บทที่ 236

เสี่ยวหานปรับแสงโคมไฟข้างเตียงให้สว่างขึ้น

สิ่งที่เทออกมาจากกล่องคือซีดีกับกระดาษแผ่นหนึ่ง

รุ่ยลาเปิดกระดาษและจ้องไปที่ข้อความในนั้น เธอพยายามอ่านอยู่หลายครั้งแล้วส่งให้พี่ชายของเธอ “พี่คะ ข้างในเขียนว่าอะไรเหรอคะ? หนูอ่านไม่ออกค่ะ”

เสี่ยวหานเหลือบมองเขาแล้วพูดด้วยท่าทางนิ่ง ๆ “ฉันก็อ่านไม่ออกเหมือนกัน”

ยังไงเขาก็เป็นแค่เด็กอนุบาล

ข้อความพวกนี้ยากสำหรับเขา

เพราะมีคำศัพท์เฉพาะมากมาย

"แล้วนั่นคืออะไรคะ?” รุ่ยลาหยิบซีดีขึ้นมาแล้วมองจากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่ง

ไม่รูปภาพหรือคำพูดอยู่บนแผ่นซีดีเลย

เสี่ยวหานเห็นซีดีแล้วเริ่มสงสัย

แต่ตอนนี้เขาไม่มีดน๊ตบุ๊คจึงไม่สามารถตรวจสอบได้

“พี่ต้องเอามันไปใส่ในโน้ตบุ๊กก่อนถึงจะดูได้ใช่ไหมคะ?” รุ่ยลามีความคิดหนึ่งเกิดขึ้น “เรายืมโน้ตบุ๊กจากลุงไมค์ได้นี่คะ!”

เสี่ยวหานมองแววตาที่ประกายแวววาวของน้องสาว

“หนูจะไปยืมเองค่ะ! เดี๋ยวแม่โกรธพี่อีกถ้ารู้ว่าพี่เล่นโน้ตบุ๊ก!” รุ่ยลาพูดแล้ววิ่งไปที่ประตู

เสี่ยวหานกลัวว่าเธอจะถือโน้ตบุ๊กไม่ไหว จึงรีบไล่ตามเธอไปทันที

คืนนี้ไมค์ไม่ได้ไปคลับ

ถ้าไปทั้งสภาพใบหน้ามีรอยช้ำทุกคนคงตกใจ

เสี่ยวหานแล