Home / LGBTQ+ / ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า / บทที่ 13 เริ่มต้นการเป็นภรรยาที่ดี

Share

บทที่ 13 เริ่มต้นการเป็นภรรยาที่ดี

last update Last Updated: 2025-04-22 22:44:15

เช้าวันใหม่หลังจากการแต่งงานผ่านพ้นไป นลลุกขึ้นทันทีเมื่อได้ยินเสียงนาฬิกาปลุก เธอรีบคว้ามือถือมากดปิดเพราะเกรงจะรบกวนการนอนของคนข้าง ๆ

ปราณปภัสยังคงหลับใหล ใบหน้าที่ปราศจากการเติมแต่งที่นลได้ตื่นมาเจอกลับทำให้เธอรู้สึกว่า ผู้หญิงคนนี้เหมาะกับการไม่แต่งแต้มอะไรเลยบนใบหน้ามากกว่า ปราณในตอนนี้ดูสวยและมีเสน่ห์กว่าตอนที่เธอสวมเครื่องแบบทำงานและแต่งหน้าเข้ม ๆ เป็นไหน ๆ

นลเดินตรงไปยังตู้เสื้อผ้าของปราณที่อยู่มุมห้อง เปิดตู้เสื้อผ้าออกดูก็เจอเสื้อผ้ามากมายที่แขวนอย่างเป็นระเบียบไล่เรียงตามเฉดสี นลหยิบเสื้อสูทสีกรมท่าออกมาเตรียมไว้ จับคู่กับเสื้อเชิ้ตสีขาวและเลือกเนกไทเส้นบางให้เข้ากับชุดแล้วแขวนเสื้อผ้าทั้งหมดไว้ตรงหน้าตู้เสื้อผ้า หันไปมองคนบนเตียงอีกครั้งก็ยังคงหลับสนิท ปราณปภัสในตอนนี้เหมือนเด็กน้อยยังไงอย่างนั้น

นลเผลอยิ้มออกมาเล็กน้อยแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ บีบยาสีฟันไว้บนแปรงของปราณปภัส เตรียมผ้าขนหนูและชุดคลุมอาบน้ำแขวนเอาไว้ จากนั้นจึงพาตัวเองออกมาจากห้องแล้วตรงไปยังห้องครัวเพื่อจะเตรียมมื้อเช้าให้อีกฝ่าย

กลิ่นหอมของขนมปังปิ้งและไข่คนอบอวลไปทั้งห้องครัวหลังจากนลเข้ามาได้ไม่นาน มื้อเช้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า   บทที่ 14 สั่งให้เลิกยุ่ง

    นลมองไม่เห็นทางเลือกไหนเลย สุดท้ายเธอจำต้องยอมเดินตามผู้ชายชุดดำสองคนนั้นไปยังรถตู้คันหนึ่งที่จอดอยู่ด้านหลังคอนโด เมื่อประตูเปิดออกกว้างนลก็หายสงสัยทันทีว่าผู้ชายชุดดำเป็นใคร ทั้งคู่เป็นลูกน้องของนายชาญชัยนี่เอง โดยที่เจ้านายของพวกเขากำลังนั่งอยู่ในรถด้วยใบหน้าเคร่งขรึมดังเช่นที่นลเคยได้เห็นเมื่อวันแต่งงาน“ไม่ต้องกลัว ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก แค่มีเรื่องอยากคุยด้วยนิดหน่อย”คนในรถเอ่ยขึ้นโดยที่นลนั่งอยู่เก้าอี้ด้านข้าง เธอไม่กล้าแม้แต่จะหันมองหน้านายชาญชัย หัวใจยังคงเต้นรัว บรรยากาศภายในรถชวนอึดอัดเป็นอย่างมาก“เข้าเรื่องเลยละกันนะ” นายชาญชัยเริ่มต้นการสนทนาด้วยน้ำเสียงเย็นชา“เธอกับปราณไม่มีอะไรเหมาะสมกันเลย เรื่องงานแต่งงานนั่นฉันรู้ว่ามันเป็นเรื่องลวงโลก รับเงินในซองนี่ไปซะแล้วออกไปจากชีวิตของปราณ”เขาเลื่อนซองเอกสารที่อัดแน่นไปด้วยธนบัตรจำนวนมากไปตรงหน้านล “เงื่อนไขคือ เลิกยุ่งกับปราณทันที”นลมองซองสีน้ำตาลด้วยสายตาแน่วแน่ก่อนจะเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงฉะฉาน“ฉันรักลูกสาวคุณจริง ๆ ค่ะ ไม่มีอะไรจะมาเปลี่ยนแปลงความรักของเราสองคนได้ ไม่ว่าจะเป็นเงิน หรือคำสั่งจากใครก็ตาม”สายตาของนายชาญชัยฉาย

    Last Updated : 2025-04-22
  • ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า   บทที่ 15 อยู่ใกล้ฉันไว้

    เช้าวันต่อมา หลังจากนลและปราณอาบน้ำแต่งตัวและทานมื้อเช้ากันเรียบร้อยแล้ว ปราณขับรถพานลมาที่บ้านสวนอีกครั้ง เธอตัดสินใจแล้วว่าจะให้นลมาอยู่ที่นี่สักพัก เพราะเกรงว่าพ่อของเธอจะส่งลูกน้องมาขู่นลอีก เธอไม่อยากเห็นแววตาของความหวาดกลัวจากนลอีกแล้ว เพราะมันสร้างความเจ็บปวดให้กับเธอไม่น้อยเลยที่ไม่สามารถดูแลคนที่ตัวเองรักได้ตลอดเวลาบรรยากาศบ้านสวนเต็มไปด้วยต้นไม้เขียวขจี เสียงนกร้อง และลมเย็นที่พัดผ่าน ทำให้รู้สึกสงบและอบอุ่น ทุกอย่างที่นี่ดูปลอดภัยกว่าที่คอนโดเธอเป็นไหน ๆ แม้ว่าจะไม่มีพนักงานรักษาความปลอดภัยก็ตาม“นล อยู่ที่นี่สักพักนะ” ปราณพูดพลางจับมือของนลแน่นขณะทั้งคู่ยืนอยู่หน้าบ้านสีขาวหลังเล็กที่ครั้งก่อนเคยมาทานข้าวด้วยกันแล้วนลมองปราณด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยความสงสัยและกำลังจับพิรุธบางอย่าง “ฉันอยู่ได้ แต่คุณไม่ได้คิดจะทำอะไรที่มันอันตรายใช่ไหม”ปราณถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะส่งยิ้มที่คิดว่าสวยที่สุดไปให้คนที่ตนรัก “ฉันต้องไปคุยกับพ่อให้รู้เรื่อง แต่ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจัดการได้แน่นอน เดี๋ยวตอนเย็นจะกลับมากินข้าวด้วยนะ ทำกับข้าวอร่อย ๆ รอไว้ด้วยล่ะ”นลยังคงกังวล เธอบีบมือปราณแน่นขึ้น “ฉันเป็นห

    Last Updated : 2025-04-22
  • ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า   บทที่ 16 คืนนี้ต้องเจิดจ้า

    เช้าวันใหม่ในบ้านสวนที่เงียบสงบ เสียงนกร้องเปรียบเสมือนเสียงนาฬิกาปลุกที่คุ้นชิน ปราณตื่นลืมตาขึ้นมาเพราะถูกปลุกด้วยกลิ่นอาหารหอมอบอวลไปทั้งบ้านชุดทำงานที่เธอแขวนไว้ในรถถูกนำมารีดเรียบร้อยแล้ว จัดแขวนไว้หน้าตู้เสื้อผ้าอย่างเป็นระเบียบ เมื่อเดินเข้าไปในห้องน้ำแปรงสีฟันมียาสีฟันบีบรอไว้แล้วเช่นทุกที ปราณยิ้มออกมากับความใส่ใจเล็กน้อยของนลที่ทำให้หัวใจของเธอพองโตเป็นอย่างมาก แล้วรีบจัดการภารกิจส่วนตัวแสงแดดยามเช้าลอดผ่านหน้าต่างเข้ามาในครัวเล็ก ๆ ของบ้าน นลกำลังยืนอยู่หน้าเตาไฟด้วยใบหน้าที่ดูผ่อนคลาย เธอกำลังคนข้าวต้มกุ้งในหม้ออย่างตั้งใจ กลิ่นหอมของข้าวต้มและกุ้งสดใหม่ลอยฟุ้งไปทั่วห้องครัวนลหันไปหยิบถ้วยกาแฟใบโปรดของปราณออกมาจากตู้ และเตรียมน้ำผึ้งสำหรับเติมลงในกาแฟให้ได้รสชาติที่ปราณชอบ เธอตั้งใจจัดอาหารทุกอย่างใส่ถาดอย่างเรียบร้อย ก่อนจะยกไปที่โต๊ะอาหารกลางสวนปราณเดินออกมาจากห้องนอนด้วยชุดทำงานที่นลเตรียมไว้ให้ วันนี้เธอแต่งหน้าทำผมเองเพราะไม่อยากรบกวนอีกฝ่ายมากนัก แค่นลตื่นมาเตรียมมื้อเช้าให้และจัดเสื้อผ้า บีบยาสีฟันไว้ แค่นี้ก็ทำให้ปราณหลงรักผู้หญิงคนนี้มากขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว“อรุณ

    Last Updated : 2025-04-22
  • ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า   บทที่ 17 งานสำคัญ

    แสงไฟระยิบระยับจากโคมไฟแชนเดอเลียร์หรูหราส่องประกายอยู่ในห้องจัดเลี้ยงของโรงแรมเดอะรอยัล บรรยากาศเต็มไปด้วยเสียงพูดคุยอย่างเป็นกันเองระหว่างคณะทูตและกงสุลจากหลากหลายประเทศ ปราณและนลเดินเคียงคู่กันเข้ามาในงานด้วยความสง่างาม ทั้งคู่แต่งกายด้วยชุดที่เหมาะสมสำหรับค่ำคืนอันทรงเกียรตินี้ปราณอยู่ในชุดเสื้อสูทสีขาวเรียบหรูที่ตัดเย็บอย่างประณีตจากแบรนด์ดัง ด้านในมีเกาะอกสีขาวเผยให้เห็นผิวขาวออร่าจากแผงอกกว้าง ขณะที่นลอยู่ในชุดราตรีสีขาวที่ปักเพชรระยิบระยับ ทุกย่างก้าวของเธอดูสง่างามราวกับเจ้าหญิง ทั้งสองคนเป็นที่จับตามองทันทีที่ก้าวเข้าสู่ห้องจัดเลี้ยงการอยู่เคียงข้างกันของผู้หญิงสวยสง่าทั้งสองคน ไม่มีตรงไหนเป็นจุดด่างพร้อยเลยแม้แต่น้อย คำว่าเหมาะสมแก่ทั้งคู่ยังดูน้อยไปเสียด้วยซ้ำ ยิ่งกว่าเหมาะสม ยิ่งกว่าเพชรเม็ดงาม ความสวยงามในทุก ๆ ก้าวเดินทำเอาคนรอบข้างแทบทุกคนจ้องมองการมาถึงของทั้งคู่อย่างไม่ละสายตาสายตาหลายคู่ในงานหันมองด้วยความประหลาดใจและชื่นชม เพราะปราณและนลเป็นคู่หญิงหญิงเพียงคู่เดียวในงาน และทั้งคู่ดูโดดเด่นอย่างไม่น่าเชื่อปราณยิ้มอย่างมั่นใจ พลางจับมือนลไว้แน่น ให้ความรู้สึกมั่น

    Last Updated : 2025-04-22
  • ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า   บทที่ 18 เข้าพบด่วน

    ช่วงบ่ายวันนี้หลังจากปราณทานมื้อเที่ยงที่ทำงานเรียบร้อยแล้ว เธอได้รับข้อความจากคนเป็นพ่อให้เข้าพบด่วน แต่สิ่งที่ทำให้ปราณขมวดคิ้วเข้าหากันคือในข้อความนั้นบอกว่าให้ปราณพานลไปด้วย เธออ่านข้อความนั้นซ้ำอยู่หลายครั้งและคิดไม่ตกว่ามีเหตุผลอะไรที่พ่อของเธออยากเจอนลแต่สุดท้ายเมื่อถึงเวลานัดหมาย ทั้งคู่ก็มาอยู่ที่หน้าห้องทำงานของนายกรัฐมนตรีด้วยกันบุคคลที่มีอิทธิพลในวงการการเมืองระดับประเทศกำลังนั่งอยู่ในห้องทำงานใหญ่โตของเขา โทนสีเข้มของเฟอร์นิเจอร์ทุกอย่างบ่งบอกถึงความภูมิฐานและอำนาจ ทว่าบรรยากาศในห้องวันนี้กลับดูอึดอัดเมื่อปราณและนลถูกเรียกให้เข้าพบปราณและนลเดินเคียงคู่กันเข้ามาในห้อง โดยที่วันนี้ปราณสวมชุดสูทสีดำ ส่วนนลสวมชุดเดรสสีครีมดูสุภาพเรียบร้อย เมื่อยืนเคียงข้างกันช่างดูเป็นคู่ที่เหมาะสมมากยิ่งนักวันนี้ทั้งคู่มีท่าทีอ่อนน้อมกว่าทุกครั้งที่เจอกัน เพราะก่อนมาที่นี่นลได้ตกลงกับปราณแล้วว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นทั้งคู่จะเผชิญหน้าฝ่าฟันไปด้วยกันโดยใช้เหตุผล จะไม่แสดงออกถึงท่าทีไม่พอใจใด ๆ เหมือนครั้งก่อนอีกแล้วนายชาญชัยมองทั้งคู่ด้วยสายตาที่นิ่งขรึม แต่มีประกายบางอย่างที่นลจับความรู้

    Last Updated : 2025-04-22
  • ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า   บทที่ 19 ขอบคุณสำหรับคำตอบ

    คำถามของปราณถูกทิ้งเคว้งไว้ในอากาศอีกครั้ง ไม่รู้เป็นรอบที่เท่าไหร่ที่นลเฉไฉที่จะตอบคำถามทำนองนี้ และปราณก็ยังคงไม่คาดคั้นเช่นเดิม เธอเต็มใจที่จะรอจนกว่าอีกฝ่ายพร้อมที่จะเอ่ยคำนั้นระหว่างที่รอคำตอบเรื่องหัวใจจากนล ปราณก็พยายามปรับปรุงตัวเองเป็นคนที่ดีขึ้น เพื่อที่นลจะได้ไม่เปลี่ยนใจจากเธอไปไหน และเธอหวังเป็นอย่างยิ่งว่าการแต่งงานครั้งนี้จะคงอยู่ตลอดไปโดยไม่มีวันเลิกราตั้งแต่ที่นลถูกแต่งตั้งเป็นทูตระหว่างประเทศ เธอได้ไปออกงานกับปราณมากขึ้น ได้รู้จักคนดังและนักการเมืองที่มีชื่อเสียงหลายคน และไม่นานหลังจากนั้น เลขาของนายกรัฐมนตรีก็เรียกเธอไปพบเพื่อชี้แจงงานสำคัญครั้งใหญ่ซองเอกสารสีน้ำตาลที่นลได้รับมาเป็นเหมือนภารกิจระดับชาติที่เธอต้องแบกรับหน้าที่อันใหญ่หลวง เมื่ออ่านรายละเอียดทั้งหมดครบแล้ว นลถึงกับถอนหายใจออกมา“โครงการพัฒนาความร่วมมือเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน ความมั่นคงทางอาหารและทรัพยากรน้ำในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้” นลเอ่ยขึ้นมาเบา ๆ ระหว่างที่สายตาก็พลิกหน้ากระดาษที่กำลังอ่านไปมาอีกครั้งเย็นวันนี้นลและปราณมาทานข้าวด้วยกันที่ร้านอาหารริมน้ำร้านหนึ่ง แม้ร้านจะค่อนข้างเป็นส่ว

    Last Updated : 2025-04-22
  • ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า   บทที่ 20 มีคนคลั่งรัก

    เช้าวันนี้นลตื่นมาด้วยความรู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งร่างกาย อีกทั้งยังรู้สึกปวดหน่วงท้องน้อยแปลบ ๆ นั่นก็เพราะเมื่อคืนเธอและปราณปภัสเล่นบทรักกันอย่างเร่าร้อนราวกับคู่รักข้าวใหม่ปลามัน กว่าจะได้นอนก็เกือบเช้าแล้ว แต่เมื่อหันมองข้าง ๆ ก็พบเพียงพื้นที่ว่างเปล่า คนที่นอนอยู่ข้างกันเมื่อคืนนี้ไม่รู้หายไปไหนแล้ว ไม่บ่อยนักที่ปราณจะตื่นก่อนเธอ นอกจากวันที่มีงานด่วนจริง ๆนลรีบลุกจากเตียงอย่างทุลักทุเล รีบเดินเข้าห้องน้ำเพื่อจะไปบีบยาสีฟันและจะออกมาเตรียมชุดทำงานให้ปราณอย่างเช่นทุกครั้ง แต่วันนี้กลับมียาสีฟันที่บีบไว้แล้วอยู่บนแปรงของเธอ ส่วนพื้นห้องน้ำก็ยังคงมีหยดน้ำเกาะ ราวกับว่าเพิ่งมีคนเข้ามาใช้งานนลขมวดคิ้วแปลกใจเล็กน้อย และเปิดประตูห้องนอนออกไป จนสัมผัสเข้ากับกลิ่นอาหารหอม ๆ เป็นอันดับแรกสองเท้าเดินปรี่ไปทางห้องครัวแล้วก็เห็นว่าปราณกำลังอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวหลวมกับกางเกงขาสั้นสีครีม โดยมีผ้ากันเปื้อนสีฟ้าผูกเอวเอาไว้ เป็นภาพที่นลแทบไม่เคยเห็นมาก่อน ปราณปภัสทำอาหารเป็นด้วยเหรอ?“ทำไมตื่นเช้าจังคะ แล้ววันนี้ไม่ไปทำงานเหรอ ทำไมใส่ชุดนี้เนี่ย แล้วนั่นทำอะไร มื้อเช้าเหรอ เดี๋ยวฉันทำให้ หิ

    Last Updated : 2025-04-22
  • ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า   บทที่ 21 สวัสดีฮานอย

    โปรเจกต์พิเศษที่ปราณและนลมาร่วมประชุมในครั้งนี้ คือ โครงการพัฒนาความร่วมมือด้านความมั่นคงทางอาหารและทรัพยากรน้ำในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้วันที่สองและสามของการมาประชุมครั้งนี้ ทั้งปราณปภัสและนลทำหน้าที่ตัวแทนประเทศไทยได้อย่างดีเยี่ยม โดยเฉพาะนลที่พูดจาฉะฉาน และเสนอแนวทางความคิดเห็นในการพัฒนาโครงการชลประทานอัจฉริยะที่ใช้โปรแกรมพิเศษที่ประเทศไทยพัฒนาผู้ใหญ่หลายฝ่ายต่างเห็นด้วยกับข้อเสนอของนล อีกทั้งวันนี้เธออยู่ในชุดเสื้อสูทสีขาวและกระโปรงสีครีมเข้ารูป แต่งหน้าทำผมตามแบบฉบับแอร์โฮสเตสสาว ยิ่งดึงดูดสายตาทุกคู่ในห้องประชุมได้มากทีเดียว“โครงการนี้ไม่เพียงช่วยแก้ไขปัญหาภูมิภาคด้านน้ำและอาหาร แต่ยังยกระดับบทบาทของประเทศไทยในฐานะประเทศผู้นำด้านการพัฒนาอย่างยั่งยืนในภูมิภาค สร้างภาพลักษณ์ที่ดีในระดับนานาชาติ และส่งเสริมความสัมพันธ์ระหว่างประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อย่างแน่นแฟ้นอีกด้วยค่ะ”นลกล่าวทิ้งท้ายและกวาดสายตามองหน้าทุกคนในห้องประชุมพร้อมรอยยิ้มสวยที่คิดว่าสวยที่สุดเท่าที่ชีวิตนี้เคยยิ้มมาแล้วเสียงปรบมือดังกึกก้อง นลถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก หันหน้ามองคนข้าง ๆ ก็เจอเข้าก

    Last Updated : 2025-04-22

Latest chapter

  • ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า   บทที่ 1 ผู้โดยสารจอมวุ่นวาย

    สนามบินยามค่ำคืนเต็มไปด้วยแสงไฟระยิบระยับ ผู้โดยสารต่างเร่งรีบกับเสียงประกาศเรียกขึ้นเครื่อง แต่ท่ามกลางความวุ่นวายนั้น นลินภากลับยืนนิ่งริมกระจกใส มองลานจอดเครื่องบินกว้างใหญ่ เธอรู้สึกเหมือนติดอยู่ในทางแยกที่ไม่รู้จะเดินไปทางไหนเครื่องบินของสายการบินต่าง ๆ ที่เตรียมทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าไม่ได้ทำให้หญิงสาวที่ชื่อ นลินภาหรือนล ตื่นเต้นได้เลยแม้แต่น้อย กลับกันยิ่งได้โบยบินมากเท่าไหร่ เธอยิ่งรู้สึกว่าอิสระของการใช้ชีวิตถูกตัดขาดมากขึ้นเท่านั้น อาชีพแอร์โฮสเตสที่ใฝ่ฝัน มันไม่ใช่แบบที่คิดเลย“มายืนเหม่ออะไรตรงนี้ยะแม่คุณ รีบไปทำงานที่เรารักกันเถอะ”เสียงเล็กแหลมเข้ามาขัดจังหวะความคิดจนทำให้นลหลุดจากภวังค์ ไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่าเป็นเสียงของใคร เพราะเพื่อนร่วมงานที่เธอไว้ใจได้ไม่ได้มีมากนักนลดึงด้ามจับของกระเป๋าลากขึ้นจนสุดแล้วลากกระเป๋าส่วนตัวเดินตามเพื่อนสนิทไปตามทางเดินของตัวอาคาร รองเท้าหุ้มส้นสีครีมที่มีส้นสูงสองนิ้วรองรับขาเรียวยาว กับชุดพนักงานของสายการบินที่เป็นเสื้อแจ็กเก็ตสีน้ำตาลเข้ารูปสวมทับเชิ้ตสีขาว และกระโปรงขนาดพอดีตัวที่ยาวเลยเข่าขึ้นมาหน่อยนึงในสีเดียวกัน ช่วยดึงดูดสายตาช

  • ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า   ตอนพิเศษ (4) ฮันนีมูน

    “วันครบรอบปีนี้พี่อยากได้อะไรคะ”นลเอ่ยถามขณะที่ทั้งคู่กำลังนั่งดูหนังด้วยกัน วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ปราณไม่มีงานที่ไหน ส่วนนลที่ทำหน้าที่เลขามาด้วยดีจึงได้พลอยหยุดงานไปด้วย“จริงสิ อาทิตย์หน้าแล้วนี่นา ปีนี้ไม่เอาอะไรดีกว่าค่ะ พี่ไม่อยากได้อะไรเลย นลล่ะ อยากได้อะไรเป็นพิเศษมั้ย”ปราณคว้าตัวคนรักมากอด ไม่ได้สนใจทีวีเบื้องหน้าอีกแล้ว ทั้งคู่ขยับร่างกายแนบชิดบนเตียงกว้าง เปลี่ยนหัวข้อสนทนาจากเรื่องหนังมาเป็นเรื่องของขวัญวันครบรอบ“พี่ปราณให้นลทุกอย่างแล้ว นลเองก็ไม่มีอะไรที่อยากได้แล้วเหมือนกัน”“จริงเหรอ แต่วันครบรอบทั้งทีเลยน้า”ปราณถามกลับเสียงหวาน อยากให้คนรักชั่งใจคิดดูให้ดี เพราะในวันครบรอบทุกปีคุณปราณคนนี้พร้อมจะเล่นใหญ่เสมอ แต่ที่ผ่านมานลก็ได้ทุกอย่างไปหมดแล้วอย่างที่บอกจริง ๆบ้านพักตากอากาศ รถหรู น้ำหอม กระเป๋า เสื้อผ้า นาฬิกา และทุก ๆ อย่างที่คนอย่างปราณปภัสจะให้ได้“วันครบรอบก็เหมือนวันทั่วไปนั่นแหละค่ะ แค่เวลาผ่านมาย้ำเตือนว่า ความรักของเราผ่านมาด้วยกันอีกปีแล้ว”“พูดจาน่าเอ็นดูจัง”ปราณกดจูบลงบนหน้าผากคนรัก แม้จะคบกันมานานแล้วแต่เธอยังรู้สึกเอ็นดูแฟนเด็กคนนี้อยู่เสมอ ที่ผ่าน

  • ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า   ตอนพิเศษ (3) แค่แวะมาทักทาย

    บ่ายวันหยุดที่เต็มไปด้วยบรรยากาศผ่อนคลาย นลกำลังเตรียมตัวออกไปพบกับเพื่อน ๆ นักบินและลูกเรือในงานสังสรรค์ประจำกลุ่ม ทุกคนต่างตื่นเต้นที่จะได้เจอกันหลังจากไม่ได้รวมตัวกันนาน นลสวมเดรสสั้นความยาวแค่เข่าสีสดใสและหยิบกระเป๋าออกจากบ้านโดยไม่ลืมส่งข้อความบอกปราณพี่ปราณ นลออกไปกินข้าวกับบอยแล้วก็เพื่อนลูกเรืออีกสองสามคนนะคะ ไม่ต้องห่วง นลจะกลับไม่ดึกค่ะข้อความนั้นส่งไปพร้อมกับรูปเซลฟี่น่ารัก ๆ เพื่อยืนยันความตั้งใจ ปราณที่เพิ่งเสร็จสิ้นการประชุมเห็นรูปที่นลส่งมาก็เกิดอาการหวงทันทีเพื่อนอีกสองสามคนเป็นใครกันทำไมไม่บอกให้ชัดแล้วทำไมต้องแต่งตัวน่ารักขนาดนั้นมันน่าสงสัยจัง ต้องไปดูให้เห็นกับตาดีกว่าร้านอาหารริมแม่น้ำที่นัดพบตกแต่งด้วยแสงไฟอบอุ่น เสียงหัวเราะและเพลงเบา ๆ เพิ่มบรรยากาศความสนุก นลเดินเข้ามาในร้านและเห็นกลุ่มเพื่อน ๆ โบกมือทักทาย เธอยิ้มกว้างและรีบเดินไปหาพวกเขา"นล! ทางนี้ ๆ" บอยโบกมือเรียก"มาช้าจังเลย มัวแต่ร่ำลากับท่านปลัดอยู่รึไงเนี่ย" เพื่อนแอร์โฮสเตสสาวอีกคนเอ่ยแซวนลวางกระเป๋าถือลงบนโต๊ะ จัดแจงเสื้อผ้าหน้าผมให้เข้าที่เข้าทางก่อนจะเริ่มพูดคุยกับเพื่อน ๆ"ช่วงนี้พี่ปราณ

  • ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า   ตอนพิเศษ (2) ติดเกาะ

    เสียงคลื่นซัดสาดเข้าฝั่งเบา ๆ กับสายลมเย็นที่พัดโชยทำให้บรรยากาศที่ท่าเรือดูสดชื่น นลกำลังเตรียมตัวขึ้นเรือสปีดโบ้ทเพื่อไปเที่ยวเกาะแห่งหนึ่งพร้อมกับปราณ ทั้งสองตกลงกันว่าการพักผ่อนครั้งนี้จะเป็นโอกาสดีในการหลีกหนีความวุ่นวายจากชีวิตประจำวัน"พี่ปราณพร้อมรึยังคะ?" นลถามพลางหันมามองคนรักที่กำลังแบกกระเป๋าใบใหญ่จนดูเทอะทะ"พร้อมค่ะ แต่พี่ว่าเราเอากระเป๋ากันมาเยอะเกินไปรึเปล่านล" ปราณตอบพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ"ไม่เยอะหรอกค่ะ พี่ปราณจะได้ไม่ต้องลำบากบนเกาะไง" นลยิ้ม ก่อนจะดึงแขนปราณให้ขึ้นเรือเรือออกจากฝั่ง ท้องฟ้าสดใสและน้ำทะเลสีครามเพิ่มความตื่นเต้นให้กับการเดินทาง แต่ระหว่างที่ทั้งสองนั่งชมวิวและพูดคุยกันอย่างเพลิดเพลิน เสียงเครื่องยนต์ของเรือก็เริ่มสะดุดและหยุดทำงานในที่สุด"เกิดอะไรขึ้นคะ?" ปราณถามคนขับเรือด้วยสีหน้าเป็นกังวล"ดูเหมือนเครื่องยนต์จะมีปัญหา ต้องใช้เวลาซ่อมสักพักครับ" คนขับตอบพลางลงมือเช็กเครื่องยนต์โชคไม่ดีที่ลมทะเลพัดเรือลอยไปใกล้เกาะเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง คนขับเรือตัดสินใจนำเรือจอดที่เกาะนี้เพื่อรอความช่วยเหลือ ปราณกับนลจึงต้องลงจากเรือมาอยู่บนเกาะชั่วคราว"นี่เราต้องติดอย

  • ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า   ตอนพิเศษ (1) งานวันเด็ก

    ตอนพิเศษ (1)งานวันเด็ก สถานทูตใหญ่แห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ วันนี้สถานที่ถูกตกแต่งด้วยลูกโป่งหลากสีและธงเล็ก ๆ โบกสะบัดตามแรงลมเบาๆ งานวันเด็กกำลังเริ่มขึ้น เสียงหัวเราะและเสียงเพลงสร้างบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความสนุกสนานท่ามกลางบรรยากาศที่อบอุ่น ปราณถูกเชิญมาเป็นแขกพิเศษในงานนี้ เพราะเธอมีชื่อเสียงจากการเป็นบุคคลตัวอย่างในสังคม และได้รับหน้าที่เป็น "พี่ปราณ" ของเด็ก ๆ ในงานครั้งนี้ปราณไม่ได้มีประสบการณ์กับเด็กมากนัก แต่เธอเต็มใจรับภารกิจนี้ด้วยความตั้งใจแน่วแน่ วันนี้ปราณสวมชุดสูทที่ดูเรียบร้อยแต่แฝงด้วยความเป็นกันเอง ทันทีที่ก้าวเข้าสู่บริเวณงาน เด็ก ๆ หลายคนก็หันมามองด้วยความตื่นเต้น"พี่ปราณมาแล้ว!" เสียงเล็ก ๆ ตะโกนขึ้น พร้อมกับกลุ่มเด็กวิ่งเข้ามารุมล้อม"สวัสดีค่ะเด็ก ๆ วันนี้อยากทำอะไรกันบ้าง?"ปราณยิ้มกว้างและย่อตัวลงพูดกับพวกเขา เสียงเด็ก ๆ ตอบกันคนละเสียง ทั้งอยากเล่นเกม วาดรูประบายสี และบางคนก็อยากฟังนิทานขณะเดียวกัน นลที่แอบตามมาดูปราณจากมุมหนึ่งของงาน ไม่สามารถห้ามตัวเองให้ไม่เข้าไปช่วยได้ เพราะเห็นสีหน้าของคนรักแล้วพอจะเดาได้ว่าปราณน่าจะปวดหัวน่าดูกับเสียงของเด็ก ๆ

  • ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า   บทที่ 25 จากนี้และตลอดไป

    หนึ่งวันหมดไปกับการสวมบทเป็นแม่บ้าน วันนี้นลจัดการทุกอย่างด้วยตัวคนเดียวตั้งแต่เช้า แม้ปราณจะเคยบอกหลายครั้งว่าเธอมีแม่บ้านที่จะมาทำความสะอาดห้องให้อาทิตย์ละสองครั้ง แต่นลก็ชอบที่จะจัดการเรื่องงานบ้านด้วยตัวเองมากกว่า หรือถ้าจะพูดให้ถูก นลชอบที่ได้ดูแลปราณด้วยตัวเองต่างหาก“กลับมาแล้วค่า”เสียงสดใสของปราณดังนำมาก่อน ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินมายังระเบียงห้องแล้วสวมกอดคนรักจากด้านหลัง ขณะที่นลกำลังใช้ฟ็อกกี้ฉีดรดต้นไม้ในกระถางเล็ก ๆ ริมระเบียงคนตัวสูงวางคางบนไหล่ภรรยา ออดอ้อนเหมือนเด็กเพิ่งกลับจากโรงเรียน นานวันเข้าเธอแทบไม่เหลือภาพปลัดกระทรวงที่บุคลิกเคร่งขรึม โดยเฉพาะเวลาที่อยู่กับนลสองต่อสอง ปราณก็เป็นเพียงโกลเด้นตัวใหญ่ที่ชอบอ้อนเจ้าของมาก ๆ เท่านั้นเอง“เหนื่อยมั้ยคะ วันนี้งานเยอะรึเปล่า ของที่คุณสั่งไว้เค้าเอามาส่งแล้วนะ นลเก็บไว้ตรงลิ้นชักในห้องนอน”นลเอียงหน้าบอกคนด้านหลัง มือหนึ่งยังคงจับฟ็อกกี้ฉีดใบต้นไม้ต้นเล็ก ๆ ไปเรื่อย“เอาไว้ตรงนั้นก่อน ไว้เปิดดูด้วยกัน มีของนลด้วย”“เหรอคะ? แอบสั่งอะไรมาเนี่ย” นลขมวดคิ้วเล็กน้อย เดาไม่ออกว่าในถุงเล็ก ๆ นั่นจะเป็นอะไร“รับรองว่าที่รักต้องชอบแ

  • ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า   บทที่ 24 หวานมากขึ้น

    ปราณและนลกลับเข้าไปในงานพร้อมเสียงดนตรีแจ๊ซเบา ๆ คลอเคล้าไปกับบรรยากาศ ตอนนี้มื้ออาหารไม่เป็นที่สนใจแล้วเพราะหลายคนเริ่มอิ่มท้อง สิ่งที่กลายเป็นจุดสนใจคือฟลอร์เต้นรำที่มีรัฐมนตรีหลายคนออกไปเต้นรำกันอย่างสนุกสนานขณะที่ปราณและนลกำลังจะเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะ พ่อของปราณก็เดินเข้ามาหา เขายื่นแก้วไวน์ให้ทั้งสองคนคนละแก้วก่อนจะเอ่ยบางคำ"ปราณ ไปเต้นกับพ่อสักเพลงนะ" นายชาญชัยยื่นมือให้ลูกสาวของเขา ปราณเห็นท่าทีนั้นก็อดไม่ได้ที่จะอมยิ้ม ก่อนจะตอบกลับ"ไม่ได้เมาใช่มั้ยเนี่ย มาชวนลูกสาวเต้น" ปราณเอ่ยแซวกลับไป"ไม่ได้เมาเว้ย ฉันอยากเต้นกับแกบ้างมันจะทำไม พวกสาว ๆ น่ะเต้นด้วยจนเบื่อแล้ว" พ่อของปราณยักคิ้วแพรวพราย สองพ่อลูกหัวเราะร่าอย่างมีความสุข ปราณหันไปมองหน้านลเล็กน้อยเชิงขออนุญาต"ไปเถอะค่ะ นลไปนั่งที่โต๊ะนะ""จ้ะ ขอเวลานอกแป๊บเดียวนะ"ปราณเดินควงแขนไปกับพ่อของเธอพร้อมด้วยแก้วไวน์ในมือ ส่วนโต๊ะอาหารที่นลเดินกลับไปนั่งก็ไม่ไกลจากฟลอร์เต้นรำนัก จึงเท่ากับว่าปราณยังอยู่ในสายตาของเธอเมื่อมาถึงฟลอร์เต้นรำ ปราณก็ยอมปล่อยตัวตามจังหวะเพลง ช่วงเวลาที่เธอเต้นกับพ่อเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและการหยอกล้อ พ

  • ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า   บทที่ 23 ตำแหน่งใหม่

    การเดินทางไปทำงานที่เวียดนามครั้งนี้ สร้างความประทับใจแก่ปราณและนลเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะนลที่ได้เปิดประสบการณ์ใหม่ ๆ และผลงานของทั้งคู่ต่างเป็นที่ถูกพูดถึงกันเป็นวงกว้างภาพลักษณ์ของผู้หญิงเก่งทั้งสองคนที่อยู่เคียงข้างกันนั้น ไม่ได้เห็นได้บ่อยนัก แต่ทั้งปราณและนลกำลังจะเปิดภาพใหม่ ๆ ให้ใครหลายคนได้เห็นถึงความเท่าเทียมที่ไม่ใช่แค่เรื่องเพศ แต่ยังรวมไปถึงเรื่องของศักยภาพในการทำงานอีกด้วยและเมื่อทั้งคู่เดินทางมาถึงประเทศไทย นายกรัฐมนตรีก็เรียกพบในทันที บรรยากาศในห้องทำงานของพ่อวันนี้ทำให้ปราณเกิดความแปลกใจเล็กน้อย เพราะมันดูไม่อึดอัดอย่างที่แล้วมาเมื่อทั้งสองคนเดินเข้าไปในห้อง พ่อของปราณกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน เขาเงยหน้าขึ้นพร้อมรอยยิ้มอ่อน ๆ และผายมือเชิญให้ทั้งคู่เข้ามานั่งที่โซฟาข้างโต๊ะทำงาน“เป็นไงบ้าง” พ่อของปราณถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล สายตาของเขามองทั้งสองคนด้วยความภูมิใจ“ทุกอย่างเรียบร้อยดีค่ะพ่อ” ปราณตอบพร้อมกับหันไปมองนลเหมือนส่งสัญญาณให้เธอเล่าเพิ่มเติมนลยิ้มบางๆ ก่อนจะพูดต่อ “เราได้รับการต้อนรับที่อบอุ่นมากค่ะและได้รับการสนับสนุนที่ดีในทุก ๆ โปรเจกต์ที่กำลังจะเกิดขึ้น”นา

  • ระหว่างเราใต้ขอบฟ้า   บทที่ 22 ค่ำคืนนี้ของเราสองคน (NC)

    ในยามค่ำคืนของกรุงฮานอยที่เต็มไปด้วยแสงไฟระยิบระยับ ท้องฟ้ายามราตรีถูกประดับด้วยดวงดาวที่มองเห็นเพียงแผ่วเบา ห้องพักกว้างขวางตกแต่งด้วยโทนสีอบอุ่น พร้อมกระจกบานใหญ่ที่มองเห็นวิวเมืองด้านล่าง แสงไฟจากโคมไฟข้างเตียงให้บรรยากาศที่นุ่มนวลเหมือนกำลังโอบล้อมทั้งคู่ไว้ในความอบอุ่นบรรยากาศในห้องเงียบสงบ มีเพียงเสียงลมที่พัดแผ่วจากภายนอก ปราณยื่นมือไปแตะที่แก้มของนลเบาๆ เธอเงยหน้าขึ้นสบตาคนรัก ดวงตาทั้งคู่สื่อสารกันโดยไม่ต้องเอ่ยคำพูด“นล”เสียงเรียกชื่อแผ่วเบาก่อนจะโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ สัมผัสแรกจากริมฝีปากของปราณอ่อนโยนและแผ่วเบาราวกับสายลมที่แตะต้องผิวน้ำ นลหลับตาลงอย่างไม่รู้ตัว ปล่อยให้ความรู้สึกพาเธอไปตามจังหวะของหัวใจ จูบนั้นเต็มไปด้วยความหมายและความอ่อนหวานที่ปราณมอบให้เธอมือของปราณประคองใบหน้านลไว้เบาๆ ขณะเดียวกันก็เพิ่มระดับความเร่าร้อนมากยิ่งขึ้น นลยกมือขึ้นจับที่ไหล่ของปราณ รู้สึกถึงความอบอุ่นที่แผ่ซ่านจากตัวอีกฝ่าย ความใกล้ชิดนี้ทำให้เธอรู้สึกเหมือนเวลาหยุดเดินปราณถอนจูบออกช้า ๆ มองนลด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรักและความต้องการที่มากเหลือเกิน แน่นอนว่าคืนนี้เธอไม่ได้ต้องการเพียงแ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status