อาถรรพ์สวาทสระบัว (2/5)

“เริ่มเลยสิจ๊ะ ฉันอยากได้แล้ว” เธอบอกเสียงกระเส่า นั่งพิงประตูรถแล้วแยกขาออกกว้างอย่างยั่วยวน

เขาลุกขึ้นมองกลีบบัวสีหวานที่ฉ่ำน้ำนั้นอย่างชอบใจ ยื่นปลายนิ้วไปคลึงเม็ดเต่งตึงที่ถูกกลีบสวาทห่อหุ้มเอาไว้แล้วสบตาเธอไปด้วยอย่างคนที่หื่นกระหาย

“กดนิ้วหนักๆ เลยจ้ะ อ๊าส์ เสียวจัง ซี๊ด” เธอครางเสียงเบา หลับตาพริ้มด้วยความสุขจากปลายนิ้วหนาที่บดคลึงอย่างหนักเน้น

“บงกชสวยมาก สวยจนผมอดใจไม่ไหว” ริมฝีปากของเขาเลื่อนไปจูบไซ้ที่ซอกคอระหงของเธอ แล้วเลื่อนริมฝีปากผ่าวร้อนไปจูบแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่ม

“มันเสียวและร้อนไปทั้งตัวเลย อ๊าส์” เธอครางบอกเขาขณะที่อีกฝ่ายเลื่อนจูบไปที่เนินอกแล้วดูดเม้มปลายจุกอย่างบ้าคลั่ง

คเชนทร์ดูดจุกสีหวานนั้นอย่างมูมมาม ปลายนิ้วยังคงทำหน้าที่บดขยี้ความเสียวให้แก่หญิงสาวจนบงกชครางลั่นรถ

“อยากเสียวหรือเปล่า พร้อมจะโดนเอารึยัง” เขาถามเสียงพร่าแล้วดูดเนินอกขาวเนียนนั้นจนเกิดรอยจ้ำสีกุหลาบช้ำ

“อยากโดนเอาแล้ว ซี๊ด อยากโดนอะไรที่ใหญ่กว่านิ้ว และแข็งกว่าลิ้น” หญิงสาวกัดฟันพูดอย่างกลัดมัน แอ่นสะโพกรับปลายนิ้วที่ละเลงรัวเข้ามาไม่หยุด

“ขึ้นมาขย่มเองสิครับ” เขากระซิบข้างหูเสียงเบาขอให้เธอเป็นฝ่ายเริ่ม

หญิงสาวขยับหาท่าที่เหมาะกับพื้นที่แคบ กดสะโพกลงไปยังดุ้นอวบใหญ่แล้วโยกตัวหามุมเสียว พอเข้าที่เข้าทางก็เริ่มขย่มอย่างเร่าร้อน

รถเอสยูวีคันสูงโยกเบาๆ ตามแรงขย่มของบงกชสร้างความตื่นเต้นให้แก่ทั้งคู่มาก

“อ๊าส์ เสียว ทั้งเสียวทั้งจุกเลย อื้อ” เธอขย่มลงไปอย่างเร่าร้อน กลีบบัวสีงามตาปลิ้นเข้าออกตามจังหวะที่เสียดสีกับดุ้นอวบอย่างต่อเนื่อง

หนุ่มเมืองกรุงอยู่ในท่านั่งเอนพิงเบาะ จับหน้าอกที่กระเพื่อมไหวตรงหน้า มองสำรวจความมโหฬารแล้วบีบเคล้นมันอย่างมันมือ

ริมฝีปากร้อนผ่าวครอบครองทั้งสองเต้าตรงหน้าดูดงับเม็ดยอดอกขณะที่รับแรงขย่มจากอีกฝ่าย รู้สึกผ่อนคลายและเสียวซ่านไปทั่วท่อนเนื้อ กับลีลาขย่มสวาทจากหญิงสาวที่ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อนหน้านี้แต่โดนกลิ่นบัวทองครอบงำจนร่านสวาท

บงกชชะลอความเร็วลงแล้วเริ่มโยกตัวเบาๆ บดเบียดเม็ดเกสรลับกับท่อนเนื้อของเขาด้วยลีลาที่แสนรัญจวนแต่เต็มไปด้วยความร้อนแรงของไฟปรารถนา

“ซี๊ด เสียวเหลือเกิน อ๊าส์”

“คุณบงกชขย่มเก่งมาก ซี๊ด ผมโชคดีจริงๆ ที่ได้เอากับคุณ อ๊าส์”

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊าส์...เสียว ซี๊ด เสียวจนจะแตกแล้ว อ๊าส์ ดุ้นใหญ่คับดีเหลือเกินจ้ะคุณคเชนทร์ ซี๊ด”

 เสียงฝนกลบเสียงครางที่อื้ออึงนั้นได้เป็นอย่างดี ทั้งสองจึงเปล่งเสียงครางออกมาอย่างเต็มที่เพื่อกระตุ้นความกำหนัดให้แก่กันอย่างออกรสไม่มีใครยอมใคร

หญิงสาวโยกตัวเข้าไปอย่างดุเดือด ก่อนจะเพิ่มน้ำหนักขย่มขึ้นลงเร่งให้ตัวเองถึงจุดหมาย

สวบ! สวบ! สวบ! ท่อนเอ็นเสียดสีเม็ดเสียวอย่างต่อเนื่องในจังหวะที่เธอขย่มจนเกิดเสียงที่สยิวหู

คเชนทร์มองหน้าอกที่ตอนนี้กระเพื่อมอยู่ต่อหน้า มือทั้งสองจับสะโพกเธอช่วยส่งแรงให้เธอขย่มลงมาได้ถนัด ทำแล้วครางด้วยความขอบใจ

“อ๊าส์ อีกนิด ซี๊ด จะแตกแล้ว” หญิงสาวร้องเสียงหลง ทิ้งน้ำหนักตัวขย่มลงไปอย่างเน้นหนัก

“อ๊าส์ ดีมากเลย ซี๊ด อ๊าส์ แรงอีก ผมจะแตกแล้ว อ๊าส์” เขากัดฟันคำรามเสียงลอดไรฟัน

บงกชกดสะโพกแล้วบดขยี้เม็ดสวาทของตนลงไปกับท่อนเนื้ออวบ แล้วหวีดร้องเสียงหลงเมื่อไปถึงปลายทางแห่งความสุขแล้ว

คเชนทร์จับสะโพกเธอยกค้างเอาไว้ แล้วเด้งสวนสะโพกดันท่อนเนื้อขึ้นไปกระแทกกลีบสวาทนั้นเร่งเร้าให้ตัวเองถึงจุดหมายตามเธอไป

“อื้อ แตกแล้ว อ๊าส์ ซี๊ด” เขาครางเสียงหลงแล้วปลดปล่อยน้ำรักพ่นเข้าไปในรูคับแคบนั้นอย่างเต็มรัก

พอได้รับความสุขสมและน้ำรักจากปลายกระบอกหยดสุดท้ายถูกหลั่งออกไป ทั้งสองก็ได้สติแล้วต่างคนก็ต่างขยับถอยออกจากกัน

“ผมขอโทษ” เขาพูดแล้วรีบหันหลังให้เธอแต่งตัวก่อน

บงกชรีบใส่เสื้อผ้า รับรู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นแต่ควบคุมตัวเองไม่ได้และไม่โทษเขาเพราะรู้ว่าอีกฝ่ายก็คงไม่ต่างกัน

เมื่อหญิงสาวปีนกลับไปนั่งเบาะหน้าเขาก็รีบแต่งตัวแล้วขยับไปนั่งประจำที่คนขับแล้วมองสายฝนที่กำลังซาลงราวกับว่ารู้ว่าพวกตนเสร็จกิจกันแล้ว

“นี่แหละค่ะ อาถรรพ์ของสระบัวงาม” หญิงสาวบอกด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อยเพราะเสียดายความสาว

“ถ่ายรูปดอกบัวสีทองนั้นไว้ค่ะ นั่นแหละคือตัวต้นเรื่องของอาถรรพ์สระบัวงาม” เธอชี้ให้เขารีบถ่ายรูปดอกบัวสีทองกลางสระเอาไว้

คเชนทร์รีบเอากล้องมาเก็บภาพนั้นไว้ผ่านสายฝน แต่ก็สามารถเก็บภาพได้ชัดเจน จากนั้นดอกบัวสีทองที่บานอยู่กลีบก็เริ่มร่วงโรยลงไปในสระทีละกลีบ จนกระทั่งกลีบสุดท้ายร่วงลง ก้านบัวที่มียอดเกสรที่เป็นฝักเล็กๆ นั้นก็เหี่ยวเฉาลงแล้วล้มตัวลงในสระน้ำ

“ดอกบัวทอง จะเกิดขึ้นทุกๆ ห้าถึงสิบปี พอมันบานออกจะส่งกลิ่นกระตุ้นความกำหนัดจากนั้นกลีบก็จะร่วงลงไปในสระแล้วทำให้น้ำในสระกลายเป็นน้ำกระตุ้นราคะ แต่ฤทธิ์จะอ่อนลงเรื่อยๆ ครบเจ็ดวันก็สิ้นฤทธิ์แล้ว” เธออธิบายให้เขาฟังเสียงเศร้า

“แต่เพราะไม่มีใครรู้ว่าดอกบัวทองจะบานอีกทีเมื่อไหร่ ชาวบ้านเลยล้อมรั้วลวดหนามไม่ให้คนหรือสัตว์ลงไปแตะต้องน้ำนั้น แม้แต่คนที่คิดจะตักมันมาทำเสน่ห์สุดท้ายก็โดนเสียเองแล้วบ้าคลั่งไล่ปลุกปล้ำคนอื่นไปทั่ว ฤทธิ์มันรุนแรงกว่ายาเสน่ห์ รุนแรงจนน่ากลัว”

คเชนทร์สังเกตเห็นว่าเธอร้องไห้ เขาเองก็ไม่รู้ว่าจะปลอบใจได้อย่างไร นอกจากจะรับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้น

“ผมจะรับผิดชอบเรื่องในวันนี้ ผมสัญญา”

“ฉันไม่รู้ว่าดอกบัวทองนั่นจะบานวันนี้ หากฉันรู้คงไม่มาหรอก” พูดจบหญิงสาวก็ปล่อยโฮออกมา

“ถ้าอย่างนั้นตอนนี้เราต้องไปบอกผู้ใหญ่ว่ามันบานและร่วงลงน้ำไปแล้ว เจ็ดวันนี้จะได้ไม่มีใครเข้าใกล้สระนั่น” เขาบอกเธอด้วยความกังวล

“ไม่ ฉันไม่ยอมให้ใครรู้เรื่องอับอายที่เกิดขึ้นแน่ อีกอย่างยิ่งห้ามชาวบ้านก็ยิ่งจะมาเอาน้ำที่สระไปใช้ หมู่บ้านก็จะเกิดความวุ่นวายไปอีก” บงกชพูดแล้วยกมือกุมหน้าร้องไห้ด้วยความเสียใจ

คเชนทร์จึงทำได้แค่นั่งอยู่เงียบๆ หากรู้ว่าอาถรรพ์ที่ว่านั้นเป็นเรื่องนี้ เขาคงไม่ให้เธอมาด้วยแต่แรก

“ผมจะรับผิดชอบคุณจริงๆ นะ อย่ากังวลเลย”

“ไม่จำเป็นจ้ะ ฉันไม่อยากถูกชาวบ้านนินทาว่าชิงสุกก่อนห่าม” หญิงสาวปฏิเสธความรับผิดชอบของเขาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ

เขาจึงไม่ได้พูดเรื่องนี้ แต่ก็ไม่ได้นิ่งนอนใจที่จะรับผิดชอบเธอ เพราะถึงแม้จะควบคุมตัวเองไม่ได้แต่ก็รับรู้ตั้งแต่เริ่มจนจบว่าตนเองเป็นคนแรกของเธอ

---------------------