Share
บทที่ 732
Related chapters
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 733
บ้านตระกูลฟู่เว่ยเจินเข้าไปในห้องของอิ๋นอิ๋นอิ๋นอิ๋นกำลังนอนหลับ ส่วนเว่ยเจินยืนอยู่ข้างเตียงมองดูใบหน้าของเธอป้าหงพูดอยู่ข้าง ๆ ว่า “เช้านี้เธอตื่นตอนหกโมงเช้า บ่นว่าอยากไปดูจื่อชิวที่โรงพยาบาล ปกติแล้วเธอไม่ตื่นเช้าแบบนี้ ดิฉันว่าตื่นเช้าเกินไป ทำให้ดูอ่อนเพลียกว่าเดิม”“เช้านี้เธอพูดอะไรหรือเปล่า?” เว่ยเจินรู้สึกขมขื่นเมื่อคืนนี้เขาและอิ๋นอิ๋นทำข้อตกลงกันว่าเธอจะไม่บอกใครเรื่องที่บริจาคเลือดให้กับจื่อชิวไม่ใช่ว่าเขากลัวว่าฟู่สือถิงจะตำหนิ แต่อิ๋นอิ๋นไม่อยากให้ฟู่สือถิงกังวล“เธอบอกว่าเธอหิว ก็เลยอยากรีบกินอาหารเช้าแล้วไปโรงพยาบาล” ป้าหงกล่าวต่อว่า “ช่วงนี้คุณผู้ชายไม่กลับบ้าน เธอบอกว่าเธออยากเจอจื่อชิว แต่อาจจะอยากไปดูคุณผู้ชายมากกว่า”เว่ยเจินพยักหน้า “ให้เธอหลับให้เต็มอิ่มก่อนนะครับ! รอเธอตื่นแล้วค่อยว่ากัน”เมื่อออกจากห้อง เว่ยเจินก็มาที่ห้องนั่งเล่นแล้วส่งข้อความถึงฉินอันอันอิ๋นอิ๋นกำลังหลับอยู่ ป้าหงบอกว่าเธอตื่นตั้งแต่หกโมงเช้า คงเพราะตื่นเช้าเกินไปเลยรู้สึกไม่ค่อยสบายฉินอันอันเห็นข้อความแล้วตอบว่า : ดีเลย ช่วงนี้ฟู่สือถิงไม่ได้กลับบ้านเลย อิ๋นอิ๋นคงต้องฝากพี
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 734
คำพูดของเขาทิ้งรอยประทับลึกไว้ในใจของเธอเขารู้สึกว่าความเจ็บป่วยของจื่อชิว เป็นการลงโทษจากพระเจ้าต่อเขาในฐานะที่เป็นหมอ เธอไม่อาจเห็นด้วยได้อาการป่วยของจื่อชิว ส่วนหนึ่งเกิดจากการคลอดก่อนกำหนด และส่วนหนึ่งเป็นเพราะร่างกายเด็กอ่อนแอตลอดการตั้งครรภ์ อารมณ์ของเธอแปรปรวนหลายครั้ง ล้มป่วยหลายครั้ง และได้รับการฉีดยาหลายชนิด ลูกตกอยู่ในสภาพนี้ เธอเองก็มีส่วนต้องรับผิดชอบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้“อันอัน ผมจะพยายามกลับมาภายในสองชั่วโมงให้ได้” เขาตัดสินใจจะเช่าเหมาลำเที่ยวบินขากลับหลังจากมาถึงสนามบิน“เดินทางปลอดภัยนะ” เสียงของเธอแหบแห้ง“อืม สัญญาณที่นี่ไม่ดี ผมจะวางสายก่อนนะ”“อืม”บางทีพวกเขาอาจไม่รู้ว่าก่อนที่เด็กจะล้มป่วย ทั้งสองคนทะเลาะกันใหญ่โตเรื่องถังเชี่ยน และแตกหักกันไปแล้วตอนนี้ เธอเพียงหวังว่าอาการป่วยของจื่อชิวจะคงที่ในเร็ววัน และอย่างอื่นก็ไม่สำคัญขนาดนั้นหลังจากนั้นไม่นานโจวจื่ออี้ก็นำอาหารเย็นมาให้เธอ“อันอัน กินอะไรสักหน่อยเถอะ!” โจวจื่ออี้กล่าว “เรื่องป้ายจารึก ทางตำรวจก็ได้ผลการสืบสวนเบื้องต้นแล้ว”ฉินอันอันเลิกคิ้ว "คุณแจ้งตำรวจเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วหรือยัง?"
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 735
ฉินอันอันมองดูเขาเพื่อรอคำพูดต่อไปของเขา“เขามีปัญหาเรื่องกระเพาะ ถ้าเขายุ่งและไม่มีคนคอยดูแลเรื่องการกิน เขาจะลืมกินข้าวแล้วซึ่งจะทำให้เกิดโรคกระเพาะกำเริบ แต่ในออฟฟิศและรถของเขามักจะมียารักษาโรคกระเพาะอยู่เสมอ นอกจากปัญหากระเพาะแล้ว เขามีอาการซึมเศร้าระดับปานกลางด้วย โรคนี้พี่เป่ยบอกผมเอง แล้วเวลาที่ติดต่อกับเขา มองไม่ออกเลยว่าเขามีอาการซึมเศร้า”ฉินอันอัน “จริง ๆ ก็ยังพอจะมองออกนะ อารมณ์ของเขาไม่แน่นอนบ่อย ๆ ทำให้คนรู้สึกกดดัน”โจวจื่ออี้พูดอย่างเงอะงะ “ผมชินแล้ว ก็เลยไม่รู้สึกอะไร”“เขามีอาการป่วยอื่น ๆ อีกหรือเปล่า?” ฉินอันอันถามต่อโจวจื่ออี้นึกพร้อมกับพูดว่า “ดูเหมือนว่าจะไม่มีโรคร้ายแรงอื่นอีกแล้ว”“เช่น ด้านจิตใจล่ะ?”“โรคซึมเศร้าไม่นับเหรอ?”“อาการซึมเศร้าถือเป็นอาการป่วยทางจิตในทางการแพทย์” ฉินอันอันตอบ“โอ้... ปัญหาทางจิตที่คุณพูดถึง หมายถึงคนไข้โรคจิตประเภทที่อยู่ในโรงพยาบาลจิตเวชใช่ไหม?” โจวจื่ออี้ขมวดคิ้ว ฉินอันอันตอบ “ยังมีโรคจิตที่อาการไม่รุนแรงถึงขนาดต้องส่งเข้าโรงพยาบาลจิตเวชด้วย”โจวจื่ออี้ “อันอัน ทำไมจู่ ๆ คุณถึงสงสัยว่าเจ้านายของผมป่วยทางจิตล่ะ?”“ไม
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 736
ทันทีที่พูดข้อความนี้ออกมา ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นพากันตกตะลึง บอกว่าเขาฆ่าคน คงจะมีคนเชื่อ แต่บอกว่าเขาคุกเข่า มันน่าหัวเราะจริง ๆ! ในประเทศเอ เขามีพลังอำนาจมหาศาล ด้วยสถานะของเขา เขาไม่จำเป็นต้องก้มหัวให้ใครทั้งสิ้น! แต่เวลานี้ เขาก้มศีรษะลงเล็กน้อย ความเงียบหมายถึงยอมรับ ทันใดนั้นฉินอันอันก็จำที่เขาพูดทางโทรศัพท์ได้ เขาบอกว่าเขาจะไม่ใช้ความรุนแรง เขาบอกว่าจากนี้เขาพยายามเป็นคนดี เขาไม่อยากให้ความผิดพลาดที่เขาเคยทำส่งผลไปถึงลูกชาย เธอรู้สึกแสบจมูก น้ำตาเอ่อล้น ขณะที่ดึงเขาออกไปจากสายตาของทุกคน “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?” โจวจื่ออี้ถามบอดี้การ์ดทันทีหลังจากพวกเขาออกไปแล้ว “คนที่มีกรุ๊ปเลือดเข้ากันได้คือหญิงแก่อายุห้าสิบกว่า เธออาศัยอยู่บนภูเขาและมีความคิดค่อนข้างงมงาย เธอคิดว่าการบริจาคเลือดจะทำให้อายุขัยสั้นลง ถึงเจ้านายจะให้เงินเธอ เธอก็ไม่ยอมรับ บอกว่ากลัวตาย เจ้านายพูดเหตุผลตั้งมากมายให้เธอฟัง แต่ก็ไม่ได้ผล สุดท้ายทำได้เพียงคุกเข่าขอร้องเธอ” บอดี้การ์ดขมวดคิ้วแล้วพูดเช่นนี้ พร้อมกำหมัดแน่น “ผมไม่เคยเห็นเจ้านายต้องอัดอั้นใจแบบนี้มาก่อน! เห็น ๆ กันอยู่ว่ามีวิธีที่จะได้เลือ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 737
รอยยิ้มแสดงความรักใคร่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าฟู่สือถิง “หลายวันมานี้พี่ยุ่งมากเลยไม่ได้กลับบ้าน ได้ยินว่าวันนี้เธอไปโรงพยาบาลแต่เช้า” “ฉันตื่นเช้ามาก็นอนไม่หลับแล้วค่ะ แต่ว่าวันนี้นอนกลางวันนานเลย” วันนี้เธอพักผ่อนที่บ้านทั้งวัน ตอนนี้สีหน้าดูดีขึ้นกว่าตอนเช้า “พี่ชาย จื่อชิวเป็นยังไงบ้างคะ?” “วันนี้พี่เอาเลือดกลับมาหนึ่งถุง จนถึงพรุ่งนี้เขาจะไม่เป็นไร” เมื่อเขาพูดคำเหล่านี้ ในใจอดกังวลไม่ได้ ถ้ามีแหล่งเลือดขนาดใหญ่ก็คงดี ถ้าเป็นแบบนั้นจะได้ไม่ต้องกังวลว่าวันไหนจื่อชิวจะป่วยหนักอีก “พี่ชาย พี่เก่งมากจริง ๆ” อิ๋นอิ๋นจับมือของเขาแล้วมองหน้าเขาชนิดตาไม่กะพริบ “พี่ชาย พี่ผอมมากเลย ฉันรู้สึกแย่จัง! ป้าหงเตรียมอาหารอร่อย ๆ ให้พี่ไว้แล้ว พี่ต้องกินเยอะ ๆ นะคะ!” อิ๋นอิ๋นดึงมือเขาไปที่ห้องกินข้าว “พี่ชาย จื่อชิวจะต้องไม่เป็นไร ฉันต้องสอนเขาเรียกฉันว่าอาด้วย!” “เธอจะต้องเป็นคุณอาที่ดีแน่นอน” คิ้วสวยของฟู่สือถิงคลายออก “งั้นพี่ก็ต้องเป็นคุณพ่อที่ดีที่สุด” อิ๋นอิ๋นเหลียวมองแล้วยิ้มให้เขา “เว่ยเจินบอกว่าจื่อชิวหน้าเหมือนพี่มาก แต่ฉันดูจากรูปแล้วมองไม่ออกเลย พี่ชาย จื่อชิวหน้าเหมือนพี่
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 738
มีความคืบหน้าใหม่เกี่ยวกับเรื่องหลุมฝังศพ ตำรวจตรวจพบชายวัยกลางคนที่เจ้าของร้านป้ายหลุมศพบอกว่าเป็นคนสั่งทำชายคนนี้ถูกตำรวจจับตอนตีสามของเช้าวันนี้ ทางตำรวจได้ส่งข้อความถึงฟู่สือถิง หลังจากเข้าจับกุม ฟู่สือถิงพลิกผ้าห่มขึ้นพร้อมกับอ่านข้อความจบ ขายาว ๆ ก้าวลงจากเตียง โทรศัพท์ถูกรับสายอย่างรวดเร็ว “คุณฟู่ พวกเราจับกุมผู้ต้องสงสัยไว้แล้ว หลังจากที่พวกเราสอบสวนเขาสารภาพต่อการกระทำผิดของตนเอง เขาบอกว่าแรงจูงใจในการก่อคดีคือความเกลียดชังที่มีต่อคนรวย” ตำรวจกล่าว ฟู่สือถิงถาม “เขารู้ชื่อลูกชายของผมได้ยังไง? คนธรรมดาไม่น่าจะทำแบบนั้นได้” คำถามของเขาทำให้ตำรวจตกอยู่ในความเงียบไปชั่วขณะ “คุณฟู่ ถ้าอย่างนั้นพวกเราจะสอบสวนผู้ต้องสงสัยต่อไปครับ” “ส่งผู้ต้องสงสัยมาให้ผม ผมมีวิธีทำให้เขาพูดความจริง” พูดสายเสร็จ เขาเปิดวีแชท คุณหมอไม่ได้ส่งข้อความถึงเขา ฉินอันอันเองก็ไม่ได้ส่งอะไรมาเช่นกัน ช่วงนี้จื่อชิวน่าจะปลอดภัยเขาถอนใจโล่งอก วางโทรศัพท์ลงแล้วเข้าห้องน้ำ หลังจากชำระล้างร่างกายเสร็จแล้ว เขาลงมาชั้นล่าง ป้าหงยกอาหารเช้าแสนอร่อยมาที่โต๊ะทันที “อิ๋นอิ๋นล่ะ?” เขานึกถึงบทสน
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 739
เขาไม่พูดอะไร แค่กอดเธอไว้แบบนั้นเงียบ ๆ ความโศกเศร้าในใจเธอ ทุเลาลงทันที เธอเต็มเปี่ยมด้วยพลังอีกครั้งและเริ่มเชื่อว่าจะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น เมื่ออารมณ์เธอสงบลงแล้ว เขาก็เอาขนมเปี๊ยะที่นำมาให้เธอ เธอหยิบขนมเปี๊ยะแล้วเริ่มกินคำเล็ก ๆ “ผลการสืบสวนออกมาแล้ว” หลังจากเธอกินขนมเปี๊ยะไปสองชิ้น เสียงทุ้มต่ำของเขาดังขึ้น “หวังหว่านจือส่งคนไปสั่งทำป้ายหลุมศพ” เธอปิดกล่องขนมเปี๊ยะแล้วสูดหายใจเข้าลึก ๆ ฝ่ามือใหญ่ของเขากุมมือเล็ก ๆ ของเธอ “คุณอยู่ที่โรงพยาบาลนะ ผมจะไปหาเธอ” เขาพูดจบแล้วก็ผุดลุกขึ้นยืนแล้วเดินจากไปทันที เธอมองดูแผ่นหลังที่เรียวยาวของเขา แล้วปลอบใจตัวเองว่า ครั้งนี้เขาจะไม่มีทางใจอ่อนแน่นอน! ถ้าบอกว่าเขาเห็นแก่ความสัมพันธ์ครั้งเก่าถึงได้ยั้งมือกับถังเชี่ยน เช่นนั้นเขากับหวังหว่านจือไม่ได้ความสัมพันธ์แต่เก่าก่อนต่อกัน บริษัทเทคโนโลยีจินจือ ใบหน้าของหวังหว่านจือหมองคล้ำ มือที่ถือโทรศัพท์สั่นเล็กน้อย ชายที่เธอส่งไปทำป้ายหลุมศพโดนจับแล้ว เธอขอให้คนที่มีเส้นสายกับตำรวจไปสอบถาม แต่ไม่ได้ข้อมูลใด ๆ เลย เธอรู้สึกกระวนกระวายใจมาก! เดิมทีเธอคิดว่าการสั่งทำป้าย
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 740
ฟู่สือถิงไม่แน่ใจว่ากล่องสีแดงเข้มที่หายไปนั้นอยู่ในมือของถังฉียวเซิน เขาไม่แน่ใจเช่นกันว่าหวังหว่านจือจะซื่อสัตย์และเชื่อฟัง เหตุผลที่เขาบอกข้อมูลนี้กับหวังหว่านจือเพื่อใช้หวังหว่านจือเป็นตัวล่อ ดูว่าจะสามารถระเบิดหาที่อยู่ของกล่องได้ไหม! ถึงแม้ว่ากล่องจะถูกขโมยไปนานแล้ว แต่มันยังคงโผล่มาทรมานเขาเป็นครั้งคราว กล่องนี้เหมือนระเบิดเวลา เขาไม่รู้เลยว่ามันจะระเบิดขึ้นเมื่อไหร่ เขาคิดอยู่นานก็นึกเบาะแสอะไรไม่ออกเลย เป็นใครกันแน่ที่เอากล่องออกไปจากห้องหนังสือของเขา? ถ้าเป็นคนที่ต้องการทำร้ายเขาก็สามารถเปิดเผยข้อมูลในกล่องทำให้เขาอับอายเมื่อไหร่ก็ได้! แต่หลังจากที่มีคนเอากล่องนี้ไป เป็นเวลานานขนาดนี้แล้วก็ยังไม่ติดต่อเขาแล้วก็ไม่ได้เผยแพร่เนื้อหาด้านในด้วย ถ้าคนผู้นี้ไม่ต้องการทำร้ายเขา แล้วจะเอากล่องไปทำไม? เรื่องนี้มันขัดแย้งกันมาก จนเขาอดสงสัยไม่ได้ว่ามีช่องโหว่ในกาลเวลาหรือเปล่า! หรือที่จริงแล้วไม่มีใครเอกล่องนี้ไป แต่มันตกลงไปอยู่ในหลุมแห่งกาลเวลา! แต่ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นจริงนี้ คอยเตือนเขาอย่างต่อเนื่องว่ามีหลุมแห่งกาลเวลาที่ไหนกัน ถ้ามีหลุมแห่งกาลเวลาจริง ทำไมทุ
Latest chapter
