Share
บทที่ 239
Related chapters
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 240
“ไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันเถอะ!” ฟู่สือถิงชวนเธอ ฉินอันอันเงยหน้าขึ้นมองเขา “คุณรออยู่ข้างนอกตลอดเลยเหรอ?” ฟู่สือถิงไม่ตอบ ถ้าเขาไม่ได้รอเธอ เขาคงกลับไปนานแล้ว ฉินอันอันเงยหน้าขึ้นและมองไปที่ดวงอาทิตย์ แม้ว่าอุณหภูมิในช่วงต้นฤดูใบไม้ร่วงจะไม่ร้อนอะไรมาก แต่ตอนเที่ยงดวงอาทิตย์ก็ยังค่อนข้างร้อนระอุ “อิ๋นอิ๋นล่ะ?” เธอถาม ฟู่สือถิงเหลือบมองไปทางลานจอดรถ “เธออยู่ในรถ” “อืม...คุณไปกินเถอะ! แม่ฉันทำกับข้าวไว้ให้แล้ว ฉันต้องกลับไปกิน” ฉินอันอันปฏิเสธเขาโดยไม่ลังเล ไม่รู้ว่าในใจฟู่สือถิงคิดอะไรอยู่ เขาอยากให้เธอนั่งกินข้าวโต๊ะเดียวกับอิ๋นอิ๋นจริง ๆ เขาไม่รู้สึกละอายใจบ้างเหรอ? ถึงแม้อยากกเหยียบเรือสองแคม... ไม่สิเรือสามแคม ก็เห็นไม่จำเป็นต้องตรงไปตรงมาขนาดนี้เลย! “ผมจองร้านอาหารใกล้ ๆ ไว้แล้ว” ฟู่สือถิงไม่ย่อท้อต่อคำปฏิเสธของเธอ “ผมค่อยไปส่งอิ๋นอิ๋นที่โรงเรียน คุณก็ไปส่งเสี่ยวหานด้วยใช่ไหม? งั้นเรากินข้าวด้วยกันก่อนแล้วค่อยไปส่งพวกเขาที่โรงเรียน” ฉินอันอันเม้มริมฝีปากแดงของเธอ หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็ปฏิเสธอีกครั้ง “ฉันกลับไปกินข้าวที่บ้านดีกว่า ยังอยากงีบก่อนไปส่ง
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 241
ดังนั้นเขาจึงสามารถใช้โอกาสนี้สนทนาในเชิงลึกกับฉินอันอันได้ “ผมกับอิ๋นอิ๋น…” เขาเปิดปาก แต่ภาพบนหน้าจอโทรศัพท์ของเธอดึงดูดความสนใจของเขา “ผู้ชายคนนี้เป็นใคร?” ดูคุ้นตาเหลือเกิน เขามองภาพนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาแน่ใจว่าเขาเคยพบผู้ชายคนนี้ แต่จำข้อมูลเฉพาะของชายคนนี้ไม่ได้ ฉินอันอันแย่งโทรศัพท์คืน“คุณนี่ไม่เปลี่ยนไปเลยจริง ๆ ยังชอบบงการชีวิตคนอื่นมากเหมือนเดิม หรือบางทีนี่อาจจะเป็นปัญหาที่พบได้บ่อยในชายสูงวัยรึเปล่า?” เธอเก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋าและไม่ลืมพูดเหน็บแนมเขา “นี่คือดาราที่ฉันตามจีบอยู่ช่วงนี้ เป็นยังไงบ้าง? หล่อใช่ไหมล่ะคะ? ไม่ใช่แค่หล่อ แต่อายุก็ยังไม่มาก ช่วงนี้ฉันกำลังชอบผู้ชายแบบนี้เลยล่ะ” ฟู่สือถิงโกรธจนกัดฟันกรอด เธอรังเกียจที่เขาแก่งั้นเหรอ? เดิมทีเขาวางแผนจะคุยกับเธอดี ๆ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่จำเป็นแล้ว! ไม่ว่ายังไงตอนนี้เธอก็ไม่ชอบผู้ชายแก่ ดูท่าคงชอบหนุ่ม ๆ เท่านั้น! “เมื่อกี้คุณจะพูดอะไรกับฉัน?” ฉินอันอันอารมณ์ดีขึ้นมากเมื่อเห็นเขาโกรธจนหน้าเขียว “เปล่านี่!” ฟู่สือถิงพูดด้วยท่าทางเย็นชา “กินข้าวเถอะ!” มื้อนี้กินไม่ค่อยเจริญอาหารเลย สุดท้ายแล
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 242
ฉินอันอันถูกคำพูดนี้ปิดกั้นโดยสมบูรณ์ ทั้งหมดคงต้องโทษตัวเอง! ทำไมต้องไปรับของขวัญจากเขาด้วย?! ถ้าไม่รับของขวัญจากเขา ตอนนี้ก็คงไม่ต้องกระอักกระอ่วนใจขนาดนี้ พูดสายจบ ฉินอันอันก็กดเบอร์ของไมค์ต่อ “นายอยากจัดปาร์ตี้วันเกิดให้ฉันอีกรอบ แต่ไม่บอกฉันก่อนเลยเหรอ?” “บอกเธอก่อน แล้วจะทำยังไงถ้าเธอไม่เห็นด้วย?” ไมค์รู้จักเธอดีเกินไปแล้ว “ฉันบอกคนอื่น ๆ เสร็จแล้วค่อยบอกเธอ แบบนี้เธอก็ปฏิเสธไม่ได้แล้ว” ฉินอันอันหัวเราะเยาะ “ถ้าอย่างนั้นนายก็สนุกกับคนอื่นไปแล้วกัน! ฉันไม่ไป!” “แต่ฉันบอกฟู่สือถิงไปแล้วนะ! ผู้ชายคนนี้หน้าไม่อายจริง ๆ คิดไม่ถึงว่าจะตอบรับทันทีแบบนั้น!” น้ำเสียงของไมค์ฟังดูเหน็บแนม “ทำไมสามีเก่าของเธอถึงได้หน้าหนาขนาดนี้? เพราะอะไรเธอถึงชอบผู้ชายประเภทนี้ได้?” ฉินอันอันยกมือนวดขมับ จากนั้นก็วางสายไป ในเวลาเพียงไม่ถึงหนึ่งนาที หลีเสี่ยวเถียนก็โทรมา“อันอัน ฟู่สือถิงจะไปด้วยนะ! ทีแรกฉันคิดว่าคนจองหองแบบนั้นจะต้องถือโอกาสนี้ปฏิเสธเสียอีก!” หลีเสี่ยวเถียนพูดอย่างสงสัย “ฉันไม่เคยคาดเดาปฏิกิริยาตอบสนองของเขาได้เลยสักครั้ง หรือว่านี่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของคนที่ประสบควา
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 243
: ไม่มีปัญหา! ผมคอแข็งมาก! : ผมก็ดื่มได้เยอะ! : กลุ่มของพวกเราสามารถจัดการฟู่สือถิงคนเดียวได้ไม่มีปัญหาแน่นอน! ไมค์มองดูข้อความอันฮึกเหิมของทุกคนแล้วมีรอยยิ้มพึงพอใจ ทำไมเขาถึงใจดีเชิญฟู่สือถิงมาร่วมงานปาร์ตี้งั้นเหรอ? นี่ไงล่ะ จุดประสงค์ที่แท้จริงของเขา รังแกฉินอันอัน ก็เท่ากับรังแกเขาด้วย เห็นได้ชัดว่าเขาสู้ฟู่สือถิงไม่ได้ แต่เขามั่นใจว่าเรื่องดื่มเขาชนะฟู่สือถิงแน่! ……ตอนกลางคืน คุณนายใหญ่ฟู่ให้ฟู่สือถิงพาเสิ่นอวี๋ไปที่บ้านเดิมเพื่อทานอาหารเย็นด้วยกัน หลังจากที่ฟู่สือถิงพาเสิ่นอวี๋ไปที่บ้านเดิม ทุกคนก็เริ่มทานอาหารเย็น “คุณหมอเสิ่น ถ้าเธอว่าง มาได้บ่อย ๆ เลยนะ” คุณนายใหญ่ฟู่พูดพร้อมกับยิ้ม “ปกติสือถิงมักจะยุ่งมาก อาจไม่มีเวลาอยู่กับเธอมากเท่าไหร่” เสิ่นอวี๋พยักหน้า “ได้เลยค่ะ ขอเพียงคุณไม่รำคาญฉัน อย่างนั้นต่อจากนี้ฉันจะมาให้บ่อยขึ้นค่ะ” “ทำไมฉันต้องรำคาญเธอด้วยล่ะ? เธอยอดเยี่ยมขนาดนี้ ฉันชอบเธอมากเลยต่างหาก!” หลังจากทานอาหารเย็นอย่างมีความสุขแล้ว คุณนายใหญ่ฟู่เรียกฟู่สือถิงเข้ามาคุยในห้องตามลำพัง “สือถิง ลูกกับหมอเสิ่นเหมาะสมกันมาก ตอนนี้ลูกก็อายุไม่น
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 244
ความทะเยอทะยานในสายตาของเธอ ปรากฏออกมาชัดเจนอย่างไม่ปิดบัง ฟู่เย่เฉินรู้สึกว่าวิญญาณที่ตายไปแล้วของตัวเองถูกปลุกขึ้น ตอนนี้เขาและเสิ่นอวี๋ลงเรือลำเดียวกันแล้ว ถ้าเสิ่นอวี๋ทำสำเร็จก็เท่ากับเขาสำเร็จด้วยเช่นกัน สถานะแม่ของผู้หญิงยกระดับได้ผ่านการมีลูกชาย เขาเองก็ทำได้เหมือนกัน สถานะพ่อของเขาก็จะยกระดับผ่านการมีลูกได้! ......ตอนกลางคืนเวลาสี่ทุ่ม รถโรลส์รอยซ์สีดำค่อย ๆขับเข้ามาลานหน้าบ้านตระกูลฟู่ คืนนี้ฟู่สือถิงไปร่วมงานเลี้ยงเหตุผลที่เขาตอบรับร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำครั้งนี้ เป็นเพราะมีผู้ประกอบการธุรกิจโดรนอันดับหนึ่งในสามของประเทศเข้าร่วมด้วย เขาต้องการทำความเข้าใจสถานการณ์ของบริษัทฉินอันอันทางอ้อม ข้อมูลที่ได้รับจากงานเลี้ยงอาหารค่ำคืนนี้แสดงให้เห็นว่า ถึงแม้จะสร้างฉินกรุ๊ปขึ้นมาใหม่ แต่ช่องทางการตลาดในประเทศกลับเจออุปสรรค บริษัทเทคโนโลยีเอเอ็นนั้นยอดเยี่ยมมากที่ต่างประเทศ ด้านคำวิจารณ์ปากต่อปากและชื่อเสียงก็เป็นเลิศ ทว่าเมื่อฉินอันอันกลับประเทศ เธอไม่ได้ใช้ชื่อยี่ห้อบริษัทเทคโนโลยีเอเอ็น แต่เป็นฉินกรุ๊ป ถึงแม้จะเป็นสินค้าเดียวกัน แต่ยี่ห้อไม่เหมือนกัน ราคาก
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 245
”ใช่แล้ว! ขอแค่ให้เงินฉัน ฉันก็ยอมขายได้ทุกอย่างนั่นแหละ!” เธอโมโหหน้าดำหน้าแดง และเสียงก็สั่นเครือเล็กน้อย“เรื่องของฉัน คุณไม่ต้องยุ่ง!” ความโกรธเดือดพล่านรุนแรงในดวงตาของเขา “เคลียร์พื้นที่!” เขาออกคำสั่ง บอดี้การ์ดจึงไล่คนทุกคนในร้านอาหารที่กำลังมองดูอย่างตื่นเต้นออกไปทันที รวมไปถึงประธานหลูที่ทรุดตัวนั่งนิ่งอยู่บนพื้นด้วย ทันใดนั้นก็เหลือเพียงแค่พวกเขาสองคนในร้านอาหารขนาดใหญ่ ฉินอันอันผลักหน้าอกของเขาอย่างแรง “ฟู่สือถิง! คุณมันอันธพาล! ไอ้คนเลว!” เธอใช้แรงทั้งหมดที่มี แต่กลับไม่สามารถขยับตัวเขาได้แม้แต่น้อย “คุณอยากขายไม่ใช่เหรอ? ผมก็จะช่วยคุณซื้อนี่ไง!” ฝ่ามือใหญ่ของเขาเอื้อมมาด้านหน้าเธอแล้วฉีกเสื้อของเธอออกเธอตกใจจนหน้าซีดแล้วร้องขอความเมตตาทันที “อย่าแตะต้องฉัน! ฟู่สือถิง! ขอร้องล่ะ อย่าทำอะไรฉันเลย!” “คนอื่นแตะต้องคุณได้ ผมทำไม่ได้งั้นเหรอ?! เพราะผมไม่ได้ให้เงินคุณใช่ไหม?” เขาสูญเสียสติสัมปชัญญะไปโดยสิ้นเชิง!เขาหยิบกระเป๋าเงินออกมาจากกระเป๋าแล้วนำธนบัตรทั้งหมดที่อยู่ข้างในทั้งหมดออกมาแล้วโยนใส่ใบหน้าเล็ก ๆ ที่ตื่นตระหนกของเธอ! จากนั้น มีเสียงดัง ‘แคว
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 246
ตระกูลหลี หลีเสี่ยวเถียนหยิบเสื้อยืดให้ฉินอันอัน“เธอไปทำบ้าอะไรมาเนี่ย? ต่อให้เล่นมวยปล้ำก็คงไม่ถึงขึ้นกระดุมหลุดหรอกใช่ไหม?” หลีเสี่ยวเถียนดูสงสัยแล้วคาดเดา “ฉินอันอัน นี่เธอไปทะเลาะกับใครมาใช่ไหม?!” ฉินอันอันสวมเสื้อยืดและพูดอย่างไม่พอใจ “ใช่เลย! ถูกเธอจับได้แล้ว” “สู้แพ้เหรอ? เห็นสภาพทุลักทุเลของเธอแล้วปวดใจจริง ๆ เลย หรือเธอจะจ้างบอดี้การ์ดดีไหม?” หลีเสี่ยวเถียนเทน้ำอุ่นให้เธอ “ดีร้ายยังไงตอนนี้เธอก็เป็นประธานบริษัทที่มีมูลค่ามากกว่าร้อยล้านเลยนะ เธอจำเป็นที่จะต้องจ้างบอดี้การ์ดแล้วล่ะ เธอดูฟู่สือถิงสิ เขาก็จ้างบอดี้การ์ดตั้งเยอะ ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหน บอดี้การ์ดก็ไปด้วยทุกที่ ยิ่งไปกว่านั้นได้ยินมาว่าบอดี้การ์ดของเขาทุกคนล้วนแต่เป็นผู้ยอดฝีมืออันดับต้น ๆ…”ฉินอันอันหัวเราะเยาะ “เพราะงั้นฉันเลยไม่ต้องเสียเงินจ้างบอดี้การ์ดยังไงล่ะ” หลีเสี่ยวเถียน “ทำไมล่ะ?” หลังถามจบ เธอก็เข้าใจแล้ว “ฟู่สือถิงป่วยใช่ไหมเนี่ย? ทำไมเขาต้องจงใจหาเรื่องเธอด้วย?” ฉินอันอันดื่มน้ำแล้ววางแก้วน้ำลง “เสี่ยวเถียน ขอบคุณนะที่ให้ฉันยืมเสื้อ ฉันกลับบริษัทก่อนล่ะ” ไมค์โทรหาเธอ ถามว่าการเจรจาเป็
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 247
ฟู่สือถิงเปิดถุงออก มองแวบเดียวก็เห็นเสื้อเชิ้ตและเงินสดอยู่ข้างใน เสียง ‘หวือ’ ดังขึ้นถุงสีดำถูกเขาโยนทิ้งจนปลิว! “เอาไปทิ้งซะ!” เสียงของเขาดังอย่างเย็นชา “ได้ครับ” โจวจื่ออี้รีบหยิบถุงขึ้นมาแล้วก้าวเท้ายาว ๆ ออกไป ……ที่ย่านการค้า หลังจากที่ไมค์พาฉินอันอันไปที่ร้านเสื้อผ้าสตรีแล้ว เขาก็เอาเสื้อผ้าแบบใหม่ให้เธอลองทีละตัว “เธออย่าทำให้ตัวเองลำบาก ต้องลองใส่ก่อนถึงจะรู้ว่าเหมาะหรือเปล่า” ไมค์ดันเธอไปที่ห้องลองชุด “คุณผู้หญิง แฟนของคุณดีกับคุณมากจริง ๆ ค่ะ มีผู้ชายไม่กี่คนที่จะละเอียดรอบคอบขนาดนี้!” พนักงานยิ้มแล้วพูดว่า “ให้ฉันเข้าไปช่วยคุณเปลี่ยนไหม?” ฉินอันอันส่ายหัวอย่างแรง “ฉันเปลี่ยนเองได้” ตลอดช่วงบ่าย ไมค์พาฉินอันอันไปช้อปปิ้งทั่วย่านการค้า ท้ายรถเต็มไปด้วยถุงกระดาษเขาไม่เพียงแต่ซื้อเสื้อผ้าให้ฉินอันอัน ยังซื้อให้เสี่ยวหาน รุ่ยลา และจางหยุนรวมถึงซื้อให้ตัวเขาเองด้วย นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉินอันอันไปช้อปปิ้งกับเขา แต่น่าจะเป็นครั้งสุดท้าย ฉินอันอันหิวไส้แทบขาดจนลากเขาเข้าไปในร้านอาหารที่เจอ คิดแต่จะกินให้อิ่มแล้วค่อยกลับ “ฉินอันอัน เธอรีบ ๆ กินเลย กิน
Latest chapter
