Share
บทที่ 237
Related chapter
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 238
สิบนาทีต่อมา ฟู่เย่เฉินปรากฏตัวต่อหน้าเสิ่นอวี๋ เขายังสวมชุดนอนและรองเท้าแตะ ผมของเขายุ่งเหมือนหมากัดกันเพราะเขารีบมาหลังจากรับสาย เขาอยากโกรธ! เขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าทำไมในสายเมื่อสักครู่ เสิ่นอวี๋ถึงได้หยาบคายกับเขาขนาดนี้? สิ่งที่เกิดขึ้นในโรงแรมครั้งที่แล้วเขาไม่ได้เป็นคนวางแผน เขาเองก็เป็นเหยื่อ! แต่เมื่อเขาเห็นดวงตาแดงก่ำของเสิ่นอวี๋ ความโกรธของเขาก็หายไปในทันที “หมอเสิ่น คุณเป็นอะไรไป?” ฟู่เย่เฉินกระแอมในลำคอ “อาของผมคงไม่ได้บอกเลิกคุณใช่ไหม?” เสิ่นอวี๋ยิ้มเย็นชาและพยุงตัวขึ้นโดยจับต้นไม้ใหญ่ข้าง ๆ “ฟู่เย่เฉิน ฉันท้อง!” เธอกัดฟันพร้อมกลิ่นเลือดฉุนในปาก “เขาเป็นลูกของคุณ!” มุมปากของฟู่สือถิงกระตุกเพราะไม่เชื่อ “เป็นไปไม่ได้? เราแค่นอนด้วยกันแค่ครั้งเดียวเอง...” คำสุดท้ายยังไม่ได้ถูกพูดออกมา เสิ่นอวี๋แกว่งกระเป๋าในมือขึ้นมากระแทกร่างของเขา! “ไอ้สารเลว! ไอ้ชั่ว! ทุกอย่างเป็นเพราะแก!” เสิ่นอวี๋ด่าพลางทุบตีเขา “ตอนนี้ฉันควรทำยังไง?! บอกฉันที! ฉันควรทำยังไง?!” ฟู่เย่เฉินกุมหัวตัวเองด้วยมือทั้งสองข้างแล้วตอบเธอโดยไม่ต้องคิดว่า “ทำแท้งสิ! จะทำอะไรได้อีก? ถ้าอา
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 239
ฟู่สือถิงหยิบขนมออกมาจากกระเป๋าของเขาแล้วใส่ไว้ในมือของเธอ เมื่ออิ๋นอิ๋นเห็นขนมเธอก็ปล่อยมือของเขา เมื่อเห็นหมอพาอิ๋นอิ๋นเข้าศูนย์บำบัด ฟู่สือถิงก็รู้สึกไม่สบายใจ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพาอิ๋นอิ๋นไปพบจิตแพทย์ แต่หมอคนนี้คือหนึ่งในจิตแพทย์ที่มีชื่อเสียงที่สุดในประเทศ ไม่รู้ว่าอิ๋นอิ๋นจะสามารถเอาชนะอุปสรรคในใจได้ไหม ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา ประตูศูนย์บำบัดก็เปิดออก อิ๋นอิ๋นเดินออกมาอย่างรวดเร็วและพุ่งเข้าสู่อ้อมแขนของฟู่สือถิง อารมณ์ของเธอค่อนข้างคงที่ เธอไม่ร้องไห้ เธอแค่กลัวและกังวลเล็กน้อย ฟู่สือถิงกอดเธอด้วยมือข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างหนึ่งตบหลังเธอ “อิ๋นอิ๋น ไม่เป็นไรนะ พี่รอเธออยู่ตรงนี้ตลอด” หมอบอกให้ฟู่สือถิงนั่งบนโซฟาข้าง ๆ “คุณฟู่ ผมได้อ่านข้อมูลที่คุณส่งมาเมื่อคืนแล้ว จากการที่ผมเพิ่งสื่อสารกับเธอไปเมื่อสักครู่ ผมคิดว่าเธอยังไม่เหมาะจะรักษาอาการทางจิตเวชในตอนนี้ เธอไม่ได้มีปัญหาทางจิตแบบธรรมดา ๆ ผมคิดว่าเธอจำเป็นต้องได้รับการผ่าตัดโดยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญก่อน เพื่อให้ร่างกายกลับมาแข็งแรง บางทีหลังจากที่เธอหายดีแล้ว เธออาจจะไม่จำเป็นต้องเข้ารับการรักษาทางจิตเลยก็ได
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 240
“ไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันเถอะ!” ฟู่สือถิงชวนเธอ ฉินอันอันเงยหน้าขึ้นมองเขา “คุณรออยู่ข้างนอกตลอดเลยเหรอ?” ฟู่สือถิงไม่ตอบ ถ้าเขาไม่ได้รอเธอ เขาคงกลับไปนานแล้ว ฉินอันอันเงยหน้าขึ้นและมองไปที่ดวงอาทิตย์ แม้ว่าอุณหภูมิในช่วงต้นฤดูใบไม้ร่วงจะไม่ร้อนอะไรมาก แต่ตอนเที่ยงดวงอาทิตย์ก็ยังค่อนข้างร้อนระอุ “อิ๋นอิ๋นล่ะ?” เธอถาม ฟู่สือถิงเหลือบมองไปทางลานจอดรถ “เธออยู่ในรถ” “อืม...คุณไปกินเถอะ! แม่ฉันทำกับข้าวไว้ให้แล้ว ฉันต้องกลับไปกิน” ฉินอันอันปฏิเสธเขาโดยไม่ลังเล ไม่รู้ว่าในใจฟู่สือถิงคิดอะไรอยู่ เขาอยากให้เธอนั่งกินข้าวโต๊ะเดียวกับอิ๋นอิ๋นจริง ๆ เขาไม่รู้สึกละอายใจบ้างเหรอ? ถึงแม้อยากกเหยียบเรือสองแคม... ไม่สิเรือสามแคม ก็เห็นไม่จำเป็นต้องตรงไปตรงมาขนาดนี้เลย! “ผมจองร้านอาหารใกล้ ๆ ไว้แล้ว” ฟู่สือถิงไม่ย่อท้อต่อคำปฏิเสธของเธอ “ผมค่อยไปส่งอิ๋นอิ๋นที่โรงเรียน คุณก็ไปส่งเสี่ยวหานด้วยใช่ไหม? งั้นเรากินข้าวด้วยกันก่อนแล้วค่อยไปส่งพวกเขาที่โรงเรียน” ฉินอันอันเม้มริมฝีปากแดงของเธอ หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็ปฏิเสธอีกครั้ง “ฉันกลับไปกินข้าวที่บ้านดีกว่า ยังอยากงีบก่อนไปส่ง
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 241
ดังนั้นเขาจึงสามารถใช้โอกาสนี้สนทนาในเชิงลึกกับฉินอันอันได้ “ผมกับอิ๋นอิ๋น…” เขาเปิดปาก แต่ภาพบนหน้าจอโทรศัพท์ของเธอดึงดูดความสนใจของเขา “ผู้ชายคนนี้เป็นใคร?” ดูคุ้นตาเหลือเกิน เขามองภาพนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาแน่ใจว่าเขาเคยพบผู้ชายคนนี้ แต่จำข้อมูลเฉพาะของชายคนนี้ไม่ได้ ฉินอันอันแย่งโทรศัพท์คืน“คุณนี่ไม่เปลี่ยนไปเลยจริง ๆ ยังชอบบงการชีวิตคนอื่นมากเหมือนเดิม หรือบางทีนี่อาจจะเป็นปัญหาที่พบได้บ่อยในชายสูงวัยรึเปล่า?” เธอเก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋าและไม่ลืมพูดเหน็บแนมเขา “นี่คือดาราที่ฉันตามจีบอยู่ช่วงนี้ เป็นยังไงบ้าง? หล่อใช่ไหมล่ะคะ? ไม่ใช่แค่หล่อ แต่อายุก็ยังไม่มาก ช่วงนี้ฉันกำลังชอบผู้ชายแบบนี้เลยล่ะ” ฟู่สือถิงโกรธจนกัดฟันกรอด เธอรังเกียจที่เขาแก่งั้นเหรอ? เดิมทีเขาวางแผนจะคุยกับเธอดี ๆ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่จำเป็นแล้ว! ไม่ว่ายังไงตอนนี้เธอก็ไม่ชอบผู้ชายแก่ ดูท่าคงชอบหนุ่ม ๆ เท่านั้น! “เมื่อกี้คุณจะพูดอะไรกับฉัน?” ฉินอันอันอารมณ์ดีขึ้นมากเมื่อเห็นเขาโกรธจนหน้าเขียว “เปล่านี่!” ฟู่สือถิงพูดด้วยท่าทางเย็นชา “กินข้าวเถอะ!” มื้อนี้กินไม่ค่อยเจริญอาหารเลย สุดท้ายแล
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 242
ฉินอันอันถูกคำพูดนี้ปิดกั้นโดยสมบูรณ์ ทั้งหมดคงต้องโทษตัวเอง! ทำไมต้องไปรับของขวัญจากเขาด้วย?! ถ้าไม่รับของขวัญจากเขา ตอนนี้ก็คงไม่ต้องกระอักกระอ่วนใจขนาดนี้ พูดสายจบ ฉินอันอันก็กดเบอร์ของไมค์ต่อ “นายอยากจัดปาร์ตี้วันเกิดให้ฉันอีกรอบ แต่ไม่บอกฉันก่อนเลยเหรอ?” “บอกเธอก่อน แล้วจะทำยังไงถ้าเธอไม่เห็นด้วย?” ไมค์รู้จักเธอดีเกินไปแล้ว “ฉันบอกคนอื่น ๆ เสร็จแล้วค่อยบอกเธอ แบบนี้เธอก็ปฏิเสธไม่ได้แล้ว” ฉินอันอันหัวเราะเยาะ “ถ้าอย่างนั้นนายก็สนุกกับคนอื่นไปแล้วกัน! ฉันไม่ไป!” “แต่ฉันบอกฟู่สือถิงไปแล้วนะ! ผู้ชายคนนี้หน้าไม่อายจริง ๆ คิดไม่ถึงว่าจะตอบรับทันทีแบบนั้น!” น้ำเสียงของไมค์ฟังดูเหน็บแนม “ทำไมสามีเก่าของเธอถึงได้หน้าหนาขนาดนี้? เพราะอะไรเธอถึงชอบผู้ชายประเภทนี้ได้?” ฉินอันอันยกมือนวดขมับ จากนั้นก็วางสายไป ในเวลาเพียงไม่ถึงหนึ่งนาที หลีเสี่ยวเถียนก็โทรมา“อันอัน ฟู่สือถิงจะไปด้วยนะ! ทีแรกฉันคิดว่าคนจองหองแบบนั้นจะต้องถือโอกาสนี้ปฏิเสธเสียอีก!” หลีเสี่ยวเถียนพูดอย่างสงสัย “ฉันไม่เคยคาดเดาปฏิกิริยาตอบสนองของเขาได้เลยสักครั้ง หรือว่านี่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของคนที่ประสบควา
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 243
: ไม่มีปัญหา! ผมคอแข็งมาก! : ผมก็ดื่มได้เยอะ! : กลุ่มของพวกเราสามารถจัดการฟู่สือถิงคนเดียวได้ไม่มีปัญหาแน่นอน! ไมค์มองดูข้อความอันฮึกเหิมของทุกคนแล้วมีรอยยิ้มพึงพอใจ ทำไมเขาถึงใจดีเชิญฟู่สือถิงมาร่วมงานปาร์ตี้งั้นเหรอ? นี่ไงล่ะ จุดประสงค์ที่แท้จริงของเขา รังแกฉินอันอัน ก็เท่ากับรังแกเขาด้วย เห็นได้ชัดว่าเขาสู้ฟู่สือถิงไม่ได้ แต่เขามั่นใจว่าเรื่องดื่มเขาชนะฟู่สือถิงแน่! ……ตอนกลางคืน คุณนายใหญ่ฟู่ให้ฟู่สือถิงพาเสิ่นอวี๋ไปที่บ้านเดิมเพื่อทานอาหารเย็นด้วยกัน หลังจากที่ฟู่สือถิงพาเสิ่นอวี๋ไปที่บ้านเดิม ทุกคนก็เริ่มทานอาหารเย็น “คุณหมอเสิ่น ถ้าเธอว่าง มาได้บ่อย ๆ เลยนะ” คุณนายใหญ่ฟู่พูดพร้อมกับยิ้ม “ปกติสือถิงมักจะยุ่งมาก อาจไม่มีเวลาอยู่กับเธอมากเท่าไหร่” เสิ่นอวี๋พยักหน้า “ได้เลยค่ะ ขอเพียงคุณไม่รำคาญฉัน อย่างนั้นต่อจากนี้ฉันจะมาให้บ่อยขึ้นค่ะ” “ทำไมฉันต้องรำคาญเธอด้วยล่ะ? เธอยอดเยี่ยมขนาดนี้ ฉันชอบเธอมากเลยต่างหาก!” หลังจากทานอาหารเย็นอย่างมีความสุขแล้ว คุณนายใหญ่ฟู่เรียกฟู่สือถิงเข้ามาคุยในห้องตามลำพัง “สือถิง ลูกกับหมอเสิ่นเหมาะสมกันมาก ตอนนี้ลูกก็อายุไม่น
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 244
ความทะเยอทะยานในสายตาของเธอ ปรากฏออกมาชัดเจนอย่างไม่ปิดบัง ฟู่เย่เฉินรู้สึกว่าวิญญาณที่ตายไปแล้วของตัวเองถูกปลุกขึ้น ตอนนี้เขาและเสิ่นอวี๋ลงเรือลำเดียวกันแล้ว ถ้าเสิ่นอวี๋ทำสำเร็จก็เท่ากับเขาสำเร็จด้วยเช่นกัน สถานะแม่ของผู้หญิงยกระดับได้ผ่านการมีลูกชาย เขาเองก็ทำได้เหมือนกัน สถานะพ่อของเขาก็จะยกระดับผ่านการมีลูกได้! ......ตอนกลางคืนเวลาสี่ทุ่ม รถโรลส์รอยซ์สีดำค่อย ๆขับเข้ามาลานหน้าบ้านตระกูลฟู่ คืนนี้ฟู่สือถิงไปร่วมงานเลี้ยงเหตุผลที่เขาตอบรับร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำครั้งนี้ เป็นเพราะมีผู้ประกอบการธุรกิจโดรนอันดับหนึ่งในสามของประเทศเข้าร่วมด้วย เขาต้องการทำความเข้าใจสถานการณ์ของบริษัทฉินอันอันทางอ้อม ข้อมูลที่ได้รับจากงานเลี้ยงอาหารค่ำคืนนี้แสดงให้เห็นว่า ถึงแม้จะสร้างฉินกรุ๊ปขึ้นมาใหม่ แต่ช่องทางการตลาดในประเทศกลับเจออุปสรรค บริษัทเทคโนโลยีเอเอ็นนั้นยอดเยี่ยมมากที่ต่างประเทศ ด้านคำวิจารณ์ปากต่อปากและชื่อเสียงก็เป็นเลิศ ทว่าเมื่อฉินอันอันกลับประเทศ เธอไม่ได้ใช้ชื่อยี่ห้อบริษัทเทคโนโลยีเอเอ็น แต่เป็นฉินกรุ๊ป ถึงแม้จะเป็นสินค้าเดียวกัน แต่ยี่ห้อไม่เหมือนกัน ราคาก
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 245
”ใช่แล้ว! ขอแค่ให้เงินฉัน ฉันก็ยอมขายได้ทุกอย่างนั่นแหละ!” เธอโมโหหน้าดำหน้าแดง และเสียงก็สั่นเครือเล็กน้อย“เรื่องของฉัน คุณไม่ต้องยุ่ง!” ความโกรธเดือดพล่านรุนแรงในดวงตาของเขา “เคลียร์พื้นที่!” เขาออกคำสั่ง บอดี้การ์ดจึงไล่คนทุกคนในร้านอาหารที่กำลังมองดูอย่างตื่นเต้นออกไปทันที รวมไปถึงประธานหลูที่ทรุดตัวนั่งนิ่งอยู่บนพื้นด้วย ทันใดนั้นก็เหลือเพียงแค่พวกเขาสองคนในร้านอาหารขนาดใหญ่ ฉินอันอันผลักหน้าอกของเขาอย่างแรง “ฟู่สือถิง! คุณมันอันธพาล! ไอ้คนเลว!” เธอใช้แรงทั้งหมดที่มี แต่กลับไม่สามารถขยับตัวเขาได้แม้แต่น้อย “คุณอยากขายไม่ใช่เหรอ? ผมก็จะช่วยคุณซื้อนี่ไง!” ฝ่ามือใหญ่ของเขาเอื้อมมาด้านหน้าเธอแล้วฉีกเสื้อของเธอออกเธอตกใจจนหน้าซีดแล้วร้องขอความเมตตาทันที “อย่าแตะต้องฉัน! ฟู่สือถิง! ขอร้องล่ะ อย่าทำอะไรฉันเลย!” “คนอื่นแตะต้องคุณได้ ผมทำไม่ได้งั้นเหรอ?! เพราะผมไม่ได้ให้เงินคุณใช่ไหม?” เขาสูญเสียสติสัมปชัญญะไปโดยสิ้นเชิง!เขาหยิบกระเป๋าเงินออกมาจากกระเป๋าแล้วนำธนบัตรทั้งหมดที่อยู่ข้างในทั้งหมดออกมาแล้วโยนใส่ใบหน้าเล็ก ๆ ที่ตื่นตระหนกของเธอ! จากนั้น มีเสียงดัง ‘แคว
Latest chapter
