Share

บทที่ 417

เซิ่งเป่ยยืนเล่าสถานการณ์ให้เขาฟังอยู่ข้างเตียง

หลังจากได้ยิน ใบหน้าของเขายังคงสงบนิ่ง

‘ก็จริง’

‘เขากล้าตาย ยังมีอะไรที่เขายังปล่อยวางไม่ได้อีก?’

‘ถ้าเขาตาย ก็มีคนมาช่วยเธอดูแลอิ๋นอิ๋นอยู่แล้ว’

หลังจากนั้นไม่นาน หมอก็เข้ามาตรวจร่างกายแล้วพูดว่า “คุณฟู่ ร่างกายของคุณอ่อนแอมาก คุณต้องเข้าอยู่รักษาตัวที่โรงพยาบาล ช่วงนี้หากคุณรู้สึกไม่สบาย คุณสามารถบอกผมได้ตลอดเวลาเลยนะครับ”

ฟู่สือถิงหลับตาลง

เซิ่งเป่ยเรียกหมอออกไปคุยข้างนอก

“เขาพ้นขีดอันตรายแล้วใช่ไหมครับ?” เซิ่งเป่ยถาม

หมอ “ถ้าเขาให้ความร่วมมือในการรักษาก็ไม่น่าจะมีอะไร แต่สภาพจิตใจของเขาไม่แข็งแรงซึ่งเป็นอันตรายต่อการฟื้นตัวของเขา”

เซิ่งเป่ยเม้มริมฝีปากแล้วพยักหน้า “ผมจะลองหาทางดูครับ”

กว่าหนึ่งชั่วโมงต่อมา เซิ่งเป่ยพาอิ๋นอิ๋นไปโรงพยาบาล

“อิ๋นอิ๋น พี่ของเธอได้รับบาดเจ็บสาหัส เธอไปปลอบเขาหน่อย ตกลงไหม?”

อิ๋นอิ๋นกระพริบตาและขมวดคิ้ว “ทำไมเขาถึงได้รับบาดเจ็บคะ?”

“...มันเป็นอาการบาดเจ็บทางจิตใจ!”

“บาดเจ็บทางจิตใจคืออะไรคะ?”

“ก็คือ...เขาทะเลาะกับฉินอันอันอย่างรุนแรง” เซิ่งเป่ยบอกเธอด้วยอุปมาที่เข้าใจง่าย “ผลก
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status