนน่ะสิ เขาเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนกันนะ ทำงานหามรุ่งหามค่ำ เช้าก็ต้องตื่นตั้งแต่ไก่โห่และออกไปทำงานพร้อมกันเนื่องจากต้องมาทานกาแฟฝีมือหล่อนก่อนที่จะออกไปยังสำนักงาน แถมบางวันที่หล่อนเข้านอนไปแล้ว ก็ยังไม่เห็นมีวี่แววว่า เจ้านายจะกลับเข้ามาที่พัก กลับกลายเป็นหล่อนเสียอีกที่สบาย ไปทำงานเช้าเย็นก็กลับตามเวลา แต่ถึงอย่างนั้นก็เหนื่อยเสียจนไม่อยากทำอะไรแล้วเคยตื่นแต่เช้าอย่างไรก็เป็นอย่างนั้น จอมขวัญลุกจากที่นอนลายกระต่ายหมาย
รักต้องลุ้น คุณเจ้านายสุดหล่อ ใจละลาย I
“อ๊ะ! ไม่นะคะ เอ่อคือ..ฉันไม่มีชุดว่ายน้ำ ไม่อยากเล่นน้ำตอนนี้ แล้ว...” จอมขวัญขืนตัวเอาไว้สุดฤทธิ์ เมื่อชายหนุ่มออกแรงจูงมือหล่อนให้ไปขอบสระหวังจะให้หล่อนลงไปในน้ำให้ได้ ปากพยายามปฏิเสธเขาสารพัดเหตุผล แต่ไหนเลยจะสู้กำลังช้างสารของเขาได้“ไม่เห็นเป็นไรเลยใส่ชุดนี้ก็ได้ ผมไม่ว่าหรอก” พูดจบก็หันมาทำตาคมหวานซึ้งใส่หล่อน อ๊าย..อย่านะ..อย่ามาทำสายตา อย่างนี้นะ..รู้ไหมใจมันจะละลายอยู่แล้ว.. ความคิดทั้งหมดทั้งมวลพลันสะดุดหยุดไว้เพียงเท่านั้นเมื่อจอมขวัญรู้สึกว่าน้ำในสระ มันรอคอยอยู่แล้วอย่างยินดีที่จะให้หล่อนลงไปหามัน มวลน้ำพวกนั้นต่างพากันพุ่งเข้าสู่จมูก ปาก เรียกง่าย ๆ ก็ ตั้งแต่หัวจรดเท้าทำเอาเธอเสียขวัญตกใจกลัวสุดขีด“อึก!..อึกกกก!” จอมขวัญพยายามใช้แขนขา ถีบตัวกวัดแกว่งสะเปะสะปะไปทั่ว ดิ้นรนกระเสือกกระสนราวกับลูกหมาตกน้ำ ดูน่าเวทนายิ่งนักเมื่อรู้สึกว่าขาหยั่งไม่ถึงพื้นสักที“ชะ..ชะ..ช่วยด้วย!” จอมขวัญกัดฟันถีบตัวขึ้นเหนือน้ำ ร้องขอความช่วยเหลือเมื่อคิดว่าตัวเองคงไม่รอดแน่แล้ว ตัวต้นเหตุไปอยู่ไหนนะทำไมไม่มาช่วยหล่อน หร
รักต้องลุ้น คุณเจ้านายสุดหล่อ แทบละลาย
และ..อย่างอดใจไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว กลิ่นสาบสาวช่างหอมตลบ อบอวลอะไรเช่นนี้ ชายหนุ่มดึงร่างแน่งน้อยเข้าสู่วงแขนกว้างแนบแน่น จมูกโด่งเป็นสันค่อย ๆ เฉียดเข้าใกล้กับแก้มนวลใสหอมกรุ่นช้า ๆ ทันใดนั้น..จังหวะการเต้นของหัวใจของทั้งสองฝ่ายก็เริ่มเต้นรัวเร็วขึ้นเรื่อย ๆ โดยเฉพาะจอมขวัญซึ่งตอนนี้รู้สึกเหมือนลมหายใจหยุดเต้นไปชั่วขณะ พลางหายใจติด ๆ ขัด ๆ ราวกับคนขาดออกซิเจน พร้อมกับอาการสั่นสะท้าน ใบหน้าอันหล่อเหลาหมดจดของมัฆวัฒน์ค่อย ๆ เคลื่อนต่ำลงมาเรื่อย ๆ ดวงตาสีน้ำตาลเข้มส่อแววเอาจริงเอาจัง ทำให้หล่อนรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาจับใจ จนตัวแข็งราวกับก้อนหินขยับเขยื้อนกายไปไหนไม่ได้เลยลมหายใจร้อนผะผ่าวกระทบมาที่แก้มนวลเนียนช้า ๆ คล้ายยั่วเย้า เหมือนจะ..จะ..จูบ จอมขวัญหลับตาปี๋ เมื่อรับรู้โดยสัญชาตญาณว่าเขาจะทำอะไร..แต่สติหล่อนกลับดับวูบไป ราวกับปิดสวิตช์ไฟ ดูเหมือนว่า..สวรรค์ที่รอคอยอยู่ตรงหน้าเมื่อสักครู่ มลายหายไปในพริบตา เมื่อฝ่ายหญิงหมดสติตัวอ่อนพับไปเสียแล้ว เป็นลมหรือนี่..ฮึ..ช่างไร้เดียงสาอะไรเช่นนี้ นี่ขนาดยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย ก็ถึงกับเป็นลมเป็นแล้งไปซะแล้ว เฮ้อ!..มัฆวัฒน์ขบกราม
รักต้องลุ้น คุณเจ้านายสุดหล่อ ชิดใกล้
“ตื่นแล้วหรือ ทานข้าวต้มก่อนสิ คุณยังไม่ได้ทานอะไรเลยตั้งแต่เช้าแล้วนี่” ไม่พูดเปล่าคนตัวสูง หันมาจับตัวหญิงสาวให้หลังชิดหัวเตียงอย่างง่ายดาย พลางหยิบถ้วยข้าวต้มไว้ในอุ้งมือใหญ่ มือข้างที่ว่างก็ตักข้าวต้มขึ้นเป่า ก่อนจะยื่นช้อนมาจ่อที่ปากหล่อน พลางเลิกคิ้วถาม บังคับให้คนป่วยอ้าปากรับอาหารจากเขาแต่โดยดี จอมขวัญค่อนข้างมึนงง กับกิริยาท่าทางทุก ๆ อย่างนับตั้งแต่เจ้านายหนุ่มก้าวเข้ามาในห้องส่วนตัวของเธอแล้ว นี่เขาเป็นอะไรของเขาเนี่ย..อยู่ดี ๆ มาใจดีกับหล่อนอย่างนี้ทำไมกัน..ถ้ารู้สึกผิดที่ทำให้หล่อนจมน้ำล่ะก็ ไม่เป็นไรหรอก ไม่ถือสา เพราะเขาอาจจะไม่รู้จริง ๆ ว่าหล่อนว่ายน้ำไม่เป็น“เอ้า..อ้าปากสิ มองอยู่ได้..กินซะผมอุตส่าห์ต้มเองกับมือเลยนะ” หญิงสาวสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อรู้สึกตัวว่ามองหน้าหล่อ ๆ นั้นอยู่เป็นนานเมื่อได้ยินเสียงทุ้ม สั่งแกมขู่ จึงยอมอ้าปากให้ข้าวต้มอุ่น ๆ เข้าปากจากฝีมือการเป่าและป้อนของเขาอย่างลืมตัว“อือ..ไม่เป็นไรค่ะ..ฉันทานเองได้” ปฏิเสธแถมส่ายหน้าพัลวัน เมื่อเขายื่นช้อนข้าวมาอีก“ไม่เป็นไรเหมือนกัน เพื่อเป็นก
รักต้องลุ้น คุณเจ้านายสุดหล่อ ทานข้าวมื้อเย็นกับเพื่อน
“ก็ได้ ๆ เอาล่ะ ถ้ามั่นใจว่าไหว แล้วแต่ก็แล้วกัน ถ้าไข้กลับคืนมาอย่ามาโทษผมนะ” พูดจบชายหนุ่มก็ก้มลงตักข้าวต้มเข้าปากไม่สนใจหล่อนอีก จอมขวัญเบะปากใส่คนตรงหน้า อย่างนึกหมั่นไส้ แต่เขาไม่เห็นหรอก แล้วก็เลื่อนข้าวต้มชามที่เหลือมาทานอย่างเอร็ดอร่อย ไม่สนใจคนตรงหน้าเหมือนกัน เจ้านายกับเลขาเข้ามาถึงสำนักงาน เมื่อประมาณแปดโมงเศษ ๆ มัฆวัฒน์เข้าไปในสำนักงานได้สักพักก็ออกไป..โดยบอกว่ามีนัดกับลูกค้าที่กรุงเทพฯ หล่อนไม่ต้องตามไปด้วยนัยว่าไม่สำคัญมาก เขาสามารถไปคนเดียวได้..“ยุ่งอยู่หรือครับ หน้ามุ่ยเชียว” เสียงนี้ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นเสียงของแก้วกล้า พักหลัง ๆ เขามักจะเข้ามาทักทายหล่อนเป็นประจำ คงเห็นว่าไม่มีเพื่อนกระมังจึงสงเคราะห์ให้โดยการ เข้ามาคุยเวลาที่เจ้านายออกไปติดต่องานด้านนอกโดยไม่ได้พ่วงเอาหล่อนไปด้วย“เปล่าหรอกค่ะ แต่ก็..นิดหน่อยเท่านั้นเองค่ะ”“ถ้าอย่างนั้นเย็นนี้ ไปทานข้าวที่ร้านผมนะครับ ตั้งแต่วันนั้นเรายังไม่มีโอกาสไปทานข้าวที่ร้านผมด้วยกันเลยสักครั้ง จะชวนทีไร ก็เห็นแต่เจ้านายทำหน้ายักษ์ใส่ทุกที วันนี้ถือโอกาสที
รักต้องลุ้น คุณเจ้านายสุดหล่อ 'อย่ามายั่วให้..รัก..แล้วก็จากไปแบบนี้ผมไม่ยอมเด็ดขาด'
“เฮ้อ!” จอมขวัญถึงกับพ่นลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก ที่แท้ก็เจ้านายหล่อนนั่นเอง น้ำเสียงแหบ ฟังดูแปร่งปร่า อย่างไรพิกลอยู่เหมือนคนเป็นหวัด“ไปทานข้าวมาค่ะ”“ไปกับใคร?”“จะไปกับใครทำไมต้องคอยรายงานคุณด้วยหรือคะเจ้านาย” เมื่อได้ยินคำถามด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าวของอีกฝ่ายทำให้ลูกน้องถึงกับฉุนกึกขึ้นมาไม่ได้ เขาเป็นเจ้านายหล่อนนะ ไม่ได้เป็นผู้ปกครองเสียหน่อย ที่จะต้องให้รายงานทุกอย่าง ว่าไปไหนมาไหนกับใคร ไปทำอะไรมาบ้าง“ผมเคยบอกคุณว่าแก้วกล้าอาจจะมีคนของเขาอยู่แล้ว” เอ๊ะ! นี่แสดงว่าเขาเห็นหล่อนเดินมากับแก้วกล้า แล้วจะมาถามทำไม ว่าไปไหนกับใคร“แล้วทำไมเหรอคะ ก็ในเมื่อเขายังไม่ได้แสดงออกมาว่าเขามีเจ้าของแล้ว ฉันก็มีสิทธิ์ไม่ใช่หรือคะ?” จอมขวัญสังเกตเห็นว่าเขาเลิกคิ้วดกหนาขึ้นสูง พร้อมกันนั้นก็ขมวดเข้าหากัน ตามด้วยแววตาตัดพ้อ แกมเยาะหยัน และอย่างไม่ทันตั้งตัวมือใหญ่ทั้งสองข้าง ก็คว้าหมับเข้าที่ไหล่บอบบางออกแรงบีบเบา ๆ แล้วพูดกับหล่อน“ทำไมจอมขวัญ ฮึ..ทำไมทีกับผม คุณถึงทำตัวเหินห่
Latest chapter
รักต้องลุ้น คุณเจ้านายสุดหล่อ จบบริบูรณ์
รักต้องลุ้น คุณเจ้านายสุดหล่อ ฮันนีมูน
รักต้องลุ้น คุณเจ้านายสุดหล่อ บทส่งท้าย คืนเข้าหอ
รักต้องลุ้น คุณเจ้านายสุดหล่อ จูบให้สลบกันไปข้าง
รักต้องลุ้น คุณเจ้านายสุดหล่อ คู่กัด..คู่กัน III
รักต้องลุ้น คุณเจ้านายสุดหล่อ คู่กัด..คู่กันII
รักต้องลุ้น คุณเจ้านายสุดหล่อ พ่อคนขี้หึง
รักต้องลุ้น คุณเจ้านายสุดหล่อ คุณหนูล้อมดาว
รักต้องลุ้น คุณเจ้านายสุดหล่อ กลับบ้านเกิด..ขอเมีย
