Share
บทที่ 63
Related chapter
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 64
ของที่พ่อมอบให้ เธอไม่เคยมอบให้ใคร ใครก็อย่าได้คิดแย่งไปจากมือของเธอ เห็นได้ชัดว่าเธอกำลังใช้คำพูดที่รุนแรง แต่ฟู่ซื่อถิงไม่ได้ตกใจเลย ตรงกันข้ามเขากลับรู้สึกว่ามันตลก“คุณหัวเราะอะไร?” ฉินอันอันมองมุมที่ยกขึ้นของเขา ทั้งกังวลและหงุดหงิดในใจ“หัวเราะคุณไง” เขาพูดเยาะเย้ย “คิดว่าตัวเองแน่ อวดฉลาด ขุดหลุมฝังตัวเอง” สองคำแรกเธอแทบไม่ได้ฟังเลย แต่คำสุดท้ายขุดหลุมฝังตัวเองหมายความยังไง? “กลับห้องของคุณไป! เห็นคุณแล้วผมปวดหัว” ทันใดนั้นฟู่ซื่อถิงสีหน้าบึ้งตึง เสียงของเขาทุ้มต่ำลงมาก “ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย ที่คุณปวดหัวเป็นเพราะคุณป่วยแน่ ๆ ” ฉินอันอันโต้กลับอย่างเสียดสี “คุณมีหมอประจำตระกูลไม่ใช่เหรอ? ให้ช่วยโทรเรียกมาไหม?”ฟู่ซื่อถิงกัดฟันพูดออกมาสองคำ “ออกไป!” ฉินอันอันกลับมาที่ห้อง อารมณ์ของเธอพังทลายลงโดยสิ้นเชิง เธอปิดสมุดบันทึก เดินไปเตียงแล้วนอนลง ที่จริงเธอหมดรักฟู่เย่เฉินนานแล้ว ถ้าหากคืนนี้ฉินเค่อเคอไม่ได้เป็นฝ่ายโทรมาก่อน ในสมองและในใจของเธอ จะไม่มีเงาของสองคนนี้อยู่เลย เมื่อคิดว่าฟู่เย่เฉินเป็นนักพนันจริง ๆ และยังตกอยู่ในอันตรายอีกด้วย อารมณ์ก็อ่อนไหวและซับซ้อน
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 65
ก่อนที่เขาจะเดินลงมาชั้นล่าง เธอก็วิ่งกลับเข้าห้องไปอย่างรวดเร็ว แม่เฒ่าฟู่หายใจลำบาก และรู้สึกว่าจะหายใจไม่ออก แต่เมื่อเห็นฟู่ซื่อถิงเดินเข้ามา เธอก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันที “ซื่อถิง…ลูก…” แม่เฒ่าฟู่ยื่นแขนออกไปหาฟู่ซื่อถิงอย่างอ่อนแรงฟู่ซื่อถิงรีบเข้ามาประคองเธอทันที “หย่ากับฉินอันอัน…พรุ่งนี้…ไปหย่าเลยนะ…” แม่เฒ่าฟู่น้ำตาคลอหน่วย “แม่ขอโทษ…ขอโทษนะลูก…แม่ประมาทเลินเล่อ…ถึงได้หาผู้หญิงต่ำช้าขนาดนี้มาให้ลูก…” ฟู่ซื่อถิงยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาที่หางตาของผู้เป็นแม่ “แม่ครับ แม่ไม่ต้องกังวลเรื่องของผมกับฉินอันอันนะครับ แล้วเรื่องฟู่เย่เฉิน แม่ก็ไม่ต้องเป็นห่วง” “นิ้วของเย่เฉินถูกคนตัดทิ้งไปแล้ว…เขาต้องเจ็บปวดมากแน่ ๆ! เขาบอกว่าลูกทำร้ายเขา แม่รู้ว่าไม่ใช่…ลูกจะโหดร้ายกับญาติตัวเองแบบนี้ได้ยังไง? ลูกไม่ใช่คนแบบนั้น…” “แม่ครับ ถ้าแม่พูดเรื่องงี่เง่าแบบนี้ต่อหน้าผมอีก ผมจะให้คนขับรถส่งแม่กลับทันที” สีหน้าของฟู่ซื่อถิงแย่มาก “ผมจะไม่หย่ากับฉินอันอัน ไม่ว่าใครก็บังคับผมไม่ได้ เว้นแต่ผมอยากจะหย่าเอง” แม่เฒ่าฟู่สูดลมหายใจเข้าอย่างสิ้นหวัง “ลูกชอบเธอแล้วใช่ไหม? เพราะว่าเธอ…ลูกเลยตัดขา
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 66
โรงพยาบาลประจำจังหวัดแห่งหนึ่ง ฉินอันอันนอนอยู่บนตียงอัลตร้าซาวน์สี**“พัฒนาการของเด็กค่อนข้างปกติดี…รอจนครบห้าเดือน ค่อยมาอัลตราซาวน์คัดกรองความผิดปกติอีกที” คุณหมอกล่าว “ตกลงค่ะ ขอบคุณมากค่ะ” ฉินอันอันถอนใจอย่างโล่งอก “จะสุภาพกับฉันทำไม ฉันกับแม่ของเธอเรารูจักกันตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว” หมอหยิบแผ่นอัลตราซาวน์สีออกมาแล้วมอบให้เธอ “แม่เธอบอกว่าพ่อของเด็กไม่ยอมมีลูก ดังนั้นพวกเธอเลยต้องมาตรวจสุขภาพก่อนคลอดในที่เล็ก ๆ นี่…อันอัน ถ้าเธอมีลูกสองคน ถึงเวลานั้นการเลี้ยงดูลูกก็จะเป็นปัญหาแน่!” ฉินอันอันรับแผ่นอัลตร้าซาวน์มาแล้วเอ่ยพร้อมรอยยิ้มว่า “ไม่เป็นไรค่ะ ค่อย ๆ เลี้ยงไปก็ได้!” “เธอเตรียมพร้อมทางด้านจิตใจไว้ก็ดีแล้ว” ฉินอันอัน “คุณป้าคะ ถ้าอย่างนั้นฉันไม่รบกวนคุณแล้วค่ะ ไว้ครั้งหน้าถ้าฉันจะมา ฉันจะติดต่อคุณอีกทีนะคะ” หลังจากบอกลาหมอแล้ว ฉินอันอันก็ออกมาจากห้องอัลตร้าซาวน์สี “เด็กเป็นยังไงบ้าง? ไม่เป็นไรใช่ไหม?” จางหยุนเห็นเธอออกมาก็เดินมาหาเธอทันที “อื้ม เด็กปกติดีค่ะ แม่ แม่ง่วงไหม? หนูง่วงมากเลย!” ฉินอันอันหาว เมื่อคืนเธอไม่ได้นอนเลย เธอออกมาจากตระกูลฟู่ตอนหกโมงเช
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 67
”ตอนนี้หนูท้องอยู่ ใช้ยาซี้ซั่วไม่ได้ค่ะ” ฉินอันอันกล่าว “ไม่กี่วันก็หายแล้ว หนูจะทารองพื้นปิดเอาไว้ สองสามวันก็หายค่ะ” “เฮ้อ…ลูกนอนต่อเถอะ!” จางหยุนตบขาตัวเอง ให้เธอนอนลง เธอส่ายหน้า “หนูไม่ง่วงแล้วค่ะ ว่าจะเล่นโทรศัพท์สักหน่อย” เธอเปิดโทรศัพท์ ก็เห็นสายที่ไม่ได้รับจาหป้าจาง ตอนแรกเธอคิดจะโทรกลับ แต่บนรถมีคนเยอะมาก เธอจึงคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนตัดสินใจว่ากลับไปแล้วค่อยคุย ทันใดนั้นแอปในโทรศัพท์ก็แสดงข่าวเด่นวันนี้ - ฟู่เย่เฉิน คุณชายตระกูลฟู่ถูกหามออกจากคาสิโนตอนดึก สงสัยว่าติดหนี้นอกระบบก้อนโตและถูกตัดนิ้ว! -เธอสูดหายใจลึก แล้วกดเข้าไปดูจากนั้น เธอก็เห็นภาพที่เกี่ยวข้องมีรูปถ่ายของฟู่เย่เฉินที่กำลังถูกหามออกมา และภาพของเขาที่ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล ข้าง ๆ เขามีใบหน้าที่คุ้นเคย นั่นก็คือ ฉินเค่อเคอ เธอไม่ได้เจอฉินเค่อเคอนานแล้ว เธอแต่งตัวเป็นผู้ใหญ่และมีเสน่ห์มากขึ้น ‘ถ้าหากว่าฟู่เย่เฉินไม่ติดหนี้นอกระบบของคาสิโนเมื่อคืนนี้ ตอนนี้เธอน่าจะนอนอยู่บนเตียงขนาดใหญ่กับฟู่เย่เฉินที่โรงแรมไหนสักที่แล้วสินะ!’ฉินอันอันปิดหน้าข่าว แล้วเปิดวีแชท เธอเห็นข้อความจากหลีเสี่
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 68
เพียงแค่สองคำแนวป้องกันในใจของเธอก็แตกออกอย่างง่ายดาย เธอออกไปข้างนอกตอนหกโมงเช้า ปิดโทรศัพท์ เขาติดต่อเธอไม่ได้ ดังนั้นเขาเลยต้องมาหาที่นี่ ‘หากเป็นเช่นนั้นก็แปลว่า เขาเป็นห่วงเธอสินะ?’ “คุณคือฟู่ซื่อถิงสินะคะ?” จางหยุนเห็นบรรยากาศน่าอึดอัดใจ จึงรีบพูดคลายบรรยากาศ “วันนี้อันอันอารมณ์ไม่ค่อยดี ฉันเลยพาเธอออกไปผ่อนคลายข้างนอกน่ะค่ะ ตอนนี้เธอไม่เป็นไรแล้ว ฉันจะไปรินน้ำมาให้คุณนะคะ” ฉินอันอัน “แม่!” ฟู่ซื่อถิง “ไม่ต้องหรอกครับ” ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน บรรยากาศยิ่งดูอึมครึมมากขึ้น “แม่คะ เขาต้องรีบไปแล้ว แม่ไม่ต้องสนใจเขาหรอกค่ะ แม่มานั่งพักสักหน่อยเถอะ” ฉินอันอันดึงแม่ให้มานั่งบนโซฟา เธอกำลังพยายามไล่เขาทางอ้อม เขาลุกขึ้นเพราะรู้ตัว แล้วพูดกับจางหยุน “ผมขอตัวก่อนนะครับ วันหลังจะมาเยี่ยมใหม่” จางหยุนต้องการไปส่งเขา แต่ถูกฉินอันอันขวางไว้“แม่คะ หนูก็ต้องกลับก่อนแล้ว วันนี้แม่พักผ่อนอยู่บ้านดี ๆ นะคะ” พูดจบฉินอันอันก็เดินตามหลังฟู่ซื่อถิงออกมาด้วยกัน หลังจากลงมาที่ชั้นล่างของตึก ฉินอันอันก็เอ่ยกับเขาว่า “ต่อไปนี้อย่ามาที่นี่อีกนะคะ” สีหน้าของเขาเย็นชากว่าเดิม สันก
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 69
“ถ้าต่อไปแกยังกล้าเล่นการพนันอีก ไม่ต้องให้คนอื่นลงมือหรอก ฉันจะตัดมือแกออกทั้งสองข้างเอง!” ฟู่หานโกรธมาก เขาพูดกัดฟันกรอด “ลูกเพิ่งตื่น จะทำให้เขากลัวทำไม?! ลูกชายของฉันจะแพ้เงินพนันมากขนาดนั้นคนเดียวได้ยังไง! จะต้องเป็นนังสุนัขจิ้งจอกฉินเค่อเคอคนนั้นที่เล่นแพ้แน่!” แม่ฟู่พูดพร้อมกับเดินไปทางประตูห้องผู้ป่วย แล้วเรียกฉินเค่อเคอเข้ามา หลังจากฉินเค่อเคอเหลือบมองฟู่เย่เฉิน เธอก็ก้มหน้าลงด้วยความรู้สึกผิดในใจ ไม่กล้าตอบคำถามของแม่ฟู่ “แม่…แม่โทษเค่อเคอทำไม…เมื่อคืนมีคนจงใจวางกับดักผม ไม่อย่างนั้นพวกเราไม่แพ้พนันมากขนาดนั้นหรอก!” ถึงแม้ว่าเสียงของฟู่เย่เฉินจะแหบแห้ง แต่จิตใจของเขาก็ฟื้นตัวเรียบร้อยแล้ว “เป็นฟู่ซื่อถิง…ไม่ใช่ใครอื่น นอกจากเขา! เพราะว่าผมเคยรักกับฉินอันอัน เขาเลยเกลียดผมมาก!” “แม่รู้ว่าเป็นฝีมืออาของแก! ไม่ใช่แค่ทนแกไม่ได้เท่านั้น! เขาไม่เห็นพ่อแกอยู่ในสายตาแล้วด้วยเหมือนกัน!” แม่ฟู่พูดด้วยความตื่นตระหนก “คุณสมบัติของเขามีข้อบกพร่องสำคัญ! นั่นคือเขาไม่ใช่คนธรรมดา! พวกเราไม่ควรไปยุ่งกับเขา!” ฟู่หานผลักภรรยาไปด้านข้าง “เธอกำลังพูดไร้สาระอะไรต่อหน้าคนนอก! เพราะว่าฉั
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 70
ความหลงใหลบนใบหน้าของถังเฉียนหายวับไปทันที “ถึงแม้ฉันจะไม่กล้ารับประกันว่าเป็นเรื่องจริงแท้แน่นอน แต่ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง” ถังเฉียวเซินกล่าวต่อ “เหตุผลที่ฉันไม่เคยบอกเธอเพราะว่าก่อนหน้านี้ฉันเคยมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขา และฉันคิดว่าคุณสมบัติที่ยอดเยี่ยมของตัวเขามีค่ามากกว่าเรื่องนี้” ถังเฉียนรู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาเล็กน้อย ผ่านไปสักพัก เธอยกแก้วไวน์แดงเข้าปากอย่างสั่นเทา “ถังเฉียน เขายอดเยี่ยมมาก แต่เขาก็มีข้อบกพร่องใหญ่เช่นกัน เธอไม่จำเป็นต้องพูดจาเกินจริงเพื่อเขา ถ้าหากเธอแต่งงานกับเขาจริง ๆ ฉันคงเป็นห่วงความปลอดภัยในชีวิตของเธอไม่น้อยเลย” ถังเฉียวเซินหั่นสเต๊กเนื้อวัวหรูหรา น้ำเสียงไม่เป็นเดือดเป็นร้อน “เขาต้องมีเหตุผลที่ทำแบบนี้แน่…ฉันเชื่อว่าเขาไม่ใช่คนเลว…” หลังจากถังเฉียนเงียบไปครู่หนึ่ง ก็พูดพึมพำว่า “ถ้าหากว่าเขาเป็นคนเลวชั่วช้าจริง ๆ ไม่มีทางที่ฉันจะไม่รู้ ฉันคอยอยู่ข้างกายเขามานานหลายปี นานมากพอที่จะเห็นใบหน้าที่แท้จริงของใครสักคน” ถังเฉียวเซินหัวเราะให้กับความไร้เดียงสาของเธอ “เมื่อไม่นานมานี้ฆาตกรในคดีฆาตกรรมต่อเนื่องเพิ่งถูกจับได้ ฆาตกรรายนี้หลบหนีมาสิบกว่าปี เขา
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 71
ก่อนอื่นต้องผ่านอุปสรรคครั้งแรกก่อน จากนั้นถึงจะค่อย ๆ ราบรื่นขึ้น “ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องถามเธอแล้ว ให้ของขวัญเธอไปเลยก็พอ” เซิ่งเป่ยเสนอความเห็น “นายให้เครื่องประดับเธอสิ ผู้หญิงชอบเครื่องประดับ” ฟู่ซื่อถิง “เธอไม่ใส่เครื่องประดับ ไม่เคยเห็นเธอใส่เลย” “ถ้าอย่างนั้นก็ให้ผลิตภัณฑ์บำรุงผิวสิครับ ผู้หญิงทุกคนใช้ผลิตภัณฑ์บำรุงผิว” โจวจื่ออี้เอ่ยแนะนำ ฟู่ซื่อถิง “เธอไม่ใช้พวกครีมบำรุงผิว ฉันเคยไปที่ห้องของเธอ นอกจากโฟมล้างหน้าก็ไม่มีอะไรเลย” ‘แต่ก็คงให้โฟมล้างหน้าเป็นของขวัญไม่ได้สินะ?’ เซิ่งเป่ยคิดไม่ถึงเลยว่าฉินอันอันจะเป็นผู้หญิงแบบนี้ แล้วก็ยิ่งคิดไม่ถึงว่าฟู่ซื่อถิงประธานของเอสทีกรุ๊ปจะทำเรื่องอย่างการแอบเข้าไปให้ห้องของผู้หญิงแล้วสังเกตเรื่องประเภทนี้ได้! “ถ้าอย่างนั้นก็ให้โฟมล้างหน้าเธอนั่นแหละ!” เซิ่งเป่ยพูด ฟู่ซื่อถิงตอบ “โฟมล้างเธอมีฝุ่นจับ เดาว่าไม่ได้ใช้นานแล้ว” ......“เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า! เธอต้องใส่เสื้อผ้ากับรองเท้าทุกวันใช่ไหมล่ะ? กระเป๋าต้องมีหรือเปล่า?” เซิ่งเป่ยให้คำตอบสุดท้าย “แม่ของนายตบตีเธอ เธอต้องเสียใจและอึดอัดใจมากแน่ ถ้านายไม่โอ๋เธอ เธอเม
Latest chapter
