บทที่ 670

ฉินอันอันเดินออกจากลิฟต์

เธอไม่ได้ตั้งใจจะมีปัญหากับพวกเขามากนัก

จุดประสงค์ที่เธอมาในวันนี้คือเพื่อสั่งสอนนั่วนั่ว ตอนนี้ได้ระบายแล้ว เธอก็รู้สึกดีขึ้นมาก

ขณะที่เธอเดินผ่านฟู่สือถิง ฝ่ามือใหญ่ของเขาก็คว้าแขนของเธอไว้โดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า

“ทำอะไร?” เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา

เขาจับมือเธอแล้วพาเธอออกไปนอกบริษัท

ถังเชี่ยนต้องการตามไปด้วย แต่โจวจื่ออี้ห้ามไว้ “ผู้จัดการถังไปหาลูกพี่ลูกน้องของคุณเถอะ! เธอร้องไห้ไม่หยุดเลย”

ถังเชี่ยนกัดฟัน “ตอนนี้เธออยู่ไหน?”

“ผมเห็นจมูกของเธอเบี้ยวนิดหน่อย ผมจึงขอให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพาเธอไปโรงพยาบาล” โจวจื่ออี้พูด “คุณไปหาเธอที่โรงพยาบาลเถอะ! เธออารมณ์เสียมาก ผมเกรงว่าเธอจะจิตตก”

หลังจากที่โจวจื่ออี้พูดจบ ถังเชี่ยนก็ทำได้เพียงไปเยี่ยมเธอที่โรงพยาบาลเท่านั้น

ฟู่สือถิงดึงฉินอันอันไปที่ลานจอดรถด้านหน้าบริษัท

ในขณะนี้ลานจอดรถว่างเปล่า มีเพียงพวกเขาสองคน

ในขณะที่ถังเชี่ยนขับรถออกไป ดวงตาที่ดูราวกับมีพิษของเธอจับจ้องไปในทิศทางที่ฉินอันอันยืนอยู่

ทำไมจู่ ๆ เธอถึงมาหาเรื่องนั่วนั่วได้ล่ะ? เธอรู้อะไรบางอย่างแล้วหรือเปล่า?

หลังจากที