Share
บบที่ 816
Related chapter
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 817
ฟู่สือถิงคว้าข้อมือของเธอแล้วดึงเธอไปที่ห้างสรรพสินค้าโดยไม่พูดอะไรสักคำเธอเข้าใจเจตนาของเขาทันที “ฟู่สือถิง ฉันไม่ต้องการให้คุณซื้อของขวัญให้ฉัน! ฉันอยากกลับบ้านเดี๋ยวนี้!” เธออยากจะสลัดให้หลุดจากมือใหญ่ของเขา แต่เขากลับจับไว้แน่นไม่ปล่อย “ทำไมคุณไม่ปฏิเสธของขวัยญองจิ้นซือเหนียน?” เขาย้อนถาม “คุณไม่มีเหตุผลที่รับของเขา แต่ไม่รับของผม” ฉินอันอันคิดว่าตัวเองฟังผิด เขาพูดจาแบบเด็ก ๆ แบบนี้ได้ยังไง? เมื่อจิ้นซือเหนียนเห็นฟู่สือถิงใช้กำลังบังคับดึงฉินอันอันเดินไป เขาเปิดประตูแล้วไล่ตามไปทันที “คุณตามมาทำไม?” ฟู่สือถิงมองจิ้นซือเหนียนอย่างรังเกียจ “คุณดาราใหญ่ คุณกลัวว่าคนอื่นจะจำคุณไม่ได้งั้นเหรอ? อย่าทำให้ผมกับฉินอันอันถูกปาปารัซซี่ถ่ายรูปไปด้วยเลย!” คำพูดของเขาทำให้จิ้นซือเหนียนถอยกลับไปในรถ จิ้นซือเหนียนไม่กลัวที่จะถูกปาปารัสซี่แอบถ่ายรูป แต่เขารู้ว่าฉินอันอันไม่ชอบการถูกแอบถ่ายรูปหลังจากจิ้นซือเหนียนกลับไปในรถ ฉินอันอันเหลือบมองฟู่สือถิง “คราวหน้าถ้าคุณต้องการให้ของขวัญฉัน อย่าลืมซื้อล่วงหน้าสิ ตอนนี้คุณไม่รู้สึกอายบ้างเหรอ?” ฟู่สือถิง “คนที่ควรอับอายคือจิ้นสือเหน
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 818
เมื่อทั้งสองคนออกมาจากห้างสรรพสินค้า จิ้นซือเหนียนก็เห็นว่าตัวของพวกเขาค่อนข้างอยู่ใกล้กันและค่อนข้างผ่อนคลายไม่ต่างจากคู่รักคู่อื่นบนท้องถนน เห็นได้ชัดว่าตอนที่ทั้งสองคนเข้าไปในห้างสรรพสินค้า พวกเขากำลังผลักและดึงราวกับว่าพวกเขากำลังทะเลาะกันสิ่งที่ทำให้คืนดีกันเร็วขนาดนี้ต้องไม่ใช่ของขวัญในห้างถ้าหากฟู่สือถิงให้ของขวัญแก่ฉินอันอันแล้วมันแก้ไขข้อขัดแย้งของพวกเขาได้ พวกเขาจะไม่ทะเลาะกันอยู่ตลอดอย่างนี้ดูเหมือนว่า ฟู่สือถิงจะเป็นฝ่ายยอมเธอด้วยตัวเอง เมื่อกลับมาถึงวิลล่า ฉินอันอันนำของขวัญกลับไปเก็บที่ห้อง คิดไม่ถึงว่าป้าจางนำกระเป๋าเดินทางของฟู่สือถิงเข้ามาเรียบร้อยแล้ว “คุณบอกว่าหิวไม่ใช่เหรอ? ไปกินข้าวก่อนเถอะ!” ฟู่สือถิงกล่าว “ค่ะ ฉันจะจัดของสักหน่อย คืนนี้คุณนอนที่ห้องฉัน ฉันจะไปนอนห้องเล็กนั่น” “ถ้าเป็นแบบนี้ ผมจะไปพักในห้องเล็กเอง” ฟู่สือถิงไม่ต้องการเบียดบียนที่ของใคร “เช้านี้มันเป็นอุบัติเหตุ ครั้งหน้าผมจะระวัง” “คุณกำลังข่มขู่ฉันเหรอ?” เธอมองดูอาการบาดเจ็บบนหน้าผากของเขา “หรือว่าคุณอยากนอนกับฉันใช่ไหม?” “เอาคำว่า ‘หรือว่า’ ออกไปเถอะ” เขาเข้ามาในห้องแล้วป
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 819
“ตกลง ถ้าเธอไม่อยากมา นายอย่าบังคับเธอนะ” ฉินอันอันอธิบาย “โอเค” ตามที่ฉินอันอันคาดไว้ หลีเสี่ยวเถียนไม่เต็มใจที่จะมาแต่ไม่ใช่เพราะการที่มีฟู่สือถิงอยู่ แต่เป็นเพราะจิ้นซือเหนียน จิ้นซือเหนียนเป็นไอดอลของหลีเสี่ยวเถียน เธออยากเจอเขามากแต่เนื่องจากเมื่อวานเธอดื่มมากเกินไปแล้วยังร้องไห้หนักมากในตอนกลางคืน วันนี้ใบหน้าของเธอจึงบวมมาก ดวงตาของเธอบวมและแดงจนลืมไม่ขึ้น ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถออกไปพบปะผู้คนข้างนอกได้ หลังอาหารเย็น ฉินอันอันส่งจิ้นซือเหนียนกลับออกไป เมื่อเธอเดินกลับมาห้องทานข้าว เห็นฟู่สือถิงกำลังอุ้มจื่อชิวอยู่ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นฟู่สือถิงอุ้มลูกมองออกเลยว่าเขาประหม่าเล็กน้อย ร่างกายของเขาตึงเครียด โดยเฉพาะกล้ามเนื้อที่แขนซึ่งเกร็งมากตัวของเขาสูงใหญ่ แขนขายาว จื่อชิวดูตัวเล็กมากสำหรับเขา เขากลัวว่าอุ้มไม่มั่นคงดี ลูกจะหล่นได้ “เขาไม่ร้องไห้เลย ตอนที่เห็นผมอุ้มเขา” น้ำเสียงของเขาดูมีความสุขป้าจางยิ้มพร้อมกับพูดว่า “จื่อชิวตอนนี้ยังเล็กมาก ยังจดจำผู้คนไม่ได้หรอกค่ะ!” เขาส่งเสียงตอบรับอย่างเก้อเขิน “คุณผู้ชายคะ คุณต้องอยู่กับพวกเด็ก ๆ นะคะ เด็ก
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 820
ลูกกระเดือกของฟู่สือถิงขยับขึ้นลงและพูดอย่างไม่แน่ใจว่า “เขาเพิ่งร้องไห้เพราะว่าผมป้อนนมให้เขา ผลคือพอดื่มจนหมดเขาก็อาเจียนออกมา ผมทำผิดวิธีหรือเปล่า?” ทันใดนั้นฉินอันอันก็ตระหนักได้ จึงเดินไปหาเขาแล้วมองดูลูก ยังมีฟองนมสีขาวเล็กน้อยอยู่บนปากของจื่อชิว“เด็กเล็กจะแหวะนมออกมาค่ะ รอเขาโตอีกหน่อยก็จะดีขึ้น” “แต่ตอนที่คุณป้อนนมเขาช่วงบ่าย เขาไม่อาเจียนเลย” เขาสงสัยว่าตนเองทำผิดขั้นตอนไหน ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่า จื่อชิวอาเจียนเอานมที่เพิ่งกินไปจนหมดขวดออกมาเกือบหมด ทำให้เสื้อของเขาเปียกชุ่มจนทั่ว เมื่อเห็นคำถามที่จริงใจของเขา เธอจึงช่วยเขาวิเคราะห์ปัญหาว่า “ตอนที่ชงนม ต้องระวังอย่าให้อากาศเข้าไปในขวดมากเกินไป หลังจากที่ลูกกินนมเสร็จแล้ว อุ้มเขาให้ตัวตรงสักพัก บางครั้งระวังแค่ไหนเขาก็ยังแหวะนมอยู่ดี ทั้งหมดนี้ไม่ใช่ความผิดของคุณเลย ด้วยวัยของเขาในตอนนี้ เขาจะแหวะนมออกมาเป็นเรื่องปกติ” ฟู่สือถิงถอนใจโล่งอก “เขาอาเจียนนมที่เพิ่งดื่มไปจนหมด เขาจะหิวหรือเปล่า? ต้องชงให้เขาอีกขวดไหม?” “ไม่ต้องหรอก ตอนนี้เขาไม่ร้อง แสดงว่าไม่หิว” เธอรับเด็กมาจากอ้อมแขนของเขาแล้วมองดูหน้าอกที
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 821
“คุณดูแลลูก ๆ ตามปกติก็พอแล้ว ไม่จำเป็นต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเองหรอก” เขาฉวยโอกาสที่เธอยังไม่หลับถามต่อว่า “การฟื้นตัวของคุณเป็นยังไงบ้าง?” เพราะว่าเธอผ่าคลอด เมื่อเทียบกับการคลอดทางช่องคลอดแล้ว การผ่าคลอดนั้นเป็นอันตรายกว่ามาก ความห่วงใยของเขา ทำให้เธอตื่นจากฝัน ทำไมจู่ๆ เขาถึงเป็นห่วงเรื่องการฟื้นตัวของเธอ? พอถามคำถามนี้ในเวลานี้ ก็ยากที่จะไม่คิดมาก“เป็นที่รู้กันโดยทั่วไปว่าภายในสามเดือนหลังคลอดไม่สามารถมีเพศสัมพันธ์ได้” เสียงของเธอตึงเครียดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด “คุณกำลังคิดฟุ้งซ่านอะไรอยู่?” เขาสูดหายใจเข้าอย่างแรงและพูดเสียงทุ้มลึกว่า “ผมถามว่าการฟื้นตัวของคุณเป็นยังไงบ้าง ไม่ได้อยากทำอะไรคุณ” ทันใดนั้นเธอก็ถอนใจโล่งอก “ฟื้นตัวได้ดีเลยค่ะ!” เธอแสร้งทำเป็นผ่อนคลาย ทำให้เขาถึงกับเปิดไฟ เมื่อเห็นห้องสว่างไสวราวกับกลางวัน เธอหยีตาด้วยความแสบตา “คุณทำอะไรน่ะ? ตอนบ่ายคุณหลับมากพอแล้วตอนนี้เลยไม่ง่วงหรือไง? ถ้าคุณไม่ง่วง…” เขาผุดลุกขึ้นนั่ง แล้วเปิดผ้าห่มของเธอ พร้อมกับรีบยกชายชุดนอนของเธอขึ้นด้วยฝ่ามืออันใหญ่ของเขา พยายามจะดูบาดแผล“ฟู่สือถิง! ใครทำให้คุณมีนิสัยแย่ ๆ แบบน
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 822
ลมหายใจของเขาหนักหน่วงเล็กน้อย ราวกับว่าเขากำลังคิดถึงปัญหานี้“อีกสามสี่วัน” ถ้าเธอไม่ถาม เขาคงไม่คิดถึงเรื่องนี้เลย “เอ่อ…คุณนอนไม่หลับก็ออกไปเดินเล่นได้นะคะ” เธอกลัวว่าเขาจะเบื่อ “ถ้าคุณคิดว่าออกไปข้างนอกคนเดียวมันน่าเบื่อ ให้ไมค์พาคุณออกไปได้” “คุณคิดว่าผมจะเที่ยวเล่นกับเขาได้เหรอ?” เขายิ้มเยาะแล้วถามกลับว่า “คุณง่วงมากไม่ใช่เหรอ? ผมรบกวนคุณหรือเปล่า?” เธอสูดหายใจเข้า “ฉันง่วงจริง ๆ ค่ะ แต่พอคิดว่าคุณอยู่ข้าง ๆ….” “ให้ผมไปไหม?” เขาไม่อยากรบกวนการพักผ่อนของเธอ “คุณจะไปไหนเหรอ?” เธอพึมพำเสียงเบา “ฉันไม่ได้นอนไม่หลับเพราะคุณอยู่ข้าง ๆ ฉันแค่รู้สึกว่ายังมีความขัดแย้งระหว่างเราสองคนที่ยังไม่ได้รับการแก้ไข แต่ตอนนี้ฉันไม่สามารถบอกได้ว่าความขัดแย้งนั้นคืออะไร” “ฉินอันอัน ถ้าคุณมักจะคิดเรื่องที่ไม่มีความสุข คืนนี้คุณไม่ต้องคิดว่าจะหลับเลย” เขาตบไหล่เธอ “คุณหันไปสิ” “ทำอะไรน่ะ?” เธองุนงง แต่ก็ยังหันหลังไปอย่างเชื่อฟัง “คุณไม่ต้องคิดอะไรแล้ว หลับตาแล้วนอนเถอะ” ฝ่ามือใหญ่ของเขาแตะที่หลังส่วนล่างของเธอแล้วกดเบา ๆได้ยินมาว่าหลังจากคลอดลูก ผู้หญิงจะปวดบริเวณนี้เป็นอย่างมาก
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 823
ฉินอันอันพูดอย่างสงสัยว่า “เขาบอกคุณเหรอคะ? ทำไมเขาไม่บอกฉันล่ะ?” ฟู่สือถิงหยิบแก้วนมขึ้นมาจิบ “เพราะเขาถามเรื่องที่อยู่บ้านเกิดของจื่ออี้กับผมอย่างละเอียด” “อ้อ? ทำไมเขาถึงไปบ้านเกิดของโจวจื่ออี้ล่ะคะ?” ในใจของฉินอันอันมีลางสังหรณ์ไม่ดีเกิดขึ้น “ไปสวัสดีปีใหม่ผู้อาวุโสเหรอคะ? หรือว่า…” “เป็นอย่างที่คุณคิด เขาวางแผนจะเปิดเผยความสัมพันธ์ของพวกเขากับพ่อแม่ของจื่ออี้” หลังจากที่ฟู่สือถิงพูดจบ ใบหน้าฉินอันอันก็ดูซับซ้อน“เขาไม่รู้ที่อยู่บ้านเกิดของจื่ออี้ ดังนั้นจื่ออี้ไม่ได้โทรเรียกเขาไปแน่นอน เขาหุนหันพลันแล่นเปิดเผยต่อสาธารณะแบบนี้ จื่ออี้ต้องโกรธแน่” ฉินอันอันอยากโทรหาไมค์ แล้วเรียกเขากลับมา “ผมบอกเรื่องนี้กับคุณ ไม่ใช่เพราะให้คุณยุ่งเกี่ยวเรื่องของพวกเขา” ฟู่สือถิงเงยหน้าขึ้นมองเธอ “ผมอยากบอกคุณว่า คู่รักส่วนใหญ่ล้วนต้องเผชิญกับความยากลำบากต่าง ๆ” “ฉันรู้ค่ะ” ฉินอันอันถอนสายตาจากใบหน้าของเขา “เมื่อคืนคุณไม่ได้บอกว่าคุณอยากสระผมเหรอ? หลังอาหารเช้าฉันจะพาคุณไปที่ร้านตัดผมนะคะ” “ตกลง” “หลังจากที่คุณสระผมแล้ว พวกเราพาเด็ก ๆ ออกไปเที่ยวเล่นกันเถอะค่ะ!” ฉินอันอันพูดอย่างเตรีย
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 824
แน่นอนว่าเธอมีความสุข นี่เป็นเรื่องที่มีความสุขที่สุดหลังจากที่เธอออกจากโรงพยาบาลแต่ในขณะที่มีความสุข ในใจก็เจ็บปวดมากเช่นกันเพราะถังเฉียวเซินไม่คิดหลบเลี่ยงที่จะบอกเหตุผลในการทำเช่นนี้กับเธอเลยแม้แต่น้อย ถังเชี่ยนเป็นเจ้าหญิงที่หยิ่งยโสมาครึ่งชีวิต ตอนนี้พอเสียโฉมแล้วก็เป็นเพียงสิ่งไร้ค่าในสายตาของถังเฉียวเซิน ไม่สิ ไม่ได้ไร้ค่าไปเสียทีเดียว! ถังเฉียวเซินใช้เธอทำให้ฟู่สือถิงอับอายฟู่สือถิงมีสถานะที่น่าเคารพมากขนาดนั้น ถังเฉียวเซินให้เขาแต่งงานกับถังเชี่ยนอย่างเปิดเผย จุดประสงค์เพื่อทำให้ทุกคนได้รู้ว่า ฟู่สือถิงแต่งงานกับผู้หญิงอัปลักษณ์ที่แม้แต่ผู้ชายธรรมดาทั่วไปก็ยังไม่ต้องการ! ถังเชี่ยนเกลียดถังเฉียวเซิน! เกลียดเข้ากระดูกดำ! “ถังเชี่ยน ตอนนี้เธอกลายเป็นหมากในมือของฉันแล้ว ถ้าเธอต้องการชีวิตที่มีเสื้อผ้าดี ๆ ใส่ และอาหารดี ๆ ให้กิน ฉันให้เธอได้ แต่เธอจะต้องเชื่อฟังฉันให้ดี” ถังเฉียวเซินเตือนที่ข้างหูเธอทีละคำว่า “ถ้าเธอกล้าทรยศฉัน ฉันจะฆ่าเธออย่างไม่ปรานีแม้แต่นิดเดียวแน่นอน เพราะใบหน้าของเธอมันน่ารังเกียจจริง ๆ! ถึงฉันจะไม่เห็นเธอ แต่เธอก็จะยังคงมาหลอกหลอนฉันในฝัน”
Latest chapter
