บทที่ 699

ไมค์เดาไว้แล้วว่าเธอจะถามคำถามนี้เมื่อตื่นขึ้นมา

ไม่มีทางที่เธอจะพักผ่อนได้อย่างสงบ ได้เว้นแต่เธอจะหลับไป

“ฉันยังไม่ได้รับข่าวเลย แต่เธอไม่ต้องกังวลนะ ตำรวจกำลังตามหาอยู่ เช้านี้ต้องหาเจอแน่นอน” ไมค์ยืนยันกับเธอ

เมื่อเธอได้ยินว่าไม่ได้รับข่าว ร่างกายของเธอก็เหมือนว่าวป่านขาด ไร้ทิศทางและสิ้นหวัง

“อันอัน เธอไปนอนบนเตียงก่อน ถ้าเธอคลอดลูกก่อนกำหนดจะทำยังไง?” ไมค์อุ้มเธอขึ้นในแนวนอนแล้ววางเธอลงบนเตียงโรงพยาบาล “ลูกของเธออายุแค่แปดเดือนเท่านั้น ถ้าเธอคลอดลูกตอนนี้ แม้ว่าเขาจะรอดชีวิต แต่เขาจะต้องอยู่ในตู้อบ เธอก็ควรรู้ดีว่าเวลาแบบนี้เด็กมีแนวโน้มที่จะเจ็บป่วยได้ง่าย หรือเธออยากให้ลูกต้องทุกข์ทรมาน?”

คำพูดของไมค์ทำให้ร่างกายของเธอแข็งทื่อ

เธอต้องการตามหาหลีเสี่ยวเถียน แต่เธอก็ไม่สามารถเพิกเฉยต่อลูกในท้องของเธอได้

เธอต้องการควบคุมอารมณ์ของเธอ แต่เธอกลับทำไม่ได้

น้ำตาของเธอไหลลงมาไม่หยุด นิ้วมือของเธอกำผ้าห่มแน่น

ไมค์ยืนอยู่ข้างเตียงเมื่อเห็นเธอเจ็บปวดเช่นนี้หัวใจของเขาก็ปวดร้าว

เขาต้องการปลอบเธอ แต่ยังหาเสี่ยวเถียนไม่เจอ คำพูดปลอบใจใด ๆ ก็ไร้ประโยชน์

เขาทำได้เพียงนั่งข้