LOGINShare
บทที่ 678
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 679
การมาเยือนของเซิ่งเป่ย ทำให้บรรยากาศที่อบอุ่นและมีความสุขภายในบ้านชะงักไปชั่วคราวก่อนหน้านี้หลีเสี่ยวเถียนโกรธเขาอยู่ พอตอนนี้เห็นเขาจึงโกรธยิ่งกว่าเดิม“พี่มาทำไม? มาฉลองกับพวกเราเหรอ?” หลีเสี่ยวเถียนพูดด้วยน้ำเสียงเหน็บแนม เมื่อเฮ่อจุ่นจือเห็นดังนั้น เขาก็ดึงเธอออกไปทันที “เสี่ยวเถียน พี่เป่ยต้องมาหาอันอันแน่ คุณอย่าอยู่ขวางเขาที่นี่เลย” เฮ่อจุ่นจือรีบพาเสี่ยวเถียนออกไปอย่างรวดเร็วเซิ่งเป่ยกระแอมอย่างกระอักกระอ่วนใจ จากนั้นเดินตรงไปหาฉินอันอัน “ฉินอันอัน ผมขอโทษ” เซิ่งเป่ยพูดด้วยสีหน้าอึดอัด ทว่าน้ำเสียงจริงใจมาก “ผมมีความรู้น้อยไป ในชีวิตจริงผมไม่เคยเจอคนที่เลียนเสียงคนอื่นได้เหมือนจริงขนาดนั้นมาก่อน ดังนั้นผมเลยมั่นใจว่าผู้หญิงคนนั้นคือคุณ ตัวผมอคติไปเองไม่พอ ยังบังคับให้สือถิงเลิกกับคุณอีก… คุณโทษผมคนเดียวเถอะ อย่าโทษเขาเลย” “เขาให้คุณมาเหรอ?” ฉินอันอันเลิกคิ้วเล็กน้อย “เขาไม่รู้ว่าผมมาหรอก” เซิ่งเป่ยหน้าแดงก่ำ “นี่มันค่อนข้างอึดอัดใจ ผมยังไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้าหน้าเขายังไง เลยมาขอโทษคุณก่อน” “ฉันไม่ต้องการคำขอโทษจากคุณ” ฉินอันอันมองเขา “เหมือนกับก่อนหน้านี้ที่คุณใจ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 680
“นั่นเป็นรถฟู่สือถิงไม่ใช่เหรอ?” หลีเสี่ยวเถียนมองไปที่รถหรูตรงประตูแล้วบ่น “ไมค์ ข้อมูลคุณผิดพลาดแล้ว!”ไมค์อุทาน “ผู้ชายคนนี้เข้าใจยากจริง ๆ! คาดเดาอะไรไม่ได้เลย!” “อันอัน เธออย่าไปเจอเขานะ ปล่อยเขาไว้นั่นแหละ ให้เขาอึดอัดใจจนนอนไม่หลับ ให้เขาได้ลิ้มรสความเจ็บปวดเสียบ้าง!” หลีเสี่ยวเถียนพูดอย่างตื่นเต้น ไมค์เห็นด้วยกับเธออย่างที่สุด ดังนั้นจึงเดินไปที่ประตูทันทีและเตรียมปิดมันลง ฉินอันอันดึงแขนของเขาเอาไว้แล้วพูดว่า “ให้เขาเข้ามาเถอะ” อีกไม่นาน ลูกก็จะคลอดแล้ว เธอกับฟู่สือถิงยังมีเรื่องที่ต้องหารือกันให้เรียบร้อยต้องฉวยโอกาสครั้งนี้ พูดคุยทุกเรื่องกันให้จบ “ฉินอันอัน เธอลืมเรื่องที่เธอต้องรู้สึกคับข้องใจแล้วงั้นเหรอ?” ไมค์โกรธสุด ๆ “ถ้าเธอให้อภัยเขาง่าย ขนาดนี้ เขาไม่มีวันได้รับบทเรียน แล้วต่อไปจะยิ่งแย่ลงไปอีก!” “ไมค์ ฉันรู้ว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่” เธอมองไมค์ด้วยดวงตามั่นใจ “นายไม่ต้องกังวล ฉันไม่มีทางเสียเปรียบหรอก” เฮ่อจุ่นจือรีบเข้ามาไกล่เกลี่ยสถานการณ์ “ในเมื่ออันอันพูดแบบนี้แล้ว พวกเราก็ไม่ต้องกังวลไปหรอก! คนนอกไม่ควรเข้าไปยุ่งเรื่องความรู้สึกนะ” หลีเสี่ยวเถี
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 681
เขารู้อยู่แล้วว่าความสงบขนาดนี้จะต้องมีก่อนเกิดพายุลูกใหญ่กว่า! เธอมีลูกสองคนแล้ว ตอนนี้ยังต้องการสิทธิ์ในการเลี้ยงดูลูกคนที่สามอีก! เธอไม่ยอมมอบลูกให้เขาเลยสักคน! เธอใจร้ายจริง ๆ! “คุณจะไม่ยอมเหรอ?” เธอไม่อยากให้เวลาเขาคิดนานเกินไป “ฟู่สือถิง ถ้าคุณไม่ยอม งั้นคุณกลับไปเดี๋ยวนี้เลย จนกว่าจะถึงเวลาคลอด อย่าโผล่หน้ามาให้ฉันเห็นอีก” น้ำเสียงที่เด็ดขาดของเธอ ทิ่มแทงใจเขาอย่างรุนแรง ตอนที่เขาถามเธอว่าเธอต้องการอะไร ที่จริงแล้วยังมีอีกประโยคหนึ่ง ที่เขาเกือบจะโพล่งออกมา ประโยคนั้นคือ “ขอแค่ผมมี ผมให้คุณได้ทุกอย่าง” “คุณคิดว่าถ้าลูกอยู่กับผมจะต้องทุกข์ทรมานใช่ไหม?” เขาถามเธอด้วยดวงตาสีแดง “ฉันแค่อยากให้ลูกอยู่กับฉันค่ะ” อารมณ์ของเธอค่อนข้างสงบขึ้นกว่าเดิมมาก “ชีวิตคนเรายังไงก็ต้องเจอความทุกข์แน่นอน ความทุกข์ไม่น่ากลัว สิ่งที่น่ากลัวคือการปราศจากความรัก” “คุณมีสิทธิ์อะไรมาพูดว่าผมจะไม่มีทางให้ความรักกับลูกได้?” เขาโต้กลับ “ฉันไม่อยากเถียงกับคุณเรื่องนี้” เธอเค้นถามอีกครั้ง “คุณตอบฉันมาสิ ถ้าคุณตอบไม่ได้ ฉันจะถือว่าคุณไม่ยอม” “แน่นอนว่าผมไม่ยอม” ลมหายใจร้อนรดบนแก้มเธอ “
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 682
เขาก้าวเท้าเดินไปข้างเตียง แล้วก้มมองเธอ “ผมจัดการเองได้ ถ้าเกิดความต้องการ” เธอโล่งใจทันที รู้สึกผ่อนคลายเกิดขึ้นในใจ “อย่างนั้นทำไมคุณไม่กลับบ้านล่ะ?” สองคนนอนเบียดกันบนเตียง แน่ว่าไม่มีใครนอนสบายแน่ “ไม่อยากกลับ” เขานั่งลงที่ขอบเตียง สายตาจับจ้องไปที่ร่างกายของเธอ “บทเรียนครั้งนี้มันลึกซึ้งเหลือเกิน” ถ้าเขารู้ว่าทุกส่วนในร่างกายเธอมีลักษณะเช่นไร เรื่องแบบนี้คงไม่เกิดขึ้น ฉินอันอันไม่อยากคาดเดาว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ ดังนั้นจึงพูดอย่างใจเย็นว่า “มันผ่านไปแล้วค่ะ” “แต่ผมต้องได้เรียนรู้บทเรียนจากเรื่องนี้” เขาพูดทีละคำพร้อมดวงตาสีเข้ม “ผมยังคุ้นเคยกับคุณไม่มากพอ” ฉินอันอันสับสน “???” เธอกังวล คิดจะพลิกตัวหนี เขาจับตัวเธอเอาไว้ “อย่าขยับ ถ้าคุณขยับ ลูกก็จะกลิ้งไปด้วย” ฉินอันอันเงียบ “…” “ให้ผมดูท้องคุณหน่อย” เธอเห็นท่าทางจริงจังของเขาแล้วปฏิเสธไม่ลง เธอนอนเหยียดลงแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดวีแชท อ่านข้อความจากหลีเสี่ยวเถียนหลีเสี่ยวเถียน : ตอนนี้เธอตั้งท้องในไตรมาสที่สามแล้ว เขาทำอะไรไม่ได้แล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉินอันอันแอบถ่ายรูปฟู่สือถิงตอนนี้แล้วส่งไป : ตอนนี้เ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 683
“ใช่” เขายืนยัน “ฉันว่าคุณมาหาฉันเพื่อทะเลาะกับฉันโดยเฉพาะ” เธอยกเท้าขึ้นแล้วเตะข้างตัวเขา “อย่าเข้ามาใกล้ฉัน” “ผมจะตกเตียงแล้ว” เขาประท้วงเสียงอู้อี้ เธอปีนลุกขึ้น เอื้อมมือไปสำรวจพื้นที่ว่างข้าง ๆ เขา เขาดึงเธอไปกอดไว้ในอ้อมแขน “ฉินอันอัน ผมให้ทุกสิ่งที่คุณต้องการได้ คุณอยากได้อะไรอีก คุณบอกมาเลย…” “ฉันไม่อยากได้อะไรแล้ว” เธอรู้สึกได้ถึงความอุ่นร้อนจากตัวเขา และพยายามสลัดให้หลุดจากอ้อมแขนของเขา แต่เขากอดเธอไว้แน่นไม่ยอมปล่อย “ผมอยากให้คุณหลับในอ้อมกอดผม” เขาวางตัวเธอลงบนเตียงเบา ๆ และพูดเสียงแหบแห้งว่า “ขอเพียงคุณกับลูกแข็งแรง ผมก็ไม่ขออะไรอีกแล้ว” “งั้นเหรอ?” เธอรู้สึกว่าตัวร้อนผ่าว ใจเต้นแรง “พอปิดไฟแล้วทำให้คุณหนังหนาขึ้นใช่ไหม?” ด้วยเสียงดัง ‘พรึ่บ’ เขาเปิดไฟ เธอจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของเขาอย่างอึ้ง ๆ และเห็นดวงตาที่ล้ำลึกของเขาไม่มีร่องรอยของการหยอกล้อหรือพูดเล่น “คุณกับลูกจะต้องแข็งแรง” เขาพูดในสิ่งที่เขาเพิ่งพูดอีกครั้ง ใบหน้าเธอร้อนผ่าว ขนตาลู่ลงเล็กน้อย “เข้าใจแล้วค่ะ ปิดไฟแล้วนอนเถอะ” เขาปิดไฟแล้วโอบกอดเธอด้วยแขนเรียวยาวของเขา เช้าวันรุ่งขึ้น ตอน
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 684
เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างกระทบใจเธออย่างแรง! หัวใจเธอแทบแตกสลาย! ถึงแม้ว่าความบริสุทธิ์ของฉินอันอันจะได้รับความกระจ่างแล้ว แต่ทั้งสองคนจะคืนดีกันชั่วข้ามคืนได้ยังไง?เป็นฟู่สือถิงที่เป็นฝ่ายไปหาฉินอันอันก่อนอย่างนั้นเหรอ? เพราะว่าเขาใส่ใจลูกในท้อง หรือใส่ใจเธอกันแน่? ถังเชี่ยนไม่กล้าคาดเดา ในใจของเธอทั้งขมขื่นและเจ็บปวด รู้สึกเหมือนตัวเองใช้ชีวิตอย่างโง่เขลามาตลอดหลายปีเธอไม่ได้คาดหวังว่าจะได้อยู่กับฟู่สือถิงอีกแล้ว แต่เธอไม่อยากเห็นคนอื่นได้เขาไปครอบครองเธอหาหมายเลขโทรศัพท์ของหวังหว่านจือจนเจอและโทรไป “ที่ฉันขอให้คุณช่วยหาคน คุณหาได้หรือยัง?” “คุณจะลงมือตอนนี้เลยเหรอ?” หวังหว่านจือถาม “วางแผนไว้เรียบร้อยแล้วใช่ไหม?” “คุณช่วยฉันหาคนก็พอแล้ว เรื่องอื่นไม่ต้องยุ่งหรอก” ถังเชี่ยนกล่าว “ฉันทนไม่ไหวแล้ว!” “ได้ เดี๋ยวฉันโทรถามเสร็จแล้ว จะโทรกลับไปหาคุณนะ” หวังหว่านจือกล่าวเตือน “ฉันแค่ช่วยคุณหาคนเท่านั้น เรื่องอื่นฉันไม่เกี่ยวข้องด้วย ถ้าทางคุณมีปัญหา ฉันไม่ขอรับผิดด้วยแน่” “ฉันรู้แล้ว” หลังจากวางสาย ถังเชี่ยนลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเตรียมออกจากออฟฟิศ ตอนนี้เอง เซิ่งเป่ยก็
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 685
“ยังเลย คุณมีชื่อที่เหมาะสมหรือเปล่า?” เขาถาม ใจของเธอเต้นแรง แล้วลองพูดมาสามคำ “ฉินจื่อชิว” เห็นดังนั้น เขาวางเมนูลงแล้วจ้องมองเธอด้วยสายตานกอินทรี “พูดจริงเหรอ?” “เสี่ยวหานและรุ่ยลาต่างก็แซ่ฉิน ถ้าเด็กในท้องไม่แซ่ฉิน อนาคตเขาจะต้องสับสนมากแน่” เธอหน้าแดงเล็กน้อยแล้วพูดความคิดของเธอออกมาว่า “แน่นอน ฉันเคารพความคิดเห็นของคุณ” “ในเมื่อคุณเป็นห่วงว่าลูกจะสับสน ก็เปลี่ยนแซ่ให้เสี่ยวหานกับรุ่ยลาได้นะ ผมไม่รังเกียจที่พวกเขาสองคนจะใช้แซ่ของผม” คำตอบของเขาดูสบาย ๆ ราวกับกำลังพูดเล่นเขาสั่งอาหารเสร็จก็ส่งเมนูให้พนักงานเสิร์ฟพนักงานเสิร์ฟตรวจสอบรายการอาหารกับพวกเขาเสร็จแล้ว ก็เดินจากไป “ถ้าคุณไม่เห็นด้วย งั้นก็เรียกว่าฟู่จื่อชิวก็แล้วกัน!” เธอยอมอ่อนให้ การได้สิทธิ์อยู่เคียงข้างและเลี้ยงดูพวกเขาได้ เธอก็พอใจแล้ว “ผมไม่ได้บอกว่าไม่เห็นด้วย” เขาเลิกคิ้วและมองเธออย่างสนใจ “ถ้าคุณต้องการให้ลูกใช้แซ่ของคุณ ก็ใช้แซ่ของคุณเถอะ!” “คุณพูดจริงหรือแค่ล้อฉันเล่นกันแน่คะ?” เธอเดาอารมณ์ที่แท้จริงของเขาไม่ออกไปชั่วขณะ ถ้าตอนนี้เขามีใบหน้าดุร้ายและอารมณ์รุนแรง เธอคงไม่สับสนแบบนี้ เธอเห็
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 686
สตาร์ริเวอร์วิลล่า ห้องนอนใหญ่ ฉินอันอันกำลังจัดเสื้อผ้าของเด็ก ๆหลีเสี่ยวเถียนนั่งขี้เกียจอยู่ข้าง ๆ เธอ มองเธอที่กำลังง่วนอยู่กับงาน “อันอัน เธอวางแผนจะเลี้ยงลูกเองจริง ๆ เหรอ? มันเหนื่อยมากเลยนะ!” ฉินอันอันพับเสื้อผ้าทีละตัวแล้วพูดเสียงเบา “อืม ก่อนหน้านี้แม่ช่วยฉันเลี้ยงลูก ฉันเลยไม่เหนื่อยมาก” “ใช่ไง แต่คุณป้าไม่อยู่แล้ว เธอไม่อยากปล่อยให้พี่เลี้ยงเลี้ยงอีก” หลีเสี่ยวเถียนกล่าว “ที่เธอบอกว่าพอถึงตอนนั้นฟู่สือถิงจะมาอยู่ด้วย เป็นเรื่องจริงเหรอ?” “เขาว่าอย่างนั้น” ฉินอันอันหยิบเสื้อผ้าไปเก็บในตู้ “ถึงตอนนั้นก็ต้องแล้วแต่เขา” “ถ้าอย่างนั้นพวกเธอก็ไม่ต่างจากคู่สามีภรรยาทั่วไปเลย!” หลีเสี่ยวเถียนเหน็บแนม “อ้อ ยังแตกต่างอยู่นิดหน่อย ที่ต่างก็คือเขาแต่งเข้าบ้านเธอ ไม่ใช่เธอแต่งเข้าบ้านเขา” พูดถึงฟู่สือถิง ทันใดนั้นฉินอันอันนึกขึ้นได้ว่า เขาไม่ได้มาหาเธอหลายวันแล้ว “อันอัน ฉันรู้สึกว่าเธอน่าทึ่งมาก เธอทำให้ลูกทั้งสามคนใช้แซ่เธอได้” หลีเสี่ยวเถียนถอนหายใจ “ถ้าฉันมีลูก ก็ใช้ได้แค่แซ่เฮ่อเท่านั้น ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นลูกสาวคนเดียว แต่ว่าเฮ่อจุ่นจือก็ยิ่งใหญ่กว่า เขาเป็นทายาทรุ
Latest chapter
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 960
ฉินอันอันที่นอนหลับเต็มอิ่มรู้สึกสดชื่น กระปรี้กระเปร่า แต่เพราะสายเรียกเข้านี้ทำให้ใจของเธอร้อนรนอีกครั้งหลังจากวางสายแล้ว เธอก็ได้รับที่อยู่ของมหาวิทยาลัยชิงซานที่รองประธานส่งมาต่อจากนี้เธอต้องจองตั๋วเครื่องบินแล้วรีบไปให้ทันขณะที่เธอกำลังเปิดแอปจองตั๋วเครื่องบินอยู่ จู่ ๆ หน้าจอโทรศัพท์ก็เด้งขึ้นมาเป็นโปรแกรมนาฬิกาปลุก ทำให้เธอเกือบจะปาโทรศัพท์ทิ้งเธอเอามือปิดหน้าอก หายใจเข้าลึก ๆทำไมต้องรีบร้อนขนาดนี้ด้วย?แค่การฝึกอบรมครั้งเดียว ถึงจะไปสายหน่อยก็ไม่เห็นเป็นไรสมัยเรียนเธอก็ไปสายตั้งบ่อย นี่เธอไม่ได้เป็นนักศึกษาแล้วนี่นาแถมนี่ก็ไม่ใช่การฝึกอบรมที่เธอสมัครเอง แค่ตอบตกลงว่าจะไปก็ถือว่าทำดีที่สุดแล้ว ทำไมต้องทำให้ตัวเองเครียดขนาดนี้ด้วย?คิดได้ดังนั้น เธอก็ล้มตัวนอนลงบนเตียง ตั้งใจจะนอนต่อสักหน่อยเธอเปิดโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความหาหลีเสี่ยวเถียน : เสี่ยวเถียน ฉันต้องออกไปธุระไกล ๆ ประมาณหนึ่งสัปดาห์ถึงจะกลับ สองวันนี้หลังจากที่ไปพบจิตแพทย์แล้ว อย่าลืมมาบอกฉันด้วยนะตอนนี้ยังเช้ามาก เธอคิดว่าหลีเสี่ยวเถียนคงยังนอนอยู่ ดังนั้นหลังจากส่งข้อความเสร็จแล้ว เธอก็วางโทรศัพท์ลง
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 959
“อันอัน คุณคงเหนื่อยมากเลย!” ป้าจางพูดกับเธอ “ฉันมาบอกคุณว่า ของขวัญที่เสี่ยวหานและรุ่ยลาได้รับวันนี้ ฉันเอาไปเก็บไว้ที่โกดังชั้นหนึ่งแล้วนะคะ”“ค่ะ พรุ่งนี้ฉันค่อยไปจัดการ” ฉินอันอันลูบศีรษะทุยของจื่อชิวเบา ๆ “ลูกรัก วันนี้สนุกไหมจ๊ะ? พอครบหนึ่งขวบเมื่อไหร่ แม่จะจัดงานวันเกิดให้ลูกนะ”ป้าจางพูดด้วยรอยยิ้ม “เวลาผ่านไปเร็วจริง ๆ แป๊บเดียวจื่อชิวก็ครึ่งขวบแล้ว!”“ค่ะ”“อันอัน รีบกลับห้องไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะค่ะ! พรุ่งนี้ต้องกลับไปทำงานแล้ว!” ป้าจางเตือนฉินอันอันพยักหน้าแล้วเดินไปที่ห้อง เธอตั้งใจจะอาบน้ำก่อนนอน แต่พอเข้าไปในห้อง เตียงนอนขนาดใหญ่ดูเหมือนจะมีเวทมนตร์ดึงดูดเธอเธอมองไปที่เตียงแล้วล้มตัวนอนลง ตั้งใจจะพักสักหน่อย พอมีแรงแล้วค่อยลุกไปอาบน้ำ แต่หลังจากนอนลงไม่นาน เธอก็นอนหลับสนิทปกติแล้วเธอมีนิสัยชอบฝันร้าย ไม่ว่าจะพยายามปรับยังไงก็ปรับไม่ได้ ภาพที่เธอฝันถึงบ่อยที่สุดก็มีอยู่ไม่กี่อย่างอย่างแรกคือตอนที่พ่อเสียชีวิต พ่อจับมือเธออยู่ในห้อง ขอโทษเธอและขอให้เธอให้อภัย ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไร พ่อก็สิ้นใจไปเสียก่อน กลายเป็นความเสียใจตลอดชีวิตของเธออย่างที่สองคือแม่ประสบอุบั
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 958
ตลอดชีวิตที่ผ่านมา อวิ๋นซื่อเจี๋ยไม่เคยกลัวอะไรเลยแต่ตอนนี้ เมื่อเขาเห็นใบหน้าเย็นชาและดุร้ายของฟู่สือถิง เขากลับรู้สึกกลัวเป็นครั้งแรก!รู้สึกว่าถ้าเขาทำให้ฟู่สือถิงโกรธมากขึ้นไปอีก เขาคงถูกทุบตีจนตายอยู่ที่นี่แน่ ๆคำพูดที่กำลังจะหลุดออกมาจากปากถูกกลืนลงไปอย่างยากลำบากเขาทำพลาดไป! ประเมินอารมณ์ของฟู่สือถิงผิดถนัด! เขาไม่ควรมาที่นี่อย่างประมาทเช่นนี้ตอนนี้เขาอยากแค่หนีรอดออกไปให้ได้“ป้าหง! กระดูกซี่โครงผมหัก! รีบโทรเรียกรถพยาบาลให้ผมหน่อย!” เขาไม่กล้าพูดกับฟู่สือถิง จึงตะโกนเรียกป้าหงเสียงดังป้าหงเห็นเขาเลือดอาบ นอนอยู่บนพื้นและกระตุกเกร็งอย่างควบคุมไม่ได้ ด้วยความตกใจ เธอรีบคว้าโทรศัพท์เพื่อโทรแจ้งเหตุฉุกเฉิน“ป้าหง อย่าใจอ่อนกับพวกกากเดนประเภทนี้!” ฟู่สือถิงตะโกนห้ามป้าหงได้สติกลับคืนมาทันที “คุณผู้ชาย สั่งให้บอดี้การ์ดจับเขาโยนออกไปเถอะค่ะ! ต่อไปนี้ฉันจะไม่ให้เขาก้าวเข้ามาในบ้านอีกเด็ดขาด!”ฟู่สือถิงส่งสัญญาณให้บอดี้การ์ด บอดี้การ์ดจึงคว้าแขนอวิ๋นซื่อเจี๋ยแล้วลากเขาออกไปฟู่สือถิงมองดูสภาพที่ยับเยินของอวิ๋นซื่อเจี๋ย สั่งบอดี้การ์ดเสียงเย็นเยียบว่า “เอาตัวไปทิ้งให้ไ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 957
เพื่อนร่วมงานได้รับข้อความแล้วตอบกลับทันทีว่า “ทราบแล้วเปลี่ยน! ลงมือเลย!”ประมาณห้านาทีต่อมา เสียงต่อยตีและเสียงร้องโหยหวนของผู้ชายดังมาจากนอกบ้าน!ป้าหงได้ยินเสียงดังนั้นจึงรีบวิ่งออกมาดูเห็นบอดี้การ์ดสองคนกำลังทำร้ายร่างกายผู้ชายคนหนึ่ง จึงถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? คนคนนี้เป็นใคร?”“ป้าหง คนคนนี้แหละคือนักถ้ำมองเมื่อคืน! เขาทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ อยู่แถวกำแพง ถึงแม้เขาไม่ได้คิดจะทำเรื่องไม่ดี แต่ก็ต้องจัดการเขาซะ!” บอดี้การ์ดคนหนึ่งหยุดมือ แล้วอธิบายให้ป้าหงฟัง “ไม่งั้นเขาจะมาทุกวัน เจ้านายต้องไม่พอใจแน่ ๆ”“อ้อ…” ป้าหงมองดูชายวัยกลางคนคนนั้นที่กำลังนอนอยู่บนพื้นอย่างระมัดระวัง“ป้าหง จำผมได้ไหม?” ชายวัยกลางคนคนนั้นเงยหน้าขึ้น สะบัดผมที่หน้าผากออก ดวงตาที่เฉียบคมและแดงก่ำจ้องมองป้าหงอย่างตรงไปตรงมาบอดี้การ์ดได้ยินชายวัยกลางคนคนนั้นพูดกับป้าหง จึงหยุดทำร้ายเขาทันทีคนคนนี้รู้จักกับป้าหงงั้นเหรอ? ถ้ารู้จักป้าหงทำไมไม่บอกตั้งแต่แรก?“คุณคือ…” แสงสลัวทำให้ป้าหงมองใบหน้าของเขาไม่ชัด จึงจำไม่ได้เลยแม้แต่น้อย“คุณอาจจะจำผมไม่ได้ ผมเคยทำงานที่บ้านเดิมกับคุณ” อวิ๋นซื่อเจี๋ยยิ้มแล้วลุกขึ้นจ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 956
ฟู่สือถิงจ้องมองภาพถ่ายของชายวัยกลางคนอีกครั้ง แต่จนแล้วจนเล่าก็ยังไม่เข้าใจเขาไม่เคยเห็นคนคนนี้มาก่อนอาจเป็นไปได้ว่าชายคนนี้มีปัญหาทางจิต จึงมาปรากฏตัวอยู่ใกล้บ้านเขาเมื่อคืนแล้วฉีกยิ้มใส่ฟู่สือถิงขยำกระดาษทิ้งลงถังขยะ เดินเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็วแล้วปิดประตูในครัว ป้าหงเห็นฟู่สือถิงขึ้นไปชั้นบนแล้ว จึงรีบโทรหาป้าจาง“ได้ยินว่าคุณผู้ชายกับจิ้นซือเหนียนทะเลาะกัน” ป้าจางกล่าว “แต่ไม่ใช่เขาที่เริ่มก่อน ทะเลาะกันเสร็จแล้วทั้งคู่ก็แยกย้ายกันไป”ป้าหง “อ๋อ มิน่าล่ะถึงได้กลับมาเร็วขนาดนี้”“คุณผู้ชายอารมณ์เป็นยังไงบ้าง?” ป้าจางถามด้วยความเป็นห่วง“ไม่ค่อยดี แต่ก็ยังพอถูไถ” ป้าหงถามต่อ “วันนี้เขาอยู่กับลูก ๆ แล้วเป็นยังไงบ้าง?”ป้าจางหัวเราะทางโทรศัพท์ “วันนี้เขาไม่ได้อยู่คลุกคลีกับเด็ก ๆ หรอก เขาคอยต้อนรับแขกในงานทั้งวัน อันอันเป็นคนกำชับให้เขาคอยอยู่กับแขก”ป้าหงหน้าแดง “ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะดูใกล้ชิดกันมากขึ้นนะ”“ใช่! ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะดีขึ้นกว่าเดิมมากแล้ว หวังว่าต่อไปจะไม่ทะเลาะกันอีก” ป้าจางพูดด้วยความเป็นห่วง “ไม่งั้นลูก ๆ ทั้งสามคนคงน่าสงสารมาก”“อืม ฉั
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 955
ฉินอันอันรู้ดีว่าฟู่สือถิงและจิ้นซือเหนียนมีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีนัก ดังนั้นเมื่อเห็นทั้งสองคนยืนอยู่ด้วยกัน เธอจึงรู้สึกแปลก ๆ“ไม่ได้คุยอะไรกันหรอก” ฟู่สือถิงมองจิ้นซือเหนียนอย่างเย็นชา ตอบฉินอันอัน “จิ้นซือเหนียนแค่เป็นห่วงความสุขของคุณ เลยเตือนผมให้ออกกำลังกายมากขึ้นหน่อย”“พวกคุณนี่ลามกกันจริง ๆ!” ฉินอันอันหน้าแดง เดินหนีไปด้วยความโกรธจิ้นซือเหนียนเห็นฉินอันอันโกรธ ความสงบสุขบนใบหน้าของเขาก็หายไป “ฟู่สือถิง คุณนี่มันไร้ยางอายจริงๆ!”ฟู่สือถิงพูดอย่างไม่รีบร้อน “ผมว่าคุณนั่นแหละที่ไร้ยางอาย ผู้ชายจะไหวหรือไม่ไหว ไม่ได้อยู่ที่ปาก ไม่ต้องทำมาเป็นห่วงหรอกว่าผมจะไหวหรือไม่ไหว รีบไปหาผู้หญิงสักคนมาพิสูจน์ว่าคุณไม่ได้ด้อยเรื่องนี้ให้ได้ก่อนเถอะ”จิ้นซือเหนียนโกรธจนเดินหนีไปดื้อ ๆ!“คุณตายแน่” ไมค์พูดกับฟู่สือถิง “เดี๋ยวถ้ารุ่ยลารู้ว่าคุณทำให้จิ้นซือเหนียนโกรธ เธอก็จะพาลมาโกรธคุณอีก!”ฟู่สือถิงปวดหัวทันทีเขาไม่สามารถตามจิ้นซือเหนียนกลับมาได้แต่เขาก็ไม่อยากทำให้รุ่ยลาโกรธ“ผมมีวิธีหนึ่ง” ไมค์คิดแผนขึ้นมาทันที “คุณกลับไปก่อน แบบนี้รุ่ยลาก็จะไม่โกรธคุณ”ฟู่สือถิงขมวดคิ้วเข
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 954
“คุยอะไร ตอนนี้ไม่สะดวกคุยเหรอ?” เธอโพล่งถามออกไป ทั้งที่ในใจรู้ดีอยู่แล้วความเข้าใจผิดระหว่างเธอกับเขานั้นได้คลี่คลายไปแล้ว สิ่งที่เขาต้องการคุยก็คือการขอโอกาสอีกครั้งจากเธอครั้งก่อนเธอปฏิเสธเขาไปอย่างสุภาพ ตอนนี้เธอก็ยังไม่สามารถตอบตกลงได้ไม่ใช่ว่าเธอเกลียดเขา แต่เธอรู้สึกว่าตัวเองยังไม่หนักแน่นพออีกทั้งตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาก็ดีอยู่แล้ว ต่างคนต่างให้เกียรติซึ่งกันและกัน ไม่ได้สนิทสนมหรือห่างเหินเกินไป แบบนี้ก็ดีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?“คุยตอนนี้คงไม่ได้ผลหรอก” เพียงแค่ดูสีหน้าของเธอก็เดาได้แล้วว่าเธอคิดอะไรอยู่“คุณคิดว่าพอกลับมาจากต่างเมือง พอคุยกันแล้วจะได้ผลเหรอ?” ฉินอันอันถามอย่างไม่เข้าใจ “คุณจะไปนานแค่ไหน?”“หนึ่งอาทิตย์”“อ๋อ งั้นอีกหนึ่งอาทิตย์ค่อยว่ากันใหม่!” เธอก้มหน้าลง มองไปที่มือของเขาที่กำลังจับแขนเธออยู่ “คุณเพิ่งเล่นไพ่เสร็จ ยังไม่รีบไปล้างมืออีก?”เธอรู้สึกว่ามือเขาสกปรกเขาอึ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะดึงเธอไปที่ห้องน้ำ “งั้นเราไปล้างมือด้วยกัน!”ทั้งสองคนเดินผ่านห้องจัดเลี้ยงไปท่ามกลางสายตาของผู้คนมากมาย“คุณสังเกตไหมว่าวันนี้ความสัมพันธ์ของพวกเขาสองค
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 953
เสี่ยวตง “พ่อเธอยังไม่มาอีกเหรอ?”รุ่ยลา “มาแล้ว! ตอนนี้ก็ยังอยู่ในห้องจัดเลี้ยง!”เสี่ยวตงขมวดคิ้ว มองไปรอบ ๆ“พ่อเธอคนไหนล่ะ? ทำไมเขาไม่เห็นมาเล่นกับพวกเธอเลย? เขาขี้เกียจทำงานใช่ไหม? เลยทำให้แม่เธอไม่ยอมคบกับเขา และทำให้พวกเธอไม่ชอบเขาด้วยใช่ไหม?” เสี่ยวตงคิดไปเรื่อยเปื่อยรุ่ยลาตกใจ แต่เธอก็ไม่ยอมบอกความจริงกับเสี่ยวตง “พ่อฉันเปล่าขี้เกียจทำงานซะหน่อย! ฉันไม่บอกหรอกว่าพ่อเป็นใคร พี่บอกว่าพี่เก่งกว่าพี่ชาย งั้นพี่ก็ไปหาเองสิ!”ไมค์หัวเราะ “เสี่ยวตง ทำไมเธอดูอยากรู้จังเลยล่ะว่าพ่อของเสี่ยวหานกับรุ่ยลาเป็นใคร?”เสี่ยวตง “ผมก็แค่อยากรู้! แม่ผมบอกว่าพ่อของเสี่ยวหานก็คือฟู่สือถิง แต่พ่อผมบอกว่าไม่ใช่ พวกเขาทะเลาะกันเรื่องนี้หลายครั้งแล้ว”ไมค์หัวเราะจนท้องคัดท้องแข็ง “งั้นเธอเชื่อแม่หรือว่าเชื่อพ่อล่ะ?”“ผมเชื่อพ่อ เพราะพ่อผมดีกับผมมากกว่า” เสี่ยวตงพูดอย่างมั่นใจ “ถ้าพ่อของเสี่ยวหานเป็นฟู่สือถิงจริง ๆ เสี่ยวหานคงไม่เมินพ่อของเขาแบบนั้นแน่! ฟู่สือถิงน่ะเก่งมากเลย! เขาเป็นไอดอลของผม!”เสี่ยวหานได้ยินที่เสี่ยวตงพูดก็ไม่สนใจที่จะโต้เถียง เดินออกไปเงียบ ๆไม่นาน เสียงเปียโนอันไพเราะ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 952
เสียงหัวเราะดังขึ้นจากกลุ่มคนรอบข้าง “ผู้ช่วยของคุณฟู่ไปเอาเงินสดมาแล้วล่ะครับ ดูเหมือนวันนี้คุณฟู่จะตั้งใจจะทุ่มสุดตัวเลยนะ!” ทุกคนหัวเราะคิกคักใบหน้าของฉินอันอันขึ้นสีเล็กน้อย ไม่คิดว่าฟู่สือถิงจะพยายามขนาดนี้เพื่อสร้างความบันเทิงกับแขก“พวกคุณอย่าเล่นกันจริงจังเกินไปนะคะ” เธอเตือน“อันอัน เพิ่งเริ่มเองนะ คุณก็เริ่มห่วงกระเป๋าเงินของคุณฟู่แล้วเหรอ?” เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครั้งฟู่สือถิงมองเธอด้วยแววตาสนใจ แล้วถามว่า “หรือว่าคุณจะมานั่งข้าง ๆ คอยเป็นที่ปรึกษาให้ผมดีล่ะ?”ฉินอันอันหลบสายตาที่ลึกซึ้งของเขา แล้วพูดกับคนอื่น ๆ ว่า “พวกคุณเล่นกันเต็มที่เลยค่ะ ไม่ต้องไว้หน้าเขาหรอก”พูดจบเธอก็อุ้มลูกเดินออกไปเฮ่อจุ่นจือถือจานอาหารเดินมาจากโซนบุฟเฟ่ต์“อันอัน อย่าห่วงพี่สือถิงเลย เขาไม่ล้มละลายหรอก”ฉินอันอันแก้ตัวเสียงแข็ง “ฉันไม่ได้ห่วงเขา”“แล้วทำไมเมื่อกี้พวกเขาถึงหัวเราะกันเสียงดังขนาดนั้นล่ะ?” เฮ่อจุ่นจือพูดแทงใจดำเธออย่างไม่ไว้หน้า “เมื่อกี้หลีเสี่ยวเถียนพูดอะไรกับคุณตอนอยู่ข้างนอกบ้างเหรอ? หรือว่าพูดถึงเรื่องเมื่อคืนของพวกเรา?”เฮ่อจุ่นจือรู้สึกอายเล็กน้อยเกี่ยวกับเรื่อง
