บ้านใหญ่ บ้านเล็ก

กาน…..จะถึงบ้านปรายแล้วนะ

ปรายลดาเปิดไฟเลี้ยวซ้าย ทางที่เข้าไร่ ฝั่งขวาเป็นทิวเขา ฝั่งซ้ายเป็นป่า มีลำคลองยาวขนานเรื่อยไปกับถนนเข้าไร่ เดิมเป็นคลองธรรมชาติ หลังๆ มาทางราชการมาขุดขยายให้กว้างและยาวมากขึ้น ชาวบ้านแถวนี้ก็ได้ใช้น้ำทำเกษตร รวมถึงไร่วงษ์นรา ด้วย

"กาน….ลองเปิดกระจกซิ อากาศเริ่มเย็นแล้ว" หญิงสาวเปิดกระจกฝั่งของเธอ แล้วยื่นมือออกไปสัมผัสอากาศเย็นข้างนอก

กานดาราทำตามบ้าง

"โอ้ย.....ปราย ฉันชอบจังเลย ทำไมดีแบบนี้ ขอบใจเธอนะปราย ที่ทำให้ฉันได้มาสัมผัสธรรมชาติ"

"ไม่เป็นไรหรอก แค่เห็นเธอมีความสุขฉันก็มีความสุขแล้ว หวังว่าคุณพี่ของเธอจะไม่ดุนะ ที่เราเปิดกระจก เอามือออกไปสัมผัสอากาศเย็นแบบนี้ นี่ขนาดยังไม่ค่ำนะกาน คืนนี้อากาศเย็นแน่ๆ เวลาปรายกลับบ้าน ปรายไม่อยากกลับกรุงเทพฯ เลย โหยหาชีวิตแบบนี้ นี่ปรายยังคิดอยู่เลยนะว่า เรียนจบปรายจะไปทำงานไกลๆ ได้ไหม แต่ช่างเถอะ มันยังไม่ถึงเวลา ไว้จบจริงๆ ก่อนค่อยว่ากัน"

ประมาณ 4 กิโลเมตรจากถนนใหญ่ก็ถึงไร่ วงษ์นรา ระหว่างทางเข้าไร่ ต้นไม้ใหญ่ร่มรื่นมาก มองเห็นแสงไฟจากบ้านไม้หลังใหญ่เด่นอยู่บนเนิน บรรยากาศเงียบลงทันที ความเย็นมาแตะผิวสองสาว สดชื่นนั