Share
บทที่ 355
Related chapter
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 356
หมอประจำตระกูลกล่าว “คุณฟู่ ผมจำได้ว่าคุณสั่งให้บอดี้การ์ดพาคุณฉินไปทำแท้ง” “อืม บอดี้การ์ดบอกว่าจะพาเธอไปที่ห้องผ่าตัดด้วยตัวเอง” ฟู่สือถิงถามบอดี้การ์ดคนเดิมเมื่อไม่นานมานี้ “เขาบอกว่าหมออธิบายให้เขาฟังถึงข้อควรระวังหลังการผ่าตัด” หมอประจำตระกูลกล่าว “เด็กคนนั้นคงไม่อยู่แล้ว การที่เด็กที่เธอรับเลี้ยงมาหน้าตาเหมือนคุณ บางทีอาจจะเพื่อเป็นการรำลึกถึงลูกที่เธอสูญเสียไป” หรือว่านี่ก็เป็นสาเหตุที่ฉินอันอันเกลียดเขามาก? ...... ที่คฤหาสน์สตาร์ริเวอร์ ในห้องนอนใหญ่ ไมค์และเด็กทั้งสองจ้องไปที่ฉินอันอันบนเตียงตาไม่กะพริบ ไมค์โทรหาเธอตอนประมาณตีหนึ่งของเมื่อคืนนี้ แต่โทรไม่ติดเลย คิดไม่ถึงว่าจู่ ๆ เธอจะกลับมาที่บ้านเอง! ไม่รู้ว่าเธอกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ “ในบ้านมียุงไหม?!” จู่ ๆ รุ่ยลาก็พูดด้วยน้ำเสียงขุ่นมัว ไมค์เหลือบมองห้องแล้วพูดว่า “ไม่มีนะ! ยุงกัดเธอเหรอ?” รุ่ยลา “ยุงกัดแม่ค่ะ!” ดวงตาที่สดใสของร่างเล็กจ้องไปที่คอของฉินอันอัน “ดูสิ ยุงกัดแม่รอยใหญ่มาก!” ไมค์มองไปทางนิ้วของรุ่ยลา นี่ไง... ดูจากประสบการณ์ของผู้ใหญ่แล้ว นี่ไม่ใช่รอยยุงกัด! แต่เป็นร่องรอย
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 357
พวกเขาเดินไปดูจอแสดงผลระบบควบคุมการเข้าออกที่ประตู เห็นผู้หญิงท่าทางสง่างามอายุประมาณหกสิบหรือเจ็ดสิบปียืนอยู่ เสี่ยวหานจำคนคนนี้ได้อย่างรวดเร็ว “นี่คือแม่ของพ่อสารเลวนั่น!” รุ่ยลาพูด โอ้ “นั่นคือคุณย่าของเราสินะ!” “อย่าเรียกเธอว่าย่า!” เสี่ยวหานตำหนิน้องสาวแล้วเริ่มเดา “เธอมาสร้างปัญหาให้แม่แน่นอน!” รุ่ยลา “หึ! เราปล่อยให้เธอรังแกแม่ไม่ได้! เราต้องไล่เธอออกไป!” เสี่ยวหานรีบไปหาโดรนทันที รุ่ยลาเดินตามพี่ชายอย่างใกล้ชิด! ด้านนอกประตู แม่เฒ่าฟู่ขมวดคิ้วระหว่างรอให้ฉินอันอันมาเปิดประตู เธอนอนไม่หลับทั้งคืน รู้สึกไม่มีความสุขเลยสักนิด! ดังนั้นเธอจึงมาที่นี่เพื่อฟังคำอธิบายจากฉินอันอัน! จู่ ๆ ก็มีเสียงดังตูมอยู่เหนือศีรษะ แม่เฒ่าฟู่เงยหน้าขึ้นมอง! เห็นโดรนปรากฏอยู่บนท้องฟ้า! ขณะที่เธอสงสัยว่าโดรนบินออกมาได้ยังไง? โดรนก็เริ่มพ่นของเหลวสีแดงออกมา! เมื่อของเหลวสีแดงกระเด็นใส่เสื้อหนังราคาแพงของเธอ เธอก็กรีดร้องและวิ่งไปที่รถทันที! ฉินอันอันสะดุ้งตื่นเพราะเสียงกรีดร้อง เธอลุกจากเตียงทันทีและเดินไปที่หน้าต่างแล้วมองออกไปข้างนอก เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นข้างนอก เธอก
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 358
แม่เฒ่าฟู่มีสีหน้าเคร่งขรึม “ถ้าไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดคงไม่มีทางที่จะคล้ายกันขนาดนี้ ฉันมีลางสังหรณ์ว่าเด็กคนนั้นเป็นหลานชายของฉัน! สือถิงก็เป็นแบบนี้ตอนที่เขายังเด็ก เขามองทุกคนด้วยสายตาเย็นชา และสายตาเย็นชานั้นมันคล้ายกันมาก!” แม่บ้าน “แต่นายน้อยสือถิงดูเหมือนจะไม่สงสัยเด็กคนนี้เลยนะคะ” แม่เฒ่าฟู่ “สือถิงจะเข้าใจเด็กคนนั้นดีกว่าฉันได้ยังไง? เขาคงจำไม่ได้ว่าเขาเป็นยังไงตอนที่เขายังเด็ก” แม่บ้าน “ก็จริงค่ะ แล้วคุณจะทำยังไงคะ?” ดวงตาของแม่เฒ่าฟู่เป็นประกาย “ฉันต้องการหาวิธีที่จะรู้ว่าเด็กคนนั้นกับสือถิงเป็นพ่อลูกกันหรือไม่ สิ่งที่ฉันต้องทำคือพิสูจน์ความเป็นพ่อ” “เอ่อ...แต่การตรวจดีเอ็นเอ คุณต้องไปเอาเลือดหรือเส้นผมของเด็ก...” “ตราบใดที่เราหาทางได้ เราก็จะได้มันมาอย่างแน่นอน” แม่เฒ่าฟู่มั่นใจ “รอฉันรู้ผลก่อน แล้วฉันค่อยบอกสือถิง” ที่โรงพยาบาล เสิ่นอวี๋ถือโทรศัพท์มือถือและเปิดดูข่าวเพื่อฆ่าเวลาที่น่าเบื่อ แม้ว่าคลอดทารกออกมาแล้ว ก็ต้องอยู่สังเกตอาการที่โรงพยาบาลเวลาสองวัน เมื่อเช้านี้ฟู่สือถิงมาหาเธอ เขาอยู่ในห้องผู้ป่วยไม่ถึงสิบนาที เมื่อมีสายเข้าทางโทรศัพท์มือถ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 359
หลังจากที่เสี่ยวหานได้รับข้อความจากเสินอวี๋ เขาก็เริ่มคิดว่าจะแบล็กเมล์เธอดีไหม ตอนนี้เธอเลิกกับฟู่สือถิงและไม่มีลูกแล้ว ดังนั้นคลิปที่ต้องการทำให้ฟู่สือถิงอับอายคงจะไม่มีผลนัก “ลูกสองคนทำแบบนี้ได้ยังไง?” ฉินอันอันจิบน้ำแล้วไปที่ห้องเด็กเพื่อสั่งสอนเด็กทั้งสอง “ไม่ว่าแม่จะมีความแค้นอะไรกับหญิงชราคนนั้น ยังไงเธอก็อายุเกินเจ็ดสิบแล้ว ถ้าเธอเป็นอะไรไปเพราะลูกสองคนจะทำยังไง?...” รุ่ยลากะพริบตาดำโตของเธอแล้วพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ถ้าเธอเป็นอะไรไป แม่ก็รักษาเธอสิคะ” “แม่ไม่ใช่หมอวิเศษสักหน่อย! แม่รักษาทุกโรคไม่ได้หรอก!” “เธอไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ! เธอยังตะคอกใส่แม่ไหวอยู่เลยด้วยซ้ำ!” รุ่ยลายังคงพึมพำต่อ “แม่ หนูกับพี่จะปล่อยให้คนอื่นรังแกแม่ไม่ได้ค่ะ!” เมื่อได้ยินเสียงพึมพำของลูกสาว ฉินอันอันก็ใจอ่อนทันที “พวกเขาไม่ได้รังแกแม่ แม่ไม่ใช่คนที่ใครจะรังแกได้ง่ายขนาดนั้น” ฉินอันอันพูดแบบนี้เพื่อสร้างความมั่นใจให้ลูกของเธอ “แต่เมื่อคืนแม่ไม่กลับบ้าน...หนูกับพี่รอแม่ตั้งนาน...ลุงไมค์บอกว่าแม่โดนพ่อใจร้ายลักพาตัวไป...” รุ่ยลาเม้มริมฝีปากแล้วพูดด้วยความโกรธ “ถ้าหนูกับพี่โตขึ้น พวกเราจะไ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 360
ร้านทำเล็บแห่งนี้อยู่ข้างในร้านแบรนด์หรู เมื่อก่อนฉันรู้แค่ว่าแบรนด์นี้ขายกระเป๋า เสื้อผ้า แต่ไม่คิดว่าจะเปิดธุรกิจทำเล็บใหม่ ฉินอันอันรู้สึกว่ามันค่อนข้างแปลกใหม่ “อันอัน! ฉันกับเฮ่อจุ่นจือจะแต่งงานกันเดือนพฤษภาคมปีนี้!” หลีเสี่ยวเถียนประกาศข่าวใหญ่ “และเธอจะต้องเป็นเพื่อนเจ้าสาวของฉัน! ลูกสองคนของเธอจะเป็นเด็กโปรยดอกไม้!” ฉินอันอันพูดไม่ออก “ลูกของฉันไปเป็นเด็กโปรยดอกไม้ก็ได้อยู่ แต่เพื่อนเจ้าสาวนี่… ฉันจะหาเพื่อนคนอื่นมาเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้เธอเอง!” เธอแต่งงานและมีลูกแล้ว จึงไม่สามารถเป็นเพื่อนเจ้าสาวได้ “ฉันได้คุยกับพ่อแม่ของฉันและเฮ่อจุ่นจือเรียบร้อยแล้ว! พวกเขาทั้งสองบอกว่าไม่เป็นไร” หลีเสี่ยวเถียนดึงเธอให้นั่งข้าง ๆ “มาทำเล็บแบบเดียวกันเถอะ!” “ทำเล็บแบบเดียวกันได้ แต่เพื่อนเจ้าสาว ฉันเป็นให้ไม่ได้จริง ๆ เสี่ยวเถียน ฉันอยากให้เธอกับเฮ่อจุ่นจือจะมีความสุขที่แสนหวานแทนที่จะเป็นเหมือนฉัน” ฉินอันอันหรี่ตาลง “ถึงตอนนี้ฉันจะมีความสุขมาก แต่ฉันอยากให้เธอมีความสุขมากกว่านี้อีก” รอยยิ้มบนใบหน้าของหลีเสี่ยวเถียนแข็งทื่อ เธอซาบซึ้ง “อันอัน ฉันฟังเธอก็ได้ แต่ฉันเชื่อว่าในอนาคตเธ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 361
พวกเขาเลิกกันไปแล้วก่อนหน้านี้ แต่หลังจากหวังหว่านจือได้รับเงินสามพันล้านจากการขายทรัพย์สินของเธอที่ต่างประเทศ ชายคนนี้ก็กลับมาหาเธออีกครั้ง “คุณเสิ่น ได้ยินว่าฟู่สือถิงให้เงินลูกสาวคุณหนึ่งพันล้านใช่ไหมคะ?” หวังหว่านจือจงใจพูดเสียงดัง คุณพ่อเสิ่นเห็นฉินอันอันแล้ว เขาพูดด้วยน้ำเสียงภาคภูมิใจว่า “ใช่แล้ว!มอบให้เมื่อวานนี้” “ถ้าอย่างนั้นให้ลูกสาวของคุณเอาเงินมาลงทุนกับฉันสิคะ ฉันจะเปลี่ยนหนึ่งพันล้านของเธอกลายเป็นสองพันล้าน สามพันล้านเอง!” หวังหว่านจือพูดพร้อมรอยยิ้ม “ตกลง!ผมจะกลับไปคุยกับเธอให้ อันที่จริงเธอชื่นชมคุณอยู่ ตอนนี้เธอสนับสนุนให้พวกเราอยู่ด้วยกัน” หวังหว่านจือสีหน้าภาคภูมิใจ เธอพูดกับฉินอันอันที่กำลังเดินผ่านมา “ฉินอันอัน ฉันกลับมาแล้วนะ!” ฉินอันอันหยุดแล้วชำเลืองมองเธออย่างเย็นชา “ก็ดีค่ะ แต่ถึงคุณไม่กลับ ฉันก็ไปตามหาคุณที่ต่างประเทศได้” “โอ้…ฉันก็กลับมาเพราะเธอเหมือนกัน ลูกสาวและน้องชายของฉันสองชีวิต ชีวิตแม่เธอไม่พอหรอก!” หวังหว่านจือพูดพร้อมเลิกคิ้ว “เธอรักฟู่สือถิงมากไม่ใช่เหรอ? งั้นฉันจะใช้เงินที่ฟู่สือถิงให้เสิ่นอวี๋มาจัดการเธอ” “ได้เลยค่ะ!” ฉินอัน
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 362
ภายใต้แสงไฟสลัว เขาสวมเสื้อโอเวอร์โค้ทสีน้ำตาลอ่อนเด่นซึ่งสะดุดตาเป็นพิเศษโดยปกติ เขาจะสวมเสื้อผ้าสีเข้ม ดังนั้นพอจู่ ๆ เขาเปลี่ยนสไตล์ มันจึงดึงดูดความสนใจเพราะการปรากฏตัวของเขา บรรยากาศในลานหน้าบ้านจึงเปลี่ยนไปทันที หลีเสี่ยวเถียนเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน สองมือกำหมัดแน่น คิดจะเข้าไปทุบเฮ่อจุ่นจือในวินาทีถัดไป เห็นได้ชัดว่าเฮ่อจุ่นจือพาฟู่สือถิงมา หลังจากฉินอันอันมองเห็นฟู่สือถิงแล้ว เธอถอนสายตากลับมาอย่างรวดเร็ว ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ยังแจ่มชัดอยู่ในใจ วันนี้ในบ้านมีคนมากมาย เธอเชื่อว่าเขาไม่กล้าทำอะไรซี้ซั้ว ตอนนี้เขาวางตัวเองอยู่ในตำแหน่งเจ้าหนี้และเธอคือลูกหนี้ ดังนั้นถึงเธอไม่ได้เชิญเขา แต่เขาก็ยังหน้าด้านมาอยู่ดี หลังจากทั้งสองเดินเข้ามาจากประตูทางเข้าลานหน้าบ้านแล้ว หลีเสี่ยวเถียนเอื้อมไปบิดแขนเฮ่อจุ่นจือเฮ่อจุ่นจือยักไหล่ ไม่รู้จะทำหน้าอย่างไรดีสีหน้าของเขากำลังบอกว่า ‘กล่าวหากันแล้ว! ผมไม่ได้พาเขามา!’ หลีเสี่ยวเถียนผลักเขาไปทางฉินอันอันให้เขาอธิบายขอโทษกับฉินอันอัน! เขาก้าวเท้าเดินไปหาทางฉินอันอัน “อันอัน เอ่อ...เล็บของคุณสวยจังเลย! แบบเดียวกัน
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 363
โจวจื่ออี้หยิบเนื้อย่างเสียบไม้ยัดเข้าไปในปากเขาเพื่อทำให้เขาหุบปาก เฮ่อจุ่นจือเดินเข้ามาพร้อมหลีเสี่ยวเถียน ในมือมีไวน์แดงหลายขวด โจวจื่ออี้เข้าไปทักทายพวกเขาทันที “ไวน์ชั้นดีทั้งนั้นเลย! คุณขโมยมาจากห้องเก็บไวน์ของคุณพ่อคุณใช่ไหม?” “ขโมยอะไรล่ะ? ผมเอามาจากบ้านของตัวเองเรียกขโมยได้เหรอ?” เฮ่อจุ่นจือหยิบที่เปิดไวน์แล้วเปิดขวดโจวจื่ออี้หยิบไวน์ขวดหนึ่งส่งให้ไมค์ จากนั้นเขาหยิบแก้วไวน์มาให้ฟู่สือถิงแล้วรินให้เขา เว่ยเจินที่ดื่มมากไม่ได้ก็ถือแก้วไวน์และเดินเข้ามาเช่นกัน “คืนนี้คึกคัก ผมจะดื่มด้วย” “คุณเว่ย ทำไมวันนี้คุณอารมณ์ดีจังคะ?” หลีเสี่ยวเถียนรินไวน์ให้เขา จากนั้นมองไปทางฉินอันอัน “อันอัน เธอเอาหน่อยไหม?” ฉินอันอันส่ายหน้า “ฉันต้องดูแลเด็ก ๆ พวกเธอดื่มเถอะ!” “ได้เลย! ฉันจะช่วยสร้างความบันเทิงกับแขกที่ไม่ได้รับเชิญของเธอแน่นอน!” หลีเสี่ยวเถียนพูดพร้อมกับนั่งลงข้าง ๆ ฟู่สือเถียน “ประธานฟู่คะ ทำไมคุณไม่อยู่เป็นเพื่อนคู่หมั้นของคุณที่โรงพยาบาลล่ะ? คุณไม่ควรจะทอดทิ้งเธอเพราะว่าเธอแท้งใช่ไหมล่ะ? ไม่มีทางหรอกมั้ง? คุณไม่น่าจะเป็นพวกสารเลวได้? หรือว่าที่คุณอยู่กับเธอเพียงแ
Latest chapter
